Questo documento è un estratto del sito web EUR-Lex.
Documento L:2017:279:FULL
Official Journal of the European Union, L 279, 28 October 2017
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 279, 28 października 2017
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 279, 28 października 2017
|
ISSN 1977-0766 |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279 |
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 60 |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/1 |
DECYZJA RADY (UE) 2017/1960
z dnia 23 października 2017 r.
w sprawie podpisania w imieniu Unii i tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 28 stycznia 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/146/UE (1) w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (zwanej dalej „Umową”). |
|
(2) |
W pierwszym protokole (2) do Umowy określono na okres trzech lat uprawnienia do połowów przyznane statkom unijnym w obszarze połowowym w obszarze zwierzchnictwa lub jurysdykcji Republiki Mauritiusu (zwanej dalej „Mauritiusem”) oraz rekompensatę finansową przyznaną przez Unię. Okres stosowania tego protokołu upłynął w dniu 27 stycznia 2017 r. |
|
(3) |
Komisja prowadziła w imieniu Unii negocjacje w sprawie zawarcia nowego Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (zwanego dalej „Protokołem”). Protokół parafowano dnia 26 kwietnia 2017 r. |
|
(4) |
Celem Protokołu jest umożliwienie ściślejszej współpracy między Unią a Mauritiusem w zakresie wspierania zrównoważonej polityki rybołówstwa, rozsądnej eksploatacji zasobów rybnych w wodach Mauritiusu oraz jego dążeń do rozwinięcia zrównoważonej gospodarki oceanicznej. |
|
(5) |
Protokół powinien zostać podpisany. |
|
(6) |
Aby zapewnić szybkie rozpoczęcie działalności połowowej statków unijnych, Protokół powinien być stosowany tymczasowo do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego wejścia w życie, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym upoważnia się w imieniu Unii do podpisania Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową określone w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (zwanego dalej „Protokołem”), z zastrzeżeniem jego zawarcia.
Tekst Protokołu dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Protokołu w imieniu Unii.
Artykuł 3
Zgodnie z jego art. 15 Protokół stosuje się tymczasowo od daty jego podpisania w oczekiwaniu na zakończenie procedur niezbędnych do jego wejścia w życie.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 października 2017 r.
W imieniu Rady
K. IVA
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady 2014/146/UE z dnia 28 stycznia 2014 r. w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (Dz.U. L 79 z 18.3.2014, s. 2).
(2) Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu (Dz.U. L 79 z 18.3.2014, s. 9).
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/3 |
PROTOKÓŁ
ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu
Artykuł 1
Okres obowiązywania
Niniejszy Protokół oraz załącznik do niego stosuje się przez okres czterech lat, począwszy od dnia rozpoczęcia ich tymczasowego stosowania.
Artykuł 2
Zasady
1. Jak określono w art. 6 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów (zwanej dalej „Umową”), statki pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii (zwane dalej „statkami unijnymi”), mogą dokonywać połowów w wodach Mauritiusu, jedynie jeśli posiadają upoważnienie do połowów wydane na podstawie niniejszego Protokołu, zgodnie z rozdziałem II załącznika do niniejszego Protokołu.
2. W celu dalszego rozwoju odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa Strony postanawiają współpracować na rzecz zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów.
3. Strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnych połowów w wodach Mauritiusu na podstawie zasady niedyskryminowania żadnej z flot poławiających w wodach Mauritiusu. Mauritius zobowiązuje się do stosowania takich samych środków technicznych i środków ochrony w odniesieniu do wszystkich flot przemysłowych prowadzących połowy w jego wodach.
4. Aby zapewnić przejrzystość, organy Mauritiusu zobowiązują się do przekazywania Unii, za pośrednictwem Wspólnego Komitetu przewidzianego w art. 9 Umowy (zwanego dalej „Wspólnym Komitetem”), istotnych informacji na temat działalności połowowej w wodach Mauritiusu, zgodnie z wymogami Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC).
5. Strony zobowiązują się do stosowania niniejszego Protokołu zgodnie z art. 9 umowy z Kotonu, odnoszącym się do zasadniczych elementów dotyczących praw człowieka, zasad demokratycznych oraz państwa prawa, a także fundamentalnych elementów dotyczących dobrych rządów.
6. Zatrudnienie marynarzy na statkach unijnych reguluje Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy, której przepisy stosuje się do umów o pracę oraz ogólnych warunków zatrudnienia. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i faktycznego uznawania prawa do zbiorowych negocjacji pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu.
Artykuł 3
Uprawnienia do połowów
1. Uprawnienia do połowów przyznane na podstawie art. 5 Umowy w odniesieniu do gatunków masowo migrujących wymienionych w załączniku 1 do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r., obejmują:
|
a) |
40 sejnerów do połowów okrężnicą; oraz |
|
b) |
45 taklowców powierzchniowych. |
2. Mauritius zezwala, aby maksymalnie 20 statków dostawczych wspierało działalność statków unijnych upoważnionych do połowów w wodach Mauritiusu, chyba że IOTC określiła inaczej.
3. Ust. 1 i 2 stosuje się z zastrzeżeniem art. 8 i 9 niniejszego Protokołu.
Artykuł 4
Rekompensata finansowa
1. Łączna kwota rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 7 Umowy jest ustalona na okres, o którym mowa w art. 1, i wynosi 2 300 000 EUR.
2. Wyżej wymieniona łączna kwota rekompensaty finansowej obejmuje:
|
a) |
roczną kwotę z tytułu dostępu do wód Mauritiusu w wysokości 220 000 EUR, stanowiącą równoważność pojemności referencyjnej 4 000 ton rocznie; |
|
b) |
specjalną kwotę w wysokości 220 000 EUR rocznie przeznaczoną na wsparcie i realizację sektorowej polityki rybołówstwa Mauritiusu; oraz |
|
c) |
dodatkową kwotę w wysokości 135 000 EUR na wsparcie rozwoju polityki morskiej i gospodarki oceanicznej zgodnie z celami określonymi w art. 9 niniejszego Protokołu. |
3. Ustęp 1 stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 5–9 niniejszego Protokołu.
4. Unia wypłaca kwotę, o której mowa w ust. 2 lit. a), nie później niż 60 dni po dacie rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego Protokołu w odniesieniu do pierwszego roku i każdego kolejnego roku, najpóźniej w dniu rocznicy wejścia w życie tymczasowego stosowania niniejszego Protokołu w odniesieniu do danego roku.
5. Jeżeli roczny poziom połowów tuńczyka, dokonanych przez statki unijne w wodach Mauritiusu, przekracza pojemność referencyjną, o której mowa w ust. 2 lit. a), kwotę rocznej rekompensaty finansowej z tytułu praw dostępu zwiększa się o 55 EUR za każdą dodatkową złowioną tonę.
6. Łączna roczna kwota wypłacana przez Unię nie może być wyższa niż dwukrotność kwoty wskazanej w ust. 2 lit. a). W przypadku gdy wielkość połowów statków unijnych dokonywanych w wodach Mauritiusu przekracza ilość odpowiadającą dwukrotności łącznej rocznej kwoty, kwota należna za nadwyżkę ponad ten limit jest wypłacana w kolejnym roku.
7. Sposób wykorzystania rekompensaty finansowej, o której mowa w ust. 2 lit. a), podlega wyłącznej kompetencji Mauritiusu.
8. Rekompensata finansowa jest wpłacana na odrębny rachunek Skarbu Państwa Mauritiusu otwarty w banku Mauritiusu. Wysokość rekompensaty finansowej, o której mowa w ust. 2 lit. b) i ust. 2 lit. c), jest podawana do wiadomości podmiotowi Mauritiusu odpowiedzialnemu za realizację polityki morskiej i rybołówstwa. Organy Mauritiusu przykazują corocznie organom Unii numer rachunku.
9. Szczegółowe zasady wykonania dotyczące wykorzystania rekompensaty finansowej, o której mowa w ust. 2 lit. c), uzgadnia się na pierwszym posiedzeniu Wspólnego Komitetu, które odbywa się zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu. Zasady te obejmują określenie działań, o których mowa w art. 9, odpowiedzialnych służb, odpowiednich przybliżeń budżetowych, warunków wypłaty środków oraz mechanizmów sprawozdawczości.
Artykuł 5
Wsparcie sektorowe
1. Nie później niż w terminie trzech miesięcy od daty rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego Protokołu Wspólny Komitet przyjmuje wieloletni program sektorowy oraz szczegółowe zasady jego realizacji, obejmujące w szczególności:
|
a) |
roczny i wieloletni program dotyczący wykorzystania określonej części rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. b); |
|
b) |
cele do osiągnięcia w skali rocznej i wieloletniej, w celu rozwinięcia, z biegiem czasu, odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa, z uwzględnieniem priorytetów wyrażonych przez Mauritius w ramach krajowej polityki morskiej i rybołówstwa lub też innych polityk związanych z promowaniem odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa lub mających na nie wpływ; oraz |
|
c) |
kryteria i procedury, jakie należy stosować w celu przeprowadzenia oceny uzyskanych w każdym roku wyników. |
2. Wszelkie zmiany rocznego lub wieloletniego programu sektorowego muszą zostać zatwierdzone przez Wspólny Komitet.
3. Mauritius przedstawia każdego roku roczne sprawozdanie dotyczące realizowanych działań oraz wyników osiągniętych dzięki wparciu sektorowemu, które to sprawozdanie jest badane przez Wspólny Komitet. Przed wygaśnięciem niniejszego Protokołu Mauritius składa sprawozdanie w sprawie realizacji wsparcia sektorowego przez cały okres obowiązywania niniejszego Protokołu.
4. Specjalna kwota rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. b), jest płatna w ratach. Rata za pierwszy rok stosowania niniejszego Protokołu jest płatna na podstawie potrzeb określonych jako część uzgodnionych programów. W odniesieniu do kolejnych lat stosowania raty są wypłacane na podstawie analizy wyników uzyskanych w zakresie realizacji wsparcia sektorowego i uzgodnionego programu rocznego. Na podstawie wyników takiej analizy, jeżeli uzyskane wyniki nie są zgodne z programowaniem finansowym lub jeżeli Wspólny Komitet stwierdzi, że realizacja finansowa jest niewystarczająca, płatność specjalnej rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. b), może zostać zmieniona lub zawieszona, w całości lub w części.
5. Płatność rekompensaty finansowej wznawia się po przeprowadzeniu przez Strony konsultacji i osiągnięciu przez nie porozumienia, gdy jest to uzasadnione w świetle uzyskanych wyników realizacji uzgodnionego programowania, o którym mowa w ust. 1.
6. Płatność specjalnej rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. b), nie może nastąpić w terminie przekraczającym okres sześciu miesięcy po wygaśnięciu niniejszego Protokołu. W razie potrzeby Strony mogą kontynuować monitorowanie wdrażania wsparcia sektorowego po wygaśnięciu ważności Protokołu.
Artykuł 6
Współpraca naukowo-badawcza w dziedzinie odpowiedzialnego rybołówstwa
1. Strony zobowiązują się do przestrzegania obowiązujących rezolucji, zaleceń i odnośnych środków w zakresie zarządzania przyjętych przez IOTC w zakresie ochrony i odpowiedzialnego zarządzania rybołówstwem.
2. Na podstawie zaleceń i rezolucji przyjętych w ramach IOTC oraz w świetle najlepszych dostępnych opinii naukowych, a także, w stosownych przypadkach, wyników wspólnych posiedzeń naukowych przewidzianych w art. 4 Umowy, Strony mogą konsultować się ze sobą na forum Wspólnego Komitetu i, w razie potrzeby, uzgodnić środki mające na celu zapewnienie zrównoważonego zarządzania zasobami rybnymi Mauritiusu objętymi niniejszym Protokołem w odniesieniu do działalności statków unijnych.
Artykuł 7
Zwiady rybackie i nowe uprawnienia do połowów
1. Wspólny Komitet może rozważać i zatwierdzać możliwość kampanii zwiadów rybackich na wodach Mauritiusu w celu zbadania technicznej wykonalności i rentowności nowych połowów, których nie określono w art. 3. W tym celu Wspólny Komitet określa indywidualnie w każdym przypadku gatunki, warunki – w tym udział maurytyjskich naukowców w takich kampaniach – i inne istotne parametry. Okres ważności upoważnienia do prowadzenia zwiadu rybackiego nie przekracza sześciu miesięcy.
2. Biorąc po uwagę najlepsze dostępne opinie naukowe i na podstawie wyników kampanii zwiadów rybackich, jeżeli Unia wyrazi zainteresowanie nowymi uprawnieniami do połowów, Wspólny Komitet, po uzyskaniu zgody, określa warunki odnoszące się do takiej nowej działalności połowowej.
3. Po stwierdzeniu przez Strony, że zwiady rybackie przyniosły pozytywne wyniki, Mauritius może przyznać flocie unijnej uprawnienia do połowów nowych gatunków na okres pozostający do wygaśnięcia niniejszego Protokołu. Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. a) niniejszego Protokołu, zostaje w związku z tym odpowiednio dostosowana przez Wspólny Komitet. Określone w załączniku opłaty od właścicieli statków i warunki, którym oni podlegają, są odpowiednio zmieniane.
ARTYKUŁ 8
Dostosowanie uprawnień do połowów, pojemności referencyjnej i środków technicznych w drodze wzajemnego porozumienia
1. Wspólny Komitet może dokonać przeglądu i dostosować uprawnienia do połowów, o których mowa w art. 3, jeżeli z treści zaleceń i rezolucji przyjętych na forum IOTC wynika, że takie dostosowanie zapewni zrównoważone zarządzanie zasobami tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych w Oceanie Indyjskim.
2. W takim przypadku wysokość rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. a), zostaje decyzją Wspólnego Komitetu dostosowana proporcjonalnie i pro rata temporis. Łączna roczna kwota wypłacana przez Unię nie może jednak przekroczyć dwukrotności kwoty wskazanej w art. 4 ust. 2 lit. a). Dostosowanie uprawnień do połowów, o których mowa w niniejszym artykule, może być również dokonane na podstawie wyników zwiadów rybackich przeprowadzonych zgodnie z art. 7.
3. Trzy miesiące przed końcem drugiego roku od daty rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego Protokołu oraz pod warunkiem że poziom faktycznych zgłoszonych połowów dokonanych przez statki unijne w wodach Mauritiusu przekracza pojemność referencyjną, Strony mogą dokonać przeglądu i dostosowania pojemności referencyjnej. W takim przypadku rekompensata finansowa, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. a), może zostać dostosowana w odniesieniu do pozostałego okresu stosowania Protokołu.
4. Wspólny Komitet może, w miarę potrzeby, zbadać i dostosować postanowienia dotyczące prowadzenia działalności połowowej i warunków stosowania niniejszego Protokołu i załącznika do niego.
Artykuł 9
Współpraca w zakresie gospodarki oceanicznej
1. Strony zobowiązują się do opracowania ram dla zacieśnienia współpracy w zakresie gospodarki oceanicznej. Może to dotyczyć, między innymi, akwakultury, zrównoważonego rozwoju oceanów, planowania przestrzennego obszarów morskich, energii morskiej i środowiska morskiego.
2. Strony współpracują przy opracowaniu wspólnych działań mających na celu dalsze osiąganie tych celów, w tym z wykorzystaniem istniejących narzędzi i programów współpracy.
3. Strony zgadzają się rozpocząć działania poprzez utworzenie punktów kontaktowych, wymianę informacji i wiedzy fachowej w tej dziedzinie.
Artykuł 10
Zawieszenie wykonywania Protokołu
1. Wykonywanie niniejszego Protokołu może zostać zawieszone na wniosek każdej ze Stron w następujących okolicznościach:
|
a) |
jeżeli nadzwyczajne okoliczności, inne niż zjawiska naturalne, uniemożliwiają prowadzenie działalności połowowej w wodach Mauritiusu; |
|
b) |
w przypadku zaistnienia sporu między Stronami dotyczącego interpretowania i wykonywania niniejszego Protokołu i załącznika do niego, który to spór nie może zostać rozstrzygnięty; |
|
c) |
w przypadku nieprzestrzegania przez Stronę postanowień niniejszego Protokołu i załącznika do niego, a w szczególności w związku z naruszeniem zasadniczych i podstawowych elementów praw człowieka, o których mowa w art. 9 umowy z Kotonu, i po przeprowadzeniu procedury określonej w art. 8 i 96 wspomnianej umowy; |
|
d) |
w przypadku gdy Unia nie dokona w terminie płatności, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. a), z powodów innych niż określone w lit. c) niniejszego ustepu; |
2. Przed podjęciem decyzji o zawieszeniu Strony przeprowadzają konsultacje w celu znalezienia polubownego rozwiązania.
3. Zawieszenie wykonania Protokołu wymaga powiadomienia na piśmie przez Stronę, która o to występuje, co najmniej na trzy miesiące przed planowanym wejściem w życie zawieszenia.
4. W przypadku zawieszenia wykonywania Protokołu Strony nadal prowadzą konsultacje w celu polubownego rozstrzygnięcia dzielącego je sporu. Z chwilą rozstrzygnięcia sporu wznawiane jest wykonanie Protokołu, a kwotę rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4, zmniejsza się proporcjonalnie i pro rata temporis, w zależności od okresu, w którym wykonywanie Protokołu było zawieszone.
Artykuł 11
Ramy prawne
1. Działalność statków unijnych na wodach Mauritiusu podlega przepisom ustawowym i wykonawczym Mauritiusu, o ile niniejszy Protokół i załącznik do niego nie stanowią inaczej.
2. Strony informują się wzajemnie na piśmie, w stosownym terminie, o wszelkich zmianach swojej polityki rybołówstwa i przepisów w tym zakresie.
Artykuł 12
Poufność
1. Obie Strony zapewniają, by wszystkie dane osobowe dotyczące statków Unii i ich działalności połowowej w wodach Mauritiusu uzyskane w ramach Umowy i niniejszego Protokołu były zawsze traktowane zgodnie z ich odnośnymi zasadami poufności i ochrony danych.
2. Obie Strony zapewnią, by udostępniane były jedynie zagregowane dane związane z działalnością połowową statków unijnych w wodach Mauritiusu, zgodnie z odnośnymi postanowieniami IOTC i innych odpowiednich międzynarodowych organizacji ds. rybołówstwa.
3. Dane, które mogą być uznane za informacje poufne, mogą być wykorzystywane wyłącznie w celu wykonania Umowy oraz do celów związanych z zarządzaniem rybołówstwem, a także do monitorowania, kontroli i nadzoru.
Artykuł 13
Elektroniczna wymiana danych
1. Mauritius i Unia zobowiązują się do wprowadzenia systemów informatycznych niezbędnych do wymiany elektronicznej wszystkich informacji i dokumentów związanych z wykonaniem postanowień niniejszego Protokołu. Wersja elektroniczna dokumentu będzie uznawana za całkowicie równoważną jego wersji papierowej.
2. Obie Strony powiadomią się niezwłocznie o wszelkich zakłóceniach działania systemu informatycznego utrudniających wymianę danych. W takim przypadku informacje i dokumenty związane z wykonaniem postanowień niniejszego Protokołu są automatycznie zastępowane ich wersją papierową zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku.
Artykuł 14
Wypowiedzenie
1. Niniejszy Protokół może zostać wypowiedziany z inicjatywy każdej ze Stron w przypadkach i na warunkach określonych w art. 12 Umowy.
2. W przypadku wypowiedzenia niniejszego Protokołu Strona pragnąca wypowiedzieć niniejszy Protokół powiadamia na piśmie drugą Stronę o swoim zamiarze jego wypowiedzenia, co najmniej na sześć miesięcy przed datą, z którą wypowiedzenie to ma stać się skuteczne.
3. Wysłanie powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, powoduje rozpoczęcie konsultacji przez Strony.
4. W przypadku wygaśnięcia niniejszego Protokołu lub jego wypowiedzenia zgodnie z art. 12 Umowy, właściciele statków unijnych w dalszym ciągu ponoszą odpowiedzialność za wszelkie naruszenia postanowień Umowy lub niniejszego Protokołu bądź obowiązujących przepisów ustawowych Mauritiusu, które nastąpiły przed wygaśnięciem lub wypowiedzeniem niniejszego Protokołu, a także za wszelkie zaległe opłaty licencyjne lub inne zaległe należności niezapłacone w momencie wygaśnięcia lub wypowiedzenia.
Artykuł 15
Tymczasowe stosowanie
Niniejszy Protokół stosuje się tymczasowo od daty jego podpisania przez Strony.
Artykuł 16
Wejście w życie
Niniejszy Protokół, wraz załącznikiem do niego, wchodzą w życie z dniem, w którym Strony powiadomią się nawzajem o dopełnieniu koniecznych procedur.
W imieniu Unii Europejskiej
W imieniu Republiki Mauritiusu
ZAŁĄCZNIK
WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW W WODACH MAURITIUSU PRZEZ STATKI UNIJNE
ROZDZIAŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
1. Wyznaczenie właściwego organu
Do celów niniejszego załącznika oraz o ile nie wskazano inaczej, każde odesłanie do Unii Europejskiej (Unii) lub do Mauritiusu z tytułu właściwego organu oznacza:
|
— |
w odniesieniu do Unii: Komisję Europejską, w stosownych przypadkach za pośrednictwem delegatury Unii Europejskiej w Mauritiusie; |
|
— |
w odniesieniu do Mauritiusu: ministerstwo odpowiedzialne za rybołówstwo. |
2. Wody Mauritiusu
Wszelkie postanowienia niniejszego Protokołu i załącznika do niego stosują się wyłącznie do wód Mauritiusu zdefiniowanych jako wody w odległości ponad 15 mil morskich od linii podstawowej.
Informacje odnoszące się do obszarów zamkniętych dla żeglugi i połowów przekazywane są Unii, a wszelkie późniejsze zmiany muszą być zgłaszane co najmniej na dwa miesiące przed ich wejściem w życie.
3. Rachunek bankowy
Przed dniem rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego Protokołu Mauritius przesyła Unii numer rachunku bankowego/rachunków bankowych Skarbu Państwa, na który/na które mają być wpłacane kwoty finansowe należne od statków unijnych w ramach Umowy. Koszty przelewów bankowych ponoszą właściciele statków.
ROZDZIAŁ II
UPOWAŻNIENIA DO POŁOWÓW
1. Warunki niezbędne do uzyskania upoważnienia do połowów – kwalifikowalne statki
Upoważnienia do połowów, o których mowa w art. 6 Umowy, są wydawane, pod warunkiem że statek jest zarejestrowany w unijnym rejestrze statków rybackich i znajduje się w wykazie IOTC statków upoważnionych do połowów, nie występuje w wykazie statków NNN IOTC lub jakiejkolwiek innej regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem oraz że właściciel statku, kapitan lub sam statek wywiązali się ze wszystkich wcześniejszych zobowiązań wynikających z prowadzenia przez nich działalności połowowej w wodach Mauritiusu w ramach Umowy oraz z przepisów prawa Mauritiusu w zakresie rybołówstwa.
2. Wniosek o wydanie upoważnienia do połowów
Unia przedkłada Mauritiusowi w formie elektronicznej wniosek o wydanie upoważnienia do połowów dla każdego statku, który chce prowadzić połowy w ramach Umowy, na co najmniej 21 dni kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wnioskowanego okresu ważności, używając formularza znajdującego się w dodatku 1 do niniejszego załącznika. Wniosek musi być wypełniony na maszynie lub ręcznie drukowanymi literami.
Do każdego wniosku o wydanie upoważnienia do połowów, składanego na podstawie niniejszego Protokołu lub po wprowadzeniu zmian technicznych w danym statku, muszą być dołączone:
|
a) |
dowód uiszczenia z góry opłaty za okres ważności wnioskowanego upoważnienia do połowów, która to opłata nie podlega zwrotowi; |
|
b) |
nazwisko, adres i dane kontaktowe:
|
|
c) |
najnowsze cyfrowe, kolorowe zdjęcie statku, ukazujące widok burty statku, w tym nazwę statku i numer identyfikacyjny wyraźnie widoczny na kadłubie; |
|
d) |
świadectwo rejestracji statku; oraz |
|
e) |
szczegółowe dane kontaktowe statku rybackiego (faks, e-mail itp.). |
W celu odnowienia upoważnienia do połowów w ramach niniejszego obowiązującego Protokołu statki, których charakterystyka techniczna nie uległa zmianie, składają wniosek o odnowienie upoważnienia, do którego dołącza się wyłącznie dowód uiszczenia opłaty.
3. Uiszczenie opłaty z góry
|
1. |
Wysokość uiszczanej z góry opłaty ustala się na podstawie rocznej stopy procentowej w następujący sposób. Obejmuje ona wszystkie podatki lokalne i krajowe, z wyjątkiem opłat portowych, wyładunkowych i przeładunkowych oraz kosztów świadczonych usług. |
|
2. |
Opłaty należne od właścicieli statków oblicza się na podstawie następujących stawek za tonę ryb złowionych:
|
|
3. |
Wysokość rocznej opłaty uiszczanej z góry, która ma być wniesiona przez właścicieli statków w momencie składania wniosku o wydanie upoważnienia do połowów udzielanego przez władze Mauritiusu, ustala się w następujący sposób:
a) sejnery do połowu tuńczyków przy użyciu okrężnicy 8 500 EUR, co stanowi równowartość:
b) taklowce powierzchniowe (o pojemności powyżej 100 GT) 4 125 EUR, co stanowi równowartość:
c) taklowce powierzchniowe (o pojemności poniżej 100 GT) 2 050 EUR, co stanowi równowartość:
|
4. Statki dostawcze
Statki dostawcze muszą pływać pod banderą państwa członkowskiego Unii i nie mogą być wyposażone w narzędzia połowowe.
Udzielane przez nie wsparcie nie może obejmować tankowania ani przeładunku połowów.
Statki dostawcze podlegają takiej samej procedurze wysyłania wniosków o wydanie upoważnień do połowów jak ta, o której mowa w niniejszym rozdziale, w stopniu, w jakim ich to dotyczy.
Roczna opłata licencyjna za statek dostawczy wynosi 4 000 EUR.
5. Tymczasowy wykaz statków posiadających upoważnienie
Po otrzymaniu wniosków o wydanie upoważnienia do połowów krajowy organ odpowiedzialny za nadzór nad działalnością połowową niezwłocznie opracowuje w odniesieniu do każdej kategorii statków tymczasowy wykaz statków, w tym statków dostawczych, które ubiegają się o upoważnienie. Wykaz ten jest niezwłocznie przekazywany Unii przez właściwy organ Mauritiusu.
Unia przekazuje wykaz tymczasowy właścicielowi statku lub jego agentowi. W przypadku gdy biura Unii są zamknięte, Mauritius może wysłać wykaz tymczasowy bezpośrednio właścicielowi statku lub jego agentowi i przesłać jego kopie delegaturze UE w Mauritiusie.
6. Wydanie upoważnienia do połowów
Upoważnienia do połowów w odniesieniu do wszystkich rodzajów statków wydawane są właścicielom statków lub ich agentom, również w formie elektronicznej, w terminie 21 dni kalendarzowych od otrzymania przez właściwy organ kompletnego wniosku o wydanie upoważnienia. Kopia upoważnienia do połowów jest niezwłocznie przesyłana elektronicznie delegaturze UE w Mauritiusie. Elektroniczna wersja upoważnienia do połowów może być wykorzystywana przez co najwyżej 60 dni kalendarzowych od daty wydania upoważnienia do połowów. W tym okresie kopia będzie uznawana za równoważną z oryginałem.
Po tym okresie s60 dni oryginał upoważnienia do połowów jest przechowywany na statku przez cały czas.
7. Wykaz statków posiadających upoważnienie
Po wydaniu upoważnienia do połowów organ krajowy odpowiedzialny za nadzór nad działalnością połowową sporządza w terminie 14 dni od wydania upoważnienia, w odniesieniu do każdej kategorii statków, w tym statków dostawczych, ostateczny wykaz statków posiadających upoważnienie. Wykaz ten jest przekazywany Unii i zastępuje wykaz tymczasowy, o którym mowa powyżej.
8. Okres ważności upoważnienia do połowów
Okres ważności upoważnień do połowów wynosi jeden rok i są one odnawialne.
Do celów określenia początku okresu ważności „okres roczny” oznacza:
|
a) |
podczas pierwszego roku stosowania niniejszego Protokołu – okres od dnia jego wejścia w życie do dnia 31 grudnia tego samego roku; |
|
b) |
następnie – każdy pełny rok kalendarzowy; |
|
c) |
podczas ostatniego roku stosowania niniejszego Protokołu – okres od dnia 1 stycznia do dnia, w którym Protokół wygasa. |
W odniesieniu do pierwszego i ostatniego roku obowiązywania Protokołu uiszczaną z góry opłatę oblicza się na zasadzie pro rata temporis.
9. Dokumenty pokładowe na statku
Podczas przebywania na wodach lub w porcie Mauritiusu następujące dokumenty muszą stale znajdować się na statku rybackim:
|
a) |
upoważnienie do połowów; |
|
b) |
dokumenty wydane przez właściwe organy państwa bandery statku rybackiego, które obejmują:
|
|
c) |
jeżeli nastąpiła jakakolwiek modyfikacja charakterystyki statku rybackiego w zakresie jego długości całkowitej, pojemności rejestrowej brutto, mocy głównego silnika (konie mechaniczne) lub pojemności ładowni – poświadczone przez właściwy organ państwa bandery statku rybackiego świadectwo, opisujące charakter takiej modyfikacji; oraz |
|
d) |
świadectwo zdolności żeglugowej statku. |
10. Przeniesienie upoważnienia do połowów
Upoważnienie do połowów jest wydawane dla danego statku i nie podlega przeniesieniu.
W przypadku udowodnionego działania siły wyższej oraz na wniosek Unii upoważnienie do połowów można jednak zastąpić nowym upoważnieniem, wydanym dla statku podobnego lub zastępczego tej samej kategorii połowowej co zastępowany statek, bez uiszczania na nowo opłaty płatnej z góry. W takim przypadku rozliczenie należności w odniesieniu do sejnerów-zamrażalni do połowu tuńczyków i taklowców powierzchniowych, o których mowa w pkt 5 rozdziału III uwzględnia całość połowów dokonywanych przez oba przedmiotowe statki w wodach Mauritiusu.
W przypadku przeniesienia właściciel statku lub jego agent w Mauritiusie dokonuje zwrotu upoważnienia do połowów, a Mauritius niezwłocznie wydaje upoważnienie do połowów zastępujące poprzednie. Upoważnienie do połowów jest wydawane bez dalszej zwłoki właścicielowi statku lub jego agentowi po oddaniu upoważnienia do połowów, które ma być zastąpione. Upoważnienie do połowów zastępujące poprzednie upoważnienie jest ważne od dnia zwrotu anulowanego upoważnienia. Delegatura UE w Mauritiusie jest informowana o przeniesieniu upoważnienia do połowów.
Mauritius regularnie aktualizuje wykaz statków posiadających upoważnienie. Nowy wykaz jest niezwłocznie przekazywany krajowemu organowi odpowiedzialnemu za nadzór nad działalnością połowową oraz Unii.
ROZDZIAŁ III
RAPORTOWANIE POŁOWÓW
1. Dziennik połowowy
Kapitan unijnego statku rybackiego, który prowadzi połowy w ramach Umowy, prowadzi dziennik połowowy zgodnie z rezolucjami IOTC obowiązującymi taklowce i sejnery.
Kapitan wypełnia dziennik połowowy każdego dnia przebywania statku na wodach Mauritiusu.
Kapitan zapisuje każdego dnia w dzienniku połowowym ilość każdego gatunku zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO złowionego i zatrzymanego na statku, wyrażoną w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk. W odniesieniu do każdego głównego gatunku kapitan odnotowuje również połowy o wyniku zerowym, przyłowy i odrzuty.
Dziennik połowowy wypełniany jest w sposób czytelny, drukowanymi literami, i podpisywany przez kapitana.
Kapitan odpowiada za dokładność danych wpisanych do dziennika połowowego.
2. Raportowanie połowów
Kapitan deklaruje połowy statku poprzez złożenie Mauritiusowi dzienników połowowych odpowiadających obecności statku w wodach Mauritiusu.
Dzienniki połowowe składa się w jeden z następujących sposobów:
|
a) |
w przypadku zawinięcia do portu Mauritiusu – oryginał każdego dziennika połowowego jest składany miejscowemu przedstawicielowi Mauritiusu, który pisemnie potwierdza jego odbiór; kopia dziennika połowowego jest przekazywana służbom kontrolnym Mauritiusu; |
|
b) |
w przypadku opuszczenia wód Mauritiusu bez uprzedniego zawijania do któregoś z portów Mauritiusu – oryginał każdego dziennika połowowego jest przesyłany drogą elektroniczną w terminie siedmiu dni kalendarzowych po zawinięciu do jakiegokolwiek innego portu; |
|
c) |
pocztą elektroniczną na adres poczty elektronicznej podany przez organ krajowy ds. nadzoru nad działalnością połowową lub inaczej; |
|
d) |
faksem na numer podany przez organ krajowy ds. nadzoru nad działalnością połowową; lub |
|
e) |
pismem wysłanym do krajowego organu ds. nadzoru nad działalnością połowową, w terminie 15 dni kalendarzowych od opuszczenia wód Mauritiusu. |
Strony dołożą wszelkich starań, aby ustanowić system elektronicznej wymiany wszystkich danych w celu przyspieszenia przekazywania informacji.
Kapitan przesyła Unii i właściwemu organowi swojego państwa bandery kopie wszystkich dzienników połowowych. Kapitan każdego unijnego statku prowadzącego połowy w ramach Umowy przesyła również kopie wszystkich dzienników połowowych do:
|
a) |
Ośrodka Badań Naukowych w dziedzinie Rybołówstwa Albion oraz |
|
b) |
do jednego z następujących instytutów naukowych:
|
Powrót statku na wody Mauritiusu w okresie ważności posiadanego przez ten statek upoważnienia do połowów wiąże się ze wznowieniem obowiązku raportowania połowów.
W przypadku nieprzestrzegania postanowień dotyczących raportowania połowów Mauritius może zawiesić upoważnienie do połowów dla danego statku do czasu otrzymania brakujących raportów połowowych i podjąć działania przeciwko właścicielowi statku zgodnie z odnośnymi przepisami obowiązującego prawa krajowego. W przypadku ponownego nieprzestrzegania postanowień Mauritius może odmówić odnowienia upoważnienia do połowów. Mauritius informuje niezwłocznie Unię o wszelkich karach nałożonych w takich okolicznościach.
3. Regularne monitorowanie połowów
Unia przekazuje Mauritiusowi, przed końcem każdego kwartału, dane dotyczące połowów w odniesieniu do każdego statku unijnego posiadającego upoważnienie oraz wszelkie inne istotne informacje, w tym dotyczące nakładu połowowego (liczba dni na morzu), odpowiadające poprzedniemu kwartałowi bądź kwartałom.
Mauritius przekazuje raz na kwartał dane dotyczące połowów statków unijnych posiadających upoważnienie, pochodzące z dzienników połowowych, a także wszelkie inne istotne informacje.
Strony będą wspólnie regularnie analizować spójność zestawów danych na wniosek każdej ze Stron.
Przedmiotowe zagregowane dane uznaje się za tymczasowe do momentu powiadomienia przez Unię o ostatecznym rocznym rozliczeniu, o którym mowa w pkt 5.
4. Przejście na elektroniczny system raportowania (ERS)
Strony deklarują wspólną chęć przejścia na elektroniczny system raportowania połowów. Istotne parametry techniczne dotyczące szczegółowych operacyjnych zasad przejścia powinny zostać przedyskutowane i uzgodnione przez Strony tak szybko, jak to możliwe. Mauritius powiadamia Unię z chwilą spełnienia warunków takiego przejścia. W okresie przejściowym będą jednak nadal obowiązywać obecne postanowienia dotyczące raportowania połowów.
5. Końcowe rozliczenie należności z tytułu opłat za sejnery tuńczykowe i taklowce powierzchniowe
Unia określa dla każdego sejnera tuńczykowego i taklowca powierzchniowego, na podstawie ich raportów połowowych potwierdzonych przez instytuty naukowe wymienione w pkt 2 akapit czwarty lit. b), końcowe rozliczenie należności z tytułu opłat od statku z racji rocznego okresu połowu za poprzedni rok kalendarzowy.
Unia przekazuje takie końcowe rozliczenie należności z tytułu opłat jednocześnie Mauritiusowi i właścicielowi statku przed dniem 31 lipca bieżącego roku. Mauritius powiadamia Unię o otrzymaniu rozliczenia i może zażądać od Unii wszelkich wyjaśnień, jakie uzna za konieczne. W takim przypadku Unia konsultuje się z organami administracji krajowej państw bandery i unijnymi instytutami naukowymi i dokłada wszelkich starań, by dostarczyć Mauritiusowi wszelkich potrzebnych informacji. W stosownych przypadkach można zorganizować wspólne tematyczne posiedzenie naukowe w celu zbadania danych dotyczących połowów oraz sposobów dokonania krzyżowej analizy informacji.
W terminie 30 dni kalendarzowych od dnia przekazania rozliczenia końcowego Mauritius może je zakwestionować na podstawie należytych elementów uzasadniających. W razie sporu Strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w ramach Wspólnego Komitetu. Jeżeli Mauritius nie zgłosi zastrzeżeń w terminie 30 dni kalendarzowych, rozliczenie końcowe uznaje się za przyjęte.
Jeżeli kwota rozliczenia końcowego jest wyższa niż opłata, o której mowa w pkt 3 rozdziału II, która została uiszczona z góry w celu uzyskania upoważnienia do połowów, właściciel statku wpłaca saldo należności Mauritiusowi najpóźniej dnia 30 września bieżącego roku. Jeżeli zaś wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry, różnica nie jest zwracana właścicielowi statku.
ROZDZIAŁ IV
WYŁADUNKI I PRZEŁADUNKI
Przeładunek na morzu jest zakazany. Wszelkie czynności przeładunkowe w porcie są monitorowane w obecności inspektorów Mauritiusu ds. rybołówstwa.
Kapitan unijnego statku, który chce dokonać wyładunku lub przeładunku, musi zgłosić to Mauritiusowi co najmniej na 24 godziny przed wyładunkiem lub przeładunkiem, podając:
|
a) |
nazwę i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (IRCS) statku rybackiego, który musi dokonać wyładunku lub przeładunku, oraz jego numer w rejestrze statków rybackich IOTC; |
|
b) |
port wyładunku lub przeładunku; |
|
c) |
planowany dzień i godzinę wyładunku lub przeładunku; |
|
d) |
ilości (wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk) każdego gatunku, który ma być wyładowany lub przeładowany (określonego za pomocą kodu Alfa 3 FAO); oraz |
|
e) |
w przypadku przeładunku — nazwę oraz IRCS statku przyjmującego. |
W odniesieniu do statków przyjmujących, nie później niż na 24 godziny przed rozpoczęciem przeładunku oraz po jego zakończeniu, kapitanowie statków przyjmujących informują organy Mauritiusu o ilościach tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych przeładowanych na ich statki oraz wypełniają deklarację przeładunkową i przekazują ją organowi Mauritiusu w ciągu 24 godzin.
Czynności przeładunkowe wymagają udzielenia przez Mauritius uprzedniej zgody kapitanowi lub jego agentowi w ciągu 24 godzin po otrzymaniu powiadomienia, o którym mowa w akapicie drugim. Przeładunek musi odbywać się w upoważnionym do tego porcie Mauritiusu.
Wyznaczonym portem rybackim, w którym zezwala się na przeładunek na Mauritiusie, jest Port Louis.
Nieprzestrzeganie postanowień niniejszego rozdziału pociąga za sobą nałożenie odpowiednich kar określonych w przepisach Mauritiusu.
Strony zobowiązują się do zachęcania upoważnionych statków do zwiększania wyładunków w Mauritiusie, biorąc pod uwagę względy związane z operacją.
ROZDZIAŁ V
KONTROLA
1. Wejście na wody Mauritiusu i ich opuszczenie
Każde wejście unijnego statku posiadającego upoważnienie do połowów na wody Mauritiusu i ich opuszczenie musi być zgłaszane Mauritiusowi w terminie 12 godzin przed wejściem lub opuszczeniem.
Zgłaszając wejście lub opuszczenie, statek podaje w szczególności:
|
a) |
planowany dzień, godzinę i punkt wejścia lub opuszczenia; |
|
b) |
ilości każdego gatunku znajdujące się na statku, określone za pomocą kodu Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk; oraz |
|
c) |
prezentację produktów. |
Zgłoszenie odbywa się w pierwszej kolejności pocztą elektroniczną lub, jeśli to niemożliwe, faksem, na adres elektroniczny lub numer faksu podany przez Mauritius. Mauritius potwierdza niezwłocznie jego odbiór zwrotną pocztą elektroniczną lub faksem.
Mauritius powiadamia niezwłocznie odnośne statki i Unię o wszelkich zmianach adresu elektronicznego lub częstotliwości przekazywania danych.
Każdy statek unijny przyłapany na prowadzeniu połowów w wodach Mauritiusu bez uprzedniego zgłoszenia swojej obecności jest uważany za statek dokonujący połowów bez upoważnienia.
2. Okresowy raport połowowy
Podczas prowadzenia przez statek unijny działalności w wodach Mauritiusu kapitan statku unijnego posiadającego upoważnienie do połowów co trzy dni musi informować organ Mauritiusu o połowach dokonywanych w wodach Mauritiusu. Raportowanie połowów (pierwszy raport) musi rozpocząć się trzy dni po dniu wejścia na wody Mauritiusu.
Przesyłając swoje okresowe raporty połowowe co trzy dni, statek podaje w szczególności:
|
a) |
dzień, godzinę i pozycję podczas raportowania; |
|
b) |
złowione ilości każdego gatunku docelowego znajdujące się na statku podczas trzydniowego okresu, zidentyfikowane kodem Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk; |
|
c) |
złowione ilości każdego gatunku przyłowionego podczas trzydniowego okresu, zidentyfikowane kodem Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk; |
|
d) |
prezentację produktów; |
|
e) |
w odniesieniu do sejnerów poławiających tuńczyka przy użyciu okrężnicy:
|
|
f) |
w odniesieniu do taklowców poławiających tuńczyka:
|
Zgłoszenie odbywa się w pierwszej kolejności pocztą elektroniczną lub faksem na adres elektroniczny lub numer telefonu podany przez Mauritius. Mauritius powiadamia niezwłocznie odnośne statki i Unię o wszelkich zmianach adresu elektronicznego, numeru telefonu lub częstotliwości przekazywania danych.
Każdy statek przyłapany na prowadzeniu połowów w wodach Mauritiusu bez zgłoszenia sporządzanego co trzy dni raportu jest uważany za statek rybacki dokonujący połowów bez upoważnienia. Kto narusza ten wymóg, podlega grzywnom i karom przewidzianym w odnośnych przepisach prawa Mauritiusu.
Okresowe raporty połowowe muszą być przechowywane na statku co najmniej przez jeden rok od dnia ich przesłania.
3. Inspekcja w porcie lub na morzu
Inspekcji w porcie lub na morzu w wodach Mauritiusu, prowadzonej w odniesieniu do statków unijnych posiadających upoważnienie do połowów, dokonują statki i inspektorzy Mauritiusu, co do których istnieje możliwość jednoznacznej identyfikacji jako wyznaczonych do kontroli połowów.
Przed wejściem na statek upoważnieni inspektorzy uprzedzają statek unijny o decyzji przeprowadzenia inspekcji. Inspekcja jest prowadzona przez inspektorów ds. rybołówstwa, którzy przed rozpoczęciem inspekcji muszą wykazać swoją tożsamość i oficjalne stanowisko jako inspektorzy. Kapitan statku współpracuje podczas trwania procedury inspekcji.
Upoważnieni inspektorzy pozostają na statku unijnym jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. Dokonują oni inspekcji w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i ładunku bądź czynności związanych z wyładunkiem lub przeładunkiem.
Mauritius może zezwolić Unii na uczestniczenie w inspekcji w roli obserwatora.
Na zakończenie każdej inspekcji upoważnieni inspektorzy sporządzają sprawozdanie z inspekcji. Kapitan statku Unii ma prawo wnieść uwagi do sprawozdania z inspekcji. Sprawozdanie z inspekcji jest podpisywane przez inspektora, który je sporządził, oraz przez kapitana statku unijnego.
Podpisanie sprawozdania z inspekcji przez kapitana nie przesądza o prawie przysługującym właścicielowi statku do obrony podczas postępowania w sprawie naruszenia przepisów. W przypadku odmowy podpisania tego dokumentu kapitan musi przedstawić na piśmie powody tej odmowy, a inspektor nanieść zapis „odmowa podpisania”. Upoważnieni inspektorzy przekazują kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi statku unijnego przed zejściem ze statku. W razie stwierdzenia naruszenia przepisów kopię powiadomienia o naruszeniu przekazuje się również Unii zgodnie z rozdziałem VII.
4. Współpraca w zakresie zwalczania połowów NNN
W celu wzmocnienia walki z połowami NNN kapitanowie unijnych statków rybackich informują o obecności wszelkich statków w obszarze połowowym Mauritiusu, zaangażowanych w operacje mogące stanowić połowy NNN, i starają się zebrać jak najwięcej informacji na temat zaobserwowanej działalności. Sprawozdania z obserwacji są wysyłane niezwłocznie do Mauritiusu i właściwego organu państwa członkowskiego statku, który prowadził obserwację, który to organ przekazuje je Unii lub wyznaczonej przez nią organizacji.
Mauritius przekazuje Unii wszelkie sprawozdania z obserwacji, którymi dysponuje, dotyczące statków rybackich prowadzących w wodach Mauritiusu operacje, które mogą być połowami NNN.
ROZDZIAŁ VI
SATELITARNY SYSTEM MONITOROWANIA STATKÓW (VMS)
1. Komunikaty dotyczące pozycji statkw
Podczas przebywania na wodach Mauritiusu statki unijne posiadające upoważnienie do połowów muszą być wyposażone w satelitarny system monitorowania statków (VMS) w celu zapewnienia automatycznego i stałego przekazywania co godzinę informacji o ich pozycji do Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) ich państwa bandery.
Każdy komunikat o pozycji musi zawierać:
|
a) |
identyfikację statku; |
|
b) |
najbardziej aktualną pozycję geograficzną statku (długość, szerokość geograficzna) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %; |
|
c) |
dzień i godzinę zarejestrowania pozycji; oraz |
|
d) |
prędkość i kurs statku. |
Pierwsza pozycja zarejestrowana po wejściu na wody Mauritiusu oznaczona jest kodem „ENT”. Wszystkie następne pozycje oznaczone są kodem „POS”, z wyjątkiem pierwszej pozycji zarejestrowanej po opuszczeniu wód Mauritiusu, która oznaczona jest kodem „EXI”. CMR państwa bandery zapewnia automatyczne przetwarzanie i, w razie potrzeby, elektroniczne przesyłanie komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji są rejestrowane w sposób bezpieczny i zachowywane przez okres trzech lat.
Każdy komunikat o pozycji musi być przekazany zgodnie z formatem określonym w dodatku 2 do niniejszego załącznika do czasu, gdy Mauritius uzyska zdolność otrzymywania tych sprawozdań w formacie na podstawie normy P 1000 Centrum Narodów Zjednoczonych ds. Ułatwiania Handlu i Elektronicznego Biznesu (CEFACT).
2. Przesyłanie informacji przez statek w przypadku awarii systemu VMS
Kapitanowie stale zapewniają, aby system VMS ich statków był w pełni sprawny, a komunikaty o pozycji prawidłowo przekazywane do CMR państwa bandery.
Statki unijne z uszkodzonym systemem VMS nie są upoważnione do wejścia na wody Mauritiusu. Jeżeli statek prowadzi już połowy w wodach Mauritiusu, w razie awarii system VMS naprawia się najpóźniej do końca rejsu lub wymienić w terminie 15 dni kalendarzowych. Po upływie tego terminu statek przestaje być upoważniony do prowadzenia połowów w wodach Mauritiusu.
Statki z uszkodzonym systemem VMS, które prowadzą połowy w wodach Mauritiusu, muszą przekazywać komunikaty o pozycji do CMR państwa bandery i Mauritiusu pocztą elektroniczną lub faksem z częstotliwością co najmniej co dwie godziny, podając wszelkie wymagane informacje.
3. Bezpieczne przesyłanie komunikatów o pozycji do Mauritiusu
CMR państwa bandery przesyła automatycznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do CMR Mauritiusu. CMR państwa bandery i CMR Mauritiusu przekazują sobie nawzajem swoje kontaktowe adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.
Przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery i CMR Mauritiusu odbywa się drogą elektroniczną z wykorzystaniem systemu bezpiecznej łączności.
CMR Mauritiusu informuje niezwłocznie CMR państwa bandery i Unię o wszelkich zakłóceniach w odbiorze następujących po sobie komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów, w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił swojego opuszczenia wód Mauritiusu.
4. Nieprawidłowe działanie systemu łączności
Mauritius zapewnia zgodność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem CMR państwa bandery oraz informuje niezwłocznie Unię o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego. Wszelkie ewentualne spory będą rozstrzygane przez Wspólny Komitet.
Kapitan jest uznawany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną interwencję w systemie VMS statku, mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów o pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w obowiązujących przepisach prawa Mauritiusu.
5. Zmiana częstotliwości wysyłania komunikatów o pozycji
Na podstawie dowodów w postaci dokumentów, które wskazują na zaistnienie naruszenia, Mauritius może zwrócić się z prośbą do CMR państwa bandery, wysyłając kopię prośby do Unii, o skrócenie w okresie wyznaczonym na przeprowadzenie dochodzenia przerw pomiędzy kolejnymi komunikatami o pozycji statku do 30 minut. Mauritius musi przesłać wspomniane dowody do CMR państwa bandery i Unii. CMR państwa bandery wysyła niezwłocznie z nową częstotliwością komunikaty o pozycji do Mauritiusu.
CMR Mauritiusu niezwłocznie informuje CMR państwa bandery i Unię o zakończeniu procedury weryfikacji.
ROZDZIAŁ VII
NARUSZENIA PRZEPISÓW
Niezastosowanie się do którejkolwiek z powyższych zasad lub postanowień niniejszego Protokołu bądź do środków dotyczących zarządzania zasobami żywymi i ich ochrony lub przepisów prawa Mauritiusu w zakresie rybołówstwa, może skutkować nałożeniem kary w postaci grzywny, zawieszenia, uchylenia lub braku przedłużenia upoważnienia do połowów dla danego statku rybackiego, jak określono w przepisach prawa Mauritiusu.
1. Postępowanie w przypadku naruszenia przepisów
Wszelkie naruszenie przepisów dokonane w wodach Mauritiusu przez statek unijny posiadający upoważnienie do połowów zgodnie z Umową musi być odnotowane w sprawozdaniu z inspekcji. Powiadomienie o naruszeniu przepisów i odnośnych karach, które mogą zostać nałożone na kapitana lub przedsiębiorstwo połowowe, przesyła się bezpośrednio do właściciela statku zgodnie z procedurą określoną w obowiązujących przepisach prawa Mauritiusu. Kopię powiadomienia przesyła się do państwa bandery statku i do Unii w terminie 24 godzin.
2. Zatrzymanie statku
Jeżeli w obowiązujących przepisach prawa Mauritiusu w zakresie rybołówstwa przewidziano to w odniesieniu do zgłoszonego naruszenia, każdy statek unijny, który naruszył przepisy, może być zmuszony do wstrzymania swojej działalności połowowej i, jeśli znajduje się na morzu, do powrotu do któregoś z portów Mauritiusu.
Mauritius powiadamia Unię i organy państwa bandery w terminie maksymalnie 24 godzin o każdym zatrzymaniu unijnego statku rybackiego posiadającego upoważnienie do połowów. Powiadomienie musi zawierać przyczyny zatrzymaniu oraz dowody w postaci dokumentów uzasadniające zatrzymanie statku, z zastrzeżeniem wymogów poufności.
Przed podjęciem jakiegokolwiek środka przeciwko statkowi, kapitanowi, załodze statku lub ładunkowi, poza działaniami mającymi na celu zachowanie dowodów w sprawie podejrzewanego naruszenia przepisów, Mauritius wyznacza oficera śledczego oraz organizuje, na wniosek Unii, w terminie jednego dnia kalendarzowego od powiadomienia o zatrzymaniu statku, spotkanie informacyjne mające na celu wyjaśnienie faktów, które doprowadziły do zatrzymania statku, oraz przedstawienie ewentualnych działań następczych. Przedstawiciel państwa bandery oraz właściciela statku mogą wziąć udział w spotkaniu informacyjnym.
3. Kary za naruszenie przepisów — postępowanie ugodowe
Kara za zgłoszone naruszenie przepisów jest wyznaczana przez Mauritius zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego.
Przed wystąpieniem na drogę prawną podejmowane jest postępowanie ugodowe między organami Mauritiusu a statkiem unijnym w celu polubownego rozstrzygnięcia sprawy, o ile jest to prawnie wykonalne. Przedstawiciel państwa bandery może wziąć udział w takim postępowaniu ugodowym. Postępowanie ugodowe kończy się najpóźniej 72 godziny po zgłoszeniu zatrzymania statku. Każde zawarte porozumienie jest ostateczne i wiążące dla wszystkich zainteresowanych stron. Jeżeli postępowanie ugodowe, które może obejmować procedurę układową, nie powiedzie się, sprawa może zostać wniesiona do sądu na Mauritiusie.
4. Postępowanie sądowe – gwarancja bankowa
Właściciel statku, który naruszył przepisy, może złożyć gwarancję bankową w banku wyznaczonym przez Mauritius, której wysokość ustalona przez Mauritius pokrywa koszty związane z zatrzymaniem statku, szacowaną grzywną i ewentualnym odszkodowaniem. Gwarancja bankowa nie podlega zwrotowi do czasu zakończenia postępowania sądowego.
Gwarancja bankowa jest zwalniana i zwracana właścicielowi statku niezwłocznie po wydaniu orzeczenia:
|
a) |
w całości, jeśli nie zastosowano żadnej kary; albo |
|
b) |
do wysokości salda, jeśli kara skutkowała grzywną nieprzekraczającą gwarancji bankowej. |
Mauritius informuje Unię o wynikach postępowania sądowego w terminie ośmiu dni kalendarzowych od wydania orzeczenia.
5. Zwolnienie statku i załogi
Statek i jego załoga mogą opuścić port po uregulowaniu grzywny wynikającej z postępowania ugodowego lub po złożeniu gwarancji bankowej zgodnie z przepisami prawa Mauritiusu.
ROZDZIAŁ VIII
ZAOKRĘTOWANIE MARYNARZY
1. Liczba marynarzy, którzy mają być zaokrętowani
Podczas prowadzenia działalności połowowej w wodach Mauritiusu statki unijne zaokrętowują 12 wykwalifikowanych marynarzy maurytyjskich. Właściciele statków unijnych dokładają starań, aby zaokrętować dodatkowych marynarzy Mauritiusu.
W przypadku gdy nie dojdzie do zaokrętowania marynarzy maurytyjskich, właściciele statków płacą zryczałtowaną kwotę równoważną wynagrodzeniu marynarzy niezaokrętowanych na okres trwania kampanii połowowej w wodach Mauritiusu. W przypadku gdy kampania połowowa trwa krócej niż jeden miesiąc, właściciele statków powinni wypłacić kwotę odpowiadającą miesięcznemu wynagrodzeniu marynarzy.
2. Umowy o zatrudnienie marynarzy
Umowa o pracę jest zawierana pomiędzy właścicielem statku lub jego agentem a marynarzem lub ewentualnie reprezentującym go związkiem zawodowym, w powiązaniu z Mauritiusem. Umowa określa dzień i port zaokrętowania.
Umowy o pracę zapewniają marynarzom korzystanie z systemu zabezpieczeń społecznych, który jest dla nich właściwy na Mauritiusie, obejmującego ubezpieczenie na wypadek śmierci, nieszczęśliwych wypadków oraz ubezpieczenie zdrowotne.
Strony Umowy otrzymują po jednym jej egzemplarzu.
Do marynarzy Mauritiusu stosuje się Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i faktycznego uznawania prawa do zbiorowych negocjacji pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu.
3. Wynagrodzenie marynarzy
Wynagrodzenie marynarzy Mauritiusu pokrywa właściciel statku. Jego wysokość jest ustalana przed wydaniem upoważnienia do połowów oraz za obopólną zgodą właściciela statku i jego agenta na Mauritiusie.
Wynagrodzenie marynarzy nie może być niższe od wynagrodzenia stosowanego dla załóg statków krajowych, ani niższe od poziomu przewidzianego przez MOP.
4. Obowiązki marynarza
Marynarz musi stawić się przed kapitanem przydzielonego mu statku w przeddzień zaokrętowania, którego datę wskazano w jego umowie o pracę. Kapitan informuje marynarza o dniu i godzinie zaokrętowania. Jeżeli marynarz rezygnuje lub nie stawia się w dniu i o godzinie wyznaczonej do zaokrętowania, jego umowę o pracę uznaje się za rozwiązaną, a właściciel statku jest automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania marynarza. W takim przypadku na właściciela statku nie może być nałożona żadna kara pieniężna ani odszkodowanie.
ROZDZIAŁ IX
OBSERWATORZY
1. Obserwacja działalności połowowej
Statki posiadające upoważnienie do połowów są objęte systemem obserwacji ich działalności połowowej prowadzonej w ramach Umowy.
Ten system obserwacji jest zgodny z postanowieniami zawartymi w rezolucjach przyjętych przez IOTC.
Statków unijnych o pojemności mniejszej lub równej 100 GT nie obowiązują postanowienia, o których mowa w niniejszym rozdziale.
2. Wyznaczone statki i obserwatorzy
Organy Mauritiusu sporządzają wykaz statków, które zostały wyznaczone do zabrania na pokład obserwatora, a także wykaz wyznaczonych obserwatorów. Wykazy te są stale uaktualniane. Wykazy te przekazuje się Unii z chwilą sporządzenia, a następnie z chwilą ich ewentualnego uaktualnienia. Statki unijne wyznaczone do przyjęcia na pokład obserwatora muszą umożliwić jego zaokrętowanie. Przy sporządzaniu takich wykazów statków Mauritius uwzględnia obecność obserwatora zaokrętowanego lub który ma być zaokrętowany w ramach regionalnego programu obserwacji. Sprawozdania obserwatorów dotyczące obserwacji prowadzonych w wodach Mauritiusu wysyłane są do Ośrodka Badań Naukowych w dziedzinie Rybołówstwa Albion.
Organy Mauritiusu przekazują zainteresowanym właścicielom statków nazwisko obserwatorów, którzy zostali wyznaczeni do przyjęcia na pokład ich statku, najpóźniej 15 dni kalendarzowych przed przewidywaną datą zaokrętowania obserwatorów.
Czas przebywania obserwatora na statku nie może przekraczać czasu niezbędnego do wykonania przez niego swoich obowiązków.
3. Wynagrodzenie obserwatora
Wynagrodzenie i składki na ubezpieczenie społeczne obserwatora wyznaczonego przez Mauritius pokrywane są przez organy Mauritiusu.
4. Warunki zaokrętowania
Warunki zaokrętowania obserwatora, w szczególności czas przebywania na statku, są uzgodnione za obopólną zgodą przez właściciela statku lub jego agenta i Mauritius.
Obserwator jest traktowany na pokładzie jak oficer. Przy zaokrętowaniu obserwatora na statku uwzględnia się jednak strukturę techniczną statku.
Koszty zakwaterowania obserwatora na statku i jego wyżywienia pokrywa właściciel statku.
Kapitan podejmuje wszelkie dostępne działania w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego przy wykonywaniu jego zadań.
Obserwatorowi zapewnia się dostęp do wszelkich urządzeń na statku niezbędnych do wypełniania jego obowiązków. Zapewnia mu się dostęp do mostka, środków łączności i urządzeń nawigacyjnych statku oraz wszelkich dokumentów na statku, a także do dokumentów związanych z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, w szczególności do dziennika połowowego, rejestru mrożenia i dziennika nawigacyjnego, a także do części statku bezpośrednio związanych z wykonywaniem jego obowiązków.
Kapitan zawsze zezwala obserwatorowi na:
|
a) |
otrzymywanie i wysyłanie komunikatów oraz nawiązanie łączności z lądem i innymi statkami za pomocą wyposażenia łącznościowego statku; |
|
b) |
pobieranie, dokonanie pomiaru, zabieranie ze statku oraz zatrzymywanie próbek lub całych okazów wszelkich ryb; |
|
c) |
magazynowanie próbek i całych okazów na statku, w tym próbek i całych okazów przechowywanych w urządzeniach chłodniczych statku; |
|
d) |
fotografowanie lub rejestrowanie działalności połowowej, w tym ryb, narzędzi połowowych, wyposażenia, dokumentów, wykresów i zapisów, oraz zabieranie ze statku takich zdjęć lub nagrań, które obserwator mógł wykonać lub wykorzystać na statku. Informacje takie są wykorzystywane wyłącznie do celów naukowych, chyba że Mauritius wyraźnie o nie wystąpił, w przypadkach w których dane te mogłyby zostać wykorzystane do wsparcia toczącego się postępowania sądowego. |
5. Zaokrętowanie i wyokrętowanie obserwatora
Obserwator zaokrętowuje się w porcie wybranym przez właściciela statku.
Właściciel statku lub jego przedstawiciel informują Mauritius, na 10 dni kalendarzowych przed zaokrętowaniem obserwatora, o dniu, godzinie i porcie zaokrętowania. Jeżeli obserwatorzy wchodzą na statek za granicą, ich koszty dotarcia do portu zaokrętowania pokrywa właściciel statku.
Jeżeli obserwator nie stawi się przed upływem 12 godzin od planowanego dnia i godziny, właściciel statku jest automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania tego obserwatora. Statek może opuścić port i rozpocząć działania połowowe.
Jeżeli obserwator nie opuszcza statku w którymś z portów Mauritiusu, właściciel statku pokrywa koszty zakwaterowania i wyżywienia obserwatora w czasie jego oczekiwania na powrót samolotem.
6. Obowiązki obserwatora
Podczas przebywania na statku obserwator:
|
a) |
podejmuje wszelkie odpowiednie starania, aby nie zakłócać ani nie utrudniać działań połowowych; |
|
b) |
nie wykorzystuje bez upoważnienia udzielonego przez kapitana na statku jakiegokolwiek mienia lub sprzętu ani nie powoduje jego uszkodzenia; oraz |
|
c) |
przestrzega obowiązujących przepisów prawa i zasad poufności w odniesieniu do wszelkich dokumentów należących do danego statku. |
7. Zadania obserwatora
Obserwator wykonuje następujące zadania:
|
a) |
gromadzenie wszelkich informacji na temat działalności połowowej statku, dotyczących w szczególności:
|
|
b) |
pobieranie próbek biologicznych określonych w ramach programów naukowych; oraz |
|
c) |
przekazuje codziennie swoje obserwacje drogą radiową, faksem lub pocztą elektroniczną podczas prowadzenia przez statek połowów w obszarze połowowym Mauritiusu, z podaniem wielkości połowów i przyłowów znajdujących się na statku oraz wykonuje inne obowiązki wymagane przez CMR Mauritiusu. |
8. Sprawozdanie obserwatora
Przed opuszczeniem statku obserwatorzy przedstawiają kapitanowi statku swoje sprawozdanie. Kapitan statku ma prawo wprowadzić swoje uwagi do sprawozdania obserwatora. Sprawozdanie jest podpisywane przez obserwatora i kapitana. Kapitan otrzymuje kopię sprawozdania obserwatora.
Obserwatorzy przekazują swoje sprawozdania Mauritiusowi, który przesyła Unii jego kopię oraz informacje określone w pkt. 4 lit. c) niniejszego rozdziału w terminie 15 dni kalendarzowych po opuszczeniu statku przez obserwatora.
Dodatki do niniejszego załącznika
|
1. |
Dodatek 1 – formularz wniosku o wydanie upoważnienia do połowów |
|
2. |
Dodatek 2 – format komunikatów VMS o pozycji |
Dodatek 2
Format komunikatów VMS o pozycj
PRZEKAZYWANIE KOMUNIKATÓW VMS RAPORT O POZYCJI
|
Element danych |
Kod |
Obowiązkowe/Nieobowiązkowe |
Treść |
|
Początek przekazu |
SR |
O |
Dane dotyczące systemu – wskazują początek rejestracji |
|
Odbiorca |
AD |
O |
Dane dotyczące komunikatu – odbiorca. Kod ISO Alfa 3 kraju |
|
Od dnia |
FR |
O |
Dane dotyczące komunikatu – nadawca. Kod ISO Alfa 3 kraju |
|
Państwo bandery |
FS |
O |
Dane dotyczące komunikatu – państwo bandery |
|
Rodzaj komunikatu |
TM |
O |
Dane dotyczące komunikatu – rodzaj komunikatu [ENT, POS, EXI] |
|
Radiowy sygnał wywoławczy |
RC |
O |
Dane dotyczące statku – międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku |
|
Wewnętrzny numer referencyjny Umawiającej się Strony |
IR |
N |
Dane dotyczące statku – niepowtarzalny numer Umawiającej się Strony (kod ISO-3 państwa bandery, po którym następuje numer) |
|
Zewnętrzny numer rejestracji |
XR |
O |
Dane dotyczące statku – numer znajdujący się na burcie statku |
|
Szerokość geograficzna |
LT |
O |
Dane dotyczące pozycji statku – pozycja w stopniach i minutach N/S DDMM (WGS-84) |
|
Długość geograficzna |
LG |
O |
Dane dotyczące pozycji statku – pozycja w stopniach i minutach E/W SSMM (WGS84) |
|
Kurs |
CO |
O |
Kurs statku w skali 360 ° |
|
Prędkość |
SP |
O |
Prędkość statku w dziesiętnych węzła |
|
Data |
DA |
O |
Dane dotyczące pozycji statku – data zarejestrowania pozycji UTC (RRRRMMDD) |
|
Godzina |
TI |
O |
Dane dotyczące pozycji statku – godzina zarejestrowania pozycji UTC (HHMM) |
|
Koniec przekazu |
ER |
O |
Dane dotyczące systemu – wskazują koniec rejestracji |
|
O= dane obowiązkowe N= dane nieobowiązkowe Formaty przekazywania danych mogą być dostosowane do norm UN CEFACT |
|||
ROZPORZĄDZENIA
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/25 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/1961
z dnia 2 sierpnia 2017 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 606/2009 w odniesieniu do niektórych praktyk enologicznych
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 75 ust. 2 i art. 75 ust. 3 lit. g),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Zgodnie z art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009 (2) dozwolone praktyki enologiczne są ustalone w załączniku I A do wymienionego rozporządzenia. Międzynarodowa Organizacja ds. Winorośli i Wina (OIV) przyjęła 12 rezolucji enologicznych, które były ujęte w decyzji Rady z dnia 7 października 2016 r., a wśród nich dwie nowe praktyki enologiczne dotyczące wykorzystywania płytek filtracyjnych zawierających zeolity typu fojazytu Y w celu adsorpcji haloanizoli oraz obróbki wina z wykorzystaniem poliasparaginianu potasu. W celu uwzględnienia postępu technicznego i zapewnienia unijnym producentom takich samych możliwości jak te, którymi dysponują producenci z państw trzecich, należy zezwolić w Unii na stosowanie tych nowych praktyk enologicznych na warunkach stosowania określonych przez OIV. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 80 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w przypadku zatwierdzania praktyk enologicznych dla wina Komisja musi uwzględniać ochronę zdrowia ludzkiego. Stosowanie dodatków do żywności powinno spełniać wymogi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 (3). Poliasparaginian potasu nie jest objęty unijnym wykazem dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności zawartym w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008. Jednak załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 został niedawno zmieniony rozporządzeniem Komisji (UE) 2017/1399 (4) w celu włączenia tej substancji do unijnego wykazu dodatków do żywności. W związku z tym można teraz zezwolić w Unii na obróbkę wina z wykorzystaniem poliasparaginianu potasu. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 606/2009, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku I A do rozporządzenia (WE) nr 606/2009 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 2 sierpnia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 606/2009 z dnia 10 lipca 2009 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich, praktyk enologicznych i obowiązujących ograniczeń (Dz.U. L 193 z 24.7.2009, s. 1).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 16).
(4) Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1399 z dnia 28 lipca 2017 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 oraz załącznik do rozporządzenia Komisji (UE) nr 231/2012 w odniesieniu do poliasparaginianu potasu (Dz.U. L 199 z 29.7.2017, s. 8).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I A do rozporządzenia (WE) nr 606/2009 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w tabeli dodaje się wiersze 57 i 58 w brzmieniu:
|
||||||||||||||||
|
2) |
dodaje się dodatki 23 i 24 w brzmieniu: „Dodatek 23 Wymogi w odniesieniu do wykorzystywania płytek filtracyjnych zawierających zeolity typu fojazytu Y Celem wykorzystywania płytek filtracyjnych zawierających zeolity typu fojazytu Y podczas filtrowania jest ograniczenie koncentracji haloanizoli odpowiedzialnych za niepożądany aromat w winie poniżej granicy ich wyczuwalności za pomocą zmysłów. Instrukcje:
„Dodatek 24 Wymogi w odniesieniu do obróbki wina z wykorzystaniem poliasparaginianu potasu Celem dodawania poliasparaginianu potasu do wina jest przyczynianie się do stabilizacji kwasu winowego w winie. Instrukcje:
|
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/28 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/1962
z dnia 9 sierpnia 2017 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 611/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do programów wsparcia dla sektora oliwy z oliwek i oliwek stołowych
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 30,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Z doświadczeń zebranych w trakcie realizacji bieżących trzyletnich programów prac, które rozpoczęły się w dniu 1 kwietnia 2015 r., wynika, że należy uprościć lub doprecyzować niektóre przepisy rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 611/2014 (2). Ponadto należy bardziej ograniczyć obciążenie administracyjne podmiotów gospodarczych i krajowych administracji. |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 611/2014 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
dodaje się art. 2a w brzmieniu: „Artykuł 2a Zakaz podwójnego finansowania Państwa członkowskie jasno określają kryteria rozgraniczające w celu zagwarantowania, że nie udziela się wsparcia na podstawie art. 29 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do operacji lub działań, które są wspierane w ramach innych instrumentów unijnych.”; |
|
2) |
w art. 3 ust. 4 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „Outsourcing działań organizacji producentów lub zrzeszenia organizacji producentów zgodnie z art. 155 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 jest dozwolony w odniesieniu do środków, o których mowa w ust. 1 na następujących warunkach:”; |
|
3) |
w art. 4 ust. 1 skreśla się lit. a); |
|
4) |
art. 5 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 5 Przydział środków finansowania Unii Państwa członkowskie ustalają minimalny przydział środków finansowania Unii przyznawany na podstawie art. 29 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 na określone obszary, o których mowa w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. Ten minimalny przydział ma zastosowanie do wszystkich programów prac, które mają zostać zatwierdzone na podstawie niniejszego rozporządzenia w danym państwie członkowskim.”; |
|
5) |
art. 6 ust. 1 lit. g) otrzymuje brzmienie:
(*1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1334/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1638/98 w zakresie programów działania podmiotów gospodarczych w sektorze oliwek na lata gospodarcze 2002/2003, 2003/2004 i 2004/2005 (Dz.U. L 195 z 24.7.2002, s. 16)." (*2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2080/2005 z dnia 19 grudnia 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 865/2004 w odniesieniu do organizacji podmiotów gospodarczych w sektorze oliwek, ich programów pracy oraz ich finansowania (Dz.U. L 333 z 20.12.2005, s. 8).”;" |
|
6) |
w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
|
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Ma ono zastosowanie do programów prac, które rozpoczną się od dnia 1 kwietnia 2018 r., i do procesu ich zatwierdzania.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 sierpnia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 611/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do programów wsparcia dla sektora oliwy z oliwek i oliwek stołowych (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 55).
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/30 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/1963
z dnia 9 sierpnia 2017 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 615/2014 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do programów prac w celu wsparcia sektorów oliwy z oliwek i oliwek stołowych
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (1), w szczególności jego art. 57 ust. 2, art. 58 ust. 4, art. 62 ust. 2 i art. 66 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (2), w szczególności jego art. 31,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Z doświadczeń zebranych w trakcie realizacji bieżących trzyletnich programów prac, które rozpoczęły się w dniu 1 kwietnia 2015 r., wynika, że należy uprościć lub doprecyzować niektóre przepisy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 615/2014 (3). Ponadto należy bardziej ograniczyć obciążenie administracyjne podmiotów gospodarczych i krajowych administracji. |
|
(2) |
Z uwagi na fakt, że rok wdrażania programów prac rozpoczyna się w dniu 1 kwietnia, w kontekście zmian do zatwierdzonych programów prac w przypadku połączenia się organizacji otrzymujących finansowanie, należy równolegle kontynuować oddzielne programy prac łączących się organizacji otrzymujących finansowanie aż do rozpoczęcia roku wdrażania, który następuje po roku wdrażania, w trakcie którego doszło do połączenia. W tym samym kontekście, należy dostosować niektóre warunki zatwierdzania zmian do środków zawartych w programach prac, tak aby było jasne, że budżet przydzielony na dany obszar nie ulega zmianie. |
|
(3) |
Aby wnioski o zaliczkę były lepiej dostosowanie do potrzeb beneficjentów w zakresie płynności finansowej, państwa członkowskie powinny mieć możliwość udzielenia zezwolenia organizacjom otrzymującym finansowanie na składanie wniosków o zaliczkę w trakcie realizacji trzyletniego programu prac. |
|
(4) |
Należy określić minimalną kwotę zabezpieczenia wnoszonego przy składaniu wniosku o zatwierdzenie programu prac, aby zapewnić wdrożenie zatwierdzonego programu prac. Zasady dotyczące zwalniania zabezpieczeń powiązanych z zaliczkami przed końcem każdego roku wdrażania programu prac powinny być bardziej elastyczne i ujednolicone z zasadami dotyczącymi wypłacania finansowania UE. |
|
(5) |
Biorąc pod uwagę fakt, że głównym powodem, dla którego określa się ścisłe terminy składania wniosków o płatność, jest przestrzeganie rocznego cyklu budżetowego, państwa członkowskie powinny mieć możliwość określania terminów składania wniosków o płatność w sposób bardziej elastyczny, o ile płatności zostają wypłacone przez państwa członkowskie do dnia 15 października roku kalendarzowego, w którym przypada koniec roku wdrażania programu prac. |
|
(6) |
Aby zapobiec trudnościom związanym z płynnością, należy przewidzieć system płatności częściowych, wypłacanych w trakcie roku wdrażania programu prac w celu zwrotu wydatków już poniesionych. |
|
(7) |
W celu uproszczenia należy umożliwić przeprowadzanie weryfikacji zgodności z warunkami uznawania beneficjentów jedynie w oparciu o dokumenty. |
|
(8) |
Ponadto należy precyzyjniej określić niektóre terminy przekazywania Komisji pewnych informacji oraz wzajemne odniesienia między przepisami rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 615/2014. |
|
(9) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 615/2014. |
|
(10) |
Programami prac zatwierdzonymi przed dniem 1 kwietnia 2018 r. należy zarządzać zgodnie z przepisami rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 615/2014, które miały zastosowanie w momencie ich zatwierdzania, aż do momentu zakończenia realizacji tych programów. |
|
(11) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 615/2014 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
|
2) |
art. 3 i art. 4 otrzymują brzmienie: „Artykuł 3 Zaliczki 1. Organizacja otrzymująca finansowanie może składać wnioski o zaliczki w terminach określonych przez państwo członkowskie. 2. Łączna kwota zaliczek na dany rok wdrażania programu prac nie może przekraczać 90 % początkowo zatwierdzonej kwoty pomocy w odniesieniu do danego programu prac. 3. Państwo członkowskie może ustanowić kwotę minimalną zaliczek i terminy ich płatności. Artykuł 4 Zabezpieczenie, które należy złożyć 1. Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 3 lit. g) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 611/2014, wynosi co najmniej 10 % wnioskowanego finansowania Unii. 2. Zaliczki, o których mowa w art. 3, wypłaca się pod warunkiem złożenia zabezpieczenia zgodnie z rozdziałem IV rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014 (*1). Kwota zabezpieczenia wynosi 110 % kwoty zaliczki. 3. Przed datą określoną przez państwo członkowskie i co najmniej przed zakończeniem każdego roku wdrażania programu prac, organizacje otrzymujące finansowanie mogą złożyć w odnośnym państwie członkowskim wniosek o zwolnienie zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 2. Oprócz dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. b) i c), wnioskowi towarzyszy szczegółowy opis wdrożonych etapów programu prac, w rozbiciu na poszczególne obszary i środki wymienione w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 611/2014. Państwo członkowskie sprawdza te dokumenty i zwalnia zabezpieczenie odpowiadające poniesionym wydatkom najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy od daty złożenia wniosku. (*1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 18).”;" |
|
3) |
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
|
|
4) |
dodaje się art. 5a w brzmieniu: „Artykuł 5a Płatności częściowe 1. Państwa członkowskie mogą zezwolić organizacjom otrzymującym finansowanie na składanie wniosków o wypłacenie części pomocy odpowiadającej kwotom już wydanym w ramach programu prac. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w dowolnym momencie, lecz nie częściej niż dwa razy w trakcie każdego roku wdrażania programu prac. Oprócz dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. b) i c), wnioskom towarzyszy szczegółowy opis wdrożonych etapów programu prac, w rozbiciu na poszczególne obszary i środki wymienione w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 611/2014. 3. Płatności w odniesieniu do wniosków, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekraczać 80 % części pomocy odpowiadającej kwotom już wydanym w ramach programu prac na dany okres. Państwa członkowskie mogą ustanowić kwotę minimalną płatności częściowych i terminy składania wniosków.”; |
|
5) |
w art. 6 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Państwa członkowskie mogą dokonywać weryfikacji zgodności z warunkami uznawania beneficjentów, o których mowa w ust. 1 lit. a), jedynie w oparciu o dokumenty.”; |
|
6) |
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
|
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Ma ono zastosowanie do programów, które rozpoczną się od dnia 1 kwietnia 2018 r., i do procesu ich zatwierdzania.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 sierpnia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.
(2) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 615/2014 z dnia 6 czerwca 2014 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do programów prac w celu wsparcia sektorów oliwy z oliwek i oliwek stołowych (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 95).
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/34 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/1964
z dnia 17 sierpnia 2017 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/1239 w odniesieniu do niektórych przepisów dotyczących terminów i powiadomień o ilościach objętych pozwoleniami w sektorze ryżu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 223 ust. 3 lit. b) i c),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1239 (2) ustanawia zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu pozwoleń na przywóz i wywóz, w tym w odniesieniu do ryżu. Ustanowiono w nim również szczegółowe przepisy dotyczące powiadomień przekazywanych Komisji przez państwa członkowskie. |
|
(2) |
Konieczne jest uściślenie niektórych przepisów dotyczących terminów, w tym w odniesieniu do powiadomień o ilościach produktów objętych kontyngentami taryfowymi. |
|
(3) |
Należy na państwa członkowskie nałożyć obowiązek powiadamiania Komisji o objętych pozwoleniami ilościach ryżu, jak miało to miejsce w poprzednich rozporządzeniach. |
|
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/1239. |
|
(5) |
Ze względu na jasność i pewność prawa niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w tym samym dniu co rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1965 (3) zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1237 (4) w odniesieniu do powiadomień w sektorze ryżu. |
|
(6) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2016/1239 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
|
|
2) |
dodaje się art. 19a w brzmieniu: „Artykuł 19a Powiadomienia dotyczące ryżu Państwa członkowskie przekazują Komisji codziennie następujące powiadomienia:
|
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 sierpnia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1239 z dnia 18 maja 2016 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu pozwoleń na przywóz i wywóz (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 44).
(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1965 z dnia 17 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1237 w odniesieniu do charakteru i rodzaju informacji, które mają być przekazywane w przypadku pozwoleń w sektorze ryżu (zob. s. 36 niniejszego Dziennika Urzędowego).
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 1).
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/36 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/1965
z dnia 17 sierpnia 2017 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1237 w odniesieniu do charakteru i rodzaju informacji, które mają być przekazywane w przypadku pozwoleń w sektorze ryżu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 223 ust. 2 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1237 (2) uzupełnia rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz. Określa ono także odpowiednie przepisy w odniesieniu do ryżu oraz charakter i rodzaj informacji, które mają być przekazywane Komisji przez państwa członkowskie. |
|
(2) |
Na państwa członkowskie należy nałożyć obowiązek powiadamiania Komisji o objętych pozwoleniami ilościach ryżu, jak miało to miejsce w poprzednich rozporządzeniach. |
|
(3) |
Przy okazji zmiany rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1237 należy dostosować termin zastosowany w art. 2 ust. 2 lit. c) ppkt (iii) tego rozporządzenia do terminologii stosowanej w unijnym kodeksie celnym i przedstawić bardziej szczegółowe odniesienie do odpowiednich przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (3). |
|
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1237. |
|
(5) |
Ponieważ głównym powodem zmiany rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1237 jest potrzeba formalnego potwierdzenia od dawna istniejącego obowiązku powiadamiania, a także biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia ciągłości i pewności prawa w odniesieniu do powiadomień dotyczących ryżu, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2016/1237 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w art. 2 ust. 2 lit. c) ppkt (iii) otrzymuje brzmienie:
(*1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).”;" |
|
2) |
w art. 8 po lit. e) dodaje się lit. ea) w brzmieniu:
|
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 sierpnia 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 1).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/38 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/1966
z dnia 27 października 2017 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1189/2011 w odniesieniu do przekazywania wniosków o udzielenie pomocy i działań podejmowanych w następstwie tych wniosków
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (1), w szczególności jej art. 26,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1189/2011 (2) określa szczegółowe zasady dotyczące przekazywania wniosków o udzielenie pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności związanych z podatkami, działań podejmowanych w następstwie tych wniosków, stosowania standardowych formularzy wniosków i jednolitych instrumentów między organami w państwach członkowskich oraz przekazywania odzyskanych kwot w odniesieniu do niektórych przepisów dyrektywy 2010/24/UE dotyczących wzajemnej pomocy. |
|
(2) |
Aby zapewnić, że wnioskujące państwo członkowskie będzie w pełni informowane o działaniach podejmowanych w następstwie wniosku o powiadomienie, należy określić, że organ współpracujący powinien poinformować organ wnioskujący o sposobie powiadomienia. |
|
(3) |
W celu ułatwienia rozpatrywania wniosków o podjęcie środków zabezpieczających należy opracować standardowy formularz do przekazywania konkretnych powodów i okoliczności takich wniosków. |
|
(4) |
W celu zagwarantowania pewności prawa należy określić, jakie wierzytelności można ujmować w jednolitym tytule wykonawczym umożliwiającym egzekucję we współpracującym państwie członkowskim. |
|
(5) |
W celu ułatwienia rozpatrywania wniosków o odzyskanie wierzytelności należy zmienić przepisy dotyczące kursu wymiany i przekazywania odzyskanych kwot i wyjaśnić, w jaki sposób należy powiadamiać o zwiększeniu kwoty wierzytelności. |
|
(6) |
Należy również zmienić strukturę i układ graficzny standardowego formularza towarzyszącego wnioskowi o powiadomienie i jednolitego tytułu wykonawczego umożliwiającego egzekucję we współpracującym państwie członkowskim, tak aby dostosować je do wymogów systemu komunikacji elektronicznej oraz do wykorzystywania w przyszłości w ramach umów międzynarodowych. |
|
(7) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Odzyskiwania Wierzytelności, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (UE) nr 1189/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Organ współpracujący informuje organ wnioskujący o dacie i sposobie powiadomienia niezwłocznie po dokonaniu tego powiadomienia, poświadczając powiadomienie w formularzu wniosku, który zostaje odesłany do organu wnioskującego.”; |
|
2) |
art. 15 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 15 1. Wnioski o odzyskanie wierzytelności lub podjęcie środków zabezpieczających zawierają deklarację potwierdzającą, że spełniono warunki wszczęcia procedury wzajemnej pomocy określone w dyrektywie 2010/24/UE. 2. W przypadku wniosku o podjęcie środków zabezpieczających deklaracja ta może zostać uzupełniona deklaracją określającą powody i okoliczności wniosku sporządzoną zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku III.”; |
|
3) |
w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:
|
|
4) |
art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Kursem wymiany, który należy zastosować do celów pomocy w zakresie odzyskiwania wierzytelności, jest kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny w dniu poprzedzającym dzień wysłania wniosku. W przypadku braku takiego kursu w tym dniu, stosowanym kursem wymiany jest ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny przed datą wysłania wniosku.”; |
|
5) |
art. 22 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. W przypadku gdy korekta, o której mowa w ust. 2, powoduje podwyższenie kwoty wierzytelności, organ wnioskujący może skierować do organu współpracującego zmieniony wniosek o odzyskanie wierzytelności lub podjęcie środków zabezpieczających. Taki zmieniony wniosek jest w miarę możliwości rozpatrywany przez organ współpracujący równocześnie z pierwotnym wnioskiem organu wnioskującego. W przypadku gdy ze względu na stan zaawansowania procedury połączenie zmienionego wniosku z wnioskiem pierwotnym jest niemożliwe, organ współpracujący jest zobowiązany do przyjęcia zmienionego wniosku tylko w sytuacji, gdy dotyczy on kwoty nie niższej od kwoty określonej w art. 18 ust. 3 dyrektywy 2010/24/UE.”; |
|
6) |
w art. 23 ust. 1 akapity pierwszy i drugi otrzymują brzmienie: „Kwoty, które mają zostać przekazane organowi wnioskującemu zgodnie z art. 13 ust. 5 dyrektywy 2010/24/UE, przekazywane są organowi wnioskującemu w euro, chyba że państwa członkowskie uzgodniły przekazanie odzyskanych kwot w innej walucie. Przekazanie odzyskanych kwot następuje w terminie dwóch miesięcy od daty zakończenia procedury odzyskiwania wierzytelności, chyba że państwa członkowskie uzgodniły inaczej.”; |
|
7) |
załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia; |
|
8) |
załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia; |
|
9) |
załącznik III do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik III. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 października 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1189/2011 z dnia 18 listopada 2011 r. ustalające szczegółowe przepisy dotyczące niektórych przepisów dyrektywy Rady 2010/24/UE w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U. L 302 z 19.11.2011, s. 16).
ZAŁĄCZNIK I
„ZAŁĄCZNIK I
Jednolity formularz służący do powiadomienia zawierający informacje na temat dokumentu(-ów) będącego(-ych) przedmiotem powiadomienia
(przekazywany adresatowi powiadomienia) (1) (2)
Niniejszy dokument, sporządzony zgodnie z ☐ art. 10 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1189/2011, towarzyszy dokumentowi(-om), o którym(-ych) niniejszym zawiadamia właściwy organ następującego państwa: [nazwa państwa współpracującego].
Niniejsze powiadomienie dotyczy dokumentów właściwych organów następującego państwa: [nazwa państwa wnioskującego], które zwróciły się o udzielenie pomocy przy powiadomieniu zgodnie z ☐ art. 8 dyrektywy Rady 2010/24/UE.
A. ADRESAT POWIADOMIENIA
|
— |
Imię i nazwisko: |
|
— |
Adres (znany lub domniemany): |
|
— |
Inne dane istotne do celów zidentyfikowania adresata: |
B. CEL POWIADOMIENIA
Niniejsze powiadomienie ma na celu:
|
☐ |
poinformowanie adresata o dokumencie (dokumentach), do którego(-ych) dołączony jest niniejszy dokument informacyjny; |
|
☐ |
przerwanie biegu terminu przedawnienia w odniesieniu do wierzytelności wymienionej(-ych) w dokumencie (dokumentach) będącym(-ych) przedmiotem powiadomienia; |
|
☐ |
potwierdzenie adresatowi jego zobowiązania do zapłaty kwot wymienionych w pkt D. |
Należy zwrócić uwagę na fakt, iż w przypadku niedokonania płatności organy mogą podjąć środki egzekucyjne lub zabezpieczające w celu odzyskania wierzytelności. Może to spowodować powstanie dodatkowych kosztów dla adresata.
Jest Pan/Pani adresatem niniejszego powiadomienia, ponieważ uważa się, że jest Pan/Pani:
|
☐ |
dłużnikiem głównym |
|
☐ |
dłużnikiem solidarnym |
|
☐ |
osobą inną niż dłużnik (solidarny), odpowiedzialną za zapłatę podatków, ceł i innych obciążeń, lub odpowiedzialną za inne wierzytelności związane z tymi podatkami, cłami i innymi obciążeniami zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w państwie wnioskującym |
|
☐ |
osobą inną niż dłużnik (solidarny) przechowującą aktywa należące do dłużnika (solidarnego) lub innej odpowiedzialnej osoby, bądź mającą w stosunku do nich dług |
|
☐ |
stroną trzecią, której mogą dotyczyć środki egzekucji podjęte w stosunku do innych osób. |
(Informację poniżej należy podać, jeżeli adresat powiadomienia jest osobą inną niż dłużnik (solidarny), przechowującą aktywa należące do dłużnika (solidarnego) lub innej odpowiedzialnej osoby, bądź mającą w stosunku do nich dług, lub stroną trzecią, której mogą dotyczyć środki egzekucji podjęte w stosunku do innych osób:
dokumenty będące przedmiotem powiadomienia dotyczą wierzytelności związanych z podatkami i należnościami, za które odpowiedzialna(-e) jest (są) następująca(-e) osoba(-y) jako
|
☐ |
dłużnik główny [imię i nazwisko oraz adres (znane lub domniemane)] |
|
☐ |
dłużnik solidarny [imię i nazwisko oraz adres (znane lub domniemane)] |
|
☐ |
osoba inna niż dłużnik (solidarny), odpowiedzialna za zapłatę podatków, ceł i innych obciążeń, lub odpowiedzialna za inne wierzytelności związane z tymi podatkami, cłami i innymi obciążeniami zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w państwie wnioskującym [imię i nazwisko oraz adres (znane lub domniemane)]). |
Organ wnioskujący państwa wnioskującego (nazwa państwa wnioskującego) zwrócił się do właściwych organów państwa współpracującego (nazwa państwa współpracującego) o dokonanie niniejszego powiadomienia przed [data]. Należy zwrócić uwagę, że niniejsza data nie odnosi się konkretnie do jakiegokolwiek terminu przedawnienia.
C. URZĄD (URZĘDY) ODPOWIEDZIALNY(-E) ZA DOKUMENT(-Y) BĘDĄCY(-E) PRZEDMIOTEM POWIADOMIENIA
Urząd odpowiedzialny w odniesieniu do załączonego(-ych) dokumentu(-ów):
|
— |
Nazwa: |
|
— |
Adres: |
|
— |
Inne dane kontaktowe: |
|
— |
Język(-i), w którym(-ch) można nawiązać kontakt z urzędem: |
Dodatkowe informacje dotyczące ☐ dokumentu(-ów) będącego(-ych) przedmiotem powiadomienia ☐ lub możliwości zaskarżenia zobowiązań można uzyskać
|
☐ |
w wymienionym powyżej urzędzie odpowiedzialnym w odniesieniu do załączonego(-ych) dokumentu(-ów) lub |
|
☐ |
w następującym urzędzie:
|
D. OPIS DOKUMENTU(-ÓW) BĘDĄCEGO(-YCH) PRZEDMIOTEM POWIADOMIENIA
Dokument [numer]
|
— |
Numer referencyjny |
|
— |
Data powstania należności: |
|
— |
Rodzaj dokumentu będącego przedmiotem powiadomienia:
|
|
— |
Nazwa przedmiotowej(-ych) wierzytelności (w języku państwa wnioskującego): |
|
— |
Rodzaj wierzytelności:
|
|
— |
Kwota wierzytelności:
|
|
— |
Kwotę podaną w pkt [x] należy wpłacić:
|
|
— |
Wpłaty należy dokonać na następujący rachunek bankowy:
|
|
— |
Dane referencyjne, które należy podać dokonując płatności: |
|
— |
Adresat może odpowiedzieć na dokument(-y), który(-e) jest (są) przedmiotem niniejszego powiadomienia:
|
|
— |
Możliwość wniesienia zaskarżenia:
Należy zwrócić uwagę, że spory dotyczące wierzytelności, tytuł wykonawczy umożliwiający egzekucję lub wszelkie inne dokumenty pochodzące od organów państwa wnioskującego (nazwa państwa wnioskującego) podlegają kompetencjom odpowiednich organów państwa wnioskującego (nazwa państwa wnioskującego), zgodnie z ☐ art. 14 dyrektywy 2010/24/UE. Każdy taki spór jest regulowany przepisami proceduralnymi i przepisami dotyczącymi użycia języków obowiązującymi w państwie wnioskującym (nazwa państwa wnioskującego).
|
|
— |
Inne informacje: |
(1) Elementy pisane kursywą są nieobowiązkowe.
(2) W przypadku gdy niniejszy formularz jest przekazywany drogą elektroniczną, jego struktura i układ graficzny mogą zostać dostosowane do wymogów systemu komunikacji elektronicznej, pod warunkiem że zestaw danych i informacji w nim zawartych nie ulega zasadniczym zmianom.
ZAŁĄCZNIK II
„ZAŁĄCZNIK II
Jednolity tytuł wykonawczy umożliwiający egzekucję wierzytelności objętych ☐ dyrektywą 2010/24/UE (1) (2)
☐ JEDNOLITY TYTUŁ WYKONAWCZY UMOŻLIWIAJĄCY EGZEKUCJĘ WIERZYTELNOŚCI OBJĘTYCH ☐ DYREKTYWĄ 2010/24/UE
|
— |
Data wydania: |
|
— |
Numer referencyjny: |
☐ ZMIENIONY JEDNOLITY TYTUŁ WYKONAWCZY UMOŻLIWIAJĄCY EGZEKUCJĘ WIERZYTELNOŚCI OBJĘTYCH ☐ DYREKTYWĄ 2010/24/UE
|
— |
Data wydania pierwotnego jednolitego tytułu wykonawczego: |
|
— |
Data zmiany: |
|
— |
Uzasadnienie zmiany: |
|
☐ |
wyrok lub nakaz [nazwa sądu] z [data] |
|
☐ |
decyzja administracyjna z [data] |
|
— |
Numer referencyjny: |
Państwo, w którym wystawiono niniejszy dokument: [nazwa państwa wnioskującego]
|
☐ |
Każde państwo członkowskie UE może zwrócić się do innych państw członkowskich o udzielenie pomocy przy odzyskiwaniu niezapłaconych wierzytelności, o których mowa w art. 2 dyrektywy 2010/24/UE. Dyrektywa ta została przyjęta przez Radę Unii Europejskiej w dniu 16 marca 2010 r. i jest stosowana we wszystkich państwach członkowskich UE. |
Środki odzyskiwania wierzytelności podjęte przez państwo współpracujące opierają się na:
|
☐ |
jednolitym tytule wykonawczym umożliwiającym egzekucję, zgodnie z ☐ art. 12 dyrektywy 2010/24/UE; |
|
☐ |
zmienionym jednolitym tytule wykonawczym umożliwiającym egzekucję, zgodnie z ☐ art. 15 dyrektywy 2010/24/UE (z uwzględnieniem decyzji odpowiedniego organu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 tej dyrektywy). |
Niniejszy dokument jest jednolitym tytułem wykonawczym umożliwiającym egzekucję (w tym podjęcie środków zabezpieczających). Dotyczy on wierzytelności wymienionej(-ych) poniżej, która(-e) pozostaje(-ą) niezapłacona(-e) w państwie wnioskującym (nazwa państwa wnioskującego). Pierwotny tytuł wykonawczy umożliwiający egzekucję tej (tych) wierzytelności był przedmiotem powiadomienia, o ile jest ono wymagane na mocy prawa krajowego państwa wnioskującego (nazwa państwa wnioskującego).
Spory dotyczące wierzytelności podlegają wyłącznym kompetencjom odpowiednich organów państwa wnioskującego (nazwa państwa wnioskującego), zgodnie z ☐ art. 14 dyrektywy 2010/24/UE. Każde prowadzone przed nimi postępowanie musi być zgodne z przepisami proceduralnymi i przepisami dotyczącymi użycia języków obowiązującymi w państwie wnioskującym (nazwa państwa wnioskującego).
OPIS WIERZYTELNOŚCI I OSOBY LUB OSÓB, KTÓRYCH DOTYCZY WNIOSEK
Identyfikacja wierzytelności [numer]
|
1. |
Dane referencyjne: |
|
2. |
Rodzaj wierzytelności:
|
|
3. |
Nazwa podatku/należności, której dotyczy niniejszy wniosek: |
|
4. |
Okres lub data, której dotyczy niniejszy wniosek: |
|
5. |
Data powstania wierzytelności: |
|
6. |
Możliwy termin rozpoczęcia egzekucji: |
|
7. |
Kwota wierzytelności pozostająca do zapłaty:
|
|
8. |
Data powiadomienia o wydaniu pierwotnego tytułu wykonawczego umożliwiającego egzekucję w państwie wnioskującym: (nazwa państwa wnioskującego)
|
|
9. |
Urząd odpowiedzialny za określenie wysokości wierzytelności:
|
|
10. |
Dalsze informacje dotyczące wierzytelności lub możliwości zaskarżenia obowiązku zapłaty można uzyskać w następujących urzędach:
|
Identyfikacja osoby lub osób, których dotyczy(-ą) krajowy(-e) tytuł(-y) wykonawczy(-e) umożliwiający(-e) egzekucję
|
a) |
W krajowym(-ych) tytule(-łach) wykonawczym(-ych) umożliwiającym(-ych) egzekucję wskazano następującą osobę ☐ osoba fizyczna ☐ inna
☐ przedstawiciel prawny
Przyczyna powstania zobowiązania:
|
|
b) |
W krajowym(-ych) tytule(-łach) wykonawczym(-ych) umożliwiającym(-ych) egzekucję wskazano również następującą(-e) osobę(-y) ☐ osoba fizyczna ☐ inna
☐ przedstawiciel prawny
Przyczyna powstania zobowiązania:
|
Inne informacje
Całkowita łączna kwota wierzytelności
|
— |
w walucie państwa wnioskującego: |
|
— |
w walucie państwa współpracującego: |
|
— |
w EUR: |
(1) Elementy pisane kursywą są nieobowiązkowe.
(2) W przypadku gdy niniejszy formularz jest przekazywany drogą elektroniczną, jego struktura i układ graficzny mogą zostać dostosowane do wymogów i możliwości systemu komunikacji elektronicznej, pod warunkiem że zestaw danych i informacji w nich zawartych nie ulega zasadniczym zmianom.
ZAŁĄCZNIK III
Deklaracja określająca powody i okoliczności wniosku o podjęcie środków zabezpieczających
|
Język(-i) niniejszego dokumentu |
|
|
Deklaracja określająca powody i okoliczności wniosku o podjęcie środków zabezpieczających (1) (2) |
|
|
na podstawie: |
art. 16 dyrektywy 2010/24/UE … |
|
Niniejsza deklaracja jest powiązana z wnioskiem o podjęcie środków zabezpieczających |
|
|
o następującym numerze referencyjnym: |
nr ref. … |
|
wysłanym przez następujące państwo wnioskujące: |
|
|
do następującego państwa współpracującego: |
|
Przekazuje się następujące szczegółowe informacje na temat powodów i okoliczności tego wniosku:
|
|||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
||||||||
|
|
|
|||||||
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
||||||
|
|
|
nazwa organu: |
|
|||||
|
|
|
adres organu: |
|
|||||
|
|
|
data wydania decyzji: |
DD/MM/RRRR |
|||||
|
|
|
dane osoby wyznaczonej do kontaktów: |
|
|||||
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
Tytuł wykonawczy umożliwiający egzekucję jest zaskarżony. |
|||||
|
|
|
|
Wierzytelność(-ci) nie jest (są) jeszcze objęta(-e) tytułem wykonawczym umożliwiającym egzekucję. |
|||||
|
|
|
|
Zaskarżenie wierzytelności przez dłużnika zostało już oddalone w pierwszej instancji, ale decyzja nie jest ostateczna. |
|||||
|
|
|
|
DD/MM/RRRR |
|||||
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
wysoka (szacunkowo) kwota (oczekiwanego) długu/znaczne obciążenie |
|||||
|
|
|
|
podejrzenie o oszustwo |
|||||
|
|
|
|
wskazana(-e) osoba(-y) prowadzi(-ą) działania mające na celu własną niewypłacalność |
|||||
|
|
|
|
restrukturyzacja aktywów |
|||||
|
|
|
|
zbywanie składników majątkowych |
|||||
|
|
|
|
próba ukrycia/zatajenia/rozproszenia aktywów |
|||||
|
|
|
|
niegospodarne zarządzanie przedsiębiorstwem |
|||||
|
|
|
|
częste zmiany miejsca pobytu |
|||||
|
|
|
|
przeniesienie własności za granicę |
|||||
|
|
|
|
niewywiązywanie się dłużnika z wcześniejszych zobowiązań płatniczych |
|||||
|
|
|
|
inne elementy/powody: … |
|||||
|
|
|
Krótkie wyjaśnienie (zalecane): … |
||||||
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
||||||
|
|
|
nazwa sądu: |
|
|||||
|
|
|
adres sądu: |
|
|||||
|
|
|
data wydania orzeczenia: |
DD/MM/RRRR |
|||||
|
|
|
(dane osoby wyznaczonej do kontaktów:) |
|
|||||
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
na jednostronny wniosek organów podatkowych |
|||||
|
|
|
|
w następstwie zaskarżenia wierzytelności przez dłużnika, inną osobę zobowiązaną lub inną osobę, której dotyczą środki zabezpieczające |
|||||
|
|
|
|
DD/MM/RRRR |
|||||
|
|
|
|||||||
|
|
|
|||||||
|
|
|
wysoka (szacunkowo) kwota (oczekiwanego) długu/znaczny poziom zadłużenia |
||||||
|
|
|
podejrzenie o oszustwo |
||||||
|
|
|
wskazana(-e) osoba(-y) prowadzi(-ą) działania mające na celu własną niewypłacalność |
||||||
|
|
|
restrukturyzacja aktywów |
||||||
|
|
|
zbywanie składników majątkowych |
||||||
|
|
|
próba ukrycia/zatajenia/rozproszenia aktywów |
||||||
|
|
|
niegospodarne zarządzanie przedsiębiorstwem |
||||||
|
|
|
częste zmiany miejsca pobytu |
||||||
|
|
|
przeniesienie własności za granicę |
||||||
|
|
|
niewywiązywanie się dłużnika z wcześniejszych zobowiązań płatniczych |
||||||
|
|
|
inne elementy/powody:… |
||||||
|
|
|
Krótkie wyjaśnienie (zalecane):… |
||||||
|
|||
|
|
|
||
|
|
|
||
(1) Elementy pisane kursywą są nieobowiązkowe. Sugeruje się usunięcie punktów, które nie zostały wybrane.
(2) W przypadku gdy niniejszy formularz jest przekazywany drogą elektroniczną, jego struktura i układ graficzny mogą zostać dostosowane do wymogów i możliwości systemu komunikacji elektronicznej, pod warunkiem że zestaw danych i informacji w nich zawartych nie ulega zasadniczym zmianom.
DECYZJE
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/50 |
DECYZJA RADY (UE) 2017/1967
z dnia 23 października 2017 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu EOG w odniesieniu do zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami (Działanie przygotowawcze Unii w zakresie badań nad obronnością)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (2), w szczególności jego art. 54 ust. 2 lit. b), art. 84 ust. 2 i art. 124,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (3) (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) weszło w życie w dniu 1 stycznia 1994 r. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, protokołu 31 do Porozumienia EOG. |
|
(3) |
Protokół 31 do Porozumienia EOG zawiera postanowienia dotyczące współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami. |
|
(4) |
Należy rozszerzyć współpracę pomiędzy Umawiającymi się Stronami Porozumienia EOG, aby uwzględnić udział państw EFTA w działaniu przygotowawczym Unii w zakresie badań nad obronnością, które jest finansowane z budżetu ogólnego Unii Europejskiej. |
|
(5) |
Właściwe jest, aby udział państw EFTA w działalności finansowanej z linii budżetowej 02 04 77 03 rozpoczął się od dnia 11 kwietnia 2017 r., nawet jeżeli dołączona decyzja Wspólnego Komitetu EOG zostanie przyjęta lub spełnienie wymogów konstytucyjnych dotyczących tej decyzji, o ile takie istnieją, zostanie notyfikowane po dniu 10 lipca 2017 r. |
|
(6) |
Instytucjom, przedsiębiorstwom, organizacjom i obywatelom państw EFTA powinno przysługiwać prawo do udziału w działalności, która rozpoczyna się przed wejściem w życie niniejszej decyzji. Koszty związane z ich udziałem w takiej działalności, której realizacja rozpoczyna się po dniu 11 kwietnia 2017 r., należy uznać za kwalifikowalne na takich samych zasadach jak koszty poniesione przez instytucje, przedsiębiorstwa, organizacje i obywateli państw członkowskich UE, o ile dołączona decyzja Wspólnego Komitetu EOG wejdzie w życie przez zakończeniem danego działania przygotowawczego. |
|
(7) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić realizację tej rozszerzonej współpracy od dnia 11 kwietnia 2017 r. |
|
(8) |
Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG w odniesieniu do proponowanej zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami, oparte jest na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 października 2017 r.
W imieniu Rady
K. IVA
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.
PROJEKT
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2017
z dnia …
zmieniająca protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 86 i 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Należy rozszerzyć współpracę pomiędzy Umawiającymi się Stronami Porozumienia EOG, aby uwzględnić udział państw EFTA w działaniu przygotowawczym Unii w zakresie badań nad obronnością, które jest finansowane z budżetu ogólnego Unii Europejskiej. |
|
(2) |
Właściwe jest, aby udział państw EFTA w działalności finansowanej z linii budżetowej 02 04 77 03 rozpoczął się od dnia 11 kwietnia 2017 r., nawet jeżeli niniejsza decyzja zostanie przyjęta lub spełnienie wymogów konstytucyjnych dotyczących niniejszej decyzji, o ile takie istnieją, zostanie notyfikowane po dniu 10 lipca 2017 r. |
|
(3) |
Instytucjom, przedsiębiorstwom, organizacjom i obywatelom państw EFTA powinno przysługiwać prawo do udziału w działalności, która rozpoczyna się przed wejściem w życie niniejszej decyzji. Koszty związane z ich udziałem w takiej działalności, której realizacja rozpoczyna się po dniu 11 kwietnia 2017 r., należy uznać za kwalifikowalne na takich samych zasadach jak koszty poniesione przez instytucje, przedsiębiorstwa, organizacje i obywateli państw członkowskich UE, o ile niniejsza decyzja wejdzie w życie przed zakończeniem danego działania przygotowawczego. |
|
(4) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić realizację tej rozszerzonej współpracy od dnia 11 kwietnia 2017 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 1 protokołu 31 do Porozumienia EOG dodaje się ustęp w brzmieniu:
|
„13. |
|
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po ostatniej notyfikacji zgodnie z art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (*1).
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 11 kwietnia 2017 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli,
W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
Przewodniczący
Sekretarze Wspólnego Komitetu EOG
(*1) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]
ZAŁĄCZNIK
Deklaracja państw EFTA do decyzji nr …/2017 zmieniającej protokół 31 do Porozumienia EOG w celu rozszerzenia współpracy pomiędzy Umawiającymi się Stronami aby uwzględnić udział państw EFTA w działaniu przygotowawczym Unii w zakresie badań nad obronnością
Niniejsza decyzja rozszerza współpracę Umawiających się Stron, aby uwzględnić udział państw EFTA w działaniu przygotowawczym Unii w zakresie badań nad obronnością. Państwa EFTA przyjmują do wiadomości, że kwestie obronności nie są objęte zakresem Porozumienia EOG, a zatem przyjęcie niniejszej decyzji nie rozszerza zakresu Porozumienia EOG w celu włączenia do niego kwestii obronności wykraczających poza udział państw EFTA w tym działaniu przygotowawczym. Państwa EFTA podkreślają również, że Islandia i Liechtenstein nie uczestniczą w tym działaniu przygotowawczym ani nie wnoszą wkładu finansowego do tego działania.
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/55 |
DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2017/1968
z dnia 26 października 2017 r.
w sprawie mianowania dowódcy operacji UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboj u wybrzeży Somalii (Atalanta) (ATALANTA/3/2017)
KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38,
uwzględniając wspólne działanie Rady 2008/851/WPZiB z dnia 10 listopada 2008 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (1) (Atalanta), w szczególności jego art. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Na mocy art. 6 ust. 1 wspólnego działania 2008/851/WPZiB Rada upoważniła Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) do podjęcia decyzji w sprawie mianowania dowódcy operacji UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii („dowódca operacji UE”). |
|
(2) |
W dniu 18 maja 2016 r. KPiB przyjął decyzję (WPZiB) 2016/808 (2) w sprawie mianowania generała brygady Roberta A. MAGOWANA dowódcą operacji UE. |
|
(3) |
Zjednoczone Królestwo zaproponowało, by następcą generała brygady Roberta A. MAGOWANA na stanowisku dowódcy operacji UE został generał dywizji Charlie STICKLAND OBE. |
|
(4) |
Komitet Wojskowy UE popiera ten wniosek. |
|
(5) |
Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowaniu oraz wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie polityczno-obronne, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Generał dywizji Charlie STICKLAND OBE zostaje niniejszym mianowany dowódcą operacji UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii od dnia 7 listopada 2017 r.
Artykuł 2
Niniejszym uchyla się decyzję (WPZiB) 2016/808.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 7 listopada 2017 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 października 2017 r.
W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa
W. STEVENS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 301 z 12.11.2008, s. 33.
(2) Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2016/808 z dnia 18 maja 2016 r. w sprawie mianowania dowódcy operacji UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta) (ATALANTA/2/2016) (Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 103).
|
28.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 279/56 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/1969
z dnia 27 października 2017 r.
zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 7317)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/247 (3) została przyjęta w związku z wystąpieniem ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5 w kilku państwach członkowskich („zainteresowane państwa członkowskie”) oraz ustanowieniem obszarów zapowietrzonych i zagrożonych przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich zgodnie z art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 2005/94/WE (4). |
|
(2) |
W decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 przewiduje się, że obszary zapowietrzone i zagrożone ustanowione przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE powinny obejmować co najmniej obszary wymienione jako obszary zapowietrzone i zagrożone w załączniku do wspomnianej decyzji wykonawczej. Decyzja wykonawcza (UE) 2017/247 stanowi również, że środki, które mają być stosowane na obszarach zapowietrzonych i zagrożonych, przewidziane w art. 29 ust. 1 i art. 31 dyrektywy 2005/94/WE, muszą być utrzymane przynajmniej do dat określonych w odniesieniu do tych obszarów w załączniku do wspomnianej decyzji wykonawczej. |
|
(3) |
Od daty jej przyjęcia decyzja wykonawcza (UE) 2017/247 była kilkakrotnie zmieniana w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do grypy ptaków. W szczególności decyzja wykonawcza (UE) 2017/247 została zmieniona decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/696 (5) w celu ustanowienia zasad wysyłania przesyłek zawierających jednodniowe pisklęta z obszarów wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247. Wprowadzając tę zmianę, uwzględniono fakt, że w porównaniu do innych produktów drobiowych jednodniowe pisklęta stwarzają bardzo niskie ryzyko rozprzestrzeniania się wysoce zjadliwej grypy ptaków. |
|
(4) |
Decyzja wykonawcza (UE) 2017/247 została następnie zmieniona decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/1841 (6) w celu wzmocnienia środków zwalczania choroby mających zastosowanie tam, gdzie istnieje podwyższone ryzyko rozprzestrzeniania się wysoce zjadliwej grypy ptaków. W związku z tym decyzja wykonawcza (UE) 2017/247 przewiduje obecnie ustanowienie na poziomie unijnym obszarów buforowych (dalszych stref zamkniętych) w zainteresowanych państwach członkowskich, o których mowa w art. 16 ust. 4 dyrektywy 2005/94/WE, w związku z wystąpieniem ogniska lub ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków oraz okres obowiązywania środków, które mają być stosowane na tych obszarach. Decyzja wykonawcza (UE) 2017/247 określa obecnie również zasady dotyczące wysyłania żywego drobiu, piskląt jednodniowych i jaj wylęgowych z obszarów buforowych do innych państw członkowskich, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków. |
|
(5) |
Ponadto załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian granic obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych przez zainteresowane państwa członkowskie zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. Załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/1930 (7) po powiadomieniu przez Włochy i Bułgarię o wystąpieniu kolejnych ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w tych dwóch państwach członkowskich. Włochy powiadomiły Komisję o wystąpieniu ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w gospodarstwach drobiarskich w regionach Lombardia, Wenecja Euganejska i Emilia-Romania oraz ustanowieniu przez to państwo członkowskie obszarów zapowietrzonych, zagrożonych i buforowych wokół zakażonych gospodarstw drobiarskich zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. Bułgaria powiadomiła Komisję o wystąpieniu ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w gospodarstwie utrzymującym kaczki w obwodzie Dobricz oraz ustanowieniu obszarów zapowietrzonych i zagrożonych wokół zakażonego gospodarstwa zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. |
|
(6) |
Od czasu ostatniej zmiany decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 wprowadzonej decyzją wykonawczą (UE) 2017/1930 Włochy powiadomiły Komisję o wystąpieniu nowych ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w gospodarstwach drobiarskich zlokalizowanych w regionach Lombardia i Wenecja Euganejska tego państwa członkowskiego. Ponadto Bułgaria powiadomiła Komisję o wystąpieniu kolejnego ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 w gospodarstwie drobiarskim położonym w obwodzie Chaskowo w tym państwie członkowskim. |
|
(7) |
Bułgaria i Włochy powiadomiły także Komisję o tym, że w następstwie niedawnego wystąpienia ognisk tej choroby wprowadziły niezbędne środki wymagane zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE, w tym ustanowiły obszary zapowietrzone i zagrożone wokół wszystkich zakażonych gospodarstw drobiarskich. |
|
(8) |
Komisja zbadała środki wprowadzone przez Bułgarię i Włochy zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE w następstwie niedawnych wystąpień ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w tych państwach członkowskich i uznaje, że granice obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych przez właściwe organy Bułgarii i Włoch znajdują się w wystarczającej odległości od gospodarstw drobiarskich, w których potwierdzono ognisko wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8. |
|
(9) |
W celu zapobieżenia niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii, a także aby uniknąć wprowadzenia przez państwa trzecie nieuzasadnionych barier w handlu, konieczne jest niezwłoczne określenie na poziomie Unii, we współpracy z Bułgarią i Włochami, obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych w Bułgarii i we Włoszech, zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE, w następstwie niedawnego wystąpienia ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w tych państwach członkowskich. Należy zatem zaktualizować wpisy dotyczące Bułgarii i Włoch w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247, aby uwzględnić uaktualnioną sytuację epidemiologiczną w tych dwóch państwach członkowskich w odniesieniu do tej choroby. W szczególności do wykazów znajdujących się w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 należy dodać nowe wpisy dotyczące obszarów zapowietrzonych i zagrożonych w obwodzie Chaskowo w Bułgarii oraz w regionach Lombardia i Wenecja Euganejska we Włoszech, obecnie podlegających ograniczeniom zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE. |
|
(10) |
Należy zatem zmienić załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247, aby zaktualizować podział na obszary na poziomie Unii w celu uwzględnienia obszarów zapowietrzonych i zagrożonych ustanowionych w Bułgarii i we Włoszech zgodnie z dyrektywą 2005/94/WE w następstwie niedawnego wystąpienia ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w tych dwóch państwach członkowskich oraz czasu trwania ograniczeń mających na nich zastosowanie. |
|
(11) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2017/247. |
|
(12) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 października 2017 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/247 z dnia 9 lutego 2017 r. w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 36 z 11.2.2017, s. 62).
(4) Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylająca dyrektywę 92/40/EWG (Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/696 z dnia 11 kwietnia 2017 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 101 z 13.4.2017, s. 80).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1841 z dnia 10 października 2017 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 261 z 11.10.2017, s. 26).
(7) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1930 z dnia 20 października 2017 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 272 z 21.10.2017, s. 18).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w części A wprowadza się następujące zmiany:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2) |
w części B wprowadza się następujące zmiany:
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||