1)

Czy art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, art. 325 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 2 i 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Radu (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (1) należy interpretować w ten sposób, że stoją na przeszkodzie wydaniu przez organ niezaliczany do władzy sądowniczej, Curtea Constituțională a României (rumuński trybunał konstytucyjny) orzeczenia zarządzającego generalnie ponowne rozpatrzenie wszystkich spraw o korupcję rozstrzygniętych w pierwszej instancji przez izbę karną sądu najwyższego w danym okresie (2003-styczeń 2019 r,), które są na etapie zaskarżenia apelacją?

2)

Czy art. 2 i art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 47 [akapit drugi] Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, aby organ niezaliczany do władzy sądowniczej stwierdził niezgodność z prawem składu orzekającego izby sądu najwyższego w sprzeczności z wykładnią wypływającą ze stałej i jednomyślnej praktyki organizacyjnej i jurysdykcyjnej tego ostatniego?

3)

Czy pierwszeństwo prawa Unii należy interpretować w taki sposób, że zezwala ono sądowi krajowemu na odstąpienie od wykonania orzeczenia trybunału konstytucyjnego wydanego w sprawie dotyczącej sporu konstytucyjnego, które to orzeczenie jest wiążące w ramach prawa krajowego?

4)

Czy wyrażenie „ustanowiony uprzednio na mocy ustawy”, pojawiające się w art. 47 [akapit drugi] Karty praw podstawowych Unii Europejskiej może być interpretowane w taki sposób, że obejmuje ono formalne wyznaczenie wyspecjalizowanego składu sędziowskiego, odrębnego od specjalizacji składających się na niego sędziów?