EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C:2013:084:FULL
Official Journal of the European Union, C 84, 22 March 2013
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, C 84, 22 marzec 2013
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, C 84, 22 marzec 2013
Display all documents published in this Official Journal
|
ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2013.084.pol |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84 |
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Informacje i zawiadomienia |
Tom 56 |
|
|
V Ogłoszenia |
|
|
|
POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI |
|
|
|
Komisja Europejska |
|
|
2013/C 084/09 |
Pomoc państwa – Republika Włoska – Pomoc państwa SA.32014 (2011/C), SA.32015 (2011/C), SA.32016 (2011/C) – Włochy – Pomoc państwa na rzecz spółek byłej grupy Tirrenia i ich nabywców – Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 TFUE ( 1 ) |
|
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
|
IV Informacje
INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/1 |
Komunikat Komisji dotyczący art. 4 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/22/WE w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów, ujednolicającej dyrektywę 98/27/WE – Podmioty upoważnione do wnoszenia powództw na mocy art. 2 wymienionej dyrektywy
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2013/C 84/01
Wymienione poniżej podmioty zostały uznane przez władze odpowiednich państw członkowskich za upoważnione do wnoszenia powództw przeciw szkodliwym praktykom na mocy art. 2 dyrektywy 2009/22/WE.
BELGIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||||||||||||
|
|
|
|||||||||||||||||||
|
|
|
BUŁGARIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||
|
|
Główny organ rządowy odpowiedzialny za wprowadzanie w życie przepisów w zakresie ochrony konsumentów: nadzoruje ogólne bezpieczeństwo produktów konsumenckich, chroni interesy gospodarcze, rozstrzyga spory konsumenckie w drodze pozasądowej, chroni zbiorowe interesy konsumentów. Udziela informacji i doradza konsumentom. Rozstrzyga spory konsumenckie. Kieruje pracą komisji pojednawczych, w tym również komisji pojednawczych w sporach dotyczących płatności. Rozpatruje skargi konsumenckie. Działa jako punkt kontaktowy systemu RAPEX (unijnego systemu ostrzegania o niebezpiecznych produktach). Koordynuje działania wszystkich innych podmiotów nadzorujących stosowanie rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów (Rozporządzenia w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów). Odpowiada za wdrożenie 12 dyrektyw wchodzących w zakres rozporządzenia (WE) nr 2006/2004. |
|||||||||
|
|
Informuje konsumentów o towarach i usługach dostępnych na rynku; informuje i edukuje konsumentów w zakresie ryzyka związanego z towarami i usługami oraz sposobów ograniczania takiego ryzyka; informuje i edukuje konsumentów w zakresie wpływu towarów i usług na środowisko naturalne; informuje i edukuje konsumentów w zakresie ich interesów ekonomicznych i sposobów ich bronienia; informuje konsumentów na temat prawa ochrony konsumentów i przepisach obowiązujących w Bułgarii; analizuje międzynarodowe know-how w zakresie ochrony konsumentów i środowiska oraz proponuje środki legislacyjne, gospodarcze i polityczne, mające na celu ochronę konsumentów i środowiska w Bułgarii. |
|||||||||
|
|
Działa jako niezależny organ monitorujący prawo konsumenckie, informuje konsumentów o sytuacji na rynku, jakości i bezpieczeństwie, popycie i podaży oraz cenach, a także przedstawia porównawcze charakterystyki towarów i usług; informuje konsumentów i wyspecjalizowane podmioty o naruszeniach norm krajowych i innych środków prawnych w zakresie produkcji i handlu towarami i usługami; zwiększa świadomość konsumentów, informując ich o ich prawach i obowiązkach oraz o tym, jak ich bronić i przestrzegać. |
|||||||||
|
|
Chroni interesy bułgarskich ubezpieczonych, udziela konsumentom informacji na temat przemysłu ubezpieczeniowego oraz podnosi świadomość publiczną w zakresie kwestii związanych z ubezpieczeniami. |
|||||||||
|
|
Ochrona konsumentów |
|||||||||
|
|
Informuje konsumentów o ich prawach; podejmuje działania w przypadku wystąpienia nieprawidłowości na rynku usług, odpowiednio zawiadamia konsumentów i organy nadzorujące oraz pomaga konsumentom w razie problemów. |
|||||||||
|
|
Organizuje seminaria i szkolenia poświęcone sprawom konsumenckim, zakłada ośrodki informacyjno-konsultacyjne dla konsumentów, wnosi powództwa grupowe w celu ochrony interesów konsumentów, inicjuje zmiany prawne w dziedzinie prawa ochrony konsumentów, uczestniczy w pracach krajowych organów konsultacyjnych w dziedzinie ochrony konsumentów, świadczy usługi mediacji i uczestniczy w pracach komitetów pojednawczych, testuje produkty i uczestniczy w kontrolach urzędowych. |
|||||||||
|
|
Działa aktywnie w dziedzinie badań i rozwoju, sporządza ekspertyzy rzeczoznawców, oferuje usługi konsultacyjne i prowadzi inne niezbędne działania w zakresie ochrony konsumentów; zakłada i wykorzystuje niezależne laboratoria do prowadzenia badań, wydawania ekspertyz i testowania towarów konsumpcyjnych; zakłada centra udzielające porad prawnych i dotyczących funkcjonowania rynku, analizuje skargi i sugestie konsumentów; wydaje materiały wideo i audio oraz w formie drukowanej, wyjaśniające konsumentom ich prawa. |
|||||||||
|
|
Informuje ludność i doradza jej w kwestiach związanych z ochroną konsumenta; wspiera konsumentów w Bułgarii w zakresie ochrony ich praw i uzasadnionych interesów poprzez udzielanie porad i oferowanie konsultacji w przypadku sporów prawnych rozstrzyganych sądowo lub pozasądowo; monitoruje zgodność bułgarskich przepisów dotyczących konsumentów ze zmianami wprowadzanymi w unijnym prawie ochrony konsumentów; stoi na straży interesów bułgarskich konsumentów wobec organów rządowych i organizacji międzynarodowych; wnosi wkład w poprawę warunków ekonomicznych i otoczenia prawnego w Bułgarii na rzecz dostarczania produktów i świadczenia usług; chroni zbiorowe interesy konsumentów. |
REPUBLIKA CZESKA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||
|
|
Szeroki zakres działań w dziedzinie ochrony praw konsumentów, w tym udzielanie informacji i doradztwo w sprawach spornych, w których stroną są konsumenci. |
||||||||
|
|
Ochrona interesów konsumentów, w szczególności w obszarach, w których uprawnienia jednostki nie wystarczają, by ta mogła sama występować w swojej obronie. |
||||||||
|
|
Publikacja czasopisma TEST, przeprowadzanie obiektywnych i niezależnych testów produktów, wszelkie kwestie związane z ochroną konsumentów. |
||||||||
|
|
Obejmuje wszelkie kwestie związane z ochroną konsumentów. |
DANIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Zgodnie z ustawą o handlu, głównym zadaniem rzecznika praw konsumentów jest zapewnienie przestrzegania przepisów w dziedzinie praw konsumentów. Rzecznik praw konsumentów ma prawo do podejmowania czynności na mocy poniższych dyrektyw:
|
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Działalność Duńskiej Agencji ds. Leków polega na dopuszczaniu do obrotu produktów farmaceutycznych, których skuteczność i bezpieczeństwo działania zostały udowodnione. Jej zadaniem jest zagwarantowanie, że wydatki publicznego systemu ubezpieczeń zdrowotnych poniesione na świadczenia medyczne są proporcjonalne do oczekiwanych wyników medycznych, jak również sprawowanie nadzoru nad sektorem farmaceutycznym oraz sektorem produkcji sprzętu farmaceutycznego. Duńska Agencja ds. Leków jest uprawniona do podejmowania czynności w przypadku naruszenia przepisów dyrektywy Rady 92/28/EWG z dnia 31 marca 1992 r. w sprawie reklamowania produktów leczniczych przeznaczonych dla ludzi. |
NIEMCY
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni i wspiera interesy konsumentów w dziedzinie transportu samochodowego. Zajmuje się ochroną użytkowników dróg, a zwłaszcza ochroną konsumentów. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Berlinie, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy użytkowników energii, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów korzystających z energii elektrycznej (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 pierwsze zdanie statutu). |
|||||||||
|
|
Udziela informacji i porad członkom, innym zainteresowanym stronom i ich rodzinom we wszystkich właściwych kwestiach z punktu widzenia ochrony konsumentów, w tym w kwestii prawa ochrony konsumentów w związku z ochroną przed dyskryminacją, w zakresie, w jakim jest to dozwolone przez prawo. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie wyżej wspomnianych grup (por. art. 2 ust. 3 lit. p) statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad, zwłaszcza na temat form energii odnawialnej oraz racjonalnego zużycia energii, przy szczególnym uwzględnieniu energii słonecznej. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy prywatnych właścicieli domów, mieszkań i gruntów usytuowanych za granicą oraz pozostałych osób zainteresowanych nieruchomościami w innym kraju, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie wyżej wymienionych osób (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Hamm, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Iserlohn, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w północnej Hesji, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 i 3 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Schwerin, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Siegerland, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów w zakresie przepisów prawnych dotyczących najmu nieruchomości w regionie Meklemburgii-Pomorza Przedniego, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów w zakresie przepisów prawnych dotyczących najmu nieruchomości w regionie Szlezwik-Holsztyn, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów w zakresie przepisów prawnych dotyczących najmu nieruchomości w Kilonii, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 1 ust. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Velbert, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni, wspiera i reprezentuje interesy wszystkich najemców. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Wiesbaden, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Duisburgu, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Hesji, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 i 5 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców we Frankfurcie nad Menem, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Leverkusen, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Stuttgartu, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 1 ust. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów poprzez edukację i udzielanie porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 3 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad odnośnie uzależnienia od hazardu. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 ust. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Bad Kreuznach, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Hamburgu, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Monachium, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców i dzierżawców w Dortmundzie, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni prawa i interesy najemców na terenie Górnych Łużyc i Dolnego Śląska, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Baden-Baden, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 1 punkt 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Bochum, Hattingen i w regionie, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Bremy, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Düsseldorfie i w regionie, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców we Flensburgu, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 1 ust. 3 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Ingolstadt, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Trewiru (Trier), udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Lüdenscheid, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców i dzierżawców, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców i dzierżawców w w regionie Hanoweru, udzielając informacji i porad; Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Heidelbergu, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w kwestiach związanych z najmem, dzierżawą i własnością nieruchomości w mieście i w okręgu administracyjnym Karlsruhe, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Kolonii, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w Monachium, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w regionie Frankfurtu nad Odrą, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy najemców w aglomeracji Hamburga, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów w Mekleburgii-Pomorzu Przednim, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie najemców (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów w kwestiach związanych z transportem publicznym, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów w kwestiach związanych z bankowością, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów w kwestiach związanych z usługami finansowymi, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 3 i 4 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad w dziedzinie budownictwa prywatnego. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 ust. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 ust. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 1 ust. 2 i art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 3 ust. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (punkty 2.1 i 2.2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni interesy konsumentów, udzielając informacji i porad. Ma prawo wnoszenia powództw zbiorowych w interesie konsumentów (art. 2 statutu). |
ESTONIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||
|
|
Nadzór w zakresie ogólnej ochrony konsumentów w kwestiach związanych ze sprzedażą towarów oraz świadczeniem usług, jak również nadzór nad warunkami umów konsumenckich dotyczących podróży zorganizowanych. |
||||||||
|
|
Nadzór związany z wprowadzaniem do obrotu i reklamą leków. |
IRLANDIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||
|
|
Niezależny urzędnik państwowy odpowiedzialny za udzielanie informacji i porad konsumentom, regulowanie kwestii związanych z pośrednictwem kredytowym wydawanie zezwoleń właścicielom lombardów oraz egzekwowanie szeregu przepisów z zakresu ochrony konsumentów. |
GRECJA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona praw i interesów konsumentów. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94 „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94 „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94 „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94 „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94 „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94 „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94 „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
|||||||||||||
|
|
Ochrona handlu, przemysłu oraz rzemiosła i pobudzanie rozwoju tych gałęzi gospodarki. Współkształtowanie polityki gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 9 i 15 greckiej ustawy nr 2251/94, „Izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze mają prawo do wnoszenia o nakazy sądowe mające na celu ochronę grupowych interesów konsumentów”. |
HISZPANIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||||
|
|
Centralny organ administracji rządowej, który na mocy art. 51 konstytucji oraz skonsolidowanego tekstu ustawy powszechnej o ochronie konsumentów i użytkowników wspiera prawa konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Agencja rządowa odpowiedzialna za nadzór rynku oraz ochronę praw konsumentów i użytkowników. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników, specjalizująca się w problemach związanych z informacją handlową. Ponadto udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników o charakterze ogólnym. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników o charakterze ogólnym. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników o charakterze ogólnym. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników o charakterze ogólnym. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników o charakterze ogólnym. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników o charakterze ogólnym. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników o charakterze ogólnym. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników, specjalizująca się w problemach związanych z usługami finansowymi. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
||||||||||
|
|
Organizacja konsumentów i użytkowników o charakterze ogólnym. Udziela informacji oraz organizuje szkolenia dla konsumentów i użytkowników, a także reprezentuje ich w różnych organizacjach konsumenckich. |
FRANCJA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||
|
Prezes: Patrick Mercier Sekretarz Generalny: Christian Huard |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: jean-Claude Mailly Sekretarz Generalny: Raphaël Manzano |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Marc Lagae Sekretarz Generalny: Yves Blein |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Yvonne Delemotte Sekretarz Generalny: René Machabert |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Henry de Gaulle Sekretarz Generalny: Pierre Perio |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Reine-Claude Mader Sekretarz Generalny: M.Alain Chosson |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Michèle Fournier-Bernard Sekretarz Generalny: Eric Comparat |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Paul de Viguerie Dyrektor: Olivier Braillon |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Jean-Pierre Giacomo Administrator: Philippe Denizot |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: M.Christian Zytynski Sekretarz Generalny: François Édouard |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Henri Joyeux Sekretarz Generalny: Olivier Degauquier |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Thierry Damient Dyrektor: Jean-Yves Martin |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Jean Sivardière Sekretarz Generalny: Simone Bigorgne |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Daniel Collet Sekretarz Generalny: Daniel Tournez |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Yves Sirot Sekretarz generalny: Sylvie Martin-Pernot |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Alain Bazot Dyrektor: Jean-Louis Redon |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Chantal Jannet Sekretarz Generalny: Elisabeth Leveque |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
Prezes: Hubert Brin Dyrektor: Monique Sassier |
Ochrona interesów gospodarczych konsumentów. |
||||||||
|
|
Ochrona interesów konsumentów; pytania; wnioski o nakazy sądowe. |
WŁOCHY
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||
|
|
Jedynym celem stowarzyszenia jest wzmacnianie solidarności społecznej poprzez ochronę praw konsumentów i użytkowników. Nie ma prawa do podejmowania różnych rodzajów działalności. Głównym celem stowarzyszenia jest zapewnienie świadczeń konsumentom i użytkownikom znajdującym się w trudnej sytuacji ze względu na swój stan fizyczny, umysłowy, sytuację finansową, społeczną lub rodzinną (art. 3 statutu). |
|||||||||
|
|
Celem stowarzyszenia jest wyłącznie ochrona praw i interesów konsumentów i użytkowników, w tym: ochrona praw konsumentów do niezagrażających zdrowiu i bezpieczeństwu produktów i usług o wysokiej jakości; ochrona prawa do rzetelnej informacji i uczciwej reklamy; ochrona prawa do uczciwych, przejrzystych i równych warunków umów dotyczących towarów i usług; ochrona prawa konsumentów do korzystania z usług użyteczności publicznej świadczonych zgodnie z normami jakości i efektywności. Informowanie na temat odpowiedzialnej, rozsądnej, adekwatnej i przyjaznej dla środowiska konsumpcji oraz racjonalnego zużycia energii. Informowanie o tym, jak posługiwać się pieniędzmi, aby uniknąć nadmiernego zadłużenia i lichwy. Udzielanie pomocy i wsparcia osobom, które padły ofiarą lichwy lub innym potrzebującym (art. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Realizuje swój cel statutowy polegający na ochronie konsumentów i użytkowników poprzez podejmowanie działań służących zagwarantowaniu ich praw i wyższego poziomu życia (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Działa we Włoszech i ma na celu udzielanie pomocy, zapewnianie ochrony i reprezentowanie osób korzystających z usług bankowych i finansowych oraz z usług funduszy inwestycyjnych, lub wszelkich innych usług w dziedzinach bezpośrednio lub pośrednio związanych z usługami kredytowymi (art. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Wspiera i chroni interesy konsumentów oraz użytkowników towarów i usług. Podejmuje inicjatywy mające zagwarantować poszanowanie interesów zbiorowych i indywidualnych (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Ma na celu wyłącznie ochronę użytkowników i konsumentów poprzez prowadzenie działań umacniających społeczną solidarność i chroniących prawa obywatelskie (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Związek zrzeszający stowarzyszenia i organizacje w regionie Górnej Adygi działa wyłącznie w dziedzinie ochrony konsumentów. Jego celem jest ochrona interesów konsumentów i użytkowników przy użyciu struktur własnych i struktur należących do konsumentów oraz niezależnych departamentów, oddzielonych od pozostałej działalności (art. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Inicjatywa obywatelska, której celem jest ochrona praw człowieka poprzez promowanie i egzekwowanie praw socjalnych i politycznych na poziomie krajowym, europejskim i międzynarodowym. Inicjatywa ma na celu walkę z marnotrawstwem i korupcją oraz, w ścisłej współpracy z szerokim ruchem konsumentów, gwarantowanie praw konsumentów i użytkowników oraz ochronę środowiska, ziemi, zdrowia, jak również bezpieczeństwa zbiorowego i indywidualnego (art. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Jedynym celem organizacji jest ochrona – przy użyciu będących do jej dyspozycji środków i instrumentów prawnych – praw i interesów konsumentów oraz użytkowników, jak również imigrantów i uchodźców, w kontaktach z instytucjami publicznymi, prywatnymi producentami oraz dostawcami towarów i usług, w celu wyeliminowania zniekształceń rynku, uznanych przez Komisję za nadużycia i inne wykroczenia przeciwko administracji publicznej (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Ośrodek o charakterze niezarobkowym, którego celem jest kształtowanie niezależnego i demokratycznego społeczeństwa. Celem ośrodka jest wyłącznie prowadzenie działalności kulturalnej, socjalnej, politycznej i prawnej na rzecz wspierania i ochrony praw i interesów użytkowników oraz konsumentów, w szczególności tych znajdujących się w trudnej sytuacji (art. 3 statutu). |
|||||||||
|
|
Organizacja o charakterze niezarobkowym, mająca na celu wyłącznie ochronę konsumentów i użytkowników, oraz koncentrująca się na wzmacnianiu solidarności społecznej (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Wspiera, szkoli, udziela informacji, jak również chroni wszystkich konsumentów i użytkowników, w szczególności tych znajdujących się w trudnej sytuacji ekonomicznej i socjalnej (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Działa wyłącznie na poziomie UE, krajowym, regionalnym i lokalnym w celu udzielania informacji oraz promowania, wspierania, ochrony, reprezentowania i występowania w obronie indywidualnych i zbiorowych praw konsumentów produktów i użytkowników usług, jak również rozmaitych ogólnych interesów konsumentów i użytkowników (art. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Ma na celu jak najbardziej skuteczne promowanie, organizowanie i udoskonalanie indywidualnych i zbiorowych zasobów partnerów w zakresie szkolenia, informacji i ochrony własnej w celu określenia potrzeb społeczności i ich zaspokojenia; wspiera i koordynuje zakładanie podmiotów gospodarczych opartych na zasadzie samorządności oraz bezpośredniego zaangażowania jednostek w celu ochrony siły nabywczej płac oraz planowej i świadomej konsumpcji; poszukuje nowego modelu rozwoju, uwzględniającego nowe środki, jakimi dysponują konsumenci, w celu określenia i dokonania modyfikacji kapitalistycznych form produkcji, przetwarzania i handlu; chroni fizyczne i moralne zdrowie obywateli w przypadku konfrontacji z firmami dostarczającymi produkty i usługi, również odwołując się do środków prawnych; uczestniczy w rozwijaniu i wspieraniu ideałów i wartości ruchu zrzeszającego pracowników i dzierżawców rolnych, dając pierwszeństwo formom współpracy opartym na wymianie doświadczenia (art. 3 statutu). |
|||||||||
|
|
Chroni prawa i interesy ogółu konsumentów i użytkowników zgodnie z art. 2 ustawy nr 281 z dnia 30 lipca 1998 r., jak również prawa i interesy oszczędzających. Działa na rzecz poprawy poziomu życia takich osób. Wspiera kształtowanie kultury konsumenckiej, udziela informacji i organizuje szkolenia na temat zrównoważonej i przyjaznej dla środowiska konsumpcji (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
Niezależne stowarzyszenie o charakterze niezarobkowym działające we Włoszech i stawiające sobie za wyłączny cel umacnianie solidarności społecznej, umożliwianie awansu społecznego oraz ochronę praw obywatelskich, praw konsumentów i praw użytkowników (art. 1 statutu). |
|||||||||
|
|
Realizuje cele statutowe polegające na reprezentowaniu i ochronie interesów wszystkich bez wyjątku konsumentów, w tym również użytkowników usług publicznych i prywatnych, w szczególności tych znajdujących się w trudnej sytuacji ze względu na swoją słabą pozycję negocjacyjną oraz brak informacji w porównaniu z profesjonalistami. W razie potrzeby broni ich praw w sądach powszechnych i administracyjnych oraz w ramach organizacji międzynarodowych i udziela pomocy w kontaktach z publicznymi i prywatnymi dostawcami towarów i usług (art. 2 statutu). |
|||||||||
|
|
W pierwszych latach po powstaniu organizacja Asso-consum podejmowała głównie działania w środowisku parlamentarnym: w latach 2002-2007 sprawozdania organizacji doprowadziły do wystosowania co najmniej 600 interpelacji poselskich. Stopniowe zatrudnianie coraz większej liczby personelu umożliwoło organizacji rozszerzenie działalności na udzielanie konsumentom wsparcia i wskazówek oraz ich szkolenie (oferta zarówno dla członków organizacji, jak i osób indywidualnych), a także udzielanie darmowych porad prawnych w następujących dziedzinach: kredyty i oszczędności, umowy, telekomunikacja, transport, powództwo zbiorowe, zdrowie, turystyka, środowisko, żywność i ochrona prywatności. W ostatnim czasie organizacja Asso-consum brała udział w następujących inicjatywach mających znaczenie w skali krajowej: prowadzenie negocjacji z przedsiębiorstwem Costa Crociere w sprawie rekompensat dla pasażerów promu Concordia; przedstawienie referendum dotyczącego zlikwidowania rekompensat dla partii politycznych z tytułu kosztów kampanii wyborczych oraz pozew zbiorowy przeciwko Banca di Campania w związku z prowizją pobieraną z tytułu najwyższych sald ujemnych. |
CYPR
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||
|
Tel. (357) 22 86 71 53 Faks (357) 22 37 51 20 Email: perm.sec@mcit.gov.cy |
Celem tego działu ministerstwa jest zapewnienie zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony interesów ekonomicznych konsumentów. Dział odpowiada zarówno za wdrażanie dyrektyw UE, jak i stosowanie zharmonizowanych przepisów. |
||
|
Tel. (357) 22 51 61 12/3/4 Faks (357) 22 51 61 18 Email: cyconsas@spidernet.net oraz cca@spidernet.net www.cyprusconsumers.org.cy |
Celem stowarzyszenia jest ochrona praw konsumentów ustanowionych przez ONZ i UE oraz edukacja konsumentów na temat przysługujących im praw oraz spoczywających na nich obowiązków. |
||
|
Tel. (357) 22 31 31 11 (357) 22 46 30 03 Faks (357) 22 46 30 77 E-mail: consumersunion@cytanet.com.cy www.consumersunion.org.cy |
Celem związku jest ochrona i wspieranie interesów ogółu konsumentów oraz zagwarantowanie im prawa do wygodnego i zdrowego życia w środowisku zgodnym z zasadami zrównoważonego rozwoju. |
ŁOTWA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||
|
Tel. (371) 73 38 026 Faks (371) 73 38 024 E-mail: tpkc@apollo.lv www.ptac.gov.lv |
Praktyczna ochrona praw i interesów konsumentów. |
LITWA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||
|
|
Krajowy Urząd ds. Ochrony Praw Konsumentów jest instytucją rządową, która odpowiada za prowadzenie polityki ochrony konsumentów i koordynowanie działalności instytucji zajmujących się kontrolą bezpieczeństwa produktów oraz ochroną praw konsumentów. |
LUKSEMBURG
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||
|
|
Informacja, edukacja, ochrona konsumentów, usługi prawne, konsultacje z ekspertami, pomoc prawna, reprezentowanie w kontaktach z władzami. |
||||||||
|
|
Chroni i wspiera interesy kierowców jako konsumentów. |
WĘGRY
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||
|
Osoba kontaktowa: dr.Baranovszky György, Prezes |
Ochrona i reprezentowanie interesów konsumentów węgierskich. Współpraca przy opracowywaniu krajowej polityki i aktów prawnych w zakresie ochrony konsumentów oraz utrzymywanie kontaktów z krajowymi i zagranicznymi organizacjami zajmującymi się ochroną konsumentów. |
|||||||
|
|
Reprezentowanie i ochrona interesów konsumentów oraz egzekwowanie ich praw. Współuczestniczenie w kształtowaniu polityki i aktów prawnych w zakresie ochrony konsumentów oraz ustalaniu cen urzędowych. Pomoc w uzyskaniu zadośćuczynienia prawnego. |
|||||||
|
|
Reprezentuje, chroni i egzekwuje interesy węgierskich konsumentów na rynku energii. Współuczestniczy w kwestiach regulacyjnych dotyczących gospodarowania energią w odniesieniu do konsumentów detalicznych i hurtowych; świadczy usługi doradztwa prawnego. |
|||||||
|
|
Reprezentowanie i ochrona interesów konsumentów oraz egzekwowanie ich praw. |
|||||||
|
|
Ochrona interesów członków stowarzyszenia w kwestiach motoryzacji. |
|||||||
|
|
Ochrona i reprezentowanie interesów konsumentów węgierskich. Współpraca przy opracowywaniu krajowej polityki i aktów prawnych w zakresie ochrony konsumentów oraz utrzymywanie kontaktów z krajowymi i zagranicznymi organizacjami zajmującymi się ochroną konsumentów. |
|||||||
|
Przedstawiciel: Dr. Márk Erdélyi, Prezes |
Celem organizacji jest egzekwowanie praw konsumentów, ujawnianie naruszeń mających wpływ na ich sytuację, chroninie ich interesów, informowanie o ich prawach, wspieranie działań mających na celu ich ochronę, podejmowanych przez państwo i inne instytucje, poszerzanie praw konsumentów oraz podejmowanie działań mających na celu zwiększenie skuteczności ich ochrony. |
|||||||
|
Przedstawiciel: Dr Dénes Lázár, Prezes |
Rozwijanie świadomości konsumentów; zrozumienie i ochrona interesów konsumentów na poziomie lokalnym i państwowym; kształtowanie i rozwijanie zachowań konsumenckich w skali kraju; przeprowadzanie badań nad zachowaniami konsumenckimi; ochrona konsumentów oraz pomoc w jej ulepszaniu; promowanie lobbyingu i przekazywania konsumentom informacji; wspieranie konsumentów w sporach prawnych z placówkami użyteczności publicznej, instytucjami finansowymi, podmiotami świadczącymi usługi finansowe, firmami i brokerami ubezpieczeniowymi, podmiotami świadczącymi usługi parkingowe, biurami podróży, agencjami nieruchomości oraz wszystkimi innymi przedsiębiorstwami komercyjnymi. |
MALTA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||||||||||||||
|
Godwin Mangion Director General
|
Egzekwowanie krajowego prawa będącego transpozycją:
|
|||||||||||||||||||||
|
Marie Louise Mangion Director
|
Egzekwowanie krajowego prawa będącego transpozycją:
Obie dyrektywy zostały przetransponowane maltańską ustawą o sługach turystycznych (Cap. 409). |
|||||||||||||||||||||
|
|
Egezkwowanie krajowych przepisów transponujących dyrektywę 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (z późniejszymi zmianami). |
|||||||||||||||||||||
|
Patricia Vella Bonanno Chief Executive Officer
|
Egzekwowanie krajowych przepisów transponujących dyrektywę Rady 92/28/EWG z dnia 31 marca 1992 r. w sprawie reklamowania produktów leczniczych przeznaczonych dla ludzi. Przewiduje się, że rozporządzenia dotyczące produktów leczniczych (nakaz zaprzestania stosowania reklamy) z 2008 r. zostaną opublikowane w maltańskim Dzienniku Urzędowym w styczniu / lutym 2008 r. |
|||||||||||||||||||||
|
Philip Micallef Chairman
|
Egzekwowanie krajowego prawa będącego transpozycją:
|
|||||||||||||||||||||
|
President Mr. Benny Borg Bonello info@camalta.org.mt bborgbonello@camalta.org.mt |
Egzekwowanie krajowego prawa będącego transpozycją: — dyrektywy Rady 84/450/EWG z dnia 10 września 1984 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących reklamy wprowadzającej w błąd, wraz z jej późniejszymi zmianami; — dyrektywy 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość; — dyrektywy 2005/29/WE z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 („dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych”); — dyrektywy Rady 87/102/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego, wraz z jej późniejszymi zmianami; — dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich; — dyrektywy Rady 85/577/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa. |
|||||||||||||||||||||
|
President Stefan Xuereb E-mail: stefan@camalta.org Tel. 21432661 Tel. komórkowy: 79233333 Hon General Secretary Grace Attard E-mail: grace.attard@gmail.com Tel. 356 21488391 Tel. komórkowy: 356 99225445 |
Egzekwowanie krajowego prawa będącego transpozycją: — dyrektywy Rady 84/450/EWG z dnia 10 września 1984 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących reklamy wprowadzającej w błąd, wraz z jej późniejszymi zmianami; — dyrektywy 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość; — dyrektywy 2005/29/WE z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 („dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych”); — dyrektywy Rady 87/102/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego, wraz z jej późniejszymi zmianami; — dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich; — dyrektywy Rady 85/577/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa. |
NIDERLANDY
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||||
|
|
Ułatwianie konsumentom dokonywania bardziej trafnych wyborów w społeczeństwie opartym na idei zrównoważonego rozwoju i sprawiedliwości społecznej. |
AUSTRIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||
|
|
Reprezentuje i wspiera wspólne interesy członków izby, jak również przemysłu, branży handlowej oraz poszczególnych członków (art. 1 Wirtschaftskammergesetz - Ustawy o izbach handlowych). Chroni zbiorowe prawa konsumentów zgodnie z § 28(1), § 28(a)(1) oraz § 29(1) ustawy o ochronie konsumentów (KSchG) oraz § 1, § 2(1) i § 14(1) ustawy o ochronie przed nieuczciwą konkurencją (UWG). |
|||||||||
|
|
Reprezentuje i wspiera socjalne, ekonomiczne, zawodowe i kulturalne interesy pracowników; działa na rzecz poprawy sytuacji ekonomicznej i socjalnej pracowników i ich rodzin, podejmuje działania w dziedzinach związanych z edukacją, kulturą, ochroną środowiska, ochroną konsumentów, organizacją czasu wolnego, ochroną i promocją zdrowia i warunków życia oraz promocją pełnego zatrudnienia; bierze udział w ustalaniu cen i przepisów dotyczących konkurencji; udziela porad i zapewnia ochronę prawną w kwestiach związanych z prawem pracy i przepisami socjalnymi, włącznie z reprezentacją. Chroni zbiorowe interesy konsumentów zgodnie z § 1, § 2(1) oraz § 14(1) UWG. |
|||||||||
|
|
Zajmuje się promowaniem roli rolnictwa i leśnictwa w gospodarce krajowej i reprezentowaniem interesów ekonomicznych tych sektorów. Chroni zbiorowe interesy konsumentów zgodnie z § 1, § 2(1) oraz § 14(1) UWG. |
|||||||||
|
|
Reprezentuje socjalne, ekonomiczne i kulturalne interesy wszystkich osób pracujących zarobkowo, niebędących osobami prowadzącymi działalność na własny rachunek (pracownicy fizyczni, pracownicy umysłowi, urzędnicy państwowi, w tym praktykanci lub osoby w podobnej sytuacji), osób bezrobotnych, nawet jeżeli nie miały one jeszcze okazji pracować zarobkowo (poza prowadzeniem działalności na własny rachunek), uczniów i studentów zamierzających pracować zarobkowo (z wyjątkiem działalności na własny rachunek) oraz innych grup zawodowych (takich jak wolne zawody lub osoby prowadzące prywatną praktykę), o ile można ich porównać pod względem działalności z osobami pracującymi zarobkowo, nieprowadzącymi działalności na własny rachunek. Chroni zbiorowe interesy konsumentów zgodnie z § 1, § 2(1) oraz § 14(1) UWG. |
|||||||||
|
|
Udziela porad, informacji i chroni konsumentów przed wprowadzającą w błąd i nieuczciwą reklamą oraz nieuczciwymi metodami sprzedaży; udziela pomocy w kwestiach prawnych związanych z zakupem towarów i usług. Chroni zbiorowe interesy konsumentów zgodnie z § 1, § 2(1) oraz § 14(1) UWG. |
|||||||||
|
|
Działa na rzecz współpracy pomiędzy izbami zrzeszającymi pracowników rolnych, udziela porad i zajmuje się kwestiami będącymi przedmiotem wspólnego zainteresowania i wchodzącymi w zakres odpowiedzialności izb pracowników rolnych (sekcja zatrudnienia). Chroni zbiorowe interesy konsumentów zgodnie z § 28(1), § 28(a)(1) oraz § 29(1) KSchG. |
|||||||||
|
|
Czuwa nad tym, aby uwzględniając potrzeby starszego pokolenia zapewnić jego przedstawicielom dostęp do wszystkich możliwości ekonomicznych, socjalnych i kulturalnych. Działa na rzecz rozwiązywania problemów w ramach polityki socjalnej, zdrowotnej i na rzecz seniorów oraz wspiera udzielanie informacji i porad oraz zapewnianie opieki dla osób starszych. Chroni zbiorowe interesy konsumentów zgodnie z § 28(1), § 28(a)(1) oraz § 29(1) KSchG. |
|||||||||
|
|
Zwalcza nieuczciwą konkurencję w życiu gospodarczym, a w szczególności zniesławienia konkurencji. Chroni zbiorowe interesy konsumentów zgodnie z § 1, § 2(1) oraz § 14(1) UWG. |
POLSKA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Na mocy art. 208 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej rzecznik praw obywatelskich stoi na straży swobód i praw osób i obywateli, określonych w konstytucji i w innych aktach normatywnych. Szczegółowy zakres odpowiedzialności rzecznika określa Ustawa z dnia 15 lipca 1987 r. w sprawie Rzecznika Praw Obywatelskich (tekst jednolity: Dziennik Ustaw nr 14 z 2001 r., poz. 147). Rzecznik Praw Obywatelskich podejmuje właściwe działania na mocy ustawy, jeżeli zostanie poinformowany o jakichkolwiek naruszeniach swobód lub praw człowieka i praw obywatelskich. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Rzecznik Ubezpieczonych działa na podstawie Ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz o Rzeczniku Ubezpieczonych. Na mocy ustawy, Rzecznik Ubezpieczonych może zwracać się do firm ubezpieczeniowych, do Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o wyjaśnienia w następujących kwestiach:
Ponadto Rzecznik Ubezpieczonych może zwracać się do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych w sprawach dotyczących ubezpieczeń obowiązkowych i postulować o ewentualną zmianę przepisów regulujących te ubezpieczenia. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Na mocy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dziennik Ustaw nr 86 z 2003 r., str. 804 z późniejszymi zmianami), miejscy i powiatowi rzecznicy konsumentów reprezentują władze lokalne w dziedzinie ochrony konsumentów. Do głównych obowiązków Rzecznika Konsumentów należą:
Rzecznik konsumentów może w szczególności wytaczać powództwa na rzecz konsumentów oraz wstępować, za ich zgodą, do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumentów. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Zgodnie z art. 39 Ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dziennik Ustaw nr 86 z 2003 r., str. 804 z późniejszymi zmianami), organizacje konsumenckie reprezentują interesy konsumentów wobec organów administracji rządowej i samorządowej i mogą uczestniczyć w realizacji rządowej polityki konsumenckiej.. Organizacje, o których mowa w ust. 1, mają prawo do:
|
PORTUGALIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||
|
Tel. (351) 296 62 97 26 Faks (351) 296 62 97 26 E-mail: secretariadodeangradoheroismo@acra.pt consumidores@acra.pt Strona www: www.acra.pt |
Promuje działania publiczne mające na celu informowanie, edukację i podnoszenie świadomości konsumentów. Zachęca konsumentów do występowania w obronie swoich interesów i przygotowuje ich do tego. Prowadzi badania i wydaje opinie, a w razie potrzeby opracowuje je i publikuje. Przygotowuje dział porad prawnych dla konsumentów zgodnie z warunkami określanymi przez Sekretarza Generalnego. Wykonuje lub zamawia analizy, testy i inne badania jakości produktów. Organizuje różnego rodzaju spotkania w celu poddania pod dyskusję problemów, z jakimi stykają się konsumenci. |
||||||||
|
Tel. (351) 239 40 48 40 Faks (351) 239 40 47 38 E-mail: acop.geral@mail.telepac.pt Strona www: http://planeta.clix.pt/acop |
Ochrona konsumentów będących członkami stowarzyszenia i konsumentów ogółem. Promowanie, rozpowszechnianie i nadzorowanie stosowania i przestrzegania praw konsumentów uznanych na mocy konstytucji i prawa. Prowadzenie badań we wszystkich sprawach będących przedmiotem zainteresowania konsumentów i poszukiwanie rozwiązań problemów. |
||||||||
|
Tel. (351) 265 23 79 70 Faks (351) 265 23 79 70 E-mail: acset-setubal@iol.pt |
Ochrona konsumentów w ujęciu ogólnym |
||||||||
|
|
Celem tego stowarzyszenia jest chronionie praw i uzasadnionych interesów konsumentów. |
RUMUNIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||
|
|
Reprezentuje konsumentów i wspiera ich interesy, udziela informacji dla konsumentów i prowadzi szkolenia. |
SŁOWENIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wnosić o nakazy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Pozarządowa organizacja konsumencka Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Słoweńska Izba Handlowa Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
||||||||
|
|
Słoweńska Izba Rzemieślnicza Zgodnie z art. 74, 75 i 76 słoweńskiej Ustawy o Ochronie Konsumentów „izby handlowe i rzemieślnicze mogą wszczynać sprawy sądowe w celu ochrony zbiorowych praw konsumentów”. |
SŁOWACJA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
|||||||||
|
|
Reprezentowanie konsumentów w sprawach sądowych. Udzielanie specjalistycznych porad. Mediacja w sporach pomiędzy konsumentami a sprzedającymi. |
|||||||||
|
|
Mediacja w sporach pomiędzy konsumentami a sprzedającymi. |
|||||||||
|
|
Reprezentowanie interesów konsumentów w sprawach sądowych. |
|||||||||
|
|
Pozasądowe rozstrzyganie sporów konsumenckich, reprezentowanie konsumentów w sprawach sądowych i w kontaktach z organami administracji państwowej. |
|||||||||
|
|
Rozstrzyganie sporów konsumenckich w drodze pozasądowej; reprezentowanie konsumentów w sprawach sądowych. |
|||||||||
|
|
Ochrona praw konsumentów w miejscu rozstrzygania sporów; reprezentowanie konsumentów w sprawach sądowych. |
|||||||||
|
|
Reprezentowanie konsumentów i składanie wniosków o wydanie nakazu sądowego. |
|||||||||
|
|
Reprezentowanie konsumentów w sporach konsumenckich, zwłaszcza w przypadku usług świadczonych przez monopolistów. |
|||||||||
|
|
Świadczenie usług doradczych. Pomoc na rzecz konsumentów w przypadku spraw sądowych. |
|||||||||
|
|
Świadczenie usług doradczych. Pomoc na rzecz konsumentów w przypadku spraw sądowych. |
|||||||||
|
|
Ochrona praw należnych konsumentom właścicielom i najemcom mieszkań. |
FINLANDIA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||
|
Tel. (358 9) 772 61 Faks (3589) 772 67 557 E-mail: posti@kuluttajavirasto.fi Strona www: www.kuluttajavirasto.fi |
Nadzoruje działalność marketingową zorientowaną na konsumentów oraz warunki umów konsumenckich. Sprawdza zgodność reklamy radiowej i telewizyjnej z zasadami etyki i przepisami regulującymi ochronę nieletnich. |
||||||
|
Tel.: (3589) 877 50 120 Faks (3589) 877 50 120 E-mail: info@kuluttajat-konsumenterna.fi Strona www: www.kuluttajat-konsumenterna.fi |
Monitoruje skuteczność ochrony konsumentów oraz postępy w tej dziedzinie. |
||||||
|
Tel. (358 9) 454 22 10 Faks (3589) 454 22 120 E-mail: suomen@kuluttajaliitto.fi Strona www: www.kuluttajaliitto.fi |
Reprezentuje interesy rynkowe konsumentów, w razie potrzeby poprzez wszczynanie spraw z powództwa cywilnego. |
||||||
|
Tel. (358 9) 772 61 Faks (3589) 772 67 557 E-mail: posti@kuluttajavirasto.fi Strona www: www.kuluttajavirasto.fi |
Monitoruje podróże zorganizowane, w tym ich bezpieczeństwo. |
||||||
|
Tel. (35810) 831 51 Faks (358 10) 831 53 28 E-mail: rahoitustarkastus@rahoitustarkastus.fi Strona www: www.rahoitustarkastus@fi |
We współpracy z rzecznikiem praw konsumentów nadzoruje marketing kredytów konsumenckich oraz warunki umów. |
||||||
|
Tel. (358 9) 47 33 41 Faks (358 9) 71 44 69 E-mail: kirjaamo@nam.fi Strona www: www.laakelaitos.fi |
Sprawuje nadzór nad reklamą leków. |
||||||
|
Tel. (358 9) 396 72 70 Faks (358 9) 39 67 27 97 Strona www: www.sttv.fi |
Sprawuje nadzór nad reklamą alkoholu i papierosów. |
||||||
|
Tel. (358 9) 69 661 Faks (3589) 69 66 410 E-mail: kirjaamo@ficora.fi Strona www: www.ficora.fi |
Monitoruje reklamę telewizyjną i radiową, uwzględniając:
|
||||||
|
Tel. (358 9) 415 59 50 Faks (3589) 415 59 660 E-mail: kirjaamo@vakuutusvalvonta.fi Strona www: www.vakuutusvalvonta.fi |
Sprawuje nadzór nad marketingiem ubezpieczeń oraz stosowanymi warunkami ubezpieczenia. |
SZWECJA
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||
|
Tel. ( 46) 8 429 05 00 Faks (46) 8 429 89 00 E-mail: konsumentverket@konsumentverket.se Strona www: www.konsumentverket.se |
Konsumentverket jest ogólnokrajowym organem administracyjnym zajmującym się sprawami konsumentów i odpowiedzialnym za zapewnianie ochrony interesów konsumentów. |
Zjednoczone Królestwo
|
Nazwa podmiotu |
Dane kontaktowe |
Cel |
||||||||||||
|
|
Celem Urzędu ds. Uczciwego Handlu jest uzyskanie jak największego zadowolenia konsumentów oraz zapewnienie właściwego działania konkurencji, w celu udoskonalenia funkcjonowania rynków i zwiększenia poziomu korzyści odnoszonych przez konsumentów. |
||||||||||||
|
|
Rzecznik ds. Informacji wypełnia szereg szczegółowych zadań na mocy Ustawy o ochronie danych oraz Ustawy o swobodzie informacji. |
||||||||||||
|
|
CAA pełni kilka specyficznych funkcji, między innymi dba o uzasadnione interesy użytkowników usług transportu lotniczego oraz zapewnia ochronę przed skutkami bankructwa organizatorów transportu. |
||||||||||||
|
|
Urząd ds. Rynków Gazu i Energii Elektrycznej odpowiada za regulowanie rynków tych produktów w Wielkiej Brytanii oraz ochronę interesów konsumentów gazu i elektryczności. |
||||||||||||
|
|
Dyrektor Generalny ds. Dostaw Elektryczności dla Irlandii Północnej odpowiada za regulowanie rynków elektryczności i gazu w Irlandii Północnej oraz ochronę interesów konsumentów gazu i elektryczności. |
||||||||||||
|
|
Urząd ds. Łączności jest regulatorem rynku telekomunikacyjnego w Wielkiej Brytanii, odpowiedzialnym za telewizję, radio, usługi telekomunikacyjne oraz usługi łączności bezprzewodowej. |
||||||||||||
|
|
Urząd ds. Usług Zaopatrzenia w Wodę jest regulatorem ekonomicznym sprywatyzowanego sektora usług zaopatrzenia w wodę w Anglii i Walii. Zajmuje się on ochroną interesów konsumentów w odniesieniu do cen i jakości usług oraz rozstrzyganiem sporów. |
||||||||||||
|
|
Urząd jest regulatorem rynku usług kolejowych w Wielkiej Brytanii. W zakres jego obowiązków wchodzi również ochrona interesów użytkowników kolei. |
||||||||||||
|
204 odrębne organizacje. Wstępny kontakt z the Office of Fair Trading:
|
Urzędy miar i wag w Wielkiej Brytanii są częścią władz lokalnych i zajmują się egzekwowaniem przepisów regulujących sprzedaż i dostawy towarów i usług oraz udzielaniem porad konsumentom i przedsiębiorstwom. |
||||||||||||
|
|
Departament ds. Przedsiębiorstw, Handlu i Inwestycji Irlandii Północnej (DETINI) egzekwuje przestrzeganie przepisów prawnych regulujących sprzedaż i dostawy towarów i usług w Irlandii Północnej i udziela porad konsumentom i przedsiębiorstwom. |
||||||||||||
|
|
Urząd ds. Usług Finansowych jest niezależnym organem regulującym sektor usług finansowych w Zjednoczonym Królestwie. Jego zadaniem jest podtrzymanie zaufania do systemu finansowego w Zjednoczonym Królestwie, zapewnienie ogółowi społeczeństwa zrozumienia systemu oraz ochrona konsumentów. |
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/46 |
Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001
2013/C 84/02
Nr pomocy: SA.36238 (13/XA)
Państwo członkowskie: Francja
Region: CENTRE
Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Aide exceptionnelle d'une avance remboursable pour les pertes subies par les arboriculteurs du Cher suite au gel du 17 avril 2012 en complément de l'indemnisation par le fonds national de gestion des risques en agriculture (FNGRA)
Podstawa prawna:
|
— |
Article L. 361-5 du code rural et de la pêche maritime |
|
— |
Article L. 1511-1 et suivants du code général des collectivités territoriales |
|
— |
Arrêté interministériel du 29 décembre 2010 fixant la liste des risques considérés comme assurables pour la gestion du fonds national de gestion des risques en agriculture |
|
— |
Arrêté du ministère de l'agriculture, de l'agroalimentaire et de la forêt (MAAF) du 18 septembre 2012 reconnaissant le caractère de calamité agricole |
Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy: EUR 0,33 (w mln)
Maksymalna intensywność pomocy: 30,00 %
Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: 2.3.2013–31.12.2013
Cel pomocy: Niekorzystne zjawiska klimatyczne (art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006)
Sektor(-y) gospodarki: ROLNICTWO, LEŚNICTWO I RYBACTWO
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:
|
Conseil général du Cher |
|
Direction de l'aménagement du territoire et du développement durable |
|
Service environnement et agriculture |
|
Place Marcel Plaisant-18023 BOURGES Cedex |
Adres internetowy: http://www.cg18.fr/Aide-a-la-filiere-arboricole
Inne informacje: —
Nr pomocy: SA.36240 (13/XA)
Państwo członkowskie: Irlandia
Region: IRELAND
Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Provision of technical support to SME's active in the primary production of agricultural products
Podstawa prawna: An Bord Bia Acts 1994 to 2004
Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy: EUR 0,30 (w mln)
Maksymalna intensywność pomocy: 100,00 %
Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: 5.3.2013–31.12.2013
Cel pomocy: Wsparcie techniczne (art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006)
Sektor(-y) gospodarki: ROLNICTWO, LEŚNICTWO I RYBACTWO
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:
|
Bord Bia |
|
Clanwilliam Court |
|
Lower Mount Street |
|
Dublin 2 |
|
Ireland |
Adres internetowy: http://www.bordbia.ie/industryservices/producers/pages/horticulture.aspx
Inne informacje: —
Nr pomocy: SA.36266 (13/XA)
Państwo członkowskie: Hiszpania
Region: SALAMANCA
Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Subvenciones a asociaciones y cooperativas de ganaderos para la financiación de sistemas de control lechero, anualidad 2013.
Podstawa prawna: Proyecto de bases reguladoras de la convocatoria de subvenciones dirigidas a asociaciones y cooperativas de ganaderos para la financiación de sistemas de control lechero, anualidad 2013.
Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy: EUR 0,02 (w mln)
Maksymalna intensywność pomocy: 50,00 %
Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: 1.4.2013–31.12.2013
Cel pomocy: Sektor produkcji zwierzęcej (art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006)
Sektor(-y) gospodarki: Działalność usługowa wspomagająca chów i hodowlę zwierząt
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:
|
Excma. Diputación Provincial de Salamanca |
|
C/ Felipe Espino no 1 |
|
37002 Salamanca. SPAIN |
Adres internetowy: http://www.lasalina.es/areas/eh/ProyConvocatorias/2013/ControlLechero.pdf
Inne informacje: —
Nr pomocy: SA.36267 (13/XA)
Państwo członkowskie: Hiszpania
Region: SALAMANCA
Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Subvenciones dirigidas a asociaciones y federaciones agrarias 2013.
Podstawa prawna: Proyecto de bases reguladoras de la convocatoria de subvenciones dirigidas a asociaciones y federaciones agrarias con sede en la provincia de Salamanca, anualidad 2013.
Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy: EUR 0,02 (w mln)
Maksymalna intensywność pomocy: 100,00 %
Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: 1.4.2013–31.12.2013
Cel pomocy: Wsparcie techniczne (art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006)
Sektor(-y) gospodarki: Działalność usługowa wspomagająca rolnictwo i następująca po zbiorach
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:
|
Excma. Diputación Provincial de Salamanca |
|
C/ Felipe Espino no 1 |
|
37002 Salamanca. SPAIN |
Adres internetowy: http://www.lasalina.es/areas/eh/ProyConvocatorias/2013/Asociaciones.pdf
Inne informacje: —
Nr pomocy: SA.36269 (13/XA)
Państwo członkowskie: Hiszpania
Region: SALAMANCA
Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Subvenciones dirigidas a las Denominaciones de Origen e Indicaciones Geográficas Protegidas 2013.
Podstawa prawna: Proyecto de bases reguladoras de la convocatoria de subvenciones dirigidas a las Denominaciones de Origen e Indicaciones Geográficas Protegidas, Asociaciones con Marca de Garantía y a las entidades asociativas que promuevan el reconocimiento de alguna de estas figuras de calidad, anualidad 2013.
Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy: EUR 0,03 (w mln)
Maksymalna intensywność pomocy: 70,00 %
Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: 1.4.2013–31.12.2013
Cel pomocy: Produkcja produktów rolnych wysokiej jakości (art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006), Wsparcie techniczne (art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006)
Sektor(-y) gospodarki: Działalność usługowa wspomagająca rolnictwo i następująca po zbiorach
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:
|
Excma. Diputación Provincial de Salamanca |
|
C/ Felipe Espino no 1 |
|
37002 Salamanca |
Adres internetowy: http://www.lasalina.es/areas/eh/ProyConvocatorias/2013/Denominaciones.pdf
Inne informacje: —
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/48 |
Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2013/C 84/03
|
Numer środka pomocy państwa |
SA.35875 (12/X) |
|||||
|
Państwo członkowskie |
Niemcy |
|||||
|
Numer referencyjny państwa członkowskiego |
N 790/2006 |
|||||
|
Nazwa regionu (NUTS) |
DEUTSCHLAND Artykuł 107 ust. 3 lit. c) |
|||||
|
Organ przyznający pomoc |
|
|||||
|
Nazwa środka pomocy |
„Betriebliches Kompetenzmanagement im demografischen Wandel“ |
|||||
|
Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego) |
Förderrichtlinie auf dem Gebiet des „Betrieblichen Kompetenzmanagements im demografischen Wandel“ vom 22.11.2012 im Bundesanzeiger veröffentlicht am 6.12.2012 (BAnz AT 6.12.2012 B 1) Bundeshaushaltsplan 2012, EP 30, Kap. 3004, Titel 68324 |
|||||
|
Rodzaj środka pomocy |
Program pomocy |
|||||
|
Zmiany istniejącego środka pomocy |
— |
|||||
|
Czas trwania pomocy |
6.12.2012–31.12.2017 |
|||||
|
Sektor(-y) gospodarki |
Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy |
|||||
|
Rodzaj beneficjenta |
MŚP,duże przedsiębiorstwo |
|||||
|
Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy |
EUR 15,00 (w mln) |
|||||
|
Przeznaczona na gwarancje |
— |
|||||
|
Instrument pomocy (art. 5) |
Dotacja bezpośrednia |
|||||
|
Odesłanie do decyzji Komisji |
— |
|||||
|
W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych |
2007DE05UPo (Operatives Programm des Bundes für den Europäischen Sozialfomds Förderperiode 2007-2013 und Nachfolgeprogramm – EUR 48,00 (w mln) |
|||||
|
Cele |
Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej |
MŚP –w % |
||||
|
Eksperymentalne prace rozwojowe (art. 31 ust. 2 lit. c)) |
25 % |
10 % |
||||
|
Badania przemysłowe (art. 31 ust. 2 lit. b)) |
50 % |
10 % |
||||
|
Badania podstawowe (art. 31 ust. 2 lit. a)) |
100 % |
|
||||
Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy
http://www.bmbf.de/foerderungen/20779.php
|
Numer środka pomocy państwa |
SA.35947 (12/X) |
|||||
|
Państwo członkowskie |
Węgry |
|||||
|
Numer referencyjny państwa członkowskiego |
— |
|||||
|
Nazwa regionu (NUTS) |
Hungary Artykuł 107 ust. 3 lit. a),Artykuł 107 ust. 3 lit. c) |
|||||
|
Organ przyznający pomoc |
|
|||||
|
Nazwa środka pomocy |
Bizottság tájékoztatása a Tiszta növényi olaj üzemanyagként történő felhasználásának támogatásáról |
|||||
|
Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego) |
|
|||||
|
Rodzaj środka pomocy |
Program pomocy |
|||||
|
Zmiany istniejącego środka pomocy |
— |
|||||
|
Czas trwania pomocy |
1.1.2013–1.1.2023 |
|||||
|
Sektor(-y) gospodarki |
ROLNICTWO, LEŚNICTWO I RYBACTWO |
|||||
|
Rodzaj beneficjenta |
MŚP,duże przedsiębiorstwo |
|||||
|
Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy |
HUF 1 000,00 (w mln) |
|||||
|
Przeznaczona na gwarancje |
— |
|||||
|
Instrument pomocy (art. 5) |
Inny rodzaj ulgi podatkowej |
|||||
|
Odesłanie do decyzji Komisji |
— |
|||||
|
W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych |
— |
|||||
|
Cele |
Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej |
MŚP –w % |
||||
|
Pomoc na ochronę środowiska w formie ulg podatkowych (art. 25) |
1 000 000 000 HUF |
— |
||||
Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy
http://jogszabalykereso.mhk.hu/cgi_bin/njt_doc.cgi?docid=157065.615422
|
Numer środka pomocy państwa |
SA.36036 (13/X) |
|||||
|
Państwo członkowskie |
Niemcy |
|||||
|
Numer referencyjny państwa członkowskiego |
— |
|||||
|
Nazwa regionu (NUTS) |
BAYERN Obszary mieszane |
|||||
|
Organ przyznający pomoc |
|
|||||
|
Nazwa środka pomocy |
Forschungsprogramm „Neue Werkstoffe“ (BayNW) |
|||||
|
Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego) |
Richtlinie zum Forschungsprogramm „Neue Werkstoffe“ (BayNW), AllMBl 2012/640 |
|||||
|
Rodzaj środka pomocy |
Program pomocy |
|||||
|
Zmiany istniejącego środka pomocy |
Modification N 730/2006 |
|||||
|
Czas trwania pomocy |
1.1.2013–30.6.2014 |
|||||
|
Sektor(-y) gospodarki |
Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy |
|||||
|
Rodzaj beneficjenta |
MŚP,duże przedsiębiorstwo |
|||||
|
Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy |
EUR 4,75 (w mln) |
|||||
|
Przeznaczona na gwarancje |
— |
|||||
|
Instrument pomocy (art. 5) |
Dotacja bezpośrednia |
|||||
|
Odesłanie do decyzji Komisji |
— |
|||||
|
W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych |
EFRE – EUR 1,00 (w mln) |
|||||
|
Cele |
Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej |
MŚP –w % |
||||
|
Pomoc na techniczne studia wykonalności (art. 32) |
50 % |
— |
||||
|
Badania przemysłowe (art. 31 ust. 2 lit. b)) |
50 % |
0 % |
||||
|
Eksperymentalne prace rozwojowe (art. 31 ust. 2 lit. c)) |
25 % |
0 % |
||||
Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy
https://www.verkuendung-bayern.de/allmbl/jahrgang:2012/heftnummer:11/seite:640
|
Numer środka pomocy państwa |
SA.36042 (13/X) |
||||||
|
Państwo członkowskie |
Niderlandy |
||||||
|
Numer referencyjny państwa członkowskiego |
Aanvullende subsidie Haalbaarheidsstudie |
||||||
|
Nazwa regionu (NUTS) |
NEDERLAND Obszary nieobjęte pomocą |
||||||
|
Organ przyznający pomoc |
|
||||||
|
Nazwa środka pomocy |
Aanvullende subsidie Green Deal Haalbaarheidsstudie nationaal fonds energiebesparing (NFEB) |
||||||
|
Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego) |
Subsidiebesluit experimenten en kennisoverdracht wonen Geldend op 23.7.2012 http://wetten.overheid.nl/BWBR0020333/geldigheidsdatum_23-07-2012 Regeling Subsidiebesluit experimenten en kennisoverdracht wonen Geldend op 23.7.2012 http://wetten.overheid.nl/BWBR0020311/geldigheidsdatum_23-07-2012 |
||||||
|
Rodzaj środka pomocy |
pomoc ad hoc |
||||||
|
Zmiany istniejącego środka pomocy |
Modification SA.35212 |
||||||
|
Data przyznania pomocy |
Od 10.12.2012 |
||||||
|
Sektor(-y) gospodarki |
Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe |
||||||
|
Rodzaj beneficjenta |
duże przedsiębiorstwo – Price Waterhouse Coopers Accountants N.V. |
||||||
|
Całkowita kwota pomocy ad hoc przyznanej przedsiębiorstwu |
EUR 0,08 (w mln) |
||||||
|
Przeznaczona na gwarancje |
— |
||||||
|
Instrument pomocy (art. 5) |
Dotacja bezpośrednia |
||||||
|
Odesłanie do decyzji Komisji |
— |
||||||
|
W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych |
— |
||||||
|
Cele |
Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej |
MŚP –w % |
|||||
|
Pomoc na badania środowiska (art. 24) |
50 % |
0 % |
|||||
Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy
http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/besluiten/2012/12/10/aanvullende-beschikking-subsidie-onderzoek-haalbaarheidsstudie-green-deal-nationaal-fonds-energiebesparing.html
|
Numer środka pomocy państwa |
SA.36043 (13/X) |
||||||
|
Państwo członkowskie |
Niderlandy |
||||||
|
Numer referencyjny państwa członkowskiego |
Aanvullende subsidie GEN |
||||||
|
Nazwa regionu (NUTS) |
NEDERLAND Obszary nieobjęte pomocą |
||||||
|
Organ przyznający pomoc |
|
||||||
|
Nazwa środka pomocy |
Aanvullende subsidie Programma Gebieden Energie Neutraal (GEN) |
||||||
|
Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego) |
Subsidiebesluit experimenten en kennisoverdracht wonen (Staatsblad 25 september 2006, nr. 455) http://wetten.overheid.nl/BWBR0020333/geldigheidsdatum_19-04-2011 en Regeling Subsidiebesluit experimenten en kennisoverdracht wonen (Staatscourant 6 oktober 2006, nummer 195) http://wetten.overheid.nl/BWBR0020311/geldigheidsdatum_19-04-2011 |
||||||
|
Rodzaj środka pomocy |
pomoc ad hoc |
||||||
|
Zmiany istniejącego środka pomocy |
Modification SA.32903 |
||||||
|
Data przyznania pomocy |
Od 4.12.2012 |
||||||
|
Sektor(-y) gospodarki |
Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana, Naprawa i instalowanie maszyn i urządzeń, Wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i powietrze do układów klimatyzacyjnych, BUDOWNICTWO, DZIAŁALNOŚĆ FINANSOWA I UBEZPIECZENIOWA, Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe, Działalność w zakresie architektury i inżynierii oraz związane z nią doradztwo techniczne, Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych |
||||||
|
Rodzaj beneficjenta |
MŚP – Coöperatie GEN |
||||||
|
Całkowita kwota pomocy ad hoc przyznanej przedsiębiorstwu |
EUR 0,50 (w mln) |
||||||
|
Przeznaczona na gwarancje |
— |
||||||
|
Instrument pomocy (art. 5) |
Dotacja bezpośrednia |
||||||
|
Odesłanie do decyzji Komisji |
— |
||||||
|
W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych |
— |
||||||
|
Cele |
Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej |
MŚP –w % |
|||||
|
Pomoc na badania środowiska (art. 24) |
50 % |
20 % |
|||||
Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy
http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/besluiten/2012/12/04/aanvullende-beschikking-gebieden-energie-neutraal-programma-gen.html
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/53 |
Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2013/C 84/04
|
Numer środka pomocy państwa |
SA.22488 (XR13/07) |
||||
|
Państwo członkowskie |
Austria |
||||
|
Numer referencyjny państwa członkowskiego |
— |
||||
|
Nazwa regionu (NUTS) |
SUEDOESTERREICH, OSTOESTERREICH, WESTOESTERREICH Artykuł 107 ust. 3 lit. c),Artykuł 107 ust. 3 lit. a) |
||||
|
Organ przyznający pomoc |
|
||||
|
Nazwa środka pomocy |
Richtlinien des Bundesministers für Wirtschaft und Arbeit für die Übernahme von Haftung für die Tourismus- und Freizeitwirtschaft 2007 -2013, Punkte 4.1, 4.2, 4.3, 4.4 und 4.5 |
||||
|
Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego) |
— |
||||
|
Rodzaj środka pomocy |
Program pomocy |
||||
|
Zmiany istniejącego środka pomocy |
— |
||||
|
Czas trwania pomocy |
1.1.2007–31.12.2013 |
||||
|
Sektor(-y) gospodarki |
Zakwaterowanie |
||||
|
Rodzaj beneficjenta |
— |
||||
|
Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy |
EUR 0,21 (w mln) |
||||
|
Przeznaczona na gwarancje |
EUR 0,03 (w mln) |
||||
|
Instrument pomocy (art. 5) |
Gwarancja |
||||
|
Odesłanie do decyzji Komisji |
— |
||||
|
W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych |
— |
||||
|
Cele |
Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej |
MŚP –w % |
|||
|
|
0 EUR |
0 % |
|||
Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:
www.oeht.at
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/54 |
Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2013/C 84/05
|
Numer środka pomocy państwa |
SA.22524 (XR28/07) |
||||||||
|
Państwo członkowskie |
Austria |
||||||||
|
Numer referencyjny państwa członkowskiego |
— |
||||||||
|
Nazwa regionu (NUTS) |
STEIERMARK Artykuł 107 ust. 3 lit. c) |
||||||||
|
Organ przyznający pomoc |
|
||||||||
|
Nazwa środka pomocy |
Aktionsprogramm Innovative Investitionen |
||||||||
|
Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego) |
Steiermärkisches Wirtschaftsförderungsgesetz LGBL. Nr. 14/2002 in der geltenden Fassung Allgemeine Rahmenrichtlinie für die Gewährung von Förderungen nach dem Steiermärkischen Wirtschaftsförderungsgesetz (Beschluss der Steiermärkischen Landesregierung vom 15.5.2000, GZ LBD-WIP 13 Fo 7-00/46) Richtlinie für die Steirische Wirtschaftsförderung (eingereicht zur Notifizierung bei der EK am 29.8.2006; N 572/2006) |
||||||||
|
Rodzaj środka pomocy |
Program pomocy |
||||||||
|
Zmiany istniejącego środka pomocy |
Modification N 572/2006 |
||||||||
|
Czas trwania pomocy |
31.1.2007–31.12.2013 |
||||||||
|
Sektor(-y) gospodarki |
Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy |
||||||||
|
Rodzaj beneficjenta |
— |
||||||||
|
Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy |
EUR 105,00 (w mln) |
||||||||
|
Przeznaczona na gwarancje |
EUR 15,00 (w mln) |
||||||||
|
Instrument pomocy (art. 5) |
Dotacja bezpośrednia |
||||||||
|
Odesłanie do decyzji Komisji |
— |
||||||||
|
W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych |
— |
||||||||
|
Cele |
Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej |
MŚP –w % |
|||||||
|
|
0 EUR |
0 % |
|||||||
Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:
http://www.sfg.at/cms/82/
„Aktionsprogramm – Innovative Investitionen”
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/55 |
Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 736/2008 w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rybołówstwa
2013/C 84/06
Numer pomocy: SA.34931 (2012/XF)
Państwo członkowskie: HISZPANIA
Region/organ przyznający pomoc: La Rioja
Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc ad hoc: Régimen de ayudas para el fomento de la acuicultura y de la transformación y comercialización de los productos de la pesca y la acuicultura [Program pomocy na rzecz wspierania akwakultury oraz przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury]
Zastępuje program pomocy zarejestrowany pod nr SA.32722 (2011/XF).
Podstawa prawna: Orden no 5/2012, de 20 de marzo, de la Consejería de Industria, Innovación y Empleo, por la que se aprueban las bases reguladoras de concesión de subvenciones por la Agencia de Desarrollo Económico de La Rioja destinadas al fomento de la acuicultura y de la transformación y comercialización de los productos de la pesca y la acuicultura, en régimen de concesión directa (Boletín Oficial de La Rioja número 35, de 21 de marzo de 2012).
Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy ad hoc przyznanej podmiotowi: 0,55 mln EUR
Maksymalna intensywność pomocy: 40 %
Data wejścia w życie:
Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej (nie później niż do dnia 30 czerwca 2014 r.); należy określić:
|
|
w ramach programu: datę, do której pomoc może zostać przyznana; 30.6.2014 r. |
|
|
w przypadku pomocy ad hoc: przewidywaną datę spłaty ostatniej raty. |
Cel pomocy: Wspieranie akwakultury oraz przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury.
Należy określić, który z art. 8–24 ma zastosowanie: art. 11 i 16
Przedmiotowa działalność: Akwakultura oraz przetwórstwo i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury.
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:
|
AGENCIA DE DESARROLLO ECONÓMICO DE LA RIOJA (ADER) |
|
Muro de la Mata, 13-14. |
|
26071 Logroño (La Rioja) – Hiszpania |
Adres strony internetowej, na której można znaleźć pełny tekst programu pomocy lub kryteria i warunki, zgodnie z którymi przyznawana jest pomoc ad hoc niepodlegająca programowi pomocy: http://www2.larioja.org/pls/dad_user/G04.texto_integro?p_cdi_accn=18-353374
Uzasadnienie: należy określić, z jakiego powodu ustanowiono program pomocy państwa zamiast korzystania z pomocy w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego: Dotacje przewidziane w akcie prawnym Orden no 5/2012, z dnia 20 marca, należą do programu operacyjnego dla hiszpańskiego sektora rybołówstwa w okresie 2007–2013, współfinansowanego przez Europejski Fundusz Rybacki.
Przewiduje się jednak, że wkład finansowy organu Agencia de Desarrollo Económico de La Rioja będzie wyższy od wkładu przewidzianego w programie operacyjnym; w związku z tym uważamy, że zastosowanie ma art. 7 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego i w konsekwencji zastosowanie mają art. 87, 88 i 89 Traktatu.
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/56 |
Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 736/2008 w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rybołówstwa
2013/C 84/07
Numer pomocy: SA.34894 (2012/XF)
Państwo członkowskie: HISZPANIA
Region/organ przyznający pomoc: LA RIOJA / AGENCIA DE DESARROLLO ECONÓMICO DE LA RIOJA
Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc ad hoc: STRATEGICZNY PROGRAM W ZAKRESIE HANDLU ZAGRANICZNEGO (Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa)
Podstawa prawna: Orden no 6/2012, de 20 de marzo, de la Consejería de Industria, Innovación y Empleo, por la que se aprueban las bases reguladoras de la concesión de subvenciones por la Agencia de Desarrollo Económico de La Rioja destinadas al programa estratégico de comercio exterior, en régimen de concesión directa (Boletín Oficial de La Rioja número 35, de 21 de marzo de 2012).
Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy ad hoc przyznanej podmiotowi: 120 000 EUR
Maksymalna intensywność pomocy: Do 50 %
Data wejścia w życie:
Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej (nie później niż do dnia 30 czerwca 2014 r.); należy określić:
|
|
w ramach programu: datę, do której pomoc może zostać przyznana; 30.6.2014 r. |
|
|
w przypadku pomocy ad hoc: przewidywaną datę spłaty ostatniej raty. |
Cel pomocy: Podnieść konkurencyjność małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w celu ułatwienia im dostępu do rynków zagranicznych.
Należy określić, który z art. 8–24 ma zastosowanie: art. 20
Przedmiotowa działalność: Rozwój nowych rynków i kampanii promocyjnych dla produktów rybołówstwa i akwakultury.
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:
|
AGENCIA DE DESARROLLO ECONÓMICO DE LA RIOJA |
|
Muro de la Mata, 13-14 |
|
26071 Logroño (La Rioja) – Hiszpania |
Adres strony internetowej, na której można znaleźć pełny tekst programu pomocy lub kryteria i warunki, zgodnie z którymi przyznawana jest pomoc ad hoc niepodlegająca programowi pomocy: http://www2.larioja.org/pls/dad_user/G04.texto_integro?p_cdi_accn=19-353375
Uzasadnienie: należy określić, z jakiego powodu ustanowiono program pomocy państwa zamiast korzystania z pomocy w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego: Przedsiębiorstwa zajmujące się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa należą do beneficjentów programu strategicznego w zakresie handlu zagranicznego. Nie ustanowiono specyficznego programu pomocy dla tych przedsiębiorstw, lecz zostały one objęte istniejącym już programem pomocy (dotychczas zarejestrowanym pod numerem SA.32720 (2011/XF).
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/57 |
Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 736/2008 w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw zajmujących się produkcją, przetwórstwem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa
2013/C 84/08
Numer pomocy: SA.35752 (2012/XF)
Państwo członkowskie: Łotwa
Region/organ udzielający pomocy: Łotwa
Nazwa programu pomocy/Nazwa podmiotu otrzymującego pomoc ad hoc: Virssaistības pasākumam „Zvejas un akvakultūras produktu apstrāde un marketings” [Nadmierne zobowiązania w odniesieniu do środka „Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury”]
Podstawa prawna: Ministru kabineta 2008.gada 1.aprīļa noteikumi Nr.241 „Kārtība, kādā piešķir valsts un Eiropas Savienības atbalstu zivsaimniecības attīstībai atklātu projektu iesniegumu konkursu veidā pasākumam „Zvejas un akvakultūras produktu apstrāde” ” [Rozporządzenie rządu nr 241 z dnia 1 kwietnia 2008 r. ustanawiające procedurę przyznawania pomocy państwa i Unii Europejskiej na rozwój rybołówstwa w drodze otwartego zaproszenia do składania ofert w odniesieniu do środka „Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury”]
Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy ad hoc przyznanej podmiotowi:
|
|
finansowanie publiczne na lata 2007–2013: 25 470 254 LVL |
|
|
nadmierne zobowiązania: 2 828 196 LVL (11,1 %) |
Maksymalna intensywność pomocy: 60 %
Data wejścia w życie:
Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej (nie później niż do dnia 30 czerwca 2014 r.); należy określić:
|
— |
w ramach programu: datę, do której pomoc może zostać przyznana; 30 czerwca 2014 r. |
|
— |
w przypadku pomocy ad hoc: przewidywaną datę spłaty ostatniej raty. |
Cel pomocy: Pomoc dla przedsiębiorstw zajmujących się przetwarzaniem produktów rybołówstwa i akwakultury w celu realizacji projektów w ramach środka „Inwestycje w przedsiębiorstwa sektora akwakultury.”
Należy określić, który z art. 8–24 ma zastosowanie: Artykuł 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 736/2008
Przedmiotowa działalność: Finansowanie publiczne dostępne w odniesieniu do środka „Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury” osi priorytetowej 2 „Akwakultura, rybołówstwo śródlądowe, przetwarzanie produktów rybołówstwa i akwakultury oraz obrót nimi” w ramach programu operacyjnego przyznawania pomocy w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego na Łotwie (lata 2007–2013) wynosi 25 470 254 LVL. Zostaną podjęte nadmierne zobowiązania wynoszące 11,1 % finansowania publicznego dostępnego w odniesieniu do środka, tj. 2 828 196 LVL.
Celem środka „Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury” jest zwiększenie wartości dodanej produktów rybołówstwa i akwakultury, podniesienie bezpieczeństwa i wydajności pracy, ograniczenie negatywnego wpływu na środowisko, zapewnienie jakości produktu, w tym poprzez ograniczenie ilości szkodliwych substancji w produktach rybołówstwa, oraz wytwarzanie nowych produktów i wykorzystywanie produktów ubocznych i odpadów z przetwórstwa ryb.
W ramach środka „Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury” pomoc z nadmiernych zobowiązań będzie przyznawana jedynie małym i średnim przedsiębiorstwom. Maksymalne kwalifikowalne koszty dla jednego projektu wynoszą 2 mln EUR. Maksymalne kwalifikowalne koszty dla jednego beneficjenta wynoszą 1 mln EUR rocznie.
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:
|
Lauku atbalsta dienests |
|
Republikas laukums 2, Ryga, LV-1981 |
Adres strony internetowej, na której można znaleźć pełny tekst programu pomocy lub kryteria i warunki, zgodnie z którymi przyznawana jest pomoc ad hoc niepodlegająca programowi pomocy: http://www.zm.gov.lv/?sadala=2231
Uzasadnienie: należy określić, z jakiego powodu ustanowiono program pomocy państwa zamiast korzystania z pomocy w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego: Program pomocy państwa został ustanowiony, aby po przejęciu nadmiernych zobowiązań po zakończeniu okresu wdrażania Europejskiego Funduszu Rybackiego wykorzystane zostało całe finansowanie publiczne, w tym finansowanie publiczne zarezerwowane dla projektów, które nie zostały zrealizowane.
V Ogłoszenia
POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
Komisja Europejska
|
22.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 84/58 |
POMOC PAŃSTWA – REPUBLIKA WŁOSKA
Pomoc państwa SA.32014 (2011/C), SA.32015 (2011/C), SA.32016 (2011/C) – Włochy
Pomoc państwa na rzecz spółek byłej grupy Tirrenia i ich nabywców
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 TFUE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
2013/C 84/09
Pismem z dnia 19.12.2012 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Republikę Włoską o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 TFUE dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
|
European Commission |
|
Directorate-General for Competition |
|
State aid Greffe |
|
Office: J-70, 3/225 |
|
1049 Bruxelles/Brussel |
|
BELGIQUE/BELGIË |
|
Faks +32 22 96 12 42 |
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom włoskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
I. PROCEDURA
W dniu 5 października 2011 r. Komisja wszczęła formalne postępowanie wyjaśniające w odniesieniu do szeregu środków przyjętych przez państwo włoskie na rzecz spółek byłej grupy Tirrenia.
Decyzja o wszczęciu postępowania z 2011 r. dotyczyła przede wszystkim:
|
a) |
rekompensaty wypłaconej przez państwo włoskie na rzecz wszystkich spółek byłej grupy Tirrenia w ramach przedłużenia czasu obowiązywania początkowych konwencji w latach 2009-2011; |
|
b) |
potencjalnej pomocy mającej miejsce w przypadku procesu prywatyzacji Tirrenia di Navigazione (Tirrenii) i Siremaru - dwóch spółek należących do przedmiotowej grupy; |
|
c) |
innych środków przyznanych wspomnianym spółkom w ramach prywatyzacji. |
Po przyjęciu w 2011 r. decyzji o wszczęciu postępowania Komisja otrzymała dodatkowe skargi dotyczące domniemanych środków pomocy państwa na rzecz byłych spółek grupy Tirrenia, dotyczących w szczególności:
|
a) |
pewnych środków podjętych przez region Sardynii na rzecz Saremaru; |
|
b) |
domniemanej pomocy państwa na rzecz Compagnia delle Isole (CdI), nabywcy oddziału Siremaru zajmującego się działalnością handlową, w kontekście procedury sprzedaży; |
|
c) |
rekompensaty, jaka ma zostać wypłacona na rzecz Compagnia Italiana di Navigazione (CIN), wybranego nabywcy Tirrenii, na 8 lat czasu trwania przyszłej konwencji; |
|
d) |
prywatyzacji Toremaru i rekompensaty, jaka ma zostać wypłacona na rzecz Moby, nabywcy wybranego w ramach nowego zamówienia publicznego na usługi udzielonego przez władze regionalne na rzecz tego ostatniego w ramach przetargu na prywatyzację Toremaru. |
W dniu 10 stycznia 2012 r. władze włoskie - ze względów pewności prawnej - zgłosiły na drodze formalnej rekompensatę wypłacanej w ramach nowej konwencji na rzecz nabywców oddziałów zajmujących się działalnością handlową Tirrenii i Siremaru. W dniach 24 stycznia 2012 r., 4 lutego 2012 r. i 3 lipca 2012 r. Komisja zwróciła się do władz włoskich z wnioskiem o dodatkowe informacje w odniesieniu do zgłaszanych środków. Władze włoskie przekazały informacje pismami z dnia 9 lutego 2012 r., 11 maja 2012 r. i 19 lipca 2012 r.
W dniu 19 lipca 2012 r. władze włoskie poinformowały również Komisję, że między państwem włoskim a CIN, nabywcą Tirrenii, podpisano nową konwencję. W dniu 30 lipca 2012 r. Komisja została poinformowana, że konwencja między państwem włoskim a CdI, nabywcą Siremaru, zostanie podpisana do dnia 31 lipca 2012 r.
Jednocześnie władze włoskie przedstawiły dodatkowe informacje dotyczące prywatyzacji pozostałych spółek regionalnych byłej grupy Tirrenia, a mianowicie: Toremaru, Caremaru, Saremaru i Laziomaru. Komisja otrzymała szczegółowe informacje na temat procedur sprzedaży, jakich nie posiadała w momencie przyjęcia decyzji o wszczęciu postępowania w 2011 r.
W dniu 12 października 2012 r. władze włoskie zgłosiły, dla celów pewności prawa, środek finansowania publicznego w wysokości 10 mln EUR na rzecz Saremar tytułem rekompensaty za obsługę dwóch tras łączących Sardynię z Włochami kontynentalnymi w latach 2011-2012, a mianowicie Civitavecchia - Golfo Aranci oraz Porto Torres - Vado Ligure. Według informacji przekazanych przez władze włoskie środek ma zostać wprowadzony w życie w dniu 1 grudnia 2012 r.
II. OPIS ŚRODKÓW, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH KOMISJA WSZCZYNA POSTĘPOWANIE
Ocena rekompensaty przyznanej na rzecz spółek grupy Tirrenia w ramach procedury wszczęcia postępowania z 2011 r. ograniczała się do lat 2009-2011. Z uwagi na fakt, że nie wszystkie procedury sprzedaży sfinalizowano do końca 2011 r., wydaje się właściwe, aby formalne postępowanie wyjaśniające dotyczące rekompensat z tytułu świadczenia usług publicznych, wypłacanych wszystkim spółkom byłej grupy Tirrenia rozszerzono do czasu zakończenia prywatyzacji, tj. do dnia formalnego przyznania nabywcom nowych konwencji lub udzielenia im zamówień publicznych na usługi.
Po drugie, w decyzji o wszczęciu postępowania z 2011 r. nie przedstawiono oceny dodatkowych środków podjętych przez region Sardynii na rzecz Saremaru po przeniesieniu na Saremar udziałów w Tirrenii. W momencie przyjmowania decyzji o wszczęciu postępowania z 2011 r. Komisja de facto nie wiedziała o przyjęciu tych środków na poziomie regionalnym.
Po trzecie, na podstawie dostępnych informacji Komisja na obecnym etapie uważa, że władze włoskie wykorzystały w niewłaściwy sposób pomoc na ratowanie przyznaną uprzednio na rzecz Tirrenii i Siremaru na mocy decyzji z dnia 16 listopada 2010 r. (1).
Po czwarte, w decyzji wszczęciu postępowania wyjaśniającego z 2011 r. Komisja nie oceniła pod kątem zgodności z zasadami pomocy państwa rekompensaty, która ma być wypłacona z tytułu świadczenia usług publicznych na rzecz nabywców spółek byłej grupy Tirrenia. W decyzji tej uwzględniono jedynie wstępną ocenę procedury sprzedaży aktywów Tirrenii i Siremaru, która prowadziła do przyznania nabywcom przyszłych konwencji, nie uwzględniono jednak dokonywanej pod kątem zasad pomocy państwa oceny rekompensaty, jaka miała zostać następnie wypłacona.
Po piąte, w jednej ze skarg otrzymanych po przyjęciu decyzji o wszczęciu postępowania z 2011 r. twierdzono między innymi, że CdI ogłoszono zwycięzcą w przetargu na sprzedaż dalszej działalności Siremaru wiążącej się z prawem do świadczenia usług użyteczności publicznej na podstawie gwarancji otrzymanej przez CdI od banku komercyjnego, UniCredit S.p.A. Gwarancja ta zależała rzekomo od regwarancji regionu sycylijskiego. Skarżący twierdzi, że regwarancja, za którą nie przewidywano udzielającemu jej żadnej opłaty, stanowi pomoc na rzecz CdI.
Skarżący wniósł do sądów krajowych skargę na decyzję władz włoskich o udzieleniu zamówienia CdI. O ile Komisji aktualnie wiadomo, regionalny sąd administracyjny Lazio (TAR) orzekł w dniu 7 czerwca 2012 r., że regwarancja udzielona przez Sycylię na część ceny zakupu przez zwycięskiego oferenta stanowi pomoc państwa, bez względu na to, czy została ona ostatecznie zrealizowana czy wycofana. Dlatego też orzekł procedurę sprzedaży oddziału Siremaru zajmującego się działalnością handlową za częściowo nieważną. Następnie, na mocy tymczasowego postanowienia z dnia 18 lipca 2012 r. Consiglio di Stato zawiesiło wykonanie orzeczenia sądu TAR, czasowo wykluczając wznowienie procedury.
Chociaż procedurę sprzedaży Siremaru uwzględniono w decyzji o wszczęciu postępowania z 2011 r., Komisja nie wiedziała na tym etapie o żadnej gwarancji/regwarancji udzielonej któremukolwiek z oferentów.
Po szóste, w swoich uwagach do decyzji o wszczęciu postępowania z 2011 r. władze włoskie wyszczególniły główne etapy procedury sprzedaży Tirrenii i przyjętą ofertę CIN. Cenę nabycia CIN płaci w ratach, w ciągu ośmiu lat trwania nowej konwencji. Biorąc pod uwagę obecną wartość takich płatności, rzeczywista cena nabycia przez CIN jest niższa od wartości rynkowej ustalonej przez biegłego wyznaczonego przez ministerstwo.
Komisja dowiedziała się także, że w ramach procedur sprzedaży spółek regionalnych, którym powierzono nowe zamówienia publiczne na usługi, władze włoskie nałożyły na potencjalnych oferentów pewne warunki.
III. OCENA
Proces prywatyzacji nie został jeszcze zakończony w stosunku do wszystkich spółek byłej grupa Tirrenia. Oprócz zgłoszenia dotyczącego rekompensaty na rzecz Saremaru z tytułu doraźnej obsługi dwóch nowych tras, władze włoskie nie poinformowały Komisji o jakichkolwiek istotnych zmianach w zakresie warunków dotyczących usług publicznych, w tym wysokości rekompensaty przyznawanej spółkom za realizację zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych. W rezultacie, na podstawie informacji dostępnych na tym etapie Komisja uważa, że od końca 2011 r. do czasu wejścia w życie nowych konwencji/zamówień publicznych na usługi spółki byłej grupy Tirrenia, z wyjątkiem Saremar, nadal świadczyły usługi publiczne na tych samych warunkach.
W związku z tym te same wątpliwości wyrażone przez Komisję w decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego odnoszą się do rekompensaty przyznanej spółkom byłej grupy Tirrenia od stycznia 2012 r. do czasu wejścia w życie nowych umów.
Co się tyczy w szczególności Saremaru, Komisja zauważa, że po przekazaniu spółki władzom regionalnym, przedsiębiorstwu powierzono obsługę nowych tras łączących Sardynię z kontynentem. Na obecnym etapie Komisja przyjmuje wstępnie stanowisko, że rekompensata na rzecz Saremaru z tytułu obsługi dwóch dodatkowych tras przyniosłyby spółce korzyść gospodarczą mogącą prowadzić do zakłóceń konkurencji i wpływać na wymianę handlową, czyli stanowiłyby pomoc państwa. To samo ma zastosowanie w odniesieniu do innych środków finansowania publicznego przyznanych Saremarowi.
Ponadto na podstawie informacji dostępnych na obecnym etapie Komisja uważa, że władze włoskie wykorzystały w sposób niewłaściwy zatwierdzoną przez Komisję w 2010 r. pomoc na ratowanie dla Tirrenii i Siremaru.
Istnieją poza tym wątpliwości dotyczące twierdzenia Włoch, jakoby rekompensata wypłacona na rzecz nabywców spółek w ramach przyszłych konwencji/zamówień publicznych na usługi nie stanowiła pomocy państwa.
Ponadto na tym etapie Komisja uważa, że udzielona przez Sycylię regwarancja na część ceny zakupu mogła przynieść korzyść gospodarczą zarówno UniCredit, jako gwarantowi pierwszego stopnia, jak i Siremar, jako kredytobiorcy.
Dodatkowo wydaje się, że rzeczywista wartość ceny nabycia zapłaconej przez CIN jest niższa niż wartość określona przez niezależnego rzeczoznawcę wyznaczonego przez właściwe ministerstwo.
Wreszcie zgodnie z informacjami dostępnymi na tym etapie Komisja uważa, że zorganizowane na szczeblu regionalnym przetargi dotyczące sprzedaży publicznych udziałów w spółkach regionalnych nie były wystarczająco niedyskryminacyjne lub bezwarunkowe, aby zagwarantować wybór oferty najkorzystniejszej ekonomicznie na podstawie najwyższej ceny.
Dlatego też obecne rozszerzenie formalnego postępowania wyjaśniającego dotyczy następujących środków:
|
a) |
rekompensaty wypłacanej z tytułu przedłużenia czasu obowiązywania początkowych konwencji do zakończenia procesu prywatyzacji (środek 1); |
|
b) |
dodatkowych środków przyjętych przez region Sardynii na rzecz Saremar w okresie (środek 2); |
|
c) |
niewłaściwego wykorzystania pomocy na ratowanie (środek 3); |
|
d) |
rekompensaty, która ma zostać wypłacona z tytułu świadczenia usługi publicznej w ramach przyszłych konwencji/zamówień publicznych na usługi (środek 4); |
|
e) |
regwarancji regionu Sycylii obejmującej część ceny nabycia przez CdI dalszej działalności Siremaru wiążącej się z prawem do świadczenia usługi publicznej (środek 5); |
|
f) |
odroczonej płatności ceny za Tirrenię (środek 6); |
|
g) |
prywatyzacji spółek regionalnych (środek 7). |
Na obecnym etapie Komisja uważa, że wszystkie wyżej wymienione środki wiążą się z dodatkowym finansowaniem ze środków państwowych na rzecz spółek byłej grupy Tirrenia lub ich nabywców i w związku z tym wiążą się z przekazywaniem zasobów państwowych. Środki te przynoszą selektywną korzyść gospodarczą beneficjentom i mogą mieć wpływ na wymianę handlową w UE oraz zakłócić konkurencję w ramach rynku wewnętrznego.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka bezprawnie przyznana pomoc może podlegać odzyskaniu od beneficjentów.
TEKST PISMA
„La Commissione desidera informare l’Italia che, dopo aver esaminato le informazioni trasmesse dalle autorità italiane relativamente alla misura in oggetto, ha deciso di estendere il procedimento di indagine formale di cui all’articolo 108, paragrafo 2, del trattato sul funzionamento dell’Unione europea (TFUE).
1. PROCEDIMENTO E MOTIVI DELL’ESTENSIONE
1.1. Contesto
|
(1) |
Il Gruppo Tirrenia è stato proprietà dello Stato italiano attraverso la società Fintecna - Finanziaria per i settori industriali e dei servizi S.p.A. (di seguito Fintecna), che comprendeva inizialmente sei società, ossia Tirrenia, Adriatica, Caremar, Saremar, Siremar e Toremar, che fornivano servizi di trasporto marittimo sulla base di contratti separati di servizio pubblico conclusi con lo Stato italiano nel 1991 e rimasti in vigore per 20 anni, dal gennaio 1989 al dicembre 2008 (di seguito le convenzioni iniziali). |
|
(2) |
Tali contratti di servizio pubblico avevano lo scopo di garantire la regolarità e continuità dei suddetti servizi di trasporto marittimo, che per la maggior parte collegano l’Italia continentale con Sicilia, Sardegna e con altre isole italiane minori. A tal fine, lo Stato italiano concedeva aiuti finanziari sotto forma di sovvenzioni corrisposte direttamente a ciascuna delle società del gruppo. |
|
(3) |
Il decreto-legge 30 dicembre 2008 n. 207, convertito in legge 27 febbraio 2009 n. 14, disponeva la proroga delle convenzioni iniziali fino alla fine del 2009. |
|
(4) |
L’articolo 19-ter del decreto-legge 25 settembre 2009, n. 135, convertito in legge 20 novembre 2009, n. 166 (di seguito, la legge del 2009), ha disposto l’ulteriore proroga delle convenzioni iniziali fino al 30 settembre 2010, data entro la quale l’Italia intendeva concludere il processo di privatizzazione delle società del Gruppo Tirrenia. |
|
(5) |
La legge 1o ottobre 2010, n. 163 che convertiva il decreto-legge 5 agosto 2010, n. 125 (di seguito la legge del 2010) ha disposto infine un’ulteriore proroga delle convenzioni iniziali fino alla fine del processo di privatizzazione. Gli acquirenti delle società verranno incaricati del servizio pubblico attraverso la stipula di nuove convenzioni/nuovi contratti di servizio pubblico. |
1.2. La decisione di avvio del 2011
1.2.1. Procedimento che ha determinato la decisione di avvio del 2011
|
(6) |
Mediante notifica elettronica del 29 luglio 2010, le autorità italiane informavano la Commissione, ai sensi dell’articolo 108, paragrafo 3, del TFUE, delle compensazioni pubbliche che lo Stato italiano aveva corrisposto nel 2008, nel 2009 e 2010 a Caremar - Campania Regionale Marittima S.p.A. (in seguito Caremar), una delle compagnie marittime regionali dell’ex Gruppo Tirrenia. (2) |
|
(7) |
Il 1o dicembre 2010 le autorità italiane hanno notificato alla Commissione la corresponsione di compensazioni da parte dello Stato italiano nel 2009 e 2010 a Saremar - Sardegna Regionale Marittima S.p.A. (di seguito Saremar) e Toremar - Toscana Regionale Marittima S.p.A. (di seguito Toremar), altre due compagnie regionali dell’ex Gruppo Tirrenia. Inoltre, le autorità italiane hanno ripresentato la notifica relativa alle compensazioni pubbliche corrisposte a Caremar nel 2009 e nel 2010. |
|
(8) |
Con lettera del 15 dicembre 2010 le autorità italiane hanno informato la Commissione che l’importo delle compensazioni erogate a Caremar, Saremar e Toremar notificato per il 2010 valeva anche per il 2011 e hanno prorogato di conseguenza le notifiche precedenti. Inoltre, le autorità italiane hanno revocato la prima notifica formale delle compensazioni corrisposte a Caremar, a norma dell’articolo 8, paragrafo 1, del regolamento (CE) n. 659/1999 del Consiglio, del 22 marzo 1999, recante modalità di applicazione dell’articolo 93 [ora articolo 108] del trattato CE. (3) |
|
(9) |
Non era stata presentata all’epoca alcuna notifica ai sensi dell’articolo 108, paragrafo 3, del TFUE in relazione alle compensazioni corrisposte a Tirrenia di Navigazione S.p.A. (di seguito Tirrenia) e Siremar - Sicilia Regionale Marittima S.p.A. (di seguito Siremar). |
|
(10) |
Il 23 marzo 2009, il 9 dicembre 2009, il 21 dicembre 2009, il 6 gennaio 2010, il 27 settembre 2010 e il 12 ottobre 2010, la Commissione ha ricevuto sei denunce relative a varie misure di sostegno adottate dallo Stato italiano a favore delle società dell’ex Gruppo Tirrenia. Le denunce riguardavano la compensazione di obblighi di servizio pubblico concessa alle imprese dell’ex Gruppo Tirrenia dopo la scadenza delle convenzioni iniziali, le misure supplementari di sostegno previste da alcuni atti legislativi adottati nell’ambito della privatizzazione delle società, nonché alcuni aspetti della procedura di privatizzazione di Tirrenia e Siremar. |
|
(11) |
Il 5 ottobre 2011, la Commissione ha avviato il procedimento di indagine formale in merito a una serie di misure adottate dallo Stato italiano a favore delle società dell’ex Gruppo Tirrenia. (4) |
1.2.2. Ambito di applicazione del procedimento di avvio
1.2.2.1.
|
(12) |
La Commissione è giunta alla conclusione preliminare secondo cui nel presente caso non si riscontrano cumulativamente le quattro condizioni previste dalla sentenza della Corte di giustizia nella causa Altmark (5) (di seguito la sentenza Altmark) al fine di valutare se la compensazione per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico corrisposta alle società dal 2009 al 2011 abbia conferito un vantaggio economico ai beneficiari ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE. La Commissione ha quindi concluso che la compensazione corrisposta alle società Caremar, Toremar e Saremar nel periodo 2009-2011 abbia conferito loro un vantaggio economico. Le motivazioni della Commissione sono riassunte di seguito. |
|
(13) |
Primo, l’Italia non aveva presentato alla Commissione alcun documento giuridico e/o formale prodotto dalle competenti autorità che fornisse una chiara descrizione degli obblighi di servizio pubblico imposti ai beneficiari. In mancanza di una precisa definizione precedente del livello dei servizi richiesto, la Commissione non è stata in grado di valutare in maniera definitiva se la definizione di missione di servizio pubblico costituisse un errore manifesto. |
|
(14) |
In secondo luogo, la Commissione osservava che i parametri sulla base dei quali è stata calcolata la compensazione erano stati definiti in via preliminare e sembravano rispettare i requisiti di trasparenza. Tuttavia, per quanto riguarda l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico a partire dal 2010, la Commissione aveva altresì osservato che il premio di rischio era stato fissato al 6,5%. La Commissione esprimeva i propri dubbi sul fatto che questo rispecchi un livello adeguato di rischio, tenendo conto del fatto che, da una prima analisi, non risulta che gli operatori assumano rischi che sono normalmente a carico di chi gestisce tali servizi. Conseguentemente, la Commissione aveva ritenuto in via preliminare che gli operatori avessero beneficiato di sovracompensazioni per lo svolgimento dei compiti di servizio pubblico a partire dal 2010. |
|
(15) |
Per concludere, la Commissione osservava che i diversi atti giuridici si limitavano a prorogare il sistema già in vigore, autorizzando in tal modo gli operatori già attivi a continuare a ricevere una compensazione per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico, senza che fosse indetta alcuna procedura pubblica di selezione. Inoltre, le autorità italiane non avevano trasmesso alla Commissione elementi che indicassero che la compensazione versata alle imprese in questo caso per la fornitura del servizio di interesse economico generale (SIEG) fosse stata determinata sulla base dei costi di un’impresa gestita in modo efficiente. |
|
(16) |
Pertanto, la Commissione ha ritenuto che la compensazione corrisposta a Caremar, Saremar e Toremar nel periodo di proroga delle convenzioni iniziali fino al 2011 abbia comportato l’utilizzo di risorse statali che potrebbero aver conferito ai beneficiari un vantaggio economico. Poiché tale vantaggio rischiava di pregiudicare gli scambi nell’UE e di falsare la concorrenza nel mercato interno, può configurarsi come un aiuto di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE. |
|
(17) |
Inoltre, poiché con i medesimi atti giuridici sono state prorogate anche le convenzioni iniziali concluse dallo Stato italiano con Tirrenia e Siremar, le altre società dell’ex Gruppo Tirrenia, la Commissione ha ritenuto che la compensazione pubblica corrisposta a tali società nello stesso periodo si configurasse anch’essa come un aiuto di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE. |
1.2.2.2.
|
(18) |
Il 23 dicembre 2009, Fintecna ha pubblicato il primo invito a manifestare interesse per la vendita dell’intero capitale azionario di Tirrenia e della sua controllata Siremar. Il 4 agosto 2010, dopo il fallimento delle trattative con l’unico soggetto che avesse presentato un’offerta di acquisto vincolante, Fintecna dichiarava chiusa la procedura. |
|
(19) |
Nell’agosto e nel settembre 2010, Tirrenia e Siremar erano state ammesse alla procedura concorsuale prevista dalla legge italiana per le grandi imprese, cioè la procedura di amministrazione straordinaria, ed erano state dichiarate in stato di insolvenza dal tribunale competente. |
|
(20) |
Dopo che le due imprese erano state dichiarate in stato di insolvenza, il 16 novembre 2010 la Commissione ha adottato una decisione (6) con cui autorizzava l’aiuto per il salvataggio di Tirrenia e della sua controllata regionale, Siremar (di seguito la decisione sul salvataggio). Conformemente al punto 32 della stessa decisione, le autorità italiane si erano impegnate a comunicare alla Commissione, entro sei mesi dall’autorizzazione della misura di aiuto per il salvataggio, un piano di ristrutturazione/liquidazione o la prova che il prestito fosse stato rimborsato completamente e/o che la garanzia fosse stata estinta. |
|
(21) |
Il secondo tentativo di privatizzazione (successivo al fallito accordo di vendita della partecipazione menzionato al punto 18 di cui sopra) concerneva la dismissione del complesso aziendale preposto all'erogazione del servizio pubblico nonché, per Tirrenia, del servizio erogato su altre tratte operate al di fuori del rapporto convenzionale, conformemente alle disposizioni del decreto-legge 23 dicembre 2003, n. 347, convertito in legge 18 febbraio 2004, n. 39 (in seguito, la legge Marzano) e successive modifiche. L’invito a manifestare interesse in merito all’acquisto dei complessi aziendali di Tirrenia e Siremar è stato pubblicato il 15 settembre 2010 per Tirrenia e il 4 ottobre 2011 per Siremar. |
|
(22) |
La Commissione ha ritenuto che le norme speciali introdotte dal decreto-legge 28 agosto 2008, n. 134 recante modifica della legge Marzano per quando concerne la procedura di amministrazione straordinaria per le grandi imprese che forniscono servizi pubblici essenziali, e applicabili nel caso in questione, avessero ridotto considerevolmente i requisiti di trasparenza definiti dal regime generale, segnatamente permettendo trattative private tra il commissario straordinario e i potenziali acquirenti. |
|
(23) |
La Commissione osservava inoltre che oltre all’obbligo di assicurare la continuità del servizio, erano state imposte ai potenziali acquirenti alcune condizioni relative ai livelli occupazionali. Al riguardo, la Commissione ha ritenuto che un venditore privato operante in condizioni normali di mercato non avrebbe imposto l’obbligo di mantenere i livelli occupazionali. Fatto salvo il diritto delle autorità pubbliche di esigere che i servizi pubblici rispettino determinati standard di qualità, la Commissione osserva che, con l’imposizione della fornitura di un servizio pubblico soggetto alle medesime condizioni in termini di qualità, frequenza e tariffe, il principale obiettivo dello Stato non era ottenere il miglior prezzo ma piuttosto perseguire un obiettivo pubblico, fondato su considerazioni relative allo sviluppo sociale e regionale. La Commissione ha ritenuto in via preliminare che tali obblighi imposti ai potenziali offerenti possano aver avuto come effetto una riduzione del prezzo di vendita delle attività di Tirrenia e Siremar. |
1.2.2.3.
|
(24) |
Per quanto riguarda la priorità nell’assegnazione degli accosti a favore delle società del Gruppo Tirrenia, di cui al paragrafo 21 dell’articolo 19-ter della legge del 2009, la Commissione ha ritenuto che tale misura, dal momento che non era oggetto di una remunerazione ai sensi delle norme nazionali di applicazione, costituisse un vantaggio regolamentare che non comportava alcun trasferimento di risorse statali e non potesse quindi qualificarsi come aiuto di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE. Tuttavia, poiché la priorità nell’assegnazione degli accosti aveva comportato una perdita di risorse statali, la misura costituiva un aiuto di Stato. |
1.2.2.4.
|
(25) |
La Commissione ha ritenuto che emergessero ulteriori elementi di aiuti di Stato dalle leggi del 2009 e 2010 e segnatamente:
|
|
(26) |
Nella decisione di avvio, la Commissione ha ritenuto che tutte le misure di cui sopra comportassero un trasferimento di risorse statali che conferiva un vantaggio economico selettivo ai beneficiari e che tali misure potessero incidere sugli scambi nell’UE e falsare la concorrenza nel mercato unico. |
1.3. Procedimento successivo all’adozione della decisione di avvio del 2011
|
(27) |
Nelle osservazioni formulate a seguito della decisione di avvio del 2011, le autorità italiane, fra le altre cose, hanno descritto in dettaglio le fasi principali della procedura di vendita di Tirrenia e l’offerta di Compagnia Italiana di Navigazione (di seguito CIN), risultata aggiudicataria. Sulla base di tali informazioni, la Commissione è stata informata del fatto che il pagamento del prezzo d’acquisto da parte di CIN è dilazionato su tutta la durata della nuova convenzione con lo Stato italiano. La presente decisione non prende in esame le osservazioni presentate dalle parti interessate, né altre osservazioni o commenti trasmessi dall’Italia nell’ambito del procedimento d’indagine formale di cui ai punti da 11 a 26 di cui sopra. |
|
(28) |
Inoltre, a seguito dell’adozione della decisione di avvio del 2011, la Commissione ha ricevuto diverse ulteriori denunce in merito alle asserite misure di aiuti di Stato alle società dell’ex Gruppo Tirrenia, concernenti in particolare (i) talune misure adottate dalla regione Sardegna a favore di Saremar, (ii) un presunto aiuto a Compagnia delle Isole (di seguito CdI), l’acquirente del ramo d’azienda di Siremar nel contesto della procedura di vendita (8), (iii) la compensazione da corrispondere a CIN, acquirente selezionato di Tirrenia, per il periodo di 8 anni della futura convenzione e iv) la privatizzazione di Toremar e la compensazione da corrispondere a Moby S.p.A. (di seguito Moby), il suo acquirente selezionato, ai sensi del nuovo contratto di servizio pubblico aggiudicato dalle autorità regionali a Moby nella procedura di gara per la privatizzazione di Toremar. |
|
(29) |
Per quanto concerne gli eventuali nuovi aiuti a Saremar, i denuncianti sostengono che, invece che procedere immediatamente alla vendita della società cui era stato affidato il nuovo contratto di servizio pubblico, come disposto dalla legge del 2009, la regione aveva successivamente affidato a Saremar l’esercizio di nuove rotte marittime di collegamento fra l’Italia continentale e la Sardegna. I denuncianti sostengono che le nuove rotte attivate non possono essere qualificate come SIEG, giacché i concorrenti offrono servizi sostituibili a condizioni di mercato. Inoltre, i denuncianti precisano che le nuove rotte da e verso l’Italia continentale operate da Saremar non sono state affidate al beneficiario in modo appropriato. |
|
(30) |
I denuncianti fanno altresì riferimento a varie altre misure adottate dalla regione Sardegna che avrebbero lo scopo di favorire Saremar rispetto ai concorrenti privati, in particolare (i) il presunto rimborso delle spese di viaggio sostenute dai passeggeri Saremar (nel quadro del cosiddetto progetto Bonus Sardo Vacanza); (ii) una sovvenzione di 3 milioni di euro per attività promozionali; (iii) l’emissione di una lettera di patronage relativamente a una linea di credito da 3 milioni di euro; (iv) la ricapitalizzazione della società per 5 773 201,80 euro. |
|
(31) |
Inoltre, i denuncianti affermano che successivamente la regione Sardegna ha concesso e/o intende concedere ulteriori aiuti a Saremar. In particolare, con la delibera n. 52/119 del 23 dicembre 2011 le autorità regionali hanno deciso di emettere una nuova lettera di patronage per fornire a detta società una linea di credito per un importo pari a 1 milione di euro. |
|
(32) |
Secondo una delle denunce pervenute a seguito dell’adozione della decisione di avvio del 2011, CdI si sarebbe aggiudicata l’appalto per la vendita del complesso aziendale di Siremar sulla base di una fidejussione rilasciata a Siremar da Unicredit S.p.A. Secondo il denunciante, tale fidejussione era a sua volta oggetto di una controgaranzia concessa dalla regione Sicilia. |
|
(33) |
Un'altra denuncia fa riferimento esclusivamente alle convenzioni future e sostiene che la compensazione da corrispondere a CIN, l’acquirente del ramo d’azienda di Tirrenia, ai sensi della futura convenzione della durata di 8 anni con lo Stato italiano costituisce aiuto di Stato. Secondo il denunciante, la misura di aiuto sarebbe incompatibile con il mercato interno, giacché i servizi marittimi di cui trattasi non possono essere qualificati come veri SIEG. In particolare, il denunciante afferma che solo uno dei porti insulari servito da Tirrenia/CIN nell’ambito del regime di servizio pubblico, segnatamente quello di Arbatax, non è servito anche da operatori privati a condizioni di mercato. |
|
(34) |
Per quanto concerne la privatizzazione di Toremar, uno dei denuncianti sostiene quanto segue: (i) la procedura di vendita ha conferito un vantaggio a Moby, aggiudicatario dell’appalto, (ii) la concentrazione fra Toremar e Moby ha avuto come esito un monopolio sui collegamenti Piombino/isola d’Elba, e (iii) la compensazione concessa a Moby per l’esercizio del servizio pubblico per tutti i 12 anni del nuovo contratto di servizio pubblico è incompatibile con il mercato interno, in quanto servizi analoghi sono già forniti a condizioni di mercato dal denunciante stesso. |
|
(35) |
Il 10 gennaio 2012, le autorità italiane hanno notificato formalmente, ai fini della certezza del diritto, le compensazioni da corrispondere nell’ambito delle nuove convenzioni agli acquirenti dei rami d’azienda di Tirrenia e Siremar. Il 24 gennaio 2012, il 4 febbraio 2012 e il 3 luglio 2012, la Commissione ha chiesto alle autorità italiane ulteriori informazioni sulle misure notificate. Tali informazioni sono state trasmesse dalle autorità italiane con lettere del 9 febbraio 2012, 11 maggio 2012 e 19 luglio 2012. |
|
(36) |
Con lettera del 19 luglio 2012, le autorità italiane hanno informato la Commissione dell’avvenuta stipula della nuova convenzione fra lo Stato italiano e CIN. Il 30 luglio 2012, le autorità italiane hanno inoltre confermato che la futura convenzione fra lo Stato italiano e CdI, acquirente di Siremar, sarebbe stata firmata entro il 31 luglio 2012. Ad oggi la Commissione non ha ricevuto le convenzioni stipulate. |
|
(37) |
Al contempo, le autorità italiane hanno trasmesso le informazioni supplementari richieste in merito alla privatizzazione delle restanti compagnie regionali dell’ex Gruppo Tirrenia, e segnatamente Toremar, Caremar, Saremar e Laziomar. (9) Tali informazioni, che comprendono una descrizione dettagliata delle condizioni imposte dalle autorità italiane ai potenziali offerenti, non erano state messe a disposizione della Commissione alla data di adozione della decisione di avvio del 2011. |
|
(38) |
Il 12 ottobre 2012 le autorità italiane hanno notificato ai fini della certezza del diritto, un finanziamento pubblico di 10 milioni di euro alla Saremar quale compensazione per l'esercizio di due rotte di collegamento tra la Sardegna e l’Italia continentale nel 2011/2012, in particolare Civitavecchia - Golfo Aranci e Porto Torres - Vado Ligure. Come indicato nella notifica, la misura sembra essere stata implementata il 1 dicembre 2012. |
1.4. Portata dell’estensione
|
(39) |
In primo luogo, la notifica trasmessa inizialmente dalle autorità italiane in data 15 dicembre 2010 (cfr. il punto 8 di cui sopra) riguardava unicamente la compensazione corrisposta a Caremar, Toremar e Saremar nell’ambito delle convenzioni iniziali prorogate per il periodo 2009-2011. Poiché le società hanno continuato a ricevere compensazioni per l’esercizio delle rotte dopo la fine del 2009, è opportuno estendere il procedimento d’indagine formale alle compensazioni per oneri di servizio pubblico corrisposte a tutte le società dell’ex Gruppo Tirrenia fino alla conclusione dell’iter di privatizzazione, cioè fino all’aggiudicazione formale delle nuove convenzioni/ nuovi contratti di servizio pubblico agli acquirenti. |
|
(40) |
Per alcune società dell’ex Gruppo Tirrenia il processo di privatizzazione non è stato ancora completato. Secondo le informazioni di cui dispone per il momento la Commissione, finora è stata completata solo la privatizzazione di Tirrenia, Siremar and Toremar. (10) Stando alle informazioni trasmesse dalle autorità italiane, le nuove convenzioni fra lo Stato italiano e gli acquirenti di Tirrenia e Siremar sono già state stipulate. Tuttavia in questa fase non è chiaro alla Commissione se il nuovo contratto di servizio pubblico con l’acquirente di Toremar sia già entrato in vigore. |
|
(41) |
A eccezione della notifica summenzionata nel paragrafo (38), riguardante la compensazione alla Saremar per l'esercizio temporaneo delle due rotte aggiuntive, le autorità italiane non hanno informato la Commissione di alcuna modifica sostanziale rispetto al 2011 delle condizioni relative al servizio pubblico, ivi inclusa la compensazione erogata alle società per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico. Di conseguenza, sulla base delle informazioni attualmente disponibili, la Commissione ritiene che tutte le società dell’ex Gruppo Tirrenia, a eccezione della Saremar, abbiano continuato l'esercizio del servizio pubblico alle medesime condizioni del 2011. |
|
(42) |
Di conseguenza, gli stessi dubbi sollevati dalla Commissione nella decisione di avvio si applicano anche alla compensazione concessa alle società dell’ex Gruppo Tirrenia a far data dal gennaio 2012 e fino alla conclusione della privatizzazione e all’entrata in vigore delle nuove convenzioni/dei nuovi contratti di servizio pubblico. |
|
(43) |
In secondo luogo, la decisione di avvio del 2011 non comprendeva una valutazione delle ulteriori misure adottate dalla regione Sardegna a favore di Saremar a seguito della cessione della partecipazione azionaria in tale compagnia da parte di Tirrenia. Questo perché all’epoca della decisione di avvio del 2011, la Commissione non era a conoscenza di tali misure adottate a livello regionale. |
|
(44) |
In terzo luogo, in base alle informazioni attualmente disponibili, la Commissione ritiene che le autorità italiane abbiano applicato abusivamente l’aiuto per il salvataggio di cui al punto 20 di cui sopra, in quanto Tirrenia e Siremar non hanno smesso di utilizzare gli aiuti al salvataggio allo scadere dei sei mesi previsti dalla decisione sugli aiuti al salvataggio. |
|
(45) |
Quarto, nella decisione di avvio del 2011, la Commissione non aveva valutato alla luce delle norme sugli aiuti di Stato le compensazioni da corrispondere per l’esercizio del servizio pubblico agli acquirenti delle società dell’ex Gruppo Tirrenia. Tale decisione comprendeva soltanto una valutazione preliminare della procedura di vendita delle attività di Tirrenia e Siremar, che avrebbe condotto all’aggiudicazione delle future convenzioni agli acquirenti. Pertanto, la compensazione da versare ai sensi delle nuove convenzioni non è stata inserita nella decisione di avvio del 2011. |
|
(46) |
Alla luce delle denunce ricevute recentemente, la Commissione ritiene utile una valutazione più approfondita di tali sovvenzioni per stabilire in quale misura siano qualificabili come aiuti di Stato. |
|
(47) |
Quinto, come già osservato, una delle denunce ricevute successivamente all’adozione della decisione di avvio del 2011 sostiene, fra le altre cose, che CdI si sarebbe aggiudicata l’appalto per la vendita del complesso aziendale di Siremar sulla base di una garanzia di pagamento su una parte del prezzo di acquisto prestata a Siremar da una banca commerciale, segnatamente Unicredit S.p.A. Tale garanzia sarebbe stata condizionata a una controgaranzia rilasciata dalla regione Sicilia. Il denunciante afferma che la controgaranzia, che non prevedeva la corresponsione di alcun premio alla regione, costituisce un aiuto a CdI. |
|
(48) |
Il denunciante ha presentato ricorso dinnanzi ai tribunali nazionali contro l’aggiudicazione della Siremar a CdI. Sulla base delle informazioni a disposizione della Commissione in questa fase, il Tribunale amministrativo regionale del Lazio (di seguito TAR) ha statuito, il 7 giugno 2012 che la controgaranzia prestata dalla regione Sicilia per parte del prezzo d’acquisto offerto dall’aggiudicatario costituiva un aiuto di Stato, a prescindere dal fatto che in ultima analisi la controgaranzia sia stata eseguita o ritirata. Di conseguenza, il TAR ha dichiarato la procedura di vendita del ramo d’azienda Siremar parzialmente nulla. Tramite ordinanza sospensiva pronunciata il 18 luglio 2012, il Consiglio di Stato (di seguito CdS) ha sospeso l’esecuzione della sentenza del TAR, escludendo temporaneamente il rinnovo della procedura. |
|
(49) |
Sebbene la procedura di vendita di Siremar fosse inclusa nella decisione di avvio del 2011, all’epoca la Commissione non era al corrente di alcuna garanzia o controgaranzia prestata ad alcuno degli offerenti. |
|
(50) |
Sesto, nelle osservazioni formulate a seguito della decisione di avvio del 2011, le autorità italiane avevano descritto dettagliatamente le fasi principali della procedura di vendita di Tirrenia e l’offerta, risultata vincente, di CIN. Il prezzo di acquisto sarà corrisposto da CIN in tranche nell’arco degli otto anni di durata della nuova convenzione. Se si considera il valore attuale di tali pagamenti, l’effettivo prezzo di acquisto accordato a CIN è inferiore al valore di mercato calcolato dal perito nominato dal ministero per lo Sviluppo economico (di seguito il ministero competente). |
|
(51) |
Infine, la Commissione è stata informata di talune condizioni che le autorità italiane hanno imposto ai potenziali offerenti nelle procedure di vendita delle compagnie regionali dell'ex Gruppo Tirrenia concessionarie dei nuovi contratti di servizio pubblico. |
|
(52) |
Pertanto, nel paragrafo che segue saranno descritte in dettaglio le seguenti misure:
|
|
(53) |
La presente decisione non concerne le osservazioni presentate dalle parti interessate, né l’insieme dei commenti trasmessi dall’Italia nell’ambito del procedimento d’indagine formale di cui ai punti da 11 a 26 di cui sopra, fatta eccezione per le informazioni trasmesse concernenti il prezzo di acquisto del complesso aziendale di Tirrenia. |
2. DESCRIZIONE DETTAGLIATA DELLE MISURE OGGETTO DELLA PRESENTE DECISIONE
2.1. Compensazione corrisposta nell’ambito della proroga delle convenzioni iniziali fino alla conclusione del processo di privatizzazione (misura 1)
|
(54) |
Le convenzioni iniziali erano state concluse per un periodo di vent’anni e scadevano a dicembre 2008. Come ricordato ai punti da 3 a 5, esse erano state successivamente prorogate fino alla conclusione del processo di privatizzazione delle società dell'ex Gruppo Tirrenia, tramite l’adozione dei seguenti atti legislativi:
|
|
(55) |
La decisione di avvio del 2011 ha riguardato unicamente la compensazione pubblica corrisposta a tutte le società dell’ex Gruppo Tirrenia dal 2009 fino alla fine del 2011. La Commissione presume che dette società abbiano continuato a ricevere compensazioni per gli oneri di servizio pubblico dopo tale data alle medesime condizioni del 2011. |
2.2. Ulteriori misure adottate dalla regione Sardegna a favore di Saremar (misura 2)
2.2.1. Estensione dell’ambito di applicazione del servizio pubblico
|
(56) |
Secondo le informazioni trasmesse dalle autorità italiane, al momento del trasferimento di Saremar da Tirrenia alla regione Sardegna, conformemente alla legge del 2009, la prima effettuava collegamenti tra la Sardegna e le isole minori a nord-est e sud-ovest della Sardegna (La Maddalena/Palau, Carloforte/Portovesme e Carloforte/Calasetta), nonché un collegamento internazionale tra Sardegna e Corsica. Secondo le informazioni fornite in precedenza dalle autorità italiane, tutti i suddetti servizi facevano tradizionalmente parte del sistema di servizio pubblico. |
|
(57) |
Sulla base delle informazioni trasmesse da diversi denuncianti dopo l’adozione della decisione di avvio del 2011, a seguito della delibera regionale 20/57 del 26 aprile 2011, Saremar era stata incaricata dell’esercizio dei nuovi collegamenti di cabotaggio marittimo a partire dal 15 giugno 2011 e fino al 15 settembre 2011, nello specifico di almeno due dei seguenti collegamenti (servizi misti):
|
|
(58) |
Inoltre, ai sensi della delibera regionale di cui sopra, la compagnia marittima era libera di aumentare il numero di collegamenti internazionali. |
|
(59) |
Saremar ha quindi avviato le seguenti rotte: Civitavecchia/Golfo Aranci operata giornalmente dal 15 giugno 2011 al 15 settembre 2011 e Porto Torres/Vado Ligure con frequenza tetrasettimanale tra il 22 giugno 2011 e il 15 settembre 2011. |
|
(60) |
Le delibere regionali 25/69 del 19 maggio 2011 e 27/4 del 1o giugno 2011 hanno disciplinato il sistema tariffario per i collegamenti fra la Sardegna e l’Italia continentale gestiti da Saremar. In particolare, la delibera 25/69 riguardava l’avvio della rotta Golfo Aranci/Civitavecchia e il relativo sistema tariffario. Con delibera 27/4 è stato istituito il collegamento Porto Torres/Vado Ligure (Savona). La delibera disponeva inoltre l’adozione di uno sconto di non meno del 15% sulla tariffa per residenti e nativi. |
|
(61) |
Inoltre, con la delibera regionale n. 36/6 del 1o settembre 2011 la regione Sardegna ha stabilito: (i) che Saremar avrebbe operato dal 30 settembre 2011 al 30 settembre 2012 almeno uno delle seguenti linee miste merci/passeggeri: Olbia - Livorno, Porto Torres-Livorno e Cagliari-Piombino; (ii) che Saremar avrebbe inserito in calendario, dal 15 maggio 2012 al 15 settembre 2012 la riapertura delle seguenti linee turistiche: Golfo Aranci (oppure Olbia) - Civitavecchia, Porto Torres - Vado Ligure (oppure Genova); (iii) che si sarebbe proceduto alla ricapitalizzazione di Saremar per un importo pari al credito vantato dalla stessa nei confronti di Tirrenia in procedura fallimentare. |
|
(62) |
Sulla base delle informazioni trasmesse dalle autorità italiane, Saremar ha riattivato la tratta Olbia/Civitavecchia il 16 gennaio 2012. La rotta Porto Torres/Vado Ligure è stata riattivata il 1o giugno 2012. Tutti i servizi sono stati interrotti il 15 settembre 2012. |
|
(63) |
Con legge regionale n. 15 del 7 agosto 2012, le autorità regionali hanno autorizzato la spesa di 10 milioni di euro alla Saremar per far fronte alle perdite subite nell'esercizio dei servizi tra la Sardegna e il continente. Conformemente alle informazioni trasmesse dalle autorità italiane, le perdite subite dalla Saremar nell'esercizio delle tratte in questione ammontano a 9 030 690,75 euro. |
2.2.2. Bonus Sardo Vacanza
|
(64) |
La delibera regionale n. 20/58 del 26 aprile 2011 stabiliva che l’Agenzia Sardegna Promozione (di seguito l’Agenzia) avrebbe parzialmente finanziato il cosiddetto progetto Bonus “Sardo Vacanza” per 1 milione di euro, contribuendo altresì all’attività promozionale necessaria con 3 milioni di euro. |
|
(65) |
Il progetto del Bonus “Sardo Vacanza” era stato approvato nell’intento di promuovere e sostenere il turismo sardo. Il progetto prevedeva il rimborso di parte della spesa di trasporto a tutti i passeggeri (fino a un massimo di 90 euro, applicabile a gruppi di due-tre persone) che effettuavano un viaggio via nave da/verso la Sardegna che comportasse un soggiorno di almeno tre notti in Sardegna nel periodo compreso tra il 2 maggio 2011 e il 3 luglio 2011. |
|
(66) |
Con delibera regionale n. 25/53 del 19 maggio 2011, la regione Sardegna ha dato mandato a Saremar di effettuare l’attività promozionale necessaria, che consisteva essenzialmente nell’affiggere il logo e i messaggi promozionali sulle proprie imbarcazioni. A tale scopo, la delibera ha anche dato mandato all’Agenzia di destinare a tal fine a favore di Saremar un importo di 3 milioni di euro, previsti dalla delibera regionale n. 20/58 del 26 aprile 2011, con versamento immediato di un anticipo pari all’80% di detto importo. |
|
(67) |
La delibera n. 20/58 prevedeva l’interruzione di tale regime a partire dal luglio 2011. |
2.2.3. Il prestito da 3 milioni di euro e la lettera di patronage
|
(68) |
Ai sensi della delibera della giunta regionale n. 23/2 del 12 maggio 2011, essendosi “reso necessario prevedere a favore di Saremar S.p.A. la concessione di un fido” la regione Sardegna ha concesso a quest’ultima un prestito di 3 milioni di euro, ad un interesse pari “al tasso medio di mercato”, avente una durata indicativa di otto mesi. |
|
(69) |
Con delibera n. 31/24 del 20 luglio 2011 la regione Sardegna ha deciso di fornire a Saremar una lettera di patronage per la concessione della linea di credito di cui sopra da parte del Banco di Sardegna S.p.A. |
|
(70) |
La lettera di patronage approvata dalla regione Sardegna a favore di Saremar dichiara le attuali intenzioni della regione e le sue probabili reazioni al verificarsi di taluni eventi, come la possibile vendita in blocco o parziale della propria partecipazione in Saremar. In particolare, il Presidente della regione Sardegna si impegna a comunicare al mutuante eventuali modifiche della propria partecipazione azionaria nella compagnia marittima e a vegliare affinché la società sia gestita in modo efficiente così da tutelare i rispettivi interessi. |
2.2.4. La ricapitalizzazione
|
(71) |
La delibera regionale n. 36/6 del 1o settembre 2011 ha sancito la ricapitalizzazione di Saremar per un importo pari al credito vantato dalla stessa nei confronti di Tirrenia in procedura fallimentare. |
|
(72) |
Conformemente alla succitata delibera, Saremar avrebbe dovuto ridurre il credito vantato nei confronti di Tirrenia, pari a 11 546 403,59 euro in sede di procedura di insolvenza, come da sentenza resa dal Tribunale di Roma, Sez. fallimentare e dichiarata eseguibile il 1o aprile 2011. La conseguente riduzione di 5 773 201,80 euro del credito esigibile, pari al 50%, in sede di approvazione del bilancio della società per l’esercizio 2010, ha comportato l’iscrizione di una perdita di 5 253 530,05 e di conseguenza un calo del capitale sociale di Saremar, che si è ridotto a 4 890 950,36 euro (11). |
|
(73) |
A norma dell’articolo 2446 del Codice civile italiano, poiché il capitale proprio di Saremar è stato ridotto di oltre un terzo, gli azionisti devono procedere alla ricapitalizzazione della società. |
|
(74) |
Pertanto, le autorità regionali hanno deciso di procedere alla ricapitalizzazione di Saremar per un importo pari al credito da essa vantato nei confronti di Tirrenia, come registrato dalla Sez. Fallimentare del Tribunale civile di Roma. |
|
(75) |
Dalle informazioni recentemente trasmesse dai denuncianti risulta che con risoluzione della società dell’11 luglio 2012, l’importo della ricapitalizzazione sia stato ridotto a 6 099 961 euro, di cui 824 309,69 già versati. |
2.2.5. Altre misure
|
(76) |
Con delibera n. 52/119 del 23 dicembre 2011 le autorità regionali sarde hanno disposto l’approvazione di una nuova lettera di patronage per consentire a Saremar di ottenere una nuova linea di credito per 1 milione di euro. |
2.3. Applicazione abusiva dell’aiuto per il salvataggio (misura 3)
|
(77) |
Il 16 novembre 2010 la Commissione ha approvato l’aiuto per il salvataggio concesso a Tirrenia e Siremar. L’aiuto consisteva di una garanzia sulle linee di credito aperte da istituti di credito privati a favore di Tirrenia, per un ammontare di 95 milioni di euro. L’Italia si è impegnata a trasmettere alla Commissione, entro sei mesi dall’autorizzazione della misura di aiuto per il salvataggio, un piano di ristrutturazione o, in alternativa, le prove del rimborso completo del prestito e/o dell’estinzione della garanzia. |
|
(78) |
Con lettera del 16 maggio 2011 le autorità italiane informavano la Commissione che, poiché la prima tranche del prestito garantito era stata erogata al beneficiario solo in data 28 febbraio 2011, il prestito sarebbe stato rimborsato entro il 28 agosto 2011. Non è stato fornito nessun ulteriore chiarimento. |
|
(79) |
Non avendo ricevuto alcuna informazione sul rimborso del prestito, con lettere datate 5 ottobre 2011 e 28 novembre 2011 la Commissione ha chiesto alle autorità italiane di confermare il rispetto delle condizioni di cui al punto 25, lettera a) degli orientamenti comunitari sugli aiuti di Stato per il salvataggio e la ristrutturazione di imprese in difficoltà (12) (di seguito gli orientamenti per il salvataggio e la ristrutturazione) e ai punti 32 e 47 della decisione sugli aiuti per il salvataggio. |
|
(80) |
Con lettera datata 9 dicembre 2011, le autorità italiane hanno comunicato alla Commissione che le istituzioni finanziarie selezionate, e segnatamente la Banca Infrastrutture Innovazione e Sviluppo S.p.A. (di seguito “BIIS”) e Unicredit S.p.A. (di seguito Unicredit) avevano autorizzato l’apertura di una linea di credito dell’importo di 40 milioni di euro a favore di Tirrenia e Siremar (25 milioni per Tirrenia e 15 milioni per Siremar) con scadenza il 30 giugno 2011. Con un decreto del 15 febbraio 2011, lo Stato aveva garantito il prestito. |
|
(81) |
Successivamente, il finanziamento è stato erogato come segue:
|
|
(82) |
Poiché Tirrenia non è stata in grado di rimborsare il prestito entro il 30 giugno 2011, l’11 luglio 2011 è stata attivata la garanzia statale, con il risultato che Tirrenia e Siremar risultavano debitori nei confronti dello Stato per 25 203 063,89 euro e 15 121 838,33 euro rispettivamente. |
|
(83) |
In base alle informazioni trasmesse dalle autorità italiane, il tribunale fallimentare ha successivamente autorizzato l’insinuazione del ministero dell’Economia e delle Finanze fra i creditori preferenziali (“prededucibili”) di Tirrenia e Siremar. Secondo le autorità italiane, come comunicato in precedenza alla Commissione, il commissario straordinario all’epoca aveva ritenuto che fosse possibile recuperare l’aiuto entro il 28 agosto 2011 e, nello specifico, che il finanziamento sarebbe stato rimborsato integralmente dopo la vendita degli attivi della compagnia (cfr. punti da 18 a 23 di cui sopra). |
|
(84) |
Il 25 luglio 2011 è stato stipulato il contratto di vendita del complesso aziendale Tirrenia a CIN (13). Ciononostante, la cessione degli attivi è stata ulteriormente procrastinata, asseritamente a causa delle lungaggini burocratiche relative alla procedura di autorizzazione della concentrazione. Tale concentrazione era stata approvata dall’Autorità garante della concorrenza il 21 giugno 2012. |
|
(85) |
Il 24 ottobre 2012 le autorità italiane hanno informato la Commissione che le somme dovute da Tirrenia e Siremar, quale risultato dell'escussione della garanzia, sono state restituite allo Stato. In particolare, le autorità italiane hanno fornito la prova che le somme di 25 852 548,93 euro e di 15 511 529,35 euro sono state rispettivamente rimborsate da Tirrenia e Siremar il 18 settembre 2012. |
2.4. Compensazione da corrispondere nell’ambito delle future convenzioni o i futuri contratti di servizio pubblico (misura 4)
|
(86) |
L’articolo 19-ter della legge del 2009 ha stabilito che, in vista della privatizzazione delle società del Gruppo Tirrenia, la partecipazione azionaria nelle società regionali (ad eccezione di Siremar) fosse trasferita da Tirrenia nel modo seguente:
|
|
(87) |
La legge del 2009 ha inoltre specificato che sarebbero state concluse nuove convenzioni tra lo Stato italiano e Tirrenia e Siremar entro il 31 dicembre 2009. Allo stesso modo, i servizi regionali sarebbero stati inclusi in contratti di servizio pubblico, da concludere tra Saremar, Toremar e Caremar con le autorità regionali rispettivamente entro il 31 dicembre 2009 (Sardegna e Toscana) e il 28 febbraio 2010 (Campania e Lazio). Le nuove convenzioni o i nuovi contratti di servizio pubblico sarebbero entrati in vigore all’atto del completamento del processo di privatizzazione di ciascuna delle società dell’ex Gruppo Tirrenia. |
|
(88) |
Pertanto, il processo di riorganizzazione del Gruppo Tirrenia comporta l’approvazione di nuove convenzioni e nuovi contratti di servizio pubblico con le società dell’ex Gruppo Tirrenia e, successivamente, l’indizione di una gara d’appalto per la privatizzazione delle società, di cui i nuovi contratti costituiscono parte integrante. |
|
(89) |
La legge del 2009 stabiliva inoltre chiaramente il massimale della compensazione annua applicabile dal 2010 per la prestazione dei servizi offerti nell’ambito delle convenzioni iniziali prorogate, nonché per tutta la durata delle nuove convenzioni/ nuovi contratti di servizio pubblico, come segue: Tabella 1 – Massimali della compensazione annua nel 2010
|
|
(90) |
Come indicato al punto 35, ad oggi le autorità italiane hanno notificato soltanto le compensazioni da corrispondere nell’ambito delle convenzioni future agli acquirenti dei complessi aziendali di Tirrenia e Siremar. |
|
(91) |
Tuttavia, poiché al contempo sono state avviate le procedure di vendita di Caremar, Toremar, Saremar e Laziomar sulla base delle leggi del 2009 e 2010, la presente decisione riguarda altresì la compensazione corrisposta per l’esercizio del servizio pubblico nell’ambito dei futuri contratti di servizio pubblico agli acquirenti di queste compagnie dell’ex Gruppo Tirrenia, sebbene tali misure non siano state formalmente notificate dalle autorità italiane. La Commissione fa altresì osservare che la compensazione da corrispondere nell’ambito del futuro contratto di servizio pubblico a Moby, acquirente di Toremar, è oggetto di una denuncia presentata da un concorrente che aveva formulato la propria offerta nella fase finale della procedura di privatizzazione di Toremar (cfr. punto 34 supra). |
2.4.1. CIN
Beneficiario
|
(92) |
CIN, costituita ai fini della gara d’appalto da Onorato Partecipazioni S.r.l. e Clessidra SGR S.p.A si è aggiudicata il complesso aziendale di Tirrenia. |
Rotte
|
(93) |
In base al progetto di convenzione fra lo Stato e CIN, quest’ultima avrebbe gestito le seguenti rotte in regime di servizio pubblico: Tabella 2 – Rotte servite da CIN nell’ambito della futura convenzione
|
|
(94) |
In alta stagione le linee Napoli/Palermo, Genova/Porto Torres, Civitavecchia/Olbia saranno servite a prezzi di mercato. |
|
(95) |
Le autorità italiane hanno presentato informazioni sui servizi forniti nel 2012 dai concorrenti di Tirrenia sulle linee miste. Non è stata trasmessa alcuna informazione in merito alla situazione della concorrenza per quanto concerne le rotte commerciali servite da Tirrenia nel 2012 in regime di servizio pubblico che saranno rilevate da CIN. La Commissione in questa fase non conosce le eventuali modifiche alle caratteristiche dei servizi forniti dai concorrenti, eventualmente, a seguito dell’entrata in vigore della nuova convenzione fra lo Stato e CIN. |
Bilancio e durata
|
(96) |
Secondo le autorità italiane, la nuova convenzione stipulata fra lo Stato italiano e CIN avrà una durata di 8 anni. Tuttavia, il progetto di convenzione trasmesso dalle autorità italiane nel quadro della notifica non prevede alcuna durata specifica. |
|
(97) |
La compensazione annua da corrispondere a CIN nell’ambito della nuova convenzione ammonta a 72 685 642 euro. |
Obblighi di servizio pubblico
|
(98) |
In base al progetto di convenzione trasmesso dalle autorità italiane, gli obblighi di servizio pubblico imposti a CIN riguardano il tipo e la capacità delle imbarcazioni assegnate al collegamento marittimo fornito in regime di servizio pubblico, la frequenza del servizio e le relative tariffe. |
Compensazione per obblighi di servizio pubblico
|
(99) |
La compensazione per l’esercizio del servizio pubblico nell’ambito della nuova convenzione sarà calcolata con il metodo di cui alla delibera CIPE del 9 novembre 2007 (di seguito la delibera CIPE) (15), già utilizzato per il calcolo della compensazione corrisposta alle società dell’ex Gruppo Tirrenia nel 2010 e nel 2011. |
2.4.2. CdI
Beneficiario
|
(100) |
CdI è l’aggiudicatario della gara per la vendita del complesso aziendale di Siremar, la società concessionaria del servizio pubblico. CdI è partecipata da Mediterranea Holding di Navigazione S.p.A. (di seguito Mediterranea), per il 65.32% della quota azionaria. Il 43% della partecipazione in Mediterranea è di proprietà della regione Sicilia. |
Rotte
|
(101) |
Sulla base della nuova convenzione, CdI fornirà servizi misti su varie rotte nei seguenti settori: Tabella 3 – Settori di rotte servite da CdI nell’ambito della futura convenzione Milazzo - Isole Eolie - Napoli Trapani - Isole Egadi Porto Empedocle - Linosa - Lampedusa (Isole Pelagie) Trapani - Pantelleria Palermo - Ustica |
|
(102) |
Le autorità italiane hanno comunicato informazioni in merito ai servizi forniti dai concorrenti di Siremar sulle rotte servite da quest’ultima in regime di servizio pubblico nel 2012, le quali verranno rilevate da CdI. La Commissione in questa fase non è a conoscenza di eventuali modifiche delle caratteristiche dei servizi forniti dai concorrenti a seguito dell’entrata in vigore della nuova convenzione fra la regione Sicilia e CdI. |
|
(103) |
Secondo le autorità italiane, i concorrenti di Siremar sulle rotte gestite in base alla convenzione iniziale, poi prorogata, sono operatori selezionati dalla regione Sicilia tramite procedure di gara aperte, che vengono compensate di conseguenza. Questi ultimi offrono servizi nei seguenti settori: Tabella 4 – Servizi forniti dai concorrenti di Siremar nell’ambito della proroga della convenzione iniziale
|
Bilancio e durata
|
(104) |
Secondo le autorità italiane, la nuova convenzione fra la regione Sicilia e CdI avrà una durata di 12 anni. La durata della nuova convenzione è chiaramente indicata nel progetto di convenzione trasmesso dalle autorità italiane. |
|
(105) |
La compensazione annua da corrispondere a CdI nell’ambito della nuova convenzione ammonta a 55 694 895 euro. |
Obblighi di servizio pubblico
|
(106) |
In base al progetto di convenzione trasmesso dalle autorità italiane, gli obblighi di servizio pubblico imposti a CdI riguardano il tipo e la capacità delle imbarcazioni assegnate ai collegamenti marittimi forniti in regime di servizio pubblico, la frequenza del servizio e le tariffe praticate. |
Compensazione per obblighi di servizio pubblico
|
(107) |
Ai sensi della legge del 2009 e della delibera CIPE (vedi punto 97), la compensazione è calcolata sulla base della stessa metodologia utilizzata per tutte le società dell’ex Gruppo Tirrenia nel 2010. |
2.4.3. Gli acquirenti di Toremar, Caremar, Laziomar e Saremar
|
(108) |
Stando alle informazioni di cui dispone la Commissione nella fase attuale del procedimento in corso di cui ai punti da 11 a 26 supra, ciascun contratto di servizio pubblico sarà stipulato per un periodo di 12 anni. |
|
(109) |
La compensazione annua sarà calcolata secondo il metodo di cui alla delibera CIPE. I massimali di compensazione annua nell’ambito dei nuovi contratti di servizio pubblico di cui sopra sono i seguenti: Tabella 5 – Massimali della compensazione annua per le compagnie regionali
|
2.5. La controgaranzia della regione Sicilia relativa ai pagamenti dilazionati del prezzo di acquisto di Siremar e l’aumento di capitale di CdI (misura 5)
|
(110) |
Di seguito la Commissione descrive, in sequenza, le fasi principali della procedura di vendita di Siremar come illustrate in dettaglio dalle autorità italiane. |
|
(111) |
Dopo la pubblicazione del bando di gara in data 4 ottobre 2010, i cinque soggetti che avevano presentato manifestazioni di interesse sono stati ammessi alla fase di due diligence. Il commissario straordinario aveva successivamente inviato la lettera di procedura a detti soggetti, invitandoli a presentare un’offerta irrevocabile entro il 15 marzo 2011. Tali offerte dovevano comprendere un piano industriale e il prezzo di acquisto offerto, comprendente un prezzo minimo non inferiore a quello indicato dal perito indipendente nominato dal ministero competente e un prezzo massimo non superiore al primo di oltre il 10%. |
|
(112) |
L’8 marzo 2011 è stata presentata la valutazione del perito indipendente. Il valore stimato di vendita del complesso aziendale Siremar è stato di 55 milioni di euro. |
|
(113) |
Solo un’offerta è stata presentata entro il termine previsto da Ustica Lines S.p.A. (di seguito Ustica Lines). Il prezzo minimo offerto era di 60 milioni di euro. L’azienda si impegnava anche ad assumersi i costi necessari per la risoluzione dei contratti di lavoro dei dipendenti. Il commissario straordinario ha deciso di riaprire la procedura, asseritamente in quanto riteneva l’offerta in questione non rispondente ai requisiti indicati nel bando di gara, in particolare per la mancanza di una garanzia sul prezzo d’acquisto da parte di un istituto finanziario e per l’assenza dei dettagli sulle modalità di finanziamento dell’acquisto. |
|
(114) |
Alla nuova scadenza del 5 aprile 2011, CdI ha presentato un’offerta vincolante e Ustica Lines una lettera d’intenti con cui chiedeva una proroga del termine di presentazione delle offerte. |
|
(115) |
Il prezzo offerto da CdI ammontava a 60,1 milioni di euro, di cui 10 milioni di euro con pagamento immediato e il resto dilazionato come segue:
|
|
(116) |
Secondo le autorità italiane, il commissario straordinario, considerata in particolare il fatto che l’offerta di CdI rispetto ai risultati economici della società, ha invitato i partecipanti a formulare offerte migliorative rispetto a quella presentata da CdI. L’avvio di questa successiva fase della procedura è stato autorizzato dal ministero competente il 10 maggio 2011. |
|
(117) |
Alla nuova scadenza, fissata per il 23 maggio 2011, sono state presentate due offerte:
|
|
(118) |
Il commissario straordinario ha chiesto ulteriori delucidazioni. A seguito di tale richiesta CdI ha presentato un’offerta migliorativa. SNS ha presentato un’integrazione alla sua precedente offerta. |
|
(119) |
Sulla base delle informazioni trasmesse dalle autorità italiane, in occasione della riunione del comitato di sorveglianza del 6 luglio 2011, dopo aver proposto di aggiudicare la gara a CdI, il commissario straordinario ha sottolineato di esser venuto a conoscenza di talune difficoltà relativamente alla garanzia concessa da Consorzio Fidi a sostegno dell’offerta di CdI. |
|
(120) |
Successivamente, a seguito delle raccomandazioni del comitato di sorveglianza, il commissario ha invitato entrambe le parti a integrare le proprie offerte e a prorogare le rispettive garanzie. Alla scadenza fissata del 18 luglio 2011, entrambe le parti hanno concesso la proroga di dette garanzie al 15 settembre 2011 e presentato ulteriore documentazione in risposta alle delucidazioni richieste. |
|
(121) |
L’offerta da parte di CdI era strutturata come segue:
|
|
(122) |
L’offerta di SNS era strutturata come segue:
|
|
(123) |
Il 5 agosto 2011, CdI ha presentato ulteriore documentazione con cui si dichiarava disponibile a sostituire l’impegno assunto da Commercial Fidi con una garanzia di Unicredit, controgarantita dalla regione Sicilia il 3 agosto 2011. Il 7 settembre 2011, l’offerta è stata integrata da una nota del Presidente della regione Sicilia con cui quest’ultimo presentava direttamente al ministero la controgaranzia del Ragioniere generale, insieme alla conferma della titolarità di quest’ultimo a emettere la controgaranzia in questione. |
|
(124) |
Nel frattempo, il 1o settembre 2011, dopo aver consultato il comitato di sorveglianza, il commissario straordinario, a seguito della valutazione delle due offerte vincolanti ricevute, aveva deciso di aggiudicare la gara a SNS. L’8 settembre 2011 il ministero competente ha chiesto al commissario di fornire ulteriori informazioni e chiarimenti, in particolare alla luce dell’ulteriore documentazione trasmessa da CdI. |
|
(125) |
In data 28 settembre 2011 il commissario straordinario ha chiesto l’autorizzazione per esperire un’ulteriore fase della procedura allo scopo di consentire la presentazione di offerte vincolanti conformi alle istruzioni impartite ai partecipanti. In caso di insuccesso di questa ulteriore fase, il commissario chiedeva l’autorizzazione ad aggiudicare la gara a SNS sulla base dell’offerta già ricevuta. Il 29 settembre 2011 il comitato di sorveglianza ha autorizzato l’avvio di un’ulteriore fase. |
|
(126) |
Alla nuova scadenza, fissata al 13 ottobre 2011, l’offerta da parte di CdI era strutturata come segue:
|
|
(127) |
SNS ha confermato l’offerta già presentata il 23 maggio 2011, integrata con le delucidazioni richieste. |
|
(128) |
Il 14 ottobre 2011 il comitato di sorveglianza ha autorizzato il commissario ad accettare l’offerta di CdI pervenuta il 13 ottobre 2011. |
|
(129) |
Nel ricorso presentato presso le giurisdizioni nazionali, SNS ha sostenuto di essere in possesso di prove documentali dell’esistenza di una controgaranzia concessa dalla regione Sicilia datata 12 ottobre 2011 a fronte del pagamento dilazionato del prezzo d’acquisto da parte di CdI. |
|
(130) |
Secondo le autorità italiane, il 3 febbraio 2012 CdI ha trasmesso al ministero competente i) la nota della regione Sicilia datata 31 gennaio 2012 con cui quest’ultima dichiara che una controgaranzia del 12 ottobre 2011 deve ritenersi ritirata e ii) la nota di Unicredit datata 3 febbraio 2012 indirizzata alla regione, con cui l’istituto di credito dichiara che poiché la controgaranzia è stata revocata, la propria garanzia relativa a parte del prezzo d’acquisto è incondizionata. |
|
(131) |
I due documenti comprovanti le controgaranzie di cui trattasi (cfr. punti 123 e 129 supra), datati 3 agosto 2011 e 12 ottobre 2011 rispettivamente, sono firmati dal Ragioniere generale della regione Sicilia, che è anche presidente del comitato di sorveglianza di Mediterranea, società madre di CdI. (16) |
2.6. Pagamento dilazionato del prezzo d’acquisto di Tirrenia (misura 6)
|
(132) |
Nelle osservazioni formulate a seguito della decisione di avvio del 2011, le autorità italiane hanno fornito tra l’altro alla Commissione informazioni sulle fasi principali della procedura di vendita di Tirrenia e hanno precisato la struttura dell’offerta di CIN, aggiudicataria della gara. |
|
(133) |
Sulla base di tali informazioni, sembra che l’offerta di CIN fosse strutturata come segue:
|
2.7. Privatizzazione delle società regionali (misura 7)
|
(134) |
Le autorità italiane hanno trasmesso alla Commissione informazioni dettagliate relativamente alla privatizzazione delle società regionali dell’ex Gruppo Tirrenia, e segnatamente Toremar, Caremar, Laziomar e Saremar. |
Toremar
|
(135) |
La procedura si è conclusa con la selezione di Moby. Il bando di gara riguardava la vendita della totalità del capitale azionario di Toremar e l’affidamento di un nuovo contratto di servizio pubblico della durata di 12 anni. |
|
(136) |
Secondo le informazioni presentate dalle autorità italiane, sono stati imposti ai potenziali offerenti taluni cosiddetti requisiti tecnici ed economico-finanziari, relativamente in particolare (i) al volume minimo di servizi di trasporto marittimo operati fra il 2006 e il 2009 (almeno 450 000 miglia marine); (ii) al fatturato totale nei tre anni precedenti, che non doveva essere inferiore ai 150 milioni di euro, di cui almeno 75 milioni di euro per l’esercizio di servizi marittimi di trasporto passeggeri. |
|
(137) |
Secondo le autorità italiane, il criterio principale di selezione era l’offerta economicamente più vantaggiosa. |
Caremar
|
(138) |
Le autorità italiane hanno precisato che Caremar sarebbe stata privatizzata completamente. Sono stati presentati alla Commissione due successivi progetti di bando di gara per l’acquisto della totalità del capitale azionario di Caremar e l’affidamento di un nuovo contratto di servizio pubblico della durata di 9 anni. |
|
(139) |
Sulla base del bando di gara originario, analoghi requisiti tecnici e finanziari minimi erano stati imposti anche per la gara concernente la vendita di Caremar riguardo: (i) al volume minimo di servizi di trasporto marittimo operati fra il 2006 e il 2009 (almeno 300 000 miglia marine); (ii) al fatturato totale nei tre anni precedenti, che non doveva essere inferiore ai 75 milioni di euro per l’esercizio di servizi marittimi di trasporto passeggeri e (iii) un attivo netto di almeno 3 milioni di euro. |
|
(140) |
Inoltre, erano stati imposti taluni cosiddetti valori economici e in particolare:
|
|
(141) |
Secondo il progetto originario trasmesso alla Commissione, il criterio principale di selezione era l’offerta economicamente più vantaggiosa, conformemente alla migliore offerta economica (anche in considerazione della fornitura del servizio pubblico), nonché ai piani industriali presentati dagli offerenti, […] con prevalenza del punteggio massimo dell’offerta tecnica su quello dell’offerta economica. L’offerta economicamente più vantaggiosa sarebbe stata quella risultante dalla somma dei punteggi ottenuti dagli offerenti per le offerte tecnica ed economica. |
|
(142) |
A seguito delle discussioni con la Commissione, le autorità italiane hanno successivamente confermato che il bando di gara era stato modificato così da stabilire come criterio per la selezione dell’offerta economicamente più vantaggiosa il prezzo più elevato. In questo caso, il prezzo più elevato sarebbe stato pari alla minore differenza ottenuta sottraendo il prezzo offerto per l’acquisto delle azioni dal valore della compensazione richiesta (ogni successivo riferimento nella presente decisione al bando di gara per la privatizzazione di Caremar si riferisce a quest’ultima versione del bando). |
|
(143) |
La formula utilizzata per il calcolo del prezzo netto più elevato include uno specifico tasso di attualizzazione basato sul rendimento offerto dai buoni del Tesoro con scadenza a nove anni, al fine di tener conto della durata del contratto. |
|
(144) |
Le autorità italiane hanno altresì confermato che la valutazione dei criteri tecnici era stata eliminata e sostituita da requisiti finanziari relativi alla capacità economica e finanziaria degli offerenti, da soddisfare in una delle due modalità seguenti:
|
Laziomar
|
(145) |
La cessione del complesso aziendale che effettuava i collegamenti tra l’arcipelago pontino e la regione Lazio è stata formalizzata il 1o giugno 2011. |
|
(146) |
Sulla base delle informazioni trasmesse dalla autorità italiane, è stato indetto un bando di gara a livello regionale per la vendita della totalità del capitale azionario di Laziomar e l’affidamento di un nuovo contratto di servizio pubblico per una durata di dieci anni. Le autorità italiane hanno precisato che i requisiti imposti ai potenziali offerenti riguardano in particolare il fatturato totale negli ultimi tre anni, di importo non inferiore ai 60 milioni di euro. |
|
(147) |
Le autorità italiane hanno altresì chiarito che sarebbe stata selezionata l’offerta economicamente più vantaggiosa, con la seguente ponderazione delle offerte tecnica ed economica:
|
|
(148) |
La base d’asta è stata la seguente:
|
Saremar
|
(149) |
Sulla base delle informazioni trasmesse dalla autorità italiane, la regione Sardegna attualmente intende procedere alla vendita della totalità del capitale azionario detenuto in Saremar, nonché all’affidamento di un nuovo contratto di servizio pubblico. Non è pervenuto alla Commissione il progetto dei bandi di gara. |
|
(150) |
Tuttavia, conformemente alla delibera della società dell’11 luglio 2012, sembrerebbe che le autorità regionali siano intenzionate a mantenere la quota del 49% di partecipazione nella società. |
3. POSIZIONE DELLE AUTORITÀ ITALIANE
3.1. Compensazione corrisposta nell’ambito della proroga delle convenzioni iniziali fino alla conclusione del processo di privatizzazione (misura 1)
|
(151) |
Nel quadro del procedimento di indagine formale di cui ai punti da 11 a 26, le autorità italiane hanno affermato che i servizi forniti dalle compagnie marittime costituiscono un autentico servizio d’interesse economico generale in quanto mirano ad assicurare la continuità territoriale e i concorrenti non forniscono alcun servizio analogo sulle rotte in questione. |
|
(152) |
Come indicato in precedenza, in questa fase la Commissione non possiede informazioni su eventuali modifiche materiali apportate alle condizioni che regolamentano il regime di servizio pubblico come prorogato nel 2012. Pertanto presuppone che le condizioni che disciplinano gli obblighi di servizio pubblico e la compensazione corrisposta a fronte dell’adempimento di tali oneri siano rimaste invariate. |
3.2. Ulteriori misure adottate dalla regione Sardegna a favore di Saremar (misura 2)
|
(153) |
Le autorità italiane ritengono, in particolare, che la compensazione a favore di Saremar per l'esercizio delle due rotte tra la Sardegna e il continente, non costituisca un aiuto. Esse affermano che tali misure sono state adottate dalle autorità regionali solo a seguito del significativo incremento dei prezzi praticati dai concorrenti di Saremar che operano sulle rotte da e verso la Sardegna. Le autorità italiane sottolineano che questo stato di cose è oggetto d’indagine da parte dell’Autorità italiana garante della concorrenza, che l’11 maggio 2011 ha avviato un’indagine approfondita ai sensi dell’articolo 101, del TFUE. |
|
(154) |
In particolare, per quanto concerne i 3 milioni di euro di cui al punto 64 concessi dall’Agenzia a Saremar, le autorità italiane sostengono che questo importo rappresenta semplicemente il valore delle attività promozionali realizzate dal beneficiario per conto della regione Sardegna e non conferisce pertanto un indebito vantaggio alla Saremar. |
|
(155) |
Rispetto alle presunte garanzie concesse a Saremar, a detta delle autorità italiane è normale pratica commerciale quella per cui l’azionista di maggioranza fornisce garanzie in merito alle linee di credito delle proprie controllate, anche direttamente tramite prestiti degli azionisti. |
|
(156) |
Inoltre, le autorità italiane hanno chiarito che la lettera di patronage emessa nel luglio 2011 non ha prodotto alcun effetto, in quanto la linea di credito garantita non è stata e non sarà utilizzata da Saremar. Relativamente alla seconda lettera di patronage, le autorità italiane hanno confermato che, nonostante le espresse disposizioni in tal senso contenute nella delibera regionale, la lettera non è stata di fatto emessa, né la regione Sardegna intende più attuare tale misura in futuro. Di conseguenza, le autorità italiane ritengono che le autorità regionali non abbiano in realtà fornito alcuna garanzia relativamente agli obblighi finanziari di Siremar. |
|
(157) |
Le autorità italiane affermano che il progetto “Bonus Sardo-Vacanza” era volto a controbilanciare l’effetto negativo dell’aumento dei prezzi nel comparto dei servizi marittimi come indicato in precedenza, e si basava su criteri di oggettività e trasparenza. |
|
(158) |
Infine, in merito alla ricapitalizzazione, le autorità italiane hanno chiarito che essa si è limitata al credito vantato da Saremar nei confronti di Tirrenia e sarebbe giustificata in considerazione della privatizzazione di Saremar, giacché i creditori di Tirrenia in quella fase non erano stati pagati. |
3.3. Applicazione abusiva dell’aiuto per il salvataggio (misura 3)
|
(159) |
Le autorità italiane hanno comunicato alla Commissione che il debito di Tirrenia nei confronti dello Stato sarà rimborsato dopo il completamento della cessione degli attivi, cioè dopo l’autorizzazione formale della concentrazione di Tirrenia e CIN. Allora, nessuna informazione aggiornata è stata fornita relativamente al debito di Siremar. |
|
(160) |
Riguardo nello specifico al credito vantato dallo Stato nei confronti di Tirrenia e Siremar a seguito dell’escussione della garanzia, le autorità italiane hanno dichiarato che tale debito è qualificato come “prededucibile”, nel senso che lo Stato gode di un diritto di prelazione nel recupero di quanto dovutogli rispetto ai creditori ordinari. |
|
(161) |
Come indicato al punto 82 di cui sopra, la concentrazione è stata approvata dall’Autorità garante della concorrenza il 21 giugno 2012. Il 24 ottobre 2012 le autorità italiane hanno confermato alla Commissione il rimborso del finanziamento pubblico allo Stato italiano. |
3.4. Compensazione da corrispondere nell’ambito delle future convenzioni o i futuri contratti di servizio pubblico (misura 4)
|
(162) |
Le autorità italiane sono state ripetutamente ammonite in merito all’obbligo di sospensione loro incombente ai sensi dell’articolo 108, paragrafo 3, del TFUE per quanto riguarda la compensazione da versare agli acquirenti delle società dell’ex Gruppo Tirrenia nell’ambito delle future convenzioni/futuri contratti di servizio pubblico. In svariate occasioni la Commissione ha comunicato all’Italia che i metodi scelti per privatizzare le società, vale a dire la vendita di società già concessionarie di nuovi contratti potrebbe sollevare criticità in merito all’esistenza di aiuti di Stato. |
|
(163) |
Le autorità italiane hanno comunicato precedentemente alla Commissione di non ritenere che la compensazione corrisposta nel quadro dei nuovi contratti costituisse un aiuto. Il 10 gennaio 2012 le autorità italiane hanno notificato formalmente, ai sensi dell’articolo 108, paragrafo 3, del TFUE, per ragioni di certezza del diritto, le compensazioni da corrispondere nell’ambito delle nuove convenzioni agli acquirenti dei rami d’azienda di Tirrenia e Siremar. |
|
(164) |
Le autorità italiane hanno formulato le loro osservazioni esclusivamente sulla natura della compensazione da corrispondere all’acquirente del ramo d’azienda di Tirrenia. A tal riguardo, esse hanno sottolineato quanto segue:
|
|
(165) |
Inoltre, le autorità italiane hanno sottolineato che nel quadro della nuova convenzione l’esercizio delle rotte Napoli/Palermo, Civitavecchia/Olbia e Genova/Porto Torres è compensato esclusivamente nella bassa stagione. Ciononostante, a Tirrenia corre sempre l’obbligo di mantenere le frequenze prefissate e i livelli tariffari in alta stagione. |
|
(166) |
Le autorità italiane sostengono altresì che le condizioni previste dalla decisione 2012/21/UE della Commissione, del 20 dicembre 2011, riguardante l’applicazione delle disposizioni dell’articolo 106, paragrafo 2, del trattato sul funzionamento dell’Unione europea agli aiuti di Stato sotto forma di compensazione degli obblighi di servizio pubblico, concessi a determinate imprese incaricate della gestione di servizi di interesse economico generale (17) (di seguito la decisione SIEG del 2011) sono pienamente rispettate nel caso della nuova convenzione che sarà stipulata fra lo Stato italiano e CIN. |
|
(167) |
Per quanto concerne nello specifico la compensazione da corrispondere nel quadro del nuovo contratto di servizio pubblico con Moby, le autorità italiane hanno sostenuto, riguardo alla denuncia al punto 34 di cui sopra, che sono soddisfatte tutte le condizioni previste dalla sentenza Altmark per valutare se la compensazione per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico costituisca o no aiuto di Stato. Le autorità italiane hanno inoltre affermato che le autorità regionali hanno aggiudicato il contratto di servizio pubblico nel pieno rispetto del regolamento (CEE) n. 3577/92 del Consiglio del 7 dicembre 1992, che applica il principio della libera prestazione dei servizi ai trasporti marittimi tra Stati membri e tra Stati membri e paesi terzi (cabotaggio marittimo) (18) (di seguito il regolamento sul cabotaggio marittimo). Esse hanno anche ricordato che la concentrazione era stata già approvata dall’Autorità garante della concorrenza. |
3.5. La controgaranzia della regione Sicilia sui pagamenti dilazionati del prezzo di acquisto di Siremar e aumento del capitale di CdI (misura 5)
|
(168) |
Le autorità italiane sostengono che i documenti emessi dalla regione Sicilia e da Unicredit e datati, rispettivamente, 31 gennaio 2011 e 3 febbraio 2012 rendono irrilevanti le affermazioni di SNS in merito all’asserita nuova controgaranzia del 12 ottobre 2011. I documenti dimostrano chiaramente che poiché la controgaranzia era stata ritirata, la garanzia concessa da Unicredit sui pagamenti dilazionati del prezzo d’acquisto era incondizionata. |
|
(169) |
Le autorità italiane sostengono altresì che nell’ultima fase della procedura di vendita, con scadenza al 13 ottobre 2011, il commissario straordinario aveva esplicitamente ammonito gli offerenti in merito all’eventuale presentazione di offerte corroborate da garanzie contrarie alle norme sugli aiuti di Stato. |
|
(170) |
Le autorità italiane non hanno esplicitamente formulato alcuna osservazione sulla natura dell’aumento di capitale al punto 126 di cui sopra. |
3.6. Pagamenti dilazionati per l’acquisto di Tirrenia da parte di CIN (misura 6)
|
(171) |
Le autorità italiane non hanno esplicitamente formulato alcuna osservazione specifica sulla qualifica della misura in questione come aiuto di Stato. |
3.7. Privatizzazione delle società regionali (misura 7)
|
(172) |
Le autorità italiane hanno sottolineato che i requisiti tecnici e finanziari minimi imposti dai bandi di gara, in particolare quelli relativi a un volume minimo di servizi marittimi forniti, un giro d’affari minimo e/o introiti minimi derivanti dall’esercizio di servizi marittimi e/o un attivo netto minimo) sono essenziali per la fornitura del servizio pubblico definito dalle autorità pubbliche e pertanto giustificati, trattandosi della vendita delle compagnie marittime titolari dei nuovi contratti di servizio pubblico. |
|
(173) |
Le autorità italiane non hanno esplicitamente formulato alcuna osservazione sul punteggio assegnato alle offerte tecniche. |
|
(174) |
Per quanto riguarda nello specifico la privatizzazione di Toremar, le autorità italiane hanno dichiarato che la procedura era del tutto conforme alla normativa sugli appalti pubblici e il denunciante era stato giustamente escluso nella fase finale di gara. |
4. VALUTAZIONE
4.1. Esistenza di un aiuto di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE
|
(175) |
L’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE stabilisce che “sono incompatibili con il mercato interno, nella misura in cui incidano sugli scambi tra Stati membri, gli aiuti concessi dagli Stati, ovvero mediante risorse statali, sotto qualsiasi forma che, favorendo talune imprese o talune produzioni, falsino o minaccino di falsare la concorrenza”. |
|
(176) |
I criteri previsti dall’articolo 107, paragrafo 1, sono cumulativi; ne consegue che le misure notificate costituiscono aiuti di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE solamente se sono soddisfatte tutte le condizioni succitate. In particolare, il sostegno finanziario deve:
|
4.1.1. Compensazione corrisposta nell’ambito della proroga delle convenzioni iniziali fino alla conclusione del processo di privatizzazione (misura 1)
|
(177) |
Per giungere a una conclusione sulla possibilità che la compensazione per la gestione di servizi pubblici costituisca o meno un vantaggio ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE, la Corte di giustizia ha stabilito i seguenti criteri nella propria sentenza nella causa Altmark:
|
|
(178) |
Nella decisione di avvio del 2011 la Commissione ha concluso che la compensazione corrisposta alle società dell’ex gruppo Tirrenia nel corso del periodo 2009-2011 nel quadro della proroga delle convenzioni iniziali costituisce aiuti di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE, in quanto non sono stati cumulativamente soddisfatti i criteri della sentenza Altmark. |
|
(179) |
La Commissione osserva che secondo la legge del 2010 recante disposizioni di proroga delle convenzioni iniziali fino al completamento della privatizzazione delle società, tutte le norme che disciplinano il sistema di servizio pubblico rimangono le stesse, come valutato dalla Commissione nella sua decisione di avvio del 2011. L'unica modifica al regime di servizio pubblico comunicata dalle autorità italiane riguarda l'esercizio da parte della Saremar delle due rotte di collegamento tra la Sardegna e il continente italiano. La qualifica della compensazione alla Saremar come aiuto di stato e analizzata nella Sezione 4.1.2. sotto. A eccezione dell'esercizio temporaneo di queste rotte da parte della Saremar la Commissione ritiene che tutti gli aspetti pertinenti del regime di servizio pubblico permangono nel 2012 e rimarranno invariati fino all’entrata in vigore delle nuove convenzioni/nuovi contratti di servizio pubblico con gli acquirenti delle società. |
|
(180) |
Di conseguenza, per ragioni analoghe a quelle di cui ai punti da 183 a 248 della decisione di avvio del 2011, la Commissione ritiene in via preliminare che:
|
|
(181) |
La Commissione pertanto ritiene che, essendo rimaste invariate tutte le condizioni nel 2012 e fino all’entrata in vigore delle nuove convenzioni o dei nuovi contratti di servizio pubblico, la compensazione concessa a tutte le società del Gruppo Tirrenia nell’ambito della proroga delle convenzioni iniziali costituisce un aiuto in favore delle suddette società, nella misura in cui accorda ai beneficiari un vantaggio economico selettivo che potrebbe falsare la concorrenza e incidere sugli scambi fra gli Stati membri. La Commissione invita le autorità italiane a precisare ulteriormente lo stato di tali procedure relativamente a tutte le società interessate. |
|
(182) |
La Commissione invita altresì le autorità italiane a fornire prove documentali sulle compensazioni versate per linea per l’esercizio del servizio pubblico per ciascuna delle società ex-Tirrenia, e per ciascun anno di proroga delle convenzioni iniziali. |
4.1.2. Ulteriori misure adottate dalla regione Sardegna a favore di Saremar (misura 2)
|
(183) |
Risorse statali : le misure illustrate in precedenza ai punti da 56 a 76 implicano un ulteriore finanziamento pubblico concesso in larga misura a Saremar direttamente dalla regione Sardegna. Le misure pertanto comportano l’uso di risorse statali. Per quanto concerne nello specifico le misure adottate dall’Agenzia relativamente al “Bonus Sardo Vacanza”, la Commissione ritiene che tali misure siano imputabili allo Stato, poiché le autorità regionali detengono la totalità della proprietà dell’Agenzia, la cui funzione è quella di attuare le politiche regionali concernenti il turismo e lo sviluppo regionale. |
|
(184) |
Vantaggio economico selettivo : le misure di cui ai punti da 56 a 63, da 68 a 70, da 71 a 75 e 76 favoriscono un’impresa. Pertanto, esse sono selettive. Inoltre, considerando che sia destinato esclusivamente al settore marittimo, il progetto “Bonus Sardo-Vacanza” è comunque selettivo a livello settoriale. |
|
(185) |
La Commissione fa osservare che l’esercizio di nuove rotte marittime non è stato oggetto di gara d’appalto. La regione Sardegna ha semplicemente affidato a Saremar l’esercizio delle due rotte che collegano la Sardegna con l’Italia continentale. La Commissione osserva che l’atto di incarico non definisce esplicitamente i servizi in questione come SIEG, né fa riferimento ad alcuna compensazione corrisposta a Saremar per l’assolvimento degli obblighi di servizio pubblico. Inoltre, contrariamente a quanto affermato dalle autorità italiane, la Commissione osserva che, sulla base delle informazioni allegate alla notifica, la compensazione di 10 milioni di euro autorizzata dalla legge regionale n. 15 del 7 agosto 2012, e maggiore rispetto alle perdite operazionali subite dalla Saremar nell'esercizio delle due rotte in questione. Di conseguenza, a questo stato la Commissione ritiene in via preliminare che i quattro criteri Altmark non siano cumulativamente soddisfatti e pertanto la misura conferisca a Saremar un vantaggio economico. |
|
(186) |
Per quanto concerne il prestito di 3 milioni di euro, la Commissione ritiene che, nella misura in cui il finanziamento è stato concesso a Saremar in termini commerciali, questa non ha beneficiato di alcun indebito vantaggio economico. La Commissione invita le autorità italiane a illustrare nel dettaglio le condizioni del finanziamento e a fornire le prove del fatto che il prestito sia stato concesso a condizioni di mercato. Per quanto concerne le lettere di patronage, sulla base delle informazioni disponibili alla Commissione in questa fase, sembrerebbe che tali lettere non abbiano conferito indebiti vantaggi a Saremar, non essendo state utilizzate a garanzia di alcun mutuo o altro obbligo finanziario del beneficiario. |
|
(187) |
Infine, la Commissione ritiene in via preliminare che la ricapitalizzazione di Saremar conferisca a questa un vantaggio economico, poiché è improbabile che in simili circostanze un azionista privato, a parte tutte le considerazioni sociali, di politica regionale e settoriali, avrebbe sottoscritto il capitale in questione. |
|
(188) |
In particolare, la delibera regionale 36/6 che prevede la ricapitalizzazione sottolinea l’urgenza del provvedimento volto a garantire a Saremar, la sostenibilità economica e finanziaria, contemperando la domanda di trasporto con la sostenibilità economica e finanziaria dell’attività, posta l’esistenza di un presunto cartello sulle rotte da e per la Sardegna, con gravi conseguenze sulla continuità territoriale e quindi sui consumatori. In questa fase, la Commissione dubita che un investitore privato avrebbe attribuito lo stesso significato all’esercizio del servizio pubblico e avrebbe quindi sottoscritto il capitale in parola. La Commissione invita le autorità italiane a confermare l’importo della ricapitalizzazione. La Commissione invita altresì le autorità italiane a illustrare in dettaglio la situazione finanziaria della società al momento della ricapitalizzazione e a chiarire se la decisione di ricapitalizzare la società si sia basata su un piano industriale preparato ex-ante. |
|
(189) |
Lo stesso dicasi per le nuove misure di cui al punto 76 supra. |
|
(190) |
La Commissione ritiene che anche se parte dei costi coperti dalle risorse pubbliche o la totalità degli stessi fossero di natura tale da poter essere qualificati come costi di servizio pubblico, sulla base delle conclusioni di cui al punto 181 supra, la compensazione concessa a copertura di tali costi accorderebbe un vantaggio economico a favore di Saremar. |
|
(191) |
Per quanto concerne nello specifico il progetto “Bonus Sardo-Vacanza”, la Commissione ritiene in via preliminare che, poiché la misura è rivolta a tutti i passeggeri che viaggiano da e verso la Sardegna e devono soggiornarvi, a prescindere dalla compagnia di navigazione utilizzata, e le condizioni applicabili relative al massimale tariffario sono tali per cui la misura non è circoscritta ai passeggeri di Saremar, la misura non favorisca Saremar rispetto alle linee di navigazione concorrenti. Tuttavia, in questa fase la Commissione non dispone di informazioni sufficienti per valutare se tale misura abbia, di fatto, conferito un vantaggio economico a Saremar. Essa invita le autorità italiane a trasmettere un elenco esaustivo delle linee di navigazione che forniscono servizi di trasporto ai beneficiari. La Commissione invita altresì le autorità italiane a chiarire le modalità utilizzate per fissare il prezzo delle attività promozionali e a fornire i giustificativi indicanti che la loro valutazione è conforme al valore di mercato, ad esempio fornendo dei riferimenti reperibili sul mercato. Inoltre, la Commissione invita le autorità italiane a precisare se, in osservanza della delibera regionale n. 25/53, il progetto “Bonus Sardo-Vacanza” sia stato soppresso dal luglio 2011. |
|
(192) |
Distorsione della concorrenza ed effetto sugli scambi: quando un aiuto concesso da uno Stato membro rafforza la posizione di un’impresa a scapito di altre imprese concorrenti che operano sul mercato dell’Unione, queste ultime sono da considerarsi influenzate dall’aiuto (19). Per giungere a tale conclusione, è sufficiente che il beneficiario sia in concorrenza con altre imprese su mercati aperti alla concorrenza (20). Nel caso in oggetto, i beneficiari operano in concorrenza con altre imprese che forniscono servizi di trasporto marittimo nell’UE, in particolare da quando sono entrati in vigore il regolamento (CEE) n. 4055/86 del Consiglio del 22 dicembre 1986, che applica il principio della libera prestazione dei servizi ai trasporti marittimi tra Stati membri e tra Stati membri e paesi terzi (21) e il regolamento sul cabotaggio marittimo, che hanno liberalizzato rispettivamente il mercato del trasporto marittimo internazionale e quello del cabotaggio marittimo. Pertanto, la misura in esame è tale da incidere sul commercio dell’UE e falsare la concorrenza nel mercato interno. |
|
(193) |
Conclusione : La Commissione ritiene quindi in via preliminare che tutte le misure dettagliate precedentemente, ad eccezione delle lettere di patronage, si configurino come aiuti a Saremar. |
|
(194) |
La Commissione invita tuttavia le autorità italiane e altre parti interessate a fornire osservazioni sulle lettere di patronage e sul prestito di 3 milioni di euro concesso dalla regione Sardegna a Saremar. |
4.1.3. Applicazione abusiva dell’aiuto per il salvataggio (misura 3)
|
(195) |
Per le ragioni illustrate ai punti da 34 a 40 della decisione sul salvataggio del 2010, la Commissione ritiene che la misura di aiuto per il salvataggio costituisca un aiuto di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE. |
4.1.4. Compensazione da corrispondere nell’ambito delle future convenzioni o i futuri contratti di servizio pubblico (misura 4)
|
(196) |
Risorse statali : poiché la misura notificata riguarda compensazioni economiche concesse ai beneficiari dallo Stato italiano, essa comporta l’uso di risorse statali. |
|
(197) |
Selettività : le sovvenzioni in questione andranno a beneficio soltanto di alcune imprese, vale a dire degli acquirenti dei complessi aziendali di Tirrenia e Siremar o delle restanti compagnie regionali dell'ex Gruppo Tirrenia. Pertanto, esse sono selettive. |
|
(198) |
Vantaggio economico : per giungere a una conclusione sulla possibilità che la compensazione per la gestione del servizio pubblico nell’ambito delle future convenzioni o dei futuri contratti di servizio pubblico costituisca o meno un vantaggio ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE, la Commissione deve valutare l'osservanza dei criteri Altmark. |
Altmark 1
|
(199) |
La Commissione fa osservare che gli obblighi di servizio pubblico imposti ai beneficiari sono stati definiti chiaramente nelle future convenzioni o futuri contratti di servizio pubblico. |
|
(200) |
Tuttavia, dalle informazioni attualmente disponibili risulta che operatori concorrenti offrano servizi analoghi con frequenze paragonabili perlomeno sulle rotte Napoli/Palermo (bassa stagione), Genova/Olbia, Civitavecchia/Olbia (bassa stagione), Genova/Livorno/Cagliari operate da CIN. Le autorità italiane hanno dichiarato che sulla rotta Genova/Porto Torres le compagnie concorrenti gestiscono solo servizi misti in alta stagione. |
|
(201) |
Inoltre, in questa fase sembra che i concorrenti offrano servizi analoghi con frequenze paragonabili perlomeno sulle rotte Milazzo/Isole Eolie (servizio misto), Trapani/Pantelleria (servizio misto) e Palermo/Ustica (servizio misto) operate da CdI. |
|
(202) |
Le autorità italiane non hanno fornito ulteriori motivazioni dell’esigenza di imporre obblighi di servizio pubblico a CIN e CdI, a parte l’esigenza generale di garantire la continuità territoriale e la dipendenza delle regioni insulari dalle attività turistiche, dato che i collegamenti marittimi in questione sembrano essere già serviti dai concorrenti. La Commissione invita le autorità italiane e le parti interessate a fornire osservazioni al riguardo. |
Altmark 2
|
(203) |
Per quanto concerne la condizione Altmark 2, la Commissione osserva che i parametri sulla base dei quali è stata calcolata la compensazione sono stati previamente definiti e rispettano i requisiti di trasparenza. |
|
(204) |
Più specificamente, la compensazione per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico nell’ambito delle nuove convenzioni o nuovi contratti di servizio pubblico è calcolata sulla base della delibera CIPE. Il metodo di calcolo della compensazione, vale a dire gli elementi di spesa tenuti in considerazione e l’utile concesso all’operatore sono spiegati dettagliatamente in tale sede. |
|
(205) |
La Commissione ritiene quindi in via preliminare, che la seconda condizione della sentenza Altmark sia stata soddisfatta. |
Altmark 3
|
(206) |
La Commissione osserva che le norme per il calcolo della compensazione concessa agli acquirenti delle società del Gruppo Tirrenia per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico in base alle nuove convenzioni/nuovi contratti di servizio pubblico sono rimaste invariate rispetto a quelle applicabili alle società Tirrenia a partire dal 2010. |
|
(207) |
Come già indicato al punto 14, nella decisione di avvio del 2011 la Commissione ha ritenuto in via preliminare che il premio di rischio del 6,5% non sembra riflettere un livello di rischio adeguato. Di conseguenza, per le stesse ragioni illustrate ai punti da 242 a 248 della decisione di avvio del 2011, in questa fase la Commissione ritiene che gli acquirenti sarebbero sovracompensati per la durata delle nuove convenzioni o contratti di servizio pubblico. |
Altmark 4
|
(208) |
Tale criterio è ritenuto soddisfatto se i destinatari della compensazione sono stati scelti in base a una procedura di gara che consenta la selezione di un offerente capace di fornire i servizi al costo minore per la comunità oppure, ove ciò non fosse possibile, la compensazione è stata calcolata sulla base dei costi di un’impresa gestita in modo efficiente. |
|
(209) |
Nel caso in esame, sono state oggetto della gara d’appalto le società concessionarie dei nuovi contratti di servizio pubblico, piuttosto che i contratti stessi. La Commissione deve valutare, sulla base delle specifiche circostanze del caso, se una tale procedura di gara d’appalto, che impone all’operatore interessato a fornire il servizio pubblico l’acquisizione della società stessa, consenta di selezionare l’offerente in grado di fornire i servizi al minor costo possibile per la Comunità. |
|
(210) |
Dopo aver analizzato le informazioni a sua disposizione, la Commissione osserva in particolare che, poiché le società offerenti erano già adeguatamente dotate di navi ed equipaggio, esse avrebbero sostenuto minori costi se non fossero state obbligate ad acquisire beni capitali e dipendenti delle società del Gruppo Tirrenia. La Commissione ritiene quindi in via preliminare che, nel caso specifico, l’appalto per l’aggiudicazione dei contratti pubblici senza l’obbligo di rilevare i complessi aziendali o le società stesse che fornivano precedentemente questi servizi avrebbe avuto come esito un costo minore per la comunità. Questo non pregiudica qualsiasi possibile valutazione da parte della Commissione in merito all'osservanza delle regole per gli appalti pubblici. |
|
(211) |
Inoltre, le autorità italiane non hanno mai affermato che il livello di compensazione sia stato determinato sulla base di un’analisi dei costi che un’impresa media, gestita in maniera ottimale e fornita adeguatamente di mezzi di trasporto in modo da essere in grado di soddisfare i necessari requisiti del servizio pubblico, avrebbe dovuto sostenere per l’adempimento di tali obblighi, tenendo conto dei relativi introiti e di un profitto ragionevole per l’adempimento degli obblighi. |
|
(212) |
La Commissione ritiene pertanto in via preliminare che nel caso in oggetto il quarto criterio Altmark non risulti soddisfatto. |
|
(213) |
Posto che le quattro condizioni enunciate dalla Corte di giustizia nella sentenza Altmark non sono cumulativamente soddisfatte nel caso in oggetto, la Commissione giunge alla conclusione preliminare secondo cui nel presente caso la compensazione concessa agli acquirenti delle società del Gruppo Tirrenia conferisce un vantaggio economico agli stessi. |
|
(214) |
Distorsione della concorrenza ed effetto sugli scambi : Come illustrato in dettaglio al punto 192, la Commissione ritiene che la misura possa incidere sugli scambi nell’UE e falsare la concorrenza nel mercato interno. |
|
(215) |
Conclusione : sulla base di quanto precede, la Commissione ritiene in via preliminare che le compensazioni per gli obblighi di servizio pubblico da corrispondere a CIN e CdI in base alle nuove convenzioni con lo Stato italiano possano costituire un aiuto di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE. |
|
(216) |
Poiché i nuovi contratti di servizio pubblico sono stati o saranno stipulati dallo Stato italiano con gli acquirenti delle restanti società dell’ex Gruppo Tirrenia, la Commissione ritiene che la compensazione pubblica corrisposta a tali società per la durata dei nuovi contratti si configuri anch’essa come un aiuto di Stato ai sensi dell’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE. |
4.1.5. La controgaranzia della regione Sicilia sui pagamenti dilazionati del prezzo di acquisto di Siremar e aumento del capitale di CdI (misura 5)
|
(217) |
Risorse statali e imputabilità : la controgaranzia è finanziata dalla regione Sicilia e quindi senz’altro da uno Stato membro e tramite risorse statali. La garanzia da parte di Unicredit dei pagamenti dilazionati per l’acquisto di Siremar non è finanziata con risorse pubbliche. Per i motivi menzionati al punto 221 di cui sotto, la Commissione ritiene in via preliminare che l’aumento di capitale deciso da Mediterranea sia finanziato tramite risorse statali e sia imputabile allo Stato. |
|
(218) |
Vantaggio economico selettivo : Poiché l’aumento di capitale favorisce un’impresa, CdI e la controgaranzia favorisce CdI e Unicredit, le misure sono selettive. |
|
(219) |
A norma del punto 2.2 della comunicazione della Commissione sull’applicazione degli articoli 87 e 88 del trattato CE agli aiuti di Stato concessi sotto forma di garanzie (22) (di seguito la comunicazione sulle garanzie), l’assunzione del rischio dovrebbe in linea di principio essere remunerata da un adeguato premio. |
|
(220) |
Sulla base delle informazioni a disposizione della Commissione in questa fase, sembrerebbe che la controgaranzia non sia stata remunerata. La controgaranzia ha dato a CdI accesso a una garanzia che altrimenti non le sarebbe stata concessa o che le sarebbe stata concessa a condizioni meno vantaggiose. Pertanto, la Commissione ritiene, in linea di principio, di poter considerare che la controgaranzia avrebbe procurato un vantaggio a favore di CdI. |
|
(221) |
La Commissione fa osservare che la lettera di CdI non contesta l’iniziale esistenza di una controgaranzia datata 12 ottobre 2011, né il fatto che tale controgaranzia avrebbe procurato un vantaggio a CdI, ma afferma semplicemente che detta controgaranzia, essendo stata alla fine ritirata, non ha influito sulla decisione di Unicredit di garantire le obbligazioni finanziarie di CdI. La Commissione osserva inoltre che anche se si accogliesse tale argomentazione, ciò non significherebbe che Unicredit, piuttosto che CdI, non abbia beneficiato di un vantaggio derivante dalla controgaranzia. |
|
(222) |
Inoltre, la Commissione rileva che la posizione del Ragioniere generale sembra essere tale da influire sul processo decisionale a livello regionale. Tenuto conto della sua posizione nella gestione corrente di Mediterranea, e della significativa partecipazione di questa nel capitale azionario di CdI, la Commissione ritiene che sia molto probabile che la controgaranzia sia stata accordata con lo scopo principale di favorire CdI nel processo di vendita, piuttosto che in base alle condizioni di mercato. |
|
(223) |
Ciononostante, al fine di concludere se la controgaranzia deliberata il 12 ottobre 2011 e successivamente ritirata dalla regione Sicilia abbia conferito un vantaggio a CdI, la Commissione deve valutare se tale garanzia avesse già prodotto degli effetti al momento in cui è stata revocata. |
|
(224) |
In primo luogo, la Commissione ricorda che, come esplicitamente sancito dalla comunicazione sulle garanzie, l’aiuto deve considerarsi concesso nel momento in cui viene prestata la garanzia e non quando la garanzia venga fatta valere o il garante provveda al pagamento. |
|
(225) |
Secondo, la Commissione fa osservare che le date dei documenti trasmessi dalle autorità italiane a sostegno di quanto affermato, ovvero che la controgaranzia non avrebbe prodotto degli effetti, essendo stata revocata dalla regione Sicilia, non sono precedenti a quella di aggiudicazione della gara d’appalto a CdI. In effetti, la Commissione fa osservare che entrambi i documenti sono stati emessi in una data successiva, dopo la presentazione della denuncia da parte di SNS alla Commissione. Le autorità italiane hanno trasmesso le proprie osservazioni su quanto asserito da SNS soltanto il 2 marzo 2012, dopo la revoca della controgaranzia. |
|
(226) |
Inoltre, la Commissione ritiene in via preliminare che la controgaranzia abbia procurato anche un vantaggio economico a Unicredit, quale primo garante, riducendo il rischio associato alla propria fidejussione, ovvero migliorandone la sicurezza. A meno che la controgaranzia non fosse remunerata con un premio adeguato, avrebbe conferito un vantaggio economico a Unicredit. Comunque attualmente, la Commissione non possiede informazioni sufficienti in merito alle condizioni di concessione di tale controgaranzia da parte della regione Sicilia. Come indicato in precedenza, sulla base delle informazioni a disposizione della Commissione in questa fase, sembrerebbe che la controgaranzia non sia stata remunerata in alcuna forma. La Commissione invita le autorità italiane e le parti interessate a fornire osservazioni al riguardo. |
|
(227) |
La Commissione rileva inoltre che il TAR, in data 7 giugno 2012 (23) ha reso una sentenza secondo cui la controgaranzia prestata dalla regione Sicilia nella procedura Siremar costituisce un aiuto di Stato, a prescindere dal fatto che sia stata alla fine fatta valere o successivamente ritirata. In effetti, il TAR ha ritenuto che il ritiro stesso di tale controgaranzia comprovi il fatto che la stessa era stata originariamente prestata. Inoltre, il Tribunale ha considerato che la controgaranzia fosse tale da falsare la procedura di vendita in modo decisivo. Di conseguenza, ha pronunciato il parziale annullamento della procedura di vendita del ramo d’azienda Siremar. Tramite ordinanza sospensiva pronunciata il 18 luglio 2012, il Consiglio di Stato (di seguito CdS) ha sospeso l’esecuzione della sentenza del TAR, escludendo temporaneamente il rinnovo della procedura. |
|
(228) |
Per concludere, la Commissione osserva che l’aumento di capitale di cui al punto 126 supra conferisce anche un vantaggio a CdI nella misura in cui la regione non ha operato come un investitore privato sul mercato. La Commissione ha invitato le autorità italiane a fornire informazioni dettagliate sulle condizioni di tale aumento di capitale. |
|
(229) |
Distorsione della concorrenza ed effetto sugli scambi : Sulla base di quanto illustrato in dettaglio al punto 192, la Commissione ritiene che la controgaranzia e l’aumento di capitale possano incidere sugli scambi nell’UE e falsare la concorrenza nel mercato interno. |
|
(230) |
Sulla base delle considerazioni suesposte, la Commissione ritiene in via preliminare che l’aumento di capitale possa costituire un aiuto a favore di CdI. Anche la controgaranzia può costituire un aiuto a favore di Unicredit e CdI. Invece, la garanzia prestata da Unicredit a CdI non costituisce un aiuto, non essendo finanziata con risorse statali. |
4.1.6. Pagamenti dilazionati per l’acquisto di Tirrenia da parte di CIN (misura 6)
|
(231) |
Risorse statali : vendendo beni propri a prezzi inferiori ai prezzi di mercato, lo Stato rinuncia a risorse statali e allo stesso tempo accorda un vantaggio all’acquirente. |
|
(232) |
Vantaggio economico selettivo : la dilazione del prezzo d’acquisto va esclusivamente a favore di una impresa. Pertanto, esso è selettivo. |
|
(233) |
Inoltre, in questa fase del procedimento non è certo se tutti gli offerenti siano stati al corrente, nelle prime fasi della procedura, della possibilità di corrispondere effettivamente il prezzo d’acquisto nel corso di tutta la durata delle future convenzioni, senza interessi. |
|
(234) |
La Commissione osserva che scontando i pagamenti dilazionati al loro valore al momento della vendita, il valore reale del prezzo d’acquisto risulta considerevolmente più basso. In effetti, il valore reale del prezzo d’acquisto offerto da CIN è inferiore al valore di mercato determinato dal perito nominato dal ministero competente. La Commissione ritiene pertanto in via preliminare che CIN possa aver beneficiato di un vantaggio rappresentato, quanto meno, dalla differenza fra il prezzo determinato dal perito indipendente e i pagamenti futuri scontati al loro valore attuale. |
|
(235) |
Tale valutazione non pregiudica la valutazione in corso del valore di mercato dell’attività in questione nell’ambito della procedura d’indagine formale di cui al punto 11 di cui sopra. Qualsivoglia potenziale aiuto derivante dalla vendita dei complessi aziendali a un prezzo inferiore al loro valore di mercato a causa dell’imposizione di condizioni di natura pubblica irragionevoli, si va a sommare a ogni aiuto derivante dal pagamento dilazionato del prezzo d’acquisto. |
|
(236) |
Distorsione della concorrenza ed effetto sugli scambi : Come spiegato al punto 192, la Commissione ritiene che la dilazione del pagamento del prezzo d’acquisto di Tirrenia da parte di CIN possa incidere sugli scambi tra gli Stati membri e falsare la concorrenza nel mercato interno. |
|
(237) |
Sulla base delle considerazioni suesposte, la Commissione ritiene in via preliminare che la misura può costituire un aiuto a favore di CIN. |
4.1.7. Privatizzazione delle società regionali (misura 7)
|
(238) |
È considerato aiuto di Stato qualsiasi vantaggio diretto o indiretto, finanziato con risorse pubbliche e concesso direttamente dallo Stato o da organismi intermedi che agiscano nell’esercizio di competenze conferite loro dallo Stato. (24) |
|
(239) |
Risorse statali e imputabilità : le procedure di vendita sono condotte dalle autorità regionali. Queste dispongono di una piena discrezionalità nella definizione dei criteri di selezione e nell’aggiudicazione della gara a un offerente specifico. La decisione di privatizzare le società è imputabile allo Stato. |
|
(240) |
Vantaggio economico selettivo : quando lo Stato vende i propri attivi a prezzi inferiori a quelli di mercato rinuncia a risorse pubbliche e, al tempo stesso, concede un vantaggio all’acquirente o all’impresa privatizzata che non avrebbero ottenuto a condizioni normali di mercato. Tale vantaggio è necessariamente selettivo dal momento che è concesso solo all’acquirente o all’attività economica in questione. |
|
(241) |
Se una società viene privatizzata non tramite una vendita delle quote azionarie in borsa bensì tramite una vendita commerciale (mediante una vendita totale o parziale della società ad altre società), la Commissione ritiene che sia sufficiente tener conto dei seguenti principi per concludere se è stato ottenuto un prezzo equo di mercato e pertanto se non è presente alcun elemento di aiuto di Stato:
|
|
(242) |
Sulla base delle informazioni disponibili in questa fase, la Commissione ritiene che la procedura di vendita non possa essere considerata sufficientemente trasparente, incondizionata e non discriminatoria da permettere di escludere in sé la presenza di aiuti di Stato. |
|
(243) |
La Commissione osserva che stando alle autorità italiane, non era stato imposto agli offerenti alcun obbligo di mantenere i livelli occupazionali in nessuna delle procedure di vendita. Tuttavia, sulla base delle motivazioni di cui ai punti da 270 a 273 della decisione di avvio del 2011, la Commissione è del parere che vendere le società in concomitanza con l’affidamento dei nuovi contratti di servizio pubblico potrebbe scoraggiare taluni offerenti (i quali potrebbero prendere in considerazione una diversa strategia d’impresa) dal presentare un’offerta, ostacolando in tal modo il dispiegarsi di un ambiente concorrenziale nel processo di vendita. La Commissione non è pertanto in grado di escludere in via definitiva che le offerte sarebbero state più alte o che altri offerenti si sarebbero presentati se non fossero state stabilite condizioni per l’aggiudicazione. |
|
(244) |
Inoltre, la Commissione fa osservare che i cosiddetti requisiti tecnico-finanziari come imposti nella gara d’appalto per la vendita di Toremar hanno effettivamente l’effetto di pregiudicare gravemente la procedura di gara restringendo il numero dei potenziali offerenti alle sole società marittime. Mentre tali criteri qualitativi possono essere perfettamente richiesti per garantire la fornitura del servizio pubblico ai livelli richiesti e pertanto, in linea di principio, essere accettabili nell’ambito dell’aggiudicazione di contratti di servizio pubblico in generale, nel caso in parola sono le stesse società concessionarie del servizio pubblico ad essere poste in vendita. In tal caso, la Commissione ritiene che le autorità italiane non abbiano bisogno di imporre ulteriori condizioni qualitative agli offerenti. Inoltre, i requisiti qualitativi sono comunque imposti come obblighi di servizio pubblico tramite lo stesso contratto di servizio pubblico, che sarà alla fine attribuito all’acquirente. |
|
(245) |
Di più, la Commissione rileva che nel caso specifico di Laziomar, le offerte tecniche ricevono un punteggio ponderato in modo tale da conferire loro un peso notevolmente maggiore rispetto alle offerte economiche, mentre il prezzo delle azioni è fissato dalle autorità pubbliche. La Commissione ritiene che in questo caso la procedura non sia stata concepita per ottenere il miglior prezzo possibile per la vendita delle azioni. |
|
(246) |
Considerato quanto sopra, la Commissione ritiene al momento che il processo di privatizzazione delle compagnie regionali non sia stato concepito in modo da garantire che la cessione delle azioni avvenisse a prezzi di mercato. La Commissione invita le autorità italiane a sottoporle nel dettaglio lo stato di tali procedure di privatizzazione relativamente a ciascuna compagnia regionale. La Commissione invita altresì le autorità italiane a precisare la partecipazione detenuta dalle autorità regionali in Saremar. |
4.2. Legittimità dell’aiuto
|
(247) |
Le autorità italiane sono state ripetutamente ammonite in merito all’obbligo di sospensione loro incombente ai sensi dell’articolo 108, paragrafo 3, del TFUE per quanto riguarda la compensazione da versare agli acquirenti delle società dell’ex gruppo Tirrenia nell’ambito delle future convenzioni/futuri contratti di servizio pubblico. In svariate occasioni la Commissione ha comunicato all’Italia che i metodi scelti per privatizzare le società, vale a dire la vendita di società già concessionarie di nuovi contratti potrebbe sollevare criticità in merito all’esistenza di aiuti di Stato. |
|
(248) |
Le autorità italiane hanno notificato le compensazioni da versare a CdI e CIN in base alle nuove convenzioni con lo Stato italiano. Il 19 luglio 2012 e il 30 luglio 2012 rispettivamente, le autorità italiane hanno informato la Commissione del fatto che le nuove convenzioni fra lo Stato italiano e CIN e CdI erano già state stipulate. Qualsivoglia aiuto corrisposto sotto forma di compensazione di servizio pubblico a CIN e CdI alla data della stipula delle convenzioni costituisce un aiuto illegale. Lo stesso criterio è valido per le sovvenzioni da versare per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico a Moby, acquirente di Toremar, in quanto il nuovo contratto di servizio pubblico, non ancora notificato alla Commissione, è entrato in vigore. Poiché le disposizioni sono state attuate prima dell’approvazione formale da parte della Commissione, le autorità italiane non hanno adempiuto all’obbligo di sospensione, ai sensi dell’articolo 108, paragrafo 3, del TFUE. |
|
(249) |
La Commissione ricorda alle autorità italiane che qualsiasi misura di aiuto deve essere notificata in anticipo alla Commissione e non deve essere attuata prima che la Commissione la dichiari compatibile con il mercato interno. Di conseguenza, qualsivoglia sovvenzione accordata agli acquirenti di una delle restanti società dell’ex Gruppo Tirrenia per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico, in quanto aiuto di Stato, avrebbe dovuto essere notificata precedentemente alla Commissione. |
|
(250) |
Inoltre, un eventuale aiuto derivante dalla vendita a un prezzo inferiore a quello di mercato della quota azionaria detenuta delle autorità pubbliche in Toremar costituisce un aiuto illegale. Analogamente, a seguito del completamento delle procedure di vendita di Caremar, Saremar e Laziomar come sopra descritte, anche qualsiasi aiuto incluso nella vendita costituisce un aiuto illegale. |
|
(251) |
Lo stesso è applicabile alle altre misure che fanno oggetto della presente decisione, inclusa la compensazione alla Saremar per l'esercizio temporaneo delle due rotte di collegamento tra la Sardegna e il continente, nel caso in cui tali misure siano già state implementate previa autorizzazione della Commissione. |
4.3. Compatibilità dell’aiuto
4.3.1. Compensazione corrisposta nell’ambito della proroga delle convenzioni iniziali fino alla conclusione del processo di privatizzazione (misura 1)
|
(252) |
Nella misura in cui la Commissione accetta la qualifica dei servizi come SIEG, la compatibilità deve essere valutata ai sensi dell’articolo 106, paragrafo 2, del TFUE. |
|
(253) |
L’articolo 106, paragrafo 2, dispone che “Le imprese incaricate della gestione di servizi di interesse economico generale o aventi carattere di monopolio fiscale sono sottoposte alle norme dei trattati, e in particolare alle regole di concorrenza, nei limiti in cui l’applicazione di tali norme non osti all’adempimento, in linea di diritto e di fatto, della specifica missione loro affidata. Lo sviluppo degli scambi non deve essere compromesso in misura contraria agli interessi dell’Unione”. |
|
(254) |
Tale articolo stabilisce una deroga rispetto alla proibizione dell’aiuto di Stato di cui all’articolo 107, paragrafo 1, del TFUE nella misura in cui tale aiuto sia necessario e proporzionale e la mancanza di tale aiuto impedisca l’erogazione dei servizi di interesse economico generale a condizioni economiche accettabili. Ai sensi dell’articolo 106, paragrafo 3, del TFUE spetta alla Commissione assicurare l’applicazione di tale articolo, specificando tra l’altro le condizioni da soddisfare rispetto ai criteri di necessità e proporzionalità. |
|
(255) |
Il 31 gennaio 2012 è entrato in vigore il nuovo pacchetto SIEG, comprendente la disciplina dell’Unione europea relativa agli aiuti di Stato concessi sotto forma di compensazione degli obblighi di servizio pubblico (2011) (26) (di seguito la disciplina SIEG del 2011) e la decisione SIEG del 2011. A partire da questa data, la compatibilità dell’aiuto sotto forma di compensazione di servizio pubblico avrebbe dovuto essere esaminata alla luce della decisione SIEG del 2011 e dei criteri della disciplina SIEG del 2011. |
Applicabilità delle decisioni SIEG del 2005 e del 2011
|
(256) |
La decisione 2005/842/CE della Commissione, del 28 novembre 2005, riguardante l’applicazione dell’articolo 86, paragrafo 2, del trattato CE [ora articolo 106, paragrafo 2, del TFUE] agli aiuti di Stato sotto forma di compensazione degli obblighi di servizio pubblico, concessi a determinate imprese incaricate della gestione di servizi d’interesse economico generale (in seguito, la decisione SIEG del 2005) (27) si applicava solo agli aiuti di Stato concessi sotto forma di compensazione per obblighi di servizio pubblico concessa alle imprese in relazione ai SIEG che rientravano nel regolamento sul cabotaggio marittimo. Per le ragioni illustrate in dettaglio ai punti da 303 a 305 della decisione di avvio del 2011, la Commissione ritiene che la decisione sui SIEG del 2005 non si potesse sempre applicare alle compensazioni accordate alle società del Gruppo Tirrenia nel quadro della proroga delle convenzioni iniziali. |
|
(257) |
Tuttavia, dato che tale requisito di osservanza del regolamento sul cabotaggio marittimo è stato sancito dalla decisione SIEG del 2011, la Commissione ritiene che l’aiuto sotto forma di compensazione degli obblighi di servizio pubblico versato alle società dell’ex Gruppo Tirrenia nel quadro della proroga delle convenzioni iniziali dal 31 gennaio 2012 non possa essere considerato compatibile con il mercato interno, né esonerato dall’obbligo di notifica ai sensi della decisione SIEG del 2011. |
Applicabilità della disciplina SIEG del 2011
|
(258) |
La disciplina SIEG del 2011 si applica retroattivamente a qualsivoglia aiuto illegale concesso prima della sua entrata in vigore su cui la Commissione adotta una decisione dopo il 31 gennaio 2012, fatta eccezione per quanto disposto dai punti 14, 19, 20, 24, 39 e 60 della stessa. Ne consegue che la compatibilità della compensazione accordata alle società del Gruppo Tirrenia, e segnatamente Siremar, Saremar, Caremar, Toremar, Laziomar, nel 2009 e fino al completamento della privatizzazione, in linea generale rientra nell’ambito di applicazione della disciplina SIEG del 2011. |
|
(259) |
Ciononostante, ai sensi del punto 9, l’aiuto concesso ai fornitori di SIEG in difficoltà deve essere valutato alla luce degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione. La Commissione osserva che nel caso in esame si è data attuazione alla proroga delle convenzioni iniziali dopo la fine del 2008 con i seguenti atti giuridici:
|
|
(260) |
Come precisato in precedenza al punto 19, Tirrenia e Siremar sono state ammesse alla procedura concorsuale per insolvenza nei mesi di agosto e settembre 2010 rispettivamente e pertanto erano già in difficoltà al momento della proroga stabilita dalla legge del 2010. Non vi sono attualmente indicazioni secondo cui, prima di questa data, le imprese si trovassero in difficoltà ai sensi degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione. Dato che Tirrenia e Siremar erano in difficoltà solo al momento dell’adozione dell’ultimo affidamento, la Commissione ritiene che la compensazione ricevuta da queste compagnie al 1o ottobre 2010 e fino al completamento della privatizzazione debba necessariamente essere valutata sulla base degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione. |
|
(261) |
Posto che i criteri di compatibilità di cui agli orientamenti citati non sono soddisfatti nel caso in oggetto (cfr. in particolare le motivazioni illustrate ai punti 275 e 276 di cui sopra), la Commissione giunge alla conclusione preliminare secondo cui le compensazioni corrisposte a Tirrenia e Siremar in difficoltà si configurerebbero come aiuto incompatibile alla ristrutturazione. |
|
(262) |
La Commissione attualmente non dispone di indicazioni sul fatto che Saremar, Caremar, Toremar e Laziomar fossero mai state imprese in difficoltà ai sensi degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione. Di conseguenza, la compatibilità della compensazione concessa a queste quattro imprese regionali deve essere valutata sulla base delle disposizioni pertinenti contenute nella disciplina SIEG del 2011:
|
|
(263) |
Sulla base delle motivazioni sviluppate ai punti da 197 a 224 della decisione di avvio del 2011, la Commissione non è in grado in questa fase del procedimento di concludere se la definizione di servizio pubblico contenga un errore manifesto. |
|
(264) |
Per quanto concerne la seconda condizione di compatibilità, la Commissione fa osservare che i beneficiari sono stati esplicitamente incaricati della prestazione dei servizi in questione. |
|
(265) |
Per quanto concerne la ragionevolezza della compensazione, per le stesse ragioni illustrate ai punti da 242 a 248 della decisione di avvio 2011, in questa fase la Commissione ritiene che i beneficiari potrebbero essere stati compensati in modo eccessivo per la fornitura del servizio pubblico. |
|
(266) |
Infine, la Commissione fa osservare che le disposizioni di cui ai punti 14, 19, 20, 24, 39 e 60 della disciplina SIEG del 2011 si applicano agli aiuti illegali concessi dopo il 31 gennaio 2012. Di conseguenza, dopo il 31 gennaio 2012 per poter essere considerati compatibili con il mercato interno, i SIEG devono altresì soddisfare le seguenti condizioni:
|
|
(267) |
Poiché allo stato attuale non vi sono indicazioni in merito al fatto che le autorità italiane abbiano realmente effettuato una consultazione pubblica, né pubblicato le informazioni necessarie in merito agli obblighi di servizio pubblico e alla compensazione corrisposta per il loro adempimento, la Commissione ritiene in via preliminare che la compensazione concessa alle società dell’ex Gruppo Tirrenia per l’esercizio dei servizi dopo l’entrata in vigore della disciplina SIEG del 2011 sia incompatibile con il mercato interno. La Commissione invita le autorità italiane a trasmettere indicazioni dettagliate in merito all’osservanza di tali criteri. |
4.3.2. Ulteriori misure adottate dalla regione Sardegna a favore di Saremar (misura 2)
|
(268) |
Dato che in questa fase la Commissione nutre dubbi sia in merito alla legittimità della missione pubblica (affidata alle società dell’ex Gruppo Tirrenia, inclusa Saremar nell’ambito della proroga delle convenzioni iniziali) che alla proporzionalità della compensazione dei costi sostenuti dalle stesse società nell’espletamento del servizio pubblico a partire dal 2010, essa non può ritenere che le ulteriori misure di sostegno fornite dalla regione Sardegna siano necessarie per finanziare gli obblighi di servizio pubblico. In particolare, per quanto riguarda la compensazione alla Saremar per l'esercizio delle due rotte aggiuntive, la Commissione ritiene che, sulla base delle argomentazioni presentate sopra al punto 257, la misura non può essere considerata compatibile sulla base della decisione SIEG del 2011. Inoltre, considerando le argomentazioni di cui sopra, al punto 185, la Commissione non può concludere che la compensazione sia accordata per l'adempimento di obblighi di servizio pubblico definiti in modo chiaro, correttamente affidati all'impresa beneficiaria, e che non ecceda quanto necessario per coprire il costo netto determinato dall’adempimento degli obblighi di servizio pubblico, nonché un margine di utile ragionevole. Per queste ragioni, e anche considerando le argomentazioni di cui sopra ai punti 266 - 267, la Commissione ritiene in via preliminare che la misura non può essere giudicata compatibile sulla base della disciplina SIEG del 2011. Pertanto, a questo stato, la Commissione ritiene che l’insieme delle misure a favore della Saremar appare verosimilmente un aiuto al funzionamento volto a ridurre i costi che la società avrebbe dovuto sostenere basandosi sulle proprie risorse ed è quindi da considerarsi incompatibile con il mercato interno. (28) |
4.3.3. Applicazione abusiva dell’aiuto per il salvataggio (misura 3)
|
(269) |
Nel novembre 2010 la Commissione ha approvato l’aiuto per il salvataggio di Tirrenia. In base al punto 25, lettera a) degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione, l’aiuto per il salvataggio deve cessare entro un termine non superiore a sei mesi dall’erogazione all’impresa della prima tranche. Nel notificare l’aiuto per il salvataggio, l’Italia si e impegnata a far cessare la garanzia entro sei mesi al massimo dalla sua erogazione. |
|
(270) |
Secondo le informazioni presentate dalle autorità italiane, il finanziamento avrebbe dovuto essere rimborsato entro il 28 agosto 2011, sei mesi dopo l’erogazione della prima tranche del prestito ai beneficiari. Come illustrato in dettaglio in precedenza, le autorità italiane hanno confermato che la garanzia oggetto alla decisione sul salvataggio è stata attivata l’11 luglio 2011 e Tirrenia e Siremar erano debitori dello Stato. Come sopra menzionato, il 24 ottobre 2012 le autorità italiane hanno informato la Commissione che le somme di 25 852 548,93 euro per Tirrenia e di 15 511 529,35 euro per Siremar sono state rimborsate allo Stato il 18 settembre 2012. |
|
(271) |
La proroga dell’aiuto per il salvataggio oltre i sei mesi deve essere valutata sulla base degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione al fine di appurare se costituisca un aiuto illegale e incompatibile o piuttosto un aiuto alla ristrutturazione compatibile. |
|
(272) |
Conformemente al punto 25, lettera c) degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione, le autorità italiane si erano impegnate a comunicare alla Commissione, entro sei mesi dall’autorizzazione della misura di aiuto per il salvataggio, un piano di ristrutturazione/liquidazione o la prova che il prestito fosse stato rimborsato completamente e/o che la garanzia fosse stata estinta. Secondo le informazioni presentate dalle autorità italiane, l’Italia in questo caso ha concesso l’aiuto per il salvataggio tre mesi dopo l’approvazione da parte della Commissione. Pertanto, il termine entro il quale deve cessare la garanzia o si deve presentare un piano di ristrutturazione/liquidazione è scaduto il 28 agosto 2011, come confermato dalle autorità italiane nella lettera datata 16 maggio 2011. |
|
(273) |
Tuttavia, l’Italia non ha presentato alcun piano di ristrutturazione (o di liquidazione). Al contrario, un mese prima della scadenza dei sei mesi previsti, la garanzia statale è stata attivata. |
|
(274) |
Inoltre, non sono soddisfatte nemmeno le condizioni per una proroga come indicato al punto 26 degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione. Il punto citato prevede che il termine sia prorogato fino al momento dell’adozione da parte della Commissione di una decisione in merito al piano di ristrutturazione solo se tale piano viene trasmesso entro i sei mesi, il che non è avvenuto. |
|
(275) |
La Commissione deve altresì valutare se l’aiuto per il salvataggio illegalmente prorogato, possa essere compatibile con il mercato interno su altre basi. Ai sensi del punto 20 degli orientamenti sul salvataggio e la ristrutturazione, gli aiuti a favore delle imprese in difficoltà sono compatibili solo quando siano rispettate le condizioni fissate negli orientamenti. La proroga di un aiuto per il salvataggio può configurarsi come aiuto per la ristrutturazione compatibile qualora soddisfi le condizioni per l’autorizzazione di cui ai punti da 32 a 51 degli orientamenti. In particolare, l’approvazione di un aiuto per la ristrutturazione è subordinata all’attuazione di un piano di ristrutturazione, da presentare alla Commissione per approvazione, il quale consenta di ripristinare la redditività in un lasso di tempo ragionevole e sulla base di ipotesi realistiche. |
|
(276) |
In considerazione del fatto che l’Italia non ha presentato tale piano di ristrutturazione la Commissione, in questa fase, ritiene improbabile che la proroga dell’aiuto per il salvataggio possa essere compatibile e configurarsi come aiuto alla ristrutturazione. Sembra pertanto che l’aiuto per il salvataggio sia stato concesso in violazione della decisione di autorizzazione e che non possa peraltro essere considerato un aiuto per la ristrutturazione compatibile, giacché le condizioni indicate dagli orientamenti di cui sopra non sono state osservate. |
|
(277) |
Inoltre, poiché il beneficiario ha continuato a usufruire dell’aiuto per il salvataggio dopo la scadenza del periodo di sei mesi, come indicato nella decisione sugli aiuti per il salvataggio, a questo punto la Commissione conclude che la misura di aiuto in questione debba considerarsi illegale e possibilmente attuata in modo abusivo dal 28 agosto 2011 al 18 settembre 2012, poiché è stata utilizzata dal beneficiario in violazione di una decisione adottata a norma dell’articolo 4, paragrafo 3, del regolamento di procedura. |
|
(278) |
Conformemente al punto 15 del regolamento di procedura “gli aiuti attuati in modo abusivo possono produrre sul funzionamento del mercato interno effetti simili a quelli degli aiuti illegali e, pertanto, andrebbero loro applicate procedure analoghe”. |
|
(279) |
Come illustrato sopra, a questo stadio la Commissione considera che dal 28 agosto 2011 al 18 settembre 2012 Tirrenia e Siremar abbiano beneficiato di un aiuto di stato incompatibile. |
|
(280) |
Nel caso in esame, dopo la concessione dell’aiuto per il salvataggio è stata effettuata una vendita di attivi (asset deal). Di conseguenza, la Commissione deve verificare se il vantaggio intrinseco all’aiuto sia stato trasferito agli acquirenti dei complessi aziendali di Tirrenia e Siremar. La Commissione osserva che qualora gli attivi di Tirrenia e Siremar fossero stati venduti a un prezzo inferiore a quello del loro valore di mercato, l’eventuale recupero degli aiuti attuati in modo abusivo sarebbe stato esteso agli acquirenti. |
4.3.4. Compensazione da corrispondere nell’ambito delle future convenzioni o i futuri contratti di servizio pubblico (misura 4)
Compatibilità nell’ambito della decisione SIEG del 2011
|
(281) |
La decisione SIEG del 2011 è entrata in vigore il 31 gennaio 2012. Di conseguenza, la compatibilità dell’aiuto sotto forma di compensazione per il servizio pubblico agli acquirenti delle società dell’ex Gruppo Tirrenia dovrebbe innanzitutto essere esaminata alla luce dei criteri della decisione SIEG del 2011. |
|
(282) |
A norma dei paragrafi 2 e 4 dell’articolo 2, la decisione SIEG del 2011 si applica esclusivamente qualora il periodo di incarico dei SIEG da parte dell’impresa affidataria ha durata inferiore ai dieci anni e, nel settore dei trasporti marittimi, relativamente agli aiuti di Stato concessi sotto forma di compensazione per obblighi di servizio pubblico conformi a quanto disposto dal regolamento sul cabotaggio marittimo. La Commissione osserva che in questo caso, per quanto le nuove convenzioni/i nuovi contratti di servizio pubblico non siano stati direttamente oggetto di gara d’appalto, sono state oggetto di gara le stesse società incaricate dell’esercizio dei nuovi contratti. |
|
(283) |
Tuttavia, la Commissione rileva inoltre che, a parte la futura convenzione fra lo Stato Italiano e CIN, e i contrati con i acquirenti di Caremar e Laziomar, la restante convenzione e i contratti di servizio pubblico con le altre compagnie regionali risultano avere una durata di 12 anni. La Commissione ritiene che in tali casi la decisione SIEG non sia applicabile. Comunque, dato che i contratti firmati non sono stati trasmessi alla Commissione, a tutt'oggi non può essere verificato che la condizione riguardante la loro durata sia osservata. Per quanto concerne il caso specifico della convenzione CIN, la Commissione osserva che le autorità italiane hanno confermato che in forza della legge del 2009 la sua durata sarebbe stata di otto anni. Ciononostante, la Commissione fa anche osservare che il progetto di convenzione presentatole non prevede una durata specifica. Inoltre, la delibera con cui l’Autorità italiana garante della concorrenza ha avviato il procedimento relativo alla concentrazione di CIN e il ramo d’azienda di Tirrenia (29) precisa che la durata della convenzione sarebbe stata di almeno otto anni. La convenzione stipulata non è stata trasmessa alla Commissione. |
|
(284) |
Inoltre, la Commissione fa osservare che secondo questa nuova convenzione, CIN riceverà più di 15 milioni di euro l’anno quale compensazione per l’adempimento degli obblighi di servizio pubblico. Infine, la Commissione non è in grado di concludere se per taluni dei collegamenti effettuati da CIN nell’ambito del regime di servizio pubblico il numero di passeggeri trasportato nei due anni precedenti a quello dell’affidamento del servizio non supera la soglia indicata dalla decisione SIEG del 2011, e segnatamente le 300 000 unità. |
|
(285) |
Primo, la Commissione fa osservare che sulla base delle informazioni trasmesse dalle autorità italiane, a parte le rotte Napoli/Palermo, Civitavecchia/Olbia e Genova/Porto Torres, per quanto concerne tutte le rotte passeggeri operate nell’ambito del regime di servizio pubblico, il numero di passeggeri per gli anni 2010 e 2011 sembra attestarsi al di sotto del massimale fissato dalla decisione SIEG del 2011. Le informazioni trasmesse dalle autorità italiane dimostrano che per le tre rotte summenzionate il numero di passeggeri è stato notevolmente superiore (fatta eccezione per la rotta Napoli/Palermo nel 2011) al massimale suindicato. La Commissione tuttavia fa osservare che questa informazione comprendeva i passeggeri trasportati nell’ambito della proroga delle convenzioni iniziali in alta stagione, mentre in base alla nuova convenzione, nel quadro del regime di servizio pubblico, le rotte in questione sono fornite solo in bassa stagione. |
|
(286) |
Le autorità italiane hanno trasmesso alla Commissione un prospetto indicante le cifre relative ai passeggeri trasportati da Tirrenia in alta e bassa stagione rispettivamente nel 2010 e 2011. Dalle informazioni si evince che considerando solo i passeggeri trasportati in bassa stagione sulle rotte Napoli/Palermo, Civitavecchia/Olbia e Genova/Porto Torres, il massimale di passeggeri fissato dalla decisione SIEG del 2011 sarebbe stato rispettato su tutte le rotte. |
|
(287) |
Tuttavia, la decisione SIEG del 2011 si applica unicamente qualora i servizi in questione si possano legittimamente configurare come SIEG. La Commissione osserva inoltre che le autorità italiane hanno sostenuto che il massimale per i passeggeri di cui all’articolo 2, paragrafo 1, lettera d) della suddetta decisione non si applica nel caso in esame, poiché le rotte in questione non sono state gestite nei termini di mercato nei due anni precedenti l’affidamento del servizio pubblico a CIN. |
|
(288) |
Inoltre, poiché la Commissione nutre dei dubbi sulla proporzionalità della compensazione da erogare in base a convenzioni/contratti di servizio pubblico futuri, essa non reputa siano soddisfatte le condizioni di cui all’articolo 6 della decisione SIEG del 2011 e pertanto ritiene in via preliminare che le compensazioni non possano essere considerate compatibili ed esenti da notifica su tale base. |
Compatibilità nell’ambito della disciplina SIEG del 2011
|
(289) |
Inoltre, la disciplina SIEG del 2011 definisce i criteri di compatibilità delle misure soggette all’obbligo di notifica e, contrariamente alla disciplina del 2005, si applica ai collegamenti marittimi. Tale disciplina definisce le condizioni di compatibilità di seguito illustrate:
|
|
(290) |
Come spiegato ai punti 200 - 202, sulla base delle informazioni attualmente disponibili, la Commissione ritiene in via preliminare che sembra che su talune delle rotte in questione i concorrenti forniscano servizi analoghi. |
|
(291) |
Per quanto concerne la seconda condizione di compatibilità, la Commissione fa osservare che i beneficiari sono stati esplicitamente incaricati della prestazione dei servizi in questione. I parametri della compensazione devono essere preventivamente definiti, in modo obiettivo e trasparente. La Commissione ritiene pertanto che tale missione pubblica sia stata adeguatamente affidata ai beneficiari. |
|
(292) |
La compensazione corrisposta alle società dell’ex Gruppo Tirrenia a partire dal 2010 è stata calcolata in base alla nuova metodologia inserita nei progetti delle nuove convenzioni/nuovi contratti di servizio pubblico prima della loro attuazione, e dettagliata nella delibera CIPE. |
|
(293) |
Il massimale della compensazione annua è fissato ex ante per legge per ciascuna delle ex società Tirrenia. Nel marzo di ogni anno viene versato un anticipo del 70%. Un secondo versamento del 20% è effettuato a giugno. e il saldo avviene a novembre. In caso di ritardato pagamento oltre i 30 giorni, sono applicabili gli interessi di mora (30). |
|
(294) |
Tuttavia, secondo la delibera CIPE, la portata del servizio pubblico, i vincoli tariffari e il livello della compensazione per obblighi di servizio pubblico sono tali da assicurare la copertura dell’operatore del servizio pubblico della totalità dei costi ammissibili. La delibera CIPE stabilisce chiaramente che, qualora la società non raggiungesse la parità economica, verrebbe ridotta la portata delle attività sovvenzionate o, in alternativa, verrebbero rivisti i beni o modificati i vincoli tariffari. In base a quanto disposto dalle nuove convenzioni, il rispetto di queste condizioni sarà soggetto a verifica da parte delle autorità pubbliche insieme con il beneficiario tre volte l’anno. |
|
(295) |
Per quanto concerne nello specifico l’utile consentito, sulla base della nuova metodologia, nel calcolo dell’utile il premio di rischio è fissato a 400 punti base. Tuttavia, se un servizio non viene effettuato su base esclusiva, come nel caso in esame, il maggior rischio sostenuto dall’operatore è remunerato tramite l’aggiunta di 250 punti percentuali supplementari al premio di rischio. |
|
(296) |
La disciplina SIEG del 2011 conferma che “per margine di utile ragionevole si intende il tasso di remunerazione del capitale che sarebbe richiesto da un’impresa media per valutare se prestare o meno il servizio di interesse economico generale per l’intera durata dell’atto di incarico, tenendo conto del livello di rischio. Il livello di rischio dipende dal settore interessato, dal tipo di servizio e dalle caratteristiche del meccanismo di compensazione”. |
|
(297) |
Posto che in questo caso il costo netto dell’adempimento degli obblighi di servizio pubblico risulta, fondamentalmente, integralmente compensato, la Commissione ritiene che l’esercizio del servizio pubblico non sia collegato a rischi contrattuali sostanziali. Di conseguenza, sulla base della nuova disciplina SIEG, la Commissione ritiene in via preliminare che in questi casi il premio di rischio possa non superare i 100 punti base. |
|
(298) |
Analoga metodologia è applicabile per il calcolo della compensazione da concedere agli acquirenti di Caremar, Toremar, Saremar e Laziomar. Alla luce di quanto suesposto, la Commissione nutre in questa fase dubbi in merito alla compatibilità con il mercato interno dell’aiuto corrisposto sotto forma di compensazione di servizio pubblico in base alle future convenzioni/futuri contratti di servizio pubblico. |
|
(299) |
Inoltre, la Commissione fa osservare che le disposizioni cui ai punti 14, 19, 20, 24, 39 e 60 della disciplina SIEG del 2011 si applicano agli aiuti notificati o concessi dopo il 31 gennaio 2012. Di conseguenza, le compensazioni corrisposte agli acquirenti delle società Tirrenia devono essere valutate anche sulla base delle condizioni di compatibilità menzionate al punto 266. |
|
(300) |
Poiché allo stato attuale non vi sono indicazioni in merito al fatto che le autorità italiane abbiano realmente effettuato una consultazione pubblica, né pubblicato le informazioni necessarie in merito agli obblighi di servizio pubblico e alla compensazione corrisposta per il loro adempimento, la Commissione ritiene in via preliminare che la compensazione concessa agli acquirenti delle società Tirrenia nell’ambito delle future convenzioni/dei futuri contratti di servizio pubblico sia incompatibile con il mercato interno. La Commissione invita le autorità italiane a trasmettere indicazioni dettagliate in merito all’osservanza di tali criteri. La Commissione invita altresì le autorità italiane a trasmettere le convenzioni stipulate con CIN e CdI. |
4.3.5. La controgaranzia della regione Sicilia sui pagamenti dilazionati del prezzo di acquisto che CdI doveva versare per Siremar e l’aumento di capitale di CdI (misura 5)
|
(301) |
La Commissione ritiene in via preliminare che la controgaranzia prestata dalla Sicilia nell’ambito della vendita del complesso aziendale di Siremar possa costituire un aiuto a CdI quale mutuatario e a Unicredit quale primo garante. |
|
(302) |
Conformemente alla comunicazione sulle garanzie, la compatibilità di tali aiuti deve essere valutata sulla base dei criteri indicati nella disciplina e negli orientamenti relativi agli aiuti orizzontali, regionali e settoriali. L’esame terrà altresì conto, in particolare, dell’intensità degli aiuti, delle caratteristiche dei beneficiari e degli obiettivi perseguiti. |
|
(303) |
In questa fase del procedimento, la Commissione ritiene che la controgaranzia possa costituire un aiuto al funzionamento sia a Unicredit, sia a CdI, giacché non sembra si conformi con nessuno degli orientamenti in essere. Questo aiuto è in linea di principio incompatibile con il mercato interno. Lo stesso dicasi per l’aumento di capitale di cui al punto 124. La Commissione invita le autorità italiane a sottoporle i propri chiarimenti al riguardo. |
4.3.6. Pagamenti dilazionati per l’acquisto di Tirrenia da parte di CIN (misura 6)
|
(304) |
Sulla base delle informazioni attualmente disponibili, la Commissione ritiene che la vendita del complesso aziendale di Tirrenia ad un prezzo inferiore a quello di mercato possa costituire un aiuto al funzionamento in linea di principio incompatibile con il mercato interno. |
4.3.7. Privatizzazione delle società regionali (misura 7)
|
(305) |
Nella fase attuale dell’indagine, la Commissione ritiene che ogni eventuale aiuto che possa essere stato concesso nel corso del processo di privatizzazione delle società regionali tramite la vendita delle azioni a un prezzo inferiore a quello di mercato sia incompatibile in quanto non risulta ricadere nel campo di applicazione di alcuna delle deroghe previste dall’articolo 107, paragrafi 2 e 3, del TFUE né dell’articolo 106, paragrafo 2. |
|
(306) |
Inoltre, come indicato al punto 304 della decisione di avvio del 2011, la Commissione ritiene che, mantenendo in vigore le convenzioni iniziali dopo la loro scadenza e quindi oltre la scadenza prevista dal regolamento sul cabotaggio marittimo, l’Italia non abbia rispettato l’obbligo di non discriminazione previsto all’articolo 4 di detto regolamento. Tuttavia, la Commissione ha anche osservato al punto 308 della decisione di avvio del 2011 che l’organizzazione di una gara per l’acquisto delle società dell’ex Gruppo Tirrenia in concomitanza coi nuovi contratti di servizio pubblico può essere interpretata nel senso che tali nuovi contratti di servizio pubblico siano stati assegnati su base non discriminatoria. In particolare, tutti gli operatori eventualmente interessati sono trattati nello stesso modo. In ogni caso, qualora si verificasse un’infrazione, la Commissione dovrebbe valutare se tale eventuale infrazione incida sulla compatibilità degli eventuali aiuti che potrebbero risultare dalla privatizzazione di tali società in quanto necessaria per la realizzazione dell’oggetto o del funzionamento dell’aiuto, aggravando la distorsione prodotta dall’aiuto. |
4.3.8. Conclusioni sulla compatibilità
|
(307) |
In questa fase del procedimento, la Commissione conclude in via preliminare che le misure in favore delle società dell’ex Gruppo Tirrenia e/o dei loro acquirenti siano incompatibili con il mercato interno. |
|
(308) |
La Commissione ha conseguentemente deciso di estendere la procedura formale d’indagine di cui all’articolo 108, paragrafo 2, del TFUE in relazione alle misure 1, 2, 3, 4, 5, 6 e 7. |
5. DECISIONE
|
(309) |
Alla luce delle precedenti considerazioni la Commissione, nell’ambito della procedura di cui all’articolo 108, paragrafo 2, del TFUE, invita la Repubblica Italiana a presentare le proprie osservazioni e a fornire ogni informazione che possa contribuire a valutare le misure descritte, entro un mese dal ricevimento della presente lettera. Essa richiede inoltre alle autorità italiane di inoltrare immediatamente copia della presente lettera ai potenziali beneficiari dell’aiuto. |
|
(310) |
La presente decisione riguarda unicamente gli aspetti relativi agli aiuti di Stato e non pregiudica in alcun modo qualsiasi ulteriore possibile valutazione da parte della Commissione in merito all’osservanza di altre disposizioni del trattato. |
|
(311) |
La Commissione avverte la Repubblica Italiana che provvederà a informare le parti interessate mediante pubblicazione della presente lettera e di una sintesi della stessa sulla Gazzetta Ufficiale dell’Unione europea. Essa provvederà, inoltre, a informare le parti interessate nei paesi EFTA, firmatarie dell’accordo SEE, mediante pubblicazione di una nota nel supplemento SEE della Gazzetta Ufficiale dell’Unione europea, oltre a informare l’Autorità di sorveglianza EFTA inviando una copia della presente lettera. Tutte le parti interessate citate verranno invitate a presentare le loro osservazioni entro un mese dalla data di tale pubblicazione.” |
(1) Decyzja Komisji z dnia 16 listopada 2010 r., sprawa dotycząca pomocy państwa N 418/2010 – Włochy – Pomoc na ratowanie przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji - Aiuti al salvataggio a favore di Tirrenia di Navigazione SpA in amministrazione straordinaria, Dz.U. C 102 z dnia 2 kwietnia 2011 r.
(2) L’ex Gruppo Tirrenia risultava costituito da Tirrenia di Navigazione S.p.A., Saremar - Sardegna Regionale Marittima S.p.A., Toremar - Toscana Regionale Marittima S.p.A., Siremar – Sicilia Regionale Marittima S.p.A. e Caremar - Campania Regionale Marittima S.p.A.
(3) GU L 83 del 27.3.1999, pag. 1.
(5) Causa C-280/00, Altmark Trans e Regierungspräsidium Magdeburg (Raccolta 2003, pag. I-7747).
(6) Decisione della Commissione del 16 novembre 2010 relativa all’aiuto di Stato N 418/2010, IT – Aiuti al salvataggio a favore di Tirrenia di Navigazione S.p.A. in amministrazione straordinaria, GU C 102 del 2.4.2011.
(7) Il Fondo aree sottoutilizzate è un fondo nazionale che sostiene l’attuazione della politica regionale italiana. Le risorse di cui dispone sono stanziate principalmente a favore delle regioni in cui vi sono aree ritenute tali dalle autorità italiane.
(8) Cfr. i punti da (18) a (23). La procedura di vendita e ogni eventuale aiuto all’entità venduta, o a CdI, risultante dalla vendita di Siremar a un prezzo di vendita inferiore a quello di mercato è in fase di valutazione nell’ambito del procedimento formale d’indagine.
(9) Il ramo d’azienda incaricato di assicurare i collegamenti con l’arcipelago pontino, trasferito dalla Campania al Lazio.
(10) L’Autorità italiana garante della concorrenza ha autorizzato le concentrazioni con delibere del 23 novembre 2011 (Siremar) e 19 luglio 2011 (Toremar).
(11) Dopo il ricorso alla riserva di legge ammontante a 258 000 euro e ai proventi derivanti dai precedenti esercizi finanziari pari a 104 579,69 euro.
(12) GU C 244 dell'1.10.2004, pagg. 2-17.
(13) Con decisione del 27 aprile 2012 la Commissione ha chiuso l’indagine approfondita avviata nel gennaio 2012 sulla concentrazione in merito alla vendita di Tirrenia a CIN, dopo che le parti avevano abbandonato la transazione notificata. Successivamente, CIN ha cambiato i componenti originari della joint-venture (Grimaldi, Marinvest e Onorato Partecipazioni) e ha notificato all’Autorità italiana garante della concorrenza una nuova transazione.
(14) Già un ramo d’azienda di Caremar, incaricata di operare i collegamenti con l’Arcipelago pontino in base al regime di servizio pubblico.
(15) GURI n. 50 del 28 febbraio 2008.
(16) Secondo lo statuto societario, il comitato di sorveglianza ha diritto di voto relativamente a decisioni strategiche, e segnatamente le decisioni sui piani industriali e strategici proposti dal Consiglio d’amministrazione.
(19) Cfr. in particolare la causa 730/79, Philip Morris/Commissione (Raccolta 1980, pag. 2671, punto 11), causa C-53/00, Ferring (Raccolta 2001, pag. I-9067, punto 21) e causa C-372/97, Italia/Commissione (Raccolta 2004, pag. I-3679, punto 44).
(20) Causa T-214/95, Het Vlaamse Gewest/Commissione (Raccolta 1998, pag. II-717).
(21) GU L 378 del 31.12.1986, pag. 1.
(22) GU C 155 del 20.6.2008, pag. 10.
(23) TAR del Lazio, sentenza n. 5172 del 7 giugno 2012 nella causa n. 9686/2011.
(24) Causa C-482/99, Francia/Commissione (Raccolta 2002, pag. I-4397).
(25) XXIII relazione sulla politica in materia di concorrenza 1993, punto 402 e segg.
(27) GU L 312 del 29.11.2005, p. 67.
(28) Sentenza del 14 febbraio 1990 nella causa C-301/87, Francia/Commissione (Raccolta 1990, pag. I-307, punto 41).
(29) Cfr. la delibera dell’Autorità garante della concorrenza del 30 maggio 2012 di avvio dell’istruttoria nel caso Tirrenia di Navigazione / Compagnia Italiana di Navigazione CIN (www.agcm.it).
(30) EURIBOR più 200 punti base.