Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 17 marca 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal da Relação do Porto — Portugalia) — Manuel Carvalho Ferreira Santos przeciwko Companhia Europeia de Seguros, S.A.

(Sprawa C-484/09) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 72/166/EWG - Artykuł 3 ust. 1 - Dyrektywa 84/5/EWG - Artykuł 2 ust. 1 - Dyrektywa 90/232/EWG - Artykuł 1 - Prawo do odszkodowania z obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wynikające z ruchu pojazdów mechanicznych - Przesłanki ograniczenia odszkodowania - Przyczynienie się do powstania szkody - Brak możliwości przypisania winy kierującym - Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka)

2011/C 139/10

Język postępowania: portugalski

Sąd krajowy

Tribunal da Relação do Porto

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Manuel Carvalho Ferreira Santos

Strona pozwana: Companhia Europeia de Seguros, S.A.

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Tribunal da Relação do Porto — Wykładnia art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności (Dz.U. L 103, s. 1), art. 2 ust. 1 drugiej dyrektywy Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych (Dz.U. L 8, s. 17) i art. 1 trzeciej dyrektywy Rady 90/232/EWG z dnia 14 maja 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych (Dz.U. L 129, s. 33) — Określenie reżimu odpowiedzialności cywilnej mającego zastosowanie do szkód wynikających z ruchu pojazdów — Przesłanki ograniczenia odszkodowania z obowiązkowego ubezpieczenia uzasadnionego przyczynieniem się do powstania szkody przez jednego z kierujących odpowiedzialnych za wypadek — Brak winy obu kierujących — Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka

Sentencja

Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności, art. 2 ust. 1 drugiej dyrektywy Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych oraz art. 1 trzeciej dyrektyw Rady 90/232/EWG z dnia 14 maja 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które — gdy ze zderzenia pojazdów wynika szkoda, a wina nie może zostać przypisana żadnemu z kierujących — rozkłada odpowiedzialność za te szkody proporcjonalnie do stopnia przyczynienia się każdego z pojazdów do ich zaistnienia, a w razie wątpliwości w tej kwestii określa, że przyczyniły się one do ich zaistnienia w jednakowym stopniu.

(1)  Dz.U. C 37 z 13.2.2010