—

uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 14 lipca 2021 r. w sprawie T-740/20, Arnautu/Parlement;

—

uwzględnienie zarzutu bezprawności i stwierdzenie, że art. 33 akapity 1 i 2 przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego (zwanych dalej „przepisami wykonawczymi”) są niezgodne z prawem;

—

stwierdzenie braku podstawy prawnej decyzji sekretarza generalnego z dnia 21 września 2020 r. i stwierdzenie jej nieważności;

—

stwierdzenie, że Marie-Christine Arnautu przedstawiła dowód zatrudnienia swojego asystenta zgodnie z wymogami art. 33 akapity 1 i 2 przepisów wykonawczych i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

—

stwierdzenie nieważności decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 21 września 2020 r., wydanej na podstawie art. 68 decyzji prezydium Parlamentu Europejskiego nr 2009/C 159/01 z dni 19 maja i 9 lipca 2008 r.„ustanawiającej przepisy wykonawcze do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego” ze zmianami, stwierdzającej istnienie po stronie Parlamentu wierzytelności wobec skarżącej w kwocie 87 203,46 EUR z tytułu nienależnie wypłaconych kwot w ramach pomocy parlamentarnej i uzasadniającej wszczęcie ich windykacji.

—

stwierdzenie nieważności noty obciążeniowej nr 7000001577 informującej skarżącą o istnieniu wierzytelności względem niej w związku z decyzją sekretarza generalnego z dnia 21 września 2020 r. i wzywającej ją do zwrotu nienależnie wypłaconych kwot w ramach pomocy parlamentarnej na podstawie art. 68 przepisów wykonawczych oraz art. 98-101 rozporządzenia finansowego;

—

Obciążenie Parlamentu kosztami postępowania.