KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 21.3.2018

COM(2018) 146 final

KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Czas ustanowić nowoczesne, sprawiedliwe i skuteczne normy opodatkowania gospodarki cyfrowej

1. Wprowadzenie

W dniach 22–23 marca 2018 r. na forum Rady Europejskiej odbędzie się debata na temat opodatkowania gospodarki cyfrowej. Najważniejsze zagadnienia i cele w zakresie opodatkowania gospodarki cyfrowej omówiono w komunikacie Komisji w sprawie sprawiedliwego i skutecznego systemu podatkowego w Unii Europejskiej dla jednolitego rynku cyfrowego opublikowanym we wrześniu 2017 r. 1 Niniejszym Komisja przedkłada wnioski, które mają na celu ustanowienie norm nowoczesnego, sprawiedliwego i efektywnego opodatkowania gospodarki cyfrowej. Jest to odpowiedź na apele Rady Europejskiej i Rady Ecofin, które podkreśliły „potrzebę skutecznego i sprawiedliwego systemu podatkowego na miarę ery cyfrowej” i wyraziły oczekiwanie, że Komisja przedstawi stosowne wnioski na początku 2018 r. 2  

Gospodarka cyfrowa zmienia sposoby naszej interakcji, konsumpcji i robienia interesów. Transformacja cyfrowa niesie ze sobą wiele korzyści dla społeczeństwa. Aby w pełni wykorzystać jej potencjał, Komisja uznała stworzenie jednolitego rynku cyfrowego za jeden ze swoich głównych priorytetów 3 . Ustanowienie jednolitego rynku cyfrowego stworzy nowe możliwości w obszarze innowacji i pomoże europejskim przedsiębiorstwom rozwinąć działalność na skalę globalną, co zapewni Unii Europejskiej utrzymanie pozycji światowego lidera gospodarki cyfrowej. Jednolity rynek cyfrowy może przynieść gospodarce europejskiej 415 mld EUR, sprzyjając jednocześnie zatrudnieniu oraz pobudzając wzrost gospodarczy, konkurencję, inwestycje i innowacje. Przy założeniu, że odpowiednia polityka i ramy legislacyjne zostaną ustanowione na czas, wartość gospodarki opartej na danych w UE wzrośnie do 2020 r. do 739 mld EUR, co będzie stanowiło 4 % całkowitego unijnego PKB 4 . Dzięki cyfryzacji nawet najmniejsze przedsiębiorstwa zyskają większe możliwości działania na skalę międzynarodową.

Jesteśmy obecnie świadkami początku nowej ery, w której użytkownicy usług cyfrowych – świadomie bądź nieświadomie – są w coraz większym stopniu częścią procesu tworzenia wartości. Dostarczają oni danych oraz dzielą się wiedzą i treściami, umożliwiając tym samym rozwój rozbudowanych i różnorodnych sieci. Wszystko to przyczynia się do wytworzenia ogromnych korzyści w dzisiejszej gospodarce, które bez wątpienia będą jeszcze większe w przyszłości. Intensywny charakter aktywności użytkowników w gospodarce cyfrowej zobrazowano na wykresie poniżej.

Przedsiębiorstwa cyfrowe rozwijają się znacznie szybciej niż gospodarka ogółem, a największe z nich mają ogromną bazę użytkowników i konsumentów na terytorium UE. Przykładowo 42 % Europejczyków korzysta z Facebooka. Choć w gospodarce cyfrowej większość stron internetowych ma charakter lokalny (wejścia tylko z jednego kraju), lwia część ruchu w internecie przypada na znacznie mniejszą liczbę stron internetowych o zasięgu globalnym. W ostatnich 7 latach średni roczny wzrost przychodów największych przedsiębiorstw cyfrowych kształtował się na poziomie około 14 %, podczas gdy w przypadku firm z branży IT i telekomunikacji wyniósł on około 3 %, a w przypadku pozostałych korporacji wielonarodowych – 0,2 % 5 . Świadczy to o dynamice i potencjale tego sektora.

Sprawiedliwe i skuteczne opodatkowanie w zasadniczym stopniu przyczynia się do tego, by jednolity rynek cyfrowy w pełni realizował swój potencjał. Należy zapewnić nowoczesne otoczenie podatkowe, w którym prawidłowo ujmuje się wartość działalności cyfrowej i w którym przedsiębiorstwa o profilu cyfrowym mogą się rozwijać, korzystając z przewidywalnych i sprawiedliwych warunków prowadzenia działalności. Opodatkowanie pełni ważną funkcję w unijnym modelu gospodarczym i społecznym. Sprawiedliwy i skuteczny system opodatkowania zapewnia dochody na potrzeby finansowania usług publicznych, a jednocześnie wspiera wzrost gospodarczy i konkurencyjność unijnych przedsiębiorstw. Z uwagi na rosnące nierówności i postrzegany brak sprawiedliwości społecznej obywatele UE domagają się od państw członkowskich i Komisji podjęcia działań w celu zapewnienia bardziej sprawiedliwych systemów podatkowych. Wszyscy podatnicy muszą odprowadzać podatki w należytej wysokości. Zapewnia to przedsiębiorstwom równe warunki działania, co ma kluczowe znaczenie dla sukcesu jednolitego rynku, a także gwarantuje ochronę europejskiego modelu społecznego, na którym polegają obywatele.

Od samego początku swojej kadencji obecna Komisja za jeden z priorytetów przyjęła działanie na rzecz zwiększenia uczciwości i skuteczności systemów podatkowych w UE 6 . Unia odgrywa wiodącą rolę w światowej rewolucji w dziedzinie przejrzystości podatkowej 7 , przyjęła wiążące przepisy w celu zlikwidowania luk prawnych ułatwiających unikanie opodatkowania 8 , podjęła działania w odniesieniu do jurysdykcji niechętnych współpracy 9 , a także przyjęła zaktualizowane przepisy ramowe dotyczące VAT, które pozwolą sprostać wyzwaniom współczesnego świata 10 . Działając zgodnie z zasadami pomocy państwa, Komisja podjęła działania przeciwko preferencyjnemu traktowaniu podatkowemu przedsiębiorstw, które prowadzą praktyki planowania podatkowego. Ponadto zaproponowała ona nowe konkurencyjne, sprawiedliwe i solidne ramy opodatkowania przedsiębiorstw na jednolitym rynku 11 . Komisja zaproponowała również środki, które mają na celu zwiększenie przejrzystości poprzez zobowiązanie korporacji wielonarodowych do publikowania informacji na temat kwoty podatków odprowadzanych przez nie w UE (publiczna sprawozdawczość w podziale na poszczególne kraje) 12 . Wzywa ona Parlament Europejski i Radę, by wykazały się determinacją w sprawie tego ważnego wniosku, tak by zapewnić jego szybkie przyjęcie.

Niemniej jednak pewne wyzwania wciąż są aktualne. Szybka transformacja gospodarki światowej za sprawą cyfryzacji wywołuje nowego rodzaju presję na systemy opodatkowania osób prawnych na szczeblu unijnym i międzynarodowym. Nowe modele biznesowe powinny wspierać przedsiębiorczość, gwarantując jednocześnie równe warunki działania. Na wszystkich szczeblach kształtowania polityki należy dopilnować, aby otoczenie regulacyjne było proste i zapewniało wsparcie przedsiębiorcom, w szczególności MŚP. Jak podkreśliła Komisja w dokumencie otwierającym debatę w sprawie wykorzystania możliwości płynących z globalizacji 13 przedstawionym w maju 2017 r., nie oznacza to protekcjonizmu, deregulacji czy równania w dół – chodzi tu o inteligentne regulacje. Rządy muszą zagwarantować, by polityka podatkowa pozostała adekwatna w obliczu cyfryzacji i nowych modeli biznesowych oraz by przedsiębiorstwa płaciły podatki tam, gdzie prowadzą działalność gospodarczą. Wnioski przedstawione dziś przez Komisję stanowią wyważoną i współmierną odpowiedź na te wyzwania.

2. Jakie zmiany wprowadzić, by stworzyć system opodatkowania osób prawnych na miarę XXI wieku: przyszłe wyzwania

2.1 Przestarzałe przepisy dotyczące podatku od osób prawnych

Przedsiębiorstwa świadczące usługi cyfrowe, podobnie jak wszystkie inne przedsiębiorstwa, muszą być odpowiednio opodatkowane, tak aby umożliwić pokrycie kosztów usług publicznych, z których korzystają. Obecnie tak się jednak nie dzieje. Przedsiębiorstwa o znaczącej obecności na rynku cyfrowym danego państwa członkowskiego korzystają z zapewnianych przez to państwo usług publicznych i infrastruktury rynku, np. z systemu sądownictwa czy wysokiego poziomu łączności, lecz nie odprowadzają tam podatków, o ile nie są jednocześnie w znaczącym stopniu obecne fizycznie na jego terytorium. Przedsiębiorstwa będące aktywne głównie na rynku cyfrowym mają mniejszą potrzebę fizycznej obecności za granicą podczas prowadzenia tam działalności – w przypadku wielonarodowych koncernów cyfrowych zaledwie 50 % przedsiębiorstw powiązanych ma siedzibę za granicą, natomiast w przypadku tradycyjnych koncernów wielonarodowych odsetek ten wynosi 80 % 14 .

Zgodnie z międzynarodowo uznaną zasadą zyski powinny podlegać opodatkowaniu w miejscu, w którym tworzona jest wartość 15 . Obecnie obowiązujące międzynarodowe przepisy podatkowe zostały jednak opracowane z myślą o tradycyjnych przedsiębiorstwach, które nie prowadzą działalności w internecie. Opierają się one w dużej mierze na zasadzie obecności fizycznej, a zakres ich stosowania nie przewiduje modeli biznesowych opierających się głównie na wartościach niematerialnych i prawnych oraz wymianie danych i wiedzy. Nie uwzględniają też one modeli biznesowych polegających na tym, że przedsiębiorstwa świadczą usługi cyfrowe w danym kraju bez konieczności fizycznej obecności na jego terytorium, ani nie obejmują nowych sposobów wypracowywania zysków w świecie cyfrowym. Na przykład w ramach obowiązujących przepisów trudno jest uchwycić wartość wytworzoną za pośrednictwem aktywów niematerialnych i prawnych, takich jak patenty i algorytmy, które można łatwo przenieść do jurysdykcji o niskich lub zerowych stawkach podatkowych. Ponadto w przepisach tych pomija się rolę użytkowników w generowaniu wartości dla przedsiębiorstw cyfrowych, podczas gdy to oni dostarczają danych i treści, a także stanowią ogniwa sieci o kluczowym znaczeniu w wielu cyfrowych modelach biznesowych. Wszystko to oznacza, że miejsce, w którym dochodzi do wytworzenia danej wartości, nie pokrywa się z miejscem, gdzie odprowadzane są podatki.

W rezultacie przedsiębiorstwa z cyfrowym modelem biznesowym odprowadzają podatki po stawkach, które są o ponad połowę niższe niż ma to miejsce w przypadku przedsiębiorstw o tradycyjnych modelach biznesowych, przy czym średnia efektywna stawka podatkowa w przypadku tych pierwszych wynosi 9,5 %, a tych ostatnich – 23,2 % 16 . Wynika to po części z przestarzałego systemu podatkowego, a po części z zachęt oferowanych przedsiębiorstwom cyfrowym przez rządy w celu wspierania rozwoju tego przyszłościowego sektora. W niektórych przypadkach za pośrednictwem strategii agresywnego planowania podatkowego kwotę należnego podatku można obniżyć jeszcze bardziej. Prowadzi to do zakłócenia równowagi w systemie, ze szkodą dla przedsiębiorstw tradycyjnych. Skutkiem jest również brak równowagi między przedsiębiorstwami cyfrowymi, które prowadzą wyłącznie działalność krajową, a tymi, które działają w różnych jurysdykcjach. Sytuacja taka podważa stabilność bazy podatkowej państw członkowskich, a także wiąże się z ryzykiem, że inni przedsiębiorcy i podatnicy będą w rezultacie ponosić większy ciężar podatkowy, na czym ucierpi sprawiedliwość społeczna.

Obywatele i przedsiębiorstwa zdają sobie w pełni sprawę z problemów wynikających z przestarzałych przepisów podatkowych. W ramach niedawnych konsultacji publicznych przeprowadzonych przez Komisję niemal trzy czwarte respondentów było zdania, że obecne międzynarodowe zasady opodatkowania zapewniają przedsiębiorstwom cyfrowym korzystne warunki opodatkowania i umożliwiają im obniżenie kwoty należności podatkowych. Ogółem 82 % respondentów stwierdziło, że należy podjąć działania w obszarze obecnie obowiązujących międzynarodowych uregulowań podatkowych dotyczących gospodarki cyfrowej 17 .

2.2 Potrzeba znalezienia rozwiązania na szczeblu międzynarodowym

Gospodarka cyfrowa ma charakter transgraniczny, a na szczeblu międzynarodowym rośnie świadomość potrzeby opracowania nowych ram podatkowych, które będą dostosowane do aktualnych cyfrowych modeli biznesowych. Komisja jest głęboko przekonana, że ostatecznie kwestię tę należy uregulować globalnie, co wpisuje się w potrzebę odpowiedniego zarządzania na szczeblu globalnym i przyjęcia globalnych przepisów, tak aby lepiej wykorzystać możliwości płynące z globalizacji. Komisja ściśle współpracuje z Organizacją Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w celu wypracowania międzynarodowego rozwiązania w tym obszarze. Ze względu na złożony charakter zagadnienia i szeroki wachlarz kwestii, które wymagają uwagi, osiągnięcie postępów na poziomie międzynarodowym jest jednak trudne.

W związku z tym, równolegle do rozmów na szczeblu międzynarodowym i opierając się na swoim wrześniowym komunikacie, Komisja przedstawia dziś rozwiązania na poziomie UE. Posłużą one za impuls do dalszych dyskusji międzynarodowych, pokazując jasno, w jaki sposób zasady będące przedmiotem dyskusji na poziomie międzynarodowym mogą dać podstawę do opracowania nowoczesnych, sprawiedliwych i skutecznych ram opodatkowania osób prawnych, które będą przystosowane do wyzwań ery cyfrowej. Wychodząc z pionierską inicjatywą uregulowania tej kwestii w ogólny sposób i zniwelowania bezpośrednich zagrożeń, UE i jej państwa członkowskie będą odgrywać przewodnią rolę w pracach nad globalnym rozwiązaniem.

3. Zrównoważone opodatkowanie w erze cyfrowej – kompleksowe rozwiązanie w ramach systemu opodatkowania osób prawnych

Jednolity rynek cyfrowy UE wymaga stabilnych ram podatkowych, które będą dostosowane do aktualnych cyfrowych modeli biznesowych. Ramy takie powinny pobudzać innowacje, zapewniając przedsiębiorstwom stabilne otoczenie do dokonywania inwestycji, a także pozwalać wszystkim podmiotom na włączanie się w nową dynamikę rynku na sprawiedliwych, zrównoważonych warunkach Powinny one również zapewniać pewność podatkową dla inwestycji realizowanych przez przedsiębiorstwa, zapobiegać zakłóceniom konkurencji oraz powstawaniu nowych luk w prawie podatkowym na jednolitym rynku, a ponadto gwarantować państwom członkowskim stabilne dochody podatkowe.

Z tych powodów Komisja przedstawia kompleksowe rozwiązanie kwestii opodatkowania gospodarki cyfrowej, na które składają się trzy główne elementy.

3.1 Nowa dyrektywa w sprawie opodatkowania osób prawnych, których obecność na rynku cyfrowym jest znacząca

Pierwszym elementem wspomnianego kompleksowego rozwiązania jest dyrektywa ustanawiająca przepisy dotyczące opodatkowania osób prawnych, których obecność na rynku cyfrowym jest znacząca. Dyrektywa ta zapewnia rozwiązanie w ramach istniejącego systemu opodatkowania osób prawnych, uwzględniając kwestie dotyczące tego, gdzie i co konkretnie powinno zostać opodatkowane w gospodarce cyfrowej.

Zgodnie z dyrektywą przedsiębiorstwa zostałyby zobowiązane do odprowadzania podatków w państwach członkowskich, w których są w znaczącym stopniu obecne na rynku cyfrowym, nawet jeśli nie są fizycznie obecne w danym kraju. Byłoby to ustalane na podstawie przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług cyfrowych, liczby użytkowników lub liczby umów handlowych na dostawę usług cyfrowych. Ustalenie wartości progowych zagwarantowałoby, że przy ocenie, gdzie dane przedsiębiorstwo powinno zostać opodatkowane, uwzględniane byłyby znaczące poziomy działalności cyfrowej. Jednocześnie pozwoliłoby to uniknąć nieproporcjonalnych obciążeń dla MŚP.

W dyrektywie ustanawia się również nowe zasady przypisywania zysków w odniesieniu do przedsiębiorstw cyfrowych. Zaproponowano w niej, by oprzeć się na obecnych zasadach ustalania cen transferowych, a także przewidziano, by przypisywanie zysków do przedsiębiorstw cyfrowych odzwierciedlało specyficzny sposób, w jaki działalność cyfrowa przyczynia się do tworzenia wartości z wykorzystaniem czynników takich jak dane i użytkownicy.

3.2 Zintegrowanie zasad w ramach wniosku w sprawie CCCTB

Drugim istotnym elementem kompleksowego rozwiązania zaproponowanego przez Komisję jest włączenie przepisów proponowanej dyrektywy do wniosków dotyczących wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych (CCCTB). Komisja wyraża gotowość do współpracy z państwami członkowskimi, aby przeanalizować, w jaki sposób można osiągnąć ten cel. Zmiany zaproponowane przez Parlament Europejski w sprawozdaniach w dotyczących wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych i CCCTB stanowią dobrą podstawę do dalszych prac 18 .

Przyjęcie nowej dyrektywy oraz jednoczesne wprowadzenie zmian w CCCTB sprawi, że systemy opodatkowania osób prawnych w państwach członkowskich oraz proponowana wspólna skonsolidowana podstawa opodatkowania na szczeblu UE będą się opierać na przepisach uwzględniających trudności w opodatkowaniu gospodarki cyfrowej.

3.3 Rozszerzenie rozwiązania na skalę globalną

Wszelkie rozwiązania proponowane na szczeblu UE muszą również uwzględniać wymiar globalny. Przedmiotowe wnioski stanowią wkład Komisji w prace nad rozwiązaniem opartym na konsensusie, które ma zostać przedstawione przez OECD do 2020 r. Jednocześnie pokazują one, w jaki sposób zasady będące przedmiotem dyskusji na szczeblu międzynarodowym mogą zostać wdrożone w praktyce.

Rozwiązanie przyjęte na szczeblu UE powinno zostać w miarę możliwości rozszerzone, tak by objąć nim państwa trzecie, co zapewni przedsiębiorstwom z UE i spoza UE równe warunki działania. Powinno to zostać dokonane za pośrednictwem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawieranych przez państwa członkowskie. Z tego względu, oprócz przedłożenia proponowanej dyrektywy, Komisja kieruje również do państw członkowskich zalecenie, by dostosowały one do przepisów dyrektywy swoje umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte z jurysdykcjami pozaunijnymi.

W razie potrzeby Komisja będzie wspierać państwa członkowskie, tak by przyjęły one jednolite podejście w procesie negocjowania zmian w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania z jurysdykcjami pozaunijnymi. Komisja wyraża też gotowość, by pomóc Radzie we wskazaniu jurysdykcji, z którymi w pierwszej kolejności należy przeprowadzić negocjacje, a także, o ile Rada tak zdecyduje, w przeprowadzeniu wstępnych rozmów z jurysdykcjami pozaunijnymi na temat procedury uzgadniania z państwami członkowskimi zmian w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. Pomogłoby to uniknąć sytuacji, w której stosuje się wiele różnych podejść mogących mieć niekorzystny wpływ na równe warunki prowadzenia działalności i przyczynić się do nowych luk w systemie podatkowym.

Elementy sprawiedliwego opodatkowania w gospodarce cyfrowej

4. Jak zniwelować bezpośrednie ryzyko fragmentacji – tymczasowy środek przewidujący opodatkowanie niektórych przychodów z usług cyfrowych

Uzgodnienie i wcielenie w życie strukturalnego rozwiązania będzie wymagało czasu, zwłaszcza jeśli stosowanie nowych zasad ma zostać rozszerzone na umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z jurysdykcjami pozaunijnymi. Państwa członkowskie znajdują się jednak pod narastającą presją polityczną, by podjąć natychmiastowe działania w kwestii opodatkowania gospodarki cyfrowej, tak by chronić dochody i zapewnić równe warunki działania. Coraz więcej państw członkowskich podejmuje już jednostronne działania. Jednostronne środki w zakresie opodatkowania pośredniego zostały zaplanowane lub wdrożone w 10 państwach członkowskich. Pozostałe krajowe organy podatkowe dostrzegają ryzyko, że obecna sytuacja może poskutkować przyjęciem kolejnych nieskoordynowanych środków 19 .

Wiele różnych podejść do kwestii opodatkowania gospodarki cyfrowej pociąga za sobą ryzyko dalszej fragmentacji jednolitego rynku UE, a także tworzenia dodatkowych barier i braku pewności prawa dla przedsiębiorstw oraz zakłóceń konkurencji na jednolitym rynku. Może również przyczynić się do powstania nowych luk prawnych ułatwiających unikanie opodatkowania. Wszystkie te aspekty odbiłyby się ze szkodą dla konkurencyjności i sprawiedliwości podatkowej w UE. Ponadto nieskoordynowane środki krajowe ograniczają szanse wypracowania wspólnego, kompleksowego podejścia na poziomie UE.

Z tego powodu należy również znaleźć rozwiązanie tymczasowe na poziomie UE. Powinno ono zapobiegać fragmentacji jednolitego rynku i pozytywnie wpływać na sprawiedliwość, a jednocześnie umożliwić państwom członkowskim ochronę ich dochodów oraz stymulować dążenia do wypracowania bardziej kompleksowego rozwiązania. Taki tymczasowy środek powinien obowiązywać jedynie do czasu wypracowania kompleksowego rozwiązania na szczeblu międzynarodowym.

W związku z tym Komisja proponuje wprowadzenie tymczasowego podatku od usług cyfrowych na szczeblu UE. Proponowany środek ma bardzo konkretny zakres. Dotyczy on działalności, w przypadku której istnieje duża rozbieżność między wytworzoną wartością a zdolnościami państw członkowskich do jej opodatkowania, tj. w przypadku, gdy w procesie tworzenia wartości kluczową rolę odgrywa udział użytkowników i ich wkład. Proponowany podatek od usług cyfrowych w wysokości X% byłby pobierany od przychodów rocznych brutto w UE uzyskanych z określonych usług cyfrowych i byłby należny w państwie członkowskim lub państwach członkowskich, w których znajdują się użytkownicy korzystający z takich usług. Szacuje się, że wpływy z tego podatku wyniosłyby około X EUR rocznie w całej UE, przyczyniając się do poprawy stabilności finansów publicznych na szczeblu unijnym i krajowym 20 .

Podatek od usług cyfrowych miałby zastosowanie do przychodów uzyskiwanych z dwóch podstawowych rodzajów usług cyfrowych. Wspólną cechą takich usług jest to, że aby wygenerować przychody, w dużym stopniu opierają się one na zaangażowaniu użytkowników lub na danych uzyskanych na ich temat. Jako że usługi takie są zwykle świadczone na odległość, usługodawca nie musi posiadać fizycznej siedziby w jurysdykcji, w której znajdują się użytkownicy i na terenie której tworzona jest wartość. Nowy podatek oznaczałby zatem, że jurysdykcje te zyskałyby prawa do nakładania podatków. Podatkiem objęte byłyby usługi polegające na zamieszczaniu reklam na interfejsach cyfrowych. Miałby on również zastosowanie do pośredniczących interfejsów i rynków cyfrowych, których głównym zadaniem jest ułatwianie bezpośrednich interakcji między użytkownikami (takich jak aplikacje czy platformy sprzedaży P2P). Aby zagwarantować, że podatek nie wpłynie negatywnie na przedsiębiorstwa małe lub nowo powstające, określone zostałyby odnośne progi. W dyrektywie zaproponowano również ustanowienie punktu kompleksowej obsługi w celu uproszczenia procedur dla przedsiębiorstw.

Przy opracowywaniu rozwiązania tymczasowego Komisja wzięła pod uwagę elementy wskazane w sprawozdaniu okresowym OECD 21 przedstawionym ministrom finansów grupy G-20, jak również praktyki istniejące w państwach członkowskich.

5. Podsumowanie

Cyfryzacja jest źródłem szybkich i radykalnych przemian w gospodarce światowej. Aby w pełni wykorzystać oferowane przez nią możliwości, a także sprostać wyzwaniom, jakie niesie ona dla systemów podatkowych państw członkowskich, należy podjąć działania w celu stworzenia systemu opodatkowania osób prawnych na miarę epoki cyfrowej.

Wnioski przedstawione dziś przez Komisję umożliwiają kompleksowe, strukturalne rozwiązanie kwestii opodatkowania gospodarki cyfrowej w UE, a także zapewniają państwom członkowskim wsparcie, by rozwiązaniem tym objąć również jurysdykcje pozaunijne. W ich ramach przewidziano również proste rozwiązanie tymczasowe, które pozwoli wyeliminować obecne ryzyko fragmentacji jednolitego rynku i zapobiec pogłębianiu się różnic do momentu, kiedy uzgodnione i wdrożone zostanie rozwiązanie kompleksowe.

Komisja wzywa zatem państwa członkowskie do szybkiego osiągnięcia porozumienia w sprawie przedstawionych dzisiaj wniosków, tak aby przedsiębiorstwa, organy krajowe, obywatele i gospodarka europejska mogli odnieść korzyści z jednolitych i nowoczesnych ram opodatkowania gospodarki cyfrowej. Wnioski te powinny stanowić wspólną podstawę dla UE i jej państw członkowskich w bieżących pracach na szczeblu międzynarodowym nad opodatkowaniem gospodarki cyfrowej, a także przyczynić się do pomyślnego zakończenia tych prac.

(1)

COM(2017) 547 final.

(2)

Posiedzenie Rady Europejskiej (19 października 2017 r.) – konkluzje (dok. EUCO 14/17) oraz

konkluzje Rady (5 grudnia 2017 r.) – Reagowanie na wyzwania związane z opodatkowaniem zysków gospodarki cyfrowej (FISC 346 ECOFIN 1092).

(3)

  https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/policies/shaping-digital-single-market

(4)

  https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/policies/building-european-data-economy  

(5)

SWD(2018) 81 final.

(6)

Wykaz inicjatyw podatkowych przedstawiono w załączniku.

(7)

Dyrektywa Rady (UE) 2015/2376; Dyrektywa Rady (UE) 2016/881; Dyrektywa Rady (UE) 2016/2258; COM(2016) 198 final i COM(2017) 335 final.

(8)

Dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 i dyrektywa Rady (UE) 2017/952.

(9)

  http://www.consilium.europa.eu/pl/press/press-releases/2017/12/05/taxation-council-publishes-an-eu-list-of-non-cooperative-jurisdictions/

http://www.consilium.europa.eu/pl/press/press-releases/2018/01/23/taxation-eight-jurisdictions-removed-from-eu-list/

(10)

Dyrektywa w sprawie podatku VAT w handlu elektronicznym; wniosek przyjęty przez Komisję w dniu 1.12.2016 r. (COM(2016) 757 final) i przez Radę w dniu 5.12.2017 r. (DYREKTYWA RADY (UE) 2017/2455).

(11)

COM(2016) 685 final i COM(2016) 683 final.

(12)

 COM/2016/0198 final.

(13)

  https://ec.europa.eu/commission/sites/beta-political/files/reflection-paper-globalisation_pl.pdf  

(14)

Zgodnie z metodyką opisaną w rozdziale IV sprawozdania UNCTAD „World Investment Report 2017”  (s. 174–175).

(15)

Projekt OECD/G-20 dotyczący erozji podstawy opodatkowania i przenoszenia zysków (2013).

(16)

SWD(2018) 81 final.

(17)

Szczegółowe podsumowanie wyników przedstawiono w załączniku 2 do oceny skutków towarzyszącej wnioskom (SWD(2018) 81 final).

(18)

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych (COM(2016)0685 – C8-0472/2016 – 2016/0337 (CNS)) oraz

rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych (CCCTB) (COM(2016)0683 – C8-0471/2016 – 2016/0336 (CNS)).

(19)

Zdaniem 15 z 21 państw członkowskich, które wzięły udział w konsultacjach przeprowadzonych przez Komisję, obecny stan rzeczy może skłonić niektóre państwa członkowskie do przyjęcia środków jednostronnych.

(20)

Część środków pozyskanych w ten sposób mogłaby zostać przekazana jako dochody do budżetu UE, na przykład w kontekście decyzji w sprawie zasobów własnych na okres obowiązywania kolejnych wieloletnich ram finansowych.

(21)

 OECD (2018), „Tax Challenges Arising from Digitalisation – Interim Report 2018: Inclusive Framework on BEPS”, OECD Publishing, Paryż. http://dx.doi.org/10.1787/9789264293083-en  

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 21.3.2018

COM(2018) 146 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Czas ustanowić nowoczesne, sprawiedliwe i skuteczne normy opodatkowania gospodarki cyfrowej

Załącznik – Inicjatywy w zakresie opodatkowania: stan obecny