Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 5 maja 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal du travail de Liège – Belgia) – VT / Centre public d’action sociale de Líège (CPAS)

(Sprawa C-641/20) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Dyrektywa 2008/115/WE - Powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich - Decyzja nakazująca powrót - Skarga - Tymczasowe prawo pobytu i prawo do pomocy społecznej podczas okresu, w którym skarga jest zawisła)

(2021/C 310/09)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Tribunal du travail de Liège

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: VT

Strona pozwana: Centre public d’action sociale de Liège (CPAS)

Sentencja

Artykuły 5 i 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich w świetle art. 19 ust. 2 i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 14 ust. 1 lit. b) tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu, które nie przyznaje skutku zawieszającego z mocy prawa skardze wniesionej przez obywatela państwa trzeciego na decyzję nakazującą powrót w rozumieniu art. 3 pkt 4 wspomnianej dyrektywy, która to decyzja została wydana wobec niego w następstwie cofnięcia mu przez właściwy organ statusu uchodźcy na podstawie art. 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony, i w związku z tym tymczasowego prawa do pobytu oraz do zapewnienia zaspokojenia podstawowych potrzeb do chwili wydania orzeczenia w przedmiocie tej skargi w wyjątkowym przypadku, w którym obywatel ten, cierpiący na poważną chorobę, może wskutek wykonania tej decyzji zostać narażony na poważne ryzyko ciężkiego i nieodwracalnego pogorszenia stanu zdrowia. W tych ramach sąd krajowy rozpatrujący spór, którego rozstrzygniecie jest związane z ewentualnym skutkiem zawieszającym decyzji nakazującej powrót, powinien uznać, że skarga wniesiona na tę decyzję wywołuje z mocy prawa skutek zawieszający, o ile skarga ta zawiera argumentację, która nie wydaje się oczywiście bezpodstawna i która ma na celu wykazanie, iż wykonanie tej decyzji naraziłoby obywatela państwa trzeciego na poważne ryzyko ciężkiego i nieodwracalnego pogorszenia stanu zdrowia.

(1)  Dz.U. C 44 z 8.2.2021.