Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011TN0137

    Sprawa T-137/11: Skarga wniesiona w dniu 11 marca 2011 r. — Guiai Bi Poin przeciwko Radzie

    Dz.U. C 130 z 30.4.2011, p. 22–22 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    30.4.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 130/22


    Skarga wniesiona w dniu 11 marca 2011 r. — Guiai Bi Poin przeciwko Radzie

    (Sprawa T-137/11)

    2011/C 130/42

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: Guiai Bi Poin (Abidżan, Wybrzeże Kości Słoniowej) (przedstawiciel: adwokat G. Collard)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie, że w odniesieniu do strony skarżącej, GEORGESA GUIAI BI POINA, rozporządzenie Rady (UE) nr 25/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. oraz decyzja Rady 2011/18/WPZiB z dnia 14 stycznia 2001 r., opublikowane w dniu 15 stycznia 2011 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, nie mają podstaw faktycznych,

    w konsekwencji,

    stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 25/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. i decyzji Rady 2011/18/WPZiB z dnia 14 stycznia 2001 r.,

    subsydiarnie, nakazanie, by nazwisko GEORGESA GUIAI BI POINA zostało usunięte z wykazów załączonych do ww. rozporządzenia i ww. decyzji.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca przytacza dwa zarzuty.

    1)

    Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia, w zakresie w jakim powody umieszczenia nazwiska strony skarżącej w wykazie osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi są stereotypami niezawierającymi jakiejkolwiek dokładnej informacji faktycznej.

    2)

    Zarzut drugi, dotyczący oczywistego błędu w ocenie, w zakresie w jakim:

    stronie skarżącej zarzucono, że odmówiła uznania zwierzchnictwa demokratycznie wybranego prezydenta A. Quattary, podczas gdy strona skarżąca jako wojskowy nie może odmówić posłuszeństwa konstytucyjnym organom swego kraju, które ogłosiły, że demokratycznie wybranym prezydentem jest L. Gbagbo oraz

    stronie skarżącej zarzucono, że jest odpowiedzialna za poważne naruszenia praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego, podczas gdy strona skarżąca nie została postawiona przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym, którego jurysdykcja została uznana przez Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej.


    Top