17.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 355/11

1)

Czy wykładni art. 2 pkt 2) lit. c) dyrektywy 2004/38 (1) należy dokonywać w ten sposób, że państwo członkowskie może pod pewnymi warunkami wymagać od bezpośredniego zstępnego, który ukończył 21 lat — w celu uznania go za osobę pozostającą na utrzymaniu i tym samym wchodzącą w zakres definicji członka rodziny w rozumieniu tego przepisu — podjęcia przez niego starań w celu znalezienia pracy, uzyskania ze strony organów państwa pochodzenia pomocy na pokrycie kosztów utrzymania się lub też utrzymywania się samodzielnie w inny sposób, które jednak okazały się bezskuteczne?

2)

Czy przy wykładni terminu „pozostają na utrzymaniu”, użytego w art. 2 pkt 2) lit. c) dyrektywy 2004/38, jakiekolwiek znaczenie ma okoliczność, że osobę spokrewnioną — ze względu na jej uwarunkowania osobiste, takie jak wiek, wykształcenie, czy stan zdrowia — uznaje się za całkowicie zdolną do znalezienia pracy oraz że osoba ta zamierza podjąć pracę w państwie członkowskim, skutkiem czego przestaje ona spełniać przesłanki uznania ją za osobę spokrewnioną pozostającą na utrzymaniu na gruncie tego przepisu?