—

stwierdzenie nieważności decyzji ESDZ oddalającej ich wniosek z dnia 4 czerwca 2018 r.;

—

obciążenie ESDZ kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia i zasady równowagi siły nabywczej między urzędnikami, bez względu na miejsce ich zatrudnienia. W pierwszej kolejności skarżący wskazują, że zaskarżona decyzja jest pozbawiona uzasadnienia, co uniemożliwia im zrozumienie zasadności tej decyzji, a Sądowi sprawowanie kontroli sądowej. W drugiej kolejności skarżący są zdania, że sprawują funkcje w takich samych warunkach jak ich koledzy zatrudnieni w przedstawicielstwie Komisji Europejskiej w Paryżu i że powinni zatem otrzymywać, tak jak ci ostatni, odszkodowanie ryczałtowe za sprawowane funkcje. Wreszcie są oni zdania, że poszanowanie zasady równowagi siły nabywczej nie jest zgodne z istnieniem takiego samego współczynnika korygującego dla urzędników zatrudnionych w Paryżu, Strasburgu, Marsylii i Valenciennes.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady równego traktowania i niedyskryminacji w zakresie, w jakim skarżący nie otrzymują odszkodowania ryczałtowego za sprawowane funkcje, odmiennie niż ich koledzy zatrudnieni w przedstawicielstwie Komisji Europejskiej w Paryżu, podczas gdy wykonują swe funkcje w takich samych warunkach jak ci ostatni.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku staranności wymagającego od właściwego organu wskazania, w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, względów, jakie skłoniły ten organ do nadania pierwszeństwa interesowi służby.