This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CN0654
Case C-654/11 P: Appeal brought on 20 December 2011 by Transcatab SpA, in liquidation, against the judgment delivered on 5 October 2011 in Case T-39/06 Transcatab v Commission
Sprawa C-654/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 5 października 2011 r. w sprawie T-39/06, Trancatab przeciwko Komisji, wniesione w dniu 20 grudnia 2011 r. przez Transcatab SpA w likwidacji
Sprawa C-654/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 5 października 2011 r. w sprawie T-39/06, Trancatab przeciwko Komisji, wniesione w dniu 20 grudnia 2011 r. przez Transcatab SpA w likwidacji
Dz.U. C 49 z 18.2.2012, p. 19–20
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
18.2.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 49/19 |
Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 5 października 2011 r. w sprawie T-39/06, Trancatab przeciwko Komisji, wniesione w dniu 20 grudnia 2011 r. przez Transcatab SpA w likwidacji
(Sprawa C-654/11 P)
2012/C 49/33
Język postępowania: włoski
Strony
Wnoszący odwołanie: Transcatab SpA w likwidacji (przedstawiciele: C. Osti, A. Prastaro i G. Mastrantonio, adwokaci)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
Uchylenie wyroku [Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 5 października 2011 r. w sprawie T-39/06, Trancatab SpA przeciwko Komisji (zwanego dalej „wyrokiem”)], w zakresie, w jakim Sąd stwierdza w nim, że należy uznać Standard Commercial Copr.. (a zatem Alliance One) za odpowiedzialną solidarnie za popełnione przez Transcatab naruszenia; |
|
— |
obniżenie w konsekwencji kwoty grzywny nałożonej na Transcatab, stwierdzenie nieważności części art. 2 lit. c) [decyzji Komisji C(2005) 4012 wersja ostateczna w sprawie postępowania zgodnie z art. 81 ust. 1 WE (sprawa COMP/C.38.281/B.2 — Surowiec tytoniowy — Włochy (zwanego dalej „wyrokiem”)] i orzeczenie, że grzywna powinna być obliczana mając na uwadze obrót Transcatabu wynoszący 32,338 mln EUR na rok obrotowy zakończony w marcu 2005 r., zgodnie z art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17/62 i art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003; |
|
— |
w konsekwencji stwierdzenie nieważności tej decyzji, w zakresie w jakim stosuje do Transcatabu mnożnik 1,25 do podstawowej kwoty grzywny; |
|
— |
uchylenie wyroku, w zakresie w jakim Sąd oddala w nim zarzuty Transcatabu, dotyczące: a) nieobniżenia nałożonej grzywny w konsekwencji braku rzeczywistego wpływu na rynek, b) osłabienia natężenia naruszenia w okresie od 1999 r. do 2002 r., oraz c) okoliczności łagodzącej „uzasadnionych wątpliwości”, zastosowanej natomiast w podobnej hiszpańskiej sprawie a, w konsekwencji, obniżenia grzywny; |
|
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Po pierwsze, zdaniem wnoszącej odwołanie, wyrok narusza art. 296 TFUE, art. 48 i 49 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i, w każdym razie, zasady regulujące ciężar dowodu i przysługujące Transcatabowi prawo do obrony. W ramach postępowania w pierwszej instancji przedstawione zostały argumenty i dowody w celu obalenia domniemania rzeczywistego wywierania decydującego wpływu przez SCC na zachowanie Transcatabu. Te argumenty i dowody ze względu na to, że są istotne, a w każdym razie nie nieznaczące w świetle najnowszego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości wymagały co najmniej konkretnej oceny, a w przypadku oddalenia, odpowiedniego uzasadnienia. Wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd nie dokonał ani konkretnej oceny, ani nie przedstawił odpowiedniego uzasadnienia. W każdym razie wnoszący odwołanie podnosi, że Sąd orzekając wyrokiem o dopuszczalności wykorzystania nowych dowodów w zaskarżonej do Sądu decyzji, naruszył zasady regulujące ciężar dowodu a, w każdym razie, przysługujące Transcatabowi prawo do obrony.
Po drugie, wnoszący odwołanie podnosi, że nie uwzględniając zarzutów dotyczących braku rzeczywistego wpływu na rynek i osłabienia natężenia naruszenia w okresie od 1999 r. do 2002 r., Sąd przeinaczył okoliczności faktyczne i, w każdym razie, naruszył zasady dotyczące wykładni aktów administracyjnych instytucji europejskich, ciążący na nim obowiązek uzasadnienia, reguły w zakresie ciężaru dowodu, przysługujące Transcatabowi prawo do obrony i zasadę non ultra petita.
Po trzecie, zdaniem wnoszącego odwołanie, wyrok został wydany z naruszeniem prawa z powodu braków uzasadnienia oraz jego nielogiczności, w zakresie w jakim Sąd oddala podniesiony przez Transcatab zarzut dotyczący naruszenia zasady równego traktowania polegający na niezastosowaniu okoliczności łagodzącej opierającej się na istnieniu uzasadnionej wątpliwości, zastosowanej natomiast w podobnej hiszpańskiej sprawie.