—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2020) final 2998 z dnia 12 maja 2020 r. w sprawie pomocy państwa SA.54537 (2020/NN) – Niderlandy, zakaz wykorzystywania węgla do produkcji energii elektrycznej w Niderlandach;

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący niewłaściwego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ Komisja uważa, że Vattenfall otrzymał korzyść.

2.

Zarzut drugi dotyczący niewłaściwego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ Komisja wychodzi z założenia, że miało miejsce niewłaściwe rozłożenie ciężaru dowodu.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia wynikającego z art. 296 TFUE, ponieważ Komisja nie przedstawia uzasadnienia twierdzenia jakoby istniały wątpliwości co do prawa do odszkodowania oraz nie stwierdza w jakiej wysokości Vattenfall miałby otrzymać nadpłatę odszkodowania, co czyni decyzję wewnętrznie sprzeczną.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 107 ust. 3 TFUE, ponieważ Komisja uznała odszkodowanie przyznane Vattenfall za zgodne z rynkiem wewnętrznym, nie będąc do tego uprawnioną.

5.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady pewności prawa, ponieważ Komisja nie stwierdza, czy odszkodowanie przyznane Vattenfall stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.