Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62021TN0489

    Sprawa T-489/21: Skarga wniesiona w dniu 10 sierpnia 2021 r. – Hiszpania / Komisja

    Dz.U. C 412 z 11.10.2021, p. 24–24 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    11.10.2021   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 412/24


    Skarga wniesiona w dniu 10 sierpnia 2021 r. – Hiszpania / Komisja

    (Sprawa T-489/21)

    (2021/C 412/25)

    Język postępowania: hiszpański

    Strony

    Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: S. Centeno Huerta, pełnomocnik)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 10 czerwca 2021 r. w sprawie pomocy państwa SA.28599 (C 23/10) (ex NN 36/10, ex CP 163/09) przyznanej przez Królestwo Hiszpanii na rzecz wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej na obszarach oddalonych i mniej zurbanizowanych (poza regionem Kastylia-La Mancha);

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przysługującego Królestwu Hiszpanii prawa do bycia wysłuchanym, przewidzianego w art. 41 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”) (1), oraz naruszenia art. 4 ust. 4 w związku z art. 6 rozporządzenia 2015/1589 (2) poprzez przesunięcie na Królestwo Hiszpanii ciężaru dowodu w odniesieniu do kryterium selektywności.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 266 TFUE polegającego na tym, że Komisja przekroczyła swe kompetencje w związku z wykonaniem wyroku z dnia 20 grudnia 2017 r., C-70/16 P, a także naruszenia zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, a w szczególności zasady „reformatio in peius” i art. 47 karty.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji przewidzianej w art. 41 karty poprzez nieuzasadnione opóźnienie o 3 lata i 6 miesięcy spełnienia ustanowionego we wskazanym wyroku obowiązku uzasadnienia w odniesieniu do kryterium selektywności.

    4.

    Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE poprzez niewłaściwą analizę kryterium selektywności skutkującą odwróceniem ciężaru dowodu.

    5.

    Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 1 lit. d) rozporządzenia 2015/1589 poprzez zakwalifikowanie badanego środka jako „systemu pomocy”.

    6.

    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE poprzez wprowadzenie mylących i sprzecznych kryteriów ilościowych na potrzeby określenia korzyści w zaskarżonej decyzji.

    7.

    Zarzut siódmy dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na brak korzyści po stronie wskazanych beneficjentów i błąd w ocenie przy określaniu beneficjenta.

    8.

    Zarzut ósmy dotyczący naruszenia art. 107 TFUE poprzez popełnienie błędu w ocenie przy badaniu zgodności.


    (1)  Dz.U. 2016, C 202, s. 389.

    (2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).


    Top