EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CN0104

Sprawa C-104/15: Skarga wniesiona w dniu 3 marca 2015 r. – Komisja Europejska/Rumunia

Dz.U. C 146 z 4.5.2015, p. 29–30 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.5.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 146/29


Skarga wniesiona w dniu 3 marca 2015 r. – Komisja Europejska/Rumunia

(Sprawa C-104/15)

(2015/C 146/35)

Język postępowania: rumuński

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Nicolae, D. Loma-Osorio Lerena, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Rumunia

Żądania strony skarżącej

Stwierdzenie, że wobec niepodjęcia środków koniecznych w celu zapobieżenia zanieczyszczeniu cząsteczkami pyłu pochodzącymi ze zbiornika Boşneag – rozszerzenie, należącego do kopalni miedzi i cynku Moldomin znajdującej się w Moldova Nouă, Rumunia uchybiła zobowiązaniu spoczywającemu na niej na mocy art. 4 i art. 13 ust. 2 dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniającej dyrektywę 2004/35/WE (1);

obciążenie Rumunii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Przedmiotem skargi wniesionej przez Komisję Europejską przeciwko Rumunii jest brak podjęcia przez władze rumuńskie środków koniecznych w celu zapobieżenia zanieczyszczeniu cząsteczkami pyłu pochodzącymi z jednego ze zbiorników osadowych kopalni miedzi.

Komisja twierdzi, że nie podejmując środków koniecznych w celu uniknięcia roznoszenia się cząsteczek pyłu z powierzchni zbiornika osadowego Boşneag – rozszerzenie, szkodliwych dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska, Rumunia uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej na mocy art. 4 i art. 13 ust. 2 dyrektywy 2006/21/WE. Komisja twierdzi, że Rumunia musi zapewnić ochronę zdrowia ludzkiego oraz środowiska przed wszelkimi niekorzystnymi skutkami, nawet jeśli korzysta z pewnego stopnia elastyczności w odniesieniu do konkretnych środków wymagających podjęcia o ile spełnione zostają warunki określone w art. 4 dyrektywy. Ponadto Komisja uważa, że art. 13 ust. 2 dyrektywy nakłada na właściwy organ szczególny obowiązek polegający konkretnie na zapewnieniu, iż operator podejmie odpowiednie środki w celu zapobiegania lub zmniejszania emisji pyłu.

Komisja oparła się w niniejszej sprawie na sprawozdaniach rumuńskiego organu właściwego w dziedzinie ochrony środowiska, na informacjach w prasie oraz na odpowiedziach udzielonych przez Rumunię na etapie postępowania przedspornego, z których wynika, że na obszarze Moldova Nouă występuje znaczne zanieczyszczenie pyłami pochodzącymi ze zbiornika osadowego Boşneag – rozszerzenie, powstające w szczególności w okresach silnych wiatrów, co ma niekorzystne skutki dla zdrowia mieszkańców i dla środowiska.

Komisja uważa ponadto, że Rumunia nie może powoływać się na sytuacje o charakterze czysto wewnętrznym, takie jak prywatyzacja Moldomin i fakt przyjęcia w przyszłości obowiązków środowiskowych przez nabywcę, w celu uzasadnienia uchybienia zobowiązaniom wynikającym z dyrektywy.


(1)  Dz.U. L 102, s. 15.


Top