Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012TN0056

    Sprawa T-56/12: Skarga wniesiona w dniu 9 lutego 2012 r. — IRISL Maritime Training Institute i in. przeciwko Radzie

    Dz.U. C 109 z 14.4.2012, p. 22–23 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    14.4.2012   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 109/22


    Skarga wniesiona w dniu 9 lutego 2012 r. — IRISL Maritime Training Institute i in. przeciwko Radzie

    (Sprawa T-56/12)

    2012/C 109/48

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: IRISL Maritime Training Institute (Teheran, Iran), Kara Shipping and Chartering GmbH & Co. KG (Hamburg, Niemcy), Kheibar Co. (Teheran, Iran), Kish Shipping Line Manning Co. (Wyspa Kish, Iran), Fairway Shipping Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) i IRISL Multimodal Transport Co. (Teheran, Iran) (przedstawiciele: F. Randolph i M. Lester, Barristers oraz M. Taher, Solicitor)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319 z 2.12.2011, s. 71) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319 z 2.12.2011, s. 11), w zakresie, w jakim dotyczą one skarżących;

    obciążenie Rady kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty, twierdząc, że umieszczając ich nazwy w wykazach załączonych do zaskarżonej decyzji i do zaskarżonego rozporządzenia, Rada:

    nie podała adekwatnego oraz wystarczającego uzasadnienia;

    nie spełniła kryteriów objęcia wykazem lub popełniła rażący błąd w ocenie, uznając, iż kryteria te były spełnione w przypadku skarżących lub objęła skarżących wykazem bez odpowiedniej podstawy prawnej;

    nie zapewniła skarżącym prawa do obrony oraz prawa do skutecznej ochrony sądowej; i

    naruszyła, w sposób nieuzasadniony i nieproporcjonalny, podstawowe prawa skarżących, w tym prawo własności, prawo prowadzenia działalności gospodarczej oraz dobre imię.


    Top