Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CA0593

    Sprawa C-593/19: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 kwietnia 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzgericht, Außenstelle Graz – Austria) – SK Telecom Co. Ltd. / Finanzamt Graz-Stadt [Odesłanie prejudycjalne – Podatek od wartości dodanej (VAT) – Dyrektywa 2006/112/WE – Określenie miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych – Roaming obywateli państw trzecich w sieciach łączności komórkowej w Unii Europejskiej – Artykuł 59a akapit pierwszy lit. b) – Możliwość przenoszenia przez państwa członkowskie miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych na ich terytorium]

    Dz.U. C 217 z 7.6.2021, p. 7–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.6.2021   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 217/7


    Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 kwietnia 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzgericht, Außenstelle Graz – Austria) – SK Telecom Co. Ltd. / Finanzamt Graz-Stadt

    (Sprawa C-593/19) (1)

    (Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Określenie miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych - Roaming obywateli państw trzecich w sieciach łączności komórkowej w Unii Europejskiej - Artykuł 59a akapit pierwszy lit. b) - Możliwość przenoszenia przez państwa członkowskie miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych na ich terytorium)

    (2021/C 217/09)

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd odsyłający

    Bundesfinanzgericht, Außenstelle Graz

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: SK Telecom Co. Ltd.

    Druga strona postępowania: Finanzamt Graz-Stadt

    Sentencja

    Artykuł 59a akapit pierwszy lit. b) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej od dnia 1 stycznia 2010 r. dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r., należy interpretować w ten sposób, że usługi roamingu świadczone przez operatora telefonii komórkowej, mającego siedzibę w państwie trzecim, na rzecz jego klientów, którzy mają również siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w tym państwie trzecim, co pozwala im na korzystanie z krajowej sieci łączności komórkowej w państwie członkowskim, w którym przebywają oni tymczasowo, należy uznać za będące przedmiotem „faktycznego użytkowania lub wykorzystania” na terytorium tego państwa członkowskiego w rozumieniu tego przepisu, tak że owo państwo członkowskie może uznać miejsce świadczenia tych usług roamingu za znajdujące się na jego terytorium, jeżeli, bez względu na traktowanie pod względem podatkowym, jakiemu podlegają te usługi na podstawie krajowego prawa podatkowego rzeczonego państwa trzeciego, skorzystanie z takiego uprawnienia skutkuje uniknięciem nieopodatkowania tych usług w Unii.


    (1)  Dz.U. C 27 z 27.1.2020.


    Top