Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 28 października 2015 r. w sprawie T-134/11, Al-Bashir Mohammed Al-Faqih, Ghunia Abdrabbah, Taher Nasuf, Sanabel Relief Agency Ltd/Komisja Europejska, wniesione w dniu 13 stycznia 2016 r. przez Al-Bashira Mohammeda Al-Faqiha, Ghunię Abdrabbaha, Tahera Nasufa, Sanabel Relief Agency Ltd

(Sprawa C-19/16 P)

(2016/C 106/28)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Al-Bashir Mohammed Al-Faqih, Ghunia Abdrabbah, Taher Nasuf, Sanabel Relief Agency Ltd (przedstawiciele: N. Garcia-Lora, Solicitor, E. Grieves, Barrister)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Rada Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

Zarzuty i główne argumenty

W odwołaniu podniesiono cztery zarzuty.

W zarzucie pierwszym zakwestionowano stwierdzenie Sądu, że zastrzeżenia względem merytorycznej decyzji o umieszczeniu w wykazie nazwisk trzech pierwszych skarżących nie zostały odpowiednio podniesione przed Sądem. Sąd nie określił prawidłowo żądania czwartego jako podważenia przeprowadzonej przez Komisję oceny okoliczności faktycznych. Sąd nie uwzględnił uwag skarżących, które powinny były zostać wzięte pod uwagę, ponieważ a) Sąd zwrócił się o ich przedłożenie, b) zostały one przedłożone zanim strona pozwana przedstawiła odpowiedź na skargę oraz c) skarżący wielokrotnie wskazywali, że chcą podważyć ocenę okoliczności faktycznych. Podejście Sądu było niespójne z wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2015 r. w sprawie T-527/09 Ayadi/Komisja.

W zarzucie drugim podważono wyrok Sądu z tego względu, że nie uwzględnia on wyroku Kadi II. Sąd nie określił w sposób niezależny, czy twierdzenia zwarte w uzasadnieniu były zasadne, czy też nie.

W zarzucie trzecim podważono stwierdzenie Sądu, że Komisja przeprowadziła staranną i niezależną analizę uzasadnienia umieszczenia w wykazie. Stwierdzenie Sądu, że Komisja przeprowadziła taką analizę, było nieuzasadnione w świetle okoliczności faktycznych sprawy oraz poprzednich orzeczeń wydanych w podobnych sprawach.

W zarzucie czwartym zakwestionowano stwierdzenie Sądu, że Sanabel nie ma zdolności sądowej, i podniesiono, że Sąd dokonał błędnej wykładni prawa. Zdolność sądowa Sanabel nie jest uzależniona od tego, czy posiada ona taką zdolność na podstawie prawa krajowego, lecz od tego, czy można uznać, że posiada ona zdolność sądową.