Skarga wniesiona w dniu 3 września 2010 r. — Rubinetteria Cisal przeciwko Komisji

(Sprawa T-368/10)

()

(2010/C 288/110)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Rubinetteria Cisal SpA (Alzo Frazione di Pella, Włochy) (przedstawiciel: adwokat M. Pinnarò)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Decyzji zaskarżonej w niniejszym postępowaniu dotyczy również sprawa T-364/10 Duravit i in. przeciwko Komisji.

Na poparcie swoich żądań skarżąca podnosi następujące zarzuty:

I.   Naruszenie i nieprawidłowe zastosowanie art. 101 TFUE i art. 53 EOG

W tym względzie skarżąca twierdzi, że w części dotyczącej Cisal decyzja jest całkowicie błędna, ponieważ Cisal nie była członkiem kartelu (choćby nieświadomie) ograniczając się do wymiany informacji handlowych, które nie są poufne ani zastrzeżone i (w prawie wszystkich przypadkach) dotyczą decyzji podjętych niezależnie, które były już na rynku znane.

II.   Naruszenie zasady proporcjonalności i równości

Zdaniem skarżącej Komisja pominęła fakt, że czynniki takie jak rola, udział, odpowiedzialność, korzyści itd. przedstawiają się różnie w przypadku każdego z producentów. W niniejszym przypadku pozwana nie wyjaśniła dlaczego wobec Cisal należy zastosować maksymalną karę w sytuacji gdy: i) Cisal nie była członkiem jednego z dwóch związków (Michelangelo); ii) nigdy nie utrzymywała kontaktów dwustronnych; iii) nie uczestniczyła w spotkaniach, podczas których zajmowano się wszystkimi trzema produktami (lecz jedynie w takich, które dotyczyły armatury i artykułów ceramicznych); iv) zawsze przypadał jej nieznaczny udział w rynku.

Co się tyczy ustalenia wysokości grzywny skarżąca utrzymuje, że Komisja powinna była wziąć pod uwagę i ustalić konkretny wpływ naruszenia na rynek i poszerzenie zakresu właściwego rynku geograficznego a także wziąć pod uwagę rzeczywiste możliwości ekonomiczne Cisal w zakresie zakłócenia konkurencji oraz konkretnie posiadane przez nią wpływy.

Skarżąca podnosi również, że podstawy obliczenia, którymi posłużono się w ramach ustalenia wysokości grzywny były błędne a także iż okoliczności łagodzące nie zostały wzięte pod uwagę.