—

Stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2014/699/UE z dnia 24 czerwca 2014 r. w zakresie, w jakim odnosi się ona do zmiany art. 12 Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF-Podstawowa konwencja) oraz niektórych załączników do niej, a mianowicie załącznika B (Przepisy ujednolicone o umowie międzynarodowego przewozu towarów kolejami – CIM), D (Przepisy ujednolicone o umowach użytkowania pojazdów w międzynarodowej komunikacji kolejowej – CUV) i E (Przepisy ujednolicone o umowie użytkowania infrastruktury w międzynarodowej komunikacji kolejowej – CUI) (art. 1 decyzji w związku z nr 3, pkt 4 [w zakresie dotyczącym art. 12 COTIF-Podstawowa konwencja], 5, 7 i 12 załącznika) oraz

—

obciążenie Rada Unii Europejskiej kosztami postępowania.

1.

Zgodnie ze stanowiskiem rządu federalnego, art. 91 i art. 218 ust. 9 TFUE nie przyznają Unii kompetencji w zakresie określenia wspólnego stanowiska odnośnie do wszystkich regulacji, które były przedmiotem obrad i przyjmowania decyzji w ramach 25 posiedzenia obrad Komisji Rewizyjnej Międzyrządowej Organizacji Międzynarodowych Przewozów Kolejami (OTIF). Poprzez przyjęcie decyzji Rada naruszyła zatem zasadę ograniczonych kompetencji zgodnie z art. 5 ust. 2 zd. 1 TUE.

2.

Ponadto zaskarżona decyzja obarczona jest błędnym uzasadnieniem, ponieważ nie wynika z niej w sposób dostatecznie jasny, dlaczego Unia posiada kompetencje w zakresie określania wspólnego stanowiska odnośnie do wszystkich regulacji, które stanowiły przedmiot obrad i przyjmowania decyzji w ramach 25 posiedzenia obrad Komisji Rewizyjnej OTIF.

3.

Rada poza tym naruszyła zasadę lojalnej współpracy w związku z zasadą skutecznej ochrony prawnej poprzez uchwalenie zaskarżonego aktu dopiero na dzień przed rozpoczęciem 25 posiedzenia Komisji Rewizyjnej OTIF. W ten sposób pozbawiono Bundesrepublik Deutschland jakiejkolwiek możliwości wystąpienia do Trybunału Sprawiedliwości w celu udzielenia (tymczasowej) ochrony prawnej względem zaskarżonej decyzji.