Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CA0277

    Sprawa C-277/12: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 24 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākās tiesas Senāts — Łotwa) — Vitālijs Drozdovs przeciwko AAS „Baltikums” (Obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej wynikającej z ruchu pojazdów mechanicznych — Dyrektywa 72/166/EWG — Artykuł 3 ust. 1 — Dyrektywa 90/232/EWG — Artykuł 1 — Wypadek drogowy — Zgon rodziców małoletniego powoda — Prawo do zadośćuczynienia dla dziecka — Szkoda niematerialna — Zadośćuczynienie — Objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem)

    Dz.U. C 367 z 14.12.2013, p. 17–17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    14.12.2013   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 367/17


    Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 24 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākās tiesas Senāts — Łotwa) — Vitālijs Drozdovs przeciwko AAS „Baltikums”

    (Sprawa C-277/12) (1)

    (Obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej wynikającej z ruchu pojazdów mechanicznych - Dyrektywa 72/166/EWG - Artykuł 3 ust. 1 - Dyrektywa 90/232/EWG - Artykuł 1 - Wypadek drogowy - Zgon rodziców małoletniego powoda - Prawo do zadośćuczynienia dla dziecka - Szkoda niematerialna - Zadośćuczynienie - Objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem)

    2013/C 367/28

    Język postępowania: łotewski

    Sąd odsyłający

    Augstākās tiesas Senāts

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: Vitālijs Drozdovs

    Strona pozwana: AAS „Baltikums”

    Przedmiot

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Augstakas tiesas Senats — Wykładnia art. 3 dyrektywy Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. — pierwszej dyrektywy w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności (Dz.U. L 103, s. 1) oraz art. 1 ust. 2 drugiej dyrektywy Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych (Dz.U. 1984, L 8, s. 17) — Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej wynikającej z ruchu pojazdów mechanicznych — Określenie szkód obligatoryjnie pokrywanych z ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej wynikającej z ruchu pojazdów mechanicznych — Możliwość włączenia zadośćuczynienia za krzywdę w obligatoryjne odszkodowanie za uszkodzenie ciała — Uregulowanie krajowe przewidujące zadośćuczynienie za ból i cierpienie psychiczne w wysokości wyraźnie mniejszej niż kwota ustalona w dyrektywach do celów odszkodowania za uszkodzenia ciała

    Sentencja

    1)

    Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności oraz art. 1 ust. 1 i 2 drugiej dyrektywy Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych należy interpretować w ten sposób, że obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej wynikającej z ruchu pojazdów mechanicznych musi obejmować zadośćuczynienie za szkody niematerialne poniesione przez osoby bliskie poszkodowanych, którzy zmarli w wypadku drogowym, o ile zadośćuczynienie to jest przewidziane z tytułu odpowiedzialności cywilnej ubezpieczonego przez właściwe dla sporu w postępowaniu głównym prawo krajowe.

    2)

    Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 72/166 i art. 1 ust. 1 i 2 drugiej dyrektywy 84/5 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie krajowym przepisom, zgodnie z którymi obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej wynikającej z ruchu pojazdów mechanicznych obejmuje zadośćuczynienie za szkodę niematerialną należne według krajowego prawa odpowiedzialności cywilnej z powodu śmierci członków bliskiej rodziny w wypadku drogowym jedynie do wysokości maksymalnej kwoty niższej od kwot określonych w art. 1 ust. 2 drugiej dyrektywy 84/5.


    (1)  Dz.U. C 235 z 4.8.2012.


    Top