ZAPROSZENIE DO ZGŁASZANIA UWAG

DOTYCZĄCYCH INICJATYWY (bez oceny skutków)

Celem tego dokumentu jest poinformowanie opinii publicznej i zainteresowanych stron o pracach Komisji, aby umożliwić przekazanie informacji zwrotnych i skuteczny udział w konsultacjach.

Zwracamy się do tych grup o przedstawienie opinii na temat przyjętego przez Komisję podejścia do wskazanego problemu i możliwych rozwiązań oraz o przekazanie nam wszelkich istotnych informacji.

 Należy sfinalizować niniejszy dokument na jak najwcześniejszym etapie procesu przygotowań, aby umożliwić optymalne wykorzystanie informacji zwrotnych otrzymanych od zainteresowanych stron.

Tytuł inicjatywy

Strategia na rzecz równouprawnienia płci na lata 2026–2030

Wiodąca DG i odpowiedzialny dział

Dyrekcja Generalna ds. Sprawiedliwości i Konsumentów, Dyrekcja D, Dział D.3 – Równość Płci

Prawdopodobny rodzaj inicjatywy

Komunikat Komisji

Orientacyjny termin

I kw. 2026 r.

Informacje dodatkowe

https://commission.europa.eu/strategy-and-policy/policies/justice-and-fundamental-rights/gender-equality/gender-equality-strategy_pl 

Dokument przeznaczony wyłącznie do celów informacyjnych. Nie przesądza on o ostatecznej decyzji Komisji co do tego, czy inicjatywa ta zostanie zrealizowana, ani o jej ostatecznej treści. Wszystkie opisane tu elementy inicjatywy, w tym jej harmonogram, mogą ulec zmianie.

A. Kontekst polityczny, określenie problemu i analiza zgodności z zasadą pomocniczości

Kontekst polityczny

Równość płci jest prawem podstawowym i jedną z fundamentalnych wartości UE. Budowanie „Unii równości” potwierdzono jako priorytet w wytycznych politycznych na lata 2024–2029 przedstawionych przez przewodniczącą Ursulę von der Leyen oraz w piśmie określającym zadania skierowanym do komisarz do spraw równości oraz gotowości i zarządzania kryzysowego. Chociaż równouprawnienie płci stanowi fundamentalny element sprawiedliwych i demokratycznych społeczeństw i ma kluczowe znaczenie dla odblokowania większej konkurencyjności gospodarek, w całej UE utrzymuje się nierówne traktowanie płci, a na całym świecie nasila się regres w dziedzinie praw kobiet.

W marcu 2025 r. Komisja przedstawiła swoją długoterminową wizję i kluczowe zasady pełnej realizacji praw kobiet ujęte w planie działania na rzecz praw kobiet. Zapowiedziana w wytycznych politycznych przyszła nowa strategia na rzecz równouprawnienia płci ma przyczynić się do dalszych postępów w kierunku Europy zapewniającej równość płci oraz do propagowania tej równości na całym świecie. Tym samym ma służyć podjęciu kluczowych kroków na szczeblu UE w celu urzeczywistnienia długoterminowej wizji przedstawionej w planie działania. Nowa strategia będzie opierać się na postępach osiągniętych w ramach strategii na rzecz równouprawnienia płci na lata 2020–2025 i będzie spójna z innymi odpowiednimi inicjatywami UE.

Oczekuje się, że nowa strategia na rzecz równouprawnienia płci na lata 2026–2030 zostanie uwzględniona w programie prac Komisji na 2026 r.

Problem, któremu ma zaradzić inicjatywa

Nierówność płci jest kwestią strukturalną, która oddziałuje na wszystkie sfery społeczeństwa, wpływając negatywnie na ludzi, dobrobyt, bezpieczeństwo i demokrację. Narzędziem wykorzystywanym do mierzenia postępu w tym obszarze w UE jest wskaźnik równouprawnienia płci, zgodnie z którym UE uzyskała obecnie jedynie 71 punktów na 100, co oznacza, że nadal jest wiele do zrobienia w zakresie ochrony praw kobiet i osiągnięcia pełnego równouprawnienia płci w UE.

Niedawne badanie UE dotyczące przemocy ze względu na płeć przeprowadzone przez Eurostat, Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej i Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn potwierdziło, że co trzecia kobieta w UE w wieku powyżej 15 lat doświadczyła przemocy fizycznej lub seksualnej. W ciągu ostatnich dziesięciu lat liczba ta nie zmieniła się pomimo wysiłków służących przeciwdziałaniu temu zjawisku, podejmowanych na gruncie polityki zarówno na szczeblu unijnym, jak i krajowym. Koszt przemocy wobec kobiet w UE szacuje się na 289 mld euro rocznie.

Chociaż kobiety w całej UE mają coraz wyższe kwalifikacje i zazwyczaj większe osiągnięcia edukacyjne niż mężczyźni, ich udział w rynku pracy pozostaje niższy niż udział mężczyzn: w 2023 r. luka w zatrudnieniu ze względu na płeć wyniosła 10,2 punktu procentowego. Zgodnie z celami społecznymi UE określonymi w planie działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych do 2030 r. co najmniej 78 proc. osób w wieku 20–64 lat powinno być zatrudnionych, a luka w zatrudnieniu ze względu na płeć powinna zostać zmniejszona o połowę w porównaniu z 2019 r. Zwiększenie udziału kobiet w rynku pracy ma zatem zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia tych celów. Roczne straty gospodarcze wynikające z luki w zatrudnieniu ze względu na płeć wynoszą około 390 mld euro rocznie. Luka płacowa ze względu na płeć wynosi 12 proc. (2023 r.) Luka ta pogłębia się również w ciągu życia: w 2023 r. kobiety w wieku 65 lat i starsze w UE otrzymywały emeryturę niższą średnio o 25,4 proc. od emerytury mężczyzn, a więcej niż jedna na pięć kobiet w UE w wieku 75 lat i starszych była zagrożona ubóstwem lub wykluczeniem społecznym.

Luka w zatrudnieniu i luka płacowa ze względu na płeć są konsekwencją różnych czynników, w tym podziału zawodów i sektorów na typowo zdominowane przez kobiety lub mężczyzn, różnic w rodzajach kariery zawodowej, powszechnego występowania umów o pracę w niepełnym wymiarze godzin lub umów oferujących mniej stabilne formy zatrudnienia dla kobiet, niedostatecznej reprezentacji kobiet na wyższych stanowiskach, nierównego podziału nieodpłatnych obowiązków opiekuńczych, szczególnych cech systemów ulg podatkowych oraz utrzymujących się różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn i (nie)świadomych uprzedzeń dotyczących płci, z jakimi poszczególne osoby mierzą się w pracy, w domu i w społeczeństwie.

Reprezentacja w polityce jest również niska: kobiety stanowią średnio 39 proc. posłów do Parlamentu Europejskiego, 33 proc. posłów do parlamentów narodowych w UE i 26,5 proc. przedstawicieli parlamentów na całym świecie oraz zajmują 37 proc. miejsc w samorządach lokalnych w państwach UE. Polityczki również częściej niż mężczyźni są ofiarą ataków ze względu na płeć.

W sferze zdrowotnej kobiety doświadczają zagrożeń mających związek z płcią i chorobami, które często są niewystarczająco zbadane oraz są niediagnozowane i nieleczone. Kobiety w UE nadal mierzą się również z wyzwaniami związanymi z dostępnością kompleksowych usług i produktów opieki zdrowotnej, zwłaszcza z zakresu zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Normy dotyczące produktów muszą opierać się na danych odnoszących się do wielkości i kształtu ludzkiego ciała (tj. danych antropometrycznych), które będą reprezentatywne dla całej populacji UE, w tym kobiet.

Niektóre grupy kobiet, takie jak kobiety z niepełnosprawnościami, kobiety o określonym pochodzeniu rasowym lub etnicznym, Romki, migrantki i kobiety z obszarów wiejskich, są w jeszcze większym stopniu zagrożone ubóstwem, bezrobociem i przemocą ze względu na płeć, a także muszą mierzyć się z wieloma innymi wyzwaniami, od opieki zdrowotnej po mieszkalnictwo.

Ponadto pojawiają się niepokojące tendencje, takie jak rosnąca polaryzacja wokół kwestii równouprawnienia płci wśród młodszych pokoleń. Ruchy antyrównościowe i antygenderowe spotkały się w niektórych obszarach z aprobatą, co przyczynia się do regresu w dziedzinie praw kobiet i podaje w wątpliwość postępy w kierunku równości praw i niedyskryminacji. W świetle takich tendencji działania UE na rzecz zwiększenia równości płci, w tym propagowanie równouprawnienia płci i praw kobiet na całym świecie, są ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Wymaga to spójnego i skoordynowanego podejścia do polityki wewnętrznej i zewnętrznej UE, zgodnie z planem działania na rzecz praw kobiet.

Bez skoordynowanych wysiłków na szczeblu UE nierówności będą się utrzymywać i niektóre z trudem wypracowane korzyści mogą ulec zniweczeniu. Komisja powinna również nadal dawać przykład, na przykład utrzymując równowagę płci wśród własnego kierownictwa. Brak dalszych działań ze strony UE prowadziłby do ugruntowania, a nawet pogłębienia się różnic między państwami członkowskimi, co mogłoby osłabić zaobserwowaną w ostatnich latach tendencję pozytywnej konwergencji.

Podstawa działania UE (podstawa prawna i analiza zgodności z zasadą pomocniczości)

Podstawa prawna

Odpowiednie podstawy prawne zawarte w traktatach UE obejmują:

·art. 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), zgodnie z którym Unia może podejmować środki niezbędne do zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną,

·art. 153 i 157 TFUE, które umożliwiają UE wspieranie i uzupełnianie działań państw członkowskich w dziedzinie równości kobiet i mężczyzn w odniesieniu do szans na rynku pracy i traktowania w pracy, w tym przyjmowanie minimalnych wymagań, oraz nakładają na państwa członkowskie obowiązek stosowania zasady równości wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet za taką samą pracę lub pracę o takiej samej wartości.

Odpowiednie postanowienia traktatów UE określające wartości i cele obejmują:

·art. 2 i 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), które odnoszą się do wartości UE, w tym równości kobiet i mężczyzn,

·art. 8 i 10 TFUE, które nakładają obowiązek zniesienia nierówności oraz wspierania równości mężczyzn i kobiet we wszystkich działaniach UE, a także zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną przy określaniu i realizacji polityk i działań UE.

Zasada równości kobiet i mężczyzn została potwierdzona w art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a ogólne zasady równości i niedyskryminacji w jej art. 20 i 21.

Praktyczna potrzeba działania na poziomie UE

Nierówne traktowanie płci utrzymuje się w całej UE i na świecie. We wszystkich państwach członkowskich można zaobserwować wspólne tendencje i wyzwania, począwszy od przemocy ze względu na płeć po nierówności w zatrudnieniu, wynagrodzeniach i emeryturach. Aby rozwiązać te kwestie, UE musi potwierdzić swoje zdecydowane zaangażowanie i podjąć działania na rzecz postępu w realizacji programu równouprawnienia płci. Ma to zasadnicze znaczenie dla wypełnienia przez UE jej celów określonych w art. 2 i art. 3 ust. 3 TUE, art. 8 i 10 TFUE oraz art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej zgodnie z obowiązkami UE wynikającymi z art. 19, art. 153 ust. 1 lit. i) oraz art. 157 TFUE.

Ponadto UE odgrywa kluczową rolę w opracowywaniu wytycznych politycznych, koordynowaniu i uzupełnianiu działań państw członkowskich, monitorowaniu postępów, zapewnianiu wsparcia finansowego z funduszy UE oraz ułatwianiu wymiany najlepszych praktyk. Działania UE przyczyniają się do niwelowania istniejących między państwami członkowskimi różnic w równouprawnieniu płci oraz do ustalenia skoordynowanych priorytetów i działań. Pełniąc rolę podmiotu funkcjonującego w wymiarze globalnym, UE może również działać na rzecz wspierania i upowszechniania równouprawnienia płci na arenie międzynarodowej.

B. Co ma osiągnąć inicjatywa i w jaki sposób?

Biorąc za podstawę strategię na rzecz równouprawnienia płci na lata 2020–2025 i plan działania na rzecz praw kobiet, nowa strategia na rzecz równouprawnienia płci na lata 2026–2030 będzie określać konkretne działania, środki i inicjatywy, które Komisja zamierza wprowadzić w ciągu najbliższych pięciu lat w celu propagowania równości płci, skutecznej realizacji praw kobiet i zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć. Inicjatywa zdefiniuje strategiczne priorytety i cele oraz usprawni koordynację między UE, jej państwami członkowskimi, krajami sąsiadującymi i innymi zainteresowanymi stronami. Dostosowując działania zewnętrzne do swojej polityki wewnętrznej, UE będzie nadal wspierać i upowszechniać równouprawnienie płci na całym świecie.

Jak zapowiedziano w piśmie określającym zadania skierowanym do komisarz do spraw równości oraz gotowości i zarządzania kryzysowego, nowa strategia skupi się na wszystkich kwestiach dotyczących kobiet w całej ich różnorodności, „od walki z przemocą ze względu na płeć po wzmocnienie pozycji ekonomicznej kobiet, ich udziale w polityce i przeciwdziałaniu dyskryminacji w dziedzinie zdrowia, edukacji, mieszkalnictwa, ochrony socjalnej oraz dostarczania towarów i usług”, ale także na „wyzwaniach stojących przed kobietami na rynku pracy, przemocy w internecie i równowadze między życiem zawodowym a prywatnym”.

Nowa strategia będzie się nadal opierać na podejściu dwutorowym, które łączy ukierunkowane środki na rzecz osiągnięcia równouprawnienia płci z lepszym uwzględnianiem aspektu płci we wszystkich obszarach polityki UE. To dwutorowe podejście jest spójne zarówno z celami określonymi w art. 8 TFUE, jak i z dotychczasową praktyką instytucjonalną, a od 2000 r. stanowi element polityki Komisji na rzecz równouprawnienia płci. W tym celu w ramach strategii będzie się dążyć do wspierania synergii między kluczowymi inicjatywami Komisji przyczyniającymi się do budowania „Unii równości”, takimi jak nowa strategia na rzecz równości osób LGBTIQ, nowa strategia antyrasistowska, strategia na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami na lata 2021–2030 oraz unijne ramy strategiczne na rzecz równouprawnienia, włączenia społecznego i udziału Romów na lata 2020–2030.

Możliwe inicjatywy mogłyby zatem dotyczyć poprawy ram prawnych, wdrażania i egzekwowania obowiązującego prawodawstwa UE, działań politycznych obejmujących kampanie uświadamiające, udzielania wsparcia finansowego organizacjom społeczeństwa obywatelskiego oraz gromadzenia i wykorzystywania danych dotyczących równouprawnienia płci. Ponadto dalsza współpraca i wymiana dobrych praktyk z państwami członkowskimi w ramach grupy wysokiego szczebla ds. uwzględniania aspektu płci oraz Komitetu Doradczego ds. Równości Szans dla Kobiet i Mężczyzn pomoże zapewnić komplementarność środków wspierających równouprawnienie płci na szczeblu unijnym i krajowym. Osiągnięcie synergii na rzecz propagowania równouprawnienia płci w działaniach zewnętrznych zapewni koordynacja między odpowiednimi grupami roboczymi UE. Przekrojową zasadą przyświecającą wdrażaniu nowej strategii pozostanie również intersekcjonalność, tj. pojęcie odnoszące się do sposobu, w jaki płeć łączy się z innymi cechami osobistymi lub tożsamością, oraz sposobu, w jaki krzyżowanie się tych kategorii przyczynia się do jednostkowych doświadczeń związanych z dyskryminacją.

Prawdopodobne skutki

Oczekuje się, że przyjęcie nowej strategii na rzecz równouprawnienia płci na lata 2026–2030 wpłynie pozytywnie sytuację w tym zakresie w UE i poza nią. Krótko mówiąc, celem strategii jest potwierdzenie, zachowanie i propagowanie podstawowej wartości UE, jaką jest równość płci. Równouprawnienie płci i prawa kobiet leżą u podstaw sprawiedliwości społecznej, silnej demokracji, solidnej i konkurencyjnej gospodarki oraz bezpieczeństwa dla wszystkich. Pozytywny wpływ strategii będzie prawdopodobnie większy w przypadku osób najbardziej dotkniętych nierównością płci, czyli kobiet, zwłaszcza tych doświadczających dyskryminacji intersekcjonalnej.

Oczekuje się jednak, że oprócz realizacji głównych celów nowa strategia na rzecz równouprawnienia płci będzie również miała pozytywne skutki społeczne i gospodarcze oraz będzie stanowiła podstawę związanych z płcią aspektów polityki zagranicznej i bezpieczeństwa UE. Celem strategii jest ograniczenie przemocy ze względu na płeć, zarówno w internecie, jak i poza nim, oraz wspieranie równego uczestnictwa kobiet w rynkach pracy, gospodarce i polityce. Pomoże ona również w zwalczaniu dyskryminacji ze względu na płeć w dziedzinie zdrowia, edukacji, mieszkalnictwa, ochrony socjalnej oraz dostarczania towarów i usług. Dzięki usunięciu barier dla równych zasad uczestnictwa przyczyni się do zmniejszenia obciążeń, z jakimi poszczególne osoby mierzą się w różnych sferach życia. Osiągnięcie równego uczestnictwa kobiet w gospodarce i ogólnie w społeczeństwie wiąże się z lepszymi wynikami gospodarczymi i społecznymi oraz przyczynia się bezpośrednio do zwiększenia europejskiej konkurencyjności.

Analiza konwergencji przeprowadzona przez Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn pokazuje, że różnice w równouprawnieniu płci w UE zmniejszyły się w latach 2010–2022, tj. w okresie objętym poprzednimi trzema strategiami na rzecz równouprawnienia płci. Pomimo różnych sytuacji wyjściowych 15 państw członkowskich jest obecnie bliżej średniej UE niż w 2010 r. W związku z tym oczekuje się, że korzyści płynące ze strategii będą odczuwalne w całej UE, a najbardziej zauważalne będą w państwach członkowskich, w których różnice nierówne traktowanie płci utrzymuje się na poziomie wyższym niż średnia UE. Strategia ta będzie bezpośrednio wspierać cele zrównoważonego rozwoju ONZ, w szczególności cel 5 (równość płci) i cel 10 (mniej nierówności), zapewniając tym samym dostosowanie polityki UE do globalnych zobowiązań na rzecz równouprawnienia płci. Ponadto pomoże ona w realizacji zasad określonych w Europejskim filarze praw socjalnych, które to zasady mają na celu wspieranie sprawiedliwych i dobrze funkcjonujących rynków pracy i systemów opieki społecznej. W filarze kładzie się nacisk na przykład na równe szanse i dostęp do rynku pracy, uczciwe warunki pracy, ochronę socjalną i włączenie społeczne. Dostosowanie do celów filaru podkreśla wagę koordynacji różnych dokumentów i strategii UE, co ma zasadnicze znaczenie dla wypracowania spójnego i kompleksowego podejścia do zmniejszania różnic w traktowaniu płci oraz promowania inkluzywności w całej UE.

Monitorowanie w przyszłości

Komisja będzie aktywnie monitorować realizację działań nakreślonych w nowej strategii na rzecz równouprawnienia płci, w tym w ramach europejskiego semestru w zakresie dotyczącym równości płci w zatrudnieniu. Monitorowanie to będzie opierać się na informacjach otrzymanych od specjalnie powołanej sieci ekspertów Komisji do spraw analizy naukowej i doradztwa w sprawie równości płci w UE (ang. Scientific Analysis and Advice on Gender Equality, SAAGE) oraz europejskiej sieci ekspertów prawnych w dziedzinie równouprawnienia płci i niedyskryminacji. Przyszłe odsłony rocznego wskaźnika równouprawnienia płci publikowanego przez Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn dostarczą cennych danych umożliwiających śledzenie postępów w dziedzinie równouprawnienia płci. Ponadto tablicę wskaźników społecznych Eurostatu wyposażono w nowe narzędzie wizualizacji, które pomaga śledzić postępy państw w kluczowych obszarach wspierających Europejski filar praw socjalnych, w tym w obszarze równouprawnienia płci. Komisja będzie także nadal współpracować z przyszłymi prezydencjami Rady, które co roku składają sprawozdania z postępów UE w realizacji celu zrównoważonego rozwoju ONZ nr 5, dotyczącego równości płci w kontekście pekińskiej platformy działania. Współpraca i kontakty z państwami członkowskimi pozostaną również priorytetem za sprawą grupy wysokiego szczebla ds. uwzględniania aspektu płci oraz Komitetu Doradczego ds. Równości Szans dla Kobiet i Mężczyzn. Komisja będzie też prowadzić otwarty dialog i konsultacje na temat wdrażania strategii z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego i innymi zainteresowanymi stronami.

C. Lepsze stanowienie prawa

Ocena skutków

Ocena skutków nie jest wymagana, ponieważ nowa strategia na rzecz równouprawnienia płci na lata 2026-2030 określi ogólne cele i procesy kształtowania polityki, których wpływu nie można ocenić na tym etapie. Jeżeli w strategii zostaną zapowiedziane jakiekolwiek inicjatywy ustawodawcze, w razie potrzeby mogą one zostać poddane ocenie skutków w trakcie ich przygotowywania.

Strategia konsultacji

To zaproszenie do zgłaszania uwag i towarzyszący mu kwestionariusz konsultacji publicznych umożliwią Komisji zebranie danych dotyczących obszarów wymagających dalszych działań na szczeblu UE w celu propagowania równouprawnienia płci. Dalsze informacje zostaną zebrane w drodze ukierunkowanych konsultacji z zainteresowanymi stronami prowadzonych z organami państw członkowskich, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, partnerami społecznymi, organizacjami międzynarodowymi i środowiskiem akademickim.

Główne elementy konsultacji:

·zaproszenie do zgłaszania uwag

·konsultacje publiczne.

Zarówno zaproszenie do zgłaszania uwag, jak i konsultacje publiczne będą dostępne we wszystkich 24 językach urzędowych UE przez okres 12 tygodni. Odpowiedzi można udzielać we wszystkich językach urzędowych UE za pośrednictwem portalu „„Wyraź swoją opinię”.

Zgodnie z wytycznymi Komisji dotyczącymi lepszego stanowienia prawa, służącymi opracowywaniu inicjatyw opartych na najlepszej dostępnej wiedzy, do przedkładania odpowiednich opublikowanych i wstępnych badań naukowych, analiz i danych zachęca się również naukowców, organizacje akademickie i stowarzyszenia naukowe dysponujące wiedzą fachową w dziedzinie równouprawnienia płci. Szczególnie interesują nas opinie podsumowujące obecny stan wiedzy w dziedzinie równouprawnienia płci.

Komisja poda do ogólnej wiadomości zaproszenie do zgłaszania uwag i konsultacji publicznych za pośrednictwem środków komunikacji instytucjonalnej (np. ogłoszeń prasowych, mediów społecznościowych) oraz będzie zachęcać do udziału w działaniach konsultacyjnych, korzystając z pomocy państw członkowskich i organizacji społeczeństwa obywatelskiego.

Sprawozdanie podsumowujące, przedstawiające kluczowe elementy konsultacji publicznych, zostanie opublikowane na stronie poświęconej konsultacjom w ciągu 8 tygodni od ich zamknięcia.

Powody prowadzenia konsultacji

Konsultacje te mają być kompleksowe, przejrzyste i inkluzywne. Komisja zamierza umożliwić wszystkim zainteresowanym stronom podzielenie się ich opiniami, dzięki czemu będzie mogła wykorzystać szeroki zakres punktów widzenia oraz informacji podczas przygotowywania nowej strategii na rzecz równouprawnienia płci na lata 2026–2030.

Grupa docelowa

Konsultacje te skierowane są do ogółu społeczeństwa i szerokiego grona zainteresowanych stron, m.in. do:

·organów krajowych odpowiedzialnych za równouprawnienie płci oraz zwalczanie dyskryminacji ze względu na płeć i przemocy ze względu na płeć,

·organów ds. równości i europejskiej sieci krajowych organów ds. równości (EQUINET),

·organizacji społeczeństwa obywatelskiego działających w obszarze równouprawnienia płci,

·Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn i innych właściwych agencji, takich jak Agencja Praw Podstawowych UE i Eurofound,

·pracodawców, organizacji przedsiębiorców i związków zawodowych,

·środowisk akademickich i ekspertów w dziedzinie równouprawnienia płci,

·osób zainteresowanych kwestiami równouprawnienia płci,

·organizacji międzynarodowych,

·innych podmiotów publicznych i prywatnych zainteresowanych konkretnymi aspektami równouprawnienia płci (np. krajowych urzędów statystycznych, sektora zdrowia, zainteresowanych stron z sektora mieszkalnictwa).