Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010TN0091

    Sprawa T-91/10: Skarga wniesiona w dniu 19 lutego 2010 r. — Lucchini przeciwko Komisji

    Dz.U. C 113 z 1.5.2010, p. 61–62 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    1.5.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 113/61


    Skarga wniesiona w dniu 19 lutego 2010 r. — Lucchini przeciwko Komisji

    (Sprawa T-91/10)

    2010/C 113/93

    Język postępowania: włoski

    Strony

    Strona skarżąca: Lucchini SpA (Mediolan, Włochy) (przedstawiciele: M. Delfino, avvocato, J. -P. Gunther, avocat, i E. Bigi, avvocato)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania strony skarżącej

    tytułem żądania głównego, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2009) 7492 wersja ostateczna, w wersji zmienionej decyzją Komisji C(2009) 9912 wersja ostateczna, wydanej w sprawie COMP/37.956 — Pręty zbrojeniowe do betonu;

    tytułem ewentualnym, stwierdzenie nieważności art. 2 decyzji z dnia 30 września 2009 r. w zakresie, w jakim Komisja nałożyła w niej na skarżącą i na spółkę S.P. S.p.A. solidarny obowiązek zapłaty kwoty de 14,35 mln EUR,

    tytułem w dalszej kolejności ewentualnym, obniżenie kwoty nałożonej grzywny;

    w każdym razie, obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Niniejsza skarga została skierowana przeciwko decyzji Komisji z dnia 30 września 2009 r., w wersji zmienionej decyzją Komisji z dnia 8 grudnia 2009 r., w której Komisja nałożyła grzywnę za naruszenie art. 65 EWWiS na podstawie rozporządzenia nr 1/2003 (1).

    Zarzuty i główne argumenty są podobne do tych podniesionych w innych skierowanych przeciwko tej decyzji skargach.

    W szczególności skarżąca podnosi następujące zarzuty:

    niekompletność tej decyzji, naruszenie w niej istotnych wymogów proceduralnych, a wręcz jej nieistnienie w zakresie, w jakim decyzja ta została podana do wiadomości bez załączników i została wydana przez Komisję w sposób niekompletny, a następnie ponownie podana do wiadomości w sposób niekompletny, bez tekstu głównego;

    brak uprawnień Komisji do stwierdzenia naruszenia art. 65 wygasłego traktatu EWWiS i, co za tym idzie, wybór niewłaściwej materialnej podstawy prawnej;

    naruszenie prawa do obrony oraz naruszenie i niewłaściwe zastosowanie prawa w zakresie, w jakim Komisja nie wszczęła ponownie postępowania administracyjnego i przypisała sobie uprawnienie do zbadania mającego zastosowanie w niniejszej sprawie bardziej korzystnego przepisu, nie dając skarżącej możliwości skutecznego poznania swego stanowiska w przedmiocie prawdziwości podnoszonych faktów i okoliczności oraz znaczenia, jakie im ona przypisała.

    Tytułem ewentualnym skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji ze względu na brak dowodów i niewłaściwe zastosowanie prawa materialnego w zakresie, w jakim Komisja przypisała, poprzez przedsiębiorstwo Lucchini/Siderpotenza, spółce Lucchini odpowiedzialność za naruszenie w całym okresie od dnia 6 grudnia 1989 r. do dnia 27 czerwca 2000 r. Skarżąca podkreśla autonomię Siderpotenzy w zakresie podejmowania decyzji i zarządzania oraz okoliczność, że Komisja nie była w stanie dostarczyć przekonujących dowodów na to, iż Lucchini była odpowiedzialna, w kategoriach zasobów ludzkich i materialnych, za zarząd Siderpotenzą.

    Tytułem w dalszej kolejności ewentualnym skarżąca zauważa, że Komisja błędnie zastosowała zasady dotyczące obliczania grzywien, a w szczególności wytyczne z 1998 r.


    (1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. L z 04.01.2003, s. 1).


    Top