—

uchylenie wyroku wydanego przed Sąd w dniu 11 lipca 2014 r. w sprawie T-533/10, DTS Distribuidora de Televisión Digital, S.A. przeciwko Komisji, a co za tym idzie zgodnie z art. 61 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej:

—

obciążenie Komisji i popierających ją interwenientów zarówno kosztami postępowania odwoławczego, jak i postępowania przed Sądem.

1.

Zarzut pierwszy oparty na naruszeniu art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na błędną wykładnię pojęcia pomocy

Zaskarżony wyrok narusza art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ Sąd dokonał błędnej wykładni pojęcia pomocy a dokładnie przesłanek, jakie zgodnie z wyrokiem w sprawie Laboratoires Boiron (2), powinny być spełnione, aby podatek można było uznać za integralny składnik pomocy.

2.

Zarzut drugi oparty na naruszeniu art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ Sąd w zaskarżonym wyroku nie dokonał pełnej kontroli w przedmiocie istnienia pomocy i przeinaczył prawo hiszpańskie.

Zaskarżony wyrok narusza art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ Sąd nie dokonał w tym wyroku pełnej kontroli w przedmiocie spełnienia wskazanych w wyroku w sprawie Régie Networks (1) przesłanek umożliwiających uznanie podatku nałożonego na DTS za integralny składnik pomocy na rzecz RTVE oraz ze względu na to, że przeinaczył prawo hiszpańskie.

3.

Zarzut trzeci oparty na naruszeniu prawa przy stosowaniu art. 106 ust. 2 TFUE.

Zaskarżony wyrok został wydany z naruszeniem prawa przy stosowaniu art. 106 ust. 2 TFUE. Sąd przeinaczył w tym wyroku argumenty podniesione przez DTS – mające na celu wykazanie, że metoda finansowania pomocy na rzecz RTVE zakłóca konkurencję w nieproporcjonalny sposób – interpretując te argumenty w taki sposób, jakby dotyczyły skutków samej pomocy, a nie skutków podatku, którym jest ona finansowana. W związku z tym Sąd w zaskarżonym wyroku orzekł ultra petita w przedmiocie kwestii, które nie zostały podniesione przez DTS w skardze ani przeanalizowane przez Komisję w wydanej przez nią decyzji, co zmienia przedmiot sporu i wykracza poza właściwość Sądu w dziedzinie kontroli sądowej.