14.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 302/60

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2014) 8786 final z dnia 25 listopada 2014 r. w postępowaniu w sprawie pomocy państwa SA.33995 (2013) (ex 2013/NN) – Niemcy, wsparcie dla energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych oraz zmniejszone dopłaty EEG dla odbiorców energochłonnych zgodnie z art. 264 TFUE;

—

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy: naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE

Skarżąca podnosi, że zmniejszenie dopłaty EEG nie stanowi pomocy, ponieważ ani nie przyznano środków państwowych, ani z nich nie zrezygnowano. Ograniczenie dopłat EEG nie nastąpiło również w sposób selektywny. Ponadto nie zakłóca konkurencji i nie ogranicza też handlu na rynku wewnętrznym.

2.

Zarzut drugi: naruszenie art. 108 ust. 3 TFUE

Jeżeli miałaby, wbrew opinii skarżącej, zachodzić pomoc, to zdaniem skarżącej pozwana w każdym razie nie mogła wystąpić z jakimkolwiek żądaniem zwrotu na podstawie art. 108 ust. 3 TFUE. Ograniczenie dopłat EEG nie stanowi bowiem żadnej nowej pomocy, ponieważ uchwalone przez nią poprzednie przepisy w zasadniczych aspektach takie same pod względem treści zostały zatwierdzone przez pozwaną już w 2002 r.

3.

Zarzut trzeci: naruszenie art. 107 ust. 3 TFUE

Skarżąca utrzymuje następnie, że decyzja narusza art. 107 ust. 3 TFUE i zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań. Pozwana nie miała prawa do kontroli okoliczności faktycznych zbadanych na podstawie swoich wytycznych w sprawie pomocy państwa przeznaczonej na ochronę środowiska i energii na okres 2014-2020 opublikowanych dnia 28 czerwca 2014. Powinna była natomiast zastosować wytyczne opublikowane w 2008 r. Pozwana powinna była, opierając się na kryteriach z 2008 r., dojść do wniosku, że utrzymywana pomoc państwa jest zgodna z rynkiem wewnętrznym

4.

Zarzut czwarty: naruszenie art. 108 ust. 1 TFUE i zasady pewności prawa

Skarżąca wskazuje wreszcie, że pozwana przyjmując zaskarżoną decyzję w ramach postępowania w sprawie nowej pomocy państwa naruszyła zasadę pewności prawa oraz art. 108 ust. 1 TFUE. W zakresie, w jakim pozwana zezwoliła na wcześniejsze przepisy EEG 2012, powinna była wydać decyzję w ramach postępowania w sprawie istniejącej pomocy a nie w sprawie nowej pomocy.