EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document L:2011:249:FULL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 249, 27 wrzesień 2011


Display all documents published in this Official Journal
 

ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2011.249.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 249

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 54
27 września 2011


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 956/2011 z dnia 26 września 2011 r. w sprawie wykonania art. 12 ust. 1 i art. 13 rozporządzenia Rady (UE) nr 356/2010 wprowadzającego określone szczególne środki ograniczające wobec określonych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w związku z sytuacją w Somalii

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 957/2011 z dnia 26 września 2011 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1272/2009 w zakresie zakupu i sprzedaży masła i odtłuszczonego mleka w proszku

6

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 958/2011 z dnia 26 września 2011 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

8

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 959/2011 z dnia 26 września 2011 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/2011

10

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady 2011/635/WPZiB z dnia 26 września 2011 r. dotycząca zmiany decyzji Rady 2010/231/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Somalii

12

 

 

2011/636/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 21 września 2011 r. określająca datę uruchomienia Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) w regionie pierwszym

18

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

27.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 249/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 956/2011

z dnia 26 września 2011 r.

w sprawie wykonania art. 12 ust. 1 i art. 13 rozporządzenia Rady (UE) nr 356/2010 wprowadzającego określone szczególne środki ograniczające wobec określonych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w związku z sytuacją w Somalii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 356/2010 wprowadzające określone szczególne środki ograniczające wobec określonych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w związku z sytuacją w Somalii (1), w szczególności jego art. 12 ust. 1 i art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie Rady (UE) nr 356/2010 wprowadzające określone szczególne środki ograniczające wobec określonych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w związku z sytuacją w Somalii

(2)

Dnia 28 lipca 2011 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) zaktualizował wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik I do rozporządzenia (UE) nr 356/2010 zostaje zastąpiony tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2011 r.

W imieniu Rady

M. KOROLEC

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 105 z 27.4.2010, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ OSÓB FIZYCZNYCH I PRAWNYCH, PODMIOTÓW LUB ORGANÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 I 8

I.   Osoby

1.

Yasin Ali Baynah (znany również jako a) Ali, Yasin Baynah, b) Ali, Yassin Mohamed, c) Baynah, Yasin, d) Baynah, Yassin, e) Baynax, Yasiin Cali, f) Beenah, Yasin, g) Beenah, Yassin, h) Beenax, Yasin, i) Beenax, Yassin, j) Benah, Yasin, k) Benah, Yassin, l) Benax, Yassin, m) Beynah, Yasin, n) Binah, Yassin, o) Cali, Yasiin Baynax).

Data urodzenia: 24 grudnia 1965 r. Obywatelstwo: somalijskie. Inne obywatelstwo: szwedzkie. Miejsce pobytu: Rinkeby, Sztokholm, Szwecja; Mogadiszu, Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Yasin Ali Baynah podżegał do ataków przeciw tymczasowemu rządowi federalnemu oraz misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Mobilizował także poparcie dla Sojuszu na rzecz Ponownego Wyzwolenia Somalii i organizacji Hisbul Islam oraz gromadził fundusze dla tych organizacji, które są czynnie zaangażowanie w popełnianie czynów zagrażających pokojowi i bezpieczeństwu w Somalii, w tym poprzez odrzucenie porozumienia z Dżibuti oraz ataki na siły rządowe i siły AMISOM w Mogadiszu.

2.

Hassan Dahir Aweys (znany również jako a) Ali, Sheikh Hassan Dahir Aweys, b) Awes, Hassan Dahir, c) Awes, Shaykh Hassan Dahir, d) Aweyes, Hassen Dahir, e) Aweys, Ahmed Dahir, f) Aweys, Sheikh, g) Aweys, Sheikh Hassan Dahir, h) Dahir, Aweys Hassan, i) Ibrahim, Mohammed Hassan, j) OAIS, Hassan Tahir, k) Uways, Hassan Tahir, l) „Hassan, Sheikh”).

Data urodzenia: 1935 r. Obywatel: Somalii. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Hassan Dahir Aweys działał i nadal działa jako starszy rangą przywódca polityczny i ideologiczny różnorodnych zbrojnych grup opozycyjnych odpowiedzialnych za ustawiczne naruszanie ogólnego i całkowitego embarga na dostawy broni lub za czyny zagrażające porozumieniu pokojowemu z Dżibuti, tymczasowemu rządowi federalnemu oraz siłom misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Między czerwcem 2006 roku a wrześniem 2007 roku Aweys służył jako przewodniczący komitetu centralnego Związku Sądów Islamskich; w lipcu 2008 roku ogłosił się przewodniczącym Sojuszu na rzecz Ponownego Wyzwolenia Somalii - oddział Asmara; w maju 2009 roku został mianowany przewodniczącym organizacji Hisbul Islam - sojuszu ugrupowań przeciwnych tymczasowemu rządowi federalnemu. Na każdym z tych stanowisk wypowiedzi i działania Aweysa świadczyły o jednoznacznym i utrwalonym zamiarze demontażu tymczasowego rządu federalnego i wydalenia misji AMISOM siłą z Somalii.

3.

Hassan Abdullah Hersi Al-Turki (znany również jako a) Al-Turki, Hassan, b) Turki, Hassan, c) Turki, Hassan Abdillahi Hersi, d) Turki, Sheikh Hassan, e) Xirsi, Xasan Cabdilaahi, f) Xirsi, Xasan Cabdulle).

Data urodzenia: ok. 1944 roku. Miejsce urodzenia: region Ogaden, Etiopia. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Hassan Abdullah Hersi Al-Turki był starszym rangą przywódcą zbrojnej grupy partyzanckiej od połowy lat 90. i miał udział w licznych naruszeniach embarga na dostawy broni. W roku 2006 Al-Turki wysłał siły wspomagające przejęcie Mogadiszu przez Związek Sądów Islamskich i ujawnił się jako przywódca wojskowy tego ugrupowania, powiązanego z grupą al-Shabaab. Od roku 2006 al-Turki udostępniał kontrolowane przez siebie terytorium na szkolenia różnych zbrojnych ugrupowań opozycyjnych, w tym al-Shabaab. We wrześniu 2007 roku al-Turki wystąpił w pokazanym w serwisie informacyjnym telewizji Al-Dżazira nagraniu wideo pokazującym szkolenie grup partyzanckich pod jego przywództwem.

4.

Ahmed Abdi aw-Mohamed (znany również jako a) Abu Zubeyr, Muktar Abdirahman, b) Abuzubair, Muktar Abdulrahim, c) Aw Mohammed, Ahmed Abdi, d) Aw-Mohamud, Ahmed Abdi, e) „Godane”, f) „Godani”, g) „Mukhtar, Shaykh”, h) „Zubeyr, Abu”).

Data urodzenia: 10 lipca 1977 r. Miejsce urodzenia: Hargeysa, Somalia. Obywatelstwo: somalijskie. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Ahmed Abdi Aw-Mohamed jest starszym rangą przywódcą ugrupowania al-Shabaab i został publicznie ogłoszony emirem tej organizacji w grudniu 2007 roku. Sprawuje obowiązki dowódcy operacji al-Shabaab w całej Somalii. Aw-Mohamed potępił proces pokojowy z Dżibuti jako obcy spisek, a w nagraniu audio dla mediów somalijskich z maja 2009 roku potwierdził, że jego siły brały udział w ostatnich walkach w Mogadiszu.

5.

Fuad Mohamed Khalaf (znany również jako a) Fuad Mohamed Khalif, b) Fuad Mohamed Qalaf, c) Fuad Mohammed Kalaf, d) Fuad Mohamed Kalaf, e) Fuad Mohammed Khalif, f) Fuad Khalaf, g) Fuad Shongale, h) Fuad Shongole, i) Fuad Shangole, j) Fuad Songale, k) Fouad Shongale, l) Fuad Muhammad Khalaf Shongole).

Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia. Inne miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Fuad Mohamed Khalaf umożliwiał wsparcie finansowe dla ugrupowania al-Shabaab; w maju 2008 roku przeprowadził dwie akcje gromadzenia funduszy dla tego ugrupowania w meczetach w miejscowości Kismaayo w Somalii. W kwietniu 2008 roku Khalaf i kilka innych osób przeprowadzili za pomocą ładunków wybuchowych umieszczonych w pojazdach zamachy na bazy etiopskie i obiekty somalijskiego tymczasowego rządu federalnego w Mogadiszu w Somalii. W maju 2008 roku Khalaf i grupa bojowników zaatakowała i przejęła posterunek policji w Mogadiszu, zabijając i raniąc kilku żołnierzy.

6.

Bashir Mohamed Mahamoud (znany również jako a) Bashir Mohamed Mahmoud, b) Bashir Mahmud Mohammed, c) Bashir Mohamed Mohamud, d) Bashir Mohamed Mohamoud, e) Bashir Yare, f) Bashir Qorgab, g) Gure Gap, h) „Abu Muscab”, i) „Qorgab”).

Data urodzenia: ok. 1979–1982 roku. Podawana alternatywnie data urodzenia: 1982. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Bashir Mohamed Mahamoud jest wojskowym dowódcą ugrupowania al-Shabaab. Był on także jednym z ok. dziesięciu członków rady przywódców al-Shabaab na koniec roku 2008. Mahamoud oraz jego współpracownik dowodzili 10 czerwca 2009 r. atakiem moździerzowym na obiekty somalijskiego tymczasowego rządu federalnego w Mogadiszu.

7.

Mohamed Sa’id (znany również jako a) „Atom”, b) Mohamed Sa’id Atom, c) Mohamed Siad Atom).

Data urodzenia: ok. 1966 roku. Miejsce urodzenia: Galgala, Somalia. Miejsce pobytu: Galgala, Somalia. Inne miejsce pobytu: Badhan, Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Mohamed Sa’id „Atom” popełniał czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Atom pośrednio lub bezpośrednio dostarczał, sprzedawał lub przekazywał do Somalii broń lub związane z nią materiały lub świadczył doradztwo, szkolenia lub pomoc, w tym finansowanie i pomoc finansową związaną z działaniami wojskowymi naruszającymi embargo na dostawy broni. Atom został określony jako jeden z głównych dostawców broni i amunicji dla operacji ugrupowania al-Shabaab w regionie Puntland. Określany jest jako przywódca partyzantki, która pojawiła się w roku 2006 we wschodniej części regionu Sanaag w północnej Somalii. Partyzantka ta składa się z ok. 250 bojowników i zarzuca się jej udział w porwaniach, piractwo i terroryzm; importuje ona własną broń z naruszeniem embarga. Atom sprawił, że jego bojówka jest główną siłą wojskową w regionie, mającą swoją główną bazę koło miejscowości Galgala, a drugorzędną bazę koło miejscowości Badhan. Według niektórych informacji Atom jest powiązany z al-Shabaab i być może otrzymuje polecenia od przywódcy al-Shabaab Fu’aad Mohameda Khalafa.

Ponadto Atom ma prawdopodobnie udział w nielegalnym przywozie broni do Somalii. Informacje z licznych źródeł wskazują, że jego siły otrzymują broń i sprzęt z Jemenu i Erytrei. Według doniesienia z grudnia 2008 roku świadek naoczny opisał sześć takich transportów w ciągu czterech tygodni na początku roku 2008, z których każdy mieścił się w dwóch półciężarówkach i składał się z broni lekkiej, amunicji i naboi do granatników rakietowych. Według biznesmena z Bosasso obeznanego z handlem bronią, przesyłki Atoma nie wchodzą na rynek broni, co sugeruje, że albo są one zatrzymywane do użytku przez jego siły, albo są przekazywane do odbiorców w południowej Somalii, gdzie działa al-Shabaab.

Siły Atoma były zamieszane w porwanie niemieckiego pracownika organizacji humanitarnej, w porwanie dwóch Somalijczyków koło Bosasso oraz w zamach bombowy na imigrantów z Etiopii w Bosasso w dniu 5 lutego 2008 r., w którym 20 osób zginęło, a ponad 100 zostało rannych. Bojówka Atoma mogła też odgrywać drugorzędną rolę w porwaniu niemieckiej pary schwytanej przez piratów w czerwcu 2008 roku.

8.

Fares Mohammed Mana’a (znany również jako a) Faris Mana’a, b) Fares Mohammed Manaa).

Data urodzenia: 8 lutego 1965 r. Miejsce urodzenia: Sadah, Jemen. Numer paszportu: 00514146; miejsce wystawienia: Sanaa, Jemen. Numer dowodu osobistego: 1417576; miejsce wystawienia: Al-Amana, Jemen; data wystawienia: 7 stycznia 1996 r. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Fares Mohammed Mana’a pośrednio lub bezpośrednio dostarczał, sprzedawał lub przekazywał do Somalii broń lub związane z nią materiały z naruszeniem embarga na dostawy broni. Mana’a jest znanym handlarzem bronią. W październiku 2009 roku rząd Jemenu przedstawił czarną listę handlarzy broni, na której Mana’a figurował na pierwszym miejscu; listę tę sporządzono w ramach próby powstrzymania zalewu broni w tym kraju, gdzie podobno jest więcej broni niż ludzi. „Faris Mana’a jest ważnym handlarzem bronią i jest to powszechnie wiadome” zgodnie z doniesieniem amerykańskiego dziennikarza z czerwca 2009 roku; dziennikarz ten jest komentatorem spraw dotyczących Jemenu, jest autorem półrocznego sprawozdania na temat tego kraju i brał udział w pracach grupy analitycznej Jane’s Intelligence Group. W artykule w gazecie „Yemen Times” z grudnia 2007 roku Mana’a jest określony jako „szejk Fares Mohammed Mana’a, handlarz bronią”. W artykule w gazecie „Yemen Times” ze stycznia 2008 roku jest on określony jako „szejk Fares Mohammed Mana’a, handlujący bronią”.

Od połowy roku 2008 Jemen nadal służy jako główny ośrodek nielegalnych transportów broni do rejonu Rogu Afryki, zwłaszcza przewozów broni morzem do Somalii. Istnieją niepotwierdzone doniesienia, że Faris Mana’a wielokrotnie uczestniczył w transportach do Somalii. W roku 2004 Mana’a miał udział w kontraktach na dostawy broni z Europy Wschodniej, którą to broń podobno sprzedawano somalijskim bojownikom. Pomimo obowiązującego od 1992 roku embarga ONZ na dostawy broni do Somalii, zainteresowanie Farisa Mana’a przemycaniem broni do Somalii datuje się co najmniej od roku 2003. Mana’a przedstawił w 2003 roku ofertę zakupu tysięcy sztuk broni w Europie Wschodniej i dał do zrozumienia, że planuje sprzedać część tej broni w Somalii.

9.

Hassan Mahat Omar (znany również jako: a) Hassaan Hussein Adam, b) Hassane Mahad Omar, c) Xassaan Xuseen Adan, d) Asan Mahad Cumar, e) Abu Salman, f) Abu Salmaan, g) Sheikh Hassaan Hussein).

Data urodzenia: 10 kwietnia 1979 r. Miejsce urodzenia: Garissa, Kenia. Obywatelstwo: prawdopodobnie etiopskie. Numer paszportu: A 1180173 Kenia, data ważności: 20 sierpnia 2017 r. Dokument tożsamości nr 23446085. Miejsce pobytu: Nairobi (Kenia). Data umieszczenia w wykazie ONZ: 28 lipca 2011 r.

Hassan Mahat Omar popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Jest on imamem i jednym z przywódców Masjid-ul-Axmar - nieformalnego ośrodka w Nairobi powiązanego z ugrupowaniem al-Shabaab. Bierze także udział w werbowaniu nowych członków i pozyskiwaniu funduszy dla al-Shabaab, także za pośrednictwem Internetu przez związaną z al-Shabaab stronę alqimmah.net.

Oprócz tego na stronie ugrupowania al-Shabaab służącej do rozmów internetowych wydał fatwę wzywającą do ataków na tymczasowy rząd federalny.

10.

Omar Hammami (również znany jako: a) Abu Maansuur Al-Amriki, b) Abu Mansour Al-Amriki, c) Abu Mansuur Al-Amriki, d) Umar Hammami, e) Abu Mansur Al-Amriki).

Data urodzenia: 6 maja 1984 r. Miejsce urodzenia: stan Alabama, Stany Zjednoczone. Obywatelstwo: amerykańskie. Uważa się także, że posiada obywatelstwo syryjskie.

Numer paszportu: 403062567 (USA). Nr ubezpieczenia społecznego: 423-31-3021 (USA). Miejsce pobytu: Somalia. Dodatkowe informacje: żonaty z Somalijką. Mieszkał w Egipcie w roku 2005 i przeniósł się do Somalii w roku 2009. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 28 lipca 2011 r.

Omar Hammami popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Jest starszym rangą członkiem ugrupowania al-Shabaab. Bierze udział w werbowaniu, finansowaniu i opłacaniu zagranicznych bojowników w Somalii. Określa się go jako eksperta od materiałów wybuchowych i działań wojennych ogółem. Od października 2007 roku występował w relacjach telewizyjnych i w propagandowych nagraniach wideo ugrupowania al-Shabaab. W nagraniu wideo pokazano go w trakcie szkolenia bojowników al-Shabaab. Występował także w nagraniach wideo i na stronach internetowych, wzywając bojowników do przystąpienia do al-Shabaab.

II.   Podmioty

Al-Shabaab (znane również jako a) Al-Shabab, b) Shabaab, c) The Youth, d) Mujahidin Al-Shabaab Movement, e) Mujahideen Youth Movement, f) Mujahidin Youth Movement, g) MYM, h) Harakat Shabab Al-Mujahidin, i) Hizbul Shabaab, j) Hisb’ul Shabaab, k) Al-Shabaab Al-Islamiya, l) Youth Wing, m) Al-Shabaab Al-Islaam, n) Al-Shabaab Al-Jihaad, o) The Unity Of Islamic Youth, p) Harakat Al-Shabaab Al-Mujaahidiin, q) Harakatul Shabaab Al Mujaahidiin, r) Mujaahidiin Youth Movement).

Miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Al-Shabaab popełniało czyny pośrednio lub bezpośrednio zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, obejmujące m.in. czyny zagrażające porozumieniu pokojowemu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu oraz czyny zagrażające tymczasowym instytucjom federalnym, misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub innym międzynarodowym operacjom pokojowym dotyczącym Somalii.

Al-Shabaab utrudniało także dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

Zgodnie z oświadczeniem przewodniczącego Komitetu Rady Bezpieczeństwa utworzonego na podstawie rezolucji nr 751 (1992) dotyczącej Somalii, przekazanym Radzie Bezpieczeństwa w dniu 29 lipca 2009 r. zarówno al-Shabaab, jak i His’bul Islam publicznie i wielokrotnie przyznawały się do dokonania ataków na tymczasowy rząd federalny i AMISOM. Al-Shabaab przyznało się także do zabójstwa urzędników tymczasowego rządu federalnego, a w dniu 19 lipca 2009 r. napadło i doprowadziło do zamknięcia terenowych biur UNOPS (biura ONZ ds. Realizacji Projektów), UNDSS (departamentu ONZ ds. bezpieczeństwa i ochrony) i UNDP (Progamu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju) w regionach Bay i Bakool, naruszając tym samym literę c) rezolucji 1844 (2008). Al-Shabaab także wielokrotnie utrudniało dostęp do pomocy humanitarnej lub jej dostarczanie w Somalii.

Sprawozdanie Rady Bezpieczeństwa ONZ dla jej sekretarza generalnego z dnia 20 lipca 2009 r. dotyczące sytuacji w Somalii zawiera następujące akapity dotyczące działań ugrupowania al-Shabaab w Somalii:

Uważa się, że ugrupowania rebelianckie takie jak al-Shabaab wyłudzają pieniądze od prywatnych firm i werbują młodych ludzi, w tym dzieci, do walki z rządem w Mogadiszu. Al-Shabaab potwierdziło obecność bojowników z zagranicy w swoich szeregach i otwarcie przyznało, że współpracuje z Al-Kaidą w Mogadiszu w celu obalenia rządu Somalii. Bojownicy zagraniczni, z których wielu podobno pochodzi z Pakistanu i Afganistanu, wydają się być dobrze wyszkoleni i sprawdzeni w walce. Zauważono ich, jak nosząc kaptury dowodzili działaniami ofensywnymi przeciw siłom rządowym w Mogadiszu i okolicach.

Al-Shabaab wzmogło swoją strategię przymusu i zastraszania ludności Somalii, co pokazują starannie zaplanowane, ukierunkowane na duże korzyści zamachy na starszych klanów i ich zatrzymania; kilku członków starszyzny zostało zamordowanych. W dniu 19 czerwca 2009 r. Omar Hashi Aden, minister bezpieczeństwa narodowego zginął w wyniku uruchomionego przez zamachowca-samobójcę wybuchu samochodu-pułapki w Beletwyne. Ponad 30 osób zginęło w tym zamachu, który został stanowczo potępiony przez społeczność międzynarodową i dużą część społeczeństwa Somalii.

Według sprawozdania działającej pod auspicjami Rady Bezpieczeństwa ONZ grupy obserwującej Somalię (2008/769) z grudnia 2008 r. al-Shabaab jest odpowiedzialne za różne zamachy dokonane w Somalii przez ostatnie kilka lat, w tym:

zgłoszone zabójstwo i ścięcie somalijskiego kierowcy pracującego dla Światowego Programu Żywności we wrześniu 2008 roku;

zamach bombowy na targu w Puntland w dniu 6 lutego 2008 r., w którym 20 osób zginęło, a ponad 100 zostało rannych;

serię zamachów bombowych i zabójstw w Somaliland, które miały na celu zakłócenie wyborów parlamentarnych w roku 2006;

morderstwa kilku pracowników zagranicznych organizacji humanitarnych w latach 2003 i 2004.

Według doniesień al-Shabaab napadło na obiekty ONZ w Somalii w dniu 20 lipca 2009 r. i wydało dekret zakazujący trzem agencjom ONZ wstępu do kontrolowanych przez al-Shabaab obszarów w Somalii. Oprócz tego siły somalijskiego tymczasowego rządu federalnego walczyły z bojówkami al-Shabaab i Hisbul Islam od 11 do 12 lipca 2009 r., w wyniku czego zginęło ponad 60 osób. W walkach 11 lipca 2009 r. al-Shabaab wystrzeliło cztery pociski moździerzowe, które trafiły w kompleks Villa Somalia, w wyniku czego zginęło trzech żołnierzy misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), a ośmiu zostało rannych.

Według artykułu opublikowanego przez British Broadcasting Corporation w dniu 22 lutego 2009 r. al-Shabaab przyznało się do samobójczego zamachu za pomocą samochodu-pułapki na bazę Unii Afrykańskiej w Mogadiszu. Według artykułu Unia Afrykańska potwierdziła, że 11 żołnierzy jej sił pokojowych zginęło, a 15 zostało rannych.

Według artykułu opublikowanego przez agencję Reuters w dniu 14 lipca 2009 r. bojownicy al-Shabaab dokonali w roku 2009 zamachów partyzanckich na siły Somalii i Unii Afrykańskiej.

Według artykułu opublikowanego przez Głos Ameryki w dniu 10 lipca 2009 r., al-Shabaab brało udział w zamachu na somalijskie siły rządowe w maju 2009 roku.

Według artykułu przedstawionego na stronie internetowej Rady Stosunków Zagranicznych w dniu 27 lutego 2009 r., al-Shabaab od 2006 roku prowadziło walkę zbrojną przeciw tymczasowemu rządowi Somalii i jego poplecznikom z Etiopii. Al-Shabaab zabiło jedenastu żołnierzy z Burundi w największym zamachu na żołnierzy sił pokojowych UA od czasu ich rozmieszczenia i twierdzi, że brało udział w ciężkich walkach w Mogadiszu, w których zginęło co najmniej piętnaście osób.”


27.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 249/6


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 957/2011

z dnia 26 września 2011 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1272/2009 w zakresie zakupu i sprzedaży masła i odtłuszczonego mleka w proszku

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 43 lit. d), f) i j) w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Komisji (WE) nr 884/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w odniesieniu do finansowania przez EFRG środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach państwowych i księgowania transakcji składowania w magazynach państwowych przez agencje płatnicze państw członkowskich (2), wydatki na czynności fizyczne, o których mowa w załączniku V do wymienionego rozporządzenia, finansowane są ze środków EFRG w oparciu o kwoty standardowe, o ile odpowiednie wydatki nie zostały ustalone w ramach sektorowego prawodawstwa rolnego.

(2)

Kwoty standardowe ustanowione na rok 2010 i przedstawione państwom członkowskim zostały obliczone na podstawie zasad obowiązujących przed dniem 1 marca 2010 r. W tym dniu na rynku mleczarskim zaczęły obowiązywać zasady dotyczące zakupu i sprzedaży produktów pochodzących ze skupu interwencyjnego, w tym nowe przepisy dotyczące kosztów ponoszonych przez agencje interwencyjne i podmioty gospodarcze, ustanowione w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1272/2009 z dnia 11 grudnia 2009 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zakupu i sprzedaży produktów rolnych w ramach interwencji publicznej (3).

(3)

W celu uwzględnienia sytuacji dotyczącej sprzedaży rozporządzenie Komisji (UE) nr 569/2010 z dnia 29 czerwca 2010 r. wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 w odniesieniu do sprzedaży w drodze procedury przetargowej masła i odtłuszczonego mleka w proszku przewidzianych odpowiednio w rozporządzeniu (UE) nr 446/2010 i w rozporządzeniu (UE) nr 447/2010 (4), wprowadziło odstępstwo od rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 w odniesieniu do właściwych przepisów dotyczących sprzedaży w drodze procedury przetargowej masła i odłuszczonego mleka w proszku dla ofert przedłożonych do dnia 21 września 2010 r.

(4)

Dla zapewnienia czasu potrzebnego na analizę jednolitego stosowania przepisów dotyczących kosztów ponoszonych przez agencje interwencyjne i podmioty gospodarcze związanych z zakupem i sprzedażą masła i odłuszczonego mleka w proszku pochodzących ze skupu interwencyjnego, odstępstwo wprowadzone rozporządzeniem (UE) nr 569/2010 zostało przedłużone do końca roku obrotowego 2011, na mocy rozporządzenia Komisji (UE) nr 826/2010 z dnia 20 września 2010 r. wprowadzającego odstępstwo od przepisów rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 w zakresie skupu i sprzedaży masła i odtłuszczonego mleka w proszku (5).

(5)

Przeprowadzono kontrolę na miejscu czynności fizycznych związanych z wycofywaniem masła i odłuszczonego mleka w proszku z miejsca przechowywania interwencyjnego. Kontrola wykazała, że przeniesienie produktu z miejsca składowania, a następnie załadunek na środki transportu należy uznać za jedną czynność. Kontrola pokazała także, że nie jest wskazane oddzielanie kosztu przeniesienia produktu z miejsca składowania od kosztu załadunku na środek transportu. Taka sama sytuacja ma miejsce, gdy produkty dostarczane są do miejsca przechowywania interwencyjnego, rozładowywane ze środków transportu i przemieszczane do miejsca składowania. W związku z tym konieczne jest zmiana rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 w celu uwzględnienia tej sytuacji i zapewnienia spójności z rozporządzeniem (WE) nr 884/2006.

(6)

W celu zapewnienia ciągłości stosowania, niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od dnia następującego po wygaśnięciu rozporządzenia (UE) nr 826/2010.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 1272/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1.

w art. 28 ust. 3 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Koszty rozładunku masła lub odtłuszczonego mleka w proszku w punkcie przeładunkowym miejsca składowania ponosi agencja płatnicza.”;

2.

art. 42 ust. 1 lit. e) otrzymuje brzmienie:

„e)

wskazuje proponowaną za produkt cenę w euro bez podatku VAT na jednostkę miary zaokrągloną do najwyżej dwóch miejsc po przecinku:

(i)

w przypadku zbóż i ryżu, załadowanego na środki transportu;

(ii)

w przypadku masła lub odłuszczonego mleka w proszku, dostarczonego na paletach do punktu przeładunkowego miejsca składowania lub, w razie konieczności, dostarczonego na paletach załadowanych na środki transportu, jeśli jest to samochód ciężarowy lub wagon kolejowy; lub

(iii)

w przypadku pozostałych produktów, dostarczonych do punktu przeładunkowego miejsca składowania;”;

3.

art. 52 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   W czasie wycofania z miejsca przechowywania agencja interwencyjna, w przypadku dostawy poza miejscem przechowywania, udostępnia masło i odłuszczone mleko w proszku na paletach w punkcie przeładunkowym miejsca przechowywania, oraz załadowane na środki transportu, jeśli jest to samochód ciężarowy lub wagon kolejowy. Wszystkie koszty z tym związane ponosi agencja płatnicza.”;

4.

art. 52 ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Wszelkie koszty rozmieszczenia na środku transportu i zdjęcia z palet ponosi kupujący masło lub odtłuszczone mleko w proszku.”

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 35.

(3)  Dz.U. L 349 z 29.12.2009, s. 1.

(4)  Dz.U. L 163 z 30.6.2010, s. 32.

(5)  Dz.U. L 247 z 21.9.2010, s. 44.


27.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 249/8


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 958/2011

z dnia 26 września 2011 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 września 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

AR

25,3

EC

25,3

MK

48,9

ZZ

33,2

0707 00 05

MK

44,0

TR

106,2

ZZ

75,1

0709 90 70

TR

127,2

ZZ

127,2

0805 50 10

AR

69,6

CL

84,8

TR

69,8

UY

68,8

ZA

80,5

ZZ

74,7

0806 10 10

CL

69,0

IL

136,9

MK

82,2

TR

100,9

ZA

63,5

ZZ

90,5

0808 10 80

BZ

86,4

CL

142,0

CN

82,6

NZ

120,4

ZA

111,1

ZZ

108,5

0808 20 50

AR

47,4

CN

88,3

TR

120,5

ZA

61,3

ZZ

79,4

0809 30

TR

162,5

ZZ

162,5


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


27.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 249/10


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 959/2011

z dnia 26 września 2011 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/2011

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/2011 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 953/2011 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2010/2011 rozporządzeniem (UE) nr 867/2010, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 września 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 259 z 1.10.2010, s. 3.

(4)  Dz.U. L 247 z 24.9.2011, s. 13.


ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 27 września 2011 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu

1701 11 10 (1)

44,03

0,00

1701 11 90 (1)

44,03

1,70

1701 12 10 (1)

44,03

0,00

1701 12 90 (1)

44,03

1,40

1701 91 00 (2)

47,04

3,36

1701 99 10 (2)

47,04

0,23

1701 99 90 (2)

47,04

0,23

1702 90 95 (3)

0,47

0,23


(1)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.


DECYZJE

27.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 249/12


DECYZJA RADY 2011/635/WPZiB

z dnia 26 września 2011 r.

dotycząca zmiany decyzji Rady 2010/231/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Somalii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (1) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucje RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002).

(2)

Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (2) wprowadzające w życie rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008). Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (3) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009).

(3)

Dnia 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (4) w następstwie przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) oraz przyjęcia przez Komitet Sankcji utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) wykazu osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(4)

Dnia 28 lipca 2011 r. Komitet Sankcji zaktualizował wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(5)

Dnia 29 lipca 2011 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 2002 (2011) rozszerzającą kryteria ujęcia w wykazie na przywódców politycznych lub wojskowych werbujących dzieci do zbrojnych konfliktów w Somalii lub je w nich wykorzystujących, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego, oraz na osoby i podmioty odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci, w sytuacjach konfliktów zbrojnych, obejmującej zabójstwa i okaleczenia, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

(6)

Oprócz tego w rezolucji RB ONZ nr 2002 (2011) wyjaśniono zwolnienie umożliwiające udostępnianie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych.

(7)

Należy odpowiednio zmienić decyzję 2010/231/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2010/231/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2, są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też zagrażające użyciem siły wobec TFI lub AMISOM;

naruszające embargo na przywóz broni i powiązane środki, o których mowa w art. 1;

utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującą zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Osoby i podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku.”;

2)

art. 6 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6.   ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.”.

Artykuł 2

Załącznik do decyzji 2010/231/WPZiB zostaje zastąpiony tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2011 r.

W imieniu Rady

M. KOROLEC

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 334 z 11.12.2002, s. 1.

(2)  Dz.U. L 46 z 17.2.2009, s. 73.

(3)  Dz.U. L 51 z 2.3.2010, s. 18.

(4)  Dz.U. L 105 z 27.4.2010, s. 17.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

WYKAZ OSÓB I PODMIOTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2

I.   Osoby

1.

Yasin Ali Baynah (znany również jako a) Ali, Yasin Baynah, b) Ali, Yassin Mohamed, c) Baynah, Yasin, d) Baynah, Yassin, e) Baynax, Yasiin Cali, f) Beenah, Yasin, g) Beenah, Yassin, h) Beenax, Yasin, i) Beenax, Yassin, j) Benah, Yasin, k) Benah, Yassin, l) Benax, Yassin, m) Beynah, Yasin, n) Binah, Yassin, o) Cali, Yasiin Baynax).

Data urodzenia: 24 grudnia 1965 r. Obywatelstwo: somalijskie. Inne obywatelstwo: szwedzkie. Miejsce pobytu: Rinkeby, Sztokholm, Szwecja; Mogadiszu, Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Yasin Ali Baynah podżegał do ataków przeciw tymczasowemu rządowi federalnemu oraz misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Mobilizował także poparcie dla Sojuszu na rzecz Ponownego Wyzwolenia Somalii i organizacji Hisbul Islam oraz gromadził fundusze dla tych organizacji, które są czynnie zaangażowanie w popełnianie czynów zagrażających pokojowi i bezpieczeństwu w Somalii, w tym poprzez odrzucenie porozumienia z Dżibuti oraz ataki na siły rządowe i siły AMISOM w Mogadiszu.

2.

Hassan Dahir Aweys (znany również jako a) Ali, Sheikh Hassan Dahir Aweys, b) Awes, Hassan Dahir, c) Awes, Shaykh Hassan Dahir, d) Aweyes, Hassen Dahir, e) Aweys, Ahmed Dahir, f) Aweys, Sheikh, g) Aweys, Sheikh Hassan Dahir, h) Dahir, Aweys Hassan, i) Ibrahim, Mohammed Hassan, j) OAIS, Hassan Tahir, k) Uways, Hassan Tahir, l) „Hassan, Sheikh”).

Data urodzenia: 1935 r. Obywatel: Somalii. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Hassan Dahir Aweys działał i nadal działa jako starszy rangą przywódca polityczny i ideologiczny różnorodnych zbrojnych grup opozycyjnych odpowiedzialnych za ustawiczne naruszanie ogólnego i całkowitego embarga na dostawy broni lub za czyny zagrażające porozumieniu pokojowemu z Dżibuti, tymczasowemu rządowi federalnemu oraz siłom misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Między czerwcem 2006 roku a wrześniem 2007 roku Aweys służył jako przewodniczący komitetu centralnego Związku Sądów Islamskich; w lipcu 2008 roku ogłosił się przewodniczącym Sojuszu na rzecz Ponownego Wyzwolenia Somalii - oddział Asmara; w maju 2009 roku został mianowany przewodniczącym organizacji Hisbul Islam - sojuszu ugrupowań przeciwnych tymczasowemu rządowi federalnemu. Na każdym z tych stanowisk wypowiedzi i działania Aweysa świadczyły o jednoznacznym i utrwalonym zamiarze demontażu tymczasowego rządu federalnego i wydalenia misji AMISOM siłą z Somalii.

3.

Hassan Abdullah Hersi Al-Turki (znany również jako a) Al-Turki, Hassan, b) Turki, Hassan, c) Turki, Hassan Abdillahi Hersi, d) Turki, Sheikh Hassan, e) Xirsi, Xasan Cabdilaahi, f) Xirsi, Xasan Cabdulle).

Data urodzenia: ok. 1944 roku. Miejsce urodzenia: region Ogaden, Etiopia. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Hassan Abdullah Hersi Al-Turki był starszym rangą przywódcą zbrojnej grupy partyzanckiej od połowy lat 90. i miał udział w licznych naruszeniach embarga na dostawy broni. W roku 2006 Al-Turki wysłał siły wspomagające przejęcie Mogadiszu przez Związek Sądów Islamskich i ujawnił się jako przywódca wojskowy tego ugrupowania, powiązanego z grupą al-Shabaab. Od roku 2006 al-Turki udostępniał kontrolowane przez siebie terytorium na szkolenia różnych zbrojnych ugrupowań opozycyjnych, w tym al-Shabaab. We wrześniu 2007 roku al-Turki wystąpił w pokazanym w serwisie informacyjnym telewizji Al-Dżazira nagraniu wideo pokazującym szkolenie grup partyzanckich pod jego przywództwem.

4.

Ahmed Abdi aw-Mohamed (znany również jako a) Abu Zubeyr, Muktar Abdirahman, b) Abuzubair, Muktar Abdulrahim, c) Aw Mohammed, Ahmed Abdi, d) Aw-Mohamud, Ahmed Abdi, e) „Godane”, f) „Godani”, g) „Mukhtar, Shaykh”, h) „Zubeyr, Abu”).

Data urodzenia: 10 lipca 1977 r. Miejsce urodzenia: Hargeysa, Somalia. Obywatelstwo: somalijskie. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Ahmed Abdi Aw-Mohamed jest starszym rangą przywódcą ugrupowania al-Shabaab i został publicznie ogłoszony emirem tej organizacji w grudniu 2007 roku. Sprawuje obowiązki dowódcy operacji al-Shabaab w całej Somalii. Aw-Mohamed potępił proces pokojowy z Dżibuti jako obcy spisek, a w nagraniu audio dla mediów somalijskich z maja 2009 roku potwierdził, że jego siły brały udział w ostatnich walkach w Mogadiszu.

5.

Fuad Mohamed Khalaf (znany również jako a) Fuad Mohamed Khalif, b) Fuad Mohamed Qalaf, c) Fuad Mohammed Kalaf, d) Fuad Mohamed Kalaf, e) Fuad Mohammed Khalif, f) Fuad Khalaf, g) Fuad Shongale, h) Fuad Shongole, i) Fuad Shangole, j) Fuad Songale, k) Fouad Shongale, l) Fuad Muhammad Khalaf Shongole).

Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia. Inne miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Fuad Mohamed Khalaf umożliwiał wsparcie finansowe dla ugrupowania al-Shabaab; w maju 2008 roku przeprowadził dwie akcje gromadzenia funduszy dla tego ugrupowania w meczetach. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia. Inne miejsce pobytu: Somalia. Fuad Mohamed Khalaf umożliwiał wsparcie finansowe dla ugrupowania al-Shabaab; w maju 2008 roku przeprowadził dwie akcje gromadzenia funduszy dla tego ugrupowania w meczetach w miejscowości Kismaayo w Somalii. W kwietniu 2008 roku Khalaf i kilka innych osób przeprowadzili za pomocą ładunków wybuchowych umieszczonych w pojazdach zamachy na bazy etiopskie i obiekty somalijskiego tymczasowego rządu federalnego w Mogadiszu w Somalii. W maju 2008 roku Khalaf i grupa bojowników zaatakowała i przejęła posterunek policji w Mogadiszu, zabijając i raniąc kilku żołnierzy.

6.

Bashir Mohamed Mahamoud (znany również jako a) Bashir Mohamed Mahmoud, b) Bashir Mahmud Mohammed, c) Bashir Mohamed Mohamud, d) Bashir Mohamed Mohamoud, e) Bashir Yare, f) Bashir Qorgab, g) Gure Gap, h) „Abu Muscab”, i) „Qorgab”).

Data urodzenia: ok. 1979–1982 roku. Podawana alternatywnie data urodzenia: 1982. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Bashir Mohamed Mahamoud jest wojskowym dowódcą ugrupowania al-Shabaab. Był on także jednym z ok. dziesięciu członków rady przywódców al-Shabaab na koniec roku 2008. Mahamoud oraz jego współpracownik dowodzili 10 czerwca 2009 r. atakiem moździerzowym na obiekty somalijskiego tymczasowego rządu federalnego w Mogadiszu.

7.

Mohamed Sa’id (znany również jako a) „Atom”, b) Mohamed Sa’id Atom, c) Mohamed Siad Atom).

Data urodzenia: ok. 1966 roku. Miejsce urodzenia: Galgala, Somalia. Miejsce pobytu: Galgala, Somalia. Inne miejsce pobytu: Badhan, Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Mohamed Sa’id (znany również jako a) „Atom”, b) Mohamed Sa’id Atom, c) Mohamed Siad Atom). Mohamed Sa’id „Atom” popełniał czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Atom pośrednio lub bezpośrednio dostarczał, sprzedawał lub przekazywał do Somalii broń lub związane z nią materiały lub świadczył doradztwo, szkolenia lub pomoc, w tym finansowanie i pomoc finansową związaną z działaniami wojskowymi naruszającymi embargo na dostawy broni. Atom został określony jako jeden z głównych dostawców broni i amunicji dla operacji ugrupowania al-Shabaab w regionie Puntland. Określany jest jako przywódca partyzantki, która pojawiła się w roku 2006 we wschodniej części regionu Sanaag w północnej Somalii. Partyzantka ta składa się z ok. 250 bojowników i zarzuca się jej udział w porwaniach, piractwo i terroryzm; importuje ona własną broń z naruszeniem embarga. Atom sprawił, że jego bojówka jest główną siłą wojskową w regionie, mającą swoją główną bazę koło miejscowości Galgala, a drugorzędną bazę koło miejscowości Badhan. Według niektórych informacji Atom jest powiązany z al-Shabaab i być może otrzymuje polecenia od przywódcy al-Shabaab Fu’aad Mohameda Khalafa.

Ponadto Atom ma prawdopodobnie udział w nielegalnym przywozie broni do Somalii. Informacje z licznych źródeł wskazują, że jego siły otrzymują broń i sprzęt z Jemenu i Erytrei. Według doniesienia z grudnia 2008 roku świadek naoczny opisał sześć takich transportów w ciągu czterech tygodni na początku roku 2008, z których każdy mieścił się w dwóch półciężarówkach i składał się z broni lekkiej, amunicji i naboi do granatników rakietowych. Według biznesmena z Bosasso obeznanego z handlem bronią, przesyłki Atoma nie wchodzą na rynek broni, co sugeruje, że albo są one zatrzymywane do użytku przez jego siły, albo są przekazywane do odbiorców w południowej Somalii, gdzie działa al-Shabaab.

Siły Atoma były zamieszane w porwanie niemieckiego pracownika organizacji humanitarnej, w porwanie dwóch Somalijczyków koło Bosasso oraz w zamach bombowy na imigrantów z Etiopii w Bosasso w dniu 5 lutego 2008 r., w którym 20 osób zginęło, a ponad 100 zostało rannych. Bojówka Atoma mogła też odgrywać drugorzędną rolę w porwaniu niemieckiej pary schwytanej przez piratów w czerwcu 2008 roku.

8.

Fares Mohammed Mana’a (znany również jako a) Faris Mana’a, b) Fares Mohammed Manaa).

Data urodzenia: 8 lutego 1965 r. Miejsce urodzenia: Sadah, Jemen. Numer paszportu: 00514146; miejsce wystawienia: Sanaa, Jemen. Numer dowodu osobistego: 1417576; miejsce wystawienia: Al-Amana, Jemen; data wystawienia: 7 stycznia 1996 r. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Fares Mohammed Mana’a pośrednio lub bezpośrednio dostarczał, sprzedawał lub przekazywał do Somalii broń lub związane z nią materiały z naruszeniem embarga na dostawy broni. Mana’a jest znanym handlarzem bronią. W październiku 2009 roku rząd Jemenu przedstawił czarną listę handlarzy broni, na której Mana’a figurował na pierwszym miejscu; listę tę sporządzono w ramach próby powstrzymania zalewu broni w tym kraju, gdzie podobno jest więcej broni niż ludzi. „Faris Mana’a jest ważnym handlarzem bronią i jest to powszechnie wiadome” zgodnie z doniesieniem amerykańskiego dziennikarza z czerwca 2009 roku; dziennikarz ten jest komentatorem spraw dotyczących Jemenu, jest autorem półrocznego sprawozdania na temat tego kraju i brał udział w pracach grupy analitycznej Jane’s Intelligence Group. W artykule w gazecie „Yemen Times” z grudnia 2007 roku Mana’a jest określony jako „szejk Fares Mohammed Mana’a, handlarz bronią”. W artykule w gazecie „Yemen Times” ze stycznia 2008 roku jest on określony jako „szejk Fares Mohammed Mana’a, handlujący bronią”.

Od połowy roku 2008 Jemen nadal służy jako główny ośrodek nielegalnych transportów broni do rejonu Rogu Afryki, zwłaszcza przewozów broni morzem do Somalii. Istnieją niepotwierdzone doniesienia, że Faris Mana’a wielokrotnie uczestniczył w transportach do Somalii. W roku 2004 Mana’a miał udział w kontraktach na dostawy broni z Europy Wschodniej, którą to broń podobno sprzedawano somalijskim bojownikom. Pomimo obowiązującego od 1992 roku embarga ONZ na dostawy broni do Somalii, zainteresowanie Farisa Mana’a przemycaniem broni do Somalii datuje się co najmniej od roku 2003. Mana’a przedstawił w 2003 roku ofertę zakupu tysięcy sztuk broni w Europie Wschodniej i dał do zrozumienia, że planuje sprzedać część tej broni w Somalii.

9.

Hassan Mahat Omar (znany również jako: a) Hassaan Hussein Adam, b) Hassane Mahad Omar, c) Xassaan Xuseen Adan, d) Asan Mahad Cumar, e) Abu Salman, f) Abu Salmaan, g) Sheikh Hassaan Hussein).

Data urodzenia: 10 kwietnia 1979 r. Miejsce urodzenia: Garissa, Kenia. Obywatelstwo: prawdopodobnie etiopskie. Numer paszportu: A 1180173 Kenia, data ważności: 20 sierpnia 2017 r. Dokument tożsamości nr 23446085. Miejsce pobytu: Nairobi (Kenia). Data umieszczenia w wykazie ONZ: 28 lipca 2011 r.

Hassan Mahat Omar popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Jest on imamem i jednym z przywódców Masjid-ul-Axmar - nieformalnego ośrodka w Nairobi powiązanego z ugrupowaniem al-Shabaab. Bierze także udział w werbowaniu nowych członków i pozyskiwaniu funduszy dla al-Shabaab, także za pośrednictwem Internetu przez związaną z al-Shabaab stronę alqimmah.net.

Oprócz tego na stronie ugrupowania al-Shabaab służącej do rozmów internetowych wydał fatwę wzywającą do ataków na tymczasowy rząd federalny.

10.

Omar Hammami (również znany jako: a) Abu Maansuur Al-Amriki, b) Abu Mansour Al-Amriki, c) Abu Mansuur Al-Amriki, d) Umar Hammami, e) Abu Mansur Al-Amriki).

Data urodzenia: 6 maja 1984 r. Miejsce urodzenia: stan Alabama, Stany Zjednoczone. Obywatelstwo: amerykańskie. Uważa się także, że posiada obywatelstwo syryjskie.

Numer paszportu: 403062567 (USA). Nr ubezpieczenia społecznego: 423-31-3021 (USA). Miejsce pobytu: Somalia. Dodatkowe informacje: żonaty z Somalijką. Mieszkał w Egipcie w roku 2005 i przeniósł się do Somalii w roku 2009. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 28 lipca 2011 r.

Omar Hammami popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Jest starszym rangą członkiem ugrupowania al-Shabaab. Bierze udział w werbowaniu, finansowaniu i opłacaniu zagranicznych bojowników w Somalii. Określa się go jako eksperta od materiałów wybuchowych i działań wojennych ogółem. Od października 2007 roku występował w relacjach telewizyjnych i w propagandowych nagraniach wideo ugrupowania al-Shabaab. W nagraniu wideo pokazano go w trakcie szkolenia bojowników al-Shabaab. Występował także w nagraniach wideo i na stronach internetowych, wzywając bojowników do przystąpienia do al-Shabaab.

II.   Podmioty

Al-Shabaab (znane również jako a) Al-Shabab, b) Shabaab, c) The Youth, d) Mujahidin Al-Shabaab Movement, e) Mujahideen Youth Movement, f) Mujahidin Youth Movement, g) MYM, h) Harakat Shabab Al-Mujahidin, i) Hizbul Shabaab, j) Hisb’ul Shabaab, k) Al-Shabaab Al-Islamiya, l) Youth Wing, m) Al-Shabaab Al-Islaam, n) Al-Shabaab Al-Jihaad, o) The Unity Of Islamic Youth, p) Harakat Al-Shabaab Al-Mujaahidiin, q) Harakatul Shabaab Al Mujaahidiin, r) Mujaahidiin Youth Movement).

Miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Al-Shabaab popełniało czyny pośrednio lub bezpośrednio zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, obejmujące m.in. czyny zagrażające porozumieniu pokojowemu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu oraz czyny zagrażające tymczasowym instytucjom federalnym, misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub innym międzynarodowym operacjom pokojowym dotyczącym Somalii.

Al-Shabaab utrudniało także dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

Zgodnie z oświadczeniem przewodniczącego Komitetu Rady Bezpieczeństwa utworzonego na podstawie rezolucji nr 751 (1992) dotyczącej Somalii, przekazanym Radzie Bezpieczeństwa w dniu 29 lipca 2009 r. zarówno al-Shabaab, jak i His’bul Islam publicznie i wielokrotnie przyznawały się do dokonania ataków na tymczasowy rząd federalny i AMISOM. Al-Shabaab przyznało się także do zabójstwa urzędników tymczasowego rządu federalnego, a w dniu 19 lipca 2009 r. napadło i doprowadziło do zamknięcia terenowych biur UNOPS (biura ONZ ds. Realizacji Projektów), UNDSS (departamentu ONZ ds. bezpieczeństwa i ochrony) i UNDP (Progamu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju) w regionach Bay i Bakool, naruszając tym samym literę c) rezolucji 1844 (2008). Al-Shabaab także wielokrotnie utrudniało dostęp do pomocy humanitarnej lub jej dostarczanie w Somalii.

Sprawozdanie Rady Bezpieczeństwa ONZ dla jej sekretarza generalnego z dnia 20 lipca 2009 r. dotyczące sytuacji w Somalii zawiera następujące akapity dotyczące działań ugrupowania al-Shabaab w Somalii:

Uważa się, że ugrupowania rebelianckie takie jak al-Shabaab wyłudzają pieniądze od prywatnych firm i werbują młodych ludzi, w tym dzieci, do walki z rządem w Mogadiszu. Al-Shabaab potwierdziło obecność bojowników z zagranicy w swoich szeregach i otwarcie przyznało, że współpracuje z Al-Kaidą w Mogadiszu w celu obalenia rządu Somalii. Bojownicy zagraniczni, z których wielu podobno pochodzi z Pakistanu i Afganistanu, wydają się być dobrze wyszkoleni i sprawdzeni w walce. Zauważono ich, jak nosząc kaptury dowodzili działaniami ofensywnymi przeciw siłom rządowym w Mogadiszu i okolicach.

Al-Shabaab wzmogło swoją strategię przymusu i zastraszania ludności Somalii, co pokazują starannie zaplanowane, ukierunkowane na duże korzyści zamachy na starszych klanów i ich zatrzymania; kilku członków starszyzny zostało zamordowanych. W dniu 19 czerwca 2009 r. Omar Hashi Aden, minister bezpieczeństwa narodowego zginął w wyniku uruchomionego przez zamachowca-samobójcę wybuchu samochodu-pułapki w Beletwyne. Ponad 30 osób zginęło w tym zamachu, który został stanowczo potępiony przez społeczność międzynarodową i dużą część społeczeństwa Somalii.

Według sprawozdania działającej pod auspicjami Rady Bezpieczeństwa ONZ grupy obserwującej Somalię (2008/769) z grudnia 2008 r. al-Shabaab jest odpowiedzialne za różne zamachy dokonane w Somalii przez ostatnie kilka lat, w tym:

zgłoszone zabójstwo i ścięcie somalijskiego kierowcy pracującego dla Światowego Programu Żywności we wrześniu 2008 roku;

zamach bombowy na targu w Puntland w dniu 6 lutego 2008 r., w którym 20 osób zginęło, a ponad 100 zostało rannych;

serię zamachów bombowych i zabójstw w Somaliland, które miały na celu zakłócenie wyborów parlamentarnych w roku 2006;

morderstwa kilku pracowników zagranicznych organizacji humanitarnych w latach 2003 i 2004.

Według doniesień al-Shabaab napadło na obiekty ONZ w Somalii w dniu 20 lipca 2009 r. i wydało dekret zakazujący trzem agencjom ONZ wstępu do kontrolowanych przez al-Shabaab obszarów w Somalii. Oprócz tego siły somalijskiego tymczasowego rządu federalnego walczyły z bojówkami al-Shabaab i Hisbul Islam od 11. do 12 lipca 2009 r., w wyniku czego zginęło ponad 60 osób. W walkach 11 lipca 2009 r. al-Shabaab wystrzeliło cztery pociski moździerzowe, które trafiły w kompleks Villa Somalia, w wyniku czego zginęło trzech żołnierzy misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), a ośmiu zostało rannych.

Według artykułu opublikowanego przez British Broadcasting Corporation w dniu 22 lutego 2009 r. al-Shabaab przyznało się do samobójczego zamachu za pomocą samochodu-pułapki na bazę Unii Afrykańskiej w Mogadiszu. Według artykułu Unia Afrykańska potwierdziła, że 11 żołnierzy jej sił pokojowych zginęło, a 15 zostało rannych.

Według artykułu opublikowanego przez agencję Reuters w dniu 14 lipca 2009 r. bojownicy al-Shabaab dokonali w roku 2009 zamachów partyzanckich na siły Somalii i Unii Afrykańskiej.

Według artykułu opublikowanego przez Głos Ameryki w dniu 10 lipca 2009 r., al-Shabaab brało udział w zamachu na somalijskie siły rządowe w maju 2009 roku.

Według artykułu przedstawionego na stronie internetowej Rady Stosunków Zagranicznych w dniu 27 lutego 2009 r., al-Shabaab od 2006 roku prowadziło walkę zbrojną przeciw tymczasowemu rządowi Somalii i jego poplecznikom z Etiopii. Al-Shabaab zabiło jedenastu żołnierzy z Burundi w największym zamachu na żołnierzy sił pokojowych UA od czasu ich rozmieszczenia i twierdzi, że brało udział w ciężkich walkach w Mogadiszu, w których zginęło co najmniej piętnaście osób.”


27.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 249/18


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 21 września 2011 r.

określająca datę uruchomienia Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) w regionie pierwszym

(2011/636/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (1), w szczególności jego art. 48 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Komisja powinna określić datę rozpoczęcia funkcjonowania VIS, gdy spełnione są warunki zawarte w art. 48 ust. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia w sprawie VIS.

(2)

Zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. a) i art. 45 ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS Komisja przyjęła trzy decyzje niezbędne do wdrożenia na poziomie technicznym centralnego VIS, interfejsów krajowych i infrastruktury komunikacyjnej między centralnym VIS a interfejsami krajowymi. Decyzjami tymi są: decyzja Komisji 2009/377/WE z dnia 5 maja 2009 r. w sprawie przyjęcia środków wykonawczych do mechanizmu konsultacji i innych procedur określonych w art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 w sprawie wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (2), decyzja Komisji 2009/756/WE z dnia 9 października 2009 r. ustanawiająca specyfikacje dotyczące rozdzielczości oraz korzystania z odcisków palców do identyfikacji i weryfikacji biometrycznej w wizowy system informacyjny (3) oraz decyzja Komisji 2009/876/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie przyjęcia technicznych środków wykonawczych w związku z wprowadzaniem danych i tworzeniem odsyłaczy między wnioskami, dostępem do danych, zmianą, usuwaniem i wcześniejszym usuwaniem danych oraz prowadzeniem rejestrów operacji przetwarzania danych i dostępem do nich w wizowym systemie informacyjnym (4).

(3)

Zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie VIS w dniu przyjęcia niniejszej decyzji Komisja oświadczyła, że wszechstronny test VIS zakończono z wynikiem pozytywnym.

(4)

Zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. c) rozporządzenia w sprawie VIS państwa członkowskie powiadomiły Komisję o zakończeniu prawnych i technicznych przygotowań do gromadzenia i przekazywania danych, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie VIS, do VIS dla wszystkich aplikacji w regionie pierwszym, w tym przygotowań do gromadzenia lub przekazywania danych w imieniu innego państwa członkowskiego.

(5)

Zgodnie z art. 48 ust. 4 rozporządzenia w sprawie VIS Komisja przyjęła decyzję 2010/49/WE z dnia 30 listopada 2009 r. określającą pierwsze regiony, w których uruchomiony zostanie wizowy system informacyjny (VIS) (5). Zgodnie z tą decyzją pierwszy region, w którym należy rozpocząć gromadzenie i przekazywanie danych wizowych do VIS w odniesieniu do wszystkich wniosków wizowych, obejmuje Algierię, Egipt, Libię, Mauretanię, Maroko i Tunezję.

(6)

Warunki określone w art. 48 ust. 1 rozporządzenia w sprawie VIS są zatem spełnione i do Komisji należy określenie daty rozpoczęcia funkcjonowania VIS w regionie pierwszym.

(7)

Niniejsza decyzja powinna wejść w życie z dniem swojej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ze względu na to, że planowana data rozpoczęcia funkcjonowania znajduje się w bardzo bliskiej przyszłości.

(8)

Ze względu na to, że rozporządzenie w sprawie VIS stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, Dania poinformowała o wdrożeniu rozporządzenia w sprawie VIS do swojego ustawodawstwa krajowego zgodnie z art. 5 protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji.

(9)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (6). Zjednoczone Królestwo nie jest zatem związane przepisami niniejszej decyzji ani nie podlega jej stosowaniu.

(10)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (7). Irlandia nie jest zatem związana przepisami niniejszej decyzji ani nie podlega jej stosowaniu.

(11)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (8), które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE (9) w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy .

(12)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (10), które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (11).

(13)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu protokołu podpisanego między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, należących do dziedziny określonej w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (12).

(14)

W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen, lub w inny sposób związany z tym dorobkiem, w rozumieniu art. 3 ust. 2 aktu przystąpienia z 2003 r.

(15)

W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen, lub w inny sposób związany z tym dorobkiem, w rozumieniu art. 4 ust. 2 aktu przystąpienia z 2005 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wizowy system informacyjny rozpoczyna funkcjonowanie w określonym na mocy decyzji 2010/49/WE regionie pierwszym w dniu 11 października 2011 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejszą decyzję stosuje się zgodnie z traktatami.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 września 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60.

(2)  Dz.U. L 117 z 12.5.2009, s. 3.

(3)  Dz.U. L 270 z 15.10.2009, s. 14.

(4)  Dz.U. L 315 z 2.12.2009, s. 30.

(5)  Dz.U. L 23 z 27.1.2010, s. 62.

(6)  Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.

(7)  Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.

(8)  Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.

(9)  Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31.

(10)  Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.

(11)  Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1.

(12)  Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19.


Oświadczenie Komisji o zakończeniu z wynikiem pozytywnym wszechstronnego testu Wizowego Systemu Informacyjnego

Zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenia w sprawie VIS) (1) Komisja oświadcza, że wszechstronny test VIS, który przeprowadziła wraz z państwami członkowskimi zakończono z wynikiem pozytywnym.


(1)  Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60.


Top