This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62014CA0397
Case C-397/14: Judgment of the Court (Second Chamber) of 14 April 2016 (request for a preliminary ruling from the Sąd Najwyższy — Poland) — Polkomtel sp. z o.o. v Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Reference for a preliminary ruling — Electronic communications networks and services — Directive 2002/22/EC — Article 28 — Non-geographic numbers — Access by end-users residing in the Member State for operators to services using non-geographic numbers — Directive 2002/19/EC — Articles 5, 8 and 13 — Powers and responsibilities of the national regulatory authorities with regard to access and interconnection — Imposition, amendment or withdrawal of obligations — Imposition of obligations on undertakings that control access to end-users — Price control — Undertaking not having significant market power on the market — Directive 2002/21/EC — Resolution of disputes between undertakings — Decision of the national regulatory authority laying down the conditions of cooperation and the pricing procedures for services between undertakings)
Sprawa C-397/14: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 kwietnia 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy – Polska) – Polkomtel sp. z o.o./Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Odesłanie prejudycjalne – Sieci i usługi łączności elektronicznej – Dyrektywa 2002/22/WE – Artykuł 28 – Numery niegeograficzne – Dostęp użytkowników końcowych mieszkających w państwie członkowskim operatora do usług wykorzystujących numery niegeograficzne – Dyrektywa 2002/19/WE – Artykuły 5, 8 i 13 – Uprawnienia i zakres odpowiedzialności krajowych organów regulacyjnych w odniesieniu do dostępu i wzajemnych połączeń – Nakładanie, zmiana albo uchylenie obowiązków – Nakładanie obowiązków na przedsiębiorstwa, które kontrolują dostęp do użytkowników końcowych – Kontrola cen – Przedsiębiorstwo nieposiadające znaczącej pozycji rynkowej – Dyrektywa 2002/21/WE – Rozstrzyganie sporów między przedsiębiorstwami – Decyzja krajowego organu regulacyjnego określająca warunki współpracy oraz zasady rozliczeń w odniesieniu do usług świadczonych między przedsiębiorstwami)
Sprawa C-397/14: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 kwietnia 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy – Polska) – Polkomtel sp. z o.o./Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Odesłanie prejudycjalne – Sieci i usługi łączności elektronicznej – Dyrektywa 2002/22/WE – Artykuł 28 – Numery niegeograficzne – Dostęp użytkowników końcowych mieszkających w państwie członkowskim operatora do usług wykorzystujących numery niegeograficzne – Dyrektywa 2002/19/WE – Artykuły 5, 8 i 13 – Uprawnienia i zakres odpowiedzialności krajowych organów regulacyjnych w odniesieniu do dostępu i wzajemnych połączeń – Nakładanie, zmiana albo uchylenie obowiązków – Nakładanie obowiązków na przedsiębiorstwa, które kontrolują dostęp do użytkowników końcowych – Kontrola cen – Przedsiębiorstwo nieposiadające znaczącej pozycji rynkowej – Dyrektywa 2002/21/WE – Rozstrzyganie sporów między przedsiębiorstwami – Decyzja krajowego organu regulacyjnego określająca warunki współpracy oraz zasady rozliczeń w odniesieniu do usług świadczonych między przedsiębiorstwami)
Dz.U. C 211 z 13.6.2016, p. 11–12
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
13.6.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 211/11 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 kwietnia 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Najwyższy – Polska) – Polkomtel sp. z o.o./Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
(Sprawa C-397/14) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Sieci i usługi łączności elektronicznej - Dyrektywa 2002/22/WE - Artykuł 28 - Numery niegeograficzne - Dostęp użytkowników końcowych mieszkających w państwie członkowskim operatora do usług wykorzystujących numery niegeograficzne - Dyrektywa 2002/19/WE - Artykuły 5, 8 i 13 - Uprawnienia i zakres odpowiedzialności krajowych organów regulacyjnych w odniesieniu do dostępu i wzajemnych połączeń - Nakładanie, zmiana albo uchylenie obowiązków - Nakładanie obowiązków na przedsiębiorstwa, które kontrolują dostęp do użytkowników końcowych - Kontrola cen - Przedsiębiorstwo nieposiadające znaczącej pozycji rynkowej - Dyrektywa 2002/21/WE - Rozstrzyganie sporów między przedsiębiorstwami - Decyzja krajowego organu regulacyjnego określająca warunki współpracy oraz zasady rozliczeń w odniesieniu do usług świadczonych między przedsiębiorstwami))
(2016/C 211/12)
Język postępowania: polski
Sąd odsyłający
Sąd Najwyższy
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Polkomtel sp. z o.o.
Strona pozwana: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
przy udziale: Orange Polska S.A., dawniej Telekomunikacja Polska S.A.
Sentencja
1) |
Artykuł 28 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywy o usłudze powszechnej) należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie może postanowić, iż operator publicznej sieci łączności elektronicznej powinien zapewnić dostęp do numerów niegeograficznych wszystkim użytkownikom końcowym swojej sieci w tym państwie, a nie jedynie użytkownikom końcowym z innych państw członkowskich. |
2) |
Artykuł 5 ust. 1 oraz art. 8 ust. 3 dyrektywy 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywy o dostępie) w związku z art. 28 dyrektywy o usłudze powszechnej należy interpretować w ten sposób, że umożliwiają one krajowym organom regulacyjnym, w ramach rozstrzygania sporu między dwoma operatorami, nałożenie na jednego z tych operatorów obowiązku zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do usług wykorzystujących numery niegeograficzne realizowanych w sieci drugiego operatora oraz określenie, na podstawie art. 13 dyrektywy 2002/19, zasad rozliczeń między wspomnianymi operatorami z tytułu tego dostępu, takich jak zasady sporne w postępowaniu głównym, pod warunkiem że owe obowiązki są obiektywne, przejrzyste, proporcjonalne, niedyskryminujące, oparte na naturze stwierdzonego problemu i uzasadnione w świetle celów określonych w art. 8 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej) oraz że w stosownym wypadku zostały zachowane procedury przewidziane w art. 6 i 7 tej dyrektywy, co winien ustalić sąd krajowy. |