(1)

W art. 23 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 (2) określono sposób, w jaki należy obliczać wkład Unii wypłacany w odniesieniu do zadeklarowanych wydatków. Należy doprecyzować, że przepis ten ma zastosowanie do płatności związanych z programami rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 (3), i do programów rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 (4).

(2)

W związku z tym należy także wyjaśnić, że w odniesieniu do programów rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, wkład Unii należy obliczać na podstawie stawki wkładu Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) dla każdego działania, rodzaju operacji korzystającej ze szczególnej stawki wkładu EFRROW i dla pomocy technicznej, wymienionych w planie finansowym, a w odniesieniu do programów rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, wkład należy obliczać na podstawie stawki EFRROW dla każdego priorytetu wymienionego w planie finansowym.

(3)

Zgodnie z art. 70 ust. 4c rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 państwa członkowskie korzystające z pomocy finansowej mogą stosować odstępstwa od maksymalnych stawek współfinansowania EFRROW określonych w ust. 3, 4 i 5 tego artykułu. W art. 23 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 trzeba zatem wskazać, jak obliczyć wkład Unii w przypadku programów rozwoju obszarów wiejskich zmienionych zgodnie z art. 70 ust. 4c rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.

(4)

W art. 23 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 należy ponadto wyjaśnić, że w odniesieniu do programów rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, płatności okresowe są ograniczone do całkowitego wkładu EFRROW dla każdego priorytetu.

(5)

Art. 34 ust. 9 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 stanowi, że w uzasadnionych przypadkach Komisja może przedłużyć odnośne terminy przewidziane w ust. 3 i 4 tego artykułu. Mimo iż w art. 34 ust. 5 znajduje się odniesienie do ust. 3 i 4 tego artykułu, w art. 34 ust. 9 należy również zawrzeć odniesienie do ust. 5, aby wyjaśnić, że wspomniany ust. 9 ma zastosowanie do wszystkich odnośnych terminów, o których mowa w art. 34 ust. 3, 4 i 5.

(6)

W art. 34 i 40 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 określono terminy dotyczące odpowiednio procedury rozliczania zgodności rachunków i procedury pojednawczej. Z doświadczenia nabytego w związku ze stosowaniem tych terminów wynika, że przy ich wyznaczaniu należy pominąć sierpień, gdyż jest to zazwyczaj okres letnich urlopów.

(7)

Do wzoru tabeli określonego w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 należy wprowadzić zmiany w celu usunięcia pewnych nieścisłości. W szczególności w odniesieniu do nowych przypadków nieprawidłowości uznaje się, że wymóg określenia, czy dany przypadek jest zarejestrowany w księdze dłużników, nie jest już konieczny, ponieważ zgodnie z art. 54 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 wszystkie nowe przypadki zgłoszone w tabeli w załączniku II powinny zostać wcześniej zapisane w księdze dłużników.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 908/2014.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Funduszy Rolniczych,

1)

w art. 23 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

2)

w art. 34 wprowadza się następujące zmiany:

3)

w art. 40 dodaje się ustęp w brzmieniu:

4)

załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 677/2011 (2), menedżer sieci powołuje Radę ds. Zarządzania Siecią w celu przyjmowania środków dotyczących zarządzania funkcjami sieciowymi oraz monitorowania ich skuteczności. Rozporządzenie to stanowi, że przedstawiciele niektórych organizacji są posiadającymi prawo głosu członkami Rady ds. Zarządzania Siecią, każdy członek ma zastępcę, a wspomniani członkowie i ich zastępcy są mianowani na podstawie propozycji przedstawianych przez zainteresowane organizacje. Przewiduje ono również, że Rada posiada przewodniczącego, który jest jednym z jej członków.

(2)

Zgodnie z regulaminem wewnętrznym Rady ds. Zarządzania Siecią przewodniczący, posiadający prawo głosu członkowie i ich zastępcy są powoływani na okres obowiązywania jednego okresu odniesienia systemu skuteczności działania, o którym mowa w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 549/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 691/2010 (4), drugi okres odniesienia biegnie od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2019 r.

(3)

W lutym i marcu 2015 r. zainteresowane organizacje zaproponowały kandydatów na swoich przedstawicieli w Radzie ds. Zarządzania Siecią.

(4)

Zgodnie z tymi propozycjami należy teraz mianować posiadających prawo głosu i nieposiadających go członków i ich zastępców, a także przewodniczącego Rady ds. Zarządzania Siecią na czas trwania drugiego okresu odniesienia.

(5)

Dla zapewnienia jasności i przejrzystości należy uchylić decyzję Komisji C(2012) 9613 dotyczącą mianowania przewodniczącego, posiadających prawo głosu członków i ich zastępców w Radzie ds. Zarządzania Siecią na czas trwania pierwszego okresu odniesienia.

(6)

Biorąc pod uwagę, że drugi okres odniesienia rozpoczął się dnia 1 stycznia 2015 r. i nominacje przewidziane w niniejszej decyzji powinny dotyczyć tego okresu, niniejsza decyzja powinna wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu i być stosowana z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2015 r.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego mocy art. 5 rozporządzenia (WE) nr 549/2004,

(1)

Decyzje Komisji 2005/734/WE (7), 2006/415/WE (8), 2007/25/WE (9) oraz decyzja wykonawcza Komisji 2013/657/UE (10) zostały przyjęte w związku z wystąpieniem ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 w celu ochrony zdrowia zwierząt i ludzi w Unii.

(2)

W decyzji 2005/734/WE ustanowiono środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 z ptaków dziko żyjących na drób i inne ptaki żyjące w niewoli oraz przewidziano system wczesnego wykrywania na obszarach szczególnego ryzyka.

(3)

W decyzji 2006/415/WE ustanowiono niektóre środki ochronne, które należy stosować w przypadku wystąpienia ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 u drobiu w danym państwie członkowskim, łącznie z określeniem obszarów A i B w następstwie podejrzenia lub potwierdzenia ogniska tej choroby.

(4)

Decyzja 2007/25/WE dotyczy niektórych środków ochronnych odnoszących się do wysoce zjadliwej grypy ptaków oraz przemieszczania do Unii ptaków domowych towarzyszących swoim właścicielom.

(5)

W decyzji wykonawczej 2013/657/UE określono, że w przypadku wykrycia przypadków wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 u dzikiego ptactwa lub ogniska tej choroby u drobiu w Szwajcarii unijne środki ochronne należy stosować jedynie do tych części tego państwa trzeciego, do których właściwe organy tego kraju stosują równoważne środki ochronne, jak określono w decyzji 2006/415/WE i w decyzji Komisji 2006/563/WE (11).

(6)

Decyzje 2005/734/WE, 2006/415/WE i 2007/25/WE oraz decyzję wykonawczą 2013/657/UE stosuje się do dnia 31 grudnia 2015 r.

(7)

Od końca 2014 r. zakażenia wirusem wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5 w tym H5N1 wystąpiły w ośmiu państwach członkowskich i dotknęły drobiu i dzikiego ptactwa. Podczas gdy wysoce zjadliwa grypa ptaków jest stale obecna lub regularnie pojawia się w dużej części Azji i Afryki, Ameryka Północna doświadczyła epidemii o niespotykanym dotąd zasięgu. Badania epidemiologiczne zdecydowanie wskazują na to, że wirus ten jest wprowadzany do stad drobiu w wyniku bezpośredniego lub pośredniego kontaktu z dzikim ptactwem i bocznego rozprzestrzeniania się tej choroby między stadami drobiu. Ponadto, po kilku latach bez zakażeń, Afryka Zachodnia zmaga się obecnie z gwałtownym i masowym powrotem wysoce zjadliwej grypy ptaków.

(8)

Obecna sytuacja epidemiologiczna, charakteryzująca się większą liczbą ognisk i szerszym zasięgiem geograficznym wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5, w szczególności H5N1, w stadach drobiu i u dzikiego ptactwa, stanowi stałe zagrożenie dla zdrowia zwierząt i ludzi w Unii.

(9)

Należy nadal ograniczać ryzyko związane z wysoce zjadliwą grypą ptaków, utrzymując środki bezpieczeństwa biologicznego, systemy wczesnego wykrywania i niektóre środki ochronne odnoszące się do przyszłych ognisk tej choroby w stadach drobiu w Unii.

(10)

Biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w państwach trzecich, równie ważne jest, aby utrzymać środki mające na celu uniknięcie możliwego wprowadzenia wirusa wysoce zjadliwej grypy ptaków w wyniku przywozu produktów drobiowych i wprowadzania ptaków domowych do Unii.

(11)

Okres stosowania decyzji 2005/734/WE, 2006/415/WE i 2007/25/WE oraz decyzji wykonawczej 2013/657/UE powinien w związku z tym zostać przedłużony do dnia 31 grudnia 2017 r.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 2005/734/WE, 2006/415/WE i 2007/25/WE oraz decyzję wykonawczą 2013/657/UE.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,