Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007TN0288

    Sprawa T-288/07: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2007 r. — Alcan France przeciwko Komisji

    Dz.U. C 235 z 6.10.2007, p. 17–17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    6.10.2007   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 235/17


    Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2007 r. — Alcan France przeciwko Komisji

    (Sprawa T-288/07)

    (2007/C 235/31)

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: Alcan France SAS (Paryż, Francja) (Przedstawiciele: M. Thill-Tayara, adwokat)

    Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji Komisji i orzeczenie, że sporny środek nie stanowi pomocy państwa lub pomocniczo, stwierdzenie, że naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań i zasady udzielania rozsądnego terminu sprzeciwia się zwrotowi pomocy; w całości;

    stwierdzenie nieważności art. 1 zaskarżonej decyzji, kwalifikującej sporny środek jako pomoc;

    stwierdzenie nieważności art. 2 i 3 zaskarżonej decyzji, kwalifikującej sporny środek jako bezprawną pomoc;

    stwierdzenie nieważności art. 4-6 zaskarżonej decyzji nakazującej zwrot pomocy;

    obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez skarżącą w związku z zaskarżoną decyzją.

    Zarzuty i główne argumenty

    Decyzją z dnia 30 czerwca 1997 r. przyjętą na wniosek Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w dyrektywie 92/81/EWG (1) Rada zezwoliła państwom członkowskim na stosowanie lub dalsze stosowanie istniejącego obniżenia lub zwolnienia od podatku akcyzowego do niektórych olejów mineralnych używanych do określonych celów. Czterema kolejnymi decyzjami Rada przedłużała to zezwolenie, ostatnio do 31 grudnia 2006 r. Francji zezwolono na stosowanie tych obniżeń lub zwolnień do olejów mineralnych stosowanych jako ciężki olej napędowy do produkcji aluminium w regionie Gardanne.

    Pismem z dnia 30 grudnia 2001 r. Komisja notyfikowała Francji decyzję o wszczęciu postępowania przewidzianego w art. 88 ust. 2 traktatu WE w sprawie zwolnienia z podatku akcyzowego od ciężkich olejów mineralnych wykorzystywanych jako paliwo przy produkcji aluminium w regionie Gardanne (2). W następstwie tego postępowania Komisja przyjęła w dniu 7 grudnia 2005 r. decyzję 2006/323/WE, w której stwierdziła, że zwolnienia z podatku akcyzowego od olejów mineralnych stosowanych jako olej napędowy do produkcji aluminium w Gardanne w regionie Shannon oraz w Sardynii, wprowadzone odpowiednio, we Francji, Irlandii oraz we Włoszech, stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE, która częściowo jest niezgodna ze wspólnym rynkiem i nakazała zainteresowanym państwom członkowskim przystąpienie do zwrotu tejże pomocy (3).

    Komisja postanowiła rozciągnąć formalną procedurę badania zwolnienia z podatku akcyzowego od ciężkich olejów mineralnych wykorzystywanych przy produkcji aluminium o okres po 1 stycznia 2004 r. W dniu 7 lutego 2007 r. przyjęła decyzję C(2007) 286 wersja ostateczna z dnia 7 lutego 2007 r. dotyczącą zwolnienia z obowiązku uiszczenia podatku akcyzowego od olejów mineralnych stosowanych jako olej napędowy do produkcji aluminium w Gardanne w regionie Shannon oraz w Sardynii wprowadzanych w życie odpowiednio przez Francję, Irlandię i Włochy (pomoc państwa nr C 78-79-80/2001). Niniejsza skarga dotyczy właśnie tej decyzji.

    Na poparcie skargi skarżąca w pierwszej kolejności zarzuca nieważność decyzji ze względu na jej wady formalne, w zakresie, w jakim Francja nie została wezwana do przedstawienia uwag zgodnie z art. 88 WE, ponieważ jej zdaniem drugie postępowanie dotyczące okresu następującego po 2004 r., zostało wszczęte na podstawie motywów decyzji z dnia 7 grudnia 2005 r.

    Odnośnie do istoty sprawy skarżąca podnosi dwa zarzuty zmierzające do stwierdzenia nieważności.

    Poprzez zarzut pierwszy twierdzi, ze Komisja stwierdziła istnienie pomocy państwa z naruszeniem art. 87 i 88 zarówno w trakcie kwalifikacji pomocy, jak i w trakcie badania jej zgodności. Ponadto, w ramach tego zarzutu, podnosi naruszenie przez Komisję art. 1 lit. c) rozporządzenia 659/1999 (4) oraz błędy w stosowaniu kryterium selektywności pomocy. Twierdzi również, że uzasadnienie zaskarżonej decyzji jest wewnętrznie sprzeczne i niewystarczające, naruszając art. 253 WE. Skarżąca uważa ponadto, że podstawa prawna, na której oparła się Komisja w celu stwierdzenia niezgodności pomocy jest błędna, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki stosowania wspólnotowych wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego (5).

    W drugim zarzucie, podniesionym tytułem subsydiarnym skarżąca twierdzi, ze zwrot nakazany przez Komisję pomocy narusza zasady uzasadnionych oczekiwań i pewności co do prawa.


    (1)  Dyrektywa Rady z dnia 19 października w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od olejów mineralnych.

    (2)  Opublikowana w Dz.U. C 30 z 2 lutego 2002 r.

    (3)  Decyzja C [2005] 4436 wersja końcowa, pomoc państwa nr C 78-79-80/2001 (Dz.U. 2006, L 119, str. 12).

    (4)  Rozporządzenie Rady (WE) 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE (Dz.U. L 83, str. 1).

    (5)  Wspólnotowe wytyczne dotyczące pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego (Dz.U. 2001, C 37, str. 3).


    Top