W dniu 16 maja 2023 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (https://competition-cases.ec.europa.eu/search). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32023M11015. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do prawa Unii Europejskiej.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

(1)   Dz.U. L 333 z 27.12.2022, s. 80.

(2)  Zob. również motyw 18 preambuły dyrektywy (UE) 2022/2555.

Poniższe informacje skierowane są do osób i podmiotów wymienionych w załączniku do decyzji Rady 2014/145/WPZiB (1), zmienionej decyzją (WPZiB) 2023/1767 (2), oraz w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014 (3) 2, wykonywanego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/1765 (4), w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi.

Rada Unii Europejskiej, po przeanalizowaniu wykazu osób i podmiotów wskazanych w wyżej wymienionych załącznikach, zdecydowała, że środki ograniczające przewidziane w decyzji 2014/145/WPZiB i w rozporządzeniu (UE) nr 269/2014 powinny dalej obowiązywać wobec tych osób i podmiotów.

Zwraca się uwagę zainteresowanych osób i podmiotów na to, że mogą złożyć wniosek do właściwych organów w odpowiednim państwie członkowskim lub w odpowiednich państwach członkowskich, które to organy wskazano na stronach internetowych wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 269/2014, po to by otrzymać zezwolenie na użycie zamrożonych środków finansowych w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb lub dokonania określonych płatności (por. art. 4 rozporządzenia).

Zainteresowane osoby i podmioty mogą złożyć – przed dniem 2 listopada 2023 r. – wniosek do Rady (wraz z dokumentami uzupełniającymi) o ponowne rozpatrzenie decyzji o umieszczeniu ich w wyżej wymienionym wykazie; wniosek należy skierować na następujący adres:

Council of the European Union

General Secretariat

RELEX.1

Rue de la Loi 175 / Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Adres poczty elektronicznej: sanctions@consilium.europa.eu

Zwraca się także uwagę zainteresowanych osób i podmiotów na to, że mogą one zaskarżyć decyzję Rady do Sądu Unii Europejskiej zgodnie z warunkami określonymi w art. 275 akapit drugi oraz w art. 263 akapity czwarty i szósty Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

---

(1)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 16.

(2)   Dz.U. L 226 z 14.9.2023, s. 104.

(3)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 6.

(4)   Dz.U. L 226 z 14.9.2023, s. 3.

Uwagę osób, których dane dotyczą, zwraca się na następujące informacje zgodnie z art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (1).

Podstawami prawnymi przedmiotowej operacji przetwarzania są decyzja Rady 2014/145/WPZiB (2), zmieniona decyzją Rady (WPZiB) 2023/1767 (3), i rozporządzenie Rady (UE) nr 269/2014 (4), wykonywane rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2023/1765 (5).

Administratorem na potrzeby przedmiotowej operacji przetwarzania jest Rada Unii Europejskiej, reprezentowana przez dyrektora generalnego Dyrekcji Generalnej ds. Stosunków Zewnętrznych (RELEX) Sekretariatu Generalnego Rady, a działem, któremu powierzono operację przetwarzania danych, jest RELEX.1, którego dane kontaktowe są następujące:

Council of the European Union

General Secretariat

RELEX.1

Rue de la Loi 175 / Wetstraat 175

1048 Bruxelles / Brussels

BELGIQUE/BELGIË

Adres poczty elektronicznej: sanctions@consilium.europa.eu

Dane kontaktowe inspektora ochrony danych w Sekretariacie Generalnym Rady:

Inspektor ochrony danych

data.protection@consilium.europa.eu

Celem operacji przetwarzania jest ustanowienie i aktualizacja wykazu osób objętych środkami ograniczającymi zgodnie z decyzją 2014/145/WPZiB, zmienioną decyzją (WPZiB) 2023/1767, i z rozporządzeniem (UE) nr 269/2014, wykonywanym rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/1765.

Osoby, których dane dotyczą, są osobami fizycznymi, które spełniają kryteria umieszczenia w wykazie, określone w decyzji 2014/145/WPZiB i w rozporządzeniu (UE) nr 269/2014.

Gromadzone dane osobowe obejmują: dane niezbędne do prawidłowej identyfikacji danej osoby, uzasadnienie oraz wszelkie inne dane dotyczące powodów umieszczenia.

Podstawy prawne przetwarzania danych osobowych to decyzje Rady przyjęte na mocy art. 29 TUE i rozporządzenia Rady przyjęte na mocy art. 215 TFUE dotyczące umieszczania osób fizycznych (osób, których dane dotyczą) w wykazach i nakładające zamrożenie aktywów i ograniczenia dotyczące podróży.

Przetwarzanie jest konieczne do wykonywania zadania realizowanego w interesie publicznym zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a) i do zapewnienia zgodności z określonymi w wyżej wymienionych aktach prawnych zobowiązaniami prawnymi, którym podlega administrator zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Przetwarzanie jest konieczne z uwagi na istotny interes publiczny zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Rada może otrzymać dane osobowe osób, których dane dotyczą, od państw członkowskich lub Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych. Odbiorcami danych osobowych są państwa członkowskie, Komisja Europejska i Europejska Służba Działań Zewnętrznych.

Wszystkie dane osobowe przetwarzane przez Radę w kontekście unijnych autonomicznych środków ograniczających będą zatrzymywane przez 5 lat od momentu, gdy osoba, której dane dotyczą, zostanie usunięta z wykazu osób podlegających zamrożeniu aktywów lub gdy ważność danego środka wygaśnie lub, jeśli wszczęto postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości, do momentu wydania orzeczenia sądowego kończącego postępowanie. Dane osobowe zawarte w dokumentach zarejestrowanych przez Radę są przechowywane przez Radę do celów archiwalnych w interesie publicznym w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Możliwe jest, że Rada będzie musiała wymienić dane osobowe dotyczące osoby, której dane dotyczą, z państwem trzecim lub z organizacją międzynarodową w kontekście transpozycji przez Radę wykazów ONZ lub w kontekście współpracy międzynarodowej dotyczącej polityki w zakresie unijnych środków ograniczających.

W przypadku braku decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony lub odpowiednich zabezpieczeń przekazanie danych osobowych państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej odbywa się na podstawie następującego warunku lub następujących warunków, zgodnie z art. 50 rozporządzenia (UE) 2018/1725:

przekazanie jest niezbędne ze względu na ważne względy interesu publicznego;

przekazanie jest niezbędne do ustalenia, dochodzenia lub obrony roszczeń prawnych.

W przetwarzaniu danych osobowych osoby, której dane dotyczą, nie stosuje się zautomatyzowanego podejmowania decyzji.

Osoby, których dane dotyczą, mają prawo do informacji i prawo dostępu do swoich danych osobowych. Mają też prawo do ich sprostowania i uzupełnienia. W pewnych przypadkach może im przysługiwać prawo do ich usunięcia oraz prawo do sprzeciwu wobec ich przetwarzania lub do wystąpienia o ograniczenie ich przetwarzania.

Osoby, których dane dotyczą, mogą skorzystać z tych praw, wysyłając e- mail do administratora z kopią do inspektora ochrony danych, jak wskazano powyżej.

Do wniosku osoby te muszą dołączyć kopię dokumentu tożsamości, by potwierdzić swoją tożsamość (dowód tożsamości lub paszport). Dokument ten powinien zawierać numer identyfikacyjny, nazwę państwa wydającego, okres ważności, imię i nazwisko, adres i datę urodzenia. Wszelkie inne dane widniejące w kopii dokumentu tożsamości, np. zdjęcie czy pozostałe informacje personalizacyjne, mogą być zaczernione.

Osoby, których dane dotyczą, mają prawo wnieść skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 (edps@edps.europa.eu).

Zaleca się, by osoby te najpierw próbowały dochodzić swoich praw, kontaktując się z administratorem lub inspektorem ochrony danych w Radzie.

Bez uszczerbku dla sądowych, administracyjnych lub pozasądowych środków ochrony prawnej każda osoba, której dane dotyczą, może wnieść skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 (edps@edps.europa.eu).

---

(1)   Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39.

(2)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 16.

(3)   Dz.U. L 226 z 14.9.2023, s. 104.

(4)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 6.

(5)   Dz.U. L 226 z 14.9.2023, s. 3.

Poniższe informacje skierowane są do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku do decyzji Rady 2014/145/WPZiB (1), zmienionej decyzją Rady (WPZiB) 2023/1767 (2), oraz w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014 (3), wykonywanego rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2023/1765 (4), w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi.

W art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 269/2014 wymaga się, by wspomniane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy zgłosiły przed dniem 1 września 2022 r. lub w terminie 6 tygodni po umieszczeniu w wykazie w załączniku I – w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza – podlegające jurysdykcji państwa członkowskiego środki finansowe lub zasoby gospodarcze należące do nich, będące ich własnością, będące w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te środki finansowe lub zasoby gospodarcze się znajdują. Muszą one współpracować z właściwym organem krajowym przy weryfikacji takich informacji. Niewypełnienie tych obowiązków zostanie uznane za obchodzenie środków dotyczących zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych.

Informacje, które mają zostać zgłoszone, muszą zostać przesłane do właściwego organu odpowiedniego państwa członkowskiego za pośrednictwem jego strony internetowej wskazanej w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 269/2014.

---

(1)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 16.

(2)   Dz.U. L 226 z 14.9.2023, s. 104.

(3)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 6.

(4)   Dz.U. L 226 z 14.9.2023, s. 3.

7 września 2023 r. prezes Sądu wydał postanowienie w przedmiocie środka tymczasowego na podstawie art. 157 ust. 2 regulaminu postępowania przed Sądem Unii Europejskiej w sprawie T-743/22 RIII, Nikita Dmitrievich Mazepin przeciwko Radzie Unii Europejskiej. Postanowienie to nakładało na Radę obowiązek opublikowania w Dzienniku Urzędowym ogłoszenia wskazującego, że ponowne umieszczenie skarżącego N. Mazepina w wykazie osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi podlega zawieszeniu na takich samych warunkach jak te przewidziane w poprzednim postanowieniu prezesa Sądu z dnia 19 lipca 2023 r.

Odpowiednie punkty sentencji postanowienia prezesa Sądu z dnia 7 września 2023 r. brzmią następująco:

---

(1)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 16.

(2)   Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 6.

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0733
JPY	Jen	158,28
DKK	Korona duńska	7,4609
GBP	Funt szterling	0,86090
SEK	Korona szwedzka	11,9475
CHF	Frank szwajcarski	0,9589
ISK	Korona islandzka	143,70
NOK	Korona norweska	11,4783
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,487
HUF	Forint węgierski	384,35
PLN	Złoty polski	4,6243
RON	Lej rumuński	4,9673
TRY	Lir turecki	28,9160
AUD	Dolar australijski	1,6762
CAD	Dolar kanadyjski	1,4556
HKD	Dolar Hongkongu	8,3984
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8188
SGD	Dolar singapurski	1,4615
KRW	Won	1 426,24
ZAR	Rand	20,3300
CNY	Yuan renminbi	7,8144
IDR	Rupia indonezyjska	16 502,58
MYR	Ringgit malezyjski	5,0230
PHP	Peso filipińskie	60,899
RUB	Rubel rosyjski
THB	Bat tajlandzki	38,397
BRL	Real	5,3130
MXN	Peso meksykańskie	18,5223
INR	Rupia indyjska	89,0805

---

(1)   Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO) ogłasza następujące konkursy otwarte:

EPSO/AD/404/23 — prawnicy lingwiści (AD7) języka angielskiego (EN)

EPSO/AD/405/23 — prawnicy lingwiści (AD7) języka hiszpańskiego (ES)

EPSO/AD/406/23 — prawnicy lingwiści (AD7) języka litewskiego (LT)

EPSO/AD/407/23 — prawnicy lingwiści (AD7) języka niderlandzkiego (NL)

EPSO/AD/408/23 — prawnicy lingwiści (AD7) języka portugalskiego (PT)

EPSO/AD/409/23 — prawnicy lingwiści (AD7) języka słowackiego (SK)

Ogłoszenie o konkursie jest opublikowane w 24 językach w  Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej C 324 A z dnia 14 września 2023 r.

Więcej informacji można znaleźć na stronie EPSO (1).

---

(1)  https://epso.europa.eu/pl

Urząd Nadzoru EFTA uznaje, że środek pomocy opisany poniżej nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG:

Data przyjęcia decyzji:	3 maja 2023 r.
Nr sprawy:	90153
Nr decyzji:	067/23/COL
Państwo EFTA:	Norwegia
Nazwa środka pomocy (lub nazwa beneficjenta):	Organizacja miejskich usług/rozwiązań w zakresie cyfryzacji
Forma pomocy:	Środek nie stanowi pomocy państwa

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie Urzędu Nadzoru EFTA: http://www.eftasurv.int/state-aid/state-aid-register/decisions/

Stopy bazowe obliczane są zgodnie z przepisami rozdziału wytycznych Urzędu Nadzoru EFTA w sprawie pomocy państwa dotyczącego metody określania stóp referencyjnych i dyskontowych (wytyczne zmienione decyzją Urzędu Nadzoru EFTA nr 788/08/COL z dnia 17 grudnia 2008 r.). Aby uzyskać obowiązujące stopy referencyjne, do stopy bazowej należy dodać odpowiednie marże zgodnie z wytycznymi w sprawie pomocy państwa.

Określono następujące stopy bazowe:

	Islandia	Liechtenstein	Norwegia
1.6.2023 –	7,69	0,29	3,15

---

(1)   Dz.U. L 139 z 25.5.2006, s. 37 oraz suplement EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej nr 26/2006 z 25.5.2006, s. 1.

Skarga przeciwko Norwegii została wniesiona do Trybunału EFTA 26 lipca 2023 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez następujące osoby: Claire Simpson, Erlend Leonhardsen, Marte Brathovde i Ewa Gromnicka, działające w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, Avenue des Arts 19H, B-1000 Bruksela, Belgia.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1.

Królestwo Norwegii, utrzymując w mocy przepisy, takie jak art. 2-1b(4) Ustawy o prawach pacjenta (nor. Pasient- og brukerrettighetsloven, zwanej dalej „PRA”) i art. 6 norweskiego rozporządzenia w sprawie ustalania priorytetów (nor. Prioriteringsforskriften, zwanego dalej „PR”), które w sposób niezgodny z prawem ograniczają prawo do ubiegania się o leczenie stacjonarne w innym państwie EOG lub nie uwzględniają tego prawa, w sytuacji gdy nie jest możliwe dotrzymanie uzasadnionego medycznie terminu zapewnienia leczenia, uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 20 ust. 2 rozporządzenia 883/2004 lub art. 36 Porozumienia EOG;

2.

Królestwo Norwegii, utrzymując w mocy przepisy, takie jak art. 2-1b(5) i 3(4) PR oraz art.2-4a(2)a PRA i art. 3 PR, które nie odzwierciedlały lub nie odzwierciedlają prawidłowo praw pacjentów do ubiegania się o leczenie w innym państwie EOG, w przypadku gdy takie samo lub równie skuteczne leczenie nie może być zapewnione w państwie pochodzenia w terminie uzasadnionym z medycznego punktu widzenia, uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 20 ust. 2 rozporządzenia 883/2004 lub art. 36 Porozumienia EOG;

3.

Królestwo Norwegii, utrzymując w mocy strukturę odwoławczą i proceduralną na podstawie przepisów, takich jak sekcja 7-2 PRA oraz sekcje 7 i 8 PR, które uniemożliwiają organom zajmującym się skargami/odwołaniami na podstawie PRA/PR prawidłowe stosowanie i zabezpieczanie praw pacjentów do ubiegania się o leczenie w innym państwie EOG lub zniechęcają do tego te organy, w przypadku gdy takie samo lub równie skuteczne leczenie nie może być przeprowadzone w państwie pochodzenia w terminie uzasadnionym z medycznego punktu widzenia, lub utrzymując praktykę administracyjną, w ramach której takie prawa nie są zagwarantowane, uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 20 ust. 2 rozporządzenia 883/2004 lub art. 36 Porozumienia EOG, z naruszeniem również art. 3 Porozumienia EOG;

4.

Królestwo Norwegii, utrzymując w mocy i stosując powyższe niejasne lub sprzeczne krajowe przepisy i praktyki w odniesieniu do praw pacjentów do ubiegania się o leczenie w innym państwie EOG, naruszyło zasadę pewności prawa i podważyło skuteczność art. 36 Porozumienia EOG i art. 20 ust. 2 rozporządzenia 883/2004, z naruszeniem tych przepisów, lub art. 3 Porozumienia EOG.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

—

W niniejszym wniosku Urząd Nadzoru EFTA („Urząd”) wnosi o stwierdzenie, że Norwegia, w związku z niektórymi krajowymi przepisami i praktyką regulującymi dostęp do leczenia stacjonarnego w innych państwach EOG, naruszyła art. 36 Porozumienia EOG, art. 20 ust. 2 rozporządzenia 883/2004 („rozporządzenie”) lub art. 3 Porozumienia EOG, a także zasadę pewności prawa.

—	Po otrzymaniu skarg dotyczących norweskiego systemu leczenia stacjonarnego oraz możliwości skorzystania z takiego leczenia za granicą Urząd podjął w 2009 r. decyzję o przeprowadzeniu z własnej inicjatywy oceny odpowiednich norweskich przepisów.

—	W latach 2009–2013 Urząd i rząd Norwegii uczestniczyli w dyskusjach na temat kwestii poruszonych w skargach i związanych z nimi przepisów.

—	14 maja 2014 r. Urząd wystosował do rządu norweskiego wezwanie do usunięcia uchybienia, w którym stwierdził, że Norwegia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 20 rozporządzenia lub art. 36 Porozumienia EOG.

—

W odpowiedzi z 15 sierpnia 2014 r. rząd Norwegii nie zgodził się, że zastrzeżenia Urzędu są zasadne, ale stwierdził, że zaproponowano zmiany legislacyjne, i wskazał, że w celu zwiększenia pewności prawa rozważa dostarczenie dodatkowych informacji i wyjaśnień dotyczących praw do opieki zdrowotnej za granicą.

—	3 lutego 2016 r. Urząd wystosował uzupełniające wezwanie do usunięcia uchybienia, w którym stwierdził, że nie ustosunkowano się do wszystkich jego zastrzeżeń. Rząd norweski odpowiedział pismem z 3 maja 2016 r.

—

20 września 2017 r. Urząd przekazał Norwegii uzasadnioną opinię, na którą rząd norweski odpowiedział pismem z 19 stycznia 2018 r., utrzymując, że nie doszło do naruszenia prawa EOG, i wyjaśniając, w jaki sposób wprowadzono szereg zmian do odpowiednich przepisów. W piśmie z 11 kwietnia 2018 r. Norwegia poinformowała również Urząd o dalszych ocenach, planowanych zmianach w ramach prawnych i planowanych praktycznych usprawnieniach.

—

Urząd uznał zmiany legislacyjne za niezadowalające i 18 grudnia 2019 r. postanowił skierować sprawę do Trybunału EFTA. Urząd, w trakcie przygotowywania swojego wniosku do Trybunału 7 maja 2021 r., skierował do Norwegii wniosek o udzielenie informacji w związku z dodatkowymi informacjami przekazanymi przez skarżącego.

—	W świetle odpowiedzi udzielonej przez Norwegię Urząd wystosował 18 maja 2022 r. drugie uzupełniające wezwanie do usunięcia uchybienia.

—	Odpowiedź rządu norweskiego w piśmie z 8 lipca 2022 r. została uznana przez Urząd za niezadowalającą i 22 października 2022 r. wydał on uzupełniającą uzasadnioną opinię.

—	Rząd norweski odpowiedział pismem z 20 grudnia 2022 r., podtrzymując swoje stanowisko, że odpowiednie norweskie prawo jest zgodne z prawem EOG. Norwegia zmieniła jednak przepisy transponujące rozporządzenie 883/2004 do prawa krajowego; przepisy te weszły w życie 25 listopada 2022 r.

—

Urząd uważa, że nawet jeśli zmiany te rozwiązałyby niektóre z problemów, nadal pozostają inne kwestie poruszone w uzasadnionej opinii i uzupełniającej uzasadnionej opinii, a Norwegia nadal nie zapewnia pacjentom prawa dostępu do leczenia stacjonarnego w innych państwach EOG, co stanowi naruszenie jej obowiązków w ramach Porozumienia EOG.

---

(1)   Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)   Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.