24.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 89/16

—

dopuszczenie niniejszego odwołania

—

uchylenie wyroku Sądu z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie T-78/08 Armando Álvarez przeciwko Komisji i w konsekwencji decyzji Komisji C(2005) 4634 wersja ostateczna z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie COMP/F/38.354 w zakresie dotyczącym odpowiedzialności przypisanej Armando Álvarez SA;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania w dwóch instancjach.

1)

Zarzut podstawowy : oparty na złamaniu prawa i naruszeniu prawa do obrony w ramach analizy odpowiedzialności wnoszącej odwołanie z tytułu naruszenia.

Sąd przypisał Armando Álvarez odpowiedzialność z tytułu naruszenia w charakterze bezpośredniego uczestnika kartelu, uzyskując tym samym nie tylko nowego uzasadnienia, lecz również podstawy przypisania, odmienne od tych, które znajdują się w zaskarżonej decyzji. Z drugiej strony Sąd odrzucił argumenty skargi uznając, że są niewystarczające do obalenia domniemania rzeczywistej kontroli Armando Álvarez SA względem swojej filii. Niemniej jednak ciężar dowodu spoczywa całkowicie na Komisji, ponieważ w zaskarżonej decyzji Komisja nie ustanawia domniemania, zgodnie z którym kontrolę nad filią faktycznie sprawowała wnosząca odwołanie i stąd to nie do niej należy obalenie tego domniemania.

Tym sposobem Sąd błędnie zastosował pojęcia uczestnictwa w naruszeniu i przypisania odpowiedzialności z jego tytułu oraz naruszył prawo do obrony wnoszącej odwołanie.

2)

Zarzut podniesiony subsydiarnie , oparty na braku uzasadnienia argumentów dotyczących braku rzeczywistej kontroli Armando Álvarez SA względem Aspla

Tytułem subsydiarnym, jeśli należałoby przyjąć teorię bezpośredniego przypisania odpowiedzialności Armando Álvarez SA za zachowanie niezgodne z art. 101 TFUE i zastosować domniemanie odpowiedzialności spółki dominującej/filii, co nie miało miejsca, Sąd ogranicza się do stwierdzenia, że argumenty powołane przez Armando Álvarez SA nie podważają odpowiedzialności tej spółki, bez zbadania argumentów faktycznie przytoczonych w skardze o stwierdzenie nieważności. W konsekwencji wyrok Sądu obciążony jest ewidentnym brakiem uzasadnienia.