Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011TN0419

    Sprawa T-419/11: Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2011 r. — Ellinika Touristika Akinita AE przeciwko Komisji

    Dz.U. C 282 z 24.9.2011, p. 43–43 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.9.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 282/43


    Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2011 r. — Ellinika Touristika Akinita AE przeciwko Komisji

    (Sprawa T-419/11)

    2011/C 282/80

    Język postępowania: grecki

    Strony

    Strona skarżąca: Ellinika Touristika Akinita AE (Ateny, Grecja) (przedstawiciel: adwokat N. Fragkakis)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    uwzględnienie skargi w całości;

    stwierdzenie nieważności i uchylenie zaskarżonej decyzji Komisji skierowanej do Republiki Greckiej;

    nakazanie zwrotu wraz z odsetkami wszelkich kwot, które na podstawie zaskarżonej decyzji mogą zostać „odzyskane” bezpośrednio lub pośrednio od skarżącej;

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2011) 3504 z dnia 24 maja 2011 r., dotyczącej pomocy państwa na rzecz określonych kasyn greckich [pomoc państwa C 16/2010 (ex NN 22/2010, ex CP 318/2009)], która została wykonana przez Republikę Grecką.

    Na poparcie skargi jako powody nieważności skarżąca podnosi następujące zarzuty:

     

    Zarzut pierwszy dotyczy błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE oraz niewystarczającego uzasadnienia, stanowiącego naruszenie art. 296 TFUE. W szczególności badany środek: (i) nie zapewnia korzyści ekonomicznej kasynu Parnithy ani kasynu Korfu poprzez przekazanie środków publicznych, (ii) nie ma charakteru wybiórczego oraz (iii) nie może wpłynąć na wymianę handlową między państwami członkowskimi i nie zakłóca ani nie grozi zakłóceniem konkurencji.

     

    Zarzut drugi dotyczy błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania art. 14 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia Rady nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U L 83 s. 1). W szczególności: (i) odzyskania niezgodnej z prawem pomocy państwa można domagać się wyłącznie od rzeczywistych beneficjentów tej pomocy; (ii) rzeczywiści beneficjenci przedmiotowej pomocy (klienci kasyn) nie są tożsami z podmiotami, do których skierowany został nakaz odzyskania pomocy (kasyna Korfu, Parnithy i Salonik), które nie były obciążone z tytułu biletów wstępu.

     

    Zarzut trzecie dotyczy błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania art. 14 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia. Odzyskanie przedmiotowej pomocy jest sprzeczne z: (i) zasadą ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz (ii) zasadą proporcjonalności.


    Top