This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010TN0058
Case T-58/10: Action brought on 11 February 2010 — Phoenix-Reisen and DRV v Commission
Sprawa T-58/10: Skarga wniesiona w dniu 11 lutego 2010 r. — Phoenix-Reisen i DRV przeciwko Komisji
Sprawa T-58/10: Skarga wniesiona w dniu 11 lutego 2010 r. — Phoenix-Reisen i DRV przeciwko Komisji
Dz.U. C 113 z 1.5.2010, p. 49–49
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
1.5.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 113/49 |
Skarga wniesiona w dniu 11 lutego 2010 r. — Phoenix-Reisen i DRV przeciwko Komisji
(Sprawa T-58/10)
2010/C 113/79
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Phoenix-Reisen GmbH (Bonn, Niemcy) i Deutscher Reiseverband eV (DRV) (Berlin, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat R. Gerharz)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
— |
stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 20 listopada 2009 r., doręczonej pismem z dnia 11 grudnia 2009 r., w której odmówiono zakwestionowania pomocy państwa w postaci przyznawania subwencji w razie niewypłacalności udzielonej przez Republikę Federalną Niemiec; |
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Strona skarżąca kwestionuje decyzję Komisji C(2009) 8707 wersja ostateczna z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie pomocy państwa NN 55/2009 — Niemcy, Domniemana pomoc państwa w postaci przyznania subwencji na wypadek niewypłacalności i ich finansowania. W decyzji tej Komisja doszła do wniosku, że rozpatrywany środek nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE.
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi, że subwencjonowanie niewypłacalnych przedsiębiorstw nie znajduje uzasadnienia w świetle dyrektywy 80/987/EWG (1), gdyż służy ono wyłącznie ochronie pracowników niewypłacalnego przedsiębiorstwa, a nie samemu przedsiębiorstwu. Strona pozwana stoi na stanowisku, że w kontekście stosowanej w Republice Federalnej Niemiec praktyki prawnej niewypłacalne przedsiębiorstwa są bezpośrednimi beneficjentami subwencji wypłacanych w wypadku niewypłacalności. Strona skarżąca twierdzi nadto, iż przykłady innych państw Wspólnoty wskazują, że możliwe jest dokonanie transpozycji dyrektywy 80/987/EWG bez subwencjonowania jej konkurentów w niedozwolony sposób.
(1) Dyrektywa Rady z dnia 20 października 1980 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich dotyczących ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. L 283, s. 23).