Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009TN0038

Sprawa T-38/09: Skarga wniesiona w dniu 30 stycznia 2009 r. — El Corte Inglés przeciwko Komisji

Dz.U. C 69 z 21.3.2009, p. 52–52 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

21.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 69/52


Skarga wniesiona w dniu 30 stycznia 2009 r. — El Corte Inglés przeciwko Komisji

(Sprawa T-38/09)

(2009/C 69/113)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: El Corte Inglés, S.A. (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: P. Muñiz i M. Baz, abogados)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga została wniesiona na decyzję Komisji C(2008) 6317 końcowy z dnia 3 listopada 2008 r. stwierdzającą zasadność retrospektywnego zaksięgowania należności celnych przywozowych i brak zasadności umorzenia tych należności w indywidualnym przypadku (sprawa REM 03/07).

Skarżąca dokonywała przywozu wyrobów tekstylnych z Jamajki, który to przywóz podlegał preferencyjnym zasadom określonym w porozumieniu o partnerstwie AKP-WE, pod warunkiem, że do tych towarów załączone było świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione przez właściwy organ celny Jamajki. Załączone świadectwo stanowiło dowód pochodzenia towarów z Jamajki. Jednak delegacja OLAF na Jamajce uznała, że towary nie nabywają preferencyjnego pochodzenia na Jamajce, a co za tym idzie, nie mogą korzystać z preferencyjnego traktowania.

W odpowiedzi na wniosek o umorzenie należności celnych złożony przez skarżącą na podstawie art. 239 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny wydano zaskarżoną decyzję, stwierdzającą, że jamajskie organy celne nie popełniły błędu, o którym mowa w art. 220 ust. 2 lit. b) ww. rozporządzenia i że skarżąca nie znajduje się w sytuacji szczególnej ze względu na niewłaściwe przedstawienie sytuacji faktycznej przez eksporterów.

Skarżąca utrzymuje, że zaskarżona decyzja jest nieważna z następujących względów:

W postępowaniu administracyjnym prowadzącym do wydania zaskarżonej decyzji naruszono istotne wymogi proceduralne. Konkretnie w przypadku zaskarżonej decyzji nie przestrzegano zasady dobrej administracji i poważnie naruszono prawo do obrony skarżącej, ponieważ nie istniały administracyjne akta sprawy dotyczące procedury wydania zaskarżonej decyzji.

Zaskarżona decyzja jest obarczona błędem w ocenie, ponieważ stwierdza się w niej, że skarżąca nie znajduje się w szczególnej sytuacji. W niniejszym przypadku zachodzi bowiem szczególna sytuacja, ze względu na to, iż:

jamajskie organy celne wiedziały lub powinny były wiedzieć o tym, że towary nie mogą być objęte preferencyjnym traktowaniem, nawet gdyby eksporterzy udzielili niezgodnych z prawdą informacji,

jamajskie organy celne poważnie nie dopełniły swoich obowiązków.

Pozwana uchybiła swojemu obowiązkowi czuwania nad prawidłowym stosowaniem porozumienia o partnerstwie AKP-WE.


Top