Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62015TN0576

    Sprawa T-576/15: Skarga wniesiona w dniu 1 października 2015 r. – VIK/Komisja

    Dz.U. C 7 z 11.1.2016, p. 29–30 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    11.1.2016   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 7/29

    Skarga wniesiona w dniu 1 października 2015 r. – VIK/Komisja

    (Sprawa T-576/15)

    (2016/C 007/40)

    Język postępowania: niemiecki

    Strony

    Strona skarżąca: VIK Verband der Industriellen Energie- und Kraftwirtschaft e. V. (Essen, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat C. Kahle)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    —

    Stwierdzenie nieważności na podstawie art. 264 TFUE decyzji Komisji C(2014) 8786 final z dnia 25 listopada 2014 r. w postępowaniu w sprawie pomocy państwa SA.33995 (2013/C) (ex2013/NN) – Niemcy, wsparcie dla energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych oraz zmniejszone dopłaty EEG dla odbiorców energochłonnych, opublikowanej w Dzienniku Urzędowym (Dz.U. L 250, s. 122 z 25.9.2015) w zakresie, w jakim,

    —

    w art. 1 i w art. 3 pkt 1 tej decyzji Komisja uznała wsparcie produkcji energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł energii oraz zmniejszoną dopłatę EEG dla przedsiębiorstw energochłonnych na podstawie ustawy EEG z 2012 r. za nową pomoc;

    —

    Komisja stwierdziła w art. 2 i art. 3 pkt 2 oraz w art. 6 i 7 niezgodność systemu szczególnych wypłat wyrównawczych z rynkiem wewnętrznym i nakazała zwrot pomocy;

    —

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

    1.

    Zarzut pierwszy: brak korzyści

    —

    Skarżąca podnosi, że szczególny system wypłat wyrównawczych nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ zmniejszona dopłata EEG nie wiąże się z przysporzeniem korzyści odbiorcom energochłonnym.

    2.

    Zarzut drugi: brak selektywności

    —

    Skarżący podnosi także, że szczególny system wypłat wyrównawczych nie stanowi pomocy w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ nie został spełniony wymóg selektywności. Odbiorcom energochłonnym nie sprzyjano w porównaniu do innych przedsiębiorstw znajdujących się w podobnej sytuacji faktycznej i prawnej. Ponadto zmniejszona dopłata EEG jest uzasadniona charakterem i systematyką uregulowania.

    3.

    Zarzut trzeci: brak państwowego charakteru zasobów

    Skarżący wskazuje w tym miejscu, że ani federalny system wyrównawczy, ani szczególny system wypłat wyrównawczych ustawy EEG z 2012 r. nie wiąże się z przyznaniem pomocy w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, gdyż brak obciążenia zasobów państwowych.

    4.

    Zarzut czwarty: brak zakłócenia konkurencji

    W tym kontekście skarżący zauważa, że zmniejszona dopłata EEG służy jedynie do rekompensaty niekorzystnych skutków konkurencyjnych, które odbiorcy energochłonni/zakłady energochłonne muszą ponosić w porównaniu z innymi działami prowadzonej działalności w pozostałych krajach z powodu uiszczenia dopłaty EEG.

    5.

    Zarzut piąty: zgodność pomocy ze wspólnym rynkiem

    Skarżący twierdzi, że gdyby zmniejszoną dopłatę EEG należało uznać za pomoc, pomoc ta byłaby zgodna ze wspólnym rynkiem. Zmniejszona dopłata nie zakłóciła konkurencji, ale przeciwnie zrekompensowała niekorzystne skutki konkurencyjne w odniesieniu do zainteresowanych przedsiębiorstw.

    6.

    Zarzut szósty: brak nowej pomocy

    Skarżący dodaje, że, jeżeli Sąd uzna szczególny system za pomoc, to mamy do czynienia z pomocą istniejącą, do której nie znajduje zastosowania postępowanie na podstawie art. 6 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 (1).

    7.

    Zarzut siódmy: naruszenie ogólnych zasad ochrony uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa

    Skarżący zauważa ponadto, że, zatwierdziwszy ustawę EEG z 2000 r., pozwana spowodowała powstanie uzasadnionych oczekiwań, które ostateczna decyzja narusza.

    (1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. L 83, s. 1).

    Top