Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62020TN0269

    Sprawa T-269/20: Skarga wniesiona w dniu 5 maja 2020 r. – Pszonka / Rada

    Dz.U. C 222 z 6.7.2020, p. 33–34 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    6.7.2020   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 222/33


    Skarga wniesiona w dniu 5 maja 2020 r. – Pszonka / Rada

    (Sprawa T-269/20)

    (2020/C 222/36)

    Język postępowania: czeski

    Strony

    Strona skarżąca: Wiktor Pawłowycz Pszonka (Kijów, Ukraina) (przedstawiciel: adwokat M. Mleziva)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania

    Skarżący wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2020/373 z dnia 5 marca 2020 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (1) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/370 z dnia 5 marca 2020 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (2) w zakresie, w jakim akty te dotyczącą skarżącego;

    obciążenie Rady Unii Europejskiej jej własnymi kosztami postępowania, a także kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącego.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi skarżący podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa do dobrej administracji

    skarżący uzasadnia swoją skargę między innymi tym, że przy przyjmowaniu zaskarżonej decyzji Rada Unii Europejskiej nie działała z należytą starannością, gdyż przed przyjęciem zaskarżonej decyzji nie wzięła pod uwagę twierdzeń skarżącego ani przedstawionych przez niego dowodów, które świadczą na jego korzyść, a opierała się co do zasady na zwięzłym streszczeniu sporządzonym przez prokuraturę generalną Ukrainy i nie zażądała informacji uzupełniających o przebiegu dochodzenia na Ukrainie.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa własności przysługującego skarżącemu

    skarżący twierdzi w tym względzie, że ograniczenia, które zostały na niego nałożone, są nieproporcjonalne i zbędne oraz naruszają gwarancje prawnomiędzynarodowej ochrony przysługującego mu prawa własności.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia praw podstawowych skarżącego zagwarantowanych mu przez Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności

    skarżący twierdzi w tym względzie, że nałożenie na niego ograniczeń naruszyło jego prawo do rzetelnego procesu sądowego, do domniemania niewinności, prawo do obrony, a także do ochrony własności prywatnej.


    (1)  Dz.U. 2020, L 71, s. 10.

    (2)  Dz.U. 2020, L 71, s. 1.


    Top