a)

Czy w zakres zastosowania dyrektywy 2002/92 (1) wchodzi czynność dokonana w sytuacji, gdy pośrednik ubezpieczeniowy nie miał zamiaru zawarcia rzeczywistej umowy ubezpieczenia? Czy ma znaczenie okoliczność, iż taki zamiar nie występował przed rozpoczęciem czynności bądź zanikł dopiero później?

b)

Czy w sytuacji przewidzianej w pytaniu 1 a) ma znaczenie okoliczność, iż pośrednik ubezpieczeniowy prowadził rzeczywistą działalność w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego równolegle z fikcyjną działalnością?

c)

Czy, również w sytuacji przewidzianej w pytaniu 1 a), ma znaczenie okoliczność, iż czynności te wydały się klientowi na pierwszy rzut oka pracami przygotowawczymi do zawarcia umowy ubezpieczenia? Czy ma jakiekolwiek znaczenie okoliczność, iż w mniemaniu klienta, – niezależnie od tego, czy było ono zasadne – ma on do czynienia z przypadkiem pośrednictwa ubezpieczeniowego?

a)

Czy dyrektywa 2002/92 obejmuje swoim zakresem zastosowania porady gospodarcze bądź inne porady udzielane w związku z pośrednictwem ubezpieczeniowym, które to porady same w sobie nie dotyczą jednak samego podpisania lub przedłużenia umowy ubezpieczenia? Jakie w tym względzie przepisy mają zastosowanie, w szczególności w odniesieniu do porad w przedmiocie lokowania kapitału w ramach ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym?

b)

Czy porady, jak te, o których mowa w pytaniu 2 a), w sytuacji, gdy z definicji stanowią one doradztwo inwestycyjne w rozumieniu dyrektywy 2004/39 (2), wchodzą również w zakres zastosowania przepisów tejże dyrektywy, czy też wchodzą wyłącznie w zakres jej zastosowania zamiast w zakres zastosowania dyrektywy 2002/92? Jeżeli porady takie wchodzą również w zakres zastosowania dyrektywy 2004/39, to wówczas przepisy której z dyrektyw mają pierwszeństwo?