7.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 139/5

1)

Zadanie powierzane w konkretnej sprawie przez sąd w ramach rozpoznawanej sprawy osobie posiadającej wiadomości specjalne, działającej w charakterze tłumacza przysięgłego, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 50 WE, któremu obecnie odpowiada art. 57 TFUE.

2)

Działalność tłumaczy przysięgłych taka jak działalność będąca przedmiotem sporu przed sądem krajowym nie jest działalnością związaną z wykonywaniem władzy publicznej w rozumieniu art. 45 akapit pierwszy WE, któremu obecnie odpowiada art. 51 akapit pierwszy TFUE.

3)

Artykuł 49 WE, któremu obecnie odpowiada art. 56 TFUE, stoi na przeszkodzie przepisom krajowym takim jak w sprawie przed sądem krajowym, na mocy których wpisanie na listę tłumaczy przysięgłych podlega wymogom w zakresie posiadanych kwalifikacji, przy czym osoby zainteresowane nie mają możliwości poznania uzasadnienia decyzji podjętej w ich sprawie, a decyzja ta nie jest skutecznie zaskarżalna przed sądem w sposób umożliwiający zbadanie jej zgodności z prawem, w szczególności pod kątem ustalenia, czy został spełniony wymóg wynikający z prawa Unii, by kwalifikacje zdobyte przez osobę zainteresowaną w innych państwach członkowskich i tam uznawane zostały należycie uwzględnione.

4)

Artykuł 49 WE, któremu obecnie odpowiada art. 56 TFUE, stoi na przeszkodzie takiemu wymogowi jak przewidziany w art. 2 loi no71 498 du 29 juin 1971 relative aux experts judiciaires (ustawy nr 71 498 z dnia 29 czerwca 1971 r. o biegłych sądowych) w brzmieniu ustalonym na mocy loi no 2004 130 du 11 février 2004 (ustawy nr 2004 130 z dnia 11 lutego 2004 r.), zgodnie z którym tłumacz przysięgły może zostać wpisany na krajową listę biegłych sądowych jedynie wówczas, gdy wykaże, iż pozostawał na liście prowadzonej przez sąd apelacyjny w okresie trzech kolejnych lat, gdyż tego rodzaju wymóg stanowi przeszkodę, by w ramach badania wniosku osoby zamieszkałej w innym państwie członkowskim, która nie wykazała, że była wpisana na taką listę, w należytym stopniu uwzględnić uzyskane przez tę osobę kwalifikacje uznawane w innym państwie członkowskim, tak by ustalić, czy i w jakim zakresie kwalifikacje te mogą być równoważne umiejętnościom, jakich zazwyczaj można oczekiwać od osoby, która pozostawała przez trzy kolejne lata na liście biegłych sądowych prowadzonej przez sąd apelacyjny.

5)

Obowiązki tłumaczy przysięgłych wykonywane przez osoby wpisane na taką listę jak krajowa lista biegłych sądowych prowadzona przez Cour de cassation nie mieszczą się w pojęciu „zawodu regulowanego” w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych.