Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007CN0513

    Sprawa C-513/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-141/06 Glaverbel SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego, wniesione w dniu 21 listopada 2007 r. przez AGC Flat Glass Europe SA, wcześniej Glaverbel SA

    Dz.U. C 51 z 23.2.2008, p. 31–32 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    23.2.2008   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 51/31


    Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-141/06 Glaverbel SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego, wniesione w dniu 21 listopada 2007 r.przez AGC Flat Glass Europe SA, wcześniej Glaverbel SA

    (Sprawa C-513/07 P)

    (2008/C 51/53)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: AGC Flat Glass Europe SA, wcześniej Glaverbel SA (przedstawiciele: adwokaci S. Möbus i T. Koerl)

    Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

    Żądania wnoszącego odwołanie

    uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 12 września 2007 r. w sprawie T-141/06 dotyczącej wniosku o rejestrację wspólnotowego znaku towarowego nr 3183068;

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżący twierdzi, że zaskarżony wyrok Sądu Pierwszej Instancji opiera się na błędnej wykładni art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 (1) wynikającej z nieprawidłowej oceny docelowego kręgu odbiorców oraz terytorium, które należało rozpatrzyć.

    1.

    Wbrew ocenie dokonanej przez Sąd Pierwszej Instancji docelowy krąg odbiorców składa się ze specjalistów w zakresie przemysłu hutniczego. Sąd Pierwszej Instancji błędnie zastosował zatem art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 w zakresie oceny docelowego kręgu odbiorców.

    2.

    Wbrew ocenie dokonanej przez Sąd Pierwszej Instancji strona pozwana dokonała niewłaściwej oceny przedstawionych dowodów, jeżeli chodzi o charakter odróżniający nabyty dla każdego z państw członkowskich osobno, gdyż ocena ta wydaje się pozostawać w niezgodzie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94, który wymaga nabycia charakteru odróżniającego w następstwie używania w całej Wspólnocie. Zamiast dokonywać oceny liczby państw członkowskich, strona pozwana winna była zbadać przedstawione dowody w całości i dokonać oceny, czy składają się one na spójny wizerunek używania mającego miejsce w wystarczająco dużej strefie geograficznej w wystarczająco długim okresie przed datą zgłoszenia.


    (1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, str. 1)


    Top