Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2006/212/57

    Sprawa T-170/06: Skarga wniesiona w dniu 29 czerwca 2006 r. — Alrosa przeciwko Komisji

    Dz.U. C 212 z 2.9.2006, p. 31–32 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    2.9.2006   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 212/31


    Skarga wniesiona w dniu 29 czerwca 2006 r. — Alrosa przeciwko Komisji

    (Sprawa T-170/06)

    (2006/C 212/57)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Alrosa Company Ltd. (Mirny, Rosja) (Przedstawiciele: R. Subiotto, S. Mobley, K. Jones, solicitors)

    Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie nieważności decyzji w całości;

    obciążenie Komisji poniesionymi przez Alrosa kosztami postępowania i innymi kosztami związanymi z niniejszą sprawą.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji z dnia 22 lutego 2006 r., w której Komisja uznała za wiążące względem De Beers zobowiązanie do stopniowego ograniczania w latach 2006-2008 bezpośredniego i pośredniego zakupu nieoszlifowanych diamentów od skarżącej i zaprzestania go od dnia 1 stycznia 2009 r.

    Na poparcie tej skargi skarżąca wskazuje, po pierwsze, na naruszenie jej prawa do bycia wysłuchaną w trakcie postępowania, w wyniku którego została wydana decyzja. Skarżąca twierdzi, że Komisja miała obowiązek wyjaśnić, jakie uwagi osoby trzeciej oraz jakie aspekty analizy Komisji usprawiedliwiały odrzucenie zobowiązań pierwotnie zaproponowanych wspólnie przez De Beers i skarżącą oraz przyjęcie ostatecznych zobowiązań zaproponowanych przez De Beers.

    Po drugie, skarżąca wskazuje na naruszenie art. 9 rozporządzenia nr 1/2003, jako że zobowiązania uznane za wiążące w zaskarżonej decyzji zostały zaproponowane wyłącznie przez De Beers, a nie przez zainteresowane przedsiębiorstwa, czyli De Beers i skarżącą. Skarżąca dodaje, że zaskarżona decyzja nie została przyjęta na czas określony.

    Skarżąca podnosi wreszcie, że przewidziany w zaskarżonej decyzji bezwzględny i potencjalnie nieograniczony w czasie zakaz bezpośredniego lub pośredniego zakupu przez De Beers nieoszlifowanych diamentów od skarżącej narusza art. 82 WE oraz art. 9 rozporządzenia nr 1/2003, jak również podstawowe zasady swobody umów oraz proporcjonalności.


    Top