EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008TN0100

Sprawa T-100/08 P: Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 12 grudnia 2007 r. w sprawie F-110/07 Kerelov przeciwko Komisji, wniesione w dniu 12 stycznia 2009 r. przez Georgia Kerelova

Dz.U. C 69 z 21.3.2009, p. 40–40 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

21.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 69/40


Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 12 grudnia 2007 r. w sprawie F-110/07 Kerelov przeciwko Komisji, wniesione w dniu 12 stycznia 2009 r. przez Georgia Kerelova

(Sprawa T-100/08 P)

(2009/C 69/92)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Georgi Kerelov (Pazardzhik, Bułgaria) (przedstawiciel: adwokat A. Kerelov)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 12 grudnia 2007 r. w sprawie F-110/07 Kerelov przeciwko Komisji;

uwzględnienie żądań strony skarżącej w pierwszej instancji;

obciążenie strony pozwanej wszystkimi kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu wnoszący odwołanie żąda uchylenia postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 12 grudnia 2007 r., wydanego w sprawie F-110/07 Kerelov przeciwko Komisji, odrzucającego jako oczywiście niedopuszczalną skargę, w której skarżący zażądał stwierdzenia nieważności decyzji dyrektora Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO) o nieprzekazaniu mu informacji i dokumentów dotyczących konkursu otwartego EPSO/AD/46/06.

W uzasadnieniu swojego odwołania wnoszący odwołanie podnosi następujące zarzuty:

naruszenie zasady postępowania administracyjnego, ponieważ SSP uznał, że w pozwie brakowało zarzutów prawnych i nie przystąpił z urzędu do zbadania zgodności z prawem decyzji zaskarżonej w pierwszej instancji, nie ograniczając się do zarzutów sformułowanych przez skarżącego;

naruszenie „prawo do sędziego” oraz zasady bezstronności sądu, ponieważ SSP odrzucił skargę skarżącego jako oczywiście niedopuszczalną, nie pozwalając mu na uzupełnienie braków skargi i to na takim etapie, że wnoszący odwołanie nie mógł już wnieść nowej skargi, prawidłowej pod względem formalnym, ponieważ termin do wniesienia skargi wygasł;

naruszenie zasad prawa, takich zasada wysłuchania stron przed sądem oraz zasada publicznego charakteru postępowania, ponieważ nie miała miejsca rozprawa;

naruszenie zasady sprawiedliwego postępowania, ponieważ SSP nie wysłuchał skarżącego w przedmiocie niedopuszczalności jego skargi;

naruszenie art. 21 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz art. 44 § 1 lit. c) regulaminu Sądu Pierwszej Instancji, ponieważ SSP wprowadził w rzeczywistości „regułę krystalizacji sporów”, stwierdzając że skarga nie zawierała zarzutów prawnych;

sprawdzenie z urzędu naruszenia jakiejkolwiek innej obowiązującej zasady prawa, którego mógł dopuścić się SSP.


Top