—

stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej z dnia 16 kwietnia 2019 r. dotyczącej obliczenia składek pobieranych ex ante na rzecz Jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na rok 2019 (SRB/ES/SRF/2019/10) w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej;

—

zawieszenie postępowania na podstawie art. 69 lit. c) i d) regulaminu postępowania przed Sądem do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia w postępowaniach dotyczących skarg T-365/16, T-420–17 i T-413/18 lub zakończenia ich w inny sposób;

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy: naruszenie art. 70 ust. 2 akapit pierwszy do trzeciego rozporządzenia nr 806/2014/UE (1) w związku z art. 8 ust. 1 lit. d) rozporządzenia wykonawczego nr 2015/81/UE (2), art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE (3), art. 114 TFUE

2.

Zarzut drugi: Naruszenie art. 41 ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”), ponieważ metoda obliczania nie pozwala na pełne uzasadnienie zaskarżonej decyzji. W zakresie, w jakim obliczenie opiera się na rozporządzeniu delegowanym 2015/63 UE, nie może ono być stosowane.

3.

Zarzut trzeci: naruszenie art. 16 i 20 karty, ponieważ ze względu na szczególną sytuację skarżącej zaskarżona decyzja narusza ogólną zasadę równego traktowania. Ponadto zaskarżona decyzja wkracza w sposób nieproporcjonalny w swobodę przedsiębiorczości skarżącej.

4.

Zarzut czwarty (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 2 rozporządzenia nr 806/2014/UE w związku z art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE, ponieważ przy obliczaniu kwoty składki strona pozwana powinna była wyłączyć zobowiązania wolne od ryzyka z istotnych zobowiązań.

5.

Zarzut piąty (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 6 rozporządzenia nr 806/2014/UE w związku z art. 5 ust. 3 i 4 rozporządzenia delegowanego nr 2015/63/UE, ponieważ pozwana błędnie obliczyła wysokość składek skarżącej na podstawie podejścia brutto w odniesieniu do umów na instrumenty pochodne.

6.

Zarzut szósty (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 6 rozporządzenia nr 806/2014/UE w związku z art. 6 ust. 8 lit. a) rozporządzenia delegowanego nr 2015/63/UE, ponieważ pozwana błędnie uznała skarżącą za instytucję podlegającą reorganizacji.

7.

Zarzut siódmy: naruszenie art. 41 ust. 1 i ust. 2 lit. a) karty, ponieważ strona pozwana powinna była wysłuchać skarżącą przed wydaniem zaskarżonej decyzji.

8.

Zarzut ósmy: naruszenie art. 41 ust. 1 i 2 lit. c) karty i art. 296 ust. 2 TFUE w związku z tym, że pozwana nie uzasadniła w wystarczający sposób zaskarżonej decyzji.