KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 13.9.2018
COM(2018) 624 final
2018/0325(NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej przez Komitet Ochrony Środowiska Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej i Komitet Bezpieczeństwa na Morzu w związku z przyjęciem poprawek do prawidła 14.1 załącznika VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz poprawek do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r.
UZASADNIENIE
1.Przedmiot wniosku
Niniejszy wniosek dotyczy decyzji ustalającej stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na 73. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej oraz na 100. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu Międzynarodowej Organizacji Morskiej w związku z przewidywanym przyjęciem poprawek do prawidła 14 załącznika VI do konwencji MARPOL oraz poprawek do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych („kodeks ESP”) z 2011 r.
2.Kontekst wniosku
2.1.Konwencja o Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO)
Konwencja o Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) ustanawia IMO, której celem jest zapewnienie forum współpracy między rządami w dziedzinie regulacji rządowych i praktyk dotyczących wszelkich kwestii technicznych mających wpływ na żeglugę w handlu międzynarodowym oraz propagowanie powszechnego przyjmowania najwyższych możliwych standardów w kwestiach bezpieczeństwa morskiego, efektywności żeglugi oraz zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska morskiego przez statki i jego kontroli, przy jednoczesnym wspieraniu równych warunków działania, a także prowadzenie spraw administracyjnych i prawnych.
Konwencja weszła w życie dnia 17 marca 1958 r.
Wszystkie państwa członkowskie są stronami tej konwencji.
Wszystkie państwa członkowskie są stronami Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki („konwencja MARPOL”) z 1973 r., która weszła w życie w dniu 2 października 1983 r. Unia nie jest stroną konwencji MARPOL.
Wszystkie państwa członkowskie są stronami Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu („konwencja SOLAS”) z 1974 r., która weszła w życie w dniu 25 maja 1980 r. Unia nie jest stroną konwencji SOLAS.
W Międzynarodowym kodeksie wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych („kodeks ESP”) z 2011 r. określono wymogi dotyczące rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców pojedynczokadłubowych i podwójnokadłubowych oraz zbiornikowców pojedynczokadłubowych i podwójnokadłubowych zgodnie z przepisami prawidła XI-1/2 konwencji SOLAS.
2.2.Międzynarodowa Organizacja Morska
Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) to specjalistyczna agencja Organizacji Narodów Zjednoczonych odpowiedzialna za bezpieczeństwo i ochronę żeglugi oraz za zapobieganie zanieczyszczaniu morza przez statki. Jest to ogólnoświatowa instytucja zajmująca się wyznaczaniem norm w zakresie bezpieczeństwa, ochrony i ekologiczności żeglugi międzynarodowej. Jej główna rola polega na tworzeniu ram regulacyjnych dla sektora żeglugi, które będą sprawiedliwe i skuteczne oraz zostaną powszechnie przyjęte i wdrożone.
Do IMO może przystąpić każde państwo i wszystkie państwa członkowskie UE należą do tej organizacji. Od 1974 r. Komisja Europejska posiada status obserwatora w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) na podstawie porozumienia o współpracy pomiędzy Międzyrządową Doradczą Organizacją Morską (IMCO) a Komisją Wspólnot Europejskich w sprawach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania stron.
W skład Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego IMO wchodzą wszyscy członkowie IMO, a jego posiedzenia odbywają się przynajmniej raz w roku. Komitet ten zajmuje się kwestiami środowiskowymi wchodzącymi w zakres działań organizacji dotyczącymi kontroli i zapobiegania zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków, objętym konwencją MARPOL, w tym ropą naftową, chemikaliami przewożonymi luzem, odpadami i emisjami ze statków, takimi jak zanieczyszczenia powietrza i emisje gazów cieplarnianych. Inne kwestie, którymi zajmuje się Komitet, to gospodarka wodami balastowymi, systemy przeciwporostowe, recykling statków, gotowość i reagowanie na zanieczyszczenia oraz identyfikacja obszarów specjalnych i szczególnie wrażliwych obszarów morskich.
Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO zapewnia środki do celów wykonywania wszelkich obowiązków powierzonych mu zgodnie z konwencją o IMO przez Zgromadzenie Międzynarodowej Organizacji Morskiej lub Radę Międzynarodowej Organizacji Morskiej bądź wszelkich obowiązków w powyższym zakresie, które mogą zostać powierzone mu w jakimkolwiek innym instrumencie międzynarodowym lub na jego podstawie i zaakceptowane przez IMO. Decyzje Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego i jego organów pomocniczych są podejmowane większością głosów jego członków.
W skład Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu IMO także wchodzą wszyscy członkowie IMO, a jego posiedzenia odbywają się przynajmniej raz w roku. Rozpatruje on wszelkie sprawy wchodzące w zakres działań organizacji dotyczące pomocy nawigacyjnych, budowy i wyposażenia statków, obsady z punktu widzenia bezpieczeństwa, przepisów w zakresie zapobiegania zderzeniom, obchodzenia się z ładunkami niebezpiecznymi, procedur i wymogów bezpieczeństwa morskiego, informacji hydrograficznych, dzienników i zapisów nawigacyjnych, badania wypadków morskich, ratowania i ratownictwa, a także wszelkich innych kwestii mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo morskie.
Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO zapewnia środki do celów wykonywania wszelkich obowiązków powierzonych mu zgodnie z konwencją o IMO przez Zgromadzenie Międzynarodowej Organizacji Morskiej lub Radę Międzynarodowej Organizacji Morskiej bądź wszelkich obowiązków w powyższym zakresie, które mogą zostać powierzone mu w jakimkolwiek innym instrumencie międzynarodowym lub na jego podstawie i zaakceptowane przez IMO. Decyzje Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu i jego organów pomocniczych są podejmowane większością głosów jego członków.
2.3.Proponowany akt Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego IMO
Na 73. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC 73) w dniach 22–26 października 2018 r. komitet ten ma przyjąć poprawki do prawidła 14.1 załącznika VI do konwencji MARPOL dotyczącego zakazu przewozu niespełniających wymogów paliw olejowych do celów spalania przeznaczonych do napędu lub obsługi statku.
W 2008 r. IMO przyjęła rezolucję zmieniającą załącznik VI do konwencji MARPOL, zawierający przepisy o zapobieganiu zanieczyszczaniu powietrza przez statki. Zmieniony załącznik VI do konwencji MARPOL wszedł w życie w dniu 1 lipca 2010 r. i wprowadził m.in. bardziej rygorystyczne limity zawartości siarki w paliwach żeglugowych na obszarach kontroli emisji tlenku siarki oraz na obszarach morskich poza obszarami kontroli emisji tlenku siarki.
Skuteczne egzekwowanie normy dotyczącej paliw olejowych określonej w prawidle 14.1.3 załącznika VI do konwencji MARPOL, które wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2020 r., będzie stanowić istotny element ułatwiającym spójne wdrożenie globalnego limitu zawartości siarki wynoszącego 0,50 %. Przewidywane poprawki do załącznika VI do konwencji MARPOL służą zapewnieniu skutecznego wdrożenia prawidła 14.1.3 w celu znacznego zmniejszenia emisji tlenku siarki i cząstek stałych do atmosfery przez statki.
2.4.Proponowany akt Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu IMO
W dniach 3–7 grudnia 2018 r. na swoim 100. posiedzeniu Komitet Bezpieczeństwa na Morzu ma przyjąć poprawki do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych („kodeks ESP”) z 2011 r.
Celem przewidywanych poprawek do kodeksu ESP jest wprowadzenie zmian redakcyjnych na potrzeby określenia wszystkich obowiązkowych wymogów oraz poprawienia tabel i formularzy. Ponadto w poprawkach zmiany redakcyjne połączone zostaną z wprowadzeniem zasadniczych wymogów w celu uwzględnienia ostatnich aktualizacji serii Z10 ujednoliconych wymogów Międzynarodowego Stowarzyszenia Towarzystw Klasyfikacyjnych (IACS). Seria Z10 ujednoliconych wymogów dotyczy przeglądów kadłuba zbiornikowców, masowców, chemikaliowców, zbiornikowców podwójnokadłubowych i masowców z podwójnym poszyciem. Ujednolicone wymogi IACS to rezolucje przyjęte przez IACS dotyczące kwestii bezpośrednio związanych ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi zasad i praktyk towarzystw klasyfikacyjnych oraz z ogólną filozofią, na której opierają się wspomniane zasady i praktyki towarzystw klasyfikacyjnych, a także kwestii bezpośrednio uwzględnionych w ramach takich zasad i praktyk oraz filozofii. Z zastrzeżeniem ratyfikacji przez organ zarządzający każdego towarzystwa członkowskiego IACS, ujednolicone wymogi zostają włączone do zasad i praktyk towarzystw członkowskich w terminie jednego roku od zatwierdzenia przez grupę ds. polityki ogólnej IACS. Ujednolicone wymogi stanowią wymogi minimalne.
3.Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii
3.1.Poprawki do prawidła 14 załącznika VI do konwencji MARPOL
Na 71. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC 71), które odbyło się w Londynie w dniach 3–7 lipca 2017 r., zatwierdzono nowy dokument zatytułowany „Spójne wdrażanie prawidła 14.1.3 załącznika VI do konwencji MARPOL”, który ma zostać włączony do dwuletniego porządku obrad podkomitetu ds. zapobiegania zanieczyszczeniom i reagowania na nie na lata 2018–2019 oraz do wstępnego porządku obrad 5. posiedzenia podkomitetu ds. zapobiegania zanieczyszczeniom i reagowania na nie, z docelowym terminem zakończenia przypadającym na rok 2019.
Na 5. posiedzeniu podkomitetu ds. zapobiegania zanieczyszczeniom i reagowania na nie, które odbyło się w Londynie w dniach 5–9 lutego 2018 r., opracowano projekt poprawek do prawidła 14 załącznika VI do konwencji MARPOL dotyczącego zakazu przewozu niespełniających wymogów paliw olejowych do celów spalania przeznaczonych do napędu lub obsługi statku. Na 72. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC 72), które odbyło się w Londynie w dniach 9–13 kwietnia 2018 r., zatwierdzono z niewielkimi zmianami projekt poprawek do załącznika VI konwencji MARPOL w celu jego przyjęcia na 73. posiedzeniu MEPC.
Poprawki do prawidła 14 załącznika VI do konwencji MARPOL przedstawiono w dokumencie IMO MEPC 73/3. W pkt 5.43 sprawozdania z 72. posiedzenia MEPC (MEPC 72/17) wskazano, że przewiduje się przyjęcie poprawek na 73. posiedzeniu MEPC.
3.2.Poprawki do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych („kodeks ESP”) z 2011 r.
Na 5. posiedzeniu podkomitetu ds. projektowania i budowania statków („SDC 5”), które odbyło się w Londynie w dniach 22–26 stycznia 2018 r., podkomitet przypomniał, że na jego 4. posiedzeniu (SDC 4), które odbyło się w dniach 13–17 lutego 2017 r., upoważniono Międzynarodowe Stowarzyszenie Towarzystw Klasyfikacyjnych i Sekretariat do przeprowadzenia analizy kodeksu ESP z 2011 r. w celu zaproponowania zmian redakcyjnych na potrzeby określenia wszystkich obowiązkowych wymogów; poprawienia formatu tabel i formularzy; oraz przedstawienia sprawozdania z poczynionych postępów celem ich omówienia na 5. posiedzeniu podkomitetu ds. projektowania i budowania statków.
Na SDC 5 uzgodniono, że wszystkie istotne przepisy zawarte obecnie w przypisach kodeksu ESP z 2011 r. powinny zostać włączone do głównej części nowego tekstu skonsolidowanego. Ponadto na SDC 5 uzgodniono, że należy poprawić format tabel i formularzy w kodeksie ESP. Na SDC 5 uzgodniono również połączenie zmian redakcyjnych z wprowadzeniem nowych zasadniczych poprawek do kodeksu ESP z 2011 r., zaproponowanych przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Towarzystw Klasyfikacyjnych i dotyczących ostatnich aktualizacji serii Z10 ujednoliconych wymogów Międzynarodowego Stowarzyszenia Towarzystw Klasyfikacyjnych.
Na SDC 5 zatwierdzono wniosek o przedłożenie projektu poprawek do kodeksu ESP z 2011 r. do zatwierdzenia na 99. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu (MSC 99), które odbyło się w Londynie w dniach 16–25 maja 2018 r., z myślą o późniejszym przyjęciu poprawek na 100. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu (MSC 100) i ich wejściu w życie z dniem 1 lipca 2020 r.
Na 99. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu rozpatrzono projekt poprawek do kodeksu ESP z 2011 r. przygotowany na SDC 5 zgodnie z procedurą przeprowadzania regularnych aktualizacji kodeksu. Komitet Bezpieczeństwa na Morzu zatwierdził na swoim 99. posiedzeniu projekt poprawek do kodeksu ESP z 2011 r., które zostały przedstawione w projekcie rezolucji Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu w celu ich przyjęcia na jego 100. posiedzeniu.
Projekt rezolucji Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu dotyczącej poprawek do kodeksu ESP z 2011 r. przedstawiono w załączniku 2 do sprawozdania z 99. posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu (MSC 99/22/Add.1). W pkt 10.20 sprawozdania z 99. posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu (MSC 99/22) stwierdzono, że przewiduje się przyjęcie wspomnianych poprawek na 100. posiedzeniu Komitetu.
3.3.Odnośne przepisy UE i kompetencje UE
3.3.1.Poprawki do prawidła 14.1 załącznika VI do konwencji MARPOL
Wymogi określone w załączniku VI do konwencji MARPOL, dotyczące redukcji zawartości siarki w żeglugowych paliwach olejowych w celu zmniejszenia emisji SOx, zostały wdrożone w prawie Unii w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnoszącej się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych.
3.3.2.Poprawki do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych („kodeks ESP”) z 2011 r.
Rozporządzenie (UE) nr 530/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania konstrukcyjnego w odniesieniu do zbiornikowców pojedynczokadłubowych ma na celu przyjęcie przyspieszonego programu wprowadzania dla zbiornikowców pojedynczokadłubowych konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania konstrukcyjnego, wymaganych na podstawie konwencji MARPOL 73/78 zdefiniowanej w art. 3 tego rozporządzenia, oraz ustanowienie zakazu transportu do lub z portów państw członkowskich olejów ciężkich w zbiornikowcach pojedynczokadłubowych.
W rozporządzeniu (UE) nr 530/2012 wprowadzono obowiązek stosowania Programu Oceny Stanu Technicznego IMO wobec zbiornikowców pojedynczokadłubowych mających ponad 15 lat. Zgodnie z art. 5 takie zbiornikowce muszą spełniać wymogi Programu Oceny Stanu Technicznego, zdefiniowanego w art. 6 jako Program Oceny Stanu Technicznego przyjęty w rezolucji MEPC 94(46) z dnia 27 kwietnia 2001 r. zmienionej rezolucją MEPC 99(48) z dnia 11 października 2002 r. i rezolucją MEPC 112(50) z dnia 4 grudnia 2003 r. W rozszerzonym programie inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców (zwanym w skrócie rozszerzonym programem inspekcji, ESP) określono sposób przeprowadzania takiej zintensyfikowanej oceny. Z uwagi na fakt, że w Programie Oceny Stanu Technicznego jako narzędzie do osiągnięcia celu tego programu stosuje się ESP, wszelkie zmiany dotyczące inspekcji w ramach ESP będą miały bezpośrednie i automatyczne zastosowanie na mocy rozporządzenia (UE) nr 530/2012. W związku z tym poprawki do kodeksu ESP, które mają zostać przyjęte na 100. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu, będą miały wpływ na prawo Unii w związku ze stosowaniem rozporządzenia (UE) nr 530/2012.
3.3.3.Kompetencja UE
Poprawki do prawidła 14.1 załącznika VI do konwencji MARPOL będą miały wpływ na prawo Unii w związku ze stosowaniem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnoszącej się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych.
Poprawki do kodeksu ESP z 2011 r. będą miały wpływ na prawo Unii w związku ze stosowaniem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 530/2012 w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania konstrukcyjnego w odniesieniu do zbiornikowców pojedynczokadłubowych.
4.Podstawa prawna
4.1.Proceduralna podstawa prawna
4.1.1.Zasady
Art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przewiduje decyzje ustalające „stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy”.
Art. 218 ust. 9 TFUE ma zastosowanie niezależnie od tego, czy Unia jest członkiem organu czy też stroną danej umowy.
Pojęcie „akty mające skutki prawne” obejmuje akty, które mają skutki prawne na mocy przepisów prawa międzynarodowego dotyczących danego organu. Obejmuje ono ponadto instrumenty, które nie są wiążące na mocy prawa międzynarodowego, ale mogą „w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów przyjętych przez prawodawcę Unii”.
4.1.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie
Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO i Komitet Bezpieczeństwa na Morzu są organami utworzonymi na podstawie umowy, a mianowicie Konwencji o Międzynarodowej Organizacji Morskiej.
Akty, do przyjęcia których wzywa się Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO i Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO, stanowią akty mające skutki prawne. Planowane akty mogą mieć decydujący wpływ na treść przepisów prawa Unii, a mianowicie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnoszącej się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 530/2012 w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania konstrukcyjnego w odniesieniu do zbiornikowców pojedynczokadłubowych.
Wynika to stąd, że dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych odzwierciedla wymogi dotyczące siarki określone w załączniku VI do konwencji MARPOL, oraz z faktu, że w rozporządzeniu (UE) nr 530/2012 ustanowiono wymóg stosowania Programu Oceny Stanu Technicznego IMO, a w programie tym stosuje się ESP jako narzędzie do osiągnięcia jego celu.
W związku z tym poprawki do prawidła 14.1 załącznika VI do konwencji MARPOL i poprawki do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych („kodeks ESP”) z 2011 r. będą miały wpływ na prawo Unii w związku ze stosowaniem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnoszącej się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 530/2012 w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania konstrukcyjnego w odniesieniu do zbiornikowców pojedynczokadłubowych.
Planowane akty nie uzupełniają ani nie zmieniają ram instytucjonalnych umowy.
W związku tym proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji jest art. 218 ust. 9 TFUE.
4.2.Materialna podstawa prawna
4.2.1.Zasady
Materialna podstawa prawna decyzji przyjmowanej na podstawie art. 218 ust. 9 TFUE zależy przede wszystkim od celu i treści planowanego aktu, w odniesieniu do którego zajmowane jest stanowisko w imieniu Unii. Jeżeli planowany akt ma dwojaki cel lub dwa elementy składowe, a jeden z tych celów lub elementów da się określić jako główny, zaś drugi ma jedynie pomocniczy charakter, decyzja przyjęta na mocy art. 218 ust. 9 TFUE musi mieć jedną materialną podstawę prawną, tj. podstawę, której wymaga główny lub dominujący cel lub element składowy.
4.2.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie
Główny cel i treść planowanego aktu prawnego odnoszą się do transportu morskiego. Materialną podstawą prawną proponowanej decyzji jest zatem art. 100 ust. 2 TFUE.
4.3.Wniosek
Podstawą prawną proponowanej decyzji powinien być art. 100 ust. 2 TFUE w związku z art. 218 ust. 9 TFUE.
2018/0325 (NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej przez Komitet Ochrony Środowiska Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej i Komitet Bezpieczeństwa na Morzu w związku z przyjęciem poprawek do prawidła 14.1 załącznika VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki oraz poprawek do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r.
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Konwencja o Międzynarodowej Organizacji Morskiej („IMO”) [zob. pkt 10.8 Międzyinstytucjonalnego przewodnika redakcyjnego] weszła w życie w dniu 17 marca 1958 r. IMO to specjalistyczna agencja Organizacji Narodów Zjednoczonych odpowiedzialna za bezpieczeństwo i ochronę żeglugi oraz zapobieganie zanieczyszczeniom mórz i powietrza powodowanym przez statki.
(2) Na podstawie art. 38 lit. a) Konwencji o IMO Komitet Ochrony Środowiska Morskiego pełni funkcje, które zostały powierzone lub mogą zostać powierzone IMO na mocy międzynarodowych konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu środowiska morskiego przez statki i jego kontroli, w szczególności w odniesieniu do przyjmowania i wprowadzania poprawek do prawideł lub innych przepisów.
(3)Na podstawie art. 28 lit. b) Konwencji o IMO Komitet Bezpieczeństwa na Morzu zapewnia środki do celów wykonywania wszelkich obowiązków powierzonych mu zgodnie z tą konwencją przez Zgromadzenie IMO lub przez Radę IMO bądź wszelkich obowiązków w zakresie wspomnianego artykułu, które mogą zostać powierzone Komitetowi Bezpieczeństwa na Morzu na podstawie jakiegokolwiek innego instrumentu międzynarodowego i zaakceptowane przez IMO.
(4)Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki („konwencja MARPOL”) weszła w życie w dniu 2 października 1983 r.
(5)Zgodnie z art. 16 ust. 2 lit. c) konwencji MARPOL poprawki do tej konwencji mogą być przyjmowane przez odpowiedni organ, w tym przypadku Komitet Ochrony Środowiska Morskiego.
(6) Na swoim 73. posiedzeniu w dniach 22–26 października 2018 r. („MEPC 73”) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego ma przyjąć poprawki do prawidła 14 załącznika VI do konwencji MARPOL.
(7)Na swoim 100. posiedzeniu w dniach 3–7 grudnia 2018 r. Komitet Bezpieczeństwa na Morzu („MSC 100”) ma przyjąć poprawki do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r. („kodeks ESP 2011”).
(8) Należy określić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na 73. posiedzeniu MEPC, ponieważ poprawki do prawidła 14 załącznika VI do konwencji MARPOL będą mogły w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów prawa Unii, mianowicie na dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802.
(9)Należy określić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na 100. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu, ponieważ poprawki do kodeksu ESP 2011 będą mogły w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów prawa Unii, mianowicie na rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 530/2012.
(10)Poprawki do prawidła 14 załącznika VI do konwencji MARPOL dotyczącego zakazu przewozu niespełniających wymogów paliw olejowych do celów spalania przeznaczonych do napędu lub obsługi statku powinny zapewnić skuteczne egzekwowanie normy dotyczącej paliw olejowych określonej w prawidle 14.1.3 załącznika VI do konwencji MARPOL, która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.
(11)Poprawki do kodeksu ESP 2011 powinny obejmować zmiany redakcyjne w tym kodeksie, służące określeniu wszystkich obowiązkowych wymogów i poprawieniu tabel i formularzy, oraz łączyć zmiany redakcyjne z wprowadzeniem nowych zasadniczych wymogów w celu uwzględnienia ostatnich aktualizacji serii Z10 ujednoliconych wymogów Międzynarodowego Stowarzyszenia Towarzystw Klasyfikacyjnych.
(12)Stanowisko Unii powinno zostać wyrażone przez działające wspólnie w interesie UE państwa członkowskie Unii, które są członkami Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego IMO i Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu IMO,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na 73. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego IMO, polega na wyrażeniu zgody na przyjęcie poprawek do prawidła 14.1 załącznika VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, określonych w dokumencie IMO MEPC 73/3.
Artykuł 2
Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na 100. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu IMO, polega na wyrażeniu zgody na przyjęcie poprawek do Międzynarodowego kodeksu wdrażania rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r., określonych w załączniku 2 do dokumentu IMO MSC 99/22/Add.1.
Artykuł 3
1. Stanowisko, o którym mowa w art. 1, wyrażają działające wspólnie państwa członkowskie Unii, które są członkami Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego IMO.
2. Stanowisko, o którym mowa w art. 2, wyrażają działające wspólnie państwa członkowskie Unii, które są członkami Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu IMO.
3. Drobne zmiany stanowisk, o których mowa w art. 1 i 2, mogą zostać uzgodnione bez przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady,
Przewodniczący
