Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CN0045

    Sprawa C-45/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 25 listopada 2014 r. w sprawie T-384/11, Safa Nicu Sepahan Co./Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 4 lutego 2015 r. przez Safa Nicu Sepahan Co.

    Dz.U. C 118 z 13.4.2015, p. 16–18 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    13.4.2015   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 118/16


    Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 25 listopada 2014 r. w sprawie T-384/11, Safa Nicu Sepahan Co./Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 4 lutego 2015 r. przez Safa Nicu Sepahan Co.

    (Sprawa C-45/15 P)

    (2015/C 118/23)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: Safa Nicu Sepahan Co. (przedstawiciel: adwokat A. Bahrami)

    Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

    Żądania wnoszącego odwołanie

    Z uwagi na przedstawione w niniejszym odwołaniu powody, Safa Nicu Sepahan Co. wnosi do Trybunału o:

    1.

    częściowe uchylenie wyroku Sądu wydanego w dniu 25 listopada 2014 r. w sprawie T-384/11 w zakresie, w jakim:

    nie uznano w nim szkody materialnej poniesionej przez Safa Nicu Sepahan i nie przyznano odszkodowania za tę szkodę;

    uznano w nim, że Safa Nicu Sepahan Co. poniosła szkodę niematerialną, lecz przyznano arbitralnie niską kwotę 50  000 EUR, jako jedyne zadośćuczynienie za tę szkodę;

    2.

    skorzystanie z przysługującego mu nieograniczonego prawa orzekania i na podstawie dostępnych mu informacji lub dowodów:

    Tytułem żądania głównego:

    przyznanie Safa Nicu Sepahan Co. kwoty 5 6 62  737,40 EUR wraz z odsetkami za szkody materialne poniesione w konsekwencji istotnego naruszenia normy prawnej przez Radę Unii Europejskiej i jej niezgodnego z prawem zachowania;

    przyznanie Safa Nicu Sepahan Co. kwoty 2 0 00  000 EUR wraz z odsetkami za szkody niematerialne poniesione w konsekwencji istotnego naruszenia normy prawnej przez Radę Unii Europejskiej i jej niezgodnego z prawem zachowania;

    obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami prawnymi i innymi kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie w związku z tym odwołaniem, w tym kosztami poniesionymi w związku z pierwotnym postępowaniem przed Sądem, wraz z odsetkami.

    Tytułem żądania ewentualnego:

    przyznanie Safa Nicu Sepahan Co. kwoty ustalonej ex aequo et bono wraz z odsetkami za szkody materialne poniesione w konsekwencji istotnego naruszenia normy prawnej przez Radę Unii Europejskiej i jej niezgodnego z prawem zachowania;

    przyznanie Safa Nicu Sepahan Co. kwoty ustalonej ex aequo et bono, nie niższej niż 50  000 EUR, wraz z odsetkami (zgodnie z tym co zostało już przyznane wspomnianym wyrokiem Sądu) za szkody niematerialne poniesione w konsekwencji istotnego naruszenia normy prawnej przez Radę Unii Europejskiej i jej niezgodnego z prawem zachowania;

    obciążenie Rady Unii Europejskiej zapłatą na rzecz Safa Nicu Sepahan Co kosztów prawnych i innych kosztów poniesionych przez wnoszącą odwołanie w związku z tym odwołaniem, w tym kosztów poniesionych w związku z pierwotnym postępowaniem przed Sądem, wraz z przypadającymi odsetkami.

    W dalszej kolejności także tytułem żądania ewentualnego:

    3.

    Przekazanie sprawy do Sądu do ponownego rozpoznania przez Sąd kwoty odszkodowania i wydania nowego wyroku na rzecz Safa Nicu Sepahan Co.

    Zarzuty i główne argumenty

    Wnosząca odwołanie wnosi dwa zarzuty przeciwko wyrokowi Sądu wydanemu w dniu 25 listopada 2014 r., z których każdy obejmuje kilka argumentów:

    1)

    W zarzucie pierwszym odwołania wnosząca odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo w pkt od 93 do 149 zaskarżonego wyroku oddalając wysunięte przez wnoszącą odwołanie żądanie odszkodowania za całość szkód materialnych, pomimo faktu, iż Sąd uznał i przyznał, że wnosząca odwołanie rzeczywiście poniosła szkody materialne w wyniku poważnego w konsekwencjach niezgodnego z prawem zachowania Unii. Zarzut pierwszy opiera się na następujących argumentach:

    w wyroku nie przyznano żadnego odszkodowania za szkody wyrządzone przez Unię i jej urzędników z naruszeniem art. 340 ust. 2 TFUE i art. 41 ust. 3 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, które obydwa przyjmują zasadę „pełnego odszkodowania”;

    ponadto, nie przyznając żadnego odszkodowania za szkody materialne, których istnienie zostało uznane, wyrok narusza zasady proporcjonalności, rzetelnej oceny i jest przejawem odmowy ochrony prawnej;

    wyrok narusza w dodatku prawo poprzez oczywiste przeinaczenia stanu faktycznego i dowodów, a oddalenie w nim całości roszczeń odszkodowawczych wnoszącej odwołanie opiera się na błędnym, nielogicznym i sprzecznym rozumowaniu.

    2)

    W zarzucie drugim odwołania wnosząca odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo w pkt od 92 do 149 zaskarżonego wyroku uznając, iż przyznanie 50  000 EUR stanowiło odpowiednie zadośćuczynienie. Sąd naruszył zatem spoczywający na nim obowiązek uzasadnienia, zasadę proporcjonalności i zasadę zobowiązującą do dokonania zadośćuczynienia za faktycznie poniesione, szkodę i koszty, co doprowadziło do arbitralnego i niezgodnego z prawem rezultatu.


    Top