—

Komisja popełniła oczywisty błąd uznając, że art. 11 ust. 4 dyrektywy 2003/54/WE nie wymaga, aby władze krajowe powoływały się na względy bezpieczeństwa dostaw i wykazywały ich istnienie w celu przyjęcia środków niezgodnych z normami dotyczącymi harmonizacji zawartymi w tej dyrektywie. Taka interpretacja jest sprzeczna z obowiązkiem dokonywania zawężającej wykładni przepisu ustanawiającego wyjątek.

—

interpretacja art. 11 ust. 4 dyrektywy 2003/54/WE, której dokonuje Komisja, oznacza zezwolenie państwom członkowskim na korzystanie w sposób nieograniczony z normy, która zgodnie z art. 114 traktatu może być stosowana jedynie przejściowo. Wykładnia przyjęta przez Komisję jest zatem niezgodna z podstawą prawną dyrektywy 2003/54/WE.

—

Komisja popełniła oczywisty błąd przy obliczaniu ustanowionej w dyrektywie 2003/54/WE górnej granicy 15 % w sposób pozbawiający ją skuteczności, do której dąży ustawodawca Unii.

—

Komisja popełniła oczywisty błąd, ponieważ nie istnieją żadne problemy związane z bezpieczeństwem dostaw w Hiszpanii, które uzasadniałyby przyjęcie zgłoszonego środka.

—

zgłoszony środek nie spełnia warunków ustalonych w art. 3 ust. 2 dyrektywy 2003/54/WE, który stanowi, że zobowiązania świadczenia usługi publicznej powinny być jasno określone, przejrzyste, niedyskryminacyjne, sprawdzalne i powinny gwarantować spółkom energetycznym Unii równość dostępu do odbiorców krajowych.

—

Komisja popełniła oczywisty błąd uznając, że zgodnie z art. 11 ust. 4 dyrektywy 2003/54/WE nie jest konieczne badanie, czy w danym przypadku zostały spełnione warunki istnienia zobowiązania do świadczenia usługi publicznej.

—

Komisja popełniła oczywisty błąd nieprawidłowo oceniając proporcjonalność zgłoszonego środka i ograniczyła tę analizę do stwierdzenia braku nadmiernej rekompensaty.

—

stosując art. 106 ust. 2 traktatu, Komisja nie zbadała usankcjonowanego w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej naruszenia prawa własności, jakie pociąga za sobą zgłoszony środek.

—

Komisja naruszyła art. 108 traktatu i art. 4 ust. 4 rozporządzenia nr 659/1999 (2) nie wszczynając formalnego dochodzenia, mimo iż istniały obiektywne i spójne przesłanki wskazujące na istnienie poważnych trudności w ocenie zgodności zgłoszonego środka.

—

Komisja dopuściła się nadużycia władzy kończąc badanie na etapie poprzedzającym zgłoszenie w celu uniknięcia wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego.