Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014TN0129

Sprawa T-129/14 P: Odwołanie wniesione w dniu 21 lutego 2014 r. przez Carlosa Andresa i 150 innych skarżących od wyroku wydanego w dniu 11 grudnia 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-15/10 Andres i in. przeciwko EBC

Dz.U. C 159 z 26.5.2014, p. 27–29 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

26.5.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 159/27


Odwołanie wniesione w dniu 21 lutego 2014 r. przez Carlosa Andresa i 150 innych skarżących od wyroku wydanego w dniu 11 grudnia 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-15/10 Andres i in. przeciwko EBC

(Sprawa T-129/14 P)

2014/C 159/38

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Carlos Andres (Frankfurt nad Menem, Niemcy) i 150 pozostałych skarżących (przedstawiciel: L. Levi, avocat)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Centralny (EBC)

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie F-15/10;

w konsekwencji uwzględnienie żądań skarżących przedstawionych w pierwszej instancji, a tym samym,

stwierdzenie nieważności rozliczenia wynagrodzenia za czerwiec 2009 r. w zakresie, w jakim rozliczenie to stanowi w odniesieniu do skarżących pierwsze działanie wprowadzające w życie reformę systemu emerytalnego, o której zadecydowała Rada Prezesów w dniu 4 maja 2009 r. oraz stwierdzenie, w tym samym zakresie, nieważności każdego kolejnego rozliczenia wynagrodzenia, a także rozliczenia emerytury w przyszłości;

w razie potrzeby stwierdzenie nieważności odmownych decyzji w sprawie wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy („administrative review”) i wewnętrznych zażaleń („grievance procedure”) odpowiednio z dnia 28 sierpnia 2009 r. i z dnia 17 grudnia 2009 r.;

w konsekwencji,

zasądzenie od strony pozwanej zapłaty różnicy w wynagrodzeniu i w emeryturze wynikającej z ww. decyzji Rady Prezesów z dnia 4 maja 2009 r. w stosunku do stosowania uprzedniego systemu emerytalnego; tę różnicę w wynagrodzeniu i w emeryturze należy powiększyć o odsetki za zwłokę za okres od dnia 15 czerwca 2009 r. i następnie od 15 każdego miesiąca do chwili całkowitej zapłaty, przy czym wysokość odsetek zostanie ustalona na poziomie stawki EBC powiększonej o 3 punkty,

zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania za szkodę poniesioną w związku z utratą siły nabywczej, której wysokość szacuje się wstępnie ex aequo et bono na 1% miesięcznego wynagrodzenia każdego ze skarżących;

obciążenie EBC kosztami postępowania;

obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnoszą osiem zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 6.8 załącznika III do warunków zatrudnienia, naruszenia zasad legalności i pewności prawa oraz naruszenia art. 35 § 1 lit. e) regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia kompetencji komitetu nadzoru, naruszenia załącznika III do warunków zatrudnienia oraz mandatu komitetu nadzoru, a także naruszenia zasady dobrej wiary.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa do zasięgnięcia opinii komitetu pracowniczego oraz komitetu nadzoru, naruszenia zasady dobrej wiary, naruszenia art. 45 i 46 warunków zatrudnienia, naruszenia protokołu porozumienia w sprawie stosunków pomiędzy zarządem a komitetem pracowniczym EBC, naruszenia załącznika III do warunków zatrudnienia oraz mandatu komitetu nadzoru, a także wypaczenia informacji zawartych w aktach sprawy.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 6.3 plan emerytalnego, naruszenia kontroli uzasadnienia decyzji z dnia 4 maja 2009 r., wypaczenia informacji zawartych w aktach sprawy oraz naruszenia zasady prawidłowego zarządzania finansami.

5.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia kontroli oczywistego błędu w ocenie i wypaczenia informacji zawartych w aktach sprawy.

6.

Zarzut szósty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności, naruszenia obowiązku uzasadnienia, wypaczenia informacji zawartych w aktach sprawy oraz naruszenia środków dowodowych.

7.

Zarzut siódmy dotyczący pominięcia odmiennego charakteru stosunku pracy na podstawie umowy i stosunku pracy na podstawie regulaminu pracowniczego, naruszenia podstawowych warunków stosunku pracy i naruszenia dyrektywy 91/533 (1).

8.

Zarzut ósmy dotyczący naruszenia praw nabytych.


(1)  Dyrektywa Rady 91/533/EWG z dnia 14 października 1991 r. w sprawie obowiązku pracodawcy dotyczącego informowania pracowników o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku pracy (Dz.U. L 288, s. 32).


Top