KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 25.8.2022

COM(2022) 418 final

2022/0245(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

zatwierdzająca zmiany załączników I, II i III do Umowy między Unią Europejską a Japonią o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

1 Niniejszy wniosek dotyczy zmiany załączników I, II i III do Umowy między Unią Europejską a Japonią o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych.

Umowa ma na celu ustanowienie skuteczniejszej współpracy między Unią Europejską a Japonią w dziedzinie wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych. Na mocy umowy państwo otrzymujące wniosek zapewnia na prośbę państwa wystosowującego wniosek wzajemną pomoc prawną w związku z dochodzeniami, ściganiem i innymi postępowaniami w sprawach karnych (w tym postępowaniami sądowymi).

2 Umowa została podpisana 30 listopada i 15 grudnia 2009 r., z zastrzeżeniem jej zawarcia. Została ona zawarta decyzją Rady 2010/616/UE z 7 października 2010 r. i weszła w życie 2 stycznia 2011 r.

W załącznikach do umowy wymieniono organy centralne umawiających się stron (załącznik I), organy, które na mocy prawa państw są właściwe do wydawania wniosków o wzajemną pomoc prawną zgodnie z umową (załącznik II) oraz akceptowane języki (załącznik III).

Zgodnie z art. 30 umowy załączniki umowy stanowią jej integralną część.

Nadszedł właściwy moment na aktualizację załączników do umowy, ponieważ należy uwzględnić pewne zmiany dotyczące organów krajowych państw członkowskich. Państwa członkowskie poinformowały Sekretariat Generalny Rady o potrzebie wprowadzenia takich zmian. Niniejsza decyzja obejmuje zmiany zaproponowane przez państwa członkowskie.

3 Ponadto 20 listopada 2017 r. weszło w życie rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939. Art. 104 ust. 3 tego rozporządzenia stanowi, że umowy międzynarodowe z jednym państwem trzecim lub większą ich liczbą, które Unia zawarła lub do których przystąpiła zgodnie z art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w dziedzinach objętych właściwością Prokuratury Europejskiej (EPPO), są dla EPPO wiążące. W świetle tego przepisu konieczna jest aktualizacja załączników do umowy w celu zapewnienia, aby EPPO, wykonując swoje kompetencje przewidziane w art. 22, 23 i 25 rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939, była uznawana za organ właściwy do inicjowania, wysyłania i przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną na podstawie umowy oraz do odpowiadania na nie.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Niniejszy wniosek opiera się na art. 82 ust. 1 lit. d) w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

Decyzja Rady na podstawie art. 218 ust. 6 TFUE.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/oceny adekwatności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Niniejsza decyzja zawiera zaproponowane przez państwa członkowskie zmiany dotyczące organów krajowych, które mają zostać włączone do załączników do umowy.

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

Nie przeprowadzono oceny skutków, ponieważ wniosek odnosi się do obowiązującej umowy między UE a Japonią o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, której załączniki są obecnie aktualizowane w celu uwzględnienia faktycznych zmian zaproponowanych przez państwa członkowskie oraz (w przypadku EPPO) przez Komisję w załącznikach I, II i III do umowy.

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

•Prawa podstawowe

Wniosek nie ma skutków dla ochrony praw podstawowych.

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

•Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Niniejszy wniosek obejmuje zmieniony tekst załączników I, II i III do umowy, w których określono: organy centralne umawiających się stron (załącznik I); organy, które na mocy prawa państw są właściwe do wydawania wniosków o wzajemną pomoc prawną zgodnie z umową (załącznik II) oraz akceptowane języki (załącznik III). Załączniki obejmują również nowy organ Unii – Prokuraturę Europejską.

2022/0245 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

zatwierdzająca zmiany załączników I, II i III do Umowy między Unią Europejską a Japonią o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 82 ust. 1 lit. d), w związku z art. 218 ust. 6 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego 4 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Umowa między Unią Europejską a Japonią o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych 5 (zwana dalej „umową”) została zawarta decyzją Rady 2010/616/UE 6 i weszła w życie w dniu 2 stycznia 2011 r. 

(2)W załącznikach do umowy wymieniono organy centralne umawiających się stron (załącznik I), organy właściwe do wydawania wniosków o wzajemną pomoc prawną zgodnie z umową (załącznik II) oraz akceptowane języki (załącznik III). Zgodnie z art. 30 umowy umawiające się strony mogą za obopólną zgodą wprowadzać zmiany do załączników bez dokonywania zmian w samej umowie.

(3)Ponieważ należy uwzględnić pewne zmiany dotyczące organów krajowych państw członkowskich oraz zapewnić uznanie Prokuratury Europejskiej za organ właściwy do inicjowania, wysyłania i przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną na podstawie umowy oraz do odpowiadania na nie, konieczna jest aktualizacja tych załączników.

(4)[Zgodnie z art. 3 oraz art. 4a ust. 1 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, [pismem z dnia...] Irlandia powiadomiła o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.] LUB [Zgodnie z art. 1 i 2 [oraz art. 4a ust. 1] Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.]

(5)Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii zmianę załączników I, II i III do umowy.

Tekst zmienionych załączników I, II i III do umowy jest załączony do niniejszej decyzji. 

Artykuł 2

Komisja przystępuje, w imieniu Unii Europejskiej, do dokonania powiadomienia, na podstawie art. 30 umowy, w celu wyrażenia zgody Unii Europejskiej na zmianę załączników I, II i III do umowy.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

(1)    Dz.U. L 39 z 12.2.2010, s. 20.

(2)    Dz.U. L 271 z 15.10.2010, s. 3.

(3)    Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej („EPPO”), Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1.

(4)    Dz.U. C z , s. .

(5)    Dz.U. L 39 z 12.2.2010, s. 20.

(6)    Dz.U. L 271 z 15.10.2010, s. 3.

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 25.8.2022

COM(2022) 418 final

ZAŁĄCZNIKI

do

wniosku dotyczącego decyzji Rady

zatwierdzającej zmiany załączników I, II i III do Umowy między Unią Europejską a Japonią o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych

ZAŁĄCZNIK I

ORGANY CENTRALNE

Organami centralnymi umawiających się stron są następujące organy:

–Królestwo Belgii: sądy federalne, Departament ds. Międzynarodowej Współpracy w Sprawach Karnych;

–Republika Bułgarii: Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Republika Czeska:

–przed wniesieniem sprawy do sądu (czyli w postępowaniu przygotowawczym): Prokuratura Generalna Republiki Czeskiej, oraz

–po wniesieniu sprawy do sądu (czyli w postępowaniu procesowym): Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Czeskiej;

–Republika Federalna Niemiec: Federalny Urząd Sprawiedliwości;

–Republika Estońska: Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Irlandia: Minister ds. Sprawiedliwości i Równości lub osoba wyznaczona przez Ministra;

–Republika Grecka: Ministerstwo Sprawiedliwości, Przejrzystości i Praw Człowieka;

–Królestwo Hiszpanii: Ministerstwo Sprawiedliwości, Pion ds. Międzynarodowej Współpracy Prawnej;

–Republika Francuska: Ministerstwo Sprawiedliwości, Biuro ds. Międzynarodowej Pomocy w Sprawach Karnych, Dział ds. Karnych i Ułaskawień;

–Republika Chorwacji: Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Republika Włoska: Ministerstwo Sprawiedliwości, Departament ds. Sądowych, Wydział ds. Karnych;

–Republika Cypryjska: Ministerstwo Sprawiedliwości i Porządku Publicznego;

–Republika Łotewska:

–podczas postępowania przygotowawczego, przed wniesieniem oskarżenia: policja,

–podczas postępowania przygotowawczego, przed wniesieniem sprawy do sądu: Prokuratura Generalna, oraz

–podczas procesu: Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Republika Litewska:

–Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Litewskiej oraz

–Prokuratura Generalna Republiki Litewskiej;

–Wielkie Księstwo Luksemburga: prokurator generalny;

–Węgry:

–Ministerstwo Sprawiedliwości oraz

–Prokuratura Generalna;

–Republika Malty: Prokuratura Generalna;

–Królestwo Niderlandów: Ministerstwo Sprawiedliwości i Bezpieczeństwa Niderlandów;

–Republika Austrii: Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Rzeczpospolita Polska:

–na etapie postępowania przygotowawczego: Prokuratura Generalna;

–podczas procesu: Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Republika Portugalska: Prokuratura Generalna;

–Rumunia: Ministerstwo Sprawiedliwości, Departament ds. Prawa Międzynarodowego i Współpracy Sądowej, Wydział ds. Międzynarodowej Współpracy Sądowej w Sprawach Karnych;

–Republika Słowenii: Ministerstwo Sprawiedliwości, Wydział ds. Międzynarodowej Pomocy Prawnej;

–Republika Słowacka:

–w postępowaniu przygotowawczym: Prokuratura Generalna,

–w fazie procesowej: Ministerstwo Sprawiedliwości oraz

–do celów otrzymywania: Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Republika Finlandii: Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Królestwo Szwecji:

–Ministerstwo Sprawiedliwości oraz

–w odniesieniu do wniosków dotyczących doręczania dokumentów: komisja administracyjna hrabstwa Sztokholm;

–Unia Europejska (w odniesieniu do rozporządzenia (UE) 2017/1939): Prokuratura Europejska (EPPO);

–Japonia: Minister Sprawiedliwości oraz Krajowa Komisja Bezpieczeństwa Publicznego lub osoby przez nie wyznaczone.

ZAŁĄCZNIK II

WŁAŚCIWE ORGANY

Jeśli chodzi o art. 6 niniejszej umowy, organy, które na mocy prawa państw są właściwe do wydawania wniosków o pomoc zgodnie z niniejszą umową, to następujące organy:

–Królestwo Belgii: organy sądownicze: czyli członkowie wymiaru sprawiedliwości odpowiedzialni za wymierzanie sprawiedliwości, śledczy sędziowie pokoju i pracownicy Departamentu Prokuratury Generalnej;

–Republika Bułgarii: Biuro Kasacyjnej Prokuratury Generalnej Republiki Bułgarii na etapie postępowania przygotowawczego w postępowaniu karnym i sądy Republiki Bułgarii na etapie procesu sądowego w postępowaniu karnym;

–Republika Czeska: prokuratorzy i sądy Republiki Czeskiej;

–Republika Federalna Niemiec:

–federalne Ministerstwo Sprawiedliwości i Ochrony Konsumenta,

–Sąd Federalny, Karlsruhe,

–federalny prokurator generalny przy Sądzie Federalnym, Karlsruhe,

–Federalny Urząd Sprawiedliwości;

–Ministerstwo Sprawiedliwości i Migracji Badenii-Wirtembergii, Stuttgart,

–Ministerstwo Sprawiedliwości Bawarii, Monachium,

–Departament Senatu ds. Sprawiedliwości, Ochrony Konsumentów i Przeciwdziałania Dyskryminacji, Berlin,

–Ministerstwo Sprawiedliwości Brandenburgii, Poczdam,

–senator ds. sprawiedliwości i konstytucji, Brema,

–Urząd Sprawiedliwości, Ochrony Konsumentów Wolnego i Hanzeatyckiego Miasta Hamburg, Hamburg,

–Ministerstwo Sprawiedliwości Hesji, Wiesbaden,

–Ministerstwo Sprawiedliwości, Równości Płci i Ochrony Konsumenta Meklemburgii-Pomorza Przedniego, Schwerin,

–Ministerstwo Sprawiedliwości Dolnej Saksonii, Hanower,

–Ministerstwo Sprawiedliwości Nadrenii Północnej-Westfalii, Düsseldorf,

–Ministerstwo Sprawiedliwości Nadrenii-Palatynatu, Moguncja,

–Ministerstwo Sprawiedliwości Kraju Saary, Saarbrücken,

–Ministerstwo Sprawiedliwości, Demokracji, Spraw Europejskich i Równości Płci Saksonii, Drezno,

–Ministerstwo Sprawiedliwości i Równości Płci Saksonii-Anhalt, Magdeburg,

–Ministerstwo Sprawiedliwości, Europy i Ochrony Konsumenta Szlezwiku-Holsztyna, Kilonia,

–Ministerstwo Migracji, Sprawiedliwości i Ochrony Konsumenta Turyngii, Erfurt,

–wysokie trybunały regionalne,

–sądy regionalne,

–sądy rejonowe,

–szef prokuratury przy wysokich trybunałach regionalnych,

–dyrektorzy prokuratur przy sądach regionalnych,

–Centralne Biuro administracji sądowej kraju związkowego prowadzące dochodzenia w sprawach przestępstw nazistowskich, Ludwigsburg,

–Federalne Biuro Policji Kryminalnej,

–Centralne Biuro Niemieckiej Służby Dochodzeń Celnych;

–Republika Estońska: sędziowie i prokuratorzy;

–Irlandia: dyrektor prokuratury;

–Republika Grecka: Prokuratura przy Sądzie Apelacyjnym;

–Królestwo Hiszpanii: sędziowie sądów ds. karnych, sędziowie i prokuratorzy;

–Republika Francuska:

–pierwsi prezesi, prezesi, sędziowie i funkcjonariusze wymiaru sprawiedliwości w sądach ds. karnych,

–sędziowie śledczy w takich sądach,

–członkowie prokuratury w takich sądach, czyli:

–prokuratorzy generalni (procureurs généraux),

–rzecznicy interesu publicznego (avocats généraux),

–zastępcy prokuratorów generalnych,

–prokuratorzy Republiki, prokuratorzy pomocniczy i zastępcy prokuratorów Republiki,

–prokurator Republiki ds. finansowych w krajowej prokuraturze ds. finansowych, prokuratorzy pomocniczy ds. finansowych oraz zastępcy prokuratorów Republiki ds. finansowych,

–prokuratorzy przy sądach policyjnych oraz

–prokurator Republiki ds. walki z terroryzmem w krajowej prokuraturze ds. walki z terroryzmem, prokuratorzy pomocniczy ds. walki z terroryzmem oraz zastępcy prokuratorów Republiki ds. walki z terroryzmem;

–Republika Chorwacji: sądy i biura Prokuratora Generalnego wyznaczone w specjalnej ustawie do celów międzynarodowej pomocy prawnej, organy administracyjne prowadzące postępowania w sprawie wykroczeń w związku z czynami zabronionymi, które na mocy chorwackiego prawa podlegają karze grzywny;

–Republika Włoska:

–prokuratorzy:

–szef prokuratury,

–asystent prokuratora,

–szef prokuratury wojskowej,

–asystent szefa prokuratury wojskowej,

–prokurator generalny,

–asystent prokuratora generalnego,

–wojskowy prokurator generalny,

–asystent wojskowego prokuratora generalnego,

–sędziowie:

–sędzia pokoju,

–sędzia śledczy,

–sędzia prowadzący rozprawy wstępne,

–Sąd Powszechny,

–Sąd Wojskowy,

–sąd na sesji wyjazdowej,

–Sąd Apelacyjny,

–Sąd Apelacyjny na sesji wyjazdowej,

–wojskowe sądy apelacyjne,

–sąd kasacyjny;

–Republika Cypryjska:

–prokurator generalny Republiki,

–szef policji,

–dyrektor Urzędu Celnego i Akcyzy,

–członkowie Jednostki ds. Zwalczania Prania Pieniędzy (MOKAS) oraz

–inne organy lub osoby upoważnione do prowadzenia dochodzeń i śledztw w Republice Cypryjskiej;

–Republika Łotewska: śledczy, prokuratorzy i sędziowie;

–Republika Litewska: sędziowie i prokuratorzy;

–Wielkie Księstwo Luksemburga: organy sądownicze: czyli członkowie wymiaru sprawiedliwości odpowiedzialni za wymierzanie sprawiedliwości, śledczy sędziowie pokoju i pracownicy Departamentu Prokuratury Generalnej;

–Węgry: prokuratury i sądy;

–Republika Malty:

–Sąd Pokoju,

–Sąd ds. Nieletnich,

–Sąd Karny i Sąd Apelacyjny ds. Karnych,

–prokurator generalny,

–zastępca prokuratora generalnego,

–prawnicy w biurze prokuratora generalnego oraz

–sędziowie pokoju;

–Królestwo Niderlandów: członkowie wymiaru sprawiedliwości odpowiedzialni za wymierzanie sprawiedliwości, śledczy sędziowie pokoju i pracownicy Departamentu Prokuratury Generalnej;

–Republika Austrii: sądy i prokuratorzy;

–Rzeczpospolita Polska: prokuratorzy i sądy;

–Republika Portugalska: służby prokuratorskie na etapie postępowania przygotowawczego, sędziowie śledczy i sędziowie pierwszej instancji;

–Rumunia: sądy i prokuratury przy sądach;

–Republika Słowenii:

–sędziowie sądów rejonowych,

–sędziowie śledczy,

–sędziowie sądów regionalnych,

–sędziowie sądów wyższej instancji,

–sędziowie sądu najwyższego,

–sędziowie trybunału konstytucyjnego,

–prokuratorzy regionalni,

–prokuratorzy sądów wyższej instancji,

–prokuratorzy sądu najwyższego;

–Republika Słowacka: sędziowie i prokuratorzy;

–Republika Finlandii:

–Ministerstwo Sprawiedliwości;

–Sąd Pierwszej Instancji, Sąd Apelacyjny, Sąd Najwyższy,

–prokuratorzy,

–organy policyjne, organy celne, funkcjonariusze straży granicznej występujący jako organy prowadzące wstępne dochodzenia w sprawach karnych na mocy Ustawy o wstępnych dochodzeniach w sprawach karnych;

–Królestwo Szwecji:

–sądy, prokuratorzy i służba komornicza oraz

–w odniesieniu do wniosków dotyczących doręczania dokumentów: komisja administracyjna hrabstwa Sztokholm;

–Unia Europejska (w odniesieniu do rozporządzenia (UE) 2017/1939): Prokuratura Europejska (EPPO);

–Japonia: sądy, sędziowie przewodniczący składom, sędziowie, prokuratorzy, asystenci prokuratorów oraz funkcjonariusze policji ds. sądowych.

ZAŁĄCZNIK III

JĘZYKI

W odniesieniu do art. 9 niniejszej umowy państwa członkowskie i Japonia akceptują następujące języki:

–Królestwo Belgii: niderlandzki, francuski i niemiecki we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Bułgarii: bułgarski we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Czeska: czeski we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Federalna Niemiec: niemiecki we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Estońska: estoński i angielski we wszystkich sprawach;

–Irlandia: angielski i irlandzki we wszystkich sprawach;

–Republika Grecka: grecki we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Królestwo Hiszpanii: hiszpański we wszystkich sprawach;

–Republika Francuska: francuski we wszystkich sprawach;

–Republika Chorwacji: chorwacki we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Włoska: włoski we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Cypryjska: grecki i angielski we wszystkich sprawach;

–Republika Łotewska: łotewski we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Litewska: litewski we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Wielkie Księstwo Luksemburga: francuski i niemiecki we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Węgry: węgierski we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Malty: maltański we wszystkich sprawach;

–Królestwo Niderlandów: niderlandzki we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Austrii: niemiecki we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Rzeczpospolita Polska: polski we wszystkich sprawach;

–Republika Portugalska: portugalski we wszystkich sprawach, angielski lub francuski w pilnych sprawach;

–Rumunia: rumuński, angielski lub francuski we wszystkich sprawach. W przypadku dłuższych dokumentów Rumunia zastrzega sobie prawo do wymagania, w konkretnych sprawach, tłumaczenia na rumuński lub do otrzymania go na koszt państwa wystosowującego wniosek;

–Republika Słowenii: słoweński we wszystkich sprawach oraz angielski w pilnych sprawach;

–Republika Słowacka: słowacki we wszystkich sprawach;

–Republika Finlandii: fiński, szwedzki oraz angielski we wszystkich sprawach;

–Królestwo Szwecji: szwedzki, duński lub norweski we wszystkich sprawach, chyba że organ zajmujący się wnioskiem dopuści w konkretnej sprawie inne języki;

–Unia Europejska (w odniesieniu do rozporządzenia (UE) 2017/1939): angielski oraz wszystkie języki urzędowe państw członkowskich uczestniczących we wzmocnionej współpracy w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (EPPO).

–Japonia: japoński we wszystkich sprawach i angielski w pilnych sprawach. Japonia zastrzega sobie jednak prawo, w każdej szczególnej pilnej sprawie, do tłumaczenia na japoński wniosku państwa wystosowującego wniosek, które nie akceptuje tłumaczenia na angielski na mocy niniejszego załącznika.