27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/1

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 952/2008

z dnia 26 września 2008 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 września 2008 r.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

---

---

27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/3

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 953/2008

z dnia 26 września 2008 r.

zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1109/2007, na rok gospodarczy 2007/2008

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1109/2007 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 930/2008 (4).

(2)	Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności stosowane do przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1109/2007 w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008, zmienia się zgodnie z kwotami wskazanymi w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 września 2008 r.

---

(1)  Dz.U. L 58 z 28.2.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 253 z 28.9.2007, s. 5.

(4)  Dz.U. L 255 z 23.9.2008, s. 3.

---

---

27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/5

---

DECYZJA NR 1/2004 RADY STOWARZYSZENIA UE-EGIPT

z dnia 14 czerwca 2004 r.

w sprawie regulaminu wewnętrznego Rady Stowarzyszenia

(2008/756/WE)

RADA STOWARZYSZENIA UE-EGIPT,

uwzględniając Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony, w szczególności jego art. 74–80,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Układ wszedł w życie z dniem 1 czerwca 2004 r.

(2)	Powinien zostać przyjęty regulamin wewnętrzny Rady Stowarzyszenia UE-Egipt,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Przewodnictwo

Radzie Stowarzyszenia przewodniczą na przemian przez okres 12 miesięcy przedstawiciel Prezydencji Rady Unii Europejskiej w imieniu Wspólnoty i jej państw członkowskich oraz przedstawiciel rządu Arabskiej Republiki Egiptu. Pierwszy okres rozpoczyna się w dniu pierwszego posiedzenia Rady Stowarzyszenia, a kończy się w dniu 31 grudnia 2004 r.

Artykuł 2

Posiedzenia

Rada Stowarzyszenia zbiera się regularnie przynajmniej raz w roku na szczeblu ministerialnym. Sesje nadzwyczajne Rady Stowarzyszenia mogą odbywać się na wniosek jednej ze Stron, jeżeli Strony tak uzgodnią.

Jeżeli Strony nie uzgodnią inaczej, każda sesja Rady Stowarzyszenia odbywa się w zwykłym miejscu wyznaczonym dla posiedzeń Rady Unii Europejskiej w dniu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia Rady Stowarzyszenia są wspólnie zwoływane przez sekretarzy Rady Stowarzyszenia w porozumieniu z przewodniczącym.

Artykuł 3

Reprezentowanie

Członkowie Rady Stowarzyszenia mogą być reprezentowani, jeżeli nie mogą uczestniczyć w posiedzeniu. Jeżeli członek Rady chce być reprezentowany, musi przekazać przewodniczącemu imię i nazwisko swojego przedstawiciela przed posiedzeniem, na którym ma być reprezentowany.

Przedstawiciel członka Rady Stowarzyszenia wykonuje wszystkie jego uprawnienia.

Artykuł 4

Delegacje

Członkom Rady Stowarzyszenia mogą towarzyszyć urzędnicy. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Przedstawiciel Europejskiego Banku Inwestycyjnego uczestniczy w posiedzeniach Rady Stowarzyszenia jako obserwator, w przypadku gdy w porządku dziennym znajdują się sprawy dotyczące tego banku.

Rada Stowarzyszenia może, za zgodą Stron, zaprosić osoby niebędące jej członkami do uczestniczenia w posiedzeniach w celu dostarczenia informacji na poszczególne tematy.

Artykuł 5

Sekretariat

Urzędnik Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej oraz urzędnik ambasady Arabskiej Republiki Egiptu w Brukseli działają wspólnie jako sekretarze Rady Stowarzyszenia.

Artykuł 6

Korespondencja

Korespondencja kierowana do Rady Stowarzyszenia jest wysyłana do przewodniczącego Rady Stowarzyszenia na adres Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej.

Obaj sekretarze czuwają nad przekazywaniem tej korespondencji przewodniczącemu Rady Stowarzyszenia oraz, w stosownych przypadkach, nad udostępnianiem jej innym członkom Rady Stowarzyszenia. Udostępniona korespondencja jest wysyłana do Sekretariatu Generalnego Komisji, stałych przedstawicielstw państw członkowskich oraz do ambasady Arabskiej Republiki Egiptu w Brukseli.

Komunikaty od przewodniczącego Rady Stowarzyszenia są wysyłane do adresatów przez obu sekretarzy oraz udostępniane, w stosownych przypadkach, innym członkom Rady Stowarzyszenia pod adresami wskazanymi w akapicie drugim.

Artykuł 7

Jawność

Jeżeli nie postanowiono inaczej, posiedzenia Rady Stowarzyszenia odbywają się przy drzwiach zamkniętych.

Artykuł 8

Porządki obrad posiedzeń

1.   Przewodniczący sporządza wstępny porządek obrad każdego posiedzenia. Jest on przekazywany przez sekretarzy Rady Stowarzyszenia adresatom, o których mowa w art. 6, nie później niż 15 dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Wstępny porządek obrad obejmuje pozycje, o wprowadzenie których został złożony wniosek przewodniczącemu nie później niż 21 dni przed rozpoczęciem posiedzenia, z zastrzeżeniem, że pozycji tych nie wpisuje się do wstępnego porządku obrad, jeżeli stosowna dokumentacja dotycząca wniosku nie została przesłana sekretarzom do dnia wysłania porządku obrad.

Porządek obrad jest przyjmowany przez Radę Stowarzyszenia na początku każdego posiedzenia. Pozycja inna niż pozycje ujęte we wstępnym porządku obrad może zostać w nim umieszczona, jeżeli Strony tak uzgodnią.

2.   Przewodniczący może, w porozumieniu ze Stronami, skrócić terminy określone w ust. 1 w celu uwzględnienia wymogów danej sprawy.

Artykuł 9

Protokół

Projekt protokołu z każdego posiedzenia jest sporządzany przez obu sekretarzy.

Protokół co do zasady odnosi się do każdej pozycji porządku dziennego z uwzględnieniem:

—	dokumentacji przedłożonej Radzie Stowarzyszenia,

—	oświadczeń, o których włączenie postulował członek Rady Stowarzyszenia,

—	podjętych decyzji, uzgodnionych oświadczeń i przyjętych wniosków.

Projekt protokołu przedkładany jest do zatwierdzenia Radzie Stowarzyszenia. Jest on zatwierdzany w terminie sześciu miesięcy od każdego posiedzenia Rady Stowarzyszenia. Po zatwierdzeniu protokół zostaje podpisany przez przewodniczącego i obu sekretarzy. Protokół zostaje złożony w archiwach Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej; jego uwierzytelniony odpis zostaje przekazany każdemu z adresatów, o których mowa w art. 6.

Artykuł 10

Decyzje i zalecenia

1.   Rada Stowarzyszenia przyjmuje decyzje i zalecenia za porozumieniem Stron.

W okresie między posiedzeniami Rada Stowarzyszenia może przyjmować decyzje lub zalecenia w drodze procedury pisemnej, jeżeli obie Strony tak uzgodnią.

2.   Decyzje i zalecenia Rady Stowarzyszenia, w rozumieniu art. 76 układu eurośródziemnomorskiego, noszą odpowiednio tytuł „Decyzja” i „Zalecenie”, po którym następuje numer porządkowy, data ich przyjęcia i opis ich przedmiotu. Każda decyzja określa datę swojego wejścia w życie.

Decyzje i zalecenia Rady Stowarzyszenia są podpisywane przez przewodniczącego i uwierzytelniane przez obu sekretarzy.

Decyzje i zalecenia są przekazywane każdemu z adresatów, o których mowa w art. 6.

Rada Stowarzyszenia może postanowić o zleceniu publikacji swoich decyzji i zaleceń w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz w Dzienniku Urzędowym Arabskiej Republiki Egiptu.

Artykuł 11

Języki

Językami urzędowymi Rady Stowarzyszenia są języki urzędowe obu Stron.

Jeżeli nie postanowiono inaczej, podstawę dla obrad Rady Stowarzyszenia stanowi dokumentacja sporządzona w tych językach.

Artykuł 12

Wydatki

Wspólnota i Arabska Republika Egiptu pokrywają wydatki, które ponoszą w związku ze swoim uczestnictwem w posiedzeniach Rady Stowarzyszenia, zarówno w odniesieniu do wydatków na personel, podróże i diety, jak i do wydatków na usługi pocztowe i telekomunikację.

Koszty związane z tłumaczeniami ustnymi podczas posiedzeń, tłumaczeniami pisemnymi oraz powielaniem dokumentów ponosi Wspólnota, z wyjątkiem kosztów związanych z tłumaczeniami ustnymi lub pisemnymi na język arabski lub z języka arabskiego, które ponosi Arabska Republika Egiptu.

Inne koszty związane z materialnym aspektem organizacji posiedzeń ponosi Strona, która pełni rolę gospodarza posiedzenia.

Artykuł 13

Komitet Stowarzyszenia

1.   Komitet Stowarzyszenia wspomaga Radę Stowarzyszenia w wykonywaniu jej zadań. W skład Komitetu wchodzą przedstawiciele Komisji Wspólnot Europejskich i przedstawiciele członków Rady Unii Europejskiej z jednej strony, oraz przedstawiciele rządu Arabskiej Republiki Egiptu, z drugiej strony.

2.   Komitet Stowarzyszenia przygotowuje posiedzenia i obrady Rady Stowarzyszenia, w stosownych przypadkach wykonuje decyzje Rady Stowarzyszenia oraz, ogólnie, zapewnia ciągłość stosunków w ramach stowarzyszenia oraz właściwe funkcjonowanie układu eurośródziemnomorskiego. Komitet rozważa wszystkie sprawy powierzone mu przez Radę Stowarzyszenia, jak również każdą inną sprawę, która może wyniknąć podczas bieżącego wykonywania układu eurośródziemnomorskiego. Komitet przedkłada wnioski lub wszelkie projekty decyzji/zaleceń Radzie Stowarzyszenia do zatwierdzenia.

3.   W przypadku gdy układ eurośródziemnomorski przewiduje obowiązek konsultacji lub możliwość konsultacji, taka konsultacja może zostać przeprowadzona w ramach Komitetu Stowarzyszenia. Konsultacje takie mogą być kontynuowane w ramach Rady Stowarzyszenia, jeżeli obie Strony tak uzgodnią.

4.   Projekt regulaminu wewnętrznego Komitetu Stowarzyszenia jest załączony do niniejszej decyzji.

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

---

---

27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/10

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 26 września 2008 r.

nakładająca specjalne warunki regulujące przywóz produktów zawierających mleko lub przetwory mleczne pochodzących lub wysłanych z Chin

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 5599)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/757/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (1), w szczególności jego art. 53 ust. 2, akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W artykule 53 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 przewidziano możliwość przyjęcia odpowiednich środków nadzwyczajnych dla żywności i pasz przywożonych z kraju trzeciego, aby chronić zdrowie ludzkie, zdrowie zwierząt lub środowisko, w przypadku gdy nie można wystarczająco zapobiegać ryzyku za pomocą środków podjętych przez poszczególne państwa członkowskie.

(2)

Komisja Europejska została ostatnio poinformowana, iż w mleku początkowym i innych przetworach mlecznych z Chin stwierdzono wysokie stężenie melaminy. Melamina jest półproduktem chemicznym używanym w produkcji żywic aminowych i tworzyw sztucznych i stosowana jest jako monomer oraz jako dodatek do tworzyw sztucznych. Wysokie stężenie melaminy w żywności może mieć bardzo poważny wpływ na zdrowie.

(3)

Przywóz do Wspólnoty mleka i przetworów mlecznych pochodzących z Chin, w tym mleka w proszku, jest zabroniony; jednakże niektóre produkty złożone (tj. produkty, które zawierają jednocześnie przetworzony produkt pochodzenia zwierzęcego i produkt pochodzenia niezwierzęcego) zawierające przetworzone składniki mleka mogły znaleźć się na rynkach Unii Europejskiej.

(4)

Pomimo że dostępne informacje oparte na faktach wskazują, iż nie dokonano przywozu żadnych produktów złożonych specjalnego przeznaczenia żywieniowego dla niemowląt lub małych dzieci, niektóre produkty złożone tego typu, w zależności od ich szczegółowego składu, a zwłaszcza od ilości zawartych w nich przetworów mlecznych, mogły zostać zgłoszone do przywozu bez przejścia systematycznej kontroli w punktach kontroli granicznej zgodnie z decyzją 2007/275/WE dotyczącą wykazu zwierząt i produktów mających podlegać kontroli w punktach kontroli granicznej na mocy dyrektyw Rady 91/496/EWG i 97/78/WE. Biorąc pod uwagę fakt, iż tego rodzaju produkty są głównym, a w niektórych przypadkach jedynym źródłem pożywienia niemowląt i małych dzieci, należy zakazać przywozu do Wspólnoty jakiegokolwiek z takich produktów pochodzących z Chin.

(5)

Jeśli chodzi o pozostałe produkty złożone (takie jak herbatniki czy czekolada), które stanowią jedynie małą część zróżnicowanej diety, Komisja Europejska zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) o ocenę ryzyka związanego z występowaniem w nich melaminy. EFSA wydał oświadczenie, w którym oznajmia, iż największe ryzyko byłoby związane z najgorszym scenariuszem, według którego dzieci spożywałyby codziennie duże ilości herbatników i czekolady, zawierających największą ilość mleka w proszku (która waha się odpowiednio między 16 % i ponad 20 %), skażonego w wysokości najwyższego stężenia stwierdzonego w mleku w proszku z Chin. Wówczas ewentualnie mogłoby zostać przekroczone tolerowane dzienne pobranie (TDI) melaminy wynoszące 0,5 mg na kg masy ciała.

(6)

Aby przeciwdziałać zagrożeniu dla zdrowia, które może powstać z narażenia na zawartość melaminy w takich produktach złożonych, państwa członkowskie powinny zagwarantować, że wszystkie produkty złożone zawierające przynajmniej 15 % przetworu mlecznego, pochodzące z Chin, są systematycznie poddawane badaniom przed ich przywozem do Wspólnoty i że wszystkie takie produkty, które zawierają melaminę w stężeniu przekraczającym 2,5 mg/kg, są natychmiast niszczone. Ten najwyższy poziom odpowiada potrzebie zapewnienia szerokiego marginesu bezpieczeństwa. Kierując się ostrożnością, należy również poddać badaniom produkty złożone, w których zawartość przetworów mlecznych nie może być określona. Państwa członkowskie powinny zapewnić również odpowiednie badania produktów złożonych już obecnych we Wspólnocie i, w razie konieczności, wycofanie ich z obrotu. Koszty badań przeprowadzanych przy przywozie i urzędowych środków przedsięwziętych wobec produktów, w przypadku których przekroczone zostały maksymalne poziomy, o których mowa, powinny być ponoszone przez podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze, odpowiedzialny za dany produkt.

(7)

Aby Komisja była w stanie dokonać ponownej oceny stosowności tych środków, państwa członkowskie powinny informować Komisję o niekorzystnych wynikach badań za pomocą systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt oraz przekazywać co dwa tygodnie również wyniki korzystne.

(8)

Biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy, i do czasu posiedzenia Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt oraz po przekazaniu informacji władzom Chin, należy podjąć tymczasowe środki ochrony zgodnie z procedurą określoną w art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 178/2002.

(9)	Niniejsza decyzja będzie poddana przeglądowi zgodnie z procedurą określoną w art. 53 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 178/2002,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Państwa członkowskie zabraniają przywozu do Wspólnoty pochodzących lub wysłanych z Chin produktów złożonych zawierających mleko lub przetwory mleczne, będących środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego dla niemowląt lub małych dzieci w rozumieniu dyrektywy Rady 89/398/EWG w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego.

2.   Państwa członkowskie przeprowadzają kontrole dokumentacji, identyfikacyjne oraz kontrole bezpośrednie, łącznie z analizami laboratoryjnymi, wszystkich przesyłek pochodzących lub wysłanych z Chin zawierających produkty złożone zawierające więcej niż 15 % przetworów mlecznych oraz wszystkich przesyłek takich produktów złożonych, w których nie można ustalić zawartości przetworów mlecznych. Tego typu kontrole mają przede wszystkim na celu ustalenie, że poziom melaminy, o ile stwierdzi się jej zawartość, nie przekracza 2,5 mg/kg produktu. Przesyłki będą zatrzymane do czasu uzyskania wyników analiz laboratoryjnych.

3.   Państwa członkowskie składają sprawozdania o jakimkolwiek niekorzystnym wyniku analiz laboratoryjnych, o których mowa w ust. 2, za pomocą systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt. Co dwa tygodnie składają sprawozdanie Komisji dotyczące korzystnych wyników.

4.   Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki gwarantujące, że produkty, o których mowa w ust. 2, które już znajdują się w obrocie, podlegają odpowiedniemu poziomowi kontroli celem ustalenia zawartości melaminy.

5.   Jakikolwiek produkt zawierający melaminę w dawkach przekraczających 2,5 mg/kg, po przejściu kontroli wykonanych zgodnie z ust. 2 i 4, zostaje natychmiast zniszczony.

6.   Państwa członkowskie gwarantują, że koszty poniesione w celu wykonania przepisów ust. 2 są ponoszone przez podmioty odpowiedzialne za przywóz i że koszty środków urzędowych podjętych w przypadku produktów, w których wykryto przekroczenie ilości 2,5 mg/kg produktu, ponoszone są przez podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze, odpowiedzialny za dany produkt.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

---

(1)  Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

---

27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/12

---

WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 26 sierpnia 2008 r.

zmieniające wytyczne EBC/2002/7 w sprawie wymagań w zakresie sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych rachunków finansowych

(EBC/2008/6)

(2008/758/WE)

ZARZĄD EUROPEJSKIEGO BANKU CANTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 5 ust. 1, art. 5 ust. 2, art. 12 ust. 1 i art. 14 ust. 3,

uwzględniając art. 9 wytycznych EBC/2002/7 z dnia 21 listopada 2002 r. w sprawie wymagań w zakresie sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych rachunków finansowych (1),

uwzględniając art. 14 ust. 1 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zmieniony program przekazywania danych zgodnie z Europejskim Systemem Rachunków 1995 (zwanym dalej: „ESA 95”) (2) przyczynił się do wprowadzenia bardziej efektywnych standardów kodowania danych statystycznych. W celu przyczynienia się do całkowitej harmonizacji standardów przekazywania statystyk rachunków finansowych na obszarze Unii Europejskiej standardy kodowania określone w załączniku II do wytycznych EBC/2002/7 powinny zostać dostosowane do standardów kodowania programu przekazywania danych rachunków narodowych ESA 95.

(2)

Zgodnie z art. 9 wytycznych EBC/2002/7 Zarząd Europejskiego Banku Centralnego (EBC) jest uprawniony do dokonania zmian technicznych w załącznikach do wytycznych EBC/2002/7, pod warunkiem że takie zmiany nie zmieniają zasadniczych ram koncepcyjnych ani nie mają wpływu na obciążenia w zakresie sprawozdawczości.

(3)

Harmonizacja standardów kodowania przewidziana w niniejszych wytycznych ma postać technicznej zmiany, która nie narusza podstawowej struktury pojęciowej dla obowiązków sprawozdawczych oraz wyłączeń od nich zawartych w załącznikach I i III do wytycznych EBC/2002/7 ani też nie wpływa na obciążenia sprawozdawcze.

(4)	Zarząd uwzględnił uwagi Komitetu ds. Statystyki,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:

Artykuł 1

Zamiana norm przekazywania i kodowania

Załącznik II do wytycznych EBC/2002/7 zastępuje się tekstem zawartym w załączniku do niniejszych wytycznych.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze wytyczne wchodzą w życie z dniem 1 października 2008 r.

Artykuł 3

Adresaci

Niniejsze wytyczne są skierowane do krajowych banków centralnych państw członkowskich, które przyjęły walutę euro.

---

(1)  Dz.U. L 334 z 11.12.2002, s. 24.

(2)  W brzmieniu określonym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie (Dz.U. L 310 z 30.11.1996, s. 1).

---

---

27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/15

---

WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2008/759/WPZiB

z dnia 25 września 2008 r.

zmieniające wspólne działanie 2008/736/WPZiB w sprawie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji, EUMM Georgia

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 15 września 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/736/WPZiB w sprawie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji, EUMM Georgia (1), dla której finansowa kwota odniesienia wynosi 31 000 000 EUR.

(2)	Należy podwyższyć finansową kwotę odniesienia dla EUMM Georgia, tak aby uwzględnić dodatkowe potrzeby operacyjne tej misji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

Artykuł 14 ust. 1 wspólnego działania 2008/736/WPZiB otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem jego przyjęcia.

Artykuł 3

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 248 z 17.9.2008, s. 26.

---

27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/16

---

WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2008/760/WPZiB

z dnia 25 września 2008 r.

w sprawie mianowania specjalnego przedstawiciela Unii Europejskiej ds. kryzysu w Gruzji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14, art. 18 ust. 5 i art. 23 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 1 września 2008 r. Rada Europejska wyraziła swoje poważne zaniepokojenie otwartym konfliktem, który wybuchł w Gruzji, i wyraziła gotowość Unii Europejskiej (UE) do zaangażowania się we wspieranie wszelkich działań służących znalezieniu pokojowego i trwałego rozwiązania tego konfliktu.

(2)	Rada Europejska postanowiła, że należy mianować specjalnego przedstawiciela UE (SPUE) ds. kryzysu w Gruzji.

(3)	W dniu 15 września 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/736/WPZiB w sprawie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji, EUMM Georgia (1).

(4)	Przy tej samej okazji Rada zdecydowała, że SPUE ds. kryzysu w Gruzji należy mianować pana Pierre’a Morela.

(5)	SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 11 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

Specjalny przedstawiciel Unii Europejskiej

Pan Pierre MOREL zostaje niniejszym mianowany specjalnym przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) ds. kryzysu w Gruzji na okres od dnia przyjęcia niniejszego wspólnego działania do dnia 28 lutego 2009 r.

Artykuł 2

Cele

Podstawą mandatu SPUE są cele określone w konkluzjach Prezydencji z nadzwyczajnego posiedzenia Rady Europejskiej, które odbyło się w Brukseli dnia 1 września 2008 r., oraz w konkluzjach Rady w sprawie Gruzji przyjętych dnia 15 września 2008 r.

W ramach swoich działań na rzecz rozwiązania konfliktu w Gruzji SPUE zwiększa skuteczność i widoczność działań UE.

Artykuł 3

Mandat

Mandat SPUE obejmuje:

a)

z jednej strony – zapewnienie pomocy w przygotowaniu międzynarodowych rozmów przewidzianych w pkt 6 porozumienia z dnia 12 sierpnia 2008 r.; będą one dotyczyć zwłaszcza: — warunków bezpieczeństwa i stabilności w regionie, — kwestii uchodźców i przesiedleńców wewnętrznych, omawianej na podstawie zasad uznanych na szczeblu międzynarodowym, — wszelkich innych tematów wspólnie uzgodnionych przez strony, z drugiej strony – zapewnienie pomocy w określeniu stanowiska UE i reprezentowanie jej podczas tych rozmów;

b)	wspieranie realizacji porozumienia zawartego dnia 8 września 2008 r. w Moskwie i Tbilisi, jak również porozumienia z dnia 12 sierpnia 2008 r., w ścisłej koordynacji z Organizacją Narodów Zjednoczonych i Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie;

w ramach działań określonych powyżej, przyczynianie się do realizacji polityki UE w dziedzinie praw człowieka i jej wytycznych w tej dziedzinie, w szczególności dotyczących dzieci i kobiet.

Artykuł 4

Wykonanie mandatu

1.   SPUE jest odpowiedzialny za realizację swojego mandatu, działając pod zwierzchnictwem i kierownictwem operacyjnym Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela (SG/WP).

2.   Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktów z Radą. Komitet ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania SPUE w ramach jego mandatu.

Artykuł 5

Finansowanie

1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia przyjęcia niniejszego wspólnego działania do dnia 28 lutego 2009 r. wynosi 390 000 EUR.

2.   Wydatki pokrywane w ramach kwoty określonej w ust. 1 kwalifikują się do finansowania od dnia przyjęcia niniejszego wspólnego działania. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

3.   Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE rozlicza się z Komisją z wszelkich wydatków.

Artykuł 6

Powołanie i skład zespołu

1.   W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu w porozumieniu z Prezydencją, wspieraną przez SG/WP, oraz w pełnej współpracy z Komisją. W skład zespołu wchodzą osoby posiadające odpowiednią wiedzę na temat konkretnych kwestii politycznych w zależności od potrzeb mandatu. SPUE powiadamia SG/WP, Prezydencję i Komisję o składzie swojego zespołu.

2.   Państwa członkowskie i instytucje UE mogą zaproponować oddelegowanie pracowników do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie pracowników oddelegowanych przez państwo członkowskie lub instytucję UE do współpracy ze SPUE jest wypłacane odpowiednio przez dane państwo członkowskie lub daną instytucję UE. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do Sekretariatu Generalnego Rady również mogą być przydzieleni do współpracy ze SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego muszą posiadać obywatelstwo państwa członkowskiego UE.

3.   Cały oddelegowany personel podległy jest administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu lub wysyłającej instytucji UE i działa na rzecz realizacji mandatu SPUE.

Artykuł 7

Przywileje i immunitety SPUE i jego personelu

Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do realizacji i sprawnego przebiegu misji SPUE i jego personelu ustala się w porozumieniu ze stroną przyjmującą lub stronami przyjmującymi, zależnie od przypadku. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają w tym celu wszelkie niezbędne wsparcie.

Artykuł 8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (2), w szczególności w odniesieniu do informacji niejawnych UE.

Artykuł 9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1.   Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

2.   Prezydencja, Komisja lub państwa członkowskie, zależnie od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.

Artykuł 10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii Europejskiej dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium UE w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie odpowiednie działania, zgodne z jego mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa wszystkim członkom personelu bezpośrednio mu podlegającego, w szczególności:

a)

sporządza w stosowym przypadku plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa dostosowane do potrzeb danej misji, uwzględniające bezpieczne przemieszczanie się personelu na obszar misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na incydenty zagrażające bezpieczeństwu, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)	zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium UE ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c)

zapewnia, by wszyscy członkowie jego zespołu rozmieszczeni poza terytorium UE, w tym personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w zależności od poziomu ryzyka określonego przez Sekretariat Generalny Rady dla obszaru prowadzenia misji;

d)

zapewnia wdrażanie wszystkich wspólnie uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarcza SG/WP, Radzie i Komisji pisemne sprawozdania – w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu – o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem.

Artykuł 11

Składanie sprawozdań

SPUE regularnie składa SG/WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym. Okresowe sprawozdania pisemne są rozprowadzane poprzez sieć COREU. Na zalecenie SG/WP lub KPiB SPUE może przekazywać sprawozdania Radzie ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych.

Artykuł 12

Koordynacja

1.   SPUE działa w interesie ogólnej koordynacji polityki UE. Pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów UE, aby zrealizować cele polityczne UE. Koordynuje swoje działania z działaniami Prezydencji i Komisji, jak również z działaniami innych SPUE aktywnych w regionie, w szczególności SPUE w regionie Kaukazu Południowego z uwzględnieniem szczególnych celów jego mandatu. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i przedstawicielstwom Komisji.

2.   Prezydencja, Komisja i szefowie misji państw członkowskich utrzymują ścisłe kontakty ze SPUE i dokładają wszelkich starań, aby wspierać go w wykonywaniu mandatu. SPUE współpracuje również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi.

Artykuł 13

Przegląd

Wykonanie niniejszego wspólnego działania i jego spójność z innymi działaniami Unii Europejskiej są przedmiotem regularnego przeglądu. W dniu 15 grudnia 2008 r. SPUE przedstawi SG/WP, Radzie i Komisji pełne sprawozdanie z wykonania mandatu. Na podstawie tego sprawozdania wspólne działanie jest oceniane przez odpowiednie grupy robocze oraz przez KPiB. Kierując się ogólnymi priorytetami dotyczącymi rozmieszczania, SG/WP przedstawia KPiB zalecenia dotyczące decyzji Rady w sprawie przedłużenia, zmiany lub zakończenia mandatu.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem jego przyjęcia.

Artykuł 15

Publikacja

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 248 z 17.9.2008, s. 26.

(2)  Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.

---

27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/19

---

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 950/2008 z dnia 25 września 2008 r. dotyczącego wydawania pozwoleń na przywóz ryżu w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 327/98 dla podokresu wrzesień 2008 r.

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 258 z dnia 26 września 2008 r. )

Strona 65, załącznik, przypisy 1 i 2:

zamiast:

powinno być:

---

27.9.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/s3

---

NOTA DO CZYTELNIKA

Instytucje postanowiły zaprzestać umieszczania w swoich tekstach wzmianek o ostatnich zmianach cytowanych aktów.

O ile nie określono inaczej, akty, do których następują odesłania w opublikowanych tekstach, są aktami obecnie obowiązującymi.

---