This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2005/155/47
Case T-145/05: Action brought on 4 April 2005 by José Antonio de Brito Sequeiro Carvalho against the Commission of the European Communities
Sprawa T-145/05: Skarga wniesiona w dniu 4 kwietnia 2005 r. przez Joségo Antonia de Brita Sequeirę Carvalha przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
Sprawa T-145/05: Skarga wniesiona w dniu 4 kwietnia 2005 r. przez Joségo Antonia de Brita Sequeirę Carvalha przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
Dz.U. C 155 z 25.6.2005, p. 24–24
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
25.6.2005 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 155/24 |
Skarga wniesiona w dniu 4 kwietnia 2005 r. przez Joségo Antonia de Brita Sequeirę Carvalha przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
(Sprawa T-145/05)
(2005/C 155/47)
Język postępowania: francuski
W dniu 4 kwietnia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Joségo Antonia de Brita Sequeirę Carvalha, zamieszkałego w Lizbonie, reprezentowanego przez adwokata Karela Hartoga Hagenaara.
Skarżący wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
|
1) |
stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu z mocą wsteczną, |
|
2) |
stwierdzenie nieważności z mocą wsteczną wszystkich późniejszych aktów, które odnoszą się, potwierdzają lub zmierzają do przedłużenia zamierzonych skutków owego nieważnego aktu, |
|
3) |
zarządzenie wypłaty odszkodowania z tytułu szkodliwych skutków tego aktu wstępnie oszacowanych na kwotę 30.000 euro przy szkodzie oszacowanej na 300.000 euro, |
|
4) |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w całości. |
Zarzuty i główne argumenty:
Niniejsza skarga jest skierowana w szczególności przeciwko dokumentowi, do którego podpisania skarżący został zmuszony przez Dyrektora Generalnego sprawującego obowiązki w ramach Dyrekcji Generalnej ds. Rozwoju, który został załączony do jego akt administracyjnych, na mocy którego zdecydował się on o przejściu z urzędu na zwolnienie chorobowe. Sprzeciwia się ona również prowadzeniu akt równoległych.
Zdaniem skarżącego sporny akt winien być uznany za niewywołujący skutków prawnych z mocą wsteczną.
Na poparcie swych roszczeń skarżący podnosi ponadto,:
|
— |
iż przesłanki leżące u podstaw wydania zaskarżonego aktu były nieścisłe, |
|
— |
iż decyzja o odrzuceniu zażalenia wniesionego na podstawie art. 90 regulaminu pracowniczego opiera się na faktach i zachowaniach przypisanych skarżącemu, o których nie miał on żadnej wiedzy, i które, po pierwsze, nigdy nie pojawiały się w sprawozdaniach z oceny pracownika, i które, po drugie, nigdy nie zostały mu wspomniane przez jego zwierzchników, |
|
— |
fakt zaistnienia w niniejszej sprawie nadużycia kompetencji i naruszenia przepisów proceduralnych, |
|
— |
naruszenie zasad równości wobec prawa i niedyskryminacji. |