C:2019:044:FULL

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - C:2019:044:FULL - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document C:2019:044:FULL

Help

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, C 44, 4 lutego 2019

Display all documents published in this Official Journal

HTML

PDF

e-signature

How to verify the authenticity of the Official Journal

		ISSN 1977-1002
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 44

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Rocznik 62 4 lutego 2019

Spis treśći		Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2019/C 44/01	Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej	1

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał Sprawiedliwości
2019/C 44/02	Sprawa C-305/17: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Bratislava – Słowacja) – FENS spol. s r.o. / Slovenská republika – Úrad pre reguláciu sieťových odvetví Odesłanie prejudycjalne – Swobodny przepływ towarów – Cła – Opłaty o skutku równoważnym – Opłata za przesyłanie energii elektrycznej wyprodukowanej w kraju i przeznaczonej na wywóz – Zgodność takich uregulowań z zasadą swobodnego przepływu towarów	2
2019/C 44/03	Sprawa C-378/17: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 4 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supreme Court – Irlandia) – Minister for Justice and Equality, Commissioner of An Garda Síochána / Workplace Relations Commission Odesłanie prejudycjalne – Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia – Dyrektywa 2000/78/WE – Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek – Rekrutacja funkcjonariuszy policji – Krajowy organ powołany na mocy prawa w celu zapewnienia stosowania prawa Unii w określonej dziedzinie – Możliwość odstąpienia od stosowania uregulowania prawa krajowego sprzecznego z prawem Unii – Pierwszeństwo prawa Unii	3
2019/C 44/04	Sprawa C-480/17: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Köln – Niemcy) – Frank Montag / Finanzamt Köln-Mitte Odesłanie prejudycjalne – Swoboda przedsiębiorczości – Podatki bezpośrednie – Podatek dochodowy – Możliwość odliczenia składek wpłacanych na rzecz funduszu emerytalno-rentowego samorządu zawodowego oraz w ramach prywatnego systemu ubezpieczenia emerytalno-rentowego – Wyłączenie w stosunku do podmiotów niebędących rezydentami	3
2019/C 44/05	Sprawa C-629/17: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supremo Tribunal de Justiça – Portugalia) – J. Portugal Ramos Vinhos SA / Adega Cooperativa de Borba CRL Odesłanie prejudycjalne – Własność intelektualna – Prawo znaków towarowych – Dyrektywa 2008/95/WE – Artykuł 3 ust. 1 lit. c) – Podstawy unieważnienia – Słowny znak towarowy składający się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek mogących służyć do oznaczania cech towaru lub usługi – Pozostałe cechy towaru lub usługi – Urządzenie do wytwarzania towaru – Słowny znak towarowy tworzony przez oznaczenie wskazujące towary winiarskie i nazwę geograficzną stanowiącą element słowny nazwy właściciela znaku towarowego	4
2019/C 44/06	Sprawa C-672/17: Wyrok Trybunału (szósta izba izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa – CAAD) – Portugalia] – Tratave – Tratamento de Águas Residuais do Ave SA / Autoridade Tributária e Aduaneira Odesłanie prejudycjalne – Podatek od wartości dodanej (VAT) – Podstawa opodatkowania – Obniżenie – Zasada neutralności podatkowej	5
2019/C 44/07	Sprawa C-675/17: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato – Włochy) – Ministero della Salute / Hannes Preindl (Odesłanie prejudycjalne – Uznawanie kwalifikacji zawodowych – Dyrektywa 2005/36/WE – Uznawanie dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji wydanych po zakończeniu okresów kształcenia, które częściowo się pokrywają – Uprawnienia kontrolne przyjmującego państwa członkowskiego)	5
2019/C 44/08	Sprawa C-92/18: Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2018 r. – Republika Francuska / Parlament Europejski	6
2019/C 44/09	Sprawa C-412/18 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 10 kwietnia 2018 r. w sprawie T-810/17, King/Komisja, wniesione w dniu 22 czerwca 2018 r. przez Anthony’ego Andrew Kinga	7
2019/C 44/10	Sprawa C-547/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Polska) w dniu 23 sierpnia 2018 r. – Dong Yang Electronics Sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu	7
2019/C 44/11	Sprawa C-558/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Łodzi (Polska) w dniu 3 września 2018 r. – Miasto Łowicz przeciwko Skarbowi Państwa – Wojewodzie Łódzkiemu	8
2019/C 44/12	Sprawa C-563/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Warszawie (Polska) w dniu 5 września 2018 r. – postępowanie karne przeciwko VX, WW, XV	9
2019/C 44/13	Sprawa C-585/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy (Polska) w dniu 20 września 2018 r. – A. K. przeciwko Krajowej Radzie Sądownictwa	9
2019/C 44/14	Sprawa C-624/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy (Polska) w dniu 3 października 2018 – CP przeciwko Sądowi Najwyższemu	10
2019/C 44/15	Sprawa C-625/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy (Polska) w dniu 3 października 2018 r. – DO przeciwko Sądowi Najwyższemu	10
2019/C 44/16	Sprawa C-653/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny (Polska) w dniu 17 października 2018 r. – Unitel Sp. z o.o. w Warszawie przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie	11
2019/C 44/17	Sprawa C-668/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy (Polska) w dniu 26 października 2018 – BP przeciwko UNIPARTS sarl z/s w Nyon	12
2019/C 44/18	Sprawa C-684/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureşti (Rumunia) w dniu 6 listopada 2018 r. – World Comm Trading Gfz SRL / Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF), Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Ploieşti	13
2019/C 44/19	Sprawa C-709/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Špecializovaný trestný súd (Słowacja) w dniu 14 listopada 2018 r. – postępowanie karne przeciwko UL i VM	14
2019/C 44/20	Sprawa C-725/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Grondwettelijk Hof (Belgia) w dniu 22 listopada 2018 r. – Anton van Zantbeek VOF / Ministerraad	15
2019/C 44/21	Sprawa C-735/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Justice de paix du troisième canton de Charleroi (Belgia) w dniu 26 listopada 2018 r. – IZ / Ryanair DAC	16
2019/C 44/22	Sprawa C-742/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 13 września 2018 r. w sprawie T-627/16 Republika Czeska / Komisja, wniesione w dniu 27 listopada 2018 r. przez Republikę Czeską	17
	Sąd
2019/C 44/23	Sprawy połączone T-274/16 i T-275/16: Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Saleh Thabet i in. / Rada Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją w Egipcie – Zamrożenie środków finansowych – Cele – Kryteria umieszczenia w wykazie nazwisk osób, których dotyczą środki ograniczające – Pozostawienie nazwisk skarżących w wykazie osób, których dotyczą środki ograniczające – Podstawa faktyczna – Zarzut niezgodności z prawem – Podstawa prawna – Proporcjonalność – Prawo do rzetelnego procesu sądowego – Domniemanie niewinności – Zasada dobrej administracji – Naruszenie prawa – Oczywisty błąd w ocenie – Prawo własności – Prawo do obrony – Prawo do skutecznej ochrony sądowej	19
2019/C 44/24	Sprawa T-314/16 i T-435/16: Wyrok Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – VG / Komisja Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Dokumenty i informacje dotyczące decyzji Komisji o zakończeniu porozumienia o współpracy i członkostwie w Team Europe – Odmowa dostępu – Wyjątek dotyczący ochrony życia prywatnego i ochrony osób fizycznych – Ochrona danych osobowych – Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 – Odmowa przekazania – Artykuły 7, 47 i 48 karty praw podstawowych – Odpowiedzialność pozaumowna	20
2019/C 44/25	Sprawa T-329/16: Wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2018 r. – Bristol-Myers Squibb Pharma / Komisja i EMA Produkty lecznicze stosowane u ludzi – Sieroce produkty lecznicze – Decyzja o wycofaniu oznaczenia Elotuzumab jako sierocego produktu leczniczego – Decyzja uznająca, że kryteria oznaczenia przestały być spełniane – Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego stosowanego przez ludzi Empliciti (Elotuzumab) – Artykuł 5 ust. 12 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 141/2000 – Artykuł 5 ust. 8 rozporządzenia nr 141/2000 – Obowiązek uzasadnienia	21
2019/C 44/26	Sprawa T-459/16: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Hiszpania / Komisja EFRG i EFRROW – Wydatki wyłączone z finansowania – Artykuł 31 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 – Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 – Niedociągnięcia w IACS – Trwałe użytki zielone – Ryzyko dla funduszu – Dokument VI/5330/97 – Artykuł 73a ust. 2a rozporządzenia (WE) nr 796/2004 – Artykuł 81 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009 – Artykuł 137 rozporządzenia nr 73/2009 – Korekty ryczałtowe w wysokości 25 % i 10 %	21
2019/C 44/27	Sprawa T-517/16: Wyrok Sądu z dnia 4 grudnia 2018 r. – Janoha i in. / Komisja Służba publiczna – Personel kontraktowy – Nowelizacja regulaminu pracowniczego z dnia 1 stycznia 2014 r. – Artykuł 6 załącznika X do regulaminu pracowniczego – Nowe przepisy dotyczące przyznawania urlopu mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim – Zarzut niezgodności z prawem – Artykuł 10 akapit drugi regulaminu pracowniczego – Artykuły 7 i 33 karty praw podstawowych – Równość traktowania – prawa nabyte – Uzasadnione oczekiwania – Pewność prawa – Nadużycie władzy	22
2019/C 44/28	Sprawa T-518/16: Wyrok Sądu z dnia 4 grudnia 2018 r. – Carreras Sequeros i in. / Komisja Służba publiczna – Urzędnicy i personel kontraktowy – Reforma regulaminu pracowniczego z dnia 1 stycznia 2014 r. – Artykuł 6 załącznika X do regulaminu pracowniczego – Nowe przepisy dotyczące corocznego urlopu wypoczynkowego mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim – Zarzut niezgodności z prawem – Cel urlopu wypoczynkowego	23
2019/C 44/29	Sprawa T-560/16: Wyrok Sądu z dnia 4 grudnia 2018 r. – Schneider/EUIPO Służba publiczna – Personel tymczasowy – Wewnętrzna reorganizacja struktury EUIPO – Przeniesienie z urzędu – Podstawa prawna – Artykuł 7 regulaminu pracowniczego – Interes służby – Zasadnicza zmiana obowiązków – Równoważność stanowisk – Ukryta kara – Nadużycie władzy – Prawo do bycia wysłuchanym – Obowiązek uzasadnienia	24
2019/C 44/30	Sprawa T-688/16: Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Janssen-Cases / Komisja Służba publiczna – Urzędnicy – Zatrudnienie – Ogłoszenie o naborze – Główny mediator Komisji – Właściwy organ powołujący – Delegowanie kompetencji – Postępowanie – Zasięgnięcie opinii komitetu pracowniczego – Odpowiedzialność	24
2019/C 44/31	Sprawa T-720/16: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – ARFEA / Komisja Pomoc państwa – Rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych przyznana ze skutkiem wstecznym przez władze włoskie – Usługa w zakresie regionalnego pasażerskiego transportu autobusowego świadczona w latach 1997 – 1998 na podstawie koncesji – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie – Wyrok Altmark – Stosowanie przepisów prawa materialnego w czasie	25
2019/C 44/32	Sprawa T-811/16: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Di Bernardo/Komisja Służba publiczna – Urzędnicy – Zatrudnienie – Ogłoszenie o konkursie – Konkurs otwarty – Nieumieszczenie na liście rezerwy kadrowej – Obowiązek uzasadnienia – Doświadczenie zawodowe – Odpowiedzialność	26
2019/C 44/33	Sprawa T-829/16: Wyrok Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – Mouvement pour une Europe des nations et des libertés / Parlament Prawo instytucjonalne – Parlament Europejski – Decyzja uznająca niektóre wydatki partii politycznej za niekwalifikowalne do celu otrzymania dotacji za rok budżetowy 2015 – Prawo do dobrej administracji – Pewność prawa – Rozporządzenie (WE) nr 2004/2003 – Zakaz pośredniego finansowania krajowej partii politycznej	26
2019/C 44/34	Sprawa T-875/16: Wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2018 r. – Falcon Technologies International / Komisja Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Sprawozdanie z oceny jednostki notyfikowanej w rozumieniu przepisów dotyczących deklaracji zgodności WE wyrobów medycznych – Odmowa dostępu – Wyjątek dotyczący ochrony interesów handlowych – Obowiązek przeprowadzenia konkretnego i indywidualnego badania – Nadrzędny interes publiczny – Częściowa odmowa dostępu	27
2019/C 44/35	Sprawa T-31/17: Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Portugalia / Komisja EFRG – Wydatki wyłączone z finansowania – Szczególne środki na rzecz regionów najbardziej oddalonych – Artykuł 12 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 247/2006 – Pomoc techniczna – Działania kontrolne – Gwarancje proceduralne – Uzasadnione oczekiwania	28
2019/C 44/36	Sprawa T-152/17: Wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2018 r. – Sumner / Komisja Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Dokumenty dotyczące wszczętego przez Komisję postępowania w sprawie uchybienia przez Irlandię jej zobowiązaniom – Odmowa dostępu – Wyjątek dotyczący ochrony czynności kontroli, dochodzenia i audytu – Ogólne domniemanie – Nadrzędny interes publiczny	28
2019/C 44/37	Sprawa T-161/17: Wyrok Sądu z dnia 28 listopada 2018 r. – Le Pen / Parlament Przepisy dotyczące zwrotu kosztów i diet posłów do Parlamentu Europejskiego – Dodatek na zatrudnienie asystentów parlamentarnych – Windykacja nienależnie wypłaconych kwot – Kompetencje sekretarza generalnego – Prawo do obrony – Uzasadnione oczekiwania – Obowiązek uzasadnienia – Równość traktowania – Nadużycie władzy – Błąd dotyczący okoliczności faktycznych – Proporcjonalność	29
2019/C 44/38	Sprawa T-214/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Out of the blue / EUIPO – Dubois i MFunds USA (FUNNY BANDS) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Słowny unijny znak towarowy FUNNY BANDS – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 52 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 59 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	30
2019/C 44/39	Sprawa T-312/17: Wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2018 r. – Campbell/Komisja Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Dokumenty dotyczące postępowania wszczętego przez Komisję w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego przez Republikę Litewską – Odmowa dostępu – Wyjątek dotyczący ochrony czynności kontroli, dochodzenia i audytu – Ogólne domniemanie – Nadrzędny interes publiczny	31
2019/C 44/40	Sprawa T-315/17: Wyrok Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – Hebberecht/ESDZ Służba publiczna – Urzędnicy – ESDZ – Obsadzanie stanowisk – Stanowisko szefa delegatury Unii Europejskiej w Etiopii – Decyzja odmowna w sprawie przedłużenia pełnienia służby na tym stanowisku – Interes służby – Obowiązek uzasadnienia – Równość traktowania	31
2019/C 44/41	Sprawa T-372/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Louis Vuitton Malletier / EUIPO – Bee-Fee Group (LV POWER ENERGY DRINK) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Graficzny unijny znak towarowy LV POWER ENERGY DRINK – Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy LV – Względna podstawa odmowy rejestracji – Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Artykuł 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 60 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2017/1001] – Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009 (obecnie art. 94 rozporządzenia 2017/1001) – Wcześniejsze decyzje EUIPO uznające renomę wcześniejszego znaku towarowego	32
2019/C 44/42	Sprawa T-373/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Louis Vuitton Malletier / EUIPO – Fulia Trading (LV BET ZAKŁADY BUKMACHERSKIE) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego LV BET ZAKŁADY BUKMACHERSKIE – Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy LV – Względna podstawa odmowy rejestracji – Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009 (obecnie art. 94 rozporządzenia 2017/1001) – Wcześniejsze decyzje EUIPO uznające renomę wcześniejszego znaku towarowego	33
2019/C 44/43	Sprawa T-416/17: Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi / EUIPO – Papouis Dairies (fino) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego fino Cyprus Halloumi Cheese – Wcześniejszy słowny unijny znak wspólny HALLOUMI – Względna podstawa odmowy rejestracji – Podobieństwo oznaczeń – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	34
2019/C 44/44	Sprawa T-417/17: Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – Cypr / EUIPO – Papouis Dairies (fino Cyprus Halloumi Cheese) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego fino Cyprus Halloumi Cheese – Wcześniejszy słowny znak certyfikujący Zjednoczonego Królestwa HALLOUMI – Oddalenie sprzeciwu – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Podobieństwo oznaczeń	35
2019/C 44/45	Sprawa T-458/17: Wyrok Sądu z dnia 26 listopada 2018 r. – Shindler i in. / Rada Skarga o stwierdzenie nieważności – Prawo instytucjonalne – Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii – Umowa określająca warunki wystąpienia – Artykuł 50 TUE – Decyzja Rady upoważniająca do rozpoczęcia negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem w sprawie zawarcia tej umowy – Obywatele Zjednoczonego Królestwa zamieszkali w innym państwie członkowskim Unii – Akt przygotowawczy – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Brak bezpośredniego oddziaływania – Niedopuszczalność	35
2019/C 44/46	Sprawa T-493/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – WL/ERCEA Służba publiczna – Personel kontraktowy – Dochodzenie administracyjne – Przedłużenie okresu próbnego – Czynność przygotowawcza – Zwolnienie – Doręczenie zwolnienia w drodze wiadomości elektronicznej – Termin do złożenia zażalenia – Rozpoczęcie biegu terminu – Niedopuszczalność – Poszanowanie istotnych wymogów proceduralnych – Decyzja o zwolnieniu po okresie próbnym – Utrata zaufania – Odpowiedzialność – Wniosek o przeprowadzenie rozprawy przedstawiony w skardze i niepowtórzony zgodnie z art. 106 § 2 regulaminu postępowania	36
2019/C 44/47	Sprawa T-651/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Sata / EUIPO – Zhejiang Auarita Pneumatic Tools (Pistolet natryskowy do malowania) Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający pistolet natryskowy do malowania – Wcześniejsze wzory wspólnotowe – Podstawa unieważnienia – Poinformowany użytkownik – Stopień swobody twórcy – Indywidualny charakter – Nasycenie stanu sztuki wzorniczej – Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002 – Użyteczność przeprowadzenia ustnego etapu postępowania – Artykuł 64 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 – Obowiązek uzasadnienia – Artykuł 62 rozporządzenia nr 6/2002	37
2019/C 44/48	Sprawa T-681/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Khadi and Village Industries Commission / EUIPO – BNP Best Natural Products (Khadi) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Słowny unijny znak towarowy Khadi – Przedstawienie dowodów po raz pierwszy przed izbą odwoławczą – Uznanie przysługujące izbie odwoławczej – Artykuł 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 95 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znak towarowy mogący zwieść odbiorców – Artykuł 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia 2017/1001] – Znak towarowy zawierający odznaki, godła lub herby – Artykuł 7 ust. 1 lit i) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. i) rozporządzenia 2017/1001] – Brak złej wiary – Artykuł 52 ust. 1 lit b) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001]	38
2019/C 44/49	Sprawa T-682/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Khadi and Village Industries Commission / EUIPO – BNP Best Natural Products (khadí Naturprodukte aus Indíen) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Graficzny unijny znak towarowy khadí Naturprodukte aus Indíen – Przedstawienie dowodów po raz pierwszy przed izbą odwoławczą – Uznanie przysługujące izbie odwoławczej – Artykuł 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 95 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znak towarowy mogący zwieść odbiorców – Artykuł 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia 2017/1001] – Brak złej wiary – Artykuł 52 ust. 1 lit b) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001]	39
2019/C 44/50	Sprawa T-683/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Khadi and Village Industries Commission / EUIPO – BNP Best Natural Products (Khadi Ayurveda) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Słowny unijny znak towarowy Khadi Ayurveda – Przedstawienie dowodów po raz pierwszy przed izbą odwoławczą – Uznanie przysługujące izbie odwoławczej – Artykuł 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 95 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znak towarowy mogący zwieść odbiorców – Artykuł 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia 2017/1001] – Brak złej wiary – Artykuł 52 ust. 1 lit b) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001]	40
2019/C 44/51	Sprawa T-702/17: Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi / EUIPO – Papouis Dairies (Papouis Halloumi) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Papouis Halloumi – Wcześniejszy słowny unijny znak wspólny HALLOUMI – Względna podstawa odmowy rejestracji – Podobieństwo oznaczeń – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	41
2019/C 44/52	Sprawa T-703/17: Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – Cypr / EUIPO – Papouis Dairies (Papouis Halloumi) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Papouis Halloumi – Wcześniejszy słowny znak certyfikujący Zjednoczonego Królestwa HALLOUMI – Względna podstawa odmowy rejestracji – Podobieństwo oznaczeń – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	42
2019/C 44/53	Sprawa T-724/17: Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – The Vianel Group/EUIPO – Viania Dessous (VIANEL) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską – Słowny znak towarowy VIANEL – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy VIANIA – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	43
2019/C 44/54	Sprawa T-763/17: Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Septona / EUIPO – Intersnack Group (welly) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego welly – Wcześniejsze graficzne unijne znaki towarowe Kelly’s i Kelly’s www.kellys.eu CHIPS – Względna podstawa odmowy rejestracji – Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	43
2019/C 44/55	Sprawa T-824/17: Wyrok Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – H2O Plus / EUIPO (H 2 O+) Znak towarowy Unii Europejskiej – Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską – Graficzny znak towarowy H 2 O+ – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001	44
2019/C 44/56	Sprawa T-826/17: Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – TeamBank/EUIPO – Fio Systems (FYYO) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego FYYO – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy FIO – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Podobieństwo oznaczeń – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001]	45
2019/C 44/57	Sprawa T-9/18: Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Addiko Bank / EUIPO (STRAIGHTFORWARD BANKING) Znak towarowy Unii Europejskiej – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego STRAIGHTFORWARD BANKING – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Charakter opisowy – Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/1001	45
2019/C 44/58	Sprawa T-59/18: Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Endoceutics / EUIPO – Merck (FEMIVIA) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego FEMIVIA – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy FEMIBION INTIMA – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001	46
2019/C 44/59	Sprawa T-78/18: Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – AB Mauri Italy / EUIPO – Lesaffre (FERMIN) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego FERMIN – Wcześniejsze słowne znaki towarowe, międzynarodowy i Beneluksu, FERMIPAN – Względna podstawa odmowy rejestracji – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001	47
2019/C 44/60	Sprawa T-585/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Cheverny Investments/Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	47
2019/C 44/61	Sprawa T-586/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Oppenheim/Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	48
2019/C 44/62	Sprawa T-610/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Wagon Automotive Nagold / Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	49
2019/C 44/63	Sprawa T-612/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Treofan Holdings i Treofan Germany / Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	50
2019/C 44/64	Sprawa T-613/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – VMS Deutschland/Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	50
2019/C 44/65	Sprawa T-619/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – CB / Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	51
2019/C 44/66	Sprawa T-621/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2015 r. – SiNN / Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	52
2019/C 44/67	Sprawa T-626/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Sky Deutschland i Sky Deutschland Fernsehen/Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	53
2019/C 44/68	Sprawa T-627/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – ATMvision / Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	53
2019/C 44/69	Sprawa T-628/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Biogas Nord / Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	54
2019/C 44/70	Sprawa T-629/11: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Biogas Nord Anlagenbau / Komisja Pomoc państwa – Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym – Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	55
2019/C 44/71	Sprawa T-552/16: Postanowienie Sądu z dnia 16 listopada 2018 r. – OT / Komisja Służba publiczna – Personel tymczasowy – Kandydatura na stanowisko dyrektora EMCDDA – Odrzucenie kandydatury – Opinia komitetu konsultacyjnego ds. Powoływania – Akt niepodlegający zaskarżeniu – oczywista niedopuszczalność	56
2019/C 44/72	Sprawa T-576/16: Postanowienie Sądu z dnia 16 listopada 2018 r. – OT/Komisja Służba publiczna – Personel tymczasowy – Kandydatura na stanowisko dyrektora EMCDDA – Odrzucenie kandydatury – Zawisłość sporu – Oddalenie wniosku o udzielenie wsparcia – Brak interesu prawnego – Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części oczywiście bezzasadna	56
2019/C 44/73	Sprawa T-661/16: Postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2018 r. – Credito Fondiario / SRB Skarga o stwierdzenie nieważności – Unia gospodarcza i walutowa – Unia bankowa – Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych – Jednolity fundusz restrukturyzacji – Ustalenie składki ex ante za rok 2016 – Termin do wniesienia skargi – Przekroczenie terminu – Zarzut niezgodności z prawem – Oczywista niedopuszczalność	57
2019/C 44/74	Sprawa T-14/17: Postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2018 r. – Landesbank Baden-Württemberg / SRB Skarga o stwierdzenie nieważności – Unia gospodarcza i walutowa – Unia bankowa – Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych (SRM) – Jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRF) – Ustalenie składki ex ante za rok 2016 – Termin do wniesienia skargi – Przekroczenie terminu – Oczywista niedopuszczalność	58
2019/C 44/75	Sprawa T-42/17: Postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2018 r. – VR-Bank Rhein-Sieg / SRB Skarga o stwierdzenie nieważności – Unia gospodarcza i walutowa – Unia bankowa – Jednolity mechanizm nadzorczy nad instytucjami kredytowymi i niektórymi firmami inwestycyjnymi (SRM) – Jednolity Fundusz Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRF) – Ustalenie wysokości składki ex ante za rok 2016 – Termin do wniesienia skargi – Przekroczenie terminu – Oczywista niedopuszczalność	58
2019/C 44/76	Sprawa T-282/17: Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – UI / Rada Służba publiczna – Urzędnik – Skarga na bezczynność – Brak decyzji po sporządzeniu sprawozdania z okresu próbnego – Artykuł 34 regulaminu pracowniczego – Decyzja o zwolnieniu – Umorzenie postępowania	59
2019/C 44/77	Sprawa T-293/17: Postanowienie Sądu z dnia 23 października 2018 r. – Fakro / Komisja Konkurencja – Nadużywanie pozycji dominującej na rynku okien dachowych – Skarga na bezczynność – Oddalająca skargę decyzja kładąca kres bezczynności – Umorzenie postępowania	60
2019/C 44/78	Sprawa T-355/17: Postanowienie Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. –Daico International / EUIPO – American Franchise Marketing (RoB) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Graficzny znak towarowy RoB – Unieważnienie prawa do znaku towarowego – Artykuł 60 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 68 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009 (obecnie art. 94 rozporządzenia 2017/1001) – Zasada 49 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 [obecnie art. 23 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/625] – Zasada 62 ust. 3 rozporządzenia nr 2868/95 (obecnie art. 58 ust. 3 rozporządzenia 2018/625) – Skarga prawnie oczywiście bezzasadna	60
2019/C 44/79	Sprawa T-356/17: Postanowienie Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. –Daico International / EUIPO – American Franchise Marketing (RoB) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Słowny znak towarowy RoB – Unieważnienie prawa do znaku towarowego – Artykuł 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 94 rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Zasada 62 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 [obecnie art. 58 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/625] – Skarga prawnie oczywiście bezzasadna	61
2019/C 44/80	Sprawa T-494/17: Postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2018 r. – Iccrea Banca/Komisja i SRB Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie – Unia gospodarcza i walutowa – Unia bankowa – Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych – Jednolity fundusz restrukturyzacji – Ustalenie składki ex ante za rok 2016 – Błędne oznaczenie strony pozwanej – Termin do wniesienia skargi – Przekroczenie terminu – Akty hipotetyczne – Żądanie odszkodowania – Ścisły związek z żądaniem stwierdzenia nieważności – Zarzut niezgodności z prawem – Oczywista niedopuszczalność	62
2019/C 44/81	Sprawa T-560/17: Postanowienie Sądu z dnia 6 listopada 2018 r. – Fortischem / Parlament i Rada Skarga o stwierdzenie nieważności – Środowisko naturalne – Rozporządzenie (UE) 2017/852 – Ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego – Zakaz produkcji chloru i sody z wykorzystaniem rtęci jako elektrody – Artykuł 263 akapit czwarty TFUE – Brak indywidualnego oddziaływania – Niedopuszczalność	62
2019/C 44/82	Sprawa T-658/17: Postanowienie Sądu z dnia 12 listopada 2018 r. – Stichting Against Child Trafficking / Komisja Skarga o stwierdzenie nieważności i na bezczynność – Osoba prawna informująca OLAF o potencjalnie nagannych zachowaniach – Decyzja OLAF o niewszczynaniu dochodzenia – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Niedopuszczalność – Koszty – Zasada słuszności – Artykuł 135 § 1 regulaminu postępowania	63
2019/C 44/83	Sprawa T-711/17: Postanowienie Sądu z dnia 14 listopada 2018 r. – Spinoit / Komisja i in. Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie – Akt wydany przez szefa delegatury Unii w Algierii w ramach zamówienia publicznego na usługi – Decyzja w sprawie wniosku o zastąpienie skarżącego na stanowisku eksperta – Rozwiązanie umowy między spółką będąca wykonawcą a skarżącym wskutek tej decyzji – Brak statusu strony pozwanej – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Brak wystarczająco istotnego naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom – Związek przyczynowy – Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części prawnie oczywiście bezzasadna	64
2019/C 44/84	Sprawa T-717/17: Postanowienie Sądu z dnia 6 listopada 2018 r. – Chioreanu / ERCEA Skarga o stwierdzenie nieważności – ERCEA – Program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020 – Decyzja oddalająca wniosek o dokonanie przeglądu oceny wniosku o przeprowadzenie badań naukowych – Odwołanie w trybie administracyjnym do Komisji – Oddalenie odwołania wniesionego w trybie administracyjnym – Błędne wskazanie strony pozwanej – Wniosek o wydanie nakazu – Oczywista niedopuszczalność	65
2019/C 44/85	Sprawa T-733/17 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – GMPO / Komisja Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych – Produkty lecznicze stosowane u ludzi – Substancja czynna o nazwie trientyna tetrachlorowodorku – Decyzja Komisji o nieuznaniu produktu leczniczego Cuprior-trientine za sierocy produkt leczniczy – Rozporządzenie (WE) nr 141/2000 – Wniosek o zawieszenie wykonania – Brak pilnego charakteru	65
2019/C 44/86	Sprawa T-756/17: Postanowienie Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – CMS Hasche Sigle / EUIPO (WORLD LAW GROUP) Znak towarowy Unii Europejskiej – Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego WORLD LAW GROUP – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Skarga prawnie oczywiście bezzasadna	66
2019/C 44/87	Sprawa T-793/17: Postanowienie Sądu z dnia 14 listopada 2018 r. – Bruel / Komisja i in. Skarga o stwierdzenie nieważności oraz skarga o odszkodowanie i zadośćuczynienie – Akt wydany przez szefa sekcji delegatury Unii w Algierii w ramach procedury zamówienia publicznego na usługi – Decyzja w sprawie żądania zastąpienia skarżącego jako eksperta – Rozwiązanie umowy między spółką, która wygrała przetarg a skarżącym w wyniku tej decyzji – Brak statusu strony pozwanej – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Brak wystarczająco istotnego naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom – Związek przyczynowy – Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części prawnie oczywiście bezzasadna	67
2019/C 44/88	Sprawa T-809/17: Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2018 r. – Intercontact Budapest / CdT Skarga o stwierdzenie nieważności – Zamówienie publiczne na usługi – Postępowanie przetargowe – Zaklasyfikowanie kandydata w postępowaniu kaskadowym – Termin na wniesienie skargi – Przekroczenie terminu – Niedopuszczalność	67
2019/C 44/89	Sprawa T-811/17: Postanowienie Sądu z dnia 3 grudnia 2018 r. – Classic Media / EUIPO – Pirelli Tyre (CLASSIC DRIVER) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską – Słowny znak towarowy CLASSIC DRIVER – Wcześniejszy słowny znak towarowy DRIVER – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust 1 lit. b\|) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001] – Skarga prawnie oczywiście bezzasadna	68
2019/C 44/90	Sprawa T-45/18: Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2018 r. – Novenco Building & Industry / EUIPO – Novenco Ventilator (Beijing) (NOVENCO) Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską – Graficzny znak towarowy NOVENCO – Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy Novenco – Wykreślenie rejestracji międzynarodowej – Następcza bezprzedmiotowość sporu – Umorzenie postępowania	69
2019/C 44/91	Sprawa T-82/18: Postanowienie Sądu z dnia 21 listopada 2018 r. – Husky CZ / EUIPO – Husky of Tostock (HUSKY) Znak towarowy Unii Europejskiej – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego HUSKY – Wcześniejsze, słowny i graficzny, unijne znaki towarowe HUSKY – Względna podstawa odmowy rejestracji – Skarga prawnie oczywiście bezzasadna	69
2019/C 44/92	Sprawa T-275/18: Postanowienie Sądu z dnia 30 listopada 2018 r. – Front Polisario/Rada Skarga o stwierdzenie nieważności – Eurośródziemnomorska umowa dotycząca usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony – Akt zawarcia – Brak zastosowania tej umowy do terytorium Sahary Zachodniej – Brak legitymacji procesowej – Niedopuszczalność	70
2019/C 44/93	Sprawa T-305/18: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 28 listopada 2018 r. – Klyuyev / Rada Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją na Ukrainie – Zamrożenie środków finansowych – Wniosek o zawieszenie wykonania – Fumus boni juris – Brak pilnego charakteru	71
2019/C 44/94	Sprawa T-337/18 R II: Postanowienie prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Laboratoire Pareva / Komisja Środek tymczasowy – Rozporządzenie (UE) nr 528/2012 – Produkty biobójcze – Substancja czynna PHMB (1415; 4.7) – Odmowa zatwierdzenia – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Nowy wniosek – Brak nowych okoliczności faktycznych – Niedopuszczalność	71
2019/C 44/95	Sprawa T-347/18 R II: Postanowienie prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Laboratoire Pareva / Komisja Środek tymczasowy – Rozporządzenie (UE) nr 528/2012 – Produkty biobójcze – Substancja czynna PHMB (1415; 4.7) – Odmowa zatwierdzenia – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Nowy wniosek – Brak nowych okoliczności faktycznych – Niedopuszczalność	72
2019/C 44/96	Sprawa T-419/18 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Crédit agricole i Crédit agricole Corporate and Investment Bank/Komisja Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Konkurencja – Euro Interbank Offered Rates (Euribor) – Euro Interest Rate Derivatives (EIRD) – Oddalenie wniosku o zachowanie poufności pewnych informacji znajdujących się w decyzji stwierdzającej naruszenie art. 101 TFUE – Zasada domniemania niewinności – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Brak fumus boni juris	73
2019/C 44/97	Sprawa T-420/18 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – JPMorgan Chase i in. / Komisja Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych – Konkurencja – Euro Interbank Offered Rates (Euribor) – Euro Interest Rate Derivatives (EIRD) – Oddalenie wniosku o zachowanie poufności decyzji stwierdzającej naruszenie art. 101 TFUE – Zasada domniemania niewinności – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Brak fumus boni iuris	73
2019/C 44/98	Sprawa T-590/18 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Antonakopoulos / Parlament Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych – Służba publiczna – Urzędnicy – Zawieszenie urzędnika w pełnieniu obowiązków bez wstrzymania wypłaty wynagrodzenia – Wniosek o zawieszenie wykonania – Naruszenie reputacji – Brak pilnego charakteru	74
2019/C 44/99	Sprawa T-591/18 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – ZD / Parlament Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych – Służba publiczna – Urzędnicy – Zawieszenie urzędnika w pełnieniu obowiązków bez wstrzymania wypłaty wynagrodzenia – Wniosek o zawieszenie wykonania – Naruszenie reputacji – Brak pilnego charakteru	75
2019/C 44/100	Sprawa T-603/18 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – ZE/Parlament Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych – Służba publiczna – Urzędnicy – Zawieszenie urzędnika w pełnieniu obowiązków bez potrącenia wynagrodzenia – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Naruszenie reputacji – Brak pilnego charakteru	75
2019/C 44/101	Sprawa T-699/18: Skarga wniesiona w dniu 26 listopada 2018 r. – Apera Capital Master / EUIPO – Altera Capital (APERA CAPITAL)	76
2019/C 44/102	Sprawa T-708/18: Skarga wniesiona w dniu 28 listopada 2018 r. – ZPC Flis / EUIPO – Aldi Einkauf (FLIS Happy Moreno choco)	76
2019/C 44/103	Sprawa T-712/18: Skarga wniesiona w dniu 3 grudnia 2018 r. – Umweltinstitut München/Komisja.	77
2019/C 44/104	Sprawa T-713/18: Skarga wniesiona w dniu 3 grudnia 2018 r. – Esim Chemicals / EUIPO – Sigma-Tau Industrie Farmaceutiche Riunite (ESIM Chemicals)	78
2019/C 44/105	Sprawa T-716/18: Skarga wniesiona w dniu 5 grudnia 2018 r. – The Logistical Approach / EUIPO – Idea Groupe (Idealogistic Compass Greatest care in getting it there)	79
2019/C 44/106	Sprawa T-719/18: Skarga wniesiona w dniu 6 grudnia 2018 r. – Telemark plus / EUIPO (Telemarkfest)	79
2019/C 44/107	Sprawa T-729/18: Skarga wniesiona w dniu 10 grudnia 2018 r. – El Corte Inglés / EUIPO – Lloyd Shoes (LLOYD)	80
2019/C 44/108	Sprawa T-636/15: Postanowienie Sądu z dnia 8 listopada 2018 r. – Infratel Italia i in. / Komisja	81
2019/C 44/109	Sprawa T-295/17: Postanowienie Sądu z dnia 26 listopada 2018 r. – Danpower Baltic / Komisja	81
2019/C 44/110	Sprawa T-379/17: Postanowienie Sądu z dnia 26 listopada 2018 r. – Tengelmann Warenhandelsgesellschaft / EUIPO – C & C IP (T)	81
2019/C 44/111	Sprawa T-401/17: Postanowienie Sądu z dnia 26 listopada 2018 r. – Tengelmann Warenhandelsgesellschaft / EUIPO – C & C IP (T)	82
2019/C 44/112	Sprawa T-730/17: Postanowienie Sądu z dnia 20 listopada 2018 r. – Evropaïki Dynamiki / Komisja	82
2019/C 44/113	Sprawa T-2/18: Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2018 r. – Wirecard / EUIPO – AXA Banque (boon.)	82
2019/C 44/114	Sprawa T-222/18: Postanowienie Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Aliança – Vinhos de Portugal / EUIPO – Lidl Stiftung (ALIANÇA VINHOS DE PORTUGAL)	82
2019/C 44/115	Sprawa T-252/18: Postanowienie Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – European Anglers Alliance / Rada	83
2019/C 44/116	Sprawa T-374/18: Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2018 r. – Labiri / EKES	83

IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/1

Ostatnie publikacje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

(2019/C 44/01)

Ostatnia publikacja

Dz.U. C 35 z 28.1.2019

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 25 z 21.1.2019

Dz.U. C 16 z 14.1.2019

Dz.U. C 4 z 7.1.2019

Dz.U. C 455 z 17.12.2018

Dz.U. C 445 z 10.12.2018

Dz.U. C 436 z 3.12.2018

Teksty te są dostępne na stronie internetowej:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Trybunał Sprawiedliwości

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/2

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Bratislava – Słowacja) – FENS spol. s r.o. / Slovenská republika – Úrad pre reguláciu sieťových odvetví

(Sprawa C-305/17) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Swobodny przepływ towarów - Cła - Opłaty o skutku równoważnym - Opłata za przesyłanie energii elektrycznej wyprodukowanej w kraju i przeznaczonej na wywóz - Zgodność takich uregulowań z zasadą swobodnego przepływu towarów)

(2019/C 44/02)

Język postępowania: słowacki

Sąd odsyłający

Okresný súd Bratislava

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: FENS spol. s r.o.

Strona przeciwna: Slovenská republika – Úrad pre reguláciu sieťových odvetví

Sentencja

Artykuły 28 i 30 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie obowiązywaniu przepisów państwa członkowskiego, które przewidują obciążenie pieniężne takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, nakładane na energię elektryczną wywożoną do innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego wyłącznie w sytuacji, gdy owa energia elektryczna została wyprodukowana na terytorium krajowym.

(1) Dz.U. C 269 z 14.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/3

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 4 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supreme Court – Irlandia) – Minister for Justice and Equality, Commissioner of An Garda Síochána / Workplace Relations Commission

(Sprawa C-378/17) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia - Dyrektywa 2000/78/WE - Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek - Rekrutacja funkcjonariuszy policji - Krajowy organ powołany na mocy prawa w celu zapewnienia stosowania prawa Unii w określonej dziedzinie - Możliwość odstąpienia od stosowania uregulowania prawa krajowego sprzecznego z prawem Unii - Pierwszeństwo prawa Unii)

(2019/C 44/03)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

Supreme Court

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Minister for Justice and Equality, Commissioner of An Garda Síochána

Strona pozwana: Workplace Relations Commission

Sentencja

Wykładni prawa Unii, a w szczególności zasady pierwszeństwa tego prawa, należy dokonywać w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie przepisom prawa krajowego, takim jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, zgodnie z którymi organ krajowy powołany na mocy ustawy w celu zapewnienia stosowania prawa Unii w konkretnej dziedzinie nie jest właściwy do podjęcia decyzji o odstąpieniu od stosowania przepisów prawa krajowego sprzecznego z prawem Unii.

(1) Dz.U. C 283 z 28.8.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/3

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Köln – Niemcy) – Frank Montag / Finanzamt Köln-Mitte

(Sprawa C-480/17) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Swoboda przedsiębiorczości - Podatki bezpośrednie - Podatek dochodowy - Możliwość odliczenia składek wpłacanych na rzecz funduszu emerytalno-rentowego samorządu zawodowego oraz w ramach prywatnego systemu ubezpieczenia emerytalno-rentowego - Wyłączenie w stosunku do podmiotów niebędących rezydentami)

(2019/C 44/04)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht Köln

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Frank Montag

Strona pozwana: Finanzamt Köln-Mitte

Sentencja

Artykuł 49 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego takiemu jak uregulowanie rozpatrywane w postępowaniu głównym, na mocy którego podatnik niebędący rezydentem, podlegający w tym państwie członkowskim opodatkowaniu podatkiem dochodowym w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego, nie może odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym kwoty obowiązkowych składek wpłacanych na rzecz funduszu emerytalno-rentowego samorządu zawodowego proporcjonalnie do części dochodów podlegających opodatkowaniu w tym państwie członkowskim, jeżeli pozostają one w bezpośrednim związku z działalnością, z tytułu której osiągnięty został ten dochód, podczas gdy podatnik będący rezydentem, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w ramach nieograniczonego obowiązku podatkowego, może odliczyć takie składki od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, w granicach przewidzianych w prawie krajowym.

Artykuł 49 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego takiemu jak uregulowanie rozpatrywane w postępowaniu głównym, na mocy którego podatnik niebędący rezydentem, podlegający w tym państwie członkowskim opodatkowaniu podatkiem dochodowym w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego, nie może odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym kwoty dodatkowych składek wpłacanych na rzecz funduszu emerytalno-rentowego samorządu zawodowego, a także składek w ramach prywatnego ubezpieczenia emerytalno-rentowego, podczas gdy podatnik będący rezydentem, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w ramach nieograniczonego obowiązku podatkowego, może odliczyć takie składki od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, w granicach przewidzianych w prawie krajowym.

(1) Dz.U. C 382 z 13.11.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/4

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supremo Tribunal de Justiça – Portugalia) – J. Portugal Ramos Vinhos SA / Adega Cooperativa de Borba CRL

(Sprawa C-629/17) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Własność intelektualna - Prawo znaków towarowych - Dyrektywa 2008/95/WE - Artykuł 3 ust. 1 lit. c) - Podstawy unieważnienia - Słowny znak towarowy składający się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek mogących służyć do oznaczania cech towaru lub usługi - Pozostałe cechy towaru lub usługi - Urządzenie do wytwarzania towaru - Słowny znak towarowy tworzony przez oznaczenie wskazujące towary winiarskie i nazwę geograficzną stanowiącą element słowny nazwy właściciela znaku towarowego)

(2019/C 44/05)

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Supremo Tribunal de Justiça

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: J. Portugal Ramos Vinhos SA

Strona pozwana: Adega Cooperativa de Borba CRL

Sentencja

Artykuł 3 ust. 1 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych powinien być interpretowany w ten sposób, że należy odmówić rejestracji znaku towarowego tworzonego przez oznaczenie słowne takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, oznaczające towary winiarskie i obejmujące nazwę geograficzną, gdy oznaczenie to zawiera w szczególności termin, który, po pierwsze, jest powszechnie używany w celu wskazania urządzeń lub pomieszczeń, w których są wytwarzane takie towary, oraz po drugie, jest także jednym z elementów słownych składających się na nazwę osoby prawnej dokonującej zgłoszenia tego znaku towarowego do rejestracji.

(1) Dz.U. C 32 z 29.1.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/5

Wyrok Trybunału (szósta izba izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa – CAAD) – Portugalia] – Tratave – Tratamento de Águas Residuais do Ave SA / Autoridade Tributária e Aduaneira

(Sprawa C-672/17) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Podstawa opodatkowania - Obniżenie - Zasada neutralności podatkowej)

(2019/C 44/06)

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa – CAAD)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Tratave – Tratamento de Águas Residuais do Ave SA

Druga strona postępowania: Autoridade Tributária e Aduaneira

Sentencja

Zasadę neutralności oraz art. 90 i 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one uregulowaniu krajowemu takiemu jak uregulowanie sporne w postępowaniu głównym, które przewiduje, że obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) w przypadku braku zapłaty może zostać dokonane przez podatnika dopiero po uprzednim zawiadomieniu przez niego o zamiarze umorzenia części lub całego VAT będącego podatnikiem nabywcy towaru lub usługi w celu dokonania przez tego ostatniego korekty kwoty odliczenia VAT, którego mógł on już był dokonać.

(1) Dz.U. C 52 z 12.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/5

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 6 grudnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato – Włochy) – Ministero della Salute / Hannes Preindl

(Sprawa C-675/17) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Uznawanie kwalifikacji zawodowych - Dyrektywa 2005/36/WE - Uznawanie dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji wydanych po zakończeniu okresów kształcenia, które częściowo się pokrywają - Uprawnienia kontrolne przyjmującego państwa członkowskiego))

(2019/C 44/07)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Consiglio di Stato

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Ministero della Salute

Strona pozwana: Hannes Preindl

Sentencja

Artykuły 21, 22 i 24 dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych należy interpretować w ten sposób, iż zobowiązują one państwo członkowskie, którego ustawodawstwo przewiduje obowiązek wykształcenia w pełnym wymiarze godzin oraz zakaz jednoczesnej immatrykulacji na dwóch kierunkach studiów, do automatycznego uznawania dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji, o których mowa w tej dyrektywie, wydanych w innym państwie członkowskim po zakończeniu kształcenia na kierunkach, które częściowo się pokrywają.

Artykuł 21 oraz art. 22 lit. a) dyrektywy 2005/36 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, żeby przyjmujące państwo członkowskie sprawdzało, czy spełniony jest wymóg, zgodnie z którym łączny czas trwania nie jest krótszy, a poziom i jakość kształcenia w niepełnym wymiarze godzin nie są niższe niż w przypadku ciągłego kształcenia w pełnym wymiarze godzin.

(1) Dz.U. C 52 z 12.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/6

Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2018 r. – Republika Francuska / Parlament Europejski

(Sprawa C-92/18)

(2019/C 44/08)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: F. Alabrune, D. Colas, E. de Moustier i B. Fodda, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności porządku obrad posiedzenia plenarnego Parlamentu Europejskiego ze środy, 29 listopada 2017 r. [dokument P8_OJ (2017)11-29] w zakresie, w jakim wpisano do niego debaty nad wspólnym projektem budżetu ogólnego Unii na rok budżetowy 2018, porządku obrad posiedzenia z czwartku, 30 listopada 2017 r. [dokument P8_OJ (2017)11-30] w zakresie w jakim wpisano do niego głosowanie wraz z towarzyszącymi mu objaśnieniami nad wspólnym projektem budżetu ogólnego, rezolucji ustawodawczej Parlamentu Europejskiego z dnia 30 listopada 2017 r. w sprawie wspólnego projektu budżetu ogólnego [dokument P8_TA(2017)0458, P8_TA-PROV(2017)0458 w wersji tymczasowej] oraz aktu, na mocy którego, zgodnie z procedurą określoną w art. 314 ust. 9 TFUE, przewodniczący Parlamentu Europejskiego stwierdził, że budżet ogólny Unii na rok budżetowy 2018 został ostatecznie przyjęty

—

utrzymanie w mocy skutków aktu, na mocy którego przewodniczący Parlamentu Europejskiego stwierdził, że budżet ogólny Unii na rok budżetowy 2018 został ostatecznie przyjęty do czasu ostatecznego przyjęcia tego budżetu na mocy aktu zgodnego z traktatami, w rozsądnym terminie od dnia ogłoszenia wyroku;

—	obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W swojej skardze rząd francuski wnosi o stwierdzenie nieważności czterech aktów przyjętych przez Parlament Europejski w ramach wykonywania władzy budżetowej podczas dodatkowej sesji plenarnej w dniach 29 i 30 listopada w Brukseli.

Pierwszy i drugi akt objęte wnioskiem rządu francuskiego o stwierdzenie nieważności stanowią porządki obrad posiedzeń Parlamentu Europejskiego ze środy, 29 listopada 2017 r. i czwartku, 30 listopada 2017 r. w zakresie, w jakim przewidują one, odpowiednio, debaty plenarne nad wspólnym projektem budżetu ogólnego na rok budżetowy 2018 oraz głosowanie wraz z towarzyszącymi mu objaśnieniami nad wspólnym projektem budżetu ogólnego.

Trzecim kwestionowanym aktem jest rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 30 listopada 2017 r. w sprawie wspólnego projektu budżetu ogólnego.

Wreszcie rząd francuski wnosi o stwierdzenie nieważności aktu, na mocy którego, zgodnie z art. 314 ust. 9 TFUE, przewodniczący Parlamentu Europejskiego stwierdził, że budżet ogólny Unii na rok budżetowy 2018 został ostatecznie przyjęty. Jak wynika w szczególności z protokołu posiedzenia Parlamentu Europejskiego z czwartku 30 listopada 2017 r., chodzi o oświadczenie przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, a następnie o podpisanie przez niego budżetu ogólnego w następstwie głosowania nad rezolucją ustawodawczą w sprawie wspólnego projektu budżetu ogólnego.

W jedynym zarzucie rząd francuski podnosi, że należy stwierdzić nieważność czterech zaskarżonych aktów ze względu na naruszenie przez nie protokołu nr 6 załączonego do TUE i TFUE oraz protokołu nr 3 załączonego do traktatu EWEA, dotyczących ustalenia siedzib instytucji i niektórych organów, jednostek organizacyjnych i służb Unii Europejskiej.

Zarówno z protokołów w sprawie siedziby instytucji, jak i z orzecznictwa Trybunału wynika, że Parlament Europejski nie może wykonywać uprawnień budżetowych przyznanych mu na mocy art. 314 TFUE w okresach dodatkowych sesji plenarnych odbywających się w Brukseli, musi je natomiast wykonywać w okresach zwykłych sesji plenarnych odbywających się w Strasburgu.

Jednakże w zakresie, w jakim kwestionuje się zgodność z prawem zaskarżonego aktu przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, nie ze względu na jego cel lub treść, lecz wyłącznie dlatego, że akt ten powinien był zostać przyjęty podczas zwykłej sesji plenarnej w Strasburgu, potrzeba zagwarantowania ciągłości europejskiej służby publicznej oraz istotne względy pewności prawa uzasadniają zdaniem rządu francuskiego utrzymanie skutków prawnych tego aktu do czasu przyjęcia nowego aktu, zgodnego z traktatami.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/7

Odwołanie od postanowienia Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 10 kwietnia 2018 r. w sprawie T-810/17, King/Komisja, wniesione w dniu 22 czerwca 2018 r. przez Anthony’ego Andrew Kinga

(Sprawa C-412/18 P)

(2019/C 44/09)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Anthony Andrew King (przedstawiciel: P. McKenna, Solicitor)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Postanowieniem z dnia 22 listopada 2018 r. Trybunał (siódma izba) orzekł, że odwołanie jest niedopuszczalne.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/7

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Polska) w dniu 23 sierpnia 2018 r. – Dong Yang Electronics Sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu

(Sprawa C-547/18)

(2019/C 44/10)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Dong Yang Electronics Sp. z o.o.

Strona pozwana: Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu

Pytania prejudycjalne

Czy z samego faktu posiadania przez spółkę mającą siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, spółki zależnej na terytorium Polski, można wywieść istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w rozumieniu art. 44 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) i art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2)?

Czy w wypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, podmiot trzeci zobowiązany jest do analizy stosunków umownych pomiędzy spółką z siedzibą poza terytorium Unii Europejskiej a spółką zależną, w celu ustalenia czy istnieje stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce przez tę pierwszą spółkę?

(1) Dz.U. L 347, s. 1

(2) Dz.U. L 77, s. 1

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/8

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Łodzi (Polska) w dniu 3 września 2018 r. – Miasto Łowicz przeciwko Skarbowi Państwa – Wojewodzie Łódzkiemu

(Sprawa C-558/18)

(2019/C 44/11)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Okręgowy w Łodzi

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Miasto Łowicz

Strona pozwana: Skarb Państwa – Wojewoda Łódzki

Pytanie prejudycjalne

Czy artykuł 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że wynikający z niego obowiązek państw członkowskich do ustanowienia środków zaskarżenia niezbędnych do zapewnienia skutecznej ochrony sądowej w dziedzinach objętych prawem Unii, sprzeciwia się przepisom istotnie zwiększającym ryzyko naruszenia gwarancji niezależnego postępowania dyscyplinarnego wobec sędziów w Polsce poprzez:

1)	wpływ polityczny na prowadzenie postępowań dyscyplinarnych,

2)	powstanie ryzyka wykorzystywania systemu środków dyscyplinarnych do politycznej kontroli treści orzeczeń sądowych oraz

3)	możliwość wykorzystania w postępowaniach dyscyplinarnych przeciwko sędziom dowodów uzyskanych za pomocą przestępstwa?

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/9

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Warszawie (Polska) w dniu 5 września 2018 r. – postępowanie karne przeciwko VX, WW, XV

(Sprawa C-563/18)

(2019/C 44/12)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Okręgowy w Warszawie

Strony w postępowaniu głównym

VX, WW, XV

Pytanie prejudycjalne

Czy artykuł 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że wynikający z niego obowiązek państw członkowskich do ustanowienia środków zaskarżenia niezbędnych do zapewnienia skutecznej ochrony sądowej w dziedzinach objętych prawem Unii sprzeciwia się przepisom likwidującym gwarancje niezależnego postępowania dyscyplinarnego wobec sędziów w Polsce poprzez wpływ polityczny na prowadzenie postępowań dyscyplinarnych i powstanie ryzyka wykorzystywania systemu środków dyscyplinarnych do politycznej kontroli treści orzeczeń sądowych?

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/9

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy (Polska) w dniu 20 września 2018 r. – A. K. przeciwko Krajowej Radzie Sądownictwa

(Sprawa C-585/18)

(2019/C 44/13)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Najwyższy

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: A. K.

Strona pozwana: Krajowa Rada Sądownictwa

Pytania prejudycjalne

Czy art. 267 TFUE akapit 3 w związku z art. 19 ust. 1 i art. 2 TUE oraz art. 47 KPP należy interpretować w ten sposób, że utworzona od podstaw izba sądu ostatniej instancji państwa członkowskiego – właściwa do rozpoznania sprawy odwołującego się sędziego sądu krajowego – w której mają orzekać wyłącznie sędziowie wybrani przez organ krajowy mający stać na straży niezależności sądów (Krajowa Rada Sądownictwa), który z uwagi na ustrojowy model jego ukształtowania oraz sposób działania nie daje rękojmi niezależności od władzy ustawodawczej i wykonawczej, jest sądem niezależnym i niezawisłym w rozumieniu prawa Unii Europejskiej?

W przypadku odpowiedzi negatywnej na pierwsze pytanie, czy art. 267 akapit 3 TFUE w związku z art. 19 ust. 1 i art. 2 TUE oraz art. 47 KPP należy interpretować w ten sposób, że niewłaściwa izba sądu ostatniej instancji państwa członkowskiego spełniająca wymogi prawa Unii Europejskiej dla sądu, do której wniesiono środek zaskarżenia w sprawie unijnej, powinna pominąć przepisy krajowej ustawy wyłączające jej właściwość w tej sprawie?

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/10

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy (Polska) w dniu 3 października 2018 – CP przeciwko Sądowi Najwyższemu

(Sprawa C-624/18)

(2019/C 44/14)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Najwyższy

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: CP

Strona pozwana: Sąd Najwyższy

Pytania prejudycjalne

Czy art. 47 karty praw podstawowych w związku z art. 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (1) należy interpretować w ten sposób, że w przypadku wniesienia do sądu ostatniej instancji państwa członkowskiego środka prawnego (pozwu) opartego na zarzucie naruszenia zakazu dyskryminacji ze względu na wiek wobec sędziego tego sądu wraz z wnioskiem udzielenie zabezpieczenia zgłoszonego roszczenia, sąd ten – w celu udzielenia ochrony uprawnieniom wynikającym z prawa unijnego przez zastosowanie środka tymczasowego przewidzianego w prawie krajowym – ma obowiązek odmówić zastosowania przepisów krajowych zastrzegających właściwość w sprawie, w której wniesiono środek zaskarżenia, dla komórki organizacyjnej tego sądu, która nie działa ze względu na niepowołanie orzekających w niej sędziów?

W przypadku powołania sędziów do orzekania w komórce organizacyjnej właściwej w świetle prawa krajowego do rozpoznania wniesionego środka prawnego, czy art. 267 TFUE akapit 3 w związku z art. 19 ust. 1 i art. 2 TUE oraz art. 47 karty praw podstawowych należy interpretować w ten sposób, że utworzona od podstaw izba sądu ostatniej instancji państwa członkowskiego – właściwa do rozpoznania sprawy sędziego sądu krajowego w pierwszej i drugiej instancji – w której mają orzekać wyłącznie sędziowie wybrani przez organ krajowy mający stać na straży niezależności sądów (Krajowa Rada Sądownictwa), który z uwagi na ustrojowy model jego ukształtowania oraz sposób działania nie daje rękojmi niezależności od władzy ustawodawczej i wykonawczej, jest sądem niezależnym i niezawisłym w rozumieniu prawa Unii Europejskiej?

W przypadku odpowiedzi negatywnej na drugie pytanie, czy art. 267 akapit 3 TFUE w związku z art. 19 ust. 1 i art. 2 TUE oraz art. 47 karty praw podstawowych należy interpretować w ten sposób, że niewłaściwa izba sądu ostatniej instancji państwa członkowskiego spełniająca wymogi prawa Unii Europejskiej dla sądu, do której wniesiono środek zaskarżenia w sprawie unijnej, powinna pominąć przepisy krajowej ustawy wyłączające jej właściwość w tej sprawie?

(1) Dz.U. L 303, s. 16; Polskie wydanie specjalne: Rozdział 05 Tom 004 P. 79 – 85

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/10

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy (Polska) w dniu 3 października 2018 r. – DO przeciwko Sądowi Najwyższemu

(Sprawa C-625/18)

(2019/C 44/15)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Najwyższy

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: DO

Strona pozwana: Sąd Najwyższy

Pytania prejudycjalne

(1) Dz.U. L 303, s. 16; Polskie wydanie specjalne: Rozdział 05 Tom 004 P. 79 – 85

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/11

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny (Polska) w dniu 17 października 2018 r. – Unitel Sp. z o.o. w Warszawie przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie

(Sprawa C-653/18)

(2019/C 44/16)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Naczelny Sąd Administracyjny

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Unitel Sp. z o.o. w Warszawie

Strona pozwana: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Pytania prejudycjalne

Czy w świetle art. 146 ust. 1 lit. a i b oraz art. 131 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) oraz zasad: opodatkowania konsumpcji, neutralności oraz proporcjonalności prawidłowa praktyka krajowa powinna polegać na stosowaniu zwolnienia z prawem do odliczenia (w Polsce stawka 0 %) w każdym wypadku, jeżeli są spełnione łącznie dwa warunki:

a)	wywóz towaru nastąpił na rzecz nieustalonego odbiorcy spoza Unii Europejskiej, oraz

b)	istnieją jednoznaczne dowody, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej i okoliczność ta nie jest kwestionowana?

Czy przepisy art. 146 ust. 1 lit. a i b oraz art. 131 dyrektywy 2006/112/WE oraz zasady: opodatkowania konsumpcji, neutralności oraz proporcjonalności sprzeciwiają się praktyce krajowej polegającej na przyjęciu, że nie dochodzi do dostawy towaru, który został w sposób niekwestionowany wywieziony poza terytorium Unii Europejskiej, a po dokonaniu wywozu władze podatkowe w ramach prowadzonego postępowania stwierdziły, ze rzeczywistym nabywcą towarów nie był podmiot, na rzecz którego podatnik wystawił fakturę dokumentującą dostawę, lecz inny nieustalony przez organy podmiot, w konsekwencji czego odmawiają stosowania do takiej czynności zwolnienia z prawem do odliczenia (w Polsce stawka 0 %)?

Czy w świetle art. 146. ust. 1 lit. a i b oraz art. 131 dyrektywy 2006/112/WE oraz zasad: opodatkowania konsumpcji, neutralności oraz proporcjonalności prawidłowa praktyka krajowa powinna polegać na stosowaniu do dostawy towaru stawki krajowej, jeśli istnieją jednoznaczne dowody, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej, ale organy z uwagi na brak ustalonego odbiorcy stwierdzają, że dostawa towarów nie została dokonana, czy też należałoby uznać, że w takim przypadku nie doszło w ogóle do czynności opodatkowanej VAT, a w konsekwencji podatnikowi nie przysługuje zgodnie z art. 168 dyrektywy 2006/112/WE prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia wywiezionego towaru?

(1) Dz.U L 347, s.1

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/12

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy (Polska) w dniu 26 października 2018 – BP przeciwko UNIPARTS sarl z/s w Nyon

(Sprawa C-668/18)

(2019/C 44/17)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Najwyższy

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: BP

Strona pozwana: UNIPARTS sarl z/s w Nyon

Pytania prejudycjalne

Czy art. 19 ust. 1 zdanie 2 w związku z art. 4 ust. 3 zdanie 3 i art. 2 TUE, art. 267 akapit 3 TFUE oraz art. 47 KPP należy interpretować w ten sposób, że do naruszenia zasady nieusuwalności sędziów będącej elementem zasady skutecznej ochrony sądowej oraz zasady państwa prawnego dochodzi w każdym przypadku obniżenia przez ustawodawcę krajowego wieku przejścia w stan spoczynku (wieku emerytalnego) sędziów sądu ostatniej instancji Państwa Członkowskiego (na przykład z 70. lat do 65. lat) i zastosowania nowego niższego wieku emerytalnego do sędziów w służbie czynnej, bez pozostawienia decyzji o skorzystaniu z niższego wieku emerytalnego wyłącznie w gestii zainteresowanego sędziego?

Czy art. 19 ust. 1 zdanie 2 w związku z art. 4 ust. 3 zdanie 3 i art. 2 TUE i art. 267 akapit 3 TFUE oraz art. 47 KPP należy interpretować w ten sposób, że naruszona zostaje zasada państwa prawnego oraz standard niezawisłości wymagany dla zapewnienia skutecznej ochrony sądowej w sprawach unijnych, gdy krajowy ustawodawca z naruszeniem zasady nieusuwalności sędziów obniża zwykły wiek, do którego sędzia sądu ostatniej instancji Państwa Członkowskiego może zajmować stanowisko sędziowskie z 70. lat do 65. lat, uzależniając możliwość dalszego zajmowania tego stanowiska od uznaniowej zgody organu władzy wykonawczej?

Czy art. 2 w związku z art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (1) należy interpretować w ten sposób, że dyskryminacją ze względu na wiek jest obniżenie wieku przejścia w stan spoczynku (wieku emerytalnego) sędziów sądu ostatniej instancji Państwa członkowskiego oraz uzależnienie możliwości dalszego zajmowania stanowiska sędziowskiego przez dotychczasowego sędziego tego sądu, który osiągnął nowy niższy wiek przejścia w stan spoczynku, od zgody organu władzy wykonawczej?

Czy art. 2, art. 9 oraz art. 11 dyrektywy 2000/78/WE w związku z art. 21 oraz art. 47 KPP należy interpretować w ten sposób, że w przypadku dyskryminacji ze względu na wiek sędziów sądu ostatniej instancji Państwa Członkowskiego, polegającej na obniżeniu wieku przejścia w stan spoczynku (wieku emerytalnego) z dotychczasowych 70. do 65. lat, sąd ten – orzekając w dowolnej sprawie w składzie z udziałem sędziego dotkniętego skutkami takich dyskryminujących przepisów krajowych, który nie wyraził woli skorzystania z nowego wieku emerytalnego – przy rozstrzyganiu kwestii wstępnej dotyczącej składu orzekającego ma obowiązek odmówić zastosowania przepisów krajowych sprzecznych z dyrektywą 2000/78/WE oraz art. 21 KPP i orzekać nadal z udziałem takiego sędziego, gdy jest to jedyny skuteczny sposób zapewnienia efektywnej ochrony sądowej uprawnień sędziego wynikających z prawa unijnego?

(1) Dz.U. L 303, s. 16; Polskie wydanie specjalne: Rozdział 05 Tom 004 P. 79 – 85

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureşti (Rumunia) w dniu 6 listopada 2018 r. – World Comm Trading Gfz SRL / Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF), Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Ploieşti

(Sprawa C-684/18)

(2019/C 44/18)

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Curtea de Apel București

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca apelację: World Comm Trading Gfz SRL

Strona przeciwna: Agenția Națională de Administrare Fiscală (ANAF), Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice Ploiești

Pytania prejudycjalne

Czy art. 90 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) oraz zasada neutralności VAT stoją na przeszkodzie przepisom krajowym (lub praktyce administracyjnej opartej na niejasnych przepisach), które odmawiają spółce prawa do odliczenia VAT proporcjonalnie do wartości rabatu zastosowanego do krajowych dostaw towarów na tej podstawie, że faktura podatkowa wystawiona przez dostawcę wewnątrzwspólnotowego (jako przedstawiciela grupy przedsiębiorstw) ujmuje całkowity rabat przyznany zarówno na produkty wewnątrzwspólnotowe, jak i na produkty krajowe dostarczone na podstawie tej samej umowy ramowej, ale ujęte jako nabycia pochodzące z państwa członkowskiego odniesienia (od członka grupy z innym numerem identyfikacyjnym VAT niż numer widniejący na fakturze dotyczącej rabatu)?

Na wypadek udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, czy zasada proporcjonalności stoi na przeszkodzie temu, by podmiotowi, któremu przyznano rabat, odmówić prawa do odliczenia podatku VAT proporcjonalnie do wartości rabatu przyznanego zbiorczo przez dostawcę wewnątrzwspólnotowego, w przypadku gdy lokalny dostawca (członek tej samej grupy) zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej i nie może już obniżyć podstawy opodatkowania dostaw poprzez wystawienie faktury z własnym numerem identyfikacyjnym VAT w celu zwrotu różnicy VAT naliczonego w nadmiarze?

(1) Dz.U. 2006, L 347, s. 1.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Špecializovaný trestný súd (Słowacja) w dniu 14 listopada 2018 r. – postępowanie karne przeciwko UL i VM

(Sprawa C-709/18)

(2019/C 44/19)

Język postępowania: słowacki

Sąd odsyłający

Špecializovaný trestný súd

Strony w postępowaniu głównym

UL i VM

Pytania prejudycjalne

Czy zasada domniemania niewinności, przewidziana w art. 3 i 4 w związku z motywem 16 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 (1) z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym, jest zachowana, jeżeli osoba współoskarżona, która we wspólnym postępowaniu na podstawie wniesionego aktu oskarżenia po otwarciu rozprawy zaprzeczy udziałowi w czynie lub czynach wymienionych w akcie oskarżenia oświadczeniem, że jest niewinna, a następnie sąd postanowieniem, które nie zawiera opisu czynu, jego kwalifikacji prawnej czy wniosku z oceny przeprowadzonej przez sąd, przyjmie oświadczenie innego współoskarżonego o tym, że jest winny popełnienia czynu lub któregoś z czynów wymienionych w akcie oskarżenia, czym ten ostatni zrzeka się prawa do przeprowadzenia postępowania dowodowego co do swojej winy, a następnie, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego na rozprawie, sąd rozstrzygnie w przedmiocie wniesionego aktu oskarżenia wspólnym wyrokiem?

1.1)	Czy postanowieniem o przyjęciu oświadczenia o winie jednego oskarżonego inna osoba oskarżona zaprzeczająca winie zostaje uznana winną, zanim jej wina zostanie wykazana w postępowaniu dowodowym? Czy takie postępowanie sądu jest zgodne z art. 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej?

Czy z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w którym ustanowione jest prawo do sprawiedliwego procesu i prawo każdego do tego, aby jego sprawa została rozpatrzona sprawiedliwie przez niezawisły i bezstronny sąd, jest zgodne procedowanie sądu we wspólnym postępowaniu w przedmiocie aktu oskarżenia wniesionego przeciwko więcej niż jednemu oskarżonemu, jeżeli ustawowy sędzia najpierw postanowieniem, które nie zawiera opisu czynu, jego kwalifikacji prawnej czy wniosku z oceny przeprowadzonej przez sąd, przyjmie oświadczenie o winie tych oskarżonych, którzy tym oświadczeniem zrzekli się prawa do przeprowadzenia kontradyktoryjnego postępowania dowodowego w przedmiocie winy, a następnie, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego na rozprawie, ten sam ustawowy sędzia na podstawie wniesionego aktu oskarżenia wyda orzeczenie w sprawie wszystkich oskarżonych?

2.1)

Czy postanowienie o przyjęciu oświadczenia o winie daje powód do uzasadnionej wątpliwości co do bezstronności sędziego, który przyjął takie oświadczenie współoskarżonego, a ewentualne wyłączenie tego sędziego z postępowania karnego jest odpowiednim środkiem dla poszanowania zasady domniemania niewinności w rozumieniu art. 4 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym?

Czy są zachowane wartości równości i państwa prawa zgodnie z art. 2, zasada równości obywateli przed organem sądowym zgodnie z art. 9 i powszechna zasada Unii gwarantująca prawo każdego do tego, aby jego sprawa została rozpatrzona sprawiedliwie zgodnie z art. 6 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej podpisanego w Maastricht dnia 7 lutego 1992 r., w brzmieniu traktatu z Lizbony podpisanego w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r., w przypadku gdy krajowy organ sądowy, od którego orzeczenia nie przysługuje środek prawny, rozstrzygnie w sprzeczności z ujednolicającym stanowiskiem, które ten organ sądowy przyjął na podstawie upoważnienia w ustawie krajowej do ujednolicania wykładni ustaw i innych powszechnie obowiązujących przepisów prawa, gdyż było to potrzebne w interesie usunięcia niejednolitości orzecznictwa i ponieważ jedna izba sądu najwyższego odstąpiła od poglądu prawnego zawartego w orzeczeniu innej izby sądu najwyższego?

(1) Dz.U. 2016, L 65, s. 1.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Grondwettelijk Hof (Belgia) w dniu 22 listopada 2018 r. – Anton van Zantbeek VOF / Ministerraad

(Sprawa C-725/18)

(2019/C 44/20)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Grondwettelijk Hof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Anton van Zantbeek VOF

Strona przeciwna: Ministerraad

Pytania prejudycjalne

Czy art. 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 36 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r. należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu wprowadzającemu podatek od transakcji giełdowych w rozumieniu art. 120 i 126/2 Belgisch Wetboek diverse rechten en taksen (belgijskiego kodeksu różnych opłat i podatków), na skutek którego belgijski zleceniodawca jest zobowiązany do uiszczenia tego podatku w przypadku, gdy zawodowy pośrednik ma swoją siedzibę za granicą?

Czy art. 63 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 40 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r. należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu wprowadzającemu podatek od transakcji giełdowych w rozumieniu art. 120 i 126/2 Belgisch Wetboek diverse rechten en taksen, na skutek którego belgijski zleceniodawca jest zobowiązany do uiszczenia tego podatku w przypadku, gdy zawodowy pośrednik ma swoją siedzibę za granicą?

Czy w przypadku, gdyby na podstawie odpowiedzi udzielonej na pierwsze lub drugie pytanie prejudycjalne Grondwettelijk Hof doszedł do wniosku, że zaskarżone przepisy naruszają jedno lub więcej zobowiązań wynikających z wyżej wymienionych postanowień, mógłby on tymczasowo utrzymać w mocy skutki stosowania art. 120 i 126/2 Belgisch Wetboek diverse rechten en taksen w celu uniknięcia niepewności prawa i umożliwienia ustawodawcy doprowadzenia do ich zgodności z tymi zobowiązaniami?

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/16

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Justice de paix du troisième canton de Charleroi (Belgia) w dniu 26 listopada 2018 r. – IZ / Ryanair DAC

(Sprawa C-735/18)

(2019/C 44/21)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Justice de paix du troisième canton de Charleroi

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: IZ

Strona pozwana: Ryanair DAC

Pytania prejudycjalne

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczący wykładni art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (1) jest sformułowany w następujący sposób:

—

czy art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 należy interpretować w ten sposób, że zdarzenie takie jak to będące przedmiotem obecnego sporu, czyli strajk kontrolerów ruchu lotniczego na terytorium, które statek powietrzny ma przemierzyć od startu z portu lotniczego poza terytorium dotkniętym strajkiem do lądowania w porcie lotniczym znajdującym się poza terytorium dotkniętym strajkiem, należy uznać za zdarzenie, które wpisuje się w ramy normalnego wykonywania działalności danego przewoźnika lotniczego, a w konsekwencji nie może zostać uznane za „nadzwyczajną okoliczność” zwalniającą przewoźnika lotniczego z obowiązku wypłaty odszkodowania pasażerom w przypadku odwołania lotu obsługiwanego przez rozpatrywany samolot;

—

jeżeli zdarzenie takie jak to będące przedmiotem obecnego sporu, czyli strajk kontrolerów ruchu lotniczego na terytorium, które statek powietrzny ma przemierzyć od startu z portu lotniczego poza terytorium dotkniętym strajkiem do lądowania w porcie lotniczym znajdującym się poza terytorium dotkniętym strajkiem, należy uznać za „nadzwyczajną okoliczność”, to czy należy z tego wywnioskować, że jest to dla przewoźnika lotniczego „nadzwyczajna okoliczność”, której nie można było uniknąć nawet w przypadku podjęcia wszystkich racjonalnych środków?

—

czy okoliczność, że strajk został ogłoszony, należy uznać za mającą ten skutek, że zdarzenie takie jak to będące przedmiotem obecnego sporu, czyli strajk kontrolerów ruchu lotniczego na terytorium, które statek powietrzny ma przemierzyć od startu z portu lotniczego poza terytorium dotkniętym strajkiem do lądowania w porcie lotniczym znajdującym się poza terytorium dotkniętym strajkiem, nie jest objęte pojęciem „nadzwyczajnych okoliczności” w rozumieniu art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91?

—

czy uwzględniając motyw 15 rozporządzenia (WE) nr 261/2004, należy uznać, że zdarzenie takie jak to będące przedmiotem obecnego sporu, czyli strajk kontrolerów ruchu lotniczego na terytorium, które statek powietrzny ma przemierzyć od startu z portu lotniczego poza terytorium dotkniętym strajkiem do lądowania w porcie lotniczym znajdującym się poza terytorium dotkniętym strajkiem, stanowiło dla przewoźnika lotniczego nadzwyczajną okoliczność, której nie można było uniknąć i upoważniało go do podjęcia decyzji, w drodze racjonalnego środka pozwalającego na uniknięcie innych odwołań, o odwołaniu rozpatrywanego lotu w celu uniknięcia sytuacji, w której jego załogi nie mogłyby już wykonać innych lotów w dniu strajku, minimalizując w ten sposób na szczeblu ogólnym zakłócenia i niedogodności spowodowane strajkiem dla wszystkich jego pasażerów?

(1) Dz.U. L 46, s. 1.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/17

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 13 września 2018 r. w sprawie T-627/16 Republika Czeska / Komisja, wniesione w dniu 27 listopada 2018 r. przez Republikę Czeską

(Sprawa C-742/18 P)

(2019/C 44/22)

Język postępowania: czeski

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Czeska (przedstawiciele: M. Smolek, O. Serdula, J. Vláčil, J. Pavliš, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Królestwo Szwecji

Przedmiot

Odwołanie wniesione od wyroku Sądu z dnia 13 września 2018 r. w sprawie T-627/16 Republika Czeska/Komisja, w którym Sąd częściowo oddalił skargę Republiki Czeskiej o stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/1059 (1) z dnia 20 czerwca 2016 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) [notyfikowanej jako dokument nr C(2016) 3753], w zakresie w jakim wyłącza ona poniesione przez Republikę Czeską wydatki.

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

—	uchylenie pkt 2 sentencji i odpowiadającej mu części wyroku Sądu w sprawie T-627/16;

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2016/1059 w zakresie w jakim wyłącza ona wydatki w kwocie 462 517,83 EUR w związku z systemem jednolitej płatności obszarowej;

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2016/1059 w zakresie w jakim wyłącza ona wydatki w kwocie 636 516,20 EUR w związku z inwestycjami w sektorze winiarskim; oraz

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi cztery zarzuty.

Pierwszy zarzut odwołania oparty jest na naruszeniu art. 52 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013 (2) w związku z art. 26 i 31 rozporządzenia nr 1122/2009 (3). Sąd naruszył prawo stwierdzając, że kontrole na miejscu za pomocą teledetekcji oraz klasyczne kontrole na miejscu powinny prowadzić do identycznego lub podobnego poziomu nieprawidłowości. Taki wymóg nie wynika z żadnego przepisu prawa Unii ani z charakteru odnośnych metod kontroli. Natomiast metody selekcji prób poddanych kontroli są z właściwych sobie względów tak różne, że wnioski dotyczące ich skuteczności nie mogą być uzależnione od występowania identycznego lub podobnego poziomu nieprawidłowości.

Drugi zarzut odwołania dotyczy naruszenia art. 52 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013 w związku z art. 33 rozporządzenia nr 1122/2009. Sąd naruszył prawo stwierdzając, że w przypadku zawyżonych deklaracji powierzchni nie przekraczających 3 % danej powierzchni, próba poddana kontroli zostaje w każdym razie rozszerzona, aż do czasu gdy już nie zostanie stwierdzone żadne zawyżenie deklaracji powierzchni, także w sytuacji gdy organy krajowe w okolicznościach danego przypadku mogą być pewne, że na innych działkach danego rolnika nie wystąpiły błędy w podanej powierzchni gruntów rolnych.

Trzeci zarzut odwołania dotyczy naruszenia art. 52 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013 w związku z art. 112 rozporządzenia nr 1605/2002 (4) i art. 130 rozporządzenia 966/2012 (5). Sąd rażąco wypaczył przedmiot sporu między Republiką Czeską a Komisją oraz naruszył prawo stwierdzając, że nałożona korekta była wyłącznie związana z retroaktywnym finansowaniem inwestycji zrealizowanych przed wprowadzeniem programu pomocy krajowej. W ramach odnośnego dochodzenia Komisja zakwestionowała przy tym w odniesieniu do Republiki Czeskiej wszelkie retroaktywne finasowanie inwestycji w sektorze wina. Sąd naruszył zatem prawo nie odnosząc się do argumentów Republiki Czeskiej, zgodnie z którymi retroaktywne finansowanie inwestycji realizowanych po zatwierdzeniu programu pomocy krajowej było zgodne z prawem Unii.

Zarzut czwarty odwołania oparty jest na naruszeniu art. 52 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013 w związku z art. 19 i 77 rozporządzenia nr 555/2008 (6), art. 27 rozporządzenia nr 1975/2006 (7), oraz art. 25 rozporządzenia nr 65/2011 (8). Sąd naruszył prawo stwierdzając, że w odnośnym okresie należało przeprowadzić kontrolę na miejscu wszystkich inwestycji zrealizowanych w sektorze wina, podczas gdy art. 77 ust. 5 rozporządzenia nr 555/2008 pozwalał w drodze wyraźnego odesłania do art. 27 rozporządzenia nr 1975/2006 na dokonanie kontroli wyłącznie wybranej próby zrealizowanych inwestycji.

(1) Dz.U. 2016, L 173, s. 59.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008, (Dz.U. 2013, L 347, s. 549).

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina, (Dz.U. 2009, L 316, s. 65).

(4) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich, (Dz. U. 2002, L 248, s. 1).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz. U. 2012, L 298, s. 1).

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 555/2008 z dnia 27 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do programów wsparcia, handlu z krajami trzecimi, potencjału produkcyjnego oraz kontroli w sektorze wina (Dz.U.. 2008, L 170, s. 1).

(7) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1975/2006 z dnia 7 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w zakresie wprowadzenia procedur kontroli, jak również wzajemnej zgodności w odniesieniu do środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. 2006, L 368, s. 74).

(8) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 65/2011 z dnia 27 stycznia 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w odniesieniu do wprowadzenia procedur kontroli oraz do zasady wzajemnej zgodności w zakresie środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. 2011, L 25, s. 8).

Sąd

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/19

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Saleh Thabet i in. / Rada

(Sprawy połączone T-274/16 i T-275/16) (1)

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją w Egipcie - Zamrożenie środków finansowych - Cele - Kryteria umieszczenia w wykazie nazwisk osób, których dotyczą środki ograniczające - Pozostawienie nazwisk skarżących w wykazie osób, których dotyczą środki ograniczające - Podstawa faktyczna - Zarzut niezgodności z prawem - Podstawa prawna - Proporcjonalność - Prawo do rzetelnego procesu sądowego - Domniemanie niewinności - Zasada dobrej administracji - Naruszenie prawa - Oczywisty błąd w ocenie - Prawo własności - Prawo do obrony - Prawo do skutecznej ochrony sądowej)

(2019/C 44/23)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca w sprawie T-274/16: Suzanne Saleh Thabet (Kair, Egipt) (przedstawiciele: B. Kennelly, QC, J. Pobjoy, barrister, G. Martin, M. Rushton oraz C. Enderby Smith, solicitors)

Strona skarżąca w sprawie T-275/16: Gamal Mohamed Hosni Elsayed Mubarak (Kair), Alaa Mohamed Hosni Elsayed Mubarak (Kair), Heidy Mahmoud Magdy Hussein Rasekh (Kair), Khadiga Mahmoud El Gammal (Kair) (przedstawiciele: B. Kennelly, J. Pobjoy, G. Martin, M. Rushton oraz C. Enderby Smith)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: początkowo S. Kyriakopoulou oraz M. Veiga, następnie S. Kyriakopoulou oraz J. Kneale, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji Rady (WPZIB) 2016/411 z dnia 18 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2011/172/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. 2016, L 74, s. 40), po drugie, decyzji Rady (WPZiB) 2017/496 z dnia 21 marca 2017 r. zmieniającej decyzję 2011/172/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. 2017, L 76, s. 22), a po trzecie, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2017/491 z dnia 21 marca 2017 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 270/2011 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. 2017, L 76, s. 10), w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżących.

Sentencja

1)	Sprawy T-274/16 oraz T-275/16 zostają połączone do celów wydania wyroku.

2)	Skargi zostają oddalone.

3)	Suzanne Saleh Thabet, Gamal Mohamed Hosni Elsayed Mubarak, Alaa Mohamed Hosni Elsayed Mubarak, Heidy Mahmoud Magdy Hussein Rasekh i Khadiga Mahmoud El Gammal zostają obciążeni kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 270 z 25.7.2016.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/20

Wyrok Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – VG / Komisja

(Sprawa T-314/16 i T-435/16) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Dokumenty i informacje dotyczące decyzji Komisji o zakończeniu „porozumienia o współpracy i członkostwie w Team Europe” - Odmowa dostępu - Wyjątek dotyczący ochrony życia prywatnego i ochrony osób fizycznych - Ochrona danych osobowych - Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 - Odmowa przekazania - Artykuły 7, 47 i 48 karty praw podstawowych - Odpowiedzialność pozaumowna)

(2019/C 44/24)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: VG, jako spadkobierczyni MS powołana do całości spadku (przedstawiciele: początkowo adwokaci L. Levi i M. Vandenbussche, następnie L. Levi)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Clotuche-Duvieusart i A. Simon, następnie F. Clotuche-Duvieusart i B. Mongin, pełnomocnicy)

Przedmiot

—

Po pierwsze, oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 2 lutego 2016 r. i z dnia 19 kwietnia 2016 r. oddalającej wniosek MS o udzielenie dostępu do dotyczących go dokumentów i z dnia 16 czerwca 2016 r. oddalającej jego wniosek o przekazanie mu dotyczących go danych osobowych zawartych w dokumentach, których dotyczył ten wniosek o udzielenie dostępu i, po drugie, przedstawione na podstawie art. 268 TFUE żądanie zadośćuczynienia za krzywdę doznaną przez MS z powodu tej odmowy udzielenia dostępu do dokumentów i przekazania danych osobowych.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Komisji Europejskiej z dnia 16 czerwca 2016 r. dotyczącej oddalenia wniosku MS o przekazanie mu niektórych danych osobowych.

2)	Zasądza się od Komisji na rzecz VG, jako spadkobierczyni MS powołanej do całości spadku, kwotę 5 000 EUR.

3)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

4)	VG i Komisja pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 63 z 27.2.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/21

Wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2018 r. – Bristol-Myers Squibb Pharma / Komisja i EMA

(Sprawa T-329/16) (1)

(Produkty lecznicze stosowane u ludzi - Sieroce produkty lecznicze - Decyzja o wycofaniu oznaczenia Elotuzumab jako sierocego produktu leczniczego - Decyzja uznająca, że kryteria oznaczenia przestały być spełniane - Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego stosowanego przez ludzi Empliciti (Elotuzumab) - Artykuł 5 ust. 12 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 141/2000 - Artykuł 5 ust. 8 rozporządzenia nr 141/2000 - Obowiązek uzasadnienia)

(2019/C 44/25)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Bristol-Myers Squibb Pharma EEIG (Uxbridge, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci P. Bogaert i B. Van Vooren oraz B. Kelly, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Sipos i K. Petersen, pełnomocnicy) i Europejska Agencja Leków (przedstawiciele: Rampal Olmedo, M. Tovar Gomis, T. Jabłoński i S. Drosos, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE mające na celu stwierdzenie nieważności aktu Komisji usuwającego „Elotuzumab” ze wspólnotowego rejestru sierocych produktów leczniczych stosowanych u ludzi lub możliwego aktu Komisji Europejskiej lub Europejskiej Agencji Leków uznającego, że „Elotuzumab” przestał spełniać kryteria oznaczenia jako sierocy produkt leczniczy w momencie wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu dla Empliciti (Elotuzumab) na podstawie rozporządzenia (WE) nr 141/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie sierocych produktów leczniczych (Dz.U. 2000, L 18, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Komisja Europejska zostaje obciążona całością kosztami postepowania.

(1) Dz.U. C 314 z 29.8.2016.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/21

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Hiszpania / Komisja

(Sprawa T-459/16) (1)

(EFRG i EFRROW - Wydatki wyłączone z finansowania - Artykuł 31 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 - Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 - Niedociągnięcia w IACS - Trwałe użytki zielone - Ryzyko dla funduszu - Dokument VI/5330/97 - Artykuł 73a ust. 2a rozporządzenia (WE) nr 796/2004 - Artykuł 81 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009 - Artykuł 137 rozporządzenia nr 73/2009 - Korekty ryczałtowe w wysokości 25 % i 10 %)

(2019/C 44/26)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: M. Sampol Pucurull, pełnomocnik)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo D. Triantafyllou, następnie I. Galindo Martín, N. Ruiz García i A. Sauka, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia częściowej nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/1059 z dnia 20 czerwca 2016 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. 2016, L 173, s. 59).

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/1059 z dnia 20 czerwca 2016 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w części, w jakiej dotyczy ona korekty finansowej nałożonej na Królestwo Hiszpanii w zakresie, w jakim Komisja zastosowała w tej decyzji

—	korektę ryczałtową w wysokości 25 % w odniesieniu do zadrzewionych pastwisk dehesa na lata składania wniosków 2010–2013 oraz

—	korektę ryczałtową w wysokości 10 % w odniesieniu do zakrzewionych pastwisk zgłoszonych przez „hodowców” na lata składania wniosków 2010–2013.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Każda ze stron pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 392 z 24.10.2016.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/22

Wyrok Sądu z dnia 4 grudnia 2018 r. – Janoha i in. / Komisja

(Sprawa T-517/16) (1)

(Służba publiczna - Personel kontraktowy - Nowelizacja regulaminu pracowniczego z dnia 1 stycznia 2014 r. - Artykuł 6 załącznika X do regulaminu pracowniczego - Nowe przepisy dotyczące przyznawania urlopu mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim - Zarzut niezgodności z prawem - Artykuł 10 akapit drugi regulaminu pracowniczego - Artykuły 7 i 33 karty praw podstawowych - Równość traktowania - prawa nabyte - Uzasadnione oczekiwania - Pewność prawa - Nadużycie władzy)

(2019/C 44/27)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Andrea Janoha (Christ Church, Barbados) i pięciu innych skarżących, wymienionych w załączniku do wyroku (przedstawiciel: adwokat O. Mader)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo J. Currall i G. Gattinara, następnie G. Gattinara i A.C. Simon, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Rada Unii (przedstawiciele: początkowo M. Bauer i M. Veiga, następnie M. Bauer i R. Meyer, pełnomocnicy)

Przedmiot

Złożony na podstawie art. 270 TFUE wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji o zmniejszeniu liczby dni corocznego urlopu wypoczynkowego skarżących od 2014 r.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Andrea Janoha i pozostali członkowie personelu kontraktowego Komisji Europejskiej, wymienieni w załączniku, zostają obciążeni swoimi kosztami postępowania oraz kosztami poniesionymi przez Komisję.

3)	Rada Unii Europejskiej pokrywa własne koszty postępowania.

(1) Dz.U. C 388 z 3.11.2014 (sprawa początkowo zarejestrowana w Sądzie do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej pod numerem F-86/14, przekazana do Sądu Unii Europejskiej w dniu 1.9.2016).

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/23

Wyrok Sądu z dnia 4 grudnia 2018 r. – Carreras Sequeros i in. / Komisja

(Sprawa T-518/16) (1)

(Służba publiczna - Urzędnicy i personel kontraktowy - Reforma regulaminu pracowniczego z dnia 1 stycznia 2014 r. - Artykuł 6 załącznika X do regulaminu pracowniczego - Nowe przepisy dotyczące corocznego urlopu wypoczynkowego mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim - Zarzut niezgodności z prawem - Cel urlopu wypoczynkowego)

(2019/C 44/28)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Francisco Carreras Sequeros (Addis-Abeba, Etiopia) i pięcioro innych skarżących, których nazwiska figurują w załączniku do wyroku (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi i T. Martin)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo J. Currall i G. Gattinara, następnie G. Gattinara i A.-C. Simon, pełnomocnicy)

Interwenientci popierający stronę pozwaną: Parlament Europejski (przedstawiciele: J. Steele i E. Taneva, pełnomocnicy) i Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: początkowo M. Bauer i M. Veiga, następnie M. Bauer i R. Meyer, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 270 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji o zmniejszeniu liczby dni przysługującego skarżącym corocznego urlopu wypoczynkowego od roku 2014.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji o zmniejszeniu w 2014 r. liczby dni corocznego urlopu wypoczynkowego przysługującego Franciscowi Carrerasowi Sequerosowi oraz innym urzędnikom lub członkom personelu Komisji Europejskiej, których nazwiska figurują w załączniku.

2)	Komisja pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez F. Carrerasa Sequerosa oraz innych urzędników lub członków personelu Komisji, których nazwiska figurują w załączniku.

3)	Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 7 z 12.1.2015. (sprawa zarejestrowana początkowo w Sądzie do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej pod sygn. F-88/14 i przekazana do Sądu Unii Europejskiej w dniu 1.9.2016 r.).

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/24

Wyrok Sądu z dnia 4 grudnia 2018 r. – Schneider/EUIPO

(Sprawa T-560/16) (1)

(Służba publiczna - Personel tymczasowy - Wewnętrzna reorganizacja struktury EUIPO - Przeniesienie z urzędu - Podstawa prawna - Artykuł 7 regulaminu pracowniczego - Interes służby - Zasadnicza zmiana obowiązków - Równoważność stanowisk - Ukryta kara - Nadużycie władzy - Prawo do bycia wysłuchanym - Obowiązek uzasadnienia)

(2019/C 44/29)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Gregor Schneider (Alicante, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat H. Tettenborn)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: A. Lukošiūtė, pełnomocnik, wspierana przez adwokata B. Wägenbaura)

Przedmiot

Skarga na podstawie art. 270 TFUE o stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora zarządzającego EUIPO z dnia 2 października 2014 r. w sprawie przeniesienia skarżącego z departamentu współpracy międzynarodowej i spraw prawnych do departamentu operacyjnego EUIPO.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Gregor Schneider zostaje obciążony, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).

(1) Dz.U. C 328 z 5.10.2015 (sprawa początkowo zarejestrowana przed Sądem do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej pod sygnaturą F-116/15 i przekazana do Sądu Unii Europejskiej w dniu 1.9.2016).

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/24

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Janssen-Cases / Komisja

(Sprawa T-688/16) (1)

(Służba publiczna - Urzędnicy - Zatrudnienie - Ogłoszenie o naborze - Główny mediator Komisji - Właściwy organ powołujący - Delegowanie kompetencji - Postępowanie - Zasięgnięcie opinii komitetu pracowniczego - Odpowiedzialność)

(2019/C 44/30)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Mercedes Janssen-Cases (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: początkowo adwokaci J.N. Louis i N. de Montigny, następnie adwokat J.N. Louis)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo C. Berardis Kayser i G. Berscheid, następnie G. Berscheid i L. Radu Bouyon, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 270 TFUE żądanie, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 15 czerwca 2016 r. w sprawie powołania W jako głównego mediatora Komisji i noty z dnia 16 czerwca 2016 r., za pośrednictwem której Komisja poinformowała skarżącą o wyniku postępowania w sprawie naboru, a po drugie, naprawienia szkody, jaką miała ponieść skarżąca.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Komisji Europejskiej z dnia 15 czerwca 2016 r. w sprawie powołania W jako głównego mediatora Komisji i noty z dnia 16 czerwca 2016 r., za pośrednictwem której Komisja poinformowała Mercedes Janssen-Cases o wyniku postępowania w sprawie naboru na to stanowisko.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami postępowania, w tym kosztami postępowania w przedmiocie środków tymczasowych.

(1) Dz.U. C 410 z 7.11.2016.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/25

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – ARFEA / Komisja

(Sprawa T-720/16) (1)

(Pomoc państwa - Rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych przyznana ze skutkiem wstecznym przez władze włoskie - Usługa w zakresie regionalnego pasażerskiego transportu autobusowego świadczona w latach 1997 – 1998 na podstawie koncesji - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie - Wyrok Altmark - Stosowanie przepisów prawa materialnego w czasie)

(2019/C 44/31)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Aziende riunite filovie ed autolinee Srl (ARFEA) (Alessandria, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci M. Chiti, V. Angiolini i L. Formilan)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Armati i D. Recchia, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji (UE) 2016/2084 z dnia 10 czerwca 2016 r. w sprawie pomocy państwa SA.38132 (2015/C) (ex 2014/NN) – rekompensata z tytułu obowiązku świadczenia usługi publicznej dla Arfea (Dz.U. 2016, L 321, s. 57).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Aziende riunite filovie ed autolinee Srl (ARFEA) zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 441 z 28.11.2016.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/26

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Di Bernardo/Komisja

(Sprawa T-811/16) (1)

(Służba publiczna - Urzędnicy - Zatrudnienie - Ogłoszenie o konkursie - Konkurs otwarty - Nieumieszczenie na liście rezerwy kadrowej - Obowiązek uzasadnienia - Doświadczenie zawodowe - Odpowiedzialność)

(2019/C 44/32)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Danilo Di Bernardo (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi i T. Martin)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Gattinara i L. Radu Bouyon, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na podstawie art. 270 TFUE, w której skarżący domaga się po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji komisji konkursowej konkursu otwartego EPSO/AST-SC/03/15 z dnia 10 sierpnia 2016 r. o niewpisaniu go na listę rezerwową w celu zatrudnienia sekretarzy/urzędników niższego szczebla w grupie zaszeregowania SC1 w dziedzinie wsparcia finansowego, a po drugie, naprawienia poniesionej w jego ocenie szkody.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji komisji konkursowej konkursu otwartego EPSO/AST-SC/03/15 z dnia 10 sierpnia 2016 r. o niewpisaniu Danila Di Bernarda na listę rezerwową w celu zatrudnienia sekretarzy/urzędników niższego szczebla w grupie zaszeregowania SC1 w dziedzinie wsparcia finansowego.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 30 z 30.1.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/26

Wyrok Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – Mouvement pour une Europe des nations et des libertés / Parlament

(Sprawa T-829/16) (1)

(Prawo instytucjonalne - Parlament Europejski - Decyzja uznająca niektóre wydatki partii politycznej za niekwalifikowalne do celu otrzymania dotacji za rok budżetowy 2015 - Prawo do dobrej administracji - Pewność prawa - Rozporządzenie (WE) nr 2004/2003 - Zakaz pośredniego finansowania krajowej partii politycznej)

(2019/C 44/33)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Mouvement pour une Europe des nations et des libertés (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat A. Varaut)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: C. Burgos i S. Alves, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 12 września 2016 r. uznającej niektóre wydatki za niekwalifikowalne do celu otrzymania dotacji za rok budżetowy 2015.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Mouvement pour une Europe des nations et des libertés pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Parlament Europejski.

(1) Dz.U. C 22 z 23.1.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/27

Wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2018 r. – Falcon Technologies International / Komisja

(Sprawa T-875/16) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Sprawozdanie z oceny jednostki notyfikowanej w rozumieniu przepisów dotyczących deklaracji zgodności WE wyrobów medycznych - Odmowa dostępu - Wyjątek dotyczący ochrony interesów handlowych - Obowiązek przeprowadzenia konkretnego i indywidualnego badania - Nadrzędny interes publiczny - Częściowa odmowa dostępu)

(2019/C 44/34)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Falcon Technologies International LLC (Ras Al Khaimah, Zjednoczone Emiraty Arabskie) (przedstawiciele: R. Sciaudone i G. Arpea, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz i D. Nardi, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2016) 6722 final z dnia 14 października 2016 r. odmawiającej przyznania skarżącej dostępu do dokumentu DG (Santé) 2015-7552.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Komisji C(2016) 6722 z dnia 14 października 2016 r. w zakresie, w jakim odmówiono w niej częściowego dostępu do dokumentu DG (Santé) 2015-7552.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Falcon Technologies International LLC.

(1) Dz.U. C 46 z 13.2.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/28

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Portugalia / Komisja

(Sprawa T-31/17) (1)

(EFRG - Wydatki wyłączone z finansowania - Szczególne środki na rzecz regionów najbardziej oddalonych - Artykuł 12 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 247/2006 - Pomoc techniczna - Działania kontrolne - Gwarancje proceduralne - Uzasadnione oczekiwania)

(2019/C 44/35)

Język postępowania: portugalski

Strony

Strona skarżąca: Republika Portugalska (przedstawiciele: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo, J. Saraiva de Almeida i A. Tavares de Almeida, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Rechena i A. Sauka, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności części decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/2018 z dnia 15 listopada 2016 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. 2016, L 312, s. 26) w zakresie, w jakim wyłącza z tego finansowania w wypadku Republiki Portugalskiej kwoty 460 202,73 EUR i 200 000 EUR (pozycja budżetu 6701)

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Republika Portugalska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 104 z 3.4.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/28

Wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2018 r. – Sumner / Komisja

(Sprawa T-152/17) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Dokumenty dotyczące wszczętego przez Komisję postępowania w sprawie uchybienia przez Irlandię jej zobowiązaniom - Odmowa dostępu - Wyjątek dotyczący ochrony czynności kontroli, dochodzenia i audytu - Ogólne domniemanie - Nadrzędny interes publiczny)

(2019/C 44/36)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Loreto Sumner (Leixlip, Irlandia) (przedstawiciele: J. MacGuill i E. Martin-Vignerte, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Ehrbar i M. Konstantinidis, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Irlandia (przedstawiciele: początkowo A. Joyce i L. Williams, następnie A. Joyce, M. Browne i G. Hodge, pełnomocnicy, wspierani przez A. Carroll, barrister)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE i mające na celu stwierdzenie nieważności decyzji C(2017) 247 final Komisji z dnia 13 stycznia 2017 r odmawiającej dostępu do dokumentów związanych z wytoczonym przeciwko Irlandii postępowaniem w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego 2014/4131 odnoszącym się do stosowania dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. 2003, L 299, s. 9).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Loreto Summer zostaje obciążona kosztami postępowania.

3)	Irlandia pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 144 z 8.5.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/29

Wyrok Sądu z dnia 28 listopada 2018 r. – Le Pen / Parlament

(Sprawa T-161/17) (1)

(Przepisy dotyczące zwrotu kosztów i diet posłów do Parlamentu Europejskiego - Dodatek na zatrudnienie asystentów parlamentarnych - Windykacja nienależnie wypłaconych kwot - Kompetencje sekretarza generalnego - Prawo do obrony - Uzasadnione oczekiwania - Obowiązek uzasadnienia - Równość traktowania - Nadużycie władzy - Błąd dotyczący okoliczności faktycznych - Proporcjonalność)

(2019/C 44/37)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Marion Le Pen (Saint-Cloud, Francja) (przedstawiciele: początkowo M. Ceccaldi i J.-P. Le Moigne, następnie M. Ceccaldi, wreszcie R. Bosselut, adwokaci)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: G. Corstens i S. Seyr, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 TFUE i zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 6 stycznia 2017 r. w sprawie odzyskania od skarżącej kwoty 41 554 EUR nienależnie wypłaconej z tytułu zatrudnienia asystentów parlamentarnych oraz związanej z tą decyzją noty obciążeniowej z dnia 11 stycznia 2017 r.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Marion Le Pen zostaje obciążona, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez Parlament Europejski.

(1) Dz.U. C 151 z 15.5.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/30

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Out of the blue / EUIPO – Dubois i MFunds USA (FUNNY BANDS)

(Sprawa T-214/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy FUNNY BANDS - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 52 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 59 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2019/C 44/38)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Out of the blue KG (Lilienthal, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci G. Hasselblatt, V. Töbelmann i A. Zarm)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: T. Frydendahl, J. Ivanauskas i D. Walicka, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: Frédéric Dubois (Lasne, Belgia) i MFunds USA LLC (Miami Beach, Floryda, Stany Zjednoczone)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 20 stycznia 2017 r. (sprawa R 1081/2016-2) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku pomiędzy Out of the blue a Frédérikiem Dubois i MFunds USA.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 20 stycznia 2017 r. (sprawa R 1081/2016-2) w zakresie, w jakim oddalono w niej odwołanie od decyzji Wydziału Unieważnień o oddaleniu wniosku o unieważnienie prawa do słownego unijnego znaku towarowego FUNNY BANDS dla „metali szlachetnych i ich stopów oraz wyrobów z metali szlachetnych lub pokrytych nimi, niezawartych w innych klasach; biżuterii; obrączek [wyrobów jubilerskich]; pierścionków [wyrobów jubilerskich]; bransoletek [wyrobów jubilerskich]; naszyjników [wyrobów jubilerskich]; fantazyjnych kółek do kluczy” należących do klasy 14, „kauczuku, gutaperki, gumy oraz artykułów z tych materiałów niezawartych w innych klasach; rur giętkich niemetalowych; pierścieni gumowych; gumy surowej lub półprzetworzonej; lin gumowych” należących do klasy 17 oraz „usług sprzedaży hurtowej i detalicznej metali szlachetnych i ich stopów i wyrobów z tych materiałów lub nimi pokrytych, wyrobów jubilerskich/biżuterii, wyrobów jubilerskich, obrączek [wyrobów jubilerskich], pierścionków [wyrobów jubilerskich], bransoletek [wyrobów jubilerskich], naszyjników [wyrobów jubilerskich], kauczuku, gutaperki, gumy i wyrobów z tych materiałów, rur giętkich niemetalowych” należących do klasy 35.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Każda ze stron pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 178 z 6.6.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/31

Wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2018 r. – Campbell/Komisja

(Sprawa T-312/17) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Dokumenty dotyczące postępowania wszczętego przez Komisję w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego przez Republikę Litewską - Odmowa dostępu - Wyjątek dotyczący ochrony czynności kontroli, dochodzenia i audytu - Ogólne domniemanie - Nadrzędny interes publiczny)

(2019/C 44/39)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Liam Campbell (Dundalk, Irlandia) (przedstawiciele: J. MacGuill i E. Martin-Vignerte, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Ehrbar i M. Konstantinidis, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na podstawie art. 263 TFUE zmierzająca do stwierdzenia nieważności decyzji odmownej Komisji C(2017) 2448 wersja ostateczna z dnia 7 kwietnia 2017 r. w sprawie dostępu do dokumentów dotyczących postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego 2013/0406 przeciwko Republice Litewskiej w sprawie stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/64/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym (Dz.U. 2010, L 280, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Liam Campbell i Komisja Europejska pokryją każdy własne koszty postępowania.

(1) Dz.U. C 249 z 31.7.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/31

Wyrok Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – Hebberecht/ESDZ

(Sprawa T-315/17) (1)

(Służba publiczna - Urzędnicy - ESDZ - Obsadzanie stanowisk - Stanowisko szefa delegatury Unii Europejskiej w Etiopii - Decyzja odmowna w sprawie przedłużenia pełnienia służby na tym stanowisku - Interes służby - Obowiązek uzasadnienia - Równość traktowania)

(2019/C 44/40)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Chantal Hebberecht (Fourmies, Francja) (przedstawiciel: adwokat B. Maréchal)

Strona pozwana: Europejska Służba Działań Zewnętrznych (przedstawiciel: S. Marquardt i R. Spac, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na podstawie art. 270 TFUE, zmierzająca, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności przekazanej skarżącej w dniu 3 lutego 2017 r. decyzji ESDZ oddalającej jej zażalenie na decyzję ESDZ o nieprzedłużeniu okresu pełnienia przez nią służby na stanowisku szefa delegatury Unii Europejskiej w Etiopii, a po drugie, do uzyskania zadośćuczynienia za krzywdę, której w swej ocenie skarżąca doznała.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) z dnia 30 czerwca 2016 r. oddalającej wniosek Chantal Hebberecht o przedłużenie o rok pełnienia przez nią służby w charakterze szefa delegatury Unii Europejskiej w Etiopii.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	ESDZ zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 249 z 31.7.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/32

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Louis Vuitton Malletier / EUIPO – Bee-Fee Group (LV POWER ENERGY DRINK)

(Sprawa T-372/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Graficzny unijny znak towarowy LV POWER ENERGY DRINK - Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy LV - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Artykuł 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 60 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2017/1001] - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009 (obecnie art. 94 rozporządzenia 2017/1001) - Wcześniejsze decyzje EUIPO uznające renomę wcześniejszego znaku towarowego)

(2019/C 44/41)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Louis Vuitton Malletier (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci P. Roncaglia, G. Lazzeretti, F. Rossi i N. Parrotta)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Gája, pełnomocnik).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Bee-Fee Group Ltd (Nikozja, Cypr) (przedstawiciel: adwokat L. Karpierz)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 marca 2017 r. (sprawa R 906/2016-4) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Louis Vuitton Malletier a Bee-Fee Group.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 29 marca 2017 r. (sprawa R 906/2016-4).

2)	EUIPO pokrywa własne koszty oraz połowę kosztów poniesionych przez Louis Vuitton Malletier.

3)	Bee-Fee Group Ltd pokrywa własne koszty oraz połowę kosztów poniesionych przez Louis Vuitton Malletier.

(1) Dz.U. C 256 z 7.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/33

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Louis Vuitton Malletier / EUIPO – Fulia Trading (LV BET ZAKŁADY BUKMACHERSKIE)

(Sprawa T-373/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego LV BET ZAKŁADY BUKMACHERSKIE - Wcześniejszy graficzny unijny znak towarowy LV - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009 (obecnie art. 94 rozporządzenia 2017/1001) - Wcześniejsze decyzje EUIPO uznające renomę wcześniejszego znaku towarowego)

(2019/C 44/42)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Louis Vuitton Malletier (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci P. Roncaglia, G. Lazzeretti, F. Rossi i N. Parrotta)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Gája, pełnomocnik).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Fulia Trading Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat L. Karpierz)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 marca 2017 r. (sprawa R 1567/2016-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Louis Vuitton Malletier a Fulia Trading.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 29 marca 2017 r. (sprawa R 1567/2016-4).

2)	EUIPO pokrywa własne koszty oraz połowę kosztów poniesionych przez Louis Vuitton Malletier.

3)	Fulia Trading Ltd pokrywa własne koszty oraz połowę kosztów poniesionych przez Louis Vuitton Malletier.

(1) Dz.U. C 256 z 7.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/34

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi / EUIPO – Papouis Dairies (fino)

(Sprawa T-416/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego fino Cyprus Halloumi Cheese - Wcześniejszy słowny unijny znak wspólny HALLOUMI - Względna podstawa odmowy rejestracji - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2019/C 44/43)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi (Nikozja, Cypr) (przedstawiciele: S. Malynicz, QC i V. Marsland, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: D. Gája i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Papouis Dairies Ltd (Nikozja) (przedstawiciel: adwokat N. Korogiannakis)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 20 kwietnia 2017 r. (sprawa R 2759/2014-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi a Papouis Dairies.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 20 kwietnia 2017 r. (sprawa R 2759/2014-4) dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi a Papouis Dairies.

2)	EUIPO pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi.

3)	Papouis Dairies pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 277 z 21.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/35

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – Cypr / EUIPO – Papouis Dairies (fino Cyprus Halloumi Cheese)

(Sprawa T-417/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego fino Cyprus Halloumi Cheese - Wcześniejszy słowny znak certyfikujący Zjednoczonego Królestwa HALLOUMI - Oddalenie sprzeciwu - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Podobieństwo oznaczeń)

(2019/C 44/44)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Republika Cypryjska (przedstawiciele: S. Malynicz, QC i V. Marsland, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: D. Gája i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Papouis Dairies Ltd (Nikozja, Cypr) (przedstawiciel: adwokat N. Korogiannakis)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 20 kwietnia 2017 r. (sprawa R 2650/2014-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Republiką Cypryjską a Papouis Dairies

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 20 kwietnia 2017 r. (sprawa R 2650/2014-4) dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między Republiką Cypryjską a Papouis Dairies.

2)	EUIPO pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Republikę Cypryjską.

3)	Papouis Dairies pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 277 z 21.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/35

Wyrok Sądu z dnia 26 listopada 2018 r. – Shindler i in. / Rada

(Sprawa T-458/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Prawo instytucjonalne - Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii - Umowa określająca warunki wystąpienia - Artykuł 50 TUE - Decyzja Rady upoważniająca do rozpoczęcia negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem w sprawie zawarcia tej umowy - Obywatele Zjednoczonego Królestwa zamieszkali w innym państwie członkowskim Unii - Akt przygotowawczy - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Brak bezpośredniego oddziaływania - Niedopuszczalność)

(2019/C 44/45)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Harry Shindler (Porto d’Ascoli, Włochy) oraz 12 pozostałych skarżących, których nazwiska zostały wymienione w załączniku (przedstawiciel: adwokat J. Fouchet)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bauer i R. Meyer, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady (UE, Euratom) z dnia 22 maja 2017 r. upoważniającej do rozpoczęcia negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie umowy określającej warunki jego wystąpienia z Unii Europejskiej (dokument XT 21016/17), wraz z załącznikiem do tej decyzji określającym wytyczne negocjacyjne dotyczące rzeczonej umowy (dokument XT 21016/17 ADD 1 REV 2).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Postępowanie w przedmiocie wniosku Komisji Europejskiej o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zostaje umorzone.

3)	Harry Shindler i inni skarżący, których nazwiska zostały wymienione w załączniku, pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.

4)	Komisja pokrywa własne koszty związane z wnioskiem o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

(1) Dz.U. C 347 z 16.10.17.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/36

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – WL/ERCEA

(Sprawa T-493/17) (1)

(Służba publiczna - Personel kontraktowy - Dochodzenie administracyjne - Przedłużenie okresu próbnego - Czynność przygotowawcza - Zwolnienie - Doręczenie zwolnienia w drodze wiadomości elektronicznej - Termin do złożenia zażalenia - Rozpoczęcie biegu terminu - Niedopuszczalność - Poszanowanie istotnych wymogów proceduralnych - Decyzja o zwolnieniu po okresie próbnym - Utrata zaufania - Odpowiedzialność - Wniosek o przeprowadzenie rozprawy przedstawiony w skardze i niepowtórzony zgodnie z art. 106 § 2 regulaminu postępowania)

(2019/C 44/46)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: WL (przedstawiciel: adwokat F. Elia)

Strona pozwana: Agencja Wykonawcza Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (przedstawiciele: F. Sgritta i M. Chacón Mohedano, pełnomocniczki, wspierane przez adwokata A. Dal Ferrę

Przedmiot

Skarga na podstawie art. 270 TFUE zmierzająca: (1) do stwierdzenia nieważności decyzji ERCEA o zwolnieniu, przekazanej skarżącej ustnie w dniu 10 stycznia 2017 r., do natychmiastowego przywrócenia stosunku pracy i do zasądzenia od ERCEA zapłaty całego zaległego w międzyczasie wynagrodzenia; (2) do stwierdzenia nieważności decyzji ERCEA z dnia 28 października 2016 r. o przedłużeniu okresu próbnego skarżącej i do stwierdzeniu nieistnienia tego okresu próbnego od 1 listopada 2016 r.; (3) do stwierdzenia nieważności aktów ustanowionych w ramach dochodzenia administracyjnego prowadzonego przez Biuro Dochodzeń i Dyscypliny Komisji (IDOC) oraz sprawozdania z tego dochodzenia z dnia 7 listopada 2016 r., jak również do zobowiązania ERCEA do anulowania wspomnianego dochodzenia w systemie informatycznym zarządzania personelem i we wszelkich innych bazach danych instytucji Unii Europejskiej; (4) do stwierdzenia nieważności decyzji ERCEA o zwolnieniu z dnia 22 grudnia 2016 r., otrzymanej przez skarżącą w dniu 24 stycznia 2017 r., do natychmiastowego przywrócenia stosunku pracy i zasądzenia od ERCEA odszkodowania z tytułu szkody polegającej na utracie wynagrodzenia od dnia zwolnienia aż do opublikowania wyroku lub, w przypadku braku przywrócenia do pracy, do zasądzenia od ERCEA odszkodowania z tytułu szkody polegającej na utracie wynagrodzenia do czasu wygaśnięcia umowy, które wynosiłoby 39 000 EUR; (5) w każdym razie do zasądzenia od ERCEA na rzecz skarżącej kwoty 300 000 EUR tytułem odszkodowania albo jakiejkolwiek innej sumy, wyższej lub niższej, która zostanie uznana za słuszną z powodu poważnego naruszenia wizerunku oraz reputacji zawodowej i osobistej skarżącej.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	WL zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 318 z 25.9.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/37

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Sata / EUIPO – Zhejiang Auarita Pneumatic Tools (Pistolet natryskowy do malowania)

(Sprawa T-651/17) (1)

(Wzór wspólnotowy - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru - Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający pistolet natryskowy do malowania - Wcześniejsze wzory wspólnotowe - Podstawa unieważnienia - Poinformowany użytkownik - Stopień swobody twórcy - Indywidualny charakter - Nasycenie stanu sztuki wzorniczej - Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002 - Użyteczność przeprowadzenia ustnego etapu postępowania - Artykuł 64 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 - Obowiązek uzasadnienia - Artykuł 62 rozporządzenia nr 6/2002)

(2019/C 44/47)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Sata GmbH & Co. KG (Kornwestheim, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci K. Manhaeve i G. Glas)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: S. Hanne, pełnomocnik)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Zhejiang Auarita Pneumatic Tools Co. Ltd (Zhejiang, Chiny)

Przedmiot

Skarga na decyzję Trzeciej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 12 lipca 2017 r. (sprawa R 914/2016-3) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru między Zhejiang Auarita Pneumatic Tools a Satą.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Sata GmbH & Co. KG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 402 z 27.11.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/38

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Khadi and Village Industries Commission / EUIPO – BNP Best Natural Products (Khadi)

(Sprawa T-681/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy Khadi - Przedstawienie dowodów po raz pierwszy przed izbą odwoławczą - Uznanie przysługujące izbie odwoławczej - Artykuł 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 95 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Znak towarowy mogący zwieść odbiorców - Artykuł 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia 2017/1001] - Znak towarowy zawierający odznaki, godła lub herby - Artykuł 7 ust. 1 lit i) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. i) rozporządzenia 2017/1001] - Brak złej wiary - Artykuł 52 ust. 1 lit b) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001])

(2019/C 44/48)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Khadi and Village Industries Commission (Mumbai Maharashtra, Indie) (przedstawiciele: J. Guise, N. Rose i V. Ellis, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: początkowo M. Rajh i D. Walicka, następnie M. Rajh i H. O’Neill, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: BNP Best Natural Products GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Kloth i R. Briske)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 30 czerwca 2017 r. (sprawa R 2083/2016-5) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Khadi and Village Industries Commission a BNP Best Natural Products.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Khadi and Village Industries Commission zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 402 z 27.11.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/39

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Khadi and Village Industries Commission / EUIPO – BNP Best Natural Products (khadí Naturprodukte aus Indíen)

(Sprawa T-682/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Graficzny unijny znak towarowy khadí Naturprodukte aus Indíen - Przedstawienie dowodów po raz pierwszy przed izbą odwoławczą - Uznanie przysługujące izbie odwoławczej - Artykuł 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 95 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Znak towarowy mogący zwieść odbiorców - Artykuł 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia 2017/1001] - Brak złej wiary - Artykuł 52 ust. 1 lit b) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001])

(2019/C 44/49)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Khadi and Village Industries Commission (Mumbai Maharashtra, Indie) (przedstawiciele: J. Guise, N. Rose i V. Ellis, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: początkowo M. Rajh i D. Walicka, następnie M. Rajh i H. O’Neill, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: BNP Best Natural Products GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Kloth i R. Briske)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 12 lipca 2017 r. (sprawa R 2085/2016-5) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Khadi and Village Industries Commission a BNP Best Natural Products.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Khadi and Village Industries Commission zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 402 z 27.11.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/40

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Khadi and Village Industries Commission / EUIPO – BNP Best Natural Products (Khadi Ayurveda)

(Sprawa T-683/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny unijny znak towarowy Khadi Ayurveda - Przedstawienie dowodów po raz pierwszy przed izbą odwoławczą - Uznanie przysługujące izbie odwoławczej - Artykuł 76 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 95 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Znak towarowy mogący zwieść odbiorców - Artykuł 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia 2017/1001] - Brak złej wiary - Artykuł 52 ust. 1 lit b) rozporządzenia nr 207/2009 [obecnie art. 59 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001])

(2019/C 44/50)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Khadi and Village Industries Commission (Mumbai Maharashtra, Indie) (przedstawiciele: J. Guise, N. Rose i V. Ellis, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: początkowo M. Rajh i D. Walicka, następnie M. Rajh i H. O’Neill, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: BNP Best Natural Products GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Kloth i R. Briske)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 12 lipca 2017 r. (sprawa R 2086/2016-5) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między Khadi and Village Industries Commission a BNP Best Natural Products.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Khadi and Village Industries Commission zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 402 z 27.11.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/41

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi / EUIPO – Papouis Dairies (Papouis Halloumi)

(Sprawa T-702/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Papouis Halloumi - Wcześniejszy słowny unijny znak wspólny HALLOUMI - Względna podstawa odmowy rejestracji - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2019/C 44/51)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi (Nikozja, Cypr) (przedstawiciele: S. Malynicz, QC i V. Marsland, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: D. Gája i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Papouis Dairies Ltd (Nikozja) (przedstawiciel: adwokat N. Korogiannakis)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 3 sierpnia 2017 r. (sprawa R 2782/2014-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi a Papouis Dairies.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 3 sierpnia 2017 r. (sprawa R 2782/2014-4) dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi a Papouis Dairies Ltd.

2)	EUIPO pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi.

3)	Papouis Dairies pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 424 z 11.12.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/42

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – Cypr / EUIPO – Papouis Dairies (Papouis Halloumi)

(Sprawa T-703/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego Papouis Halloumi - Wcześniejszy słowny znak certyfikujący Zjednoczonego Królestwa HALLOUMI - Względna podstawa odmowy rejestracji - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2019/C 44/52)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Republika Cypryjska (przedstawiciele: S. Malynicz, QC i V. Marsland, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: D. Gája i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Papouis Dairies Ltd (Nikozja, Cypr) (przedstawiciel: adwokat N. Korogiannakis)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 3 sierpnia 2017 r. (sprawa R 2924/2014-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Republiką Cypryjską a Papouis Dairies

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 3 sierpnia 2017 r. (sprawa R 2924/2014-4)) dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między Republiką Cypryjską a Papouis Dairies.

1)	EUIPO pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Republikę Cypryjską.

2)	Papouis Dairies pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 437 z 18.12.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/43

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – The Vianel Group/EUIPO – Viania Dessous (VIANEL)

(Sprawa T-724/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Słowny znak towarowy VIANEL - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy VIANIA - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2019/C 44/53)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: The Vianel Group LLC (Dover, Delaware, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat V. Perrichon)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: P. Sipos i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: Viania Dessous GmbH (Mössingen, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 14 lipca 2017 r. (sprawa R 285/2017-5), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Viania Dessous a The Vianel Group

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	The Vianel Group LLC zostaje obciążona, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) w postępowaniu przed Sądem.

(1) Dz.U. C 13 z 15.1.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/43

Wyrok Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Septona / EUIPO – Intersnack Group (welly)

(Sprawa T-763/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego welly - Wcześniejsze graficzne unijne znaki towarowe Kelly’s i Kelly’s www.kellys.eu CHIPS - Względna podstawa odmowy rejestracji - Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2019/C 44/54)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Septona AVEE (Oinofyta, Grecja) (przedstawiciel: adwokat V. Wellens)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: M. Rajh i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: Intersnack Group GmbH & Co. KG (Düsseldorf, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 12 lipca 2017 r. (sprawa R 1525/2016-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Intersnack Group a Septona.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 12 lipca 2017 r. (sprawa R 1525/2016-1.

2)	EUIPO zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 22 z 22.1.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/44

Wyrok Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – H2O Plus / EUIPO (H 2 O+)

(Sprawa T-824/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Graficzny znak towarowy H 2 O+ - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2019/C 44/55)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: H2O Plus LLC (San Francisco, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: adwokaci R. Niebel i F. Kerl)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: początkowo S. Palmero Cabezas i D. Walicka, następnie S. Palmero Cabezas i H. O’Neill, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 6 października 2017 r. (sprawa R 499/2017-1) dotyczącą rejestracji międzynarodowej wskazującej Unię Europejską graficznego znaku towarowego H 2 O+.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	H2O Plus LLC zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 63 z 19.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/45

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – TeamBank/EUIPO – Fio Systems (FYYO)

(Sprawa T-826/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego FYYO - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy FIO - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001])

(2019/C 44/56)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: TeamBank AG Nürnberg (Norymberga, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci D. Terheggen i H. Lindner)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: M. Fischer i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Fio Systems AG (Lipsk, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat S. Hänsel)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 6 listopada 2017 r. (sprawa R 2337/2016-4), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Fio Systems a TeamBank Nürnberg.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	TeamBank AG Nürnberg zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 52 z 12.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/45

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Addiko Bank / EUIPO (STRAIGHTFORWARD BANKING)

(Sprawa T-9/18) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego STRAIGHTFORWARD BANKING - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2019/C 44/57)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Addiko Bank AG (Wiedeń, Austria) (przedstawiciel: adwokat A. Seling)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: A. Folliard-Monguiral i D. Walicka, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 25 października 2017 r. (sprawa R 1090/2017-2) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego STRAIGHTFORWARD BANKING jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Addiko Bank AG zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 72 z 26.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/46

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – Endoceutics / EUIPO – Merck (FEMIVIA)

(Sprawa T-59/18) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego FEMIVIA - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy FEMIBION INTIMA - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001)

(2019/C 44/58)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Endoceutics, Inc. (Quebec, Kanada) (przedstawiciel: adwokat M. Wahlin)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Lukošiūtė, pełnomocnik).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Merck KGaA (Darmstadt, Niemcy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 27 listopada 2017 r. (sprawa R 280/2017-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Merck a Endoceutics.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Endoceutics, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 112 z 26.3.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/47

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. – AB Mauri Italy / EUIPO – Lesaffre (FERMIN)

(Sprawa T-78/18) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego FERMIN - Wcześniejsze słowne znaki towarowe, międzynarodowy i Beneluksu, FERMIPAN - Względna podstawa odmowy rejestracji - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 2017/1001)

(2019/C 44/59)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: AB Mauri Italy SpA (Casteggio, Włochy) (przedstawiciele: B. Brandreth, adwokat, i G. Hussey, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: S. Bonne i D. Walicka, pełnomocnicy)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Lesaffre et Cie (Paryż, Francja)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 4 grudnia 2017 r. (sprawy połączone R 2027/2016-4 i R 2254/2016-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między AB Mauri Italy a Lesaffre et Cie.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 4 grudnia 2017 r. (sprawy połączone R 2027/2016-4 i R 2254/2016-4) w zakresie, w jakim oddalono w niej, ze względu na brak podobieństwa z „drożdżami” należącymi do klasy 30, sprzeciw wobec zgłoszenia słownego znaku towarowego FERMIN dla niektórych towarów należących do tej samej klasy, takich jak „mieszanki do produktów piekarniczych; mieszanki piekarskie (ciasto gotowe do użycia); preparaty na bazie drożdży do chleba, pieczywa słodkiego i ciasta na pizze”.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	EUIPO pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez AB Mauri Italy SpA.

(1) Dz.U. C 112 z 26.3.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/47

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Cheverny Investments/Komisja

(Sprawa T-585/11) (1)

(Pomoc państwa - Niemieckie ustawodawstwo podatkowe dotyczące przenoszenia strat na przyszłe lata podatkowe (Sanierungsklausel) - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym - Stwierdzenie przez Trybunał nieważności zaskarżonego aktu - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania)

(2019/C 44/60)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Cheverny Investments Ltd (St. Julians, Malta) (przedstawiciele: adwokaci H. Prinz zu Hohenlohe-Langenburg, R. Staab i S. Rasch)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Adam, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Interwenient popierający żądania strony skarżącej: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: początkowo T. Henze, K. Petersen i R. Kanitz, następnie T. Henze, R. Kanitz i K. Stranz i w końcu T. Henze, R. Kanitz i S. Eisenberg, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2011/527/UE z dnia 26 stycznia 2011 r. dotyczącej pomocy państwa przyznanej przez Niemcy C 7/2010 (ex CP 250/2009 i NN 5/2010) na podstawie klauzuli restrukturyzacyjnej przewidzianej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych („KStG, Sanierungsklausel”) (Dz.U. 2011, L 235, s. 26).

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Cheverny Investments Ltd.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 25 z 28.1.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/48

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Oppenheim/Komisja

(Sprawa T-586/11) (1)

(2019/C 44/61)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Sal. Oppenheim jr. & Cie AG & Co. KGaA (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciele: początkowo adwokaci W. Deselaers, J. Brückner i M. Haisch, następnie adwokat T. Bernard)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche, M. Adam i M. Noll-Ehlers, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Noll-Ehlers i w końcu R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Sal. Oppenheim jr. & Cie AG & Co. KGaA.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 25 z 28.1.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/49

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Wagon Automotive Nagold / Komisja

(Sprawa T-610/11) (1)

(2019/C 44/62)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Wagon Automotive Nagold GmbH (Nagold, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci początkowo T. Hackemann i H. Horstkotte, następnie T. Hackemann i F. von Bredow)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Adam, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Wagon Automotive Nagold GmbH.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 32 z 4.2.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/50

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Treofan Holdings i Treofan Germany / Komisja

(Sprawa T-612/11) (1)

(2019/C 44/63)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Treofan Holdings GmbH (Raunheim, Niemcy), Treofan Germany GmbH & Co. KG (Neunkirchen, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat: J de Weerth)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Adam, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Treofan Holdings GmbH i Treofan Germany GmbH & Co. KG.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 32 z 4.2.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/50

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – VMS Deutschland/Komisja

(Sprawa T-613/11) (1)

(2019/C 44/64)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: VMS Deutschland Holdings GmbH (Darmstadt, Niemcy) (przedstawiciele: początkowo adwokaci D. Pohl, G. Burwitz, M. Maier i P. Werner, następnie D. Pohl i G. Burwitz)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Adam, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez VMS Deutschland Holdings GmbH.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 32 z 4.2.2012

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/51

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – CB / Komisja

(Sprawa T-619/11) (1)

(2019/C 44/65)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: CB (przedstawiciele: adwokaci początkowo T. Hackemann i H. Horstkotte, następnie T. Hackemann i F. von Bredow)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez CB.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 39 z 11.2.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/52

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2015 r. – SiNN / Komisja

(Sprawa T-621/11) (1)

(2019/C 44/66)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: SiNN GmbH, dawniej SinnLeffers GmbH (Hagen, Niemcy) (przedstawiciele: początkowo adwokaci C. Rupp i H. Wunderlich, następnie H. Wunderlich i T. Engelmann)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Adam, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez SiNN GmbH.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 39 z 11.2.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/53

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Sky Deutschland i Sky Deutschland Fernsehen/Komisja

(Sprawa T-626/11) (1)

(2019/C 44/67)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Sky Deutschland GmbH, dawniej Sky Deutschland AG, (Unterföhring, Niemcy), Sky Deutschland Fernsehen GmbH & Co. KG (Unterföhring) (przedstawiciele: początkowo adwokaci A. Cordewener, F. Kutt i C. Jehke, następnie F. Kutt i C. Jehke)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Adam, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Sky Deutschland GmbH i Sky Deutschland Fernsehen GmbH & Co. KG.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 49 z 18.2.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/53

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – ATMvision / Komisja

(Sprawa T-627/11) (1)

(2019/C 44/68)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: ATMvision AG (Salem, Niemcy) przedstawiciele: początkowo adwokaci A. Cordewener, F. Kutt i C. Jehke, następnie F Kutt et C. Jehke)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez ATMvision AG.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 49 z 18.2.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/54

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Biogas Nord / Komisja

(Sprawa T-628/11) (1)

(2019/C 44/69)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Biogas Nord AG (Bielefeld, Niemcy) (przedstawiciele: adwokat C. Birkemeyer)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Adam, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Biogas Nord AG.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 49 z 18.2.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/55

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Biogas Nord Anlagenbau / Komisja

(Sprawa T-629/11) (1)

(2019/C 44/70)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Biogas Nord Anlagenbau GmbH (Bielefeld, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat C. Birkemeyer)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo R. Lyal, T. Maxian Rusche i M. Adam, następnie R. Lyal, T. Maxian Rusche i K. Blanck, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Postępowanie zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Biogas Nord Anlagenbau GmbH.

3)	Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 49 z 18.2.2012.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/56

Postanowienie Sądu z dnia 16 listopada 2018 r. – OT / Komisja

(Sprawa T-552/16) (1)

(Służba publiczna - Personel tymczasowy - Kandydatura na stanowisko dyrektora EMCDDA - Odrzucenie kandydatury - Opinia komitetu konsultacyjnego ds. Powoływania - Akt niepodlegający zaskarżeniu - oczywista niedopuszczalność)

(2019/C 44/71)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: OT (przedstawiciel: adwokat D. Sobor)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Simonetti i G. Gattinara, pełnomocnicy)

Przedmiot

Złożony na podstawie art. 270 TFUE wniosek, po pierwsze, o stwierdzenie nieważności „decyzji [Komisji] z dnia 26 września 2014 r. o odrzuceniu [jego] kandydatury […] na stanowisko dyrektora Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA), a po drugie, o naprawienie szkody i krzywdy, których skarżąca doznała.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	OT zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 383 z 17.10.2016 (sprawa początkowo zarejestrowana w Sądzie do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej pod numerem F-75/15, przekazana do Sądu Unii Europejskiej w dniu 1.9.2016).

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/56

Postanowienie Sądu z dnia 16 listopada 2018 r. – OT/Komisja

(Sprawa T-576/16) (1)

(Służba publiczna - Personel tymczasowy - Kandydatura na stanowisko dyrektora EMCDDA - Odrzucenie kandydatury - Zawisłość sporu - Oddalenie wniosku o udzielenie wsparcia - Brak interesu prawnego - Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części oczywiście bezzasadna)

(2019/C 44/72)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: OT (przedstawiciel: adwokat D. Sobor)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Simonetti i G. Gattinara, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga [skarżącej] na podstawie art. 270 TFUE zmierzająca, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności: (1) „decyzji [Komisji] z dnia 26 września 2014 r. odrzucającej [jej] kandydaturę […] na stanowisko dyrektora Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii” (EMCDDA); (2) decyzji z dnia 9 kwietnia 2015 r., na mocy której Komisja oddaliła jej zażalenie na tę decyzję oraz wniosek o udzielenie wsparcia; a także (3) decyzji z dnia 22 października 2015 r., na mocy której Komisja oddaliła jej zażalenie na oddalenie jej wniosku o udzielenie wsparcia, a po drugie, do uzyskania odszkodowania i zadośćuczynienia za poniesioną przez skarżącą w jej ocenie szkodę i doznaną krzywdę.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	OT zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 383 z 17.10.2016 (sprawa początkowo zarejestrowana przed Sądem do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej pod sygnaturą F-116/15 i przekazana do Sądu Unii Europejskiej w dniu 1.9.2016).

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/57

Postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2018 r. – Credito Fondiario / SRB

(Sprawa T-661/16) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Unia gospodarcza i walutowa - Unia bankowa - Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych - Jednolity fundusz restrukturyzacji - Ustalenie składki ex ante za rok 2016 - Termin do wniesienia skargi - Przekroczenie terminu - Zarzut niezgodności z prawem - Oczywista niedopuszczalność)

(2019/C 44/73)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Credito Fondiario SpA (Rzym, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci F. Sciaudone, S. Frazzani, A. Neri i F. Iacovone)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (przedstawiciele: adwokaci B. Meyring, A. Villani i M. Caccialanza)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Republika Włoska (przedstawiciel: G. Palmieri, pełnomocnik)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: V. Di Bucci, A. Steiblytė i K. P. Wojcik, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na podstawie, po pierwsze, art. 263 TFUE, zmierzająca do stwierdzenia nieważności decyzji SRB wydanej na sesji wykonawczej z dnia 15 kwietnia 2016 r. w sprawie składek ex ante za rok 2016 na jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRB/ES/SRF/2016/06) i decyzji SRB wydanej na sesji wykonawczej z dnia 20 maja 2016 r. w sprawie korekty składek ex-ante za 2016 r. na jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, uzupełniającej decyzję SRB z dnia 15 kwietnia 2016 r. (SRB/ES/SRF/2016/13), w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącej, a po drugie, art. 277 TFUE.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna.

2)	Credito Fondiario SpA zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB).

3)	Komisja Europejska i Republika Włoska ponoszą własne koszty.

(1) Dz.U. C 402 z 31.10.2016

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/58

Postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2018 r. – Landesbank Baden-Württemberg / SRB

(Sprawa T-14/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Unia gospodarcza i walutowa - Unia bankowa - Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych (SRM) - Jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRF) - Ustalenie składki ex ante za rok 2016 - Termin do wniesienia skargi - Przekroczenie terminu - Oczywista niedopuszczalność)

(2019/C 44/74)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Landesbank Baden-Württemberg (Stuttgart, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci H. Berger i K. Rübsamen)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Steiblytė i K.-Ph. Wojcik, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sformułowane na podstawie art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji wydanej przez SRB na sesji wykonawczej w dniu 15 kwietnia 2016 r. w sprawie składek ex-ante za 2016 r. na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRB/ES/SRF/2016/06) i, po drugie, decyzji wydanej przez SRB na sesji wykonawczej w dniu 20 maja 2016 r. w sprawie korekty składek ex-ante za 2016 r. wnoszonych na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, uzupełniającej decyzję SRB z dnia 15 kwietnia 2016 r. (SRB/ES/SRF/2016/13), w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna.

2)	Landesbank Baden-Württemberg zostaje obciążony własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB).

3)	Komisja Europejska ponosi własne koszty.

(1) Dz.U. C 63 z 27.2.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/58

Postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2018 r. – VR-Bank Rhein-Sieg / SRB

(Sprawa T-42/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Unia gospodarcza i walutowa - Unia bankowa - Jednolity mechanizm nadzorczy nad instytucjami kredytowymi i niektórymi firmami inwestycyjnymi (SRM) - Jednolity Fundusz Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRF) - Ustalenie wysokości składki ex ante za rok 2016 - Termin do wniesienia skargi - Przekroczenie terminu - Oczywista niedopuszczalność)

(2019/C 44/75)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: VR-Bank Rhein-Sieg eG (Siegburg, Niemcy) (przedstawiciele: H. Berger i K. Rübsamen, adwokaci)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB) (przedstawiciele: A. Martin-Ehlers, S. Raes, A. Kopp i T. Van Dyck, adwokaci)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Steiblytė i M. K.-Ph. Wojcik, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji SRB podjętej na sesji wykonawczej w dniu 15 kwietnia 2016 r. w sprawie składek ex ante za rok 2016 na Jednolity Fundusz Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB/ES/SRF/2016/06), a po drugie, decyzji SRB podjętej na sesji wykonawczej w dniu 20 maja 2016 r. w przedmiocie dostosowania składek ex ante za rok 2016 na Jednolity Fundusz Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji, uzupełniającej decyzję SRB z dnia 15 kwietnia 2016 r. (SRB/ES/SRF/2016/13), w zakresie, w jakim dotyczy skarżącej.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna.

2)	VR-Bank Rhein-Sieg eG pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB).

3)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 78 z 13.3.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/59

Postanowienie Sądu z dnia 25 października 2018 r. – UI / Rada

(Sprawa T-282/17) (1)

(Służba publiczna - Urzędnik - Skarga na bezczynność - Brak decyzji po sporządzeniu sprawozdania z okresu próbnego - Artykuł 34 regulaminu pracowniczego - Decyzja o zwolnieniu - Umorzenie postępowania)

(2019/C 44/76)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: UI (przedstawiciel: adwokat J. Diaz Cordova)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: R. Meyer i M. Bauer, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na podstawie art. 270 TFUE, w której skarżący domaga się stwierdzenia, że Rada w sposób niezgodny z prawem powstrzymała się od przyjęcia w regulaminowym terminie decyzji o jego powołaniu.

Sentencja

1)	Należy umorzyć postępowanie.

2)	Każda ze stron pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 277 z 21.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/60

Postanowienie Sądu z dnia 23 października 2018 r. – Fakro / Komisja

(Sprawa T-293/17) (1)

(Konkurencja - Nadużywanie pozycji dominującej na rynku okien dachowych - Skarga na bezczynność - Oddalająca skargę decyzja kładąca kres bezczynności - Umorzenie postępowania)

(2019/C 44/77)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Fakro sp z o.o. (Nowy Sącz, Polska) (przedstawiciel: A. Radkowiak-Macuda, radca prawna)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: I.V. Rogalski i J. Szczodrowski, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę skarżącą: Rzeczpospolita Polska (przedstawiciel: B. Majczyna, pełnomocnik)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia bezczynności Komisji ze względu na to, że instytucja ta niezgodnie z prawem zaniechała zajęcia stanowiska w przedmiocie wniesionej przez skarżącą skargi z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie nadużywania pozycji dominującej na rynku okien dachowych.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	FAKRO sp. z o.o. pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)	Rzeczpospolita Polska pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 249 z 31.7.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/60

Postanowienie Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. –Daico International / EUIPO – American Franchise Marketing (RoB)

(Sprawa T-355/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Graficzny znak towarowy RoB - Unieważnienie prawa do znaku towarowego - Artykuł 60 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 68 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009 (obecnie art. 94 rozporządzenia 2017/1001) - Zasada 49 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 [obecnie art. 23 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/625] - Zasada 62 ust. 3 rozporządzenia nr 2868/95 (obecnie art. 58 ust. 3 rozporządzenia 2018/625) - Skarga prawnie oczywiście bezzasadna)

(2019/C 44/78)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Daico International BV (Amsterdam, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat M. Kassner)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Söder, pełnomocnik).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: American Franchise Marketing Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 9 marca 2017 r. (sprawa R 1405/2016-2) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między American Franchise Marketing a Daico International.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Daico International BV zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 239 z 24.7.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/61

Postanowienie Sądu z dnia 22 listopada 2018 r. –Daico International / EUIPO – American Franchise Marketing (RoB)

(Sprawa T-356/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny znak towarowy RoB - Unieważnienie prawa do znaku towarowego - Artykuł 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 94 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Zasada 62 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 [obecnie art. 58 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/625] - Skarga prawnie oczywiście bezzasadna)

(2019/C 44/79)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Daico International BV (Amsterdam, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat M. Kassner)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: A. Söder, pełnomocnik).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: American Franchise Marketing Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 marca 2017 r. (sprawa R 1407/2016-2) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku między American Franchise Marketing a Daico International.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Daico International BV zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 239 z 24.7.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/62

Postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2018 r. – Iccrea Banca/Komisja i SRB

(Sprawa T-494/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie - Unia gospodarcza i walutowa - Unia bankowa - Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych - Jednolity fundusz restrukturyzacji - Ustalenie składki ex ante za rok 2016 - Błędne oznaczenie strony pozwanej - Termin do wniesienia skargi - Przekroczenie terminu - Akty hipotetyczne - Żądanie odszkodowania - Ścisły związek z żądaniem stwierdzenia nieważności - Zarzut niezgodności z prawem - Oczywista niedopuszczalność)

(2019/C 44/80)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Iccrea Banca SpA Istituto Centrale del Credito Cooperativo (Rzym, Włochy) (przedstawiciele: P. Messina, F. Isgrò i A. Dentoni Litta, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: V. Di Bucci, A. Steiblytė i K.P. Wojcik, pełnomocnicy), Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB) (przedstawiciele: G. Rumi, S. Raes, M. Merola i T. Van Dyck, adwokaci)

Przedmiot

Tytułem głównym, po pierwsze, żądanie oparte na art. 263 TFUE i zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji SRB wydanej na sesji wykonawczej w dniu 15 kwietnia 2016 r. w sprawie składek ex ante za rok 2016 na jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRB/ES/SRF/2016/06), a także wszelkich pozostałych decyzji SRB, na podstawie których bank Włoch wydał krajowe decyzje nr 1249264/15 z dnia 24 listopada 2015 r., nr 1262091/15 z dnia 26 listopada 2015 r., nr 1547337/16 z dnia 29 grudnia 2016 r., nr 333162/17 z dnia 14 marca 2017 r. i nr 334520/17 z dnia 14 marca 2017 r. w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącej, a po drugie, żądanie odszkodowania na podstawie art. 268 TFUE oraz, tytułem ewentualnym, wniosek na podstawie art. 277 TFUE.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Iccrea Banca SpA Istituto Centrale del Credito Cooperativo zostaje obciążony własnymi kosztami oraz kosztami Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB) oraz Komisji Europejskiej.

(1) Dz.U. C 318 z 25.9.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/62

Postanowienie Sądu z dnia 6 listopada 2018 r. – Fortischem / Parlament i Rada

(Sprawa T-560/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Środowisko naturalne - Rozporządzenie (UE) 2017/852 - Ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego - Zakaz produkcji chloru i sody z wykorzystaniem rtęci jako elektrody - Artykuł 263 akapit czwarty TFUE - Brak indywidualnego oddziaływania - Niedopuszczalność)

(2019/C 44/81)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Fortischem a.s. (Nováky, Słowacja) (przedstawiciele: C. Arhold, P. Hodál i M. Staroň, adwokaci)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: I. McDowell, L. Darie i A. Tamás, pełnomocnicy), Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Moore i J. Kneale, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności lit. d) części I załącznika III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie rtęci oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1102/2008 (Dz.U. 2017, L 137, s. 1).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Postępowanie w przedmiocie wniosków Komisji Europejskiej i Królestwa Szwecji o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów zostaje umorzone.

3)	Fortischem a.s. pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej i Parlament Europejski z wyjątkiem kosztów dotyczących wniosków o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów.

4)	Fortischem, Rada, Parlament, Komisja i Królestwo Szwecji pokrywają własne koszty dotyczące wniosków o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów.

(1) Dz.U. C 369 z 30.10.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/63

Postanowienie Sądu z dnia 12 listopada 2018 r. – Stichting Against Child Trafficking / Komisja

(Sprawa T-658/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności i na bezczynność - Osoba prawna informująca OLAF o potencjalnie nagannych zachowaniach - Decyzja OLAF o niewszczynaniu dochodzenia - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Niedopuszczalność - Koszty - Zasada słuszności - Artykuł 135 § 1 regulaminu postępowania)

(2019/C 44/82)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Stichting Against Child Trafficking (Nijmegen, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat E. Agstner)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz i C. Tritz, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 263 i art. 265 TFUE i mające na celu, po pierwsze, stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) z dnia 3 sierpnia 2017 r. o niewszczynaniu dochodzenia administracyjnego w sprawie OC/2017/0451, po drugie, nakazanie OLAF-owi wszczęcie dochodzenia administracyjnego i, w zależności od ustaleń tego dochodzenia, przekazanie sprawy krajowym organom ścigania do celów postępowania karnego lub instytucjom Unii Europejskiej do celów postępowania administracyjnego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Stichting Against Child Trafficking zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 402 z 27.11.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/64

Postanowienie Sądu z dnia 14 listopada 2018 r. – Spinoit / Komisja i in.

(Sprawa T-711/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie - Akt wydany przez szefa delegatury Unii w Algierii w ramach zamówienia publicznego na usługi - Decyzja w sprawie wniosku o zastąpienie skarżącego na stanowisku eksperta - Rozwiązanie umowy między spółką będąca wykonawcą a skarżącym wskutek tej decyzji - Brak statusu strony pozwanej - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Brak wystarczająco istotnego naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom - Związek przyczynowy - Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części prawnie oczywiście bezzasadna)

(2019/C 44/83)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Bernard Spinoit (Charleroi, Belgia) (pciel: H. Hansen, avocat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciel: A. Aresu, pełnomocnik), Europejska Służba Działań Zewnętrznych (przedstawiciele: S. Marquardt i R. Spac, pełnomocnicy), Delegatura Unii Europejskiej w Algierii

Przedmiot

Pop pierwsze, złożony na podstawie art. 263 TFUE wniosek o stwierdzenie nieważności pisma z dnia 3 sierpnia 2017 r. zawierającego wniosek o zastąpienie skarżącego na stanowisku eksperta w ramach umowy o świadczenie usług, a po drugie, złożony na podstawie art. 268 TFUE wniosek o naprawienie szkody poniesionej przez skarżącego wskutek tej decyzji.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Bernard Spinoit zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 13 z 15.1.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/65

Postanowienie Sądu z dnia 6 listopada 2018 r. – Chioreanu / ERCEA

(Sprawa T-717/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - ERCEA - Program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont 2020” - Decyzja oddalająca wniosek o dokonanie przeglądu oceny wniosku o przeprowadzenie badań naukowych - Odwołanie w trybie administracyjnym do Komisji - Oddalenie odwołania wniesionego w trybie administracyjnym - Błędne wskazanie strony pozwanej - Wniosek o wydanie nakazu - Oczywista niedopuszczalność)

(2019/C 44/84)

Język postępowania: rumuński

Strony

Strona skarżąca: Nicolae Chioreanu (Oradea, Rumunia) (przedstawiciel: adwokat D.C. Rusu)

Strona pozwana: Agencja Wykonawcza Europejskiej Rady ds. Badań naukowych (przedstawiciele: F. Sgritta i M.E. Chacón Mohedano, pełnomocnicy)

Przedmiot

Po pierwsze, oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności z jednej strony decyzji ERCEA z dnia 23 marca 2017 r. oddalającej wniosek o dokonanie przeglądu oceny wniosku o przeprowadzenie badań naukowych nr 741797-NIP, ERC-2016-ADG „New and Innovative Powertrain – NIP”, z drugiej zaś – decyzji Komisji C(2017) 5190 final z dnia 27 lipca 2017 r. oddalającej odwołanie w trybie administracyjnym wniesione przez skarżącego na podstawie art. 22 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiającego statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (Dz.U. 2003, L 11, s. 1 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 1, t. 4, s. 235), i po drugie, żądanie, aby Sąd nakazał ERCEA dokonanie rewizji oceny wspomnianego wniosku o przeprowadzenie badań naukowych.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Nicolae Chioreanu zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 13 z 15.1.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/65

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 23 listopada 2018 r. – GMPO / Komisja

(Sprawa T-733/17 R)

(Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych - Produkty lecznicze stosowane u ludzi - Substancja czynna o nazwie trientyna tetrachlorowodorku - Decyzja Komisji o nieuznaniu produktu leczniczego Cuprior-trientine za sierocy produkt leczniczy - Rozporządzenie (WE) nr 141/2000 - Wniosek o zawieszenie wykonania - Brak pilnego charakteru)

(2019/C 44/85)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: GMP-Orphan (GMPO) (Paryż, Francja) (przedstawiciele: M. Demetriou, QC, E. Mackenzie, barrister, L. Tsang, i J. Mulryne, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Petersen i A. Sipos, pełnomocnicy)

Przedmiot

Złożony na podstawie art. 278 i 279 TFUE wniosek o zawieszenie wykonania art. 5 decyzji Komisji C(2017) 6102 final z dnia 5 września 2017 r. udzielającej pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiającego wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiającego Europejską Agencję Leków (Dz.U. 2004, L 136, s. 1), produktu leczniczego stosowanego u ludzi Cuprior-trientine.

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środka tymczasowego zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/66

Postanowienie Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – CMS Hasche Sigle / EUIPO (WORLD LAW GROUP)

(Sprawa T-756/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego WORLD LAW GROUP - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Skarga prawnie oczywiście bezzasadna)

(2019/C 44/86)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: CMS Hasche Sigle Partnerschaft von Rechtsanwälten und Steuerberatern mbH (Berlin, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat P.C. Thielen)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: S. Bonne, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 sierpnia 2017 r. (sprawa R 329/2017-5) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego WORLD LAW GROUP jako unijnego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	CMS Hasche Sigle Partnerschaft von Rechtsanwälten und Steuerberatern mbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 22 z 22.1.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/67

Postanowienie Sądu z dnia 14 listopada 2018 r. – Bruel / Komisja i in.

(Sprawa T-793/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności oraz skarga o odszkodowanie i zadośćuczynienie - Akt wydany przez szefa sekcji delegatury Unii w Algierii w ramach procedury zamówienia publicznego na usługi - Decyzja w sprawie żądania zastąpienia skarżącego jako eksperta - Rozwiązanie umowy między spółką, która wygrała przetarg a skarżącym w wyniku tej decyzji - Brak statusu strony pozwanej - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Brak wystarczająco istotnego naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom - Związek przyczynowy - Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części prawnie oczywiście bezzasadna)

(2019/C 44/87)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Damien Bruel (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat H. Hansen)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie oparte na art. 263 TFUE i mające na celu stwierdzenie nieważności pisma z dnia 25 września 2017 r. w sprawie żądania zastąpienia skarżącego jako eksperta w ramach umowy o świadczenie usług zawartej między spółką, która wygrała przetarg a skarżącym i, po drugie, żądanie oparte na art. 268 TFUE i mające na celu uzyskanie odszkodowania za szkodę i zadośćuczynienia za krzywdę, jakie miał ponieść skarżący w wyniku tej decyzji.

Sentencja

1)	Skarga zostaje w części odrzucona, a w części oddalona.

2)	Damien Bruel zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 52 z 12.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/67

Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2018 r. – Intercontact Budapest / CdT

(Sprawa T-809/17) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Zamówienie publiczne na usługi - Postępowanie przetargowe - Zaklasyfikowanie kandydata w postępowaniu kaskadowym - Termin na wniesienie skargi - Przekroczenie terminu - Niedopuszczalność)

(2019/C 44/88)

Język postępowania: węgierski

Strony

Strona skarżąca: Intercontact Budapest Fordító és Pénzügyi Tanácsadó Kft. (Intercontact Budapest Kft.) (Budapeszt, Węgry) (przedstawiciele: É. Subasicz, adwokat)

Strona pozwana: Centrum Tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej (CdT)

Przedmiot

Skarga oparta na art. 263 TFUE i zmierzająca do stwierdzenia nieważności decyzji wydanych w dniu 10 lipca 2017 r. przez CdT klasyfikujących skarżącą, odpowiednio, na drugim i trzecim miejscu klasyfikacji kandydatów wybranych w celu zawarcia wielokrotnych umów w wyniku postępowań przetargowych FL/GEN 16-01 i FL/GEN 16-02.

Sentencja

Skarga zostaje oddalona.

Każda ze stron ponosi własne koszty postępowania.

(1) Dz.U. C 72 z 26.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/68

Postanowienie Sądu z dnia 3 grudnia 2018 r. – Classic Media / EUIPO – Pirelli Tyre (CLASSIC DRIVER)

(Sprawa T-811/17) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Słowny znak towarowy CLASSIC DRIVER - Wcześniejszy słowny znak towarowy DRIVER - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust 1 lit. b|) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Skarga prawnie oczywiście bezzasadna)

(2019/C 44/89)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Classic Media AG (Zug, Suisse) (przedstawiciel: adwokat A. Masberg).

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: M. Fischer i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Pirelli Tyre SpA (Mediolan, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci T.M. Müller i F. Togo)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 3 października 2017 r. (sprawa R 59/2017-4) dotycząca postępowania w sprawie sprzeciwu między Pirelli Tyre a Classic Media.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Classic Media AG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 52 z 12.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/69

Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2018 r. – Novenco Building & Industry / EUIPO – Novenco Ventilator (Beijing) (NOVENCO)

(Sprawa T-45/18) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Graficzny znak towarowy NOVENCO - Wcześniejszy słowny unijny znak towarowy Novenco - Wykreślenie rejestracji międzynarodowej - Następcza bezprzedmiotowość sporu - Umorzenie postępowania)

(2019/C 44/90)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Novenco Building & Industry A/S (Næstved, Dania) (przedstawiciel: adwokat A. Rasmussen)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: E. Śliwińska i A. Folliard-Monguiral, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO będąca interwenientem przed Sądem: Novenco Ventilator (Beijing) Co. Ltd (Pekin, Chiny) (przedstawiciele: adwokaci T. de Haan i P. Péters)

Przedmiot

Po pierwsze, skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 7 listopada 2017 r. (sprawa R 2354/2016-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Novenco Building & Industry a Novenco Ventilator (Beijing), a po drugie skarga wzajemna na tę samą decyzję.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi głównej i skargi wzajemnej zostaje umorzone.

2)	Każda ze stron pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 104 z 19.3.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/69

Postanowienie Sądu z dnia 21 listopada 2018 r. – Husky CZ / EUIPO – Husky of Tostock (HUSKY)

(Sprawa T-82/18) (1)

(Znak towarowy Unii Europejskiej - Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego HUSKY - Wcześniejsze, słowny i graficzny, unijne znaki towarowe HUSKY - Względna podstawa odmowy rejestracji - Skarga prawnie oczywiście bezzasadna)

(2019/C 44/91)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Husky CZ s.r.o. (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciel: adwokat L. Lorenc)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciele: D. Gája i D. Walicka, pełnomocnicy).

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą EUIPO: Husky of Tostock Ltd (Woodbridge, Zjednoczone Królestwo)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 18 stycznia 2018 r. (sprawa R 812/2017-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Husky of Tostock a Husky CZ.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Husky CZ s.r.o. zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 134 z 16.4.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/70

Postanowienie Sądu z dnia 30 listopada 2018 r. – Front Polisario/Rada

(Sprawa T-275/18) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Eurośródziemnomorska umowa dotycząca usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony - Akt zawarcia - Brak zastosowania tej umowy do terytorium Sahary Zachodniej - Brak legitymacji procesowej - Niedopuszczalność)

(2019/C 44/92)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Ludowy Front Wyzwolenia Sakiji al-Hamry i Río de Oro (Front Polisario) (przedstawiciel: adwokat G. Devers)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady (UE) 2018/146 z dnia 22 stycznia 2018 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, Eurośródziemnomorskiej umowy dotyczącej usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony (Dz.U. 2018, L 26, s. 4).

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Umarza się postępowanie w przedmiocie wniosków o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze interwenientów złożonych przez Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską i Komisję Europejską.

3)	Ludowy Front Wyzwolenia Sakiji al-Hamry i Río de Oro (Front Polisario) pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.

4)	Front Polisario, Rada, Komisja, Królestwo Hiszpanii i Republika Francuska ponoszą swoje własne koszty związane z wnioskami o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze interwenientów.

(1) Dz.U. C 268 z 30.7.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/71

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 28 listopada 2018 r. – Klyuyev / Rada

(Sprawa T-305/18)

(Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych - Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją na Ukrainie - Zamrożenie środków finansowych - Wniosek o zawieszenie wykonania - Fumus boni juris - Brak pilnego charakteru)

(2019/C 44/93)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Andriy Klyuyev (Donieck, Ukraina) (przedstawiciele: B. Kennelly, QC, J. Pobjoy, barrister, R. Gherson oraz T. Garner, solicitors)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: P. Mahnič oraz A. Vitro, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie oparte na art. 278 i 279 TFUE i mające na celu zawieszenie wykonania decyzji Rady (WPZiB) 2018/333 z dnia 5 marca 2018 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2018 L 63, s. 48), oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/326 z dnia 5 marca 2018 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. 2018 L 63, s. 5), w zakresie, w jakim akty te mają zastosowanie do skarżącego.

Sentencja

1)	Wniosek w przedmiocie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/71

Postanowienie prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Laboratoire Pareva / Komisja

(Sprawa T-337/18 R II)

(Środek tymczasowy - Rozporządzenie (UE) nr 528/2012 - Produkty biobójcze - Substancja czynna PHMB (1415; 4.7) - Odmowa zatwierdzenia - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Nowy wniosek - Brak nowych okoliczności faktycznych - Niedopuszczalność)

(2019/C 44/94)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Laboratoire Pareva (Saint-Martin-de-Crau, Francja) (przedstawiciele: adwokaci K. Van Maldegem i S. Englebert)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Lindenthal i K. Mifsud-Bonnici, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniosek oparty na art. 278 i 279 TFUE, mający na celu z jednej strony zawieszenie wykonania decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2018/619 z dnia 20 kwietnia 2018 r. niezatwierdzającej PHMB (1415; 4,7) jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 1, 5 i 6 (Dz.U. 2018, L 102, s. 21), a z drugiej strony – przyjęcie wszelkich innych odpowiednich środków tymczasowych.

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/72

Postanowienie prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Laboratoire Pareva / Komisja

(Sprawa T-347/18 R II)

(2019/C 44/95)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Laboratoire Pareva (Saint-Martin-de-Crau, Francja) (przedstawiciele: adwokaci K. Van Maldegem i S. Englebert)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Lindenthal i K. Mifsud-Bonnici, pełnomocnicy)

Przedmiot

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/73

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Crédit agricole i Crédit agricole Corporate and Investment Bank/Komisja

(Sprawa T-419/18 R)

(Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Konkurencja - Euro Interbank Offered Rates (Euribor) - Euro Interest Rate Derivatives (EIRD) - Oddalenie wniosku o zachowanie poufności pewnych informacji znajdujących się w decyzji stwierdzającej naruszenie art. 101 TFUE - Zasada domniemania niewinności - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Brak fumus boni juris)

(2019/C 44/96)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Crédit agricole (Montrouge, Francja), Crédit agricole Corporate and Investment Bank (Montrouge) (przedstawiciele: J.-P. Tran Thiet, J. Jourdan, J.-J. Lemonnier, adwokaci, i M. Powell, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Mongin, M. Farley i F. van Schaik, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 278 i 279 TFUE żądanie zmierzające, po pierwsze, do zawieszenia wykonania decyzji Komisji C(2018) 2743 z dnia 27 kwietnia 2018 r. w przedmiocie zastrzeżeń odnośnie ujawnienia informacji poprzez ich publikację, podniesionych przez Crédit agricole i Crédit agricole Corporate and Investment Bank na podstawie art. 8 decyzji przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji [sprawa AT.39914 – Instrumenty pochodne stopy procentowej dla euro (Euro Interest Rate Derivatives – EIRD)] i, po drugie, do nakazania Komisji wstrzymania się od publikacji mającej zawierać pewne poufne informacje wersji jej decyzji C(2016) 8530 final z dnia 7 grudnia 2016 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym [sprawa AT.39914 – Instrumenty pochodne stopy procentowej dla euro (Euro Interest Rate Derivatives – EIRD)].

Sentencja

1)	Wniosek w przedmiocie środka tymczasowego zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/73

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – JPMorgan Chase i in. / Komisja

(Sprawa T-420/18 R)

(Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych - Konkurencja - Euro Interbank Offered Rates (Euribor) - Euro Interest Rate Derivatives (EIRD) - Oddalenie wniosku o zachowanie poufności decyzji stwierdzającej naruszenie art. 101 TFUE - Zasada domniemania niewinności - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Brak fumus boni iuris)

(2019/C 44/97)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: JPMorgan Chase & Co (Nowy Jork, Nowy Jork, Stany Zjednoczone), JPMorgan Chase Bank, National Association (Columbus, Ohio, Stany Zjednoczone), J.P. Morgan Services LLP (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: M. Lester, QC, D. Piccinin, D. Heaton, adwokaci, B. Tormey, N. French, N. Frey i D. Das, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Farley, B. Mongin i F. van Schaik, pełnomocnicy)

Przedmiot

Złożony na podstawie art. 278 i 279 TFUE wniosek o, po pierwsze, zawieszenie wykonania decyzji Komisji C(2018) 2745 final z dnia 27 kwietnia 2018 r. w przedmiocie zastrzeżeń odnośnie do ujawnienia informacji poprzez ich publikację, podniesionych przez JPMorgan Chase & Co., JPMorgan Chase Bank, National Association i J.P. Morgan Services, zgodnie z art. 8 decyzji przewodniczącego Komisji Europejskiej 2011/695/UE z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji [sprawa AT.39914 – Instrumenty pochodne stopy procentowej dla euro (EIRD)], i, po drugie, nakazanie Komisji wstrzymania się z publikacją decyzji Komisji C(2016) 8530 final z dnia 7 grudnia 2016 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 TFUE oraz art. 53 porozumienia EOG [sprawa AT.39914 – Instrumenty pochodne stopy procentowej dla euro (EIRD)].

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Postanowienie z dnia 11 lipca 2018 r., JPMorgan Chase i in./Komisja (T-420/18 R), zostaje uchylone.

3)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/74

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – Antonakopoulos / Parlament

(Sprawa T-590/18 R)

(Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych - Służba publiczna - Urzędnicy - Zawieszenie urzędnika w pełnieniu obowiązków bez wstrzymania wypłaty wynagrodzenia - Wniosek o zawieszenie wykonania - Naruszenie reputacji - Brak pilnego charakteru)

(2019/C 44/98)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Leonidas Antonakopoulos (Ateny, Grecja) (przedstawiciel: adwokat S. Pappas)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: J. Steele i V. Montebello-Demogeot, pełnomocnicy)

Przedmiot

Złożony na podstawie art. 278 i 279 TFUE wniosek o zawieszenie decyzji sekretarza generalnego Parlamentu z dnia 25 września 2018 r. o przyjęciu wobec skarżącego środka w postaci zawieszenia w obowiązkach na określony czas bez wstrzymania wypłaty wynagrodzenia.

Sentencja

1)	Wniosek zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/75

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – ZD / Parlament

(Sprawa T-591/18 R)

(2019/C 44/99)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: ZD (przedstawiciel: adwokat S. Pappas)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: J. Steele i V. Montebello-Demogeot, pełnomocnicy)

Przedmiot

Złożony na podstawie art. 278 i 279 TFUE wniosek o zawieszenie decyzji sekretarza generalnego Parlamentu z dnia 25 września 2018 r. o przyjęciu wobec skarżącej środka w postaci zawieszenia w obowiązkach na określony czas bez wstrzymania wypłaty wynagrodzenia.

Sentencja

1)	Wniosek zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/75

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 25 października 2018 r. – ZE/Parlament

(Sprawa T-603/18 R)

(Postępowanie w przedmiocie środków tymczasowych - Służba publiczna - Urzędnicy - Zawieszenie urzędnika w pełnieniu obowiązków bez potrącenia wynagrodzenia - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych - Naruszenie reputacji - Brak pilnego charakteru)

(2019/C 44/100)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: ZE (przedstawiciel: adwokat P. Yatagantzidis)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: J. Steele i V. Montebello-Demogeot, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniosek na podstawie art. 278 TFUE i 279 TFUE, mający na celu po pierwsze, zawieszenie wykonania decyzji sekretarza generalnego Parlamentu z dnia 25 września 2018 r. o zawieszeniu skarżącego w pełnieniu obowiązków na czas określony bez potrącenia wynagrodzenia oraz po drugie, nakazanie Parlamentowi zapobieżenia „ewentualnym przeciekom do mediów” zawierającym nazwisko skarżącego oraz niepowielania dalszych a także zwrócenia się do skarżącego o odebranie wszystkich dokumentów osobistych z dokumentów, które kontrolerzy już zebrali w jego biurze.

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/76

Skarga wniesiona w dniu 26 listopada 2018 r. – Apera Capital Master / EUIPO – Altera Capital (APERA CAPITAL)

(Sprawa T-699/18)

(2019/C 44/101)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Apera Capital Master Ltd. (St Peter Port, Guernsey) (przedstawiciele: adwokaci C. Schröder i A. von Alten)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Altera Capital (Luksemburg, Luksemburg)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Zgłoszenie słownego unijnego znaku towarowego „APERA CAPITAL” – zgłoszenie nr 15 640 436

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 18 września 2018 r. w sprawie R 1091/2018-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	przekazanie sprawy EUIPO do ponownego rozpatrzenia;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 104 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie przysługującego skarżącej prawa do dobrej administracji i rzetelnego procesu.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/76

Skarga wniesiona w dniu 28 listopada 2018 r. – ZPC Flis / EUIPO – Aldi Einkauf (FLIS Happy Moreno choco)

(Sprawa T-708/18)

(2019/C 44/102)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: ZPC Flis sp.j. (Radziejowice, Polska) (przedstawiciel: adwokat M. Kondrat)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG (Essen, Niemcy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca przed Sądem

Sporny znak towarowy: Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego FLIS Happy Moreno choco – zgłoszenie nr 15 030 786

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 września 2018 r. w sprawie R 2113/2017-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do EUIPO w celu ponownego rozpatrzenia; albo

—	zmianę zaskarżonej decyzji poprzez stwierdzenie, że nie istnieją żadne względne podstawy do odmowy rejestracji EUTMA 015030786 „Flis Happy Moreno choco” dla wszystkich towarów i usług z klas 30 i 35, a znak towarowy powinien zostać zarejestrowany;

—	obciążenie kosztami na korzyść strony skarżącej.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001;

—	Naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i zasady pewności prawa.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/77

Skarga wniesiona w dniu 3 grudnia 2018 r. – Umweltinstitut München/Komisja.

(Sprawa T-712/18)

(2019/C 44/103)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Umweltinstitut München eV (Monachium, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. John)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o

—	stwierdzenie nieważności odmownej pozwanej wydanej w dniu 2 października 2018 r. [C(2018) 6539 final]

Zarzuty i główne argumenty

W drodze niniejszej skargi wnosi się o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 2 października 2018 r., w drodze której skarżącemu odmówiono ostatecznie dostępu do dokumentów mających związek w pierwszym posiedzeniem Wspólnego Komitetu CETA, które odbyło się w dniach 26 i 27 marca 2018 r.

Skarga została oparta na jednym zarzucie.

Naruszenie art. 15 ust. 3 TFUE w zw. z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), ponieważ pozwana zgodnie z art. 4 rozporządzenia nr 1049/2001 nie była uprawniona do (częściowej) odmowy dostępu do wnioskowanych dokumentów.

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43).

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/78

Skarga wniesiona w dniu 3 grudnia 2018 r. – Esim Chemicals / EUIPO – Sigma-Tau Industrie Farmaceutiche Riunite (ESIM Chemicals)

(Sprawa T-713/18)

(2019/C 44/104)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Esim Chemicals GmbH (Linz, Austria) (przedstawiciele: adwokaci I. Rungg i I. Innerhofer)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Sigma-Tau Industrie Farmaceutiche Riunite (Rzym, Włochy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy ESIM Chemicals – zgłoszenie nr 14 465 331

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Piątej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 2 października 2018 r. w sprawie R 1267/2018-5

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	wznowienie postępowania odwoławczego i uwzględnienie argumentów przedstawionych w odwołaniu R 1267/2018-5;

—	ewentualnie dopuszczenie wniosku z dnia 29 października 2018 r. o wznowienie postępowania celem wydania merytorycznej decyzji przez Piątą Izbę Odwoławczą;

—	obciążenie pozwanego kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 68 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/79

Skarga wniesiona w dniu 5 grudnia 2018 r. – The Logistical Approach / EUIPO – Idea Groupe (Idealogistic Compass Greatest care in getting it there)

(Sprawa T-716/18)

(2019/C 44/105)

Język skargi: francuski

Strony

Strona skarżąca: The Logistical Approach BV (Uden, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci R. Milchior i S. Charbonnel)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Idea Groupe (Montoir de Bretagne, Francja)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Strona skarżąca przed Sądem

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy Idealogistic Compass Greatest care in getting it there w kolorach czarnym, białym i niebieskim – zgłoszenie nr 14 567 201

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 21 września 2018 r. w sprawie R 2062/2017-4

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania;

—	obciążenie spółki Idea Group kosztami spowodowanymi jej interwencją, w sytuacji gdy zdecyduje się przystąpić do sprawy w charakterze interwenienta.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/79

Skarga wniesiona w dniu 6 grudnia 2018 r. – Telemark plus / EUIPO (Telemarkfest)

(Sprawa T-719/18)

(2019/C 44/106)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Telemark plus eV (Altusried, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat S. Schenk)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy Telemarkfest – zgłoszenie nr 16 615 114

Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 25 września 2018 r. w sprawie R 346/2018-4

Żądanie

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

zmiana zaskarżonej decyzji poprzez wykreślenie pkt 3 i następujące sformułowanie rozstrzygnięcia:

„1.	Zaskarżona decyzja zostaje częściowo uchylona w zakresie, w jakim zostało odrzucone zgłoszenie dla usług: „rozrywka; organizowanie podróży; działalność kulturalna; działalność sportowa; usługi w zakresie wyżywienia i zakwaterowania gości.

2.	Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej dopuści zgłoszenie publikacji również dla tych usług”;

—	obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/80

Skarga wniesiona w dniu 10 grudnia 2018 r. – El Corte Inglés / EUIPO – Lloyd Shoes (LLOYD)

(Sprawa T-729/18)

(2019/C 44/107)

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: El Corte Inglés, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat J.L. Rivas Zurdo)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Lloyd Shoes GmbH (Sulingen, Niemcy)

Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

Zgłaszający sporny znak towarowy: Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą

Sporny znak towarowy: Graficzny unijny znak towarowy LLOYD – zgłoszenie nr 10 367 721

Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

Zaskarżona decyzja: Decyzja Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 września 2018 r. w sprawie R 2385/2017-1 i R 2431/2017-1

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim poprzez oddalenie części odwołania wnoszącej sprzeciw potwierdzono w niej częściowo decyzję Wydziału Sprzeciwów wydaną w postępowaniu w sprawie sprzeciwu B 1 959 470, dopuszczając do rejestracji (graficzny) unijny znak towarowy nr 10 367 721 LLOYD dla „usług handlu hurtowego i detalicznego, również przez Internet i telezakupy, w zakresie towarów takich jak odzież, obuwie, kapelusze i inne nakrycia głowy”.

—	obciążenie kosztami strony lub stron przeciwnych, które sprzeciwią się żądaniom niniejszej skargi.

Podniesione zarzuty

—	Naruszenie 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/81

Postanowienie Sądu z dnia 8 listopada 2018 r. – Infratel Italia i in. / Komisja

(Sprawa T-636/15) (1)

(2019/C 44/108)

Język postępowania: włoski

Prezes szóstej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 16 z 18.1.2016.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/81

Postanowienie Sądu z dnia 26 listopada 2018 r. – Danpower Baltic / Komisja

(Sprawa T-295/17) (1)

(2019/C 44/109)

Język postępowania: angielski

Prezes szóstej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 256 z 7.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/81

Postanowienie Sądu z dnia 26 listopada 2018 r. – Tengelmann Warenhandelsgesellschaft / EUIPO – C & C IP (T)

(Sprawa T-379/17) (1)

(2019/C 44/110)

Język postępowania: angielski

Prezes trzeciej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 256 z 7.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/82

Postanowienie Sądu z dnia 26 listopada 2018 r. – Tengelmann Warenhandelsgesellschaft / EUIPO – C & C IP (T)

(Sprawa T-401/17) (1)

(2019/C 44/111)

Język postępowania: angielski

Prezes trzeciej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 269 z 14.8.2017.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/82

Postanowienie Sądu z dnia 20 listopada 2018 r. – Evropaïki Dynamiki / Komisja

(Sprawa T-730/17) (1)

(2019/C 44/112)

Język postępowania: angielski

Prezes drugiej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 13 z 15.1.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/82

Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2018 r. – Wirecard / EUIPO – AXA Banque (boon.)

(Sprawa T-2/18) (1)

(2019/C 44/113)

Język postępowania: angielski

Prezes drugiej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 63 z 19.2.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/82

Postanowienie Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. – Aliança – Vinhos de Portugal / EUIPO – Lidl Stiftung (ALIANÇA VINHOS DE PORTUGAL)

(Sprawa T-222/18) (1)

(2019/C 44/114)

Język postępowania: angielski

Prezes dziewiątej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 166 z 14.5.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/83

Postanowienie Sądu z dnia 27 listopada 2018 r. – European Anglers Alliance / Rada

(Sprawa T-252/18) (1)

(2019/C 44/115)

Język postępowania: francuski

Prezes pierwszej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 240 z 9.7.2018.

4.2.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/83

Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2018 r. – Labiri / EKES

(Sprawa T-374/18) (1)

(2019/C 44/116)

Język postępowania: francuski

Prezes trzeciej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1) Dz.U. C 285 z 13.8.2018.

Top

Choose the experimental features you want to try