1.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 38/30

1)

Czy z brzmienia orzeczenia z dnia 9 marca 2012 r. w sprawie C–564/10, Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung przeciwko Pfeifer & Langen KG można wywieść, że art. 3 rozporządzenia nr 2988/95 (1) określający zasady przedawnienia w prawie wspólnotowym znajduje zastosowanie do środków zmierzających do zapłaty odsetek należnych w myśl art. 52 rozporządzenia nr 800/1999 (2) oraz art. 5a rozporządzenia nr 770/96 (3)?

2)

Czy należy uznać, że roszczenie o zapłatę odsetek wynika ze swej istoty z nieprawidłowości „ciągłej lub powtarzającej się”, która ustaje w dniu zapłaty należności głównej, a tym samym rozpoczęcie biegu przedawnienia tego roszczenia zostaje odsunięte w czasie do owego dnia?

3)

W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie drugie, czy bieg przedawnienia rozpoczyna się w dniu dopuszczenia się nieprawidłowości, która była przyczyną powstania wierzytelności głównej, czy też dopiero w dniu płatności pomocy albo zwolnienia zabezpieczenia, to jest w dniu odpowiadającym rozpoczęciu obliczania wspomnianych odsetek?

4)

Czy w celu stosowania ustanowionych rozporządzeniem nr 2988/95 zasad dotyczących przedawnienia, należy uznać, że każda czynność przerywająca bieg przedawnienia w odniesieniu do roszczenia głównego, przerywa także bieg przedawnienia w odniesieniu do odsetek, mimo iż czynności, które przerwały bieg przedawnienia nie odnoszą się do odsetek, lecz do wierzytelności głównej?

5)

Czy upływ terminu przedawnienia następuje wraz z upływem maksymalnego terminu przewidzianego w art. 3 ust. 1 akapit czwarty rozporządzenia nr 2988/95, jeśli w tym terminie agencja płatnicza żąda zwrotu nienależnie wypłaconej pomocy bez jednoczesnego żądania zapłaty odsetek?

6)

Czy przewidziany w ogólnych przepisach prawa pięcioletni termin przedawnienia, wprowadzony do prawa krajowego w art. 2224 kodeksu cywilnego ustawą nro2008–561 z dnia 17 czerwca 2008 r., mógł zastąpić, w odniesieniu do przedawnień, których terminy jeszcze nie upłynęły w dniu wejścia w życie tej ustawy, przewidziany rozporządzeniem nr 2988/95 termin przedawnienia wynoszący cztery lata – w myśl odstępstwa przewidzianego w art. 3 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia?